Zapis stenograficzny (958) z 76. posiedzenia

Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi

w dniu 9 czerwca 2009 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (druk senacki nr 566; druki sejmowe nr 1954 i 1964).

2. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt (druk senacki nr 573; druki sejmowe nr 1923, 1939 i 1939-A).

3. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych (druk senacki nr 572; druki sejmowe nr 721, do druku 721, 1907 i 1907-A).

Proszę państwa, jeśli pozwolicie, zaczniemy już posiedzenie, proszę o uwagę.

Szanowni Państwo, pozwólcie, że otworzę siedemdziesiąte szóste posiedzenie senackiej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Mamy dzisiaj do rozpatrzenia trzy ustawy: ustawę o zmianie ustawy o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, druk senacki nr 566, druki sejmowe nr 1954 i 1964; ustawę o zmianie ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt, druk senacki nr 573, druki sejmowe nr 1923, 1939 i 1939-A; ustawę o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, druk senacki nr 572, druki sejmowe nr 721, 1907 i 1907-A.

Witam jeszcze raz dzisiaj pana wiceministra rolnictwa z osobami towarzyszącymi. Witam przedstawicieli instytucji, widzę, że jest też NIK, są organizacje, związki zawodowe. Witam ponownie panie i panów senatorów.

Proszę, Panie Ministrze, o krótką informację na temat zmiany ustawy o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Panie i Panowie Senatorowie!

Ta ustawa, myślę, żadnych kontrowersji nie wzbudzi, jest to typowo techniczna ustawa dostosowująca prawo krajowe do rozporządzenia Komisji Europejskiej i tak naprawdę dotyczy ona trzech spraw.

Po pierwsze, należności ustalane w drodze decyzji administracyjnej przez prezesa ARiMR z tytułu nienależnie lub nadmiernie pobranych środków oraz wierzytelności wynikających z umów realizowanych ze środków z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji, Europejskiego Funduszu Rolnego Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz krajowych środków publicznych przeznaczonych na współfinansowanie wydatków podlegać będą potrąceniu z bezspornej i wymaganej wierzytelności lub należności dłużnika z tytułu realizowanych przez agencję płatności w ramach tych funduszy. Zaproponowano zmianę dotychczasowego brzmienia art. 31 ust. 1 ustawy. Należności, wierzytelności pochodzące z EFRG będą mogły być potrącane zarówno z EFRG, jak i z EWROW, a należności i wierzytelności pochodzące z EWROW będą mogły być potrącane zarówno z EWROW, jak i z EFRG.

Kolejna ważna rzecz dotyczy możliwości umarzania przez prezesa agencji, na przykład, dopłat do oprocentowania preferencyjnych kredytów zaciągniętych przez producentów rolnych na podstawie umów z bankami zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy. Zaproponowano zmianę brzmienia tych przepisów. Nie będzie to miało żadnych skutków finansowych dla państwa.

Ja tylko podam, że jeśli chodzi o wierzytelności ARMiR, to z FIOR mamy 70 milionów zł, a z dopłat do kredytów około 290 milionów zł. Teraz prezes agencji będzie mógł zgodnie z prawem w najbardziej skomplikowanych, trudnych przypadkach dokonywać umorzeń. Obecnie to nie jest ustawowo możliwe, a w wielu przypadkach dotyczy to podmiotów czy osób fizycznych, które z różnych powodów… Nie ma też następców prawnych, więc umorzenie tych wierzytelności jest niemożliwe i te środki cały czas niepotrzebnie zostają w planie finansowym. Są to bardzo proste zmiany, typowo techniczne. Myślę, że to tyle.

Dziękuję.

Proszę, Biuro Legislacyjne.

Biuro Legislacyjne nie zgłasza uwag do tej ustawy. Dziękuję.

Dziękuję.

Otwieram dyskusję.

Proszę, pan senator Grzegorz Wojciechowski.

We mnie wzbudza to pewne prawne wątpliwości. Te środki w przypadku agencji będą inaczej traktowane niż w przypadku innych podmiotów. Nie ma prawa ich zająć komornik, to dlaczego ma prawo je zająć prezes agencji? Nie bardzo rozumiem.

Proszę, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący! Panie Senatorze!

Chodzi tylko i wyłącznie o nienależnie lub nadmiernie pobrane środki oraz wierzytelności, które wynikają z wcześniejszych umów. Tutaj prezes agencji nie ma żadnej możliwości działać tak jak komornik, to jest zupełnie inna rzecz.

To nie są środki agencji, w sensie własności, agencja jest tylko agencją płatniczą. Dochodzenie należnych kwot odbywa się na pewnych ogólnych zasadach, a nie, jak w tym wypadku, szczegółowych. Czy dochodzenie kwot nie musi być traktowane jednakowo w całym kraju, na jednakowych zasadach, czy taki specprzepis w tym wypadku jest konieczny? Dziękuję.

Ten system funkcjonuje w całej Europie pomiędzy poszczególnymi funduszami i musimy się po prostu dostosować, a jeszcze raz podkreślam: dotyczy to tylko i wyłącznie środków nienależnie lub nadmiernie pobranych, a tych przypadków aż tyle nie ma. To jest jedna sprawa. A druga jest taka, że jeśli chodzi o płatności europejskie, to są to 4 miliony 400 tysięcy zł od początku, od 2004 r., tak że w skali wielu miliardów budżetu są to naprawdę… Oczywiście 4 miliony zł to dużo, ale w skali środków, którymi operujemy, to jest niewiele. Głównie chodzi o środki z dopłat do kredytów klęskowych, o odsetki, o to, aby można było umarzać te wierzytelności naszym rolnikom, którzy wcześniej zaciągnęli kredyty i z różnych powodów nie mogli ich spłacić.

Dziękuję.

Czy są inni chętni do zabrania głosu?

Proszę, pan senator Cichosz.

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze!

Czy ta nowela daje możliwość likwidacji takiego tematu, jak dochodzenie przez agencję spraw z 2004 r. dotyczących gospodarstw przekazywanych na renty strukturalne i dopłat obszarowych? Wtedy nie było jeszcze zarządzonej cesji przekazywania płatności bezpośredniej, obszarowej dla następcy, a jest mi znane kilkadziesiąt takich przypadków w Lubelskiem, że w tej chwili agencja chce zwrotu pobranych przez rolników, już emerytów, dopłat obszarowych. Czy ten przepis daje możliwość umorzenia tych dochodzeń? Bo według mojej opinii jest to nienależne dochodzenie. W tamtym okresie nie było takich czytelnych procedur, jakie później zostały wprowadzone, dlatego kierownicy biur powiatowych podpisywali decyzje płatnicze i rolnicy, którzy już przekazali gospodarstwo na rentę strukturalną, brali te dopłaty, a w tej chwili każe im się to zwrócić. Dziękuję.

Dziękuję.

Ten temat był już wielokrotnie poruszany na posiedzeniach komisji, więc prosiłbym o jednoznaczną wypowiedź. Już wiele razy o tym mówiliśmy, ale jak to jest rozstrzygnięte w tej chwili?

Panie Przewodniczący, to jest troszkę inna sprawa, która nie dotyczy wprost zmiany w tej ustawie. To, o czym mówił pan senator, w wielu przypadkach jest już wyjaśnione. Było już kilka spraw sądowych, które chyba w większości wygrali beneficjenci, i ze środków krajowych budżet państwa pokrywa wcześniej nałożone na rolników kary. Tak że to zostało cofnięte. Wszyscy kierownicy, którzy wydali te decyzje, czyli biura powiatowe, na nowo mają rozpatrzyć te przypadki. Tych przypadków łącznie było około osiemdziesięciu kilku w skali kraju. Nie jestem w stanie teraz precyzyjnie powiedzieć, jak zostały zakończone te sprawy, ale możemy to zweryfikować i przekazać informacje, dzisiaj nie jestem w stanie tego zrobić. Wiem, że co najmniej kilka spraw zostało już załatwionych, szczególnie te, w których były wyroki sądu, i została utworzona specjalna rezerwa, około 9 milionów 200 tysięcy zł, właśnie ze względu na te wyroki sądowe, ale w 100% nie odpowiem…

Czyli, o ile dobrze zrozumiałem, następni rolnicy nie muszą już dochodzić roszczeń w sądzie, tylko jest to załatwiane na zasadzie zmienionego przepisu wewnętrznego, który upoważnia agencję do tego, żeby zweryfikowała wszystkie pozostałe wnioski, co do których są roszczenia, tak?

Daliśmy agencji interpretację i na tej bazie agencja wszczęła na nowo rozpatrywanie tych spraw.

Dobrze. Dziękuję.

Czy są jeszcze jakieś pytania? Jeśli nie ma pytań…

Rozumiem, że ten przepis dotyczy również FIOR.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Tak jest.)

Pan minister wymieniał kwoty. Jaka to jest kwota?

Jeśli chodzi o FIOR, kapitał to jest 49 milionów zł, a odsetki 20 milionów zł – nie podaję wartości po przecinku – łącznie około 70 milionów zł.

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Przedtem powyżej pewnej kwoty była możliwość umarzania za zgodą ministra finansów, a w tej chwili do jakiej kwoty jest możliwe…)

Dalej powyżej 15 tysięcy zł, a do tej kwoty prezes samodzielnie może umorzyć.

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Czyli to zostało utrzymane?)

Tak jest.

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Nie została tutaj zmieniona żadna zasada?)

Nie, zasada nie została zmieniona.

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Do piętnastu prezes, a powyżej piętnastu minister finansów, tak?)

Jest to rozszerzone o wierzytelności.

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Więc właściwie ta zmiana pozwala na co, daje większe możliwości umarzania?)

Włączamy w to również inne wierzytelności.

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Aha.)

Na przykład dopłaty do kredytu.

Aha. No dobrze.

Czy są jeszcze jakieś pytania? Jeśli nie ma, to będziemy przechodzić do głosowania.

Ponieważ nie ma żadnych poprawek legislacyjnych, nie słyszę, żeby ktoś je zgłaszał, przechodzimy do głosowania.

Kto jest za przyjęciem ustawy bez poprawek? (8)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (1)

Dziękuję. Ustawa przeszła.

Przechodzimy do punktu…

(Głos z sali: Sprawozdawca.)

Przepraszam. Kto by chciał zostać sprawozdawcą? Pan senator Cichosz będzie sprawozdawcą.

Przechodzimy do następnego punktu porządku posiedzenia: ustawa o zmianie ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt.

Proszę, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący! Panie i Panowie Senatorowie! Szanowni Państwo!

Jest to zmiana, która zmienia ustawę o identyfikacji i rejestracji zwierząt. Dotyczy ona głównie wprowadzenia obowiązku oznakowania koniowatych za pomocą identyfikatora, transpondera założonego pod skórę. Koń dostaje swój niepowtarzalny numer i operujemy tym numerem, za jego pomocą wszystkie przemieszczenia są kodowane w bazie. Tworzy się centralną bazę koniowatych, zawierającą informacje dotyczące urodzenia, pochodzenia. Tę bazę będzie prowadził Polski Związek Hodowców Koni. Ma on dzisiaj zbiór około trzystu pięćdziesięciu tysięcy sztuk koni. Inne podmioty mają od pięćdziesięciu do sześciu tysięcy zarejestrowanych sztuk. Wydaje się więc, że najbardziej celowe jest, aby to właśnie Polski Związek Hodowców Koni prowadził taką bazę, a inne podmioty mogły ją uzupełniać czy przekazywać informacje do polskiego związku.

Ustawa przewiduje możliwość zaopatrzenia w paszporty zwierzęta pochodzące z obszaru parku narodowego lub parku krajobrazowego, gdzie koniowate są utrzymywane w stanie wolno żyjącym. Te zwierzęta będą mogły być wprowadzane do obrotu.

Została również dodana możliwość aktualizacji danych na wniosek właściciela zwierząt lub posiadacza zwierząt upoważnionego przez właściciela. Właściciel koniowatego będzie miał prawo do uzyskania informacji zawartych w rejestrze koniowatych i możliwość korekty zawartych tam informacji, tak aby one były zgodne ze stanem faktycznym.

Wprowadzone są również udogodnienia, jeśli chodzi o rejestrację: nośnik elektroniczny, a procedury administracyjne stosowane przez agencję będą na tyle uproszczone, że nie będą sprawiały problemów hodowcom, zamawianie kolczyków będzie przebiegało bardzo prosto.

Jest prośba do Wysokiej Komisji o poparcie zmian w tej ustawie. Dziękuję.

Dziękuję bardzo, Panie Ministrze.

Proszę Biuro Legislacyjne o opinię prawną.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Szanowni Zebrani!

Biuro Legislacyjne proponuje przyjęcie jednej poprawki, z tym że zanim ją omówię, chciałbym zwrócić się do ministerstwa z prośbą o wyjaśnienie. Mam pytanie: czy posiadacz zwierzęcia jest zobowiązany do kupowania czytników elektronicznych?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Nie.)

Nie, prawda? Dziękuję.

W takim razie w pełni podtrzymuję swoją poprawkę i przedstawię teraz jej treść.

Art. 21 ustawy nowelizowanej w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą nakazuje posiadaczowi zwierzęcia gospodarskiego nabywanie u dostawcy znajdującego się na liście, o której mowa w art. 26, kolczyków lub duplikatów kolczyków z numerami identyfikacyjnymi zwierząt gospodarskich oraz – a więc warunek kumulatywny – kolczyków i duplikatów kolczyków zawierających elektroniczne identyfikatory oraz – tutaj znowu mamy koniunkcję – czytników elektronicznych identyfikatorów. Na razie na tym zakończę odczytywanie tego przepisu, dlatego że użycie spójników “oraz”, “i” wskazuje na to, że posiadacz zwierzęcia jest zobowiązany do kupowania kolczyków i duplikatów kolczyków z numerami identyfikacyjnymi i kolczyków i duplikatów kolczyków zawierających elektroniczne identyfikatory, i do nabywania czytników elektronicznych identyfikatorów. Sądzę, tak jak się zresztą przed chwilą dowiedzieliśmy, że nie to było intencją ustawodawcy, więc chyba lepiej będzie zastąpić te spójniki wyrazami “lub”, wskazującymi na alternatywne połączenie poszczególnych członów przepisu. Dodatkowo proponuję te poszczególne elementy rozbić na punkty, aby zachować lepszą czytelność przepisu. Wtedy będzie to pod względem graficznym bardziej czytelne. To jest pierwsza część uwagi do art. 21.

Teraz druga uwaga. Art. 21 nakłada na posiadacza zwierzęcia gospodarskiego przy nabywaniu kolczyków i czytników identyfikatorów obowiązek złożenia zamówienia bezpośrednio u dostawcy na formularzu opracowanym przez tego dostawcę. W ocenie Biura Legislacyjnego te wymogi nie są konieczne, wystarczy zastosowanie przepisów kodeksu cywilnego, które wprowadzają swobodę w zakresie sposobu zawierania umów, jest to w zupełności wystarczające i nakładanie takich ograniczeń w naszej ocenie nie ma uzasadnienia. Dlatego proponuję skreślenie słów “składając zamówienie bezpośrednio u tego dostawcy na formularzu opracowanym przez tego dostawcę”. Wtedy poprawka otrzyma brzmienie, które przytoczyłem w swojej opinii. Dziękuję.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Jesli można, Panie Przewodniczący, pan dyrektor Wojtyra precyzyjnie odpowie.)

Dziękuję.

Proszę, Panie Dyrektorze.

Dziękuję.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Panie Mecenasie!

Przede wszystkim dziękuję, że pan wnikliwie przeczytał i przeanalizował ten projekt, a intencją pana było takie doprecyzowanie, żeby w przyszłości nie było wątpliwości, ale chciałbym zwrócić uwagę, że ratio legis tego przepisu było takie, żeby kupować kolczyki, kolczyki elektroniczne i czytniki tylko u podmiotów, które znajdują się na liście, to było właściwie celem tego przepisu, i dlatego w pana propozycji jest jeden brak, który czyni ją trudną do przyjęcia przez resort rolnictwa: znikają wyrazy “składając zamówienie bezpośrednio u tego dostawcy”. My nie chcielibyśmy dopuścić do takiej sytuacji, że będą firmy pośredniczące w zamawianiu kolczyków czy kolczyków elektronicznych, tego się boimy i chcielibyśmy, żeby to sformułowanie, które jest w tej chwili w projekcie ustawy, pozostawić. Trudno się jednak nie zgodzić z panem mecenasem, że nie jest konieczne pozostawienie wyrazów “na formularzu opracowanym przez tego dostawcę”. To jest przeregulowane i bardzo dziękujemy panu mecenasowi, że zwrócił na to uwagę. W związku z tym chcielibyśmy jako ministerstwo prosić Wysoką Komisję o rozważenie takiej poprawki w art. 21 pkt 18 przedłożonego projektu, która polegałby na tym, żeby wykreślić tylko końcowe wyrazy “na formularzu opracowanym przez tego dostawcę”. Wtedy osiągnęlibyśmy nasz cel i przyjęli częściowo uwagę pana legislatora. Dziękuję.

Dziękuję.

Czy pan legislator chciałby się do tego odnieść?

Jeżeli Wysoka Komisja uzna, że argumentacja przedstawiona przez przedstawiciela ministerstwa jest słuszna, to oczywiście nie będzie to naruszało zasad techniki prawodawczej, jest to swobodna decyzja ustawodawcy, do której ma prawo.

Jeśli mogę, jeszcze…

(Wypowiedzi w tle nagrania)

To znaczy…

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Bardzo proszę.)

Chciałbym się odnieść też do innych punktów, ale jeszcze kilka słów w tej poprzedniej sprawie. Moim zdaniem nie ma potrzeby nakazywania posiadaczowi zwierząt nabywania tego asortymentu bezpośrednio u dostawcy. Jest to jednak uwaga merytoryczna i mogę tylko powiedzieć, że jest w gestii Wysokiej Komisji, jak to rozpatrzyć. Są różne modele prawodawstwa, bardziej restrykcyjne i bardziej swobodne, które dają podmiotom większą możliwość dokonywania samodzielnych wyborów na rynku, ale to jest imperium ustawodawcy i to Wysoka Komisja zadecyduje, który z tych modeli jest lepszy.

Ja, jeśli można, chciałbym zwrócić uwagę jeszcze na dwa zagadnienia, których nie umieściłem w opinii. Panie Przewodniczący…

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Przepraszam.)

Pierwsze zagadnienie to są przepisy karne. Nie zawarłem uwag do przepisów karnych w opinii z tego względu, że na tym etapie prac nie jest możliwe, w mojej ocenie, naprawienie tych przepisów, dlatego że aby być konsekwentnym, Wysoka Komisja i Senat musieliby zaingerować w materię, która nie jest objęta nowelizującą ustawą.

Teraz powiem, na czym polega moja wątpliwość. Art. 33 pkt 1 jest sformułowany w następujący sposób: “kto będąc posiadaczem zwierzęcia gospodarskiego”… i w tym miejscu na razie się zatrzymam. Takie sformułowanie wskazuje na to, że podmiotem tego wykroczenia może być tylko osoba fizyczna, która jest bezpośrednio posiadaczem zwierzęcia, ale nie może odpowiadać na podstawie tego przepisu, na przykład, członek zarządu spółki, która jest posiadaczem zwierzęcia. Prowadzi to do sytuacji, w której praktycznie w takim samym stanie faktycznym za niewykonanie tego samego zobowiązania, w tym wypadku niezgłoszenie siedziby stada kierownikowi biura, tylko ze względu na formę organizacyjną jeden podmiot zostanie ukarany, to znaczy osoba fizyczna, rolnik indywidualny, który posiada zwierzę, a spółka, która zwierzę posiada, nie zostanie objęta treścią tego przepisu i nie zostanie ukarana. Oczywiście za wykroczenie nie może zostać ukarana spółka, ale w polskim prawodawstwie jest przyjęte i dosyć często stosowane, że w takim wypadku odpowiadają członkowie zarządu, a w przypadku jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej osoby prowadzące sprawy spółki. Warto byłoby się nas tym zastanowić.

Ta sama uwaga tyczy się podmiotu prowadzącego rzeźnię, bo znowu podmiotem prowadzącym rzeźnię może być osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą i ona za niedopełnienie tego obowiązku informacyjnego będzie odpowiadała, a nikt nie będzie odpowiadał w przypadku, w którym rzeźna jest prowadzona przez spółkę, spółdzielnię, spółkę kapitałową czy osobową, nie będzie możliwości ukarania kogokolwiek, dlatego że spółka sama nie może odpowiadać na podstawie przepisów o wykroczeniach, a nie ma podstawy, aby ukarać osobę zarządzającą, prowadzącą sprawy takiej spółki.

Te uwagi odnoszą się do bardzo wielu punktów art. 33 ust. 1, również do tych, które nie zostały znowelizowane. Gdyby ustawodawca zechciał ingerować w treść tego przepisu, musiałby konsekwentnie zmienić wszystkie punkty tego ustępu. Nonsensem byłoby poprawianie tylko tych przepisów, które są obecnie nowelizowane. Stąd mój apel do ministerstwa rolnictwa, aby zająć się tym problemem w przyszłości.

I jeszcze jedna kwestia, to jest wejście ustawy w życie. Ustawa wchodzi w życie 1 lipca tego roku. Technicznie ten termin jest do spełnienia, dlatego że przy odpowiednim zaangażowaniu wszystkich podmiotów biorących udział w procesie legislacyjnym dałoby się do 1 lipca opublikować ten akt prawny. Ale czy to się uda w praktyce? Ja tego nie wiem. Dlatego zwracam na to uwagę Wysokiej Komisji. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Jeśli poprawki zostaną wprowadzone, to na pewno projekt jeszcze wróci do Sejmu, a Sejm przekaże… Więc to na pewno trochę wydłuży proces legislacyjny. Ale chyba były takie przypadki, że ustawa wchodziła w życie z dniem ogłoszenia, ale była przyjmowana później. Mnie się zdaje, że takich przypadków było już wiele.

(Głos z sali: Nie, ale to nie ma sensu.)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Czy był jakiś konkretny cel, jakieś obligo, dla którego rząd określił ten termin na 1 lipca? Z czego to wynika? Czy to jest termin wiążący? Czy nie możemy zapisać, że wejdzie w życie czternaście dni po ogłoszeniu, jak piszemy zawsze? Z czego wynika ten termin?

Ten termin wynika bezpośrednio z dyrektywy, ale możemy zapisać, że czternaście dni, bo wiemy, że nie jest to realne.

Odnosząc się do uwagi pana mecenasa, bardzo słusznej, żeby doprecyzować w przyszłości te rzeczy: mówi się, że posiadacz zwierzęcia, w odniesieniu do świń i koniowatych, to osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, władająca zwierzęciem nawet tymczasowo. Ale przyznajemy, uwaga pana mecenasa jest słuszna i przy okazji następnej noweli będzie to na pewno podjęte.

Dziękuję.

Otwieram dyskusję.

Czy są chętni do zabrania głosu w dyskusji?

Proszę, pan senator Wojciechowski.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Panie Ministrze!

Chodzi mi o definicję posiadacza zwierząt. Jeśli dobrze pamiętam, interpretacja ministerstwa z 2003 r. była taka, że posiadaczem zwierząt jest również osoba wynajęta do opieki nad zwierzętami. Czy tamta interpretacja została wycofana, czy ona obowiązuje? Co się z nią stało? Czy wygasła, czy nie? Wywołało to wiele kontrowersji i problemów, bo na przykład zwierzęta były rejestrowane na pracownika, który się nimi zajmował. Takich przypadków było bardzo dużo z uwagi właśnie na tę ówczesną interpretację ministerstwa rolnictwa. Dziękuję.

Dziękuję panu senatorowi.

Proszę, Panie Ministrze, o udzielenie odpowiedzi.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Poproszę pana dyrektora Wojtyrę o udzielenie odpowiedzi.)

Proszę.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Panie Senatorze!

Jest to słuszne pytanie, z tym że ono nawiązuje do 2003 r., kiedy jeszcze nie wdrożyliśmy przepisów Unii Europejskiej, i powiem, że trudno jest na nie odpowiedzieć w prosty sposób, dlatego że każdy gatunek w przepisach Unii Europejskiej jest traktowany odrębnie, inaczej. Na przykład, jak weźmiemy do ręki dyrektywę, którą dzisiaj wdrażamy tą ustawą, to zobaczymy, że “posiadacz” w przypadku koni oznacza dowolną osobę fizyczną lub prawną, która posiada prawo własności do zwierzęcia z rodziny koniowatych albo jest jego właścicielem, lub taką, której powierzono opiekę nad wymienionym zwierzęciem za wynagrodzeniem finansowym lub nieodpłatnie na stałe lub tymczasowo, także w trakcie transportu, na targach lub w czasie zawodów, wyścigów albo imprez kulturalnych.

W odniesieniu do świń mamy wprowadzoną w tej chwili definicję do ustawy i będzie to osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej władająca zwierzęciem, nawet tymczasowo.

W odniesieniu do innych gatunków również przepisy Unii Europejskiej bardzo szczegółowo regulują, kto to jest posiadacz, i żeby dokładnie odpowiedzieć, trzeba po prostu wskazać na konkretny gatunek zwierzęcia gospodarskiego, bo co innego oznacza to w przypadku koni, co innego w przypadku świń i co innego – prawdopodobnie, bo nie mam przy sobie tego rozporządzenia – w przypadku owiec. Dziękuję.

Dziękuję.

Proszę, Panie Senatorze.

Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo, czyli, mówiąc krótko, ten, kto pasie świnie, jest w tym momencie ich posiadaczem?

W tym wypadku tak.

(Rozmowy na sali)

Czy ktoś z państwa chciałby jeszcze zabrać głos?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Poprawki chciałbyś zgłosić?

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! Szanowni Państwo!

W imieniu własnym oraz związku chciałbym wnieść kilkanaście poprawek do niniejszej ustawy.

(Głos z sali: Kilkanaście? Żartujesz?)

W ustawie z dnia 22 maja 2009 r. o zmianie ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt proponuje się wprowadzić następujące zmiany.

W art. 1 w pkcie 3 lit. c otrzymuje brzmienie: po pkcie 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu: spalarnia – spalarnię w rozumieniu pktu 30 albo 36 załącznika I do rozporządzenia wymienionego w pkcie 10.

Uzasadnienie. Poprawka ma na celu rozszerzenie definicji spalarni. Dotychczasowy przepis zawężał definicję tylko do spalarni wskazanych w pkcie 30 załącznika do rozporządzenia wspólnotowego numer 1764/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r., ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, czyli spalarnie o wysokiej zdolności produkcyjnej, to znaczy o przepustowości większej niż 50 kg produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego na 1 h. Istotne jest, aby definicja obejmowała także spalarnie wskazane w pkcie 36 tego rozporządzenia, czyli spalarnie o niskiej zdolności produkcyjnej, to znaczy o przepustowości mniejszej niż 50 kg produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego na 1 h. Rozszerzenie tej definicji umożliwi uszczelnienie systemu poprzez rozszerzenie obowiązku wynikającego z przepisu art. 9 na wszystkie podmioty prowadzące taką działalność.

Pkt 11, w części dotyczącej ust. 4 i 5 art. 14 otrzymuje brzmienie: Właściciel koniowatego dokonuje zgłoszenia koniowatego, o którym mowa w art. 5 rozporządzenia numer 504/2008, podmiotowi, o którym mowa w art. 5, przed dniem opuszczenia przez koniowatego lub jego matkę siedziby stada, w którym ten koniowaty się urodził, nie później niż w terminie dziewięćdziesięciu dni przed terminem określonym w art. 5 ust. 6 rozporządzenia numer 504/2008. Po otrzymaniu zgłoszenia podmiot, o którym mowa w art. 5, nadaje koniowatemu numer identyfikacyjny w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. d rozporządzenia numer 504/2008 oraz wydaje zgłaszającemu paszport koniowatego w terminie dziewięćdziesięciu dni od daty otrzymania zgłoszenia.

Uzasadnienie…

Panie Senatorze, ja bym prosił, żeby nie czytać uzasadnienia, bo każdy z senatorów dostał je na piśmie, tylko zgłosić poprawki, bo tak, to byśmy jeszcze z pół godziny czytali te wszystkie strony, a mamy jeszcze inne rzeczy przed sobą. Tylko poprawki.

Dobrze.

Następna poprawka. Pkt 11 w części dotyczącej art. 14 ust. 9 pkt 3 lit. b otrzymuje brzmienie: zgłoszenie właściciela koniowatego… do którego dołącza się oświadczenie potwierdzające, że jest właścicielem tego koniowatego, wyniki badań tego koniowatego w kierunku nosacizny, niedokrwistości zakaźnej koni, zarazy studniczej…

(Głos z sali: Stadniczej.)

…stadniczej, przepraszam.

Kolejna poprawka. Pkt 23 w części dotyczącej art. 28 pkt 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: dostarcza kolczyki lub duplikaty kolczyków, kolczyki lub duplikaty kolczyków zawierające elektroniczne identyfikatory albo czytniki elektronicznych identyfikatorów, które nie spełniają wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 17 ust. 5 oraz decyzji komisji numer 2006/968, co jest potwierdzone wynikami badań wykonanych przez laboratorium badawcze, znajdujące się w wykazie laboratoriów, o którym mowa w art. 32 ust. 5 pkt 2, lub inne niezależne laboratorium badawcze.

Dziękuję, Panie Senatorze.

Prosiłbym pana ministra o odniesienie się do tych poprawek.

Panie Przewodniczący, popieramy te poprawki.

Rozumiem, że mamy cztery poprawki zgłoszone w tym momencie plus wcześniejsza poprawka, którą ministerstwo rolnictwa chciałoby, żebyśmy ewentualnie przejęli, skreślająca ostatnie zdanie, zgodnie z wnioskiem, który wcześniej składał pan z Biura Legislacyjnego.

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Nie składałem wniosku, zwróciłem tylko uwagę na to, że istnieje takie niebezpieczeństwo.)

Dobrze, rozumiem, że to była uwaga techniczna.

I termin wprowadzenia czternaście dni, tak?

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: I jeszcze…)

Tak, proszę.

Jeszcze art. 21 ustawy nowelizowanej.

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Aha, czyli to, co było…)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

A, o to chodziło? Nie, nie, to w porządku, to oczywiście podtrzymuję, myślałem, że pan przewodniczący mówi o…

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: O dwudziestym pierwszym?)

Tak, tak, przepraszam, mój błąd, myślałem, że chodzi o ostatni przepis ustawy, który określa jej dzień wejścia w życie na 1 lipca 2009 r.

To już jako poprawka jest zgłoszone.

Czyli poprawkę dotyczącą terminu zgłaszam ja, te poprawki zgłasza pan senator. I jest jeszcze jedna poprawka, z wykreśleniem. Ktoś ją przyjmuje? No to też ja ją przejmuję, żeby już wszystko było jasne.

Czy są inne poprawki? Jeśli nie ma, będziemy przechodzić do głosowań.

Czy pan minister chciałby jeszcze się odnieść do tych poprawek? Nie.

W związku z tym przechodzimy do głosowania nad poprawką pierwszą, zgłoszoną przez pana senatora, dotyczącą art. 1.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (10)

Dziękuję. Jednogłośnie za.

Przechodzimy do poprawki drugiej, to jest poprawka do pktu 11, dotycząca ust. 4 i 5 w art. 14.

Kto jest za tą poprawką? (10)

Jednogłośnie za.

Poprawka następna, do pktu 11, w części dotyczącej lit. b w art. 14 ust. 9 pkt 3.

Kto jest za tą poprawką? (10)

Dziękuję. Jednogłośnie za.

Została nam jeszcze jedna poprawka pana senatora, do pktu 23, w części dotyczącej pktu 2 w art. 28 ust. 1.

Kto jest za tą poprawką? (10)

Dziękuję. Jednogłośnie za.

Przegłosowaliśmy wszystkie poprawki zgłoszone przez pana senatora Olecha.

Teraz kolejne dwie poprawki. Pierwsza poprawka mówi o skreśleniu zdania w pkcie 18 w art. 21, tak?

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Zamienić spójniki “i” oraz “oraz” na “lub” i…)

Zaraz, zaraz, to jest w art. 21. Żebyśmy to jasno zdefiniowali.

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Poprawka miałaby brzmienie: posiadacz zwierzęcia gospodarskiego…)

(Głosy z sali: Lepiej to przeczytać. I żeby ministerstwo to zaakceptowało.)

Aha, bo tu jest jeszcze inna wersja, tak?

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Już tłumaczę, chodzi o zamianę… Zaraz sformułuję tę poprawkę.)

(Rozmowy na sali)

Jest zgoda?

(Głos z sali: Tak.)

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Odczytać?)

(Głosy z sali: Tak. Tak. Tak.)

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Odczytam, żeby nie było wątpliwości.)

Proszę.

Poprawka miałaby następujące brzmienie: “w art. 1 w pkcie 18 art. 21 otrzymuje brzmienie: posiadacz zwierzęcia gospodarskiego nabywa, składając zamówienie bezpośrednio u dostawcy”… Oj, tu mam błąd, musi być jeszcze inaczej.

(Rozmowy na sali)

Dobrze. Art. 21 będzie miał następujące brzmienie: “posiadacz zwierzęcia gospodarskiego nabywa u dostawcy znajdującego się na liście, o której mowa w art. 26: pkt 1 – kolczyki lub duplikaty kolczyków z numerami identyfikacyjnymi zwierząt gospodarskich lub – pkt 2 – kolczyki lub duplikaty kolczyków zawierające elektroniczne identyfikatory lub – pkt 3 – czytniki elektroniczne identyfikatorów, składając zamówienie bezpośrednio u tego dostawcy”.

Znamy brzmienie poprawki, przystępujemy do głosowania.

Kto jest za? (10)

Dziękuję. Jednogłośnie za.

Przechodzimy do ostatniej poprawki, w art. 7: ustawa wchodzi w życie czternaście dni po ogłoszeniu, tak?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Czternaście dni od dnia ogłoszenia.

Kto jest za? (10)

Dziękuję. Jednogłośnie za.

Głosujemy nad całą ustawą wraz z poprawkami.

Kto jest za? (10)

Ustawa została przyjęta wraz z poprawkami.

Kto będzie sprawozdawcą? Pan senator Grzegorz Wojciechowski, tak? Dobrze.

Dziękuję.

(Rozmowy na sali)

Przechodzimy do następnego punktu porządku, to jest do ustawy o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych.

Proszę, Panie Ministrze, o informacje na ten temat.

Panie Przewodniczący, ustawa uchwalona w dniu 22 maja 2009 r. o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych wprowadza zmianę sposobu naliczania należności opłat rocznych z tytułu wyłączenia gruntów rolnych z produkcji oraz opłat z tytułu niewykonania obowiązku zdjęcia i odpowiedniego zagospodarowania warstwy próchnicznej z lepszych jakościowo gruntów rolnych wyłączonych z produkcji. Obecnie stawki powyższych należności opłat rocznych wskazywane w ustawie wyrażone są w wartości ton ziarna żyta i są różnicowane w zależności od klasy bonitacyjnej gleby oraz rodzaju użytku gruntowego. Równowartość tony ziarna żyta ustala się w wysokości stosowanej do wymierzenia podatku rolnego, ogłaszanej przez Główny Urząd Statystyczny.

Zmiana w art. 12 polegająca na dodaniu ust. 17, zgodnie z którym na wniosek organu wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego marszałek województwa może umorzyć całość lub część należności i opłat rocznych w odniesieniu do gruntów rolnych w przypadku inwestycji, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, o charakterze użyteczności publicznej przeznaczonej na cele inne niż określone w ust. 16, jeżeli inwestycja ta służy zaspokojeniu potrzeb lokalnej społecznej, a obszar gruntu podlegający wyłączeniu nie przekracza 1 ha i nie ma możliwości zrealizowania inwestycji na gruncie nieobjętym ochroną.

W art. 2 uchwalonej ustawy wprowadzono przepisy przejściowe, zgodnie z którymi do spraw wszczętych, niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie ustawy, dotyczącą naliczenia wysokości należności i opłat rocznych, stosuje się przepisy niniejszej ustawy. Do spraw, w których wydano decyzję ostateczną o wyłączeniu z produkcji rolniczej gruntów rolnych, do ustalenia kwoty należności oraz opłaty rocznej do uiszczenia w danym roku stosuje się przepisy dotychczasowe. Dziękuję.

Dziękuję.

Proszę, Biuro Legislacyjne.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Szanowni Zebrani!

Biuro Legislacyjne ma kilka uwag, ale zanim zacznę je omawiać, chciałbym zwrócić uwagę na jedną sprawę. Na podstawie jednej z ostatnich chyba nowelizacji dodano do ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych art. 5b, z którego wynika, że przepisów ustawy nie stosuje się do gruntów rolnych stanowiących użytki rolne położone w granicach administracyjnych miast. W związku z tym również przy omawianiu uwag odnoszących się do ustawy nowelizującej należy pamiętać o tym, że nie dotyczy ona gruntów rolnych leżących w granicach administracyjnych miast.

I jeszcze jedna uwaga ogólna. Ustawa zmienia sposób naliczania opłat. Do tej pory posługiwała się przy tym przelicznikiem ceny 1 t ziarna żyta, teraz stosuje konkretne kwoty. Ustawodawca, niejako przeliczając dotychczasowe opłaty na uchwalone w ustawie, zdecydował się posłużyć kursem żyta z 2007 r. Już na etapie prac sejmowych z komunikatu prezesa Głównego Urzędu Statystycznego znana była cena żyta w pierwszych trzech kwartałach 2008 r. i można się było tą ceną posłużyć. Ustawodawca, przyjmując niezbyt aktualną cenę żyta, zdecydował się na rozwiązanie mniej korzystne dla właścicieli nieruchomości. Z tym, że oczywiście działał w ramach przysługującej mu swobody stanowienia prawa.

Teraz uwagi szczegółowe. Z pierwszej uwagi, którą zamieściłem w opinii, pragnąłbym się wycofać po wysłuchaniu argumentacji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Podczas prac nad tą ustawą w komisji samorządu poznałem przyczyny, dla których grunty leśne są obłożone większą ochroną. Ta argumentacja jest w zupełności przekonywająca i w związku z tym nie podtrzymuję uwagi pierwszej.

Kolejna uwaga. Art. 12 ust. 17 ustawy nowelizowanej wskazuje inwestycje, które mogłyby być podstawą do zwolnienia od opłat za odrolnienie gruntu. Odsyła przy tym do art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami i tutaj jest pewien problem terminologiczny. Otóż art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami wskazuje nie inwestycje, a cele publiczne i to prowadzi do pewnej niezręczności w interpretowaniu tego przepisu, dlatego że w opisach celów publicznych znajdują się pewne działania i niektóre z nich mogą być zakwalifikowane jako inwestycje, ale nie wszystkie będą inwestycjami. Może się więc okazać, że cele publiczne korzystają z dobrodziejstwa art. 12 ust. 17 tylko z tego powodu, że w taki konkretnie sposób został sformułowany ich opis. Jest to chyba nieracjonalne i należałoby odnieść do wszystkich celów publicznych dobrodziejstwo art. 12 ust. 17, czyli zmienić opis inwestycji w następujący sposób: po wyrazach “w przypadku inwestycji” dopisać sformułowanie “zmierzającej do osiągnięcia celów, o których mowa w art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami”.

Panie Przewodniczący, popieramy tę uwagę. Byłoby nam łatwiej odnosić się do każdej z uwag od razu. Możemy tak?

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Tak.)

Dziękuję. Popieramy tę uwagę.

Dziękuję.

Kolejna uwaga. Art. 12 ust. 17 ustawy nowelizowanej w brzmieniu nadanym opiniowaną ustawą nakazuje użycie przesłanki: charakter użyteczności publicznej, w stosunku do inwestycji. Jest to ograniczenie stosowania zwolnienia od płat. Można się jednak zastanawiać, czy zasadne. W art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, do którego odsyła omawiany przepis, są cele niemające charakteru użyteczności publicznej, na przykład ochrona przyrody. Od woli ustawodawcy zależy, czy wszystkie cele publiczne zasługują na to zwolnienie, czy tylko te, które mają charakter użyteczności publicznej, i już na etapie przygotowywania tych przepisów ustawodawca jest w stanie wskazać, które z celów określonych w art. 6, zasługują na dobrodziejstwo art. 12 ust. 17, a które nie. W związku z tym mam dwa alternatywne rozwiązania: albo wskazać konkretnie te przepisy, albo uznać, że wszystkie zasługują na zwolnienie w określonych warunkach, i wtedy należałoby wykreślić z treści art. 12 ust. 17 przesłankę: charakter użyteczności publicznej.

Popieramy tę poprawkę.

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Dziękuję.)

Dzięki temu skreśleniu obejmiemy większą grupę.

Następna uwaga. Analogiczna sytuacja, z tym że tutaj mamy z kolei do czynienia z taką przesłanką, aby inwestycja służyła zaspokojeniu potrzeb lokalnej społeczności. I teraz tak, z opisu pewnych działań zawartych w art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami wynika, że każdy z tych celów w pewnym zakresie służy potrzebom lokalnej społeczności, ale czasami tylko w takim zakresie, w jakim służy zaspokojeniu potrzeb społeczności ponadlokalnej. To są wszystkie inwestycje związane, na przykład, z obronnością, z ochroną przyrody, z miejscami pamięci. I znowu to jest wybór ustawodawcy, czy zdecydować się na wskazanie, które cele zasługują na to, aby korzystać z dobrodziejstwa zwolnienia zawartego w art. 12 ust. 17, czy po prostu zrezygnować z przesłanki: zaspokojenie potrzeb lokalnej społeczności, bo wtedy wszystkie cele określone w art. 6 mogłyby z tego dobrodziejstwa korzystać.

Popieramy tę poprawkę, która niejako rozszerza zakres…

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Skreślenie.)

Tak jest, czyli skreślenie.

Dobrze. Dziękuję.

Kolejna uwaga znowu dotyczy ochrony gruntów leśnych i chciałbym się z niej wycofać z powodów, o których wcześniej powiedziałem.

No i ostatnia uwaga, dotycząca przepisu przejściowego. W art. 2 ust. 1 wprowadzono zasadę, że do spraw wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie ustawy, dotyczącą naliczania wysokości należności i opłat rocznych, stosuje się przepisy niniejszej ustawy. Jest to rozwiązanie niekorzystne dla osób, wobec których postępowanie o naliczenie należności lub opłat rocznych będzie toczyło się w dniu wejścia w życie ustawy. Ze wzglądu na zasady ochrony prawnej, zapewnienia jednostce pewnej przewidywalności, właściwsze byłoby stosowanie wobec takich postępowań przepisów dotychczasowych, jako korzystniejszych. Dlatego proponuję w art. 2 ust. 1 wyrazy “niniejszej ustawy” zastąpić wyrazem “dotychczasowe”.

W tym wypadku poproszę panią Pachucką o precyzyjne wyjaśnienie, dlaczego akurat tego nie możemy poprzeć.

Decyzji z tego zakresu wydawanych jest przez starostów, bo robiliśmy takie rozeznanie, około czterech miesięcznie, a w przypadku tej ustawy jest długie vacatio legis, tak że wydaje nam się, że te sprawy w ogóle nie będą problemem, w ogóle nie będzie takich spraw.

(Głos z sali: Decyzji dotyczących budownictwa mieszkaniowego wydawanych jest dużo, ale one są zwolnione z opłat…)

No tak.

Oczywiście to jest pewna ocena ustawy poprzez pryzmat poszczególnych rozwiązań. Jak sądzę, przedstawiciele ministerstwa rolnictwa nie są w stanie zagwarantować, że nie będzie takich sytuacji, chociaż jest to bardzo mało prawdopodobne. Ustawodawca ma w tym zakresie pewną swobodę, ale nie powinien jej nadużywać. Wydaje mi się, że ze względu na te sprawy administracyjne, które rozpoczęły się w tym roku i będą nadal się toczyły 1 stycznia, warto zmienić ten przepis.

Dziękuję.

Czy pan minister może się do tego odnieść?

Jeżeli chodzi o decyzje wydawane w celach inwestycyjnych dla budownictwa, to one są zwolnione z opłat.

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Ale to nie zmienia postaci rzeczy, możliwe są takie sytuacje, prawda?)

No pewnie, że są możliwe.

(Głos z sali: Proszę włączyć mikrofon.)

Jest włączony.

(Głos z sali: Ale pan legislator ma niewłączony.)

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Przepraszam, podtrzymuję to, co powiedziałem wcześniej.)

To ja też muszę podtrzymać to, co powiedzieliśmy.

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Dziękuję. To wszystko.)

(Brak nagrania)

Proszę.

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze!

Wnoszę o zmniejszenie tych opłat przynajmniej o połowę. Jest to na pewno zasadne, bo są to stawki wygórowane, cena żyta w 2007 r. na pewno była inna niż w 2008 r. Nie wiem, co ustawodawca miał na względzie, że takie właśnie stawki zaproponował dla wyłączania gruntów ornych z produkcji.

(Głos z sali: Zwłaszcza że miasto…)

Zwłaszcza w tym kontekście, że w mieście wszystkie grunty są zwolnione z opłat, a inwestycje w środowisku wiejskim i tak są w znacznie mniejszym wymiarze realizowane. Dodatkowo dodamy wysokie opłaty z tego tytułu i pożegnamy się z inwestorem w środowisku wiejskim. Chyba nie o to nam chodzi, żeby wieś była dyskryminowana. Dziękuję bardzo.

Dziękuję panu senatorowi.

Ten postulat był podnoszony jako niekonstytucyjny w czasie prac nad zmienianą niedawno ustawą, to znaczy, że traktujemy nierówno podmioty, miasta i gminy, gdyż gminy, na co pan senator Cichosz zwrócił uwagę, rzeczywiście, kiedy zmienialiśmy poprzednio ustawę, zostały pominięte, chociaż były wnioski w Senacie, żeby zrównać miasta i gminy. No, ale niestety, ustawodawca postanowił inaczej i w związku z tym sugestia pana senatora jest bardzo słuszna. Dlaczego wybraliśmy akurat najwyższy możliwy przelicznik, kiedy można byłoby zastosować niższy? Czy jest możliwe, żeby to zmienić, czy jest niemożliwa taka poprawka, jaką by ewentualnie proponował pan senator Cichosz?

(Rozmowy na sali)

Panie Przewodniczący! Panie i Panowie Senatorowie!

To stanowisko było przygotowywane dużo wcześniej, do poselskiego projektu, i wtedy faktycznie obowiązywały takie ceny, jakie obowiązywały. Ja nie mam upoważnienia rządu w tej sprawie i na tym etapie nie mogę zmienić tego stanowiska. Myślę jednak, że… Głosowanie nad tą ustawą będzie teraz, tak, na tym…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

W przyszłym tygodniu. W takim razie zobowiązuję się do tego, że poproszę kierownictwo o analizę i wtedy będę mógł przedstawić stanowisko w tej sprawie, bo nie było to konsultowane i w tej chwili nie mam upoważnienia. Dziękuję.

Dziękuję.

Rozumiem, że pan minister na tę chwilę jest przeciw, takie jest stanowisko, tak?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Tak jest, w tej chwili tak.)

Czy pan senator Cichosz chce zredagować poprawkę, czy na razie wycofuje się z tego?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Czy pan senator może ją odczytać? Jakie ona by miała brzmienie? Żebyśmy mogli głosować.

(Rozmowy na sali)

No tak. Jeżeli chodzi o redakcję tej poprawki, to zgodnie z przedłożonym projektem mamy tabelę, w której są podane klasy: I , II, IIIa, IIIb, i odpowiednio kwoty: 437 tysięcy 175 zł, 378 tysięcy 885 zł, 320 tysięcy 595 zł, 262 tysiące 305 zł. Ja proponuję zmniejszyć to o połowę, ale w tym momencie, bez kalkulatora, nie jestem w stanie dokładnie tego określić.

(Rozmowy na sali)

Panie Przewodniczący, jeśli można, gwoli uzupełnienia Ja tylko przypomnę – oczywiście jak najszybciej zapytam o stanowisko kierownictwa i być może będzie tak, że faktycznie będzie zgoda, aby to obniżyć – że z tego funduszu są finansowane ważne rzeczy na obszarach wiejskich: drogi itd., rzeczy, o które później samorządy wnoszą. Ale oczywiście zostawiam to jako sprawę otwartą.

(Senator Lucjan Cichosz: Dodam tylko, Panie Ministrze…)

Zwłaszcza że te, które płacą, nie inwestują, a biorą te, które nie płacą.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: No tak, tak.)

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Panie Przewodniczący, jedna uwaga, jeśli można.)

Proszę.

Ja tylko chciałbym zwrócić uwagę na to, że taka poprawka, aby była kompletna, powinna chyba odnosić się również do art. 1 pkt 2 lit. c ust. 10, bo tutaj też mamy do czynienia z przeliczeniem.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Spokojnie, spokojnie, pan legislator tylko próbuje…)

Ja tylko wskazuję na to, czym należałoby się zająć. Wydaje mi się, że ta sama uwaga odnosi się do art. 1 pkt 3, tutaj również są wskazane kwotowo wartości, to jest chyba opłata… przepraszam, jakieś kary, ale tu też należałoby konsekwentnie przyjąć redukcję.

Proszę państwa, rozumiem, że pan senator deklaruje chęć doprecyzowania tej poprawki.

(Senator Lucjan Cichosz: Doprecyzuję.)

Ale czy możemy poddać pod głosowanie poprawkę w tej wersji? W tej chwili ona jest niedoprecyzowana. Ja bym się bał.

Proponuję, Panie Senatorze, zgłoszenie tej poprawki na posiedzeniu plenarnym, będzie to pana autorska poprawka.

(Senator Lucjan Cichosz: Ma pan rację.)

Dzisiaj nie będzie kolizji, a w międzyczasie poprawka zostanie przygotowana.

Proszę, Pani Senator.

Ja mam pytanie do przedstawiciela Biura Legislacyjnego w związku ze sprawą, którą przez moment podniósł pan przewodniczący. Czy kwestia niekonstytucyjności tego zapisu, o którym wspominał pan przewodniczący, była przez pana rozpatrywana?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Nie zajmowałem się tą materią, ponieważ to nie jest ta ustawa.)

To nie jest ta zmiana?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Ach, to przepraszam, wycofuję pytanie, przepraszam.

To zostało już rozstrzygnięte, ustawa weszła w życie, więc nie mamy, o czym dyskutować. Może jeszcze ktoś to skarżyć, zresztą chyba była skarga w tej sprawie.

(Głos z sali: Nie.)

Nie było skargi? Aha.

No dobrze, w takim razie przechodzimy…

(Senator Lucjan Cichosz: Panie Przewodniczący, czy mogę?)

Proszę.

Chciałbym zapytać pana ministra, jaki to jest rząd wielkości, wyłączenia gruntów pod inwestycje, jeżeli ministerstwo dysponuje jakimiś liczbami. Co stwarza problem? W tym momencie to jest dla mnie niezrozumiały temat, bo inwestycji na terenach wiejskich jest tak mało i tak mało pieniędzy spłynie do FOGR, to jest do Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych, że naprawdę nie zastanawiajmy się tym, że to zmniejsza wpływy do samorządów, bo to zniweluje inwestycje w środowiskach wiejskich, to dodatkowe obłożenie opłatami gruntów, jeżeli chodzi o wyłączenia. Dziękuję bardzo.

(Rozmowy na sali)

Czy pan minister chciałby się do tego odnieść?

Przekażę informację, że w zeszłym roku cały dochód funduszu wyniósł 203 miliony zł. Obiecujemy, że szybciutko przekażemy pełną analizę, bo teraz tego nie mamy i nie możemy doprecyzować.

Ja powiedziałem, że teraz jesteśmy przeciwni, ale tylko dlatego, że wcześniej było przyjęte takie a nie inne stanowisko i nie ma decyzji kierownictwa o wyrażeniu innego stanowiska. Będziemy jednak bardzo poważnie rozważali tę sprawę i niewykluczone, że nasze stanowisko będzie, że tak powiem, po stronie propozycji pana senatora Cichosza.

Panie Ministrze, ja rozumiem, że jeszcze niektóre środki spływają, bo wszystkie nie zostały chyba wstrzymane i te wcześniejsze zobowiązania są jeszcze płacone, czy one już zostały wstrzymane poprzednią ustawą?

(Głos z sali: Wszystkie.)

Wszystkie zostały wstrzymane, te, które zostały uruchomione tamtą zmianą ustawy, wszystkie zostały wstrzymane. Czyli jeżeli mówimy o środkach finansowych, które mogłyby być, to tylko o tych, które aktualnie… A tamte już przepadły, po prostu, te, które przewidywaliśmy, że mogłyby być, to ich nie ma.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Ponieważ nie ma więcej uwag, a mamy zgłoszonych kilka poprawek, prosiłbym pana legislatora o odczytywanie ich po kolei i będziemy przegłosowywali te poprawki, które zostały zgłoszone.

I przejęte przez panią senator, tak?

(Senator Grażyna Sztark: Tak.)

Tak.

Proszę.

Poprawka pierwsza. W art. 1 w pkcie 2 w lit. e w ust. 17 po wyrazach “w przypadku inwestycji” dodaje się wyrazy “zmierzającej do osiągnięcia celów”.

Rząd popiera.

(Brak nagrania)

W art. 1 w pkcie 2 w lit. e w ust. 17 skreśla się wyrazy “o charakterze użyteczności publicznej”.

Popieramy.

(Brak nagrania)

W art. 1 w pkcie 2 w lit. e w ust. 17, skreśla się wyrazy “inwestycja ta służy zaspokojeniu potrzeb lokalnej społeczności”.

Popieramy.

(Brak nagrania)

Dziękuję.

Poprawka przeszła.

Proszę o następną poprawkę.

W art. 2 w ust. 1 wyrazy “niniejszej ustawy” zastępuje się wyrazem “dotychczasowe”.

Rząd?

Niestety, nie popieramy.

Rząd jest przeciw.

Proszę o przegłosowanie tej poprawki.

Kto jest za? (6)

Kto jest przeciw? (1)

Poprawka przeszła.

(Głos z sali: Nikt się nie wstrzymał.)

(Rozmowy na sali)

To już wszystkie poprawki.

Proszę o przegłosowanie ustawy w całości.

Kto jest za? (7)

Dziękuję. Jednogłośnie za.

Kto by chciał być sprawozdawcą? Nie widzę chętnych.

W związku z tym przewodniczący Jerzy Chróścikowski będzie sprawozdawcą.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Chróścikowski, tak.

(Rozmowy na sali)

Czy ktoś chciałby jeszcze coś dodać?

Jeśli nie, to w związku z tym, że wyczerpaliśmy porządek, zamykam posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Proszę państwa, informacyjnie powiem, że przemieszczamy się teraz do sali 217 na następne posiedzenie.

Pan minister, rozumiem, również na nim będzie, tak, Panie Ministrze?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Tak.)

No, dzisiaj będzie bardzo obfity dzień dla pana ministra.

Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.