Zapis stenograficzny (1573) ze 140. posiedzenia

Komisji Rodziny i Polityki Społecznej

w dniu 12 maja 2010 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy (druk senacki nr 862; druki sejmowe nr 2903 i 2935).

Proszę państwa o zajmowanie miejsc. Panie Przewodniczący Rulewski, bardzo proszę. Jesteśmy w trochę okrojonym składzie, ale to dlatego, że kilka posiedzeń komisji odbywa się naraz, a część senatorów pełni swoje obowiązki, wizytując inne kraje.

Rozpoczynamy posiedzenie Komisji Rodziny i Polityki Społecznej poświęcone ustawie o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy.

Witam serdecznie panów senatorów, witam przybyłych gości reprezentujących Ministerstwo Finansów, panią Chrobak, naczelnika wydziału, oraz przedstawicieli Państwowej Inspekcji Pracy, przede wszystkim pana komendanta Hickiewicza…

(Głos z sali: To jest zastępca głównego inspektora pracy – pani Hickiewicz.)

Panią zastępcę, przepraszam.

…A także chyba najbardziej zainteresowanych, czyli dyrektor Ośrodka Szkolenia Państwowej Inspekcji Pracy – tu już nie pokuszę się o przeczytanie…

(Głos z sali: Pani Grażyna Panek.)

…panią Grażynę Panek wraz z współpracownikami. Witam państwa. Dziękuję za przybycie.

Rozpoczynamy dyskusję…

Czy może pominąłem jeszcze kogoś? Bo miał być pan poseł sprawozdawca… Nie ma go?

(Głos z sali: Jest.)

Witam pana posła bardzo serdecznie.

Proszę państwa, przedłożenie jest rezultatem prac komisji sejmowej. Jej reprezentantem jest pan poseł Janusz Krasoń i dlatego to jemu oddam głos, by krótko przedstawił istotę ustawy.

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Otóż, Wysoka Komisjo, inspiracją podjęcia – spowodowanego też koniecznością – nowelizacji ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy w obszarze związanym z przekształceniem Ośrodka Szkolenia Państwowej Inspekcji Pracy działającego w jej ramach na mocy ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy jako zakład budżetowy było wejście w życie przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Zgodnie z tą ustawą organy nadzorujące państwowe zakłady budżetowe mają obowiązek przekształcenia ich do dnia 31 grudnia 2010 r. w jedną z określonych w tej ustawie możliwych form. Główny inspektor pracy nie ma możliwości samodzielnego podjęcia inicjatywy przekształcenia swojego zakładu budżetowego, ponieważ działa on na podstawie ustawy. W związku z tym zwrócił się do sejmowej Komisji do spraw Kontroli Państwowej, która jest właściwą dla głównego inspektora pracy, aby zechciała rozpatrzyć problem. Powołana została podkomisja, która analizowała sytuację, zasięgała opinii ministra finansów oraz Biura Analiz Sejmowych i po debatach przychyliła się do wniosku głównego inspektora pracy, aby ów ośrodek przekształcić w jednostkę Państwowej Inspekcji Pracy. Po uzyskaniu powszechnego konsensusu przygotowany został znany nam stosowny projekt przedłożenia, który zyskał akceptację wszystkich – także w parlamencie. Został on przyjęty bez zastrzeżeń, bez uwag.

Zatem w imieniu Sejmu Rzeczypospolitej, proszę, aby Wysoka Komisja raczyła rekomendować Senatowi przyjęcie projektu tej ustawy bez poprawek.

Na co chcę zwrócić uwagę w konkluzji? Otóż Ośrodek Szkolenia Państwowej Inspekcji Pracy działa od sześćdziesięciu lat. Jego podstawową działalnością jest działalność na rzecz Państwowej Inspekcji Pracy w zakresie kształcenia nowych inspektorów pracy oraz doskonalenia warsztatu i umiejętności inspektorów już pracujących. Poza tym ośrodek prowadzi bardzo bogatą działalność na zewnątrz, szkoląc, upowszechniając wiedzę, wydając różnego rodzaju publikacje. Adresuje on tę ofertę, z której uzyskuje dochody, do innych podmiotów na rynku pracy.

W zasadzie po przyjęciu tej ustawy działalność ośrodka się nie zmieni, w dalszym ciągu będzie on działał na rzecz Państwowej Inspekcji Pracy, a także na zewnątrz, realizując misję upowszechniania wiedzy z zakresu ochrony i bezpieczeństwa pracy. Zmieni się jedynie sposób finansowania i prowadzenia budżetu inspekcji.

Otóż dotychczas budżet ośrodka jako zakładu budżetowego kreowany był w ten sposób, że dochody uzyskiwano bezpośrednio na własny rachunek od głównego inspektora pracy oraz od podmiotów zewnętrznych. Teraz środki będą z góry zaplanowane w budżecie państwa, a dochody uzyskiwane z działalności komercyjnej, zewnętrznej będą przekazywane na konto budżetu państwa. W związku z tym nowelizacja tej ustawy ma pewien wpływ na budżet państwa. Minister finansów potwierdza, że w zasadzie każde inne rozwiązanie byłoby niekorzystne dla realizacji zadań tego ośrodka, w związku z tym pozytywnie zaopiniował ten projekt na etapie prac sejmowych.

Tyle z mojej strony. Dziękuję serdecznie.

Warto chyba jeszcze dodać, że ten projekt został przyjęty przez Sejm bodajże jednogłośnie…

(Poseł Janusz Krasoń: Jednogłośnie, tak. Potwierdzam.)

Wszystkie kluby, wszyscy posłowie byli za.

Poproszę przedstawiciela Biura Legislacyjnego o uwagi, jeśli są.

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Biuro Legislacyjne nie zgłasza uwag.

Dziękuję.

Dziękuję również pani dyrektor za materiały, które dostaliśmy, tak jak się chyba z panią dyrektor umawialiśmy. Czasu dzisiaj jest mało, nawet nie zdawałem sobie sprawy, że mam go jeszcze mniej, niż sądziłem, bo za chwilę jest posiedzenie prezydium klubu, a potem posiedzenie klubu.

Bardzo proszę, wobec tego rozpoczynamy dyskusję.

Nie wiem, czy wobec tego, że nikt nie ma czasu, można dyskutować, ale postaram się połączyć oba wątki. Generalnie uważam, że… Najpierw pytanie wprost: czy nie ograniczy to dostępności do ośrodka, który do dzisiaj był zakładem budżetowym i do którego dostępność dla innych była szeroka? Rozumiem, że zawsze można odpowiedzieć elegancko, ale chciałbym rzetelnej odpowiedzi.

Drugie pytanie – mówiłem o tym – czy przy okazji tej nowelizacji nie warto by postarać się o to, aby dokonać maleńkiej zmiany w art. 8, który mówi, że do zadań ośrodka należy szkolenie i doskonalenie kadr Państwowej Inspekcji Pracy oraz – i to dotyczy tych pozostałych – tylko upowszechnienie wiedzy? A wiemy, że prowadzi się – i dobrze, że tak jest – szkolenia, które mają jednak wyższą rangę niż upowszechnianie wiedzy. Czy nie można by tam dodać słów “oraz szkolenie, upowszechnianie wiedzy i informacji”?

Pewnie posprzeczalibyśmy się tutaj co do interpretacji tych pojęć, co do tego, co się w czym zawiera, a że akurat, Panie Senatorze, jesteśmy w fazie dyskusji, to pozwolę sobie zabrać głos.

Uważam, że w upowszechnianiu też przecież mogą zawierać się szkolenia, a nawet nie wiem, czy nie powinny, i pewnie się zawierają. W związku z tym co do czytelności, owszem, zgadzam się, ale co do meritum uważam, że niczemu nie uchybimy, jeżeli pozostawimy to w takim stanie, w jakim jest.

Czy ktoś jeszcze chciałby zabrać głos? Może pani dyrektor?

Jeżeli można, tylko kilka słów…

Ośrodek – odpowiadam na pytanie pana senatora – nie straci możliwości szerokiego upowszechniania wiedzy obejmującego nie tylko pracowników Państwowej Inspekcji Pracy dlatego, że w tym przypadku niewiele się zmieni. Dalej będziemy prowadzić działalność edukacyjną na rzecz podmiotów współpracujących z inspekcją pracy, a więc i pracowników służby BHP, i związków zawodowych, i pracodawców. Zmieni się tylko sposób finansowania, dlatego że po prostu pieniądze, które będziemy w ten sposób zarabiać, będą odprowadzane na rzecz Skarbu Państwa i zasilą one budżet państwa. Jest to tylko kwestia związana właśnie z finansami, a jeśli chodzi o nasze możliwości i chęci, to one się nie zmienią. Tak więc mogę pana senatora uspokoić, że nie ograniczymy się wyłącznie do działań na rzecz Państwowej Inspekcji Pracy.

Dziękuję.

Chciałbym tylko dorzucić, że jako wieloletni dyrektor jednostki, która także prowadziła działalność na zewnątrz, zawsze miałem mądrych szefów, którzy potrafili motywować do tego, by prowadzić szeroką działalność zewnętrzną, i zawsze do budżetu mojej jednostki wracały – w formie dotacji, rzecz jasna – pieniądze, które potrafiliśmy zarobić. Oby tak się stało także w relacjach między ośrodkiem a samą inspekcją. Wierzę… Wiem – nie tylko wierzę – że jest to możliwe, choć ustawowo nie da się tego nigdzie zapisać.

Bardzo proszę, Panie Pośle.

Dziękuję.

Chciałbym odpowiedzieć na pytanie pana senatora Rulewskiego. Ja podzielam ten sposób myślenia. Otóż rzeczywiście z chwilą, kiedy ośrodek stanie się jednostką budżetową, siłą rzeczy będzie miał zagwarantowane środki w budżecie państwa i można teoretycznie przewidywać, że motywacja do ich pozyskiwania będzie mniejsza – teoretycznie można to przewidywać. Do dzisiaj musiał on uzupełniać swój budżet w wyniku dynamicznej aktywności zewnętrznej, bo inaczej miałby kłopoty z utrzymaniem się, ale było to jego zadanie. Obecnie w pewnym sensie zmienia się filozofia: nakładamy obowiązek upowszechniania wiedzy na głównego inspektora pracy i będziemy go z tego rozliczać. Do dzisiaj nie rozliczaliśmy głównego inspektora pracy, odbywało się to w sposób komercyjny. Obecnie przekazujemy głównemu inspektorowi pracy ośrodek jako jednostkę budżetową i to urząd będzie odpowiadał za upowszechnianie wiedzy z zakresu ochrony pracy.

W związku z tym główny inspektor pracy w tej części sprawozdania, w której mówi o tym, że prowadzi działalność upowszechniania w zakresie edukacji za pośrednictwem internetu, w zakresie szkoleń realizowanych na rzecz partnerów społecznych, będzie musiał także przedstawić raport z upowszechniania wiedzy z zakresu ochrony pracy realizowanego siłami Ośrodka Szkolenia Państwowej Inspekcji Pracy.

To jest bardzo ważne, bo ogólna intencja ustawy o finansach publicznych była taka, żeby środki publiczne poddać pod większy nadzór odpowiednich organów, w tym wypadku akurat Sejmu – Sejmu i Senatu, bo myślę, że to właśnie senator Rulewski będzie jednym z tych, którzy uzyskają ten wpływ, chociażby przez Radę Ochrony Pracy.

Tak więc, proszę państwa, jeśli nie będzie dalszych głosów w dyskusji, to poddam ten projekt pod głosowanie.

Kto jest za przyjęciem…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Aha, dobrze. Przejmuję wniosek pana posła jako własny i wnoszę o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Teraz przystępujemy do głosowania.

Kto jest za przyjęciem ustawy bez poprawek? Proszę o podniesienie ręki. (2)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (1)

Dziękuję. Stwierdzam, że ustawa została przyjęta przez komisję bez poprawek.

Tradycyjnie kwestiami ochrony pracy zajmuje się u nas pan przewodniczący Rulewski. Czy zechciałby pan przedstawić stanowisko komisji? Dodam tylko, że będzie to okazja, aby skorzystać z tych materiałów i poinformować Wysoką Izbę o tym ośrodku, o jego zadaniach oraz bardzo cennej i ważnej pracy, którą wykonuje. O to proszę pana przewodniczącego.

(Senator Jan Rulewski: Tak, skorzystam z tej podpowiedzi.)

Dziękuję bardzo.

Zamykam posiedzenie komisji.

Dziękuję gościom, w szczególności panu posłowi Krasoniowi, bo nie zawsze się zdarza, że posłowie przychodzą w związku z inicjatywami poselskimi.

Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.