Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.

Zapis stenograficzny (1218) ze wspólnego posiedzenia

Komisji Rodziny i Polityki Społecznej (117.)

oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji (141.)

w dniu 18 listopada 2009 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie wniosków zgłoszonych na 44. posiedzeniu Senatu do ustawy o zmianie ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin oraz ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.

(Początek posiedzenia o godzinie 20 minut 32)

(Posiedzeniu przewodniczy przewodniczący Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji Stanisław Piotrowicz)

Przewodniczący Stanisław Piotrowicz:

Otwieram posiedzenie połączonych Komisji Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji.

Bardzo serdecznie witam pana ministra Marka Buciora, witam panów senatorów, panów mecenasów z Biura Legislacyjnego, a także sekretarzy połączonych komisji.

W porządku obrad jest omówienie poprawek zgłoszonych podczas debaty na temat ustawy o zmianie ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin oraz ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonych w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.

W toku debaty zgłoszono dwa wnioski: wniosek pierwszy, o przyjęcie ustawy bez poprawek - to jest wniosek Komisji Rodziny i Polityki Społecznej -oraz wniosek drugi, o wprowadzenie do ustawy trzech poprawek.

Bardzo proszę pana mecenasa o omówienie poprawek.

Może zaproponuję taki sposób: omówienie poprawki pierwszej i będziemy po kolei głosować.

Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Szymon Giderewicz:

Jeżeli jednak mógłbym się odnieść do trzech poprawek... Bo w zasadzie wszystkie trzy dotyczą tej samej kwestii i wszystkie trzy wzajemnie się wykluczają. Poprawki te dotyczą przepisu przejściowego umożliwiającego wznowienie postępowania osobom, którym przed dniem wejścia w życie ustawy odmówiono prawa do świadczeń. Wszystkie te poprawki dotyczą terminu złożenia wniosku o wznowienie postępowania.

Poprawki pierwsza i druga mają na celu całkowitą rezygnację z tego terminu, czyli niejako bezterminowo można by było składać taki wniosek o wznowienie postępowania. Przy czym pierwsza poprawka pozwala uniknąć ryzyka zastosowania, w tym przypadku, przepisu kodeksu postępowania administracyjnego i tak naprawdę spowodowania, że ten termin sześciomiesięczny będzie zastąpiony nie terminem "bezterminowo", tylko terminem miesięcznym z k.p.a. Poprawka trzecia zmierza do zastąpienia terminu sześciomiesięcznego terminem trzydziestosześciomiesięcznym, czyli wyznacza jakąś datę końcową na składanie wniosku o wznowienie postępowania. Dziękuję.

Przewodniczący Stanisław Piotrowicz:

Dziękuję bardzo.

Ponieważ poprawka pierwsza jest mojego autorstwa, dodam tylko tyle: uważam, że nie ma żadnych racjonalnych przesłanek ku temu, żeby ograniczać czas, w którym osoby uprawnione mają prawo złożyć wniosek o wznowienie postępowania. Wydaje mi się, że nie ma takiej potrzeby, by zakreślać ten termin w jakikolwiek sposób, a już na pewno nie ograniczać go do sześciu miesięcy.

Poprawka pana senatora Rulewskiego zmierza do tego, żeby wykreślić termin sześciu miesięcy, ale wtedy zachodzi ryzyko, że będą mogły mieć zastosowanie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, a więc i tak...

(Głos z sali: Ale tam jest podany termin trzydziestu sześciu miesięcy...)

Ale nie, to jest... A tak, przepraszam, pomyliłem poprawki, to jest poprawka komisji. Poprawka pana senatora Rulewskiego i pana senatora Muchackiego zmierza do tego, żeby okres sześciu miesięcy wydłużyć do trzydziestu sześciu miesięcy.

Co pan minister sądzi na ten temat? Bardzo proszę.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej Marek Bucior:

Rząd prezentuje takie stanowisko: uważamy za właściwe zawarcie terminu. I jeżeli państwo senatorowie stwierdziliby, że termin sześciu miesięcy nie jest właściwy, to oczywiście uważamy za właściwe utrzymanie jakiegoś terminu, a ponieważ tym kolejnym terminem jest trzydzieści sześć miesięcy, to w tej sytuacji wnosilibyśmy - o ile nie będzie to sześć miesięcy - żeby to było trzydzieści sześć miesięcy. Niezamykanie tego typu spraw uważamy za nie najszczęśliwsze rozwiązanie. Dziękuję.

Przewodniczący Stanisław Piotrowicz:

Panie Ministrze, jeżeli można, to chciałbym zadać pytanie. Każdy przepis powinien czemuś służyć. Czemu służą ograniczania czasowe dotyczące osób już pokrzywdzonych, w podeszłym wieku i jakie inne argumenty przemawiają za tym, żeby tym pokrzywdzonym ograniczać czas? Czy to rodzi jakieś reperkusje po stronie rządowej?

Bardzo proszę.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej Marek Bucior:

Jeśli chodzi o stronę rządową, to rodzi to reperkusje po stronie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, który nie może zamknąć spraw. Mógłbym jednak odpowiedzieć na to pytanie innym pytaniem: a co ma na celu wprowadzanie rozwiązania bezterminowego? Chyba tylko tyle, że ta osoba nie zgłosi się w jakimś bliskim terminie, a dopiero za ileś tam lat. Pan senator podkreślił, że są to osoby w podeszłym wieku. To może chodzi o to, że to nie te osoby mają przyjść po świadczenia, tylko ich małżonkowie.

Przewodniczący Stanisław Piotrowicz:

Myślę, że wszystkie argumenty zostały już wyłuszczone. Państwo senatorowie zdecydujecie w głosowaniu.

Proszę, kto z panów senatorów... Jako pierwszy zostanie poddany pod głosowanie wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Kto z panów senatorów jest za przyjęciem ustawy bez poprawek? (0)

Dziękuję.

Wniosek drugi, o wprowadzenie do ustawy poprawek.

Przyjęcie poprawki pierwszej wyklucza głosowanie nad poprawkami drugą i trzecią.

Kto z panów senatorów jest za przyjęciem poprawki pierwszej? Ta poprawka nie wyznacza terminu, do którego osoby mają prawo zgłosić wniosek o podjęcie postępowania? (4)

Kto jest przeciw? (5)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję. Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka druga.

Kto z panów senatorów jest za przyjęciem poprawki drugiej? (0)

Kto jest przeciw? (9)

Wszyscy są przeciw.

Dziękuję.

Przechodzimy do poprawki trzeciej.

Kto z panów senatorów jest za przyjęciem poprawki trzeciej? (9)

Dziękuję. Jednogłośnie za.

Proponuję, ażeby sprawozdawcą był, jak dotychczas, pan senator Jan Rulewski. Jako że jest członkiem i jednej, i drugiej komisji, ma podwójne umocowanie.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Wyraża zgodę. Dziękuję bardzo.

W imieniu własnym i pana przewodniczącego Komisji Rodziny i Polityki Społecznej serdecznie dziękuję i zamykam posiedzenie.

(Koniec posiedzenia o godzinie 20 minut 40)

Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.


Kancelaria Senatu
Opracowanie i publikacja:
Biuro Prac Senackich, Dział Stenogramów