Zapis stenograficzny (896) z 71. posiedzenia

Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi

w dniu 12 maja 2009 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych (cd.) (druk senacki nr 551, druki sejmowe nr 1806, 1875, 1875-A).

2. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych (cd.) (druk senacki nr 552, druki sejmowe nr 1808, 1839, 1839-A).

Otwieram siedemdziesiąte pierwsze posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Mamy do rozpatrzenia dwa punkty, których nie rozpatrzyliśmy na poprzednim, siedemdziesiątym, posiedzeniu. Pierwszy punkt to rozpatrzenie ustawy o funduszach promocji produktów rolno-spożywczych – dotyczą tego druk senacki nr 551 oraz druki sejmowe nr 1806, 1875 i 1875-A. Drugi punkt to rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych – dotyczą tego druk senacki nr 552 oraz druki sejmowe nr 1808, 1839 i 1839-A.

Witam na posiedzeniu pana ministra, Artura Ławniczaka, reprezentującego Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, i osoby mu towarzyszące, panią Bogumiłę Kasperowicz, dyrektor Departamentu Rynków Rolnych, pana Dariusza Goszczyńskiego, zastępcę dyrektora Departamentu Rynków Rolnych, pana Wojciecha Hałdasia, głównego specjalistę w Departamencie Rynków Rolnych. Witam również panią Wiolettę Bruździńską, reprezentującą Departament Polityki Regionalnej i Rolnictwa. Witam przedstawicieli organizacji, związków zawodowych, wszystkich, którzy zechcieli przyjść na dzisiejsze posiedzenie. Witam również przedstawicieli naszego Biura Legislacyjnego, sekretariatu i, co najważniejsze, panie i panów senatorów.

Proszę państwa, w związku z tym, że poprzednio nie mieliśmy materiału na piśmie, nie mieliśmy opinii Biura Legislacyjnego, chciałbym omawianie punktu pierwszego zacząć od opinii Biura Legislacyjnego, chyba że państwo wolą, żeby jeszcze raz pan minister wypowiedział się na temat tej ustawy.

Panie Ministrze, czy w drugiej części, gdyż wcześniej była już informacja…

Panie Przewodniczący! Panowie Senatorowie! Szanowni Państwo!

Kilka zdań. Ta ustawa, trzeba to podkreślić, od trzech lat rodziła się w dużych bólach. Brak rozstrzygnięcia w poprzednim okresie wynikał z tego, iż bardzo trudno było się porozumieć przedstawicielom organizacji branżowych, rolniczych, przetwórczych i innych; przez rok uzgadnialiśmy tekst i projekt tej ustawy. I trzeba podkreślić wyraźne zadowolenie z tego, że przyjęliśmy taką zasadę, że wszystkie kluczowe zmiany muszą mieć akceptację wszystkich partnerów społecznych. Jeśli jakikolwiek punkt budzi wątpliwości, to nie wprowadzamy, nie forsujemy zmian merytorycznych; oczywiście te legislacyjne trzeba wprowadzać, jeśli jest to możliwe. Myślę, że to była dobra ścieżka, bo w czytaniu sejmowym był chyba tylko jeden głos przeciw, wszystkie inne głosy to były głosy za. Zostało włożone dużo pracy, takiej, której nie widać, i liczymy na to, że również Wysoka Izba sprawnie przeprowadzi ten projekt. Dziękuję.

Dziękuję, Panie Ministrze.

Proszę, Biuro Legislacyjne.

Dziękuję serdecznie.

Biuro Legislacyjne przedstawi swoją opinię. Panie Przewodniczący, chciałabym tylko zapytać w kwestii formalnej. W jaki sposób państwo senatorowie czy rząd ewentualnie ustosunkowywaliby się do moich poprawek? Czy stanowisko rządu będzie po każdej poprawce…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak, wtedy można by było ustalić w przypadku których – za, w przypadku których – przeciw, żeby nie było kłopotów przy głosowaniu.

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Może najpierw ogólnie, a później przechodzilibyśmy do szczegółowych poprawek.)

Może nie będę mówiła, jakie jest meritum ustawy, bo wszyscy obecni wiedzą, do czego dąży ustawa, jaki jest jej cel i przedmiot. Biuro Legislacyjne w swojej opinii nie przedstawia uwag, które miałyby na celu wskazanie na niekonstytucyjność jakiegokolwiek przepisu; takich zarzutów nie ma. Uwagi przedstawione przez biuro to w większości uwagi techniczno-redakcyjne. Jest parę uwag, które, można powiedzieć, nie są zakończone poprawką bądź są zakończone poprawką, która jest tylko propozycją, a ewentualnie rząd czy inni państwo wyjaśnicie wątpliwości, które Biuro Legislacyjne ujawnia w swojej opinii. Te uwagi zostały państwu dostarczone już na poprzednim posiedzeniu z wyjątkiem bodaj jednej czy dwóch uwag, które owszem zmienią, że tak powiem, kolejność w stosunku do tego druku, który był – były uwagi szczegółowe i propozycje poprawek. Poprawka bodaj trzecia jest poprawką, która doszła, zaś reszta to poprawki, które były przedstawione wcześniej.

Proszę państwa, pierwsze dwie poprawki, moim zdaniem, są poprawkami o charakterze redakcyjnym. Jeżeli państwo będziecie zdecydowanie przeciwni, to Biuro Legislacyjne nie będzie się upierać przy swojej propozycji. O co chodzi? Chodzi o nazwy funduszy. Pierwszy fundusz, Fundusz Promocji Mleka proponujemy… Chcielibyśmy zapytać, czy można zmienić nazwę na Fundusz Promocji Mleka i Przetworów Mlecznych. W art. 2 w ust. 2 w pkcie 1, gdzie przedstawia się Fundusz Promocji Mleka i cele, jakie ten fundusz ma, właściwie w każdym punkcie, od lit. a do lit. g, mówi się o mleku i przetworach mlecznych. Wobec tego Biuro Legislacyjne uznało, że skoro zadaniem tego funduszu promocji jest promocja mleka i przetworów mlecznych, to należałoby to uwidocznić również w nazwie tego funduszu, tym bardziej że dotychczasowa nazwa zawierała odwołanie do przetworów mlecznych. Może dla skrótu… nie wiem, jakie były cele skrócenia tej nazwy. Nasza propozycja jest taka, aby zmienić nazwę tego funduszu.

Proszę państwa, pani legislator przedstawiła nam ogólny zarys. Przeszliśmy do pierwszej poprawki i chcielibyśmy poznać opinię pana ministra. Nie odbyła się jeszcze debata na temat tej ustawy, takiej debaty nie było. Należałoby procedować albo będziemy później powtarzać, czy pan minister jest za czy przeciw przed samym głosowaniem. W tej chwili tylko krótkie odpowiedzi: za czy przeciw, czy raczej szersza wypowiedź pana ministra…

Bardzo krótko. Panie Przewodniczący, jesteśmy przeciwni. W pierwotnej wersji było to rozszerzone i na wniosek organizacji zostało skrócone do tej nazwy, a w celach jest precyzyjnie opisane, co poszczególne fundusze mogą robić. Na wniosek organizacji zainteresowanych, które będą korzystały, zgodnie z ich intencją – przeciw.

Dziękuję.

Proszę, następna.

Następna zmiana również dotyczy nazwy funduszu. Rozumiem, że każda nazwa funduszu była uzgadniana i nie jest efektem przypadku, ale chodzi o Fundusz Promocji Ziarna Zbóż i Przetworów Zbożowych. Przedmiotem propozycji Biura jest wykreślenie słowa “ziarna”, dlatego że słowo “ziarno” pojawia się jedynie w nazwie funduszu, a w następujących przepisach, które dotyczą tego funduszu – to jest fundusz szósty – mamy do czynienia ze zbożami. Ustawa posługuje się terminem “zboża i przetwory zbożowe” bez wskazywania na ziarna. Na przykład, w istotnym punkcie, który mówi o poprawie jakości, nie mówi się o poprawie jakości ziarna, tylko o poprawie jakości zbóż. Czyli słowo “ziarno” w tytule nie wydaje się konieczne, wydłuża nazwę i naszym zdaniem nie wprowadza nowej wartości. Dziękuję.

Dziękuję.

Proszę pana ministra o odniesienie się do tej wypowiedzi.

Zapis “ziarna zbóż” jest na wniosek organizacji. Nie chcę wchodzić w szczegóły, ale też jesteśmy przeciwni, bo organizacje prosiły, aby tak to ująć. Dla nas to nie robiło większej różnicy, ale wniosek organizacji został przez nas przyjęty.

Dziękuję.

Proszę panią legislator o następną poprawkę.

Poprawka trzecia. Każdy z funduszy ma wskazane cele i w lit. c jest zapisane: udział w wystawach i targach, odpowiednio udział w wystawach i targach związanych z chowem lub hodowlą poszczególnych rodzajów bydła, udział w wystawach i targach związanych z hodowlą owiec, z przetwórstwem i produkcją zbóż itd. Proszę państwa, w przepisach tych nie jest wskazane, czyj udział będzie wspierany i kto będzie mógł występować z wnioskiem o takie wsparcie. Lit. c nie jest wskazana w art. 9 jako jeden z punktów, o których wsparcie będzie się można ubiegać, o których wsparcie będą się mogły ubiegać jakiekolwiek podmioty. Ustawa nie wyjaśnia, w jaki sposób będzie przebiegało wspieranie udziału w wystawach i czyj to może być udział. Przepis nie mówi, ani kto będzie wspierany, ani w jaki sposób będzie wspierany, a w art. 9, który mówi o środkach finansowych funduszy i udzielaniu wsparcia finansowego na realizację zadań, nie wymienia się w tych zadaniach dofinansowywanych udziału w wystawach.

Nie wiadomo, w jaki sposób można by się ubiegać, na przykład jeśli jest się producentem, o dofinansowanie udziału w wystawie. Wyobraźmy sobie, że jest wystawa gdzieś za granicą, ktoś ma bardzo wartościowe zwierzęta, chciałby je wystawić i dlatego chciałby ubiegać się o środki, o to, żeby fundusz wspomógł go w wyjeździe na tę wystawę, żeby mógł zaprezentować dorobek nie tylko swój, ale i naszego kraju w zakresie hodowli jakiegoś zwierzęcia. Ta ustawa nie mówi, w jaki sposób fundusz może wspierać udział takiego producenta, a jeżeli nie chodzi o udział producenta, to czyj udział w wystawach i targach będzie wspierany. Ustawa nie wyjaśnia, kogo to dotyczy. W przypadku szkoleń jest wyraźnie napisane, że chodzi o szkolenia dostawców i podmiotów skupujących. Wiadomo, kto będzie mógł korzystać z pieniążków na szkolenia, ponadto ustawa w zakresie lit. g w art. 9 pozwala na ubieganie się o te środki, natomiast lit. c nie mówi, czyj udział się będzie wspierać, ani nie ma lit. c w art. 9. Jest zatem pytanie, czyj udział w wystawach będzie wspierany i na jakiej podstawie. Dziękuję.

Dziękuję.

Proszę, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący, Panie i Panowie Senatorowie, przy tym punkcie warto powiedzieć kilka zdań ogólnych. Fundusze promocji mają wspierać całą grupę produktów, całą branżę. Nigdy nie zakładaliśmy udziału indywidualnych osób czy indywidualnych podmiotów. Chodzi o to, aby branża się integrowała, aby wspólnie producenci i przetwórcy podejmowali działania promujące daną grupę produktów, większe spożycie mleka, wołowiny, wieprzowiny czy zbóż i przetworów zbożowych. Nam bardzo zależy, aby były konstruowane programy strategiczne, długofalowe.

Wystawy i targi są jedynie formą prezentacji produktów. Mamy doświadczenia bardzo różne, również niedobre, że robi się wystawę dla wystawy, to jest tylko sztuka dla sztuki, a nie o to chodzi. Wystawa jest ważna, ale jako jeden z elementów całości promocji. I my wspieramy, o czym ustawa mówi, organizacje o zasięgu krajowym, żeby nie było dyskusji, szarpaniny, jaka ma czy miała miejsce w innych przypadkach – nie chcę tego rozwijać, bo szczegóły są nam doskonale znane, jak sądzę, również części pań i panów senatorów. Nie zgadzamy się z tą poprawką, z tą uwagą. Art. 9 precyzuje, kto się może ubiegać. Możliwe jest to działanie – udział w targach i wystawach, ale jest ono jakby schowane w cały program promocji. Dziękuję.

Dziękuję. Rozumiem, że rząd jest przeciw, tak?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Proszę.

Panie Przewodniczący, bardzo przepraszam, ale państwo z ministerstwa mówią, że ten udział jest wskazany w punktach: finansowanie i współfinansowanie programów promocyjnych. To jednak nie oznacza, że ogólnokrajowe organizacje producentów mogą się ubiegać o te środki. Ogólnokrajowe organizacje zrzeszające producentów rolnych mogą się ubiegać o środki, które są wskazane niżej. Chodzi o udzielanie wsparcia, o którym mowa w pkcie 3.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bardzo proszę o szczegółowe wskazanie, na podstawie którego punktu w art. 9 ogólnokrajowe organizacje będą mogły ubiegać się o środki na udział… Właśnie, chodzi o udział czy organizację wystaw i targów? To jest bardzo dziwnie sformułowane, dlaczego jest zapisane: udział; może chodzi o organizację wystaw i targów. Kiedy robią to ogólnokrajowe organizacje, to one nie będą brały udziału, tylko one będą organizowały te wystawy. A w dodatku prawdopodobnie one w ogóle nie będą organizowały, tylko będą, jak powiedział pan minister, pisały programy, które będą miały na celu promowanie wystaw, czyli chodzi o coś jeszcze bardziej ogólnego. Czyli słowo “udział”, bardzo konkretne słowo… Ja je zrozumiałam tak jak prosty człowiek. Skoro będzie wspierany czyjś udział w wystawie, to znaczy, że można się ubiegać o środki na udział, żeby brać udział w wystawie, a skoro nie można się ubiegać o takie środki, żeby brać udział w wystawie, to znaczy, że to będą środki na organizację wystaw i targów, ale to też nie będzie organizacja, o ile dobrze rozumiem, tylko coś jeszcze bardziej ogólnego. Właściwie nie wiadomo, na co będą te środki. Popracowałabym jednak nad zapisem lit. c.

Jeżeli nie chodzi o udział, to proponowałabym zapisać: organizację albo jeszcze… Jeżeli państwo uważacie, że to nie będą pieniążki na organizację wystaw, to w takim razie należy zapisać, na co te pieniądze mają iść. Jeżeli one mają iść na programy dotyczące wystaw czy targów, to trzeba napisać, że wspiera się nie udział w wystawach, nie organizację wystaw, tylko na przykład programy promocji poprzez wystawy i targi. No, ten konkretny zapis w ustawie budzi pewne roszczenie – czyj udział będzie wspierany, ktoś będzie brał udział w tych wystawach. Ustawa mówi: fundusz promocji wspiera udział – czyj udział?

Proszę, Panie Ministrze.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Panie Przewodniczący, poproszę pana dyrektora Goszczyńskiego o udzielenie precyzyjnej, wyczerpującej odpowiedzi.)

Proszę, Panie Dyrektorze.

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący, Panie i Panowie Senatorowie, jeśli chodzi o konstrukcję, to zgodnie z naszą intencją art. 2 trzeba czytać łącznie z art. 9. Art. 2 ust. 2, poszczególne punkty, lit. a, b, c, d, mówią dosyć ogólnie: działania mające na celu informowanie o jakości i celach, działania mające na celu promocję spożycia, udział w targach i wystawach, badania rynkowe dotyczące spożycia itd. Art. 9 ust. 1 mówi, że środki mogą być przeznaczone na finansowanie lub współfinansowanie programów promocyjnych i informacyjnych. I te cztery literki będą realizowane właśnie przez pierwszy punkt. Ust. 2 mówi, że o środki mogą ubiegać się ogólnokrajowe organizacje zrzeszające producentów. Te pierwsze cztery punkty będą mogły być realizowane poprzez pkt 1 w ust. 1 w art. 9 – chodzi o finansowanie i współfinansowanie programów promocyjnych, a organizacje są precyzyjnie określone.

Tak jak pan minister powiedział, naszą intencją było wspieranie nie pojedynczych producentów, ale organizacji, chodziło nam o to, żeby to organizacje branżowe występowały o środki. Kto będzie wykonawcą jest rzeczą wtórną. Organizacje są zobligowane do stosowania konkurencyjnych procedur, ale to jest sprawą wtórną, czy to będzie organizator targów, czy to będzie firma PR, czy agencja reklamowa. Organizacja branżowa występuje o środki, a tytuł do wydatkowania tych środków wynika z pktu 1 w ust. 1. Dziękuję.

Dziękuję.

Mamy już chyba wyjaśnione intencje pana ministra i resortu.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Myślę, że pani legislator ma trochę racji w tym, co mówi. Obecnie jest tak, że rolnicy są zrzeszeni w branży na przykład producentów bydła i ci, którzy są zrzeszeni w branży, mogą występować na targach, a indywidualni są dyskryminowani i nie mają takich szans; obecnie tak to wygląda. Rolą ministerstwa jest integrować rolników, centralizować w jakiejś branży, związkach, które będą ich łączyć – i one dostaną, a rolnik indywidualny dalej nie ma szansy na funkcjonowanie. Widzę, że to jest dalszy ciąg takiej promocji w tej ustawie, to ma być w ten sposób; tak to odbieram. Ministerstwo chce, żeby było tak, jak jest obecnie.

Czy pan minister chciałby się odnieść?

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Nam zależy na tym, aby integrować cały sektor. Jak to rozdrobnimy na występowanie pojedynczych osób, pojedynczych firemek na takich czy innych wystawach czy targach, to te parę groszy rozejdzie się w ciągu jednego dnia. Branża tego nie chciała. Wszyscy wiemy, że brakuje integracji branży. To jest największa słabość polskiego systemu, przez to tracimy, bo duże sieci, duże podmioty zintegrowane rozgrywają nas na każdym rynku. Takie bawienie się w indywidualne wycieczki dawno się zakończyło. Trzeba sobie z tego zdawać sprawę.

Powiem w ten sposób, żeby się nie upierać przy tych targach i wystawach. Na pewno chcemy, aby było finansowanie udziału w targach i wystawach, bo jest to jeden z ważnych elementów promocji, i jest doprecyzowane, kto może z tego korzystać. Myślę, że raczej nie będziemy chcieli tego rozszerzać.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dziękuję.

Muszę przeciąć tę dyskusję, bo dalsza dyskusja nie ma sensu. Znamy stanowisko Biura Legislacyjnego i znamy stanowisko rządu.

Przechodzimy do następnej poprawki.

Następna poprawka dotyczy art. 2 ust. 2 lit. g, również chodzi o Fundusz Promocji Mleka. W lit. g ustawa posługuje się terminem “podmioty skupujące”, a w kolejnym przepisie ustawy, w art. 3 ust. 1, mówi się o podmiotach skupujących mleko. Ustawa o organizacji rynku mleka posługuje się terminem “podmioty skupujące”. Wydaje się, że również ta ustawa powinna konsekwentnie pójść, że tak powiem, w którąś stronę, powinno być zapisane podmioty skupujące albo podmioty skupujące mleko. Jeżeli się posługujemy jakimś terminem, to jednorodnie w całej ustawie. Nie wiem, za którym rozwiązaniem państwo z ministerstwa będziecie optowali, czy ma być zapisane podmioty skupujące, czy podmioty skupujące mleko, ale bardzo prosiłabym o ujednolicenie terminologii w tym zakresie. Dziękuję.

Proszę, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący, przyjmujemy tę uwagę. Podmioty skupujące.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Rozumiem, że konsekwencją tego będzie wykreślenie w art. 3 ust. 1 wyrazu “mleko”.)

Dziękuję.

Przechodzimy do następnej poprawki.

Następna poprawka ma charakter czysto redakcyjny. Chodzi o art. 2 ust. 2 pkt 4, który dotyczy Funduszu Promocji Mięsa Końskiego. Redakcyjna zmiana w lit. f: szkolenia producentów i przetwórców mięsa końskiego.

Przyjmujemy.

Jest zgoda ministerstwa.

Następna uwaga. W art. 2 ust. 2 pkt 7, to jest punkt dotyczący Funduszu Promocji Ziarna Zbóż i Przetworów Zbożowych… nie, chodzi o owoce i warzywa, pkt 7 dotyczy Funduszu Promocji Owoców i Warzyw. Lit. c dotyczy udziału w wystawach i targach związanych z produkcją owoców lub warzyw oraz ich przetworów lub przetwórstwem owoców i warzyw. Proponujemy sformułowanie “i warzyw” zastąpić “lub warzyw”, żeby móc, że tak powiem, to rozdzielić. Możliwe, no, nie znam rynku przetwórstwa owoców, że są przetwórcy tylko warzyw bądź tylko owoców. Proponujemy więc, żeby spójnik łączny “i” zastąpić wyrazem “lub”.

Dziękuję.

Proszę, Panie Ministrze.

Przyjmujemy, Panie Przewodniczący.

Poprawka szósta do przyjęcia.

Poprawka siódma.

Kolejna zmiana dotyczy art. 3 ust. 2. Chodzi o wyrażenie, określenie wysokości wpłat na fundusze promocji. Oczywiście przedmiotem naszej poprawki nie jest określanie wysokości, chodzi nam tylko o budowę tego przepisu, że wpłaty na fundusze są naliczane w wysokości 0,1% wartości w cenie netto, bo chyba powinno być zapisane: ceny netto. Nie powinno być zapisane “wartości w cenie netto”, bo takie wyrażenie nie jest stosowane, że tak powiem, w języku polskim i insynuuje, że coś się może za tym kryć, jakaś inna wartość niż 0,1% ceny netto.

Panie Przewodniczący, przyjmujemy.

Proszę, następna poprawka.

Następna poprawka dotyczy również art. 3. Przedmiotem tej poprawki jest występowanie w ust. 3 w odniesieniu do Funduszu Promocji Mięsa Wołowego takiego stwierdzenia, że do naliczania, pobierania i przekazywania wpłat są obowiązani przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie uboju cieląt – to jest interesująca nas kwestia. Następnie w ust. 4 w odniesieniu do Funduszu Promocji Mięsa Owczego jest zapisane: do naliczania, pobierania i przekazywania wpłat są obowiązani przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie uboju jagniąt.

Dlaczego mówimy o cielętach i jagniętach? Ponieważ cielęta i jagnięta nie znajdują się na liście towarów opodatkowanych podatkiem VAT, która się znajduje w załączniku do rozporządzenia wykonawczego do tej ustawy, ani nie znajdują się na liście towarów, o których mowa w art. 3 ust. 2, mówi się tylko o owcach żywych i o bydle żywym. Może to wynikać z niedostatku mojej wiedzy merytorycznej… nie wiem, czy cielęta zaliczają się do bydła żywego i czy jagnięta można zaliczyć do owiec żywych. Wydaje się, że raczej nie, dlatego że inne przepisy wprowadzają definicję, według której cielęta zalicza się do bydła żywego albo traktuje rozłącznie – podobnie jest z jagniętami. Jagnięta i cielęta nie są ujęte jako towary opodatkowane podatkiem VAT. Wobec tego dlaczego przedsiębiorcy, którzy zajmują się ubojem cieląt, mają odprowadzać te wpłaty, skoro od cieląt tych wpłat się nie odprowadza. A może się odprowadza, ale to nie wynika z ustawy, bo nie ma zapisu o cielętach i jagniętach w art. 3 ust. 2. Dziękuję.

Proszę, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący, Panie i Panowie Senatorowie, na pewno i cielęta, i jagnięta będą dodane w rozporządzeniu, będzie to rozszerzone. Ta nomenklatura będzie ujęta w szczegółowym rozporządzeniu.

Panie Ministrze, czy w takim razie nie należałoby uzupełnić listy, o której mowa w art. 3 ust. 2, tak, żeby na tej liście towarów, o których mowa w tej ustawie, znalazły się cielęta i jagnięta. W ustawie wyrażenie zapis o cielętach i jagniętach pojawia się tylko raz, i to w tym przepisie, który nakłada obowiązek naliczania, pobierania i przekazywania wpłat, ale nie nakłada obowiązku wpłat.

Przychylamy się do tego, żeby to dopisać.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Dopisać?)

Tak.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Czyli należy uzupełnić art. 3 ust. 2. Jak to zapisać: cielęta i bydło żywe czy bydło żywe i cielęta żywe – bardzo proszę o propozycję.)

Musielibyśmy mieć wykaz PKWiU, żeby to precyzyjnie podać, bo to jest ta sama grupa zwierząt.

Mam propozycję, żeby tę poprawkę zostawić bez rozstrzygnięcia i do posiedzenia uzgodnić ją z Biurem Legislacyjnym, zgłosimy ją w trakcie posiedzenia, dobrze?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Przechodzimy do poprawki dziewiątej.

Poprawka dziewiąta ma jedynie charakter redakcyjny. W art. 3 ust. 3 pkt 3, strona 6, chodzi o Fundusz Promocji Mięsa Końskiego, jest zapisane – są obowiązani: przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie uboju koni, przedsiębiorcy będący podatnikami… żywych zwierząt, o których mowa w lit. a – przecież wystarczy napisać “żywych koni”. Takie odwołanie jest niepotrzebne, bo ono wprowadza pewne zamieszanie. Nie rozumiem, czemu pisać odniesienie do lit. a, jeżeli w lit. a jest zapisane: koni. Zamiast “zwierząt, o których mowa w lit. a” wystarczyłoby napisać “żywych koni”. Dziękuję.

Proszę, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący, możemy przyjąć tę uwagę.

Przechodzimy do poprawki dziesiątej.

Proszę, Pani Legislator.

Poprawka dziesiąta jest analogiczna i dotyczy żywego drobiu. W art. 3 ust. 3 pkt 7 jest również zapisane “żywych zwierząt, o których mowa w lit. a”, a w lit. a jest mowa o drobiu.

Przyjmujemy.

Poprawka jedenasta.

Pani Legislator, proszę.

Kolejna poprawka. W art. 3 ust. 3 pkt 6, na końcu, strona 7 pomarańczowego druku, jest wyraz “odsprzedaży”, i w pkcie 8 lit. a jest również zapisane: przetworzenia lub odsprzedaży. To jest, powiedziałabym, język prawny i nie nalegałabym, ponieważ wiele ustaw posługuje się wyrażeniem “odsprzedaży”…

Przyjmujemy.

Dziękuję, ale może jeszcze uzasadnię. Ustawa o VAT mówi o odprzedaży, dlatego uznałam, że warto taką poprawkę zaproponować. Dziękuję.

Przechodzimy do dwunastej.

Obawiam się, że państwo możecie się buntować i że będzie pewna dyskusja przy tej poprawce, dlatego że ta poprawka jest na poły poprawką merytoryczną. O co chodzi? Jest to poprawka do art. 3 ust. 4; ust. 4 stanowi, że wpłaty na fundusze promocji są naliczane i pobierane od podmiotów, które zbywają towary na rzecz podmiotów, o których mowa w ust. 3 pkt 1–5. Proszę państwa, i w tym jest cały wic, że tak powiem. Tak naprawdę to ten przepis mówi, kto ma płacić. To nie podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 3, będą płaciły, ale będą płaciły podmioty, które sprzedają towary na rzecz tych podmiotów, które są w ust. 3, czyli będą płacili producenci. I w art. 3 ust. 1 jest napisane, że do wpłat są obowiązane podmioty skupujące mleko, to one wpłacają pieniądze, one też płacą, płacą i wpłacają. A podmioty wskazane w ust. 3 nie są zobowiązane do wpłat, one są tylko zobowiązane do naliczania, pobierania i przekazywania tych wpłat, czyli podmioty wskazane w ust. 3 są tylko pośrednikami. Płatnikiem są podmioty, które sprzedają towary tym podmiotom, czyli producenci.

Mnie nie chodzi o to – tak jest sformułowana ustawa i ja w to nie wnikam – że obowiązek spoczywa na producencie, a nie na podmiocie skupującym. Obowiązek jest na producencie i w takim razie ust. 4 powinien być inaczej zbudowany. Powinno być zapisane, nie że wpłaty są naliczane i pobierane, bo to, że one są naliczane i pobierane przez te podmioty, jest wskazane i w ust. 3, i w ust. 5. Proszę zwrócić uwagę, w ust. 5 pkt 1 lit. a jest zapisane: naliczają i pobierają od podmiotów. Czyli dwukrotnie, a nawet trzykrotnie jest wskazany obowiązek naliczania i pobierania, natomiast ani razu nie ma wskazanego obowiązku płacenia. Obowiązek płacenia powinien być w ustawie wyrażony; powinno być wyrażone, kto jest zobowiązany do wpłat. Do wpłat obowiązane są podmioty, które zbywają towary na rzecz podmiotów, o których mowa w ust. 3 pkt 1–5, pkt 6 lit. a, pkt 7, pkt 8 lit. a. To będzie przepis materialny, nakładający obowiązek zapłaty, który obecnie w ustawie nie jest zawarty. Obecnie mamy tylko przepisy techniczne, dotyczące przesyłania, naliczania, wpłacania itd. O tym, kto ma płacić, mówi pośrednio ust. 4, ale tylko pośrednio; jest tu zapisane, że oni te wpłaty naliczają i pobierają od podmiotów, które zbywają towary na ich rzecz, czyli od rolników. Dlatego jeżeli chcemy zawrzeć ten obowiązek … Jeżeli na kogoś ma być nałożony obowiązek, że ma płacić, to ten obowiązek powinien być w ustawie zawarty wprost, a tak obecnie nie jest. Stąd taka propozycja poprawki, jaka jest w pkcie 12. Dziękuję.

Dziękuję pani legislator.

Pan minister wyraża zgodę?

Panie Przewodniczący, absolutnie nie. To jest artykuł, nad którym pracowaliśmy najdłużej, bo ponad rok, jest on uzgodniony z Ministerstwem Finansów, ze wszystkimi podmiotami, które brały udział w przygotowaniu ustawy. Wprowadzenie tego zapisu spowodowałoby wprowadzenie parapodatku, na który nie ma zgody, już nie mówię o innych sprawach, które zablokowałyby stosowanie tej ustawy, co nie jest zapewne państwa intencją. To jest artykuł, nad którym pracowaliśmy najdłużej, uzgadnialiśmy wszystkie ścieżki, i warianty zostały szczegółowo określone. Jesteśmy zdecydowanie przeciw tej poprawce.

Jest wątpliwość, kto ma rację, czy rząd, który uznaje, czy pani legislator, która widzi błąd.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Mam pytanie, z czyjej kieszeni będą szły te pieniądze.)

Kto będzie płatnikiem, tak?

Konkretnie, czyje to będą pieniążki. Jeżeli przy promocji mleka piszemy wyraźnie, że do wpłat są obowiązane podmioty skupujące mleko i one są zobowiązane do naliczenia, do wpłaty, do przesłania, to rozumiem, że podmioty skupujące mleko biorą te pieniądze ze swoich funduszy, te wpłaty to są ich koszty, prawda? Proszę zwrócić uwagę, przy Funduszu Promocji Owoców i Warzyw mamy w lit. b zapisane, kto jest obowiązany: obowiązany jest wytwarzający owoce i warzywa. Podobnie w pkcie 8 jest zapis: prowadzący działalność w zakresie chowu lub hodowli ryb. To jest wyłączone, i bardzo dobrze, że wyłączone. W przypadku pozostałych podmiotów… weźmy Fundusz Promocji Mięsa Wołowego. Do naliczania, pobierania i przekazywania wpłat jest obowiązany na przykład przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie uboju bydła lub zwierząt. Ale czy on będzie robił tę wpłatę ze swoich pieniążków? Nie. On te pieniążki weźmie od podmiotu, który zbywa towar na jego rzecz, czyli on te pieniążki naliczy od rolnika, który sprzedaje mu żywe krowy. Czyli ktoś sprzedaje żywe krowy w punkcie uboju i producent, który ten ubój przeprowadza, nalicza rolnikowi od ceny netto wpłatę na rzecz funduszu. Ja to tak rozumiem.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: I bardzo dobrze pani to rozumie.)

Obowiązek poniesienia kosztów ciąży na podmiocie zbywającym towar. A skoro taki obowiązek ciąży na podmiocie zbywającym towar, to uważamy, że ten obowiązek powinien być wskazany w ust. 4. Obecny ust. 4 wydaje się być zupełnie niepotrzebny. Dlaczego? Bo mówi, kto nalicza i pobiera, a to, kto nalicza i pobiera, już jest wskazane w ust. 3, i to, kto nalicza i pobiera, jest wskazane w ust. 5 pkt 1 lit. a – naliczają i pobierają od podmiotów, które zbywają na ich rzecz towary, wpłaty na fundusze promocji z należności za te towary. Obecnie ust. 4 nie zawiera obowiązku wpłaty, zawiera obowiązek naliczania i pobierania, który jest również w innych miejscach. Nie ma zapisu o obowiązku ponoszenia wpłat przez podmioty, które zbywają towary, a to oni będą płacili.

Rozumiem, że to jest konstrukcja, która widocznie ma coś ominąć, więc nie będę się upierać przy tej poprawce. No, mówimy, że słońce świeci tak nie do końca, w takim razie niech… Skoro rozumiem to merytorycznie… Przepraszam, ale odbieram to po prostu w dziwny sposób. Państwo wszyscy kiwacie głowami, że dobrze rozumiem, i mówicie, że moja poprawka jest nieprawidłowa. W ten sposób można dyskutować w przypadku wszystkich poprawek. Jeżeli państwo zgadzacie się, że moja poprawka jest oparta na prawdzie i odzwierciedla prawdziwy obowiązek, a jesteście przeciwni z innych powodów, to ja rozumiem i nie będę kontynuowała wywodu. Dziękuję.

Dziękuję pani legislator.

Czy pan minister chce jeszcze coś dodać?

Pani Mecenas, bardzo dobrze zrozumiała pani zapis ustawy: precyzujemy wprost, kto ma naliczać, pobierać i od kogo. Wiadomo krok po kroku na każdym etapie, kto jest za co odpowiedzialny, z automatu ten podmiot jest zobowiązywany do przekazywania składek, jest to precyzyjnie określone. Jeszcze raz podkreślę, że i z resortem finansów, i z organizacjami bardzo długo to uzgadnialiśmy i ta konstrukcja zapewni nam prawidłowy przebieg naliczania i pobierania od podmiotów.

Proszę państwa, musimy przerwać, pani legislator wyraziła swoje stanowisko, rząd wyraził swoje. Decyzja będzie należeć do senatorów. Stanowisko rządu jest negatywne w odniesieniu do pktu 12.

Przechodzimy do poprawki trzynastej.

Poprawka trzynasta dotyczy ust. 5 w art. 3, strona 7 pomarańczowego druku. Jest tu pewne logiczne zamieszanie. Podmioty, o których mowa w ust. 3 pkt 1–5 itd., to jest wyliczone w zdaniu wstępnym, potwierdzają, w formie pisemnego oświadczenia, naliczenie i pobranie wpłat na fundusze promocji, które zawiera w szczególności: nazwę, siedzibę i adres albo imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres podmiotu – i teraz jest problem – obowiązanego do wpłat na dany fundusz promocji oraz podmiotu, od którego naliczono i pobrano tę wpłatę. Wydaje się, że podmiot obowiązany do wpłat to jest ten sam podmiot co podmiot, od którego naliczono i pobrano tę wpłatę, bo do wpłat są obowiązani ci, którzy ponoszą koszty, a tu nie o to chodzi. Chodzi o to, że naliczają, pobierają i przekazują. Proszę państwa, to są znamiona czasownikowe – naliczają, pobierają i przekazują.

W art. 3 ust. 1 jest napisane: do wpłat są obowiązane, a tu nie mamy przepisu, kto jest obowiązany do wpłat. Ten, który płaci, czyli podmiot, o którym rozmawialiśmy przy ust. 4, to jest podmiot, od którego naliczono i pobrano, a tu jest napisane: podmiot obowiązany do wpłat. Jeżeli chodzi o podmiot, który przekazuje wpłaty, to trzeba napisać: podmiot obowiązany do przekazywania wpłat albo podmiot obowiązany do naliczania i pobierania wpłat. Tu piszemy o podmiotach, które naliczają i pobierają, potwierdzają naliczenie i pobranie, po czym w piśmie, które potwierdza naliczenie i pobranie, zawierają adresy i dane dwóch podmiotów; pierwszy to ten, który jest obowiązany do wpłat, a obowiązany do wpłat to jest ten, który ma obowiązek płacić. Jeżeli państwo chcecie wpisywać podmioty, o których mowa w ust. 3, to trzeba doprecyzować: podmiotu obowiązanego do przekazywania wpłat – wtedy będzie to dograne – oraz podmiotu, od którego naliczono i pobrano tę wpłatę. Według tego, co jest napisane obecnie, podmiot obowiązany do wpłat jest ten sam co podmiot, od którego pobiera się i nalicza tę wpłatę.

Dziękuję, Pani Legislator.

Proszę, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący, nie zgadzamy się z tą uwagą.

Decyzja rządu – przeciw.

Pani legislator chce jeszcze coś dodać… Jeśli nie, to przechodzimy do następnych poprawek.

Następna poprawka dotyczy kolejnego tiret w tym samym przepisie. W art. 3 ust. 5 pkt 1 lit. b w tiret trzecim mówimy o kwocie pobranej z tytułu wpłaty na dany fundusz promocji za zbyty towar. To nie jest kwota pobrana za zbyty towar, tylko od zbytego towaru. Tylko tyle, poprawka redakcyjna.

Przyjmujemy.

Rząd jest za.

Proszę o następną poprawkę, Pani Legislator.

Następna poprawka ma charakter podobny do poprawek, które miały na celu usunięcie odwołania i zastąpienie skróconym, ale pełnym wyrażeniem. Art. 3 ust. 5 pkt 2 i tak jest zagmatwany, ponieważ mamy różne odniesienia. Podmioty, o których mowa w ust. 3 pkt 6 lit. b – to są podmioty wytwarzające owoce i warzywa – naliczają i przekazują należne wpłaty na fundusze promocji na podstawie faktur za zbyte przez nie towary, o których mowa w ust. 2 pkt 6, a tu chodzi o owoce i warzywa. Czyli wystarczy zamiast “za zbyte przez nie towary…” zapisać “za zbyte przez nie owoce i warzywa”. I podobnie w pkcie 3 – nie “za zbyte przez nie towary, o których mowa w ust. 2 pkt 8”, tylko “za zbyte przez nie ryby”.

Dziękuję.

Panie Ministrze, dwie poprawki łącznie.

Panie Przewodniczący, Panie i Panowie Senatorowie, większość szczegółowych zapisów będzie w rozporządzeniu, będzie to rozszerzone. Nie ma sensu umieszczać w ustawie poszczególnych… jest grupa owoce i warzywa, a reszta będzie doprecyzowana w rozporządzeniu. Dlatego nie przyjmujemy tych poprawek.

Dziękuję, Panie Ministrze.

Czy pani legislator chce coś dodać?

Według mnie nawet jeżeli jest tak, jak państwo mówicie, że w grupie owoce i warzywa będzie się mieściło bardzo wiele i że to będzie określone w rozporządzeniu wykonawczym, to bez względu na to, gdzie zapis o owocach i warzywach znajdzie się w ustawie, stanowią one taką samą grupę, do której będą odnosiły się rozporządzenia. Odesłanie do owoców i warzyw, o których mowa w lit. b… no, równie dobrze można odesłać do owoców i warzyw, o których mowa w art. 2, gdzie jest mowa o Funduszu Promocji Owoców i Warzyw. Nie wiem, dlaczego mamy się odnosić akurat do owoców i warzyw, o których mowa w lit. b, to przecież będą takie same owoce i warzywa. Robienie takich skomplikowanych przepisów – komplikowanie prawa, czynienie go nieczytelnym i niejasnym dla czytelnika – jest sprzeczne z zasadami techniki prawodawczej. Dziękuję.

Rząd nie zamierza zmieniać stanowiska. Rząd jest przeciw poprawkom: piętnastej i szesnastej.

Przechodzimy do następnych. Siedemnasta.

Poprawka siedemnasta ma charakter redakcyjny. Art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b, to jest strona 9, chodzi o zapis lit. b – bez wezwania prezesa agencji obliczają kwotę należną z tytułu naliczenia wpłaty na rzecz danego funduszu promocji i przekazują tę kwotę w wysokości za okresy kwartalne. Chodzi o to, że nie tylko obliczają, lecz także przekazują za okresy kwartalne. Proponowalibyśmy więc przeformatowanie tego przepisu i wskazanie, że obliczają kwotę należną za okresy kwartalne i przekazują tę kwotę w terminie do dwudziestego piątego dnia miesiąca następującego po danym kwartale.

Przyjmujemy.

Pozytywna opinia w odniesieniu do poprawki siedemnastej.

Proszę o poprawkę osiemnastą, Pani Legislator.

Poprawka osiemnasta dotyczy art. 6 ust. 4. W ust. 4 wskazuje się, że do wpłat i podmiotów stosuje się odpowiednio przepisy wskazanych tutaj działów ustawy – Ordynacja podatkowa. W odniesieniu do tego nie mamy wątpliwości, ale w ust. 1 lit. a i b, strona 9, wskazuje się terminy do dwudziestego piątego dnia miesiąca itd., czyli wskazuje się pewne terminy, które są określone odmiennie niż w ordynacji podatkowej. Wobec tego proponowalibyśmy dodać takie doszczegółowienie: chyba że ustawa stanowi inaczej, czyli chyba że ta ustawa stanowi inaczej.

Dziękuję pani legislator.

Panie Ministrze?

Przyjmujemy.

Jest zgoda.

Przechodzimy do następnej.

Następna poprawka. To jest, powiedziałabym, taki drobiazg, on dotyczy art. 8 ust. 7, strona 10: sprawozdanie rzeczowe zawiera w szczególności – i mamy pewien problem w odniesieniu do pktu 2 – termin zrealizowanych zadań. To jest troszeczkę dziwnie zapisane. Rozważaliśmy z kolegą, jak można by to zapisać, i napisaliśmy: termin zrealizowania zadań. Pewnie chodzi o czas, kiedy zadania zostały zrealizowane, czyli to dotyczy tych zadań, które zostały wykonane w okresie za czas sprawozdania, za czas sporządzenia sprawozdania. Może państwo zgodzicie się z poprawką: termin zrealizowania zadań, bądź zaproponujecie inne brzmienie przepisu, który konkretnie wskaże, o co tu chodzi.

Dziękuję pani legislator.

Proszę, Panie Ministrze.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Poproszę pana dyrektora Goszczyńskiego o wyjaśnienie tego.)

Proszę, Panie Dyrektorze,

Intencja nasza w odniesieniu do tego zapisu wynika z tego, iż w pkcie 1 mówimy o zestawieniu zaplanowanych i zrealizowanych zadań. Pkt 2 mówi o terminie zrealizowanych zadań, mówimy o pewnej czynności dokonanej. Nasza propozycja jest taka, jeśli to nie jest czytelne, aby wprowadzić taką zmianę: termin, w którym zadania zostały zrealizowane. Można tak zapisać, jeśli to będzie bardziej precyzyjne.

Biuro Legislacyjne?

Może zapisać: terminy, w których zadania zostały zrealizowane.

(Zastępca Dyrektora Departamentu Rynków Rolnych w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Dariusz Goszczyński: Tak.)

Dziękuję.

Poprawka dwudziesta.

Proszę, Pani Legislator.

Szanowni Państwo, myślę, że poprawka dwudziesta nie będzie budziła sprzeciwu merytorycznego, ponieważ intencja ustawodawcy została wskazana jasno w uzasadnieniu ustawy. I przepisy ustawy, które mamy przed sobą, tej intencji nie odzwierciedlają. Chodzi o to, że w art. 9 ust. 1 pkt 3 wskazuje się, na co mogą być przeznaczone środki finansowe funduszy promocji. I jest wskazane szczegółowo: na udzielanie wsparcia finansowego na realizację zadań określonych w art. 2 ust. 2 pkt 1 – to jest Fundusz Promocji Mleka – lit. e, g i h. Brakuje lit. f, która mówi o wsparciu działań mających na celu informowanie o korzyściach płynących z przeprowadzania oceny wartości użytkowej bydła typu użytkowego mlecznego i mięsno-mlecznego. Lit. f w pkcie 3 jest nieujawniona jako zadanie, na które można udzielać wsparcia, natomiast w ust. 4 jest zapisane, że wysokość wsparcia finansowego na realizację zadań określonych w art. 2 ust. 2 pkt 1 lit. f–h nie może przekroczyć 15% maksymalnej kwoty środków finansowych. Naszą wątpliwość budzi nieobecność lit. f w ust. 1 i wskazanie jej w ust. 4. Dziękuję.

Proszę, Panie Ministrze.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Poproszę pana dyrektora Goszczyńskiego, aby odpowiedział.)

Po pierwsze, chcę powiedzieć, że to odesłanie jest prawidłowe. Zgodnie z naszą intencją lit. f w art. 2 ust. 2, chodzi o działania mające na celu informowanie o korzyściach płynących z przeprowadzania oceny wartości użytkowej bydła, będzie realizowana poprzez art. 9 ust. 1 pkt 1, czyli finansowanie i współfinansowanie programów promocyjnych. To działanie, o którym mowa w art. 2, będzie realizowane poprzez finansowanie lub współfinansowanie programów promocyjnych. Nie bez kozery lit. f znalazła się w ust. 4. Zależy nam, aby na to działanie nie było przeznaczanych więcej niż 15% środków funduszu, to też jest uzgodnione z branżą. Dziękuję bardzo.

Dziękuję.

Poprawka dwudziesta pierwsza.

Poprawka dwudziesta pierwsza ma charakter czysto redakcyjny. W art. 9 ust. 3 słowo “zobowiązane” proponujemy zastąpić słowem “obowiązane”, gdyż zobowiązania wynikają z przepisów kodeksu cywilnego, a tutaj są obowiązki nałożone tą ustawą.

Przyjmujemy.

Rząd jest za.

Przechodzimy do poprawki dwudziestej drugiej.

Proszę, Pani Legislator.

Propozycja wskazana w opinii Biura Legislacyjnego w pkcie 22 dotyczy art. 11 ust. 2, który dotyczy wymagań, jakie powinni spełniać kandydaci na członków komisji zarządzających. Są to niejako dwie propozycje; może na tym etapie prac rozbiję tę propozycję na dwie różne poprawki. Jedna jest bardzo bliska, chodzi o to, żeby wyrazy “za przestępstwa” zamienić “za przestępstwo”. Jeżeli przeszkodą ma być popełnienie przestępstwa, to w ustawie musimy wskazać, że jednego. Jeżeli wskażemy, że “za przestępstwa”, to znaczy, że ten człowiek musiałby popełnić co najmniej dwa przestępstwa, żeby nie mógł być kandydatem. To jest tak jakby…

Przyjmujemy.

Druga jest troszeczkę dalej idąca; decyzja oczywiście należy do państwa senatorów. Rozumiem, że to, co jest obecnie zapisane w ustawie, jest wynikiem ustaleń, ale sprawdziliśmy, że wiele wysokich stanowisk takich jak wojewoda, prezes Agencji Rynku Rolnego, Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, piszę o tym w opinii… Nie można kandydować na te stanowiska czy pełnić tych funkcji, jeśli popełniło się przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego. W tej ustawie państwo mówicie o wszystkich przestępstwach: umyślnych i nieumyślnych, i nam chodzi o umyślność. Czy rzeczywiście chodzi o to, żeby pozbawiać możliwości pełnienia funkcji osoby, które popełniły przestępstwo nieumyślnie. To jest to, co poddajemy pod rozwagę. Zazwyczaj przeszkody dotyczące zajmowania stanowisk dotyczą popełniania przestępstw umyślnych. Mamy na przykład uchwaloną przez Sejm ustawę, która dotyczy kandydowania na stanowisko posła i senatora, i tam też mówi się o przestępstwach umyślnych popełnionych z oskarżenia publicznego. Dlatego proponujemy, aby dodać, że chodzi o przestępstwa popełnione umyślnie. Dziękuję.

Panie Ministrze?

Przyjmujemy.

Jest zgoda.

Przechodzimy do poprawki dwudziestej trzeciej.

Proszę, Pani Legislator.

Poprawka dwudziesta trzecia dotyczy kandydowania i członkostwa w komisji zarządzającej. Zostały rozdzielone na dwie jakby grupy osoby, które są członkami, a które są odwoływane ze stanowiska członka przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych w przypadku, gdy nastąpił taki wniosek właściwej organizacji, albo w przypadku, gdy dany członek zrezygnował.

W ust. 6 mówi się o tym, że członkostwo wygasa, jeżeli członek komisji zmarł lub został skazany za przestępstwo, o którym mowa w ust. 2. Nasza wątpliwość dotyczy tego, że stwierdzenia wygaśnięcia członkostwa dokonuje minister właściwy do spraw rynków rolnych. Przedmiotem naszej troski jest pełnienie funkcji przez tego członka między czasem, gdy został skazany, a czasem, gdy minister odwoła go formalnie. Co z czynnościami, których ta osoba ewentualnie dokona – na przykład będzie brała udział w uchwalaniu uchwał, w wydawaniu pewnych decyzji przez fundusz – czy one nie będą podważane. Zaproponowaliśmy więc pewne rozwiązanie; nie wiem, czy jest ono najlepsze. Proszę powiedzieć, czy nie istnieje zagrożenie, że osoba już skazana prawomocnym wyrokiem, a jeszcze nieodwołana przez ministra może uczestniczyć… Osoba, której mandat wygasł zgodnie z ustawą, będzie uczestniczyła, bo może, bo jeszcze nie jest formalnie odwołana, w czynnościach komisji zarządzającej – i co z tymi czynnościami. Dziękuję.

Dziękuję, Pani Legislator.

Proszę, Panie Ministrze.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Poproszę pana dyrektora Toborka o wyjaśnienie tematu.)

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Oczywiście zagrożenie, o którym powiedziała pani legislator, istnieje. Może być osoba, która dopuściła się przestępstwa, została za nie skazana prawomocnym wyrokiem, jest w tej komisji i podejmuje pewne decyzji. Dlatego optymalnym rozwiązaniem, jakie widzieliśmy, było to, żeby z mocy prawa zadeklarować, że ta osoba traci status członka. Decyzja ministra ma charakter deklaratoryjny, minister tylko to potwierdza. Jest takie zagrożenie, jeszcze większe w propozycji, którą pani przygotowała, ponieważ tu minister działa na wniosek. Jeżeli ta osoba popełni przestępstwo i wszyscy o tym wiedzą, a komisja nie składa takiego wniosku, to ona cały czas czynnie uczestniczy. Co do uchwał czy decyzji, w podejmowaniu których brała udział osoba prawomocnie skazana, to naszym zdaniem z racji tego, że przepis przesądza o tym, że z mocy prawa traci ona status członka, takie decyzje mogłyby być wzruszane – w każdym razie prawo do głosowania tej osoby przy podejmowaniu pewnych rozstrzygnięć.

Nikt nie ma obowiązku informować o tym, że jest skazany, więc według propozycji wariantowej minister bądź członkowie komisji musieliby mieć wiedzę na temat tej osoby albo musieliby jakoś się o tym dowiedzieć. Naszym zdaniem jeżeli ta osoba zostanie skazana, to musi wiedzieć, że z mocy prawa traci status członka, płyną z tego pewne konsekwencje i decyzje, które podejmuje, robi na własną odpowiedzialność. Nie chcielibyśmy, żeby było to działanie na wniosek, bo może zaistnieć sytuacja, że zostało popełnione przestępstwo, jest orzeczona kara, wyrok jest prawomocny, członkowie komisji o tym wiedzą, niemniej jednak nie składają wniosku do ministra o odwołanie takiego członka i ta osoba jest i bierze udział. Wtedy naszym zdaniem sytuacja jest bardziej patowa.

Myślę, że przykład samorządów też jest takim przykładem. Jak rada gminy nie odwoła, to znaczy, że funkcjonuje i podejmuje decyzje. Radny bierze udział w sesjach do czasu, kiedy nie wygaśnie mandat, co jest ogłaszane w uchwale rady, i podejmuje decyzje. To pytanie jest zasadne.

Proszę, jeszcze raz pani legislator.

To zdanie o wniosku… kolega potwierdzi, że ten wniosek lawirował. Wpisywałam to i wykreślałam z tej poprawki. Dlaczego wpisałam? Dlatego, że państwo zawarliście to w ust. 6; w ust. 6 jest zapisane, że wygaśnięcie członkostwa dokonuje się na wniosek komisji zarządzającej danego funduszu, my tylko to przepisaliśmy. Naszym zdaniem rzeczywiście jest to do dyskusji, czy na wniosek, czy z urzędu. Można wykreślić to, że na wniosek, albo można zapisać: na wniosek lub z urzędu. I będzie wiadomo, że minister, kiedy dociera do niego informacja, że dana osoba została skazana prawomocnym wyrokiem, czy to będzie na wniosek komisji zarządzającej, czy z urzędu, czy skądinąd poweźmie tę wiadomość, będzie mógł dokonać odwołania. Prosiłabym o przedstawienie stanowiska jeszcze raz.

To jest oczywiście do dyskusji, tylko jeszcze raz podkreślam, że to członkostwo gaśnie z mocy prawa. Te czynności, które następują, to jest usankcjonowanie tego stanu rzeczy. Czym kierował się projektodawca, wskazując, że ma to być działanie na wniosek komisji? Otóż wyszliśmy z założenia, że członkowie komisji znają się lepiej, niż zna ich minister, i wiedzą o sobie więcej. Dlatego dobrze byłoby – to jest również w pewnym sensie przerzucenie ciężaru ewentualnego dowiedzenia się o takich przypadkach na członków komisji – żeby zwrócili się z wnioskiem do ministra, a ten podjął stosowne decyzje. Dlatego zaangażowana została w to komisja jako ciało, które potencjalnie może mieć prędzej niż minister wiedzę na temat losów poszczególnych jej członków. Stąd zapis o wniosku.

Dziękuję.

Pan minister, proszę.

Panie Przewodniczący, Państwo Senatorowie, mam gorącą prośbę, aby ten punkt dzisiaj zdjąć. Pani mecenas i pan mecenas roboczo jeszcze… Sprawa jest drażliwa i może być tak, że minister nie będzie wiedział, a ktoś przez rok będzie pełnił tę funkcję, będzie podejmował istotne decyzje, i później będzie problem. Dlatego warto na tym etapie jeszcze to rozstrzygnąć. Uprzejma prośba o ściągnięcie, porozumienie się i doprecyzowanie.

Dziękuję, Panie Ministrze.

Proszę, Biuro Legislacyjne.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Szanowni Zebrani!

Być może nie zostało to wyraźnie powiedziane, ale celem poprawki zgłoszonej przez nas jest wyłączenie stanu niepewności w stosunku do decyzji funduszu czy komisji zarządzającej, podjętej od chwili skazania do chwili stwierdzenia, przy czym to stwierdzenie ma charakter jedynie deklaratoryjny, to znaczy stwierdza się fakt, ale nie buduje stanu prawnego. W propozycji, którą zgłasza Biuro Legislacyjne…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Ale jest jeszcze jedna rzecz.

W propozycji Biura Legislacyjnego minister odwołuje, a nie stwierdza, odwołuje członka komisji, a nie stwierdza, że jego członkostwo ustało w wyniku prawomocnego skazania. W praktyce będzie to oznaczało… Problemy związane z wiedzą czy niewiedzą ministra pozostają te same. Nie mamy jednak takiej sytuacji, że członek komisji, który został skazany, w świetle prawa nie jest członkiem komisji, ale bierze udział w jej pracach. W przypadku odwołania członek komisji przestaje być członkiem komisji z chwilą odwołania, a nie stwierdzenia ustania jego członkostwa. W związku z tym nie ma problemów interpretacyjnych co do czynności, które podjęła komisja z jego udziałem od chwili, kiedy jego członkostwo ustało z mocy prawa, kiedy zostało stwierdzone. Dziękuję.

Dziękuję, mamy wyjaśnienie.

Pan minister prosił o przełożenie. Rozumiem, że będziemy…

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Rozumiem, że przekładamy.)

To jest taka druga poprawka.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Tak, prosimy o przełożenie.)

Jedna taka wątpliwa była wcześniej, ta też będzie uzgodniona i ewentualnie zgłosimy ją na posiedzeniu plenarnym.

Poprawka dwudziesta czwarta.

Proszę, Biuro Legislacyjne.

Mam jeszcze prośbę o dopisanie poprawki dwudziestej trzeciej lit. a. Jest to tylko i wyłącznie drobna poprawka redakcyjna. W art. 11 ust. 9 mamy wyrażenie “komisje zarządzające”, proszę posłuchać, jak to brzmi: komisje zarządzające działają na podstawie regulaminu określającego w szczególności sposób reprezentowania tej komisji. Proponujemy zapisać: komisja zarządzająca działa na podstawie regulaminu.

Przyjmujemy.

Jest zgoda na poprawkę dwudziestą trzecią lit. a.

Proszę o następną.

Sądzę, że mogę rozpętać burzę, bo pewnie stoją za tym ustalenia. W art. 12 ust. 1 pkt 3 mówimy, że do zadań komisji zarządzających należy ustalenie planu finansowego danego funduszu promocji – i teraz – w zakresie realizacji celów, o których mowa w art. 2. To jest nadredakcja, to jest niekonieczne, bo oczywiste jest, że ustalenie planu finansowego danego funduszu następuje w ramach ustawy i tego, o czym stanowi ustawa. Nie jest konieczne takie precyzowanie, tym bardziej że jest to odesłanie do przepisu bardzo ogólnego. Dziękuję.

Dziękuję.

Proszę, pan minister.

Panie Przewodniczący, była prośba zainteresowanych podmiotów, aby doprecyzować, żeby to było czytelne, jasne i zrozumiałe dla wszystkich. Dlatego niestety odrzucamy to.

Rząd jest przeciw.

Proszę Biuro Legislacyjne o poprawkę dwudziestą piątą.

Poprawka dwudziesta piąta ma charakter redakcyjny. Proponujemy, aby zamiast wyrażenia “komisje zarządzające podejmują uchwały” zapisać “rozstrzygnięcia komisji zapadają w formie uchwał” albo “komisje podejmują decyzje w formie uchwał”, jak to jest w innych ustawach. Czyli “rozstrzygnięcia zapadają w formie uchwał” albo “komisje wyrażają swoje stanowisko w formie uchwał”… Jest kilka opcji: “rozstrzygnięcia zapadają”, “wyrażają swoje stanowisko” bądź “podejmują decyzje”.

Dziękuję.

Proszę, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący, ta pierwsza formuła “rozstrzygnięcia zapadają w formie uchwał” jest chyba najbardziej precyzyjna, i ją przyjmujemy.

Dziękuję.

Poprawka dwudziesta szósta.

Proszę, Pani Legislator.

Poprawka dwudziesta szósta jest taka jak dwudziesta czwarta, więc nie będę jej prezentowała. Ona nie cieszyła się poparciem.

Ostatnia poprawka dotyczy art. 14 pkt 1 i pkt 2. Na potrzeby realizacji przez agencję zadań w ramach funduszy promocji są udostępniane następujące informacje – i jest pkt 1 i pkt 2. Pkt 2 mówi: z rejestru zakładów – proszę spojrzeć na koniec tego długiego zdania – wykazy podmiotów, których przedmiot działalności został określony w art. 3 ust. 1. Art. 3 ust. 1 został zmieniony w Sejmie i jest w nim mowa tylko o Funduszu Promocji Mleka. Wobec tego tu powinno być odesłanie do art. 3 ust. 2. Chodzi o pkt 2 w art. 14 i pkt 1 w art. 14, czyli prosiłabym o dwukrotne poprawienie odwołania. Dziękuję.

Przyjmujemy.

Dziękuję.

Mamy omówione wszystkie poprawki.

Proszę państwa, mamy część poprawek, które zostały przyjęte w tym znaczeniu, że pan minister proponuje przyjęcie.

Czy państwo senatorowie chcą zabrać głos w dyskusji… Do tej pory tylko omówiliśmy poprawki, a nie było jeszcze dyskusji nad poprawkami i nad całością ustawy.

Otwieram dyskusję i państwo senatorowie mogą zgłaszać poprawki.

Pan senator Cichosz, proszę.

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Panie Ministrze, czy projektowana ustawa, jeżeli wejdzie w życie, a miejmy nadzieję, że tak, dla producenta zmieni coś na lepsze, czy nie są to dodatkowe obciążenia i tak niskich cen, jakie uzyskuje producent. Dla mnie jest niezrozumiałe, dlaczego to rolnik ma ponosić koszty promocji produktów mleczarskich, wytworów bazy mięsnej itd. Czy w tym cyklu zdarzeń nie powinni również uczestniczyć przetwórcy produktów pochodzenia rolniczego? Jeżeli rolnik płaci za dostarczone zwierzęta, nieważne jakiej płci i gatunku, to dlaczego przetwórca, który produkuje wyroby typu sery, ogólnie nabiał, mięso, wędliny czy napoje, soki, nie jest zobowiązany do promocji tych produktów. Osobiście nie wierzę, że ta ustawa wniesie coś pozytywnego dla rolnika, jestem przekonany, że jest to twór, który obciąży rolnika, i pożytku z tego rolnik miał nie będzie. Nie wzrośnie przez to zapotrzebowanie ani na zwierzęta, ani na mięso, ani na inne produkty.

Jeśli tak, to czy w przypadku wejścia… promowania tych spraw, wzrosną ceny dla rolników? Jeżeli obecnie za 1 l mleka rolnik uzyskuje 50 gr czy 80 gr i jeszcze będzie obciążony, bo w jakimś sensie to jest podatek, tylko inaczej nazwany, to spadną jego i tak niskie dochody. Wypowiem się w tym kontekście, bo chyba trzeba. Rolnicy zrzeszeni w spółdzielni mleczarskiej dostarczają mleko i jest rada tej spółdzielni. Prezesi spółdzielni zarabiają czterdzieści tysięcy i więcej, a to rolnikowi zmniejsza się cenę z takich czy z innych powodów, bo rosną ceny nośników energii i tak dalej. Czy promocja coś wniesie dla rolnika, czy tylko przyniesie dodatkowe obciążenie?

Chciałbym uzyskać informację, czy tymi funduszami zarządzającymi… są to ludzie wybrani, przedstawiciele, bodajże dziewięć osób. Czy są to osoby, które będą na etatach, które będą opłacane, czy są to społeczne komisje zarządzające – jeśli tak, to chwała. Jeżeli to miałoby być w jakimś sensie wynagradzane, to mija się to z tym, po co ta ustawa wchodzi. Dla mnie jest to oczywiste, jeżeli społecznie, to tak, jeżeli za pieniądze, to jestem przeciwny, bo nie była…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Pani senator się wypowie.

Odnoszę takie wrażenie, że pomimo iż resort naprawdę się napracował, bo rok czy dłużej…

(Głos z sali: Nawet dwa.)

Nie, dwa jeszcze nie minęły.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Jeszcze nie, resort pod tym kierownictwem – na pewno nie.

Uważam, że sprawy może niepotrzebne… ta praca jest naprawdę zbędna. Gdyby była ogólna tendencja dochodowości produktów rolniczych, nie trzeba by tworzyć funduszy. Jak znam życie, to niewiele to przyniesie. Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, czy może pan się odnieść do wystąpienia pana senatora?

Panie Przewodniczący, rozwieję najważniejszą wątpliwość pana senatora. Otóż członkowie komitetów zarządzających będą pracowali społecznie, żadne środki na żadnym etapie funkcjonowania nie są przewidziane, a przypomnę, że przewagę mają przedstawiciele rolników, bo na dziewięć osób jest pięciu przedstawicieli organizacji branżowych rolniczych. Tak że jest zdecydowana przewaga rolników.

Czy ustawa poprawi spożycie? Jestem przekonany, że tak, oczywiście nie od razu, nie w ciągu miesiąca czy nawet roku. Komitety będą decydowały o kształcie, charakterze działań promocyjnych i informacyjnych. Być może będzie tak, że zdecydują, że kupią 100 t jakiegoś produktu i sami go rozdadzą w szkołach czy w innych miejscach, i tyle. Pomysłowość, zaangażowanie poszczególnych grup będzie miała duże znaczenie – i nie tylko na rynku polskim, ale przede wszystkim na rynkach zagranicznych. Liczymy na to, że te środki będą stanowiły wkład własny do środków europejskich, które w niewielkim stopniu były wykorzystywane na promocję produktów polskich. Do tej pory nie było takiej formuły prawnej, nie było integracji branży, a teraz będą zmuszeni wspólnie aplikować o te środki. Nie będzie kłótni, które stowarzyszenie jest mądrzejsze, które lepsze, tylko będą musieli napisać wspólny projekt dotyczący promocji warzyw, owoców, mięsa takiego czy innego, i to musi działać. Niemcy sprzedają na cały świat po wysokich cenach i są skuteczni, i te fundusze działają od wielu lat; Austriacy też sprzedają. To funkcjonuje i nikt, żaden z rolników, nie narzeka, że fundusz mu przeszkadza, wręcz przeciwnie cieszą się z tego wsparcia.

Jeśli chodzi o Fundusz Promocji Mleka, który już działa i rolnicy płacą, to była potrzeba przeformułowania tego systemu, który działał. I rolnicy, i przetwórcy nie byli zadowoleni z tej formuły, ponieważ nie była nawet możliwa szybka reakcja na pewne działania medialne. Gdy ktoś szkalował daną grupę produktów, na przykład mleka czy przetworów, nie było takiej możliwości prawnej, a teraz będą mogli szybko zareagować dużą reklamą w mediach ogólnopolskich czy europejskich – będzie taka formuła. Sam komitet szybko zdecyduje, jak to zrobić i na jakich warunkach; czasami jest to potrzebne.

Do innych rzeczy, do pensji prezesów i ceny mleka na razie nie będę się odnosił. Dziękuję.

Panie Ministrze, chodzi mi o wpłaty od przetwórcy, który też jest przecież sprzedawcą swoich wyrobów. Rolnik jest sprzedawcą bydła czy innych zwierząt, przetwórca jest sprzedawcą swoich wyrobów na konsumpcję. Jeśli obciążamy kosztami promocji, to obciążmy również przetwórstwo, bo będzie to też reklama wyrobów przetwórczych.

Panie Przewodniczący, Panie i Panowie Senatorowie, ponieważ rolnicy płacą, mają większość w komitetach zarządzających. To jest konsensus branży, dotyczący tego, jak podzielić wpływy, jeśli chodzi o zarządzanie środkami i o to, na co mają być przeznaczane. Myślę, że są ogromne oczekiwania branży. Zróbmy ten pierwszy ruch i dajmy sobie do końca roku czas, żeby zobaczyć, jak to działa. Niech ta ustawa w końcu wejdzie w życie, wzmocnijmy naszą pozycję nie tylko na rynkach polskich. Może się to wydać śmieszne, ale musimy wzmocnić pozycję polskich produktów szczególnie na rynku polskim, a później na rynkach europejskich. Dziękuję.

Dziękuję.

Czy są jeszcze inne głosy? Jeśli nie ma, to sam się odniosę…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę.

Jerzy Wierzbicki, Polskie Zrzeszenie Producentów Bydła Mięsnego.

Panie Przewodniczący! Państwo Senatorowie! Szanowni Goście!

Chcę się odnieść do uwagi pana senatora Cichosza, czy nie dobrze byłoby, żeby przetwórcy również zapłacili składkę na fundusze promocji. Dwa lata trwały dyskusje i przepychanki między przetwórcami a rolnikami. W pierwotnym projekcie ustawy zapis był taki, że to przetwórcy płacą.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

No tak, tylko jest pytanie, z czego zapłacą. Czy konsument da im ich udział w funduszach promocji? Nie, bo rynek dzisiaj jest taki, że ceny nie można podnieść. Czy zapłacą ze swojego… Za energię ze swojego też nie chcą zapłacić, wzrostu kosztów nie chcą ponieść, przekładają na cenę surowca; jest presja na ceny. I organizacje branżowe doszły do wniosku, że jakkolwiek byśmy zapisali, to obciążenia i tak będą na rolniku. Stąd decyzja była taka, żeby zgodzić się na to, że zapisujemy, że jest opłata od produktu, produkt jest obciążony, a rolnicy mają przewagę w zarządzaniu.

Czy te fundusze dadzą szansę na poprawę opłacalności produkcji? Od trzech lat w branżach jest stawiana potrzeba opracowania strategii dla poszczególnych branż, dla poszczególnych produktów. Takie strategie były przywiezione na przykład z Niemiec. Strategia niemieckiego przemysłu wieprzowiny – trzy lata temu Niemcy były importerem netto, i był strategiczny plan, aby wyjść na pozycję eksportera netto, plan ekspansji na polski rynek, i to zostało zrealizowane.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dobry marketing to również dobre rozpoznanie rynku, rozpoznanie, gdzie ma się szansę. Te środki dają szansę na takie podejście branż do definiowania, na których rynkach możemy być skuteczni, jak możemy bronić się na naszym rynku. Są inne przykłady, są przykłady trzyletnich strategii brytyjskich. Obecne problemy polskiej wieprzowiny na rynku brytyjskim wynikają z tego, że ze swoich funduszy, właśnie takich, rozpoczęli kampanię promowania wyższych standardów dobrostanów angielskich i zaczęli rozgrywać polskich dostawców, mówiąc, że tu nie ma certyfikatów, tu nie ma standaryzacji, to nie jest ta jakość. Tak dzisiaj walczy się na rynku europejskim. Przez wiele lat nasi producenci byli bezbronni – nie mamy funduszy, nie mamy, z czego się zmobilizować, bo ze składek członkowskich… Panie Senatorze, sam pan wie, jak silne są organizacje rolników czy przetwórców. Te fundusze dają szanse na finansowanie realnych działań, chociażby opracowanie strategii. Dziękuję.

Dziękuję panu.

Czy pan minister chciałby się odnieść do tej wypowiedzi… Nie.

Czy jeszcze ktoś chciałby zabrać głos… Jeśli nie, to jeszcze ja zabiorę głos.

Muszę się odnieść do wypowiedzi pana ministra, który powiedział, że wszystko było świetnie konsultowane ze społeczeństwem, szczególnie z branżami. Nie wiem, jak było z innymi związkami syndykalnymi, ale muszę powiedzieć, że mimo iż pisałem pisma i prosiłem pana ministra Sawickiego, żeby osobiście przekazał do zaopiniowania akty… Już wielokrotnie, nawet w dyskusji z panem ministrem, udowadniałem, że nie było konsultacji z moim związkiem, “Solidarnością” Rolników Indywidualnych, gdyż uznano, że dyskutuje się tylko z branżami. Uważam, że nie zachowano w pełni konsultacji. Nie wiem, jak było z innymi związkami, na przykład ze związkiem “Ojczyzna” czy kółkami rolniczymi. Pewnie to była tylko złośliwość materii polegająca na tym, że trwały negocjacje, trwały dyskusje, a nigdy nie zapraszało się przedstawicieli mojego związku do takich konsultacji. Mówiłem o tym publicznie wielokrotnie, więc nie będę do tego wracał. I dlatego taka uwaga do pana ministra, że tak nie było.

Druga kwestia. Jak będzie się traktować zgłaszanie organizacji, gdyż jest zapis o związkach branżowych, tak to rozumiem. Ja mam wpisane w statucie sekcje branżowe, które pracują jako krajowe sekcje branżowe. I czy będą honorowane związki syndykalne, które mają wpisane u siebie sekcje branżowe, czy będzie możliwe zgłaszanie do funduszu, chodzi o poszczególne fundusze. Czy to będzie możliwe, czy nie będzie możliwe? Jeśli nie byłoby to możliwe, to jest to eliminacja, dyskryminacja, wyróżnienie podmiotów, które mają tytuł prawny, że tak powiem, mówiący o tym, że są tylko branżowe. To jest taka sprawa i mam taką wątpliwość. Będę zgłaszał i chciałbym wiedzieć, czy będą takie możliwości, czy jest to dyskwalifikujące z automatu i nie ma możliwości. Takie pytanie.

I sprawa generalna, ten fundusz jest oczekiwany i na pewno potrzebny. Nie kwestionuję założeń generalnych, tylko moim zdaniem udział rolników, których środki finansowe są zgromadzone, jest zbyt mały. Wpływ rolników na ten fundusz jest zbyt mały, więcej będzie decydowało o tym przetwórstwo – mogę się mylić, ale taka jest moja opinia. Agencja będzie obsługiwała, tak trzeba to nazwać. Agencja rynku będzie obsługiwała i będzie to bardziej w kierunku… pokazując bardziej stronę przetwórców niż rolników. Moje obawy są takie, czy rolnicy mogą działać.

Sprawa promocji. Rozumiem, że jest to różnie rozpisane. Jest napisane, że w ramach funduszy 15% może być przeznaczonych na wewnętrzne funkcjonowanie organizacji. Jest zapis o 15% i jest to jakieś wyjście naprzeciw. Obawiam się jednak, że popełniamy jeden błąd. Środki finansowe, które są zorganizowane, zapłacone przez zrzeszonych producentów rolnych, powinny być w większym stopniu z tego funduszu przeznaczone na finansowanie samych organizacji, gdyż te organizacje powinny pracować bardziej specjalistycznie. One powinny mieć możliwość korzystania z tego w większej części.

Moja propozycja… Kiedyś robiłem taką konferencję i pokazywałem, że 10% funduszu powinno być wydzielone na finansowanie statutowej działalności związków branżowych, które są włączone i działają zgodnie z prawem, po to, żeby one same były bardziej umocowane, nie żeby miały tylko na wyjazdy zagraniczne, na promocję zagraniczną, na napisanie programów, a same się nie umacniały. To są pieniądze zebrane od producentów, więc tak powinno być. Chodziły takie projekty, były takie informacje, ale jak rozumiem, w konsultacjach ani resort, ani inni ich nie uwzględnili. Uważam, że to jest za słabe wsparcie organizacji producenckich, które powinny być bardziej wsparte merytorycznie; tego zabrakło. Trudno mi powiedzieć, czy zgłoszę taką poprawkę, bo obawiam się, że moja poprawka będzie odrzucona, więc szkoda wielkiej pracy, ale zastanowię się jeszcze, czy nie zgłoszę jej na posiedzeniu plenarnym.

Poddaję to pod rozwagę. Ta ustawa i tak wejdzie w tej wersji. Taki jest układ sił w Senacie, że ona wejdzie w tej wersji, jaka jest przygotowana, z poprawkami przez nas przegłosowanymi. Ale sugestia moja jest taka, żeby pomyśleć, przeanalizować, jeżeli popracujemy nad tą ustawą, czy nie warto wrócić do tego pomysłu, o którym mówię, żeby 10% tego funduszu dać do wykorzystania nie tylko na promocję, lecz także dla tych, którzy są zorganizowani, którzy płacą te środki finansowe, żeby mogli z tych środków korzystać. Taka jest moja uwaga.

Jeśli można, to prosiłbym o udzielenie odpowiedzi, co ze związkami syndykalnymi, które mają u siebie branże, krajowe sekcje producentów, które są wpisane w katalogu. Dziękuję.

Panie Przewodniczący! Panie i Panowie Senatorowie!

Ponieważ celem ustawy jest promocja poszczególnych produktów rolno-spożywczych, a nie promocja organizacji branżowych, zapisy mówią o wydatkowaniu środków na działania informacyjno-promocyjne.

Jeśli chodzi o udział organizacji, to przede wszystkim będą to związki branżowe, które zajmują się daną produkcją, żeby nie było takich zarzutów, że jak ktoś produkuje mleko, to mu się wtrąca ktoś, kto nawet nie ma krów. Oczywiście przewidujemy udział związków syndykalnych, jeśli posiadają grupy branżowe wyspecjalizowane w tych działaniach. W projekcie rozporządzenia precyzyjnie będzie określone, kto może uczestniczyć; chyba warto postawić na specjalizację w poszczególnych branżach. Myślę, że jeżeli poszczególne związki branżowe posiadają grupę produktów, owoców, warzyw, mleka, mięsa wołowego, wieprzowego, to na pewno będą uwzględnione w tych pracach, a szczegółowe rozporządzenie, zobowiązuję się do tego, na pewno w pierwszej kolejności trafi do pana przewodniczącego.

Chcę zwrócić uwagę, że jesteśmy przy drugiej takiej ustawie, nad którą dyskutujemy i którą realizujemy. Była już ustawa o regulacji rynku cukru, która wprowadziła eliminację związków syndykalnych. To są te związki, które walczyły o to, żeby utworzyć regulacje rynku cukru i utworzyć Krajową Spółką Cukrową. I zostały one wycięte tylko dlatego, że wprowadziliśmy taki zapis, który wycina. To jest podobna próba wycinania związków syndykalnych. W ustawie, w generalnych zasadach jest, że mają prawo do opiniowania, taki jest zapis ustawowy i konstytucyjny, a nie są zapraszane, mimo że mają prawo do konsultacji, do uczestnictwa.

W związku z tym będę się zastanawiał nad tym, jak procedować, jak postępować z tymi sprawami. Może należy zmienić ustawę o związkach zawodowych. Zaczynam mieć wątpliwości, jeśli chodzi o ustawy o związkach zawodowych. Czy one mają prawo, czy nie – pojawia się taka wątpliwość prawna. Mamy coraz więcej sygnałów, że jedne przepisy mówią, że mają prawo, a drugie, że nie mają i wykluczają. Może trzeba zmienić ustawę o związkach zawodowych, doprecyzowywać te wszystkie rzeczy i wtedy nie będzie sporu. Obecnie tak wygląda ten spór – jedne mówią, że mają prawo, drugie, że nie mają.

Gdy zapraszamy na rozmowy na przykład z sekcją buraka cukrowego, to akurat nie dotyczy promocji, to krajowa spółka przyjdzie, porozmawia, ale mówi: my z wami rozmawialiśmy, ale więcej was nie słuchamy, słuchamy tego, co mówi krajowy związek buraka cukrowego. I na tym się kończy. Jest również dyskryminacja pod względem płacenia składki plantatorskiej. Jeżeli jest się w Związku Plantatorów Buraka Cukrowego, to można zapłacić składkę. Jeżeli ma się sekcję buraka cukrowego, która jest w związku syndykalnym, wyklucza się taką możliwość i nie daje się jej rolnikowi, który należy. Po prostu się to eliminuje i nie daje możliwości zdeklarowania.

Prawo pod tym względem jest niespójne i dlatego wskazuję, że robimy coś, co znowu eliminuje pewną grupę rolników producentów, którzy mają prawo wybierać zrzeszanie się. W pewnym sensie to monopolizujemy i mówimy, że musi być dalej monopol. Dlatego zwracam uwagę na tak zwaną rzecz naruszaną dla niektórych producentów. Pani legislator też zwracała uwagę i wskazywała w swoich poprawkach, że podmioty, które są zrzeszone, mogą korzystać, a które nie są, nie mają prawa. Dla mnie to jest pytanie nawet konstytucyjne, czy nie jest to naruszanie praw osób, które chcą inaczej działać i nie mają możliwości korzystania. Nie wnoszę tego dzisiaj, nie podważam, ale mam wątpliwości, czy to nie jest w ten sposób stawiane. Dziękuję.

Czy pan minister chciałby się odnieść… Jeśli tak, to proszę. Jeśli nie, to przechodzimy do dalszej części.

W związku z tym, że nie ma zgłoszeń, zamykam dyskusję.

Przechodzimy do prac legislacyjnych nad tym projektem ustawy.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby przejąć poprawki, które zostały zgłoszone przez Biuro Legislacyjne?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę, pan senator Głowski.

Tak, chcę przejąć niektóre poprawki. Żeby usprawnić naszą pracę, może podam numery poprawek. Pani legislator będzie je precyzyjnie formułować, żeby nie było niedociągnięć z mojej strony, a ja będę potwierdzał, czy tak, czy nie.

Jeśli jest zgoda, to przechodzimy do poszczególnych poprawek. Pan senator przeczyta, o które chodzi, i je przegłosujemy.

(Senator Piotr Głowski: Wszystkie en bloc?)

Przeczytać wszystkie i przejdziemy do głosowania.

Czy możemy tak zrobić… Jeżeli tak, to dobrze.

Poprawki: czwarta, piąta, szósta, siódma – ósmą zostawiamy na posiedzenie Senatu – dziewiąta, dziesiąta, jedenasta, czternasta, siedemnasta, osiemnasta, dziewiętnasta w wersji zmienionej, którą omawialiśmy, dwudziesta pierwsza, dwudziesta druga – dwudziesta trzecia zostaje na posiedzenie Senatu – dopisana dwudziesta trzecia lit. a, dwudziesta piąta też w wersji zmienionej w stosunku do tego, co mamy, i dwudziesta siódma.

Dziękuję.

W związku z tym, że poprawki mamy zapisane, tylko będę pytał, które są zmienione, i jeśli jest zmieniona treść, to będziemy czytać. Jeżeli nie, to mamy je przed sobą w zestawieniu poprawek. Uważam, że nie ma sensu jeszcze raz ich czytać. Czy jest na to zgoda?

(Głos z sali: Tak.)

Przechodzimy do głosowania.

Pierwsza poprawka, zgłoszona przez pana senatora Głowskiego, w zestawieniu poprawek jest to poprawka czwarta.

Pani Legislator, czy są uwagi?

Ona będzie polegała na tym, że w art. 3 ust. 1 będzie skreślony wyraz “mleko”. Dziękuję.

Dziękuję.

Pamiętam, że rząd mówił, że jest za.

Przechodzimy do głosowania.

Kto jest za poprawką czwartą? (9)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu?(0)

Poprawka przeszła.

Przechodzimy do poprawki piątej.

(Głosy z sali: Wszystkie razem.)

Nie są sprzeczne ze sobą?

Można przegłosować wszystkie łącznie, one nie są ze sobą sprzeczne, są ustalone stanowiska i brzmienie. Pan senator przedstawił również szczegółowo, w których poprawkach jakie brzmienie ustalaliśmy z rządem. One nie budzą wątpliwości. Myślę, że można je przegłosować łącznie.

Możemy skorzystać z podpowiedzi Biura Legislacyjnego, aby usprawnić naszą pracę.

Czy ktoś jest przeciwny, czy ma uwagi do tych poprawek, żeby wyłączyć?

(Głos z sali: Czy jest przeciwny temu trybowi?)

Temu trybowi.

Jeżeli jest sprzeciw, to nie możemy poddać poprawek pod głosowanie w ten sposób. Jeżeli nie ma sprzeciwu, to przyjmujemy ten tryb głosowania. Czyli przegłosujemy łącznie wszystkie poprawki, które zostały zgłoszone przez pana senatora Głowskiego. Jest zgoda.

Przechodzimy do głosowania.

Wszystkie uwagi były omawiane w trakcie. Jak pani uważa, czy mam wymieniać poprawki, które poddaję pod głosowanie.

(Głos z sali: Tylko te zmienione w stosunku do zapisanych.)

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Można tyko odczytać numery.)

Prosiłbym panią legislator o odczytanie, bo nie chciałbym się pomylić.

Czwarta została już przegłosowana. Poprawki: piąta, szósta, siódma, dziewiąta, dziesiąta, jedenasta, czternasta, siedemnasta, osiemnasta, dziewiętnasta…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Zmieniona.

(Głos z sali: Przeczytajmy.)

Dziewiętnasta będzie brzmiała tak: w art. 8 w ust. 7 pkt 2 otrzymuje brzmienie “terminy, w których zadania zostały zrealizowane”. Następnie dwudziesta pierwsza, dwudziesta druga, dwudziesta trzecia lit. a, dwudziesta piąta i dwudziesta siódma. Dwudziesta piąta, zmieniona: art. 12 ust. 2 rozstrzygnięcia komisji zarządzającej zapadają w formie uchwały… albo w formie uchwał. Nie wiem, jak państwo wolicie.

(Głos z sali: W liczbie mnogiej.)

Czyli zapis: “rozstrzygnięcia komisji zarządzającej zapadają w formie uchwał”.

(Głos z sali: Jeszcze poprawka dwudziesta.)

Nie.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Nie.)

Dwudziesta nie. Jeszcze tylko dwudziesta siódma.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: I dwudziesta siódma.)

Mamy wymieniony zestaw poprawek.

Kto jest za tymi poprawkami, które zostały odczytane? (10)

Wszystkie poprawki zostały przyjęte jednogłośnie.

Przegłosujemy całość ustawy z poprawkami.

Kto jest za? (10)

Ustawa została przyjęta jednogłośnie.

Mam propozycję, aby sprawozdawcą został pan senator Głowski.

Czy pan senator Głowski się zgadza?

(Senator Piotr Głowski: Tak.)

Pan senator Głowski będzie sprawozdawcą.

Dziękuję państwu za udział w tej części posiedzenia.

Przechodzimy do punktu drugiego. Jest to rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych.

Proszę pana ministra jeszcze raz o krótkie wprowadzenie, bo jest dziś inny skład komisji, część osób mogła nie słyszeć wcześniejszych wypowiedzi. Panie Ministrze, proszę o odniesienie się do tej ustawy.

Panie Przewodniczący! Panie i Panowie Senatorowie! Szanowni Państwo!

Ustawa o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego przede wszystkim umożliwi nam wdrażanie krajowego programu restrukturyzacji cukrownictwa. Zgodnie z prawem wspólnotowym jest możliwość wykorzystania 34 milionów euro. Chcemy je przeznaczyć na zakup maszyn, urządzeń dla plantatorów buraków cukrowych, którzy muszą zmienić profil produkcji, swojego gospodarstwa. Pomoc będzie również kierowana do firm, które przeznaczą te pieniążki na działalność związaną z energią odnawialną, chodzi głównie o cukrownie. Pomoc ta dotyczy wsparcia rolników i innych podmiotów w gminach, gdzie na skutek reformy nastąpiła rezygnacja z uprawy buraków i produkcji cukru. Ustawa ta umożliwi nam w końcu wypłatę płatności dla plantatorów ziemniaka skrobiowego. Chodzi o to, aby te płatności były niezwiązane z produkcją, jest to również wdrażanie prawa wspólnotowego. Odblokujemy również tych wszystkich producentów, którym zakłady przetwórcze nie zapłaciły za ziemniaki, chodzi głównie o skrobię. Do tej pory ustawa warunkowała wypłatę tej płatności zapłatą przez zakład, a w wielu przypadkach zakłady miały problemy i rolnicy do dzisiaj nie dostali pieniążków; zależy nam na tym, aby szybko to zmienić. To są główne czy kluczowe zmiany w tej ustawie. Prosimy Wysoką Komisję o przychylne podejście do tych zmian.

Dziękuję, Panie Ministrze.

Proszę Biuro Legislacyjne o opinię.

Wysoka Komisjo!

Największe zastrzeżenia budzi art. 31b ust. 7 ustawy nowelizowanej. Nakłada on na producenta cukru obowiązek zawarcia umowy z plantatorem na dostawę surowca do produkcji cukru w zakresie kontraktacji. Zgodnie z art. 22 konstytucji ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny. Mamy tu do czynienia z dwoma przesłankami, które muszą łącznie zostać spełnione. Nie budzi wątpliwości, że ograniczenie jest nałożone w drodze ustawy. Natomiast można się zastanawiać, czy jest ważny interes publiczny, który uzasadnia ograniczenie działalności gospodarczej w taki sposób.

Kodeks cywilny, konstytucja gwarantują swobodę zawierania umów, na tą swobodę składa się między innymi prawo do wyboru kontrahenta oraz prawo do określenia przedmiotu kontraktu. W związku z tym Biuro Legislacyjne proponuje, aby w art. 1 pkt 13, art. 31b ustawy nowelizowanej ust. 7 został skreślony. Konsekwencją tego byłoby skreślenie w ust. 8 wyrazów “o której mowa w ust. 7”. Dziękuję. To jest pierwsza uwaga. Rozumiem, że będziemy procedować każdą uwagę oddzielnie.

Proszę.

Panie Przewodniczący, przyjmujemy tę uwagę.

Opiniowana ustawa zawiera przepisy, które określają elementy składowe wniosków o przyznanie kwoty produkcyjnej cukru, o stwierdzenie prawa do uzyskania płatności niezwiązanej oraz przyznanie płatności niezwiązanej. Jest to odpowiednio w art. 31 ust. 10e, art. 38b ust. 4 i art. 38e ust. 3 ustawy nowelizowanej. Wszystkie te przepisy określając katalog informacji, które mają być zawarte we wniosku, używają słowa “w szczególności”, to znaczy że ten katalog nie jest zamknięty, a jedynie przykładowy. Budzi to pewne wątpliwości, czy w trybie postępowania administracyjnego lub quasi-administracyjnego, jak to jest przy uzyskaniu płatności niezwiązanej, treść wniosku może być nieustalona w drodze ustawy.

Dlatego proponujemy, aby w art. 1 pkt 12 lit. c, w ust. 10e w zdaniu wstępnym skreślić wyrazy “w szczególności” oraz po pkcie 5 dodać pkt 5a w brzmieniu: inne informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów. Analogiczna zmiana byłaby w pkcie 18, gdzie skreśliłoby się wyraz “w szczególności” i dodało pkt 5 w brzmieniu: inne informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów. I wreszcie proponujemy, aby w art. 38e ust. 3 ustawy nowelizowanej skreślić wyrazy “w szczególności”. Dziękuję.

Dziękuję panu legislatorowi.

Czy pan minister chciałby się odnieść do tych uwag?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Poproszę dyrektora Toborka.)

Proszę.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Nie przychylamy się do tej propozycji. Naszą intencją jest otwarcie tego katalogu ze względów praktycznych i ze względu na doświadczenia, jakie mamy w związku z wnioskami przygotowywanymi przez agencję. Co więcej, gdybyśmy zgodzili się na tę propozycję, jest tu próba dodania punktu: inne informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów… Obawiam się, że ten przepis byłby niewykonalny, gdyby te wnioski w swej konstrukcji nie zawierały żadnych innych dodatkowych informacji. Jest to celowy, świadomy zabieg. Nie są notowane przypadki rozbudowywania tych wniosków o informacje zupełnie niezwiązane z kontekstem sprawy. I jest to rozwiązanie, które nie jest postępowaniem awangardowym, w innych przepisach też można spotkać katalogi otwarte. Dziękuję.

Dziękuję.

Proszę, Biuro Legislacyjne.

Odnosząc się do projektu tej poprawki, aby wzmocnić moją argumentację, pragnę zwrócić Wysokiej Komisji uwagę na art. 38c ust. 3 nowelizowanej ustawy, który stanowi: rejestr podmiotów posiadających prawo do uzyskania płatności niezwiązanej jest jawny i zawiera informacje, o których mowa w art. 38b ust. 4 – tu chodzi właśnie o treść wniosku – oraz o indywidualnej ilości referencyjnej. W praktyce oznacza to, że nieokreślony w ustawie katalog informacji o podmiotach będzie jawny. Chciałbym, aby Wysoka Komisja wzięła to pod uwagę. Dziękuję.

Dziękuję.

Czy rząd chce się odnieść… Rząd jest przeciw, tak?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Tak.)

Pan minister podtrzymuje to stanowisko.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Tak, przeciw.)

Proszę o następną.

W art. 33 ust. 1 pkt 1 lit. e nowelizowanej ustawy konieczna jest zmiana redakcyjna polegająca na wyeliminowaniu zbędnego sformułowania. Chodzi o skreślenie wyrazu “dwoma”. W art. 33 ust. 1 lit. e: wyrażenie zgody na zawarcie umowy pomiędzy dwoma producentami cukru itd., w zupełności wystarczające będzie użycie sformułowania “pomiędzy producentami cukru”.

Popieramy.

Dziękuję.

Proszę o następną.

W postępowaniach w sprawach dotyczących przyznania pomocy na rzecz dywersyfikacji wyłączono stosowanie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Myślę jednakże, że nie będzie nadużyciem, jeżeli samo postępowanie pomimo wyrażenia expressis verbis woli wyłączenia postępowania administracyjnego nazwę postępowaniem quasi-administracyjnym. Wynika to z katalogu gwarancji zawartych w następnym przepisie, które są gwarancjami z postępowania administracyjnego. W związku z tym Biuru Legislacyjnemu wydaje się, że aby wzmocnić pozycję wnioskodawcy, warto byłoby w art. 1 pkt 15, w art. 34h ust. 1 po wyrazie “odmowy” dodać wyrazy “oraz o prawie wniesienia skargi do sądu administracyjnego”. Miałoby to na celu… Zrealizowana byłaby funkcja informacyjna tego zawiadomienia i odbiorcy tej decyzji łatwiej mogliby skorzystać ze swoich ustawowych praw. Dziękuję.

Dziękuję.

Proszę, Panie Ministrze.

Popieramy tę poprawkę.

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Dziękuję bardzo.)

Jest poparcie.

To jest poprawka piąta.

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: To jest piąta.)

Czwarta była omawiana…

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Nie, pominęliśmy czwartą.)

Nie ma propozycji zmian, tylko jest napisane, że wymaga rozważenia przepis art. 34…

Jeszcze pkt 4. Art. 34f ust. 3 nowelizowanej ustawy zakłada, że zmiana umowy o pomocy przyznawanej w ramach Krajowego Programu Restrukturyzacji, powodująca zwiększenie wysokości pomocy określonej w tej umowie, jest nieważna. Jest to dosyć daleko idący rygor. Może to doprowadzić do tego, że gdy na przykład w wyniku błędnego naliczenia dopłaty zostanie zawarta taka umowa, w której zostanie zaniżona wartość dopłaty, to po odkryciu pomyłki nie będzie możliwa zmiana tej umowy. Nadto pragnę zauważyć, że aby zmienić taką umowę nawet w zakresie zwiększenia dopłaty, jest wymagana zgoda obydwu podmiotów, więc nie ma ryzyka nadużyć. Dlatego proszę o przyjęcie tej poprawki.

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Jakie byłoby brzmienie tej poprawki?)

W art. 1 pkt 1, w art. 34f skreśla się ust. 3.

Proszę, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący, nie możemy poprzeć tej poprawki. Proszę prezesa Sochaczewskiego o wyjaśnienie dlaczego.

Chciałbym rozwiać wątpliwości pana mecenasa. Otóż faktycznie chodzi nam o to, że zwiększenie pomocy nie wchodzi w grę. Będziemy kontraktować tę pomoc w ten sposób, że ogłosimy nabór na przyjmowanie wniosków, wnioski będą spływać do agencji, będziemy je autoryzować i zawierać stosowne umowy przyznające pomoc. Jeśli dojdzie do oczywistej pomyłki… No, wniosek jest wnioskiem, strona będzie występował z wnioskiem o konkretną wysokość pomocy we wniosku. Ale jeśli doszłoby do oczywistej pomyłki, to ją skorygujemy w drodze przewidzianego postępowania. Może dojść do korekt oczywistych pomyłek, natomiast na pewno nie może dojść do zwiększenia pomocy. Strona wnosiła o konkretną wysokość pomocy – oczywiście będą przewidziane limity pomocy – i kiedy zawrzemy umowy, to staną się one wiążące.

Gdyby doszło do takiej sytuacji, że z różnych powodów przewidziana w Krajowym Programie Restrukturyzacji kwota na te dwa działania nie będzie wykorzystana, to jest taka praktyka – mamy doświadczenia w agencji restrukturyzacji w związku z uruchomieniem działań PROW – że będzie ponowne otwarcie naboru wniosków i jakby dobranie części wniosków. Gdyby chciano, żeby agencja czy prezes agencji miał dowolność i podwyższał kwotę pomocy, to nie ma trybu komu… Wniosków, które mogłyby się kwalifikować do uzyskania pomocy, mogłoby być dużo więcej, i nie wiadomo by było komu pomóc, czy pierwszemu, czy piątemu. Tak że ryzyko niepewności postępowania jest dużo większe niż ta precyzyjna… Nie może dojść do zwiększenia pomocy ponad tę wnioskowaną, zakwalifikowaną, a oczywiste błędy będą mogły być skorygowane. Stąd propozycja, żeby to pozostawić w brzmieniu ujętym w tej propozycji podstawowej. Dziękuję.

Dziękuję panu prezesowi.

Proszę, Panie Legislatorze.

Pozwolę sobie zadać jeszcze jedno pytanie. W jakim trybie miałyby być takie błędy usunięte, jeśli nie przez zmianę umowy?

Uprzednio byłoby stwierdzenie, że doszło do oczywistej pomyłki, że wpisano kwotę inną niż ta wynikająca z wniosku. Aneks do umowy nie stanowiłby o zwiększeniu pomocy, tylko o skorygowaniu błędu występującego we wniosku w stosunku do informacji zwrotnej, mówiącej, jaką pomoc przyznano. To nie byłoby zwiększenie pomocy, tylko skorygowanie oczywistego błędu, który się wdarł.

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: To nie jest decyzja administracyjna.)

Nie, ponieważ jest to wyłączenie…

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Dziękuję.)

Dziękuję.

Przechodzimy do następnej poprawki.

W art. 38d ust. 3 pkt 3 ustawy nowelizowanej określona jest forma, w której podmioty współuprawnione do otrzymania dopłaty wskazują osobę, która ma otrzymać dopłatę. I ta forma została określona jako forma pisemna z podpisem poświadczonym notarialnie. Tymczasem w pkcie 1 w tym samym ustępie dla przeniesienia prawa do dopłaty wymagana jest jedynie forma pisemna. Co to oznacza? Do rozporządzenia prawem wymagana jest forma pisemna, natomiast do wykonania prawa – forma pisemna z podpisem poświadczonym notarialnie. Dalej. W art. 34i ust. 4 – dla otrzymania pomocy przyznawanej w ramach działań “Modernizacja gospodarstw rolnych” w analogicznej sytuacji, kiedy jest kilka podmiotów współuprawnionych, aby jeden z nich mógł otrzymać pomoc, wymagana jest zgoda pozostałych, wyrażona w formie pisemnej. Sądzę, że należałoby to ujednolicić.

W związku z tym proponuję dwie alternatywne poprawki. Albo: w art. 1 pkt 18, w art. 38d ust. 3 pkt 3 skreśla się wyrazy “których podpisy zostały poświadczone notarialnie” – aby była wymagana jedynie forma pisemna. Albo: w art. 1 pkt 15, w art. 34i ust. 4 po wyrazach “wyrazili pisemną zgodę” dodaje się wyrazy “z podpisami poświadczonymi notarialnie” – po to, aby to ujednolicić z art. 38d ust. 3 pkt 3; i żeby zlikwidować tę niekonsekwencję – w art. 1 pkt 18, w art. 38d ust. 3 pkt 1 po wyrazach“w formie pisemnej” dodaje się wyrazy “z podpisami notarialnie poświadczonymi”. Dziękuję.

Dziękuję.

Proszę, Panie Ministrze.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Poproszę pana Toborka o dokładne wyjaśnienie.)

Proszę.

Powodem wprowadzenia poświadczenia notarialnego w art. 38d ust. 3 pkt 3 było pewne doświadczenie z praktyki. Zostało to wprowadzone, żeby agencja była w stanie kompetentnie ustalić, kto rzeczywiście jest uprawniony, ze względu na różnego rodzaju komplikacje i roszczenia osób trzecich, które się pojawiają. Faktem jest, że rzeczywiście jest tutaj niekonsekwencja. Są to analogiczne stany faktyczne. Mamy rygor poświadczenia, a w przywołanym przez pana mecenasa przepisie – nie. Nie do mnie należy rozstrzygać, czy powinno zostać to ujednolicone w kierunku poświadczenia notarialnego czy zdjęcia tego rygoru, niemniej jednak warto byłoby to ujednolicić.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

To, czy notarialnie, czy nie, komisja powinna rozstrzygnąć, ponieważ ten rygor niesie ze sobą określone konsekwencje, również finansowe, dla osób, które będą to poświadczać.

Dziękuję.

Czyli ministerstwo nie wskazuje, które rozwiązanie.

Czy pan legislator chciałby coś dodać?

Ze strony Biura Legislacyjnego oczywiście nie wypłynie żadna sugestia w tym przedmiocie; to jest do uznania Wysokiej Komisji, jakie rozwiązanie przyjąć.

Poproszę pana ministra o wskazanie.

Może pozostawmy to tak, jak funkcjonuje. Tam, gdzie jest możliwość konfliktu krzyżowego, gdzie istnieje możliwość późniejszych roszczeń, podpis notarialny, a w innych przepisach, nie ma potrzeby. Choć ujednolicenie wydawałoby się logiczne, to może jednak odrzucilibyśmy tę poprawkę, żeby pozostało tak, jak jest.

Trudno mi to rozstrzygnąć, bo Biuro Legislacyjne… Pan minister decyduje, ale…

Czy Biuro Legislacyjne chce coś dodać?

Jeszcze raz powtórzę, prosiłbym o ujednolicenie dla zachowania czystości systemu w tej ustawie, bardzo o to proszę.

Panie Przewodniczący, może dodajmy wszędzie zapis o poświadczeniu notarialnym.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Proszę bardzo, Panie Senatorze.

Czy to jest naprawdę potrzebne? Sami jako użytkownicy wielu ustaw napotykamy co chwilę na potrzebę dodarcia do notariusza i poświadczenia najbardziej oczywistych rzeczy. Dajmy sobie jeszcze dwie minuty, żeby to przemyśleć. Czy pojawiają się bardzo niebezpieczne sytuacje, że niepotwierdzony podpis implikuje poważne problemy? Ile tego jest w skali wszystkich podpisów, czy to jest promil, czy to jest procent?

Panie Przewodniczący, jeśli można, to jednak proponujemy, żeby zlikwidować zapis o poświadczeniu notarialnym i ujednolicić to do samej pisemnej zgody. I tyle.

Dziękuję. Mamy stanowisko rządu.

Proszę.

Ostatnia poprawka, w art. 4 ust. 4 wymaga doprecyzowania termin, w którym producenci rolni ubiegający się o płatność niezwiązaną za rok gospodarczy 2008/2009 będą mogli składać wnioski o przyznanie tej płatności. Jest to poprawka czysto techniczna; chodzi o to, ażeby po wyrazach “30 dni od” dodać wyraz “dnia”.

Popieramy.

Rząd popiera.

Mamy omówione wszystkie poprawki.

Otwieram dyskusję.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zabrać głos… Nie.

Czy ktoś z gości chciałby zabrać głos…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę.

Kobza, Krajowy Związek Plantatorów Buraka Cukrowego.

Panie Mecenasie, jeżeli chodzi o pierwszą poprawkę, to chciałbym wyjaśnić, że właściwie od rozporządzeń unijnych i dzielenia cukru na poszczególnych plantatorów jest to niezgodne z zasadą wolności gospodarczej. W 2001 r. została wprowadzona ustawa, która nadała plantatorom prawa, i one do tej pory obowiązują. I chcieliśmy tylko doprecyzować, że jeżeli plantator ma prawo do uprawy, to producent cukru jest obowiązany u niego zakontraktować, bo co z tego, że będzie miał to prawo, jeżeli nie będzie go realizował. Kwestia niekonstytucyjności była podnoszona w Sejmie i posłowie zrozumieli tę sytuację, ale mimo wszystko w głosowaniu nad tą poprawką na czterystu ośmiu posłów czterystu sześciu było za. Mam prośbę, żeby to uwzględnić.

Czy Biuro Legislacyjne chce się odnieść?

Oczywiście zostawiamy to do uznania Wysokiej Komisji.

Pytanie do ministerstwa, czy chce coś dodać… Nie.

(Rozmowy na sali)

Poprawki zostały zgłoszone przez Biuro Legislacyjne jako propozycja dla panów senatorów. Czy jeszcze do tych poprawek…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Wiem, że pan dyrektor Kobza złożył.

Czy ktoś w tej sprawie…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę.

Chodzi mi o następną poprawkę do ustawy o zmianie ustawy Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków; druk senacki nr 552. W art. 1 pkt 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu: ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o plantatorze buraków cukrowych…

(Rozmowy na sali) (Głos z sali: Można jeszcze raz.)

W art. 1 po pkcie 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu:

“11a) w art. 30 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

3. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o plantatorze buraków cukrowych, rozumie się przez to plantatora – posiadacza gruntu rolnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który na rok gospodarczy 2001/2002 miał zawartą umowę kontraktacji i przyznany wskaźnik rozdzielenia limitu buraków cukrowych, o którym mowa w art. 31b ust. 5, oraz jego następców prawnych”.

Czy przeczytać uzasadnienie?

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Nie, mamy to napisane, wszyscy mają to przed sobą. Rozumiem, że pan senator zgłasza taką poprawkę. Drugą też?)

Tak. Druga poprawka.

W art. 1 po pkcie 13 dodaje się pkt 13a w brzmieniu:

“13a) po art. 31b dodaje się art. 31c w brzmieniu:

Art. 31c. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi w drodze rozporządzenia, obowiązujące w przypadku braku porozumienia branżowego, warunki dostawy i zakupu buraków cukrowych, które w myśl przepisów Unii Europejskiej mogą być określane w porozumieniu branżowym, mając na względzie zapewnienie ochrony interesów plantatorów buraków cukrowych oraz producentów cukru”.

Czy przeczytać uzasadnienie?

Dziękuję, nie trzeba, mamy to napisane.

Rozumiem, że pan senator zgłasza taką poprawkę.

Czy Biuro Legislacyjne chciałoby się odnieść do tych poprawek… Widzę, że tak.

Co do poprawki pierwszej pragnę zwrócić uwagę Wysokiej Komisji na fakt, że poprawka ta wychodzi poza meritum ustawy, która jest przedmiotem pracy Senatu. W związku z tym ta poprawka…

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Niekonstytucyjność?)

…byłaby niekonstytucyjna ze względów formalnych. Dziękuję.

Chodzi o poprawkę pierwszą. A poprawka druga jest w porządku?

Co do poprawki drugiej potrzebna jest wiedza merytoryczna. Myślę, że bardziej należałoby poprosić o opinię pana ministra.

Dziękuję.

Panie Ministrze, proszę się odnieść do obu poprawek.

Panie Przewodniczący! Panie i Panowie Senatorowie!

Z przykrością muszę stwierdzić, że nie możemy poprzeć tych poprawek. Jeśli chodzi o poprawkę drugą, trudno, żeby minister regulował zasadę współpracy zakładu i producentów buraka. Te czasy dawno minęły i nie mamy zamiaru do nich wracać. W przypadku pierwszej – podobne argumenty, jakie wysunął pan mecenas. Dziękuję.

Rozumiem, że stanowisko rządu jest negatywne.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie, pan zgłosił, to znaczy, że jest, i nie wycofał.

Poprawki są zgłoszone, rząd zdecydowanie przeciw.

Jak informuje Biuro Legislacyjne, pierwsza jest niekonstytucyjna, wykracza poza zakres prac, nie jest ujęta w pracach w Sejmie, w związku z tym nie powinniśmy nad nią głosować, ale to zależy do państwa senatorów.

Otwieram dyskusję.

Czy ktoś z państwa chce zabrać głos?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę.

Marcin Mucha, Związek Producentów Cukru w Polsce.

Szanowny Panie Przewodniczący! Szanowni Panowie Senatorowie!

Chciałbym poruszyć kwestie związane z tą ustawą i podzielić się wątpliwościami dotyczącymi przepisów znajdujących się w tej ustawie. O jednej kwestii, wątpliwości powiedział już przedstawiciel Biura Legislacyjnego. My mamy wątpliwości co do tego, czy możliwe jest zapisanie w ustawie kompetencji Agencji Rynku Rolnego do wyrażania zgody w drodze decyzji administracyjnej w przypadku zawierania umów pomiędzy dwoma przedsiębiorcami i podmiotami prawa cywilnego. Z tym zapisem wiąże się poprawka, którą zgłosił przedstawiciel Biura Legislacyjnego, chodziło o wykreślenie słowa “dwoma”. Według nas to jest ingerencja w swobodę kształtowania umów i swobodę działalności gospodarczej, jest to przykład analogiczny do poprawki, o której mówił przedstawiciel Biura Legislacyjnego. Mówią o tym prawo cywilne, konkretnie kodeks cywilny, i konstytucja. Dlatego chciałbym zwrócić na to szczególną uwagę. Poza tym taki zapis mógłby ingerować zbyt daleko i wychodzić poza właściwości Agencji Rynku Rolnego, na przykład w przypadku porozumienia pomiędzy przedsiębiorcami z dwóch różnych państw członkowskich. To jest jedna kwestia.

Druga kwestia dotyczy opiniowania umów kontraktacyjnych przez ogólnopolską organizację społeczno-zawodową. Oprócz ogólnopolskiej, ogólnokrajowej organizacji istnieją, funkcjonują organizacje o charakterze regionalnym, działające przy każdym z producentów cukru. Dotychczasowa współpraca, dotychczasowa praktyka pokazuje, że jest to wystarczająca organizacja do tego, aby ocenić, czy umowa kontraktacyjna jest korzystna dla plantatorów. W obecnych zapisach ten artykuł wyłącza regionalne organizacje plantatorów buraka cukrowego. I dochodzilibyśmy w pewnym sensie do absurdu, że każdą umowę kontraktacyjną, każdą umowę indywidualnie zawieraną z plantatorem buraka cukrowego, musielibyśmy konsultować na szczeblu centralnym. Dziękuję bardzo.

Dziękuję.

Czy Biuro Legislacyjne chciałoby się odnieść?

Biuro Legislacyjne nie ma uwag natury legislacyjnej do poprawek zaproponowanych do ustawy. Dziękuję.

To był głos w dyskusji w tej sprawie; na razie nie ma zgłoszonych poprawek. Czy pan minister chciałby się odnieść do tej wypowiedzi?

Na tym etapie nie będziemy się odnosili.

Czy ktoś chciałby dodać coś w tej sprawie… Nie widzę chętnych.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zabrać głos w sprawach ogólnych… Nie.

Ja mam jeszcze kilka pytań. Panie Ministrze, wnosiliśmy pewne zmiany, ale chciałbym jasno usłyszeć, gdyż takie opinie krążą, że ta ustawa i te działania, które obecnie występują… że podmioty zagraniczne, które funkcjonują na naszym krajowym rynku, uprawę buraków na terenie innych krajów… Südzucker czy inne firmy chcą uprawiać buraki na przykład na terenie Niemiec. Co w związku z tym prawem, jak to się będzie miało? To jedno pytanie.

Kolejna bardzo ważna sprawa. Mówimy o zmianach dziedziczenia, czyli o płatności niezwiązanej z produkcją, rozmawialiśmy już o tym wcześniej. Okazuje się, że wielu rolników straciło możliwość uzyskania płatności, dlatego że przekazali gospodarstwa rolne, zostali wprowadzeni w błąd przez pracowników agencji i są pozbawieni płatności. Czy była próba uregulowania tej sprawy, czy nie jest to uregulowane? Czy ci rolnicy będą mieli szansę dostania tej płatności? Powtarzam, że pracownicy Agencji Nieruchomości Rolnych wyraźnie mówili, że mają przekazać notarialnie na następców, a w tym przypadku ci następcy nie dostają płatności niezwiązanej z produkcją.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Mówimy o cukrze, o płatności cukrowej.

Mam wiele takich wniosków; rolnicy przychodzą i twierdzą, że pracownik agencji restrukturyzacji powiedział im: nie podpiszę z tobą umowy, nie zakwalifikuję ci wniosku o rentę strukturalną, jeżeli notarialnie nie pozbawisz się tego wszystkiego. Wielu rolników do mnie się skarży. Zmieniamy ustawę i jest pytanie, czy to jest regulowane, czy to uwzględniamy, czy tego nie uwzględniamy. Nowi, którzy obecnie występują, może są bardziej świadomi, ale nie wyobrażam sobie, żeby dalej tak było, że agencja wprowadza rolników w błąd. Dziękuję.

Proszę o udzielenie odpowiedzi.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak: Panie Przewodniczący, poproszę pana prezesa Sochaczewskiego o udzielenie odpowiedzi w związku z tą pierwszą częścią dotyczącą uprawy buraków poza granicami.)

Proszę.

Tak, rzeczywiście odnotowaliśmy w tym roku jeden… kilka przypadków jakby w różne strony. Prawodawstwo wspólnotowe przewiduje, że podmioty krajowe, a także podmioty z różnych krajów, producenci cukru posiadający konkretne kwoty produkcji cukru mogą zawrzeć umowę z plantatorami z innego kraju w ramach wyprodukowania cukru i wnosić do właściwych organów z dwóch krajów, w których takie przypadki zawarcia kontraktacji wystąpiły, o uznanie tego cukru za kwotowy. Potwierdzam, że jeden taki przypadek wystąpił w Polsce, jestem na etapie analizowania tego przypadku.

Przepisy wspólnotowe nakreślają warunki i okoliczności, w których takie przypadki mogą zaistnieć, i określają warunki, które podlegają uzgodnieniu i kontroli przez właściwe władze w krajach. Ta poprawka ma na celu jakby dopełnienie w trybie administracyjnym przypisania formy, w jakiej ta konsultacja i ta sprawa będzie rozstrzygana. Ona nie powinna zakłócić sposobu rozstrzygnięcia konkretnych przypadków, a zwłaszcza weryfikacji okoliczności, w których takie przypadki mogą zaistnieć. Agencja – u nas jest to agencja, w innych krajach to są różne instytucje – ma konkretne okoliczności do zweryfikowania. Poza ten obszar, który jest wskazany w prawodawstwie wspólnotowym, nie możemy oczywiście wychodzić. Nadmieniam, że ta poprawka była także pozytywnie oceniona przez urząd komitetu jako zgodna z prawodawstwem wspólnotowym.

Jeśli chodzi o drugi przypadek z naszego obszaru… być może to nie jest to, co pan senator wspomniał w odniesieniu do płatności cukrowej. Powiem informacyjnie, że w czerwcu wypłacimy pomoc z tytułu restrukturyzacji cukru; rozstrzygnęliśmy na etapie wyjaśnień i informujemy, że ci plantatorzy, którzy zadysponowali swoim gospodarstwem, a byli i są nadal na listach producentów cukru, na tych wykazach, jako uprawnieni do pomocy restrukturyzacyjnej, bez wzglądu na to, czy pozbyli się gospodarstwa, czy nie, będą to ci z okresu referencyjnego uprawnieni do wypłaty pomocy restrukturyzacyjnej. Ale chodzi o pomoc restrukturyzacyjną, a nie o płatność cukrową, bo w tym przedmiocie właściwość jest w ramach agencji restrukturyzacji. Dziękuję.

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: …płatności agencji restrukturyzacyjnej?)

Panie Przewodniczący, na pewno w tej zmienionej ustawie ta formuła przenoszenia płatności cukrowej, dziedziczenia i tak dalej, jest. Nie pamiętam dokładnie – nie chciałbym wprowadzić pana senatora w błąd – co z wcześniejszymi decyzjami. Musiałbym to sprawdzić i wyjaśnić, bo nie chciałbym dzisiaj wprowadzić pana senatora w błąd.

Osobiście dawałem panu prezesowi jeden z takich wniosków, odpowiedź przyszła negatywna, potwierdzająca. Mówię o indywidualnym zwróceniu się do mnie jako do senatora; przekazałem to prezesowi agencji z prośbą o udzielenie odpowiedzi. Odpowiedź została udzielona plantatorowi, czyli temu, który przekazał gospodarstwo, że on jest winien, a nie agencja. Oczywiście przepisy trzeba czytać, jak to mówią, ale wiadomo, że pracownicy wprowadzali w błąd. Tylko pytanie: dlaczego akurat rolnicy mają cierpieć. Rozumiem, że ta sprawa nie jest obejmowana…

(Głos z sali: Obejmuje to ustawa o płatnościach bezpośrednich.)

Skoro mówimy o pewnych rzeczach, pytam, czy nie można wprowadzić, bo zawsze warto się zastanowić się, gdy debata nie jest jeszcze zamknięta.

(Głos z sali: Do plenarnego posiedzenia sprawdzimy.)

Warto się zastanowić, czy nie uwzględnić pomocy tym rolnikom. Moim zdaniem jest to nasza wewnętrzna decyzja, a nie Unii Europejskiej, jak to stosujemy, jak to wykonujemy.

Czy są jeszcze pytania… Nie ma.

Przechodzimy do poprawek. Mamy zgłoszonych kilka poprawek.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Mamy zgłoszone przynajmniej dwie poprawki, a to już jest kilka. To są dwie poprawki zgłoszone przez pana senatora Olecha. I mamy poprawki zaproponowane przez Biuro Legislacyjne.

Czy ktoś chciałby przejąć poprawki zgłoszone przez Biuro Legislacyjne, i które?

(Głos z sali: Panie Przewodniczący, jeżeli można poprosić jeszcze o wyjaśnienie…)

Czy nie możemy zgłosić poprawek Biura Legislacyjnego, chcemy wyjaśnienia poprawek?

(Senator Piotr Głowski: Chodzi o pierwszą poprawkę.)

Jeżeli tak, jest zgoda, to proszę.

Ponieważ rozmawiamy o poprawce, która może zniweczyć całą ustawę, chcielibyśmy jeszcze raz od państwa, jednej i drugiej strony, usłyszeć, czy pozostawienie tego zapisu w państwa opinii powoduje niekonstytucyjność całego dokumentu, bo tak to należy rozumieć. Rozumiemy, że jest to dla producentów gwarancja zawierania umów, więc jest to bardzo ważny zapis, który dawałby nam, gdyby można było go zostawić, pewność, że ten rynek będzie dobrze funkcjonował. Jak jeden z panów powiedział, jest to tak uregulowany rynek, że mówienie o jakichś nadregulacjach jest raczej nie na miejscu; on po prostu jest regulowany. Jest to tylko kwestia tego, czy ta ustawa zostanie zaakceptowana, czy nie. Bardzo bym prosił jeszcze raz o krótką informację.

Dziękuję panu senatorowi

Proszę.

Stanowisko Biura Legislacyjnego dotyczące konstytucyjności tego przepisu jest poparte wiedzą i doświadczeniem legislatorów, którzy tu pracują. Oczywiście ustawa będzie korzystała z domniemania konstytucyjności i Trybunał Konstytucyjny ewentualnie ostatecznie oceni, czy ten przepis jest sprzeczny z konstytucją, czy nie. Jednak jak powiedziałem, stanowisko Biura Legislacyjnego jest takie, że ten przepis jest niezgodny z art. 22 konstytucji.

(Głos z sali: Niezgodny?)

Nie jest zgodny z konstytucją.

Czy rząd chciałby się jeszcze wypowiedzieć?

Podzielamy stanowisko pana mecenasa.

Propozycja jest taka, żeby zgłosić poprawki. Rozumiem, że ktoś z państwa senatorów chce przejąć…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę.

Jeżeli można, chciałbym przejąć niektóre poprawki, o których mówiło Biuro Legislacyjne.

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Proszę wymienić które po kolei.)

Poprawka oznaczona w naszych dokumentach jako pierwsza, poprawka trzecia, poprawka piąta, poprawka szósta, z uwzględnieniem tego, że w jednym i w drugim przypadku odbywa się…

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: W pierwszej wersji.)

…bez notariusza, i poprawka siódma.

Poprawki: pierwsza, trzecia, piąta, szósta i siódma zostają przejęte.

Czy ktoś ma jeszcze uwagi, czy są inne poprawki… Nie ma.

Przechodzimy do głosowań.

Mamy zgłoszone również dwie poprawki pana senatora Olecha. W związku z tym przejdziemy…

Pytanie do Biura Legislacyjnego, czy te poprawki zgłoszone przez pana senatora Olecha wykluczają się, czy nie, czy możemy przegłosować poprawki i które w pierwszej kolejności.

Prosiłbym o przypomnienie. Pan senator zgłosił poprawki…

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Te dwie, które są w takim zestawieniu. To jest poprawka: w art. 1 po pkt 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu…)

Nie zachodzi żaden związek między poprawkami zgłoszonymi przez Biuro Legislacyjne a poprawkami zgłoszonymi przez pana senatora. Jednocześnie przypominam o zastrzeżeniu dotyczącym poprawki pierwszej, że wykracza ona poza zakres ustawy, która jest materią pracy Senatu.

Tak jest.

W związku z tym, że pierwsze były zgłoszone poprawki pana senatora Olecha, przegłosujemy je jako pierwsze.

Kto jest za poprawką pierwszą… Przepraszam, nie zapytałem przedstawicieli rządu, jakie jest stanowisko rządu do poprawki pierwszej, zgłoszonej przez pana senatora Olecha.

Przekazaliśmy negatywną opinię.

Przechodzimy do głosowania.

Kto jest za poprawką pierwszą: w art. 1 pkcie 11 dodaje się pkt 11a.

Kto jest za? (5)

Kto jest przeciw? (3)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

Poprawka przeszła.

Przechodzimy do poprawki drugiej: w art. 1 po pkcie 13 dodaje się pkt 13a w brzmieniu… Nie czytam całości, bo państwo macie to przed sobą.

Kto jest za? (5)

Kto jest przeciw? (3)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

Poprawki pana senatora Olecha przeszły.

Przechodzimy do poprawek zgłoszonych przez pana senatora Głowskiego.

Poprawka pierwsza.

Rząd jest za?

Prosimy, aby jeszcze raz odczytać.

W art. 1 w pkcie 13, w art. 31b skreśla się ust. 7 i w ust. 8 skreśla się wyrazy “o której mowa w ust. 7”.

Stanowisko rządu?

Jeszcze sekundkę.

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Nie mają tych poprawek na piśmie.)

Mamy poprawki, tylko w naszym przekonaniu cała lit. c, czyli ust. 7 i 8…

(Głos z sali: Powinny być skreślone.)

Czyli przeredagowujemy?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Głos z sali: Panie Przewodniczący, proszę o przestawienie całego punktu.)

Czekamy na decyzję rządu.

(Rozmowy na sali)

Biuro Legislacyjne zgłosiło propozycję poprawki, która zmierzała jedynie do skreślenia ust. 7 i naprawienia konsekwencji takiego skreślenia w ust. 8. Oczywiście ktoś może zgłosić poprawkę dalej idącą, dotyczącą skreślenia ust. 7 i 8, czyli lit. c w pkcie 13 w art. 1.

Tak jest, tak jak powiedział pan mecenas, uchylamy lit. c – to popieramy.

(Brak nagrania)

W art. 1 w pkcie 13 skreśla się lit. c.

(Brak nagrania)

(Przewodniczący Jerzy Chróścikowski: Autopoprawka?)

Tak.

(Brak nagrania)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (2)

Poprawka przeszła.

Przechodzimy do poprawki trzeciej: w art. 1 pkt 14, w lit. e skreśla się wyraz “dwoma”.

Rząd wyraził zgodę?

Popieramy.

Tylko ktoś miał pretensję, ktoś zgłaszał… ale mniejsza z tym.

(Głos z sali: Nie było dyskusji.)

Przechodzimy do głosowania.

Kto jest za poprawką trzecią? (10)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (2)

Poprawka przeszła.

Poprawka piąta: w art. 1 pkt 15, w art. 34h ust. 1 po wyrazie “odmowy” dodaje się wyrazy “oraz o prawie wniesienia skargi do sądu administracyjnego”.

Kto jest za? (11)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (1)

Poprawka przeszła.

Poprawka szósta: w art. 1 pkt 18, w art. 38d ust. 3 pkt 3 skreśla się wyrazy “których podpisy zostały poświadczone notarialnie”.

Kto jest za? (12)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (2)

Poprawka siódma: w art. 4 ust. 4 po wyrazach “30 dni od” dodaje się wyrazy “dnia”.

Kto jest za? (12)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (1)

Wszystkie zgłoszone poprawki zostały przegłosowane.

Przechodzimy do głosowania nad całością wraz z poprawkami.

Kto jest za? (12)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (1)

Ustawa została przyjęta.

Sprawozdawcą będzie senator Chróścikowski.

Zakończyliśmy omawianie dwóch punktów. Dziękuję panu ministrowi, osobom towarzyszącym panu ministrowi, zaproszonym gościom, jak również Biuru Legislacyjnemu, sekretariatowi, wszystkim państwu za udział w tym posiedzeniu.

Zamykam siedemdziesiąte pierwsze posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.