Zapis stenograficzny (1095) z 128. posiedzenia

Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji

w dniu 16 września 2009 r.

Porządek obrad

1. Rozpatrzenie petycji dotyczącej uchylenia art. 5 ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin.

Serdecznie witam przybyłych na posiedzenie panów senatorów i szczególnie gorąco witam zaproszonych gości, a zwłaszcza przedstawicieli Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. Witam pana ministra Marka Buciora; witam pana Zbigniewa Januszka, zastępcę dyrektora Departamentu Ubezpieczeń Społecznych; witam panią Alinę Wiśniewską, dyrektor Departamentu Świadczeń Rodzinnych; witam pana Olgierda Podgórskiego, naczelnika wydziału w Departamencie Świadczeń Rodzinnych i panią Aleksandrę Brodzką, specjalistę w Departamencie Świadczeń Rodzinnych. Nadto witam przedstawicieli Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – panią Hannę Markowską, wicedyrektor Departamentu Statystyki, a także panią Elżbietę Kowalczyk, głównego specjalistę w Departamencie Świadczeń Emerytalno-Rentowych. Witam pana ministra z urzędu do spraw kombatantów; witam również pana Tomasza Lisa, dyrektora Biura Dyrektora Generalnego. Witam przedstawicieli Biura Komunikacji Społecznej Senatu.

Drodzy Państwo, Komisja Praw Człowieka i Praworządności od niedawna, od kilku miesięcy, zgodnie z wolą Senatu, poszerzyła zakres swoich kompetencji o petycje pochodzące głównie od obywateli.

Oto dziś przychodzi nam zastanowić się nad jedną z petycji, skierowaną przez panią Annę K. z Anglii. Petycja ta dotyczy zrównania w uprawnieniach emerytalnych osób zarówno zamieszkałych w kraju, jak i poza jego granicami. Chodzi o wykreślenie art. 5 z ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin. Ustawa w obecnym kształcie różnicuje osoby zamieszkałe w kraju, uprawnione do takich świadczeń, i osoby, które przebywają poza granicami kraju. Podnosi się w piśmie, że świadczy to o nierównym traktowaniu podmiotów, o pewnej niesprawiedliwości społecznej itd., itd. Argumentacja, jak sądzę, jest dla wszystkich oczywista.

Wiem, że w pewnym okresie Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej podjęło prace w zakresie nowelizacji tej ustawy. Wiem też, że prace te zostały wstrzymane. Jeżeli jestem w błędzie, to bardzo proszę pana ministra o informacje w tej sprawie.

Panie Przewodniczący! Panie i Panowie!

Akurat mogę z przyjemnością powiedzieć, że etap prac rządowych nad ustawą został zakończony. Wczoraj odbyło się posiedzenie Rady Ministrów i wśród przyjętych projektów ustaw jest ustawa o zmianie ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin oraz ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Ta ustawa właśnie uchyla art. 5, a więc realizuje postulaty. Tak że wczoraj Rada Ministrów przyjęła ten projekt i w najbliższych dniach trafi on do Sejmu. Dziękuję.

Dziękuję bardzo panu ministrowi.

Czy ktoś z zaproszonych gości chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie.

Czy ktoś z panów senatorów chciałby się wypowiedzieć?

Dziś powinniśmy podjąć decyzję co do tego, czy w obliczu tej informacji z ministerstwa podejmujemy inicjatywę ustawodawczą w tym zakresie, czy też jej nie podejmujemy. Mam pewne doświadczenia w tym względzie, ponieważ poprzednio pracowałem w Komisji Ustawodawczej, która zajmowała się wykonaniem orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, i stale stawaliśmy przed takim dylematem, bo ilekroć podejmowaliśmy inicjatywę ustawodawczą w kierunku wykonania orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, tylekroć dowiadywaliśmy się, że rząd podjął prace, że te prace są bardzo zaawansowane itd., itd. I wtedy był dylemat, czy w obliczu takiej informacji Komisja Ustawodawcza powinna powstrzymać się przed dalszymi działaniami i zadowolić tym, że rząd już taką inicjatywę podjął, czy też mimo wszystko powinna kontynuować swoje prace, a najwyżej dwa projekty spotkają się w Sejmie. Było też pytanie, jakie można mieć gwarancje, że pewne projekty rządowe rzeczywiście trafią do laski marszałkowskiej i będą przedmiotem rozpoznania. Ilekroć była inicjatywa ze strony Komisji Ustawodawczej, zazwyczaj takie było stanowisko rządu.

Teraz jest też kwestia wypracowania pewnej praktyki. Dziś przed nami jest nie dyskusja merytoryczna, bo na nią pewnie jeszcze przyjdzie czas, tylko to, czy dalej chcemy pracować nad tą inicjatywą, czy też wobec takiej informacji rządu rezygnujemy z dalszych prac.

Czy ktoś…

Pan senator, bardzo proszę.

Pan minister jasno powiedział, że było to na wczorajszym posiedzeniu rządu, zresztą w komunikacie z posiedzenia ten punkt się znajduje. Ja właściwie nie wiedziałem, że on dotyczy tej sprawy, ale on jest w tym komunikacie.

Mój wniosek byłby taki: odroczyć tę sprawę, jeśli chodzi o jej rozpatrywanie przez naszą komisję, na okres trzech miesięcy. Po tym okresie będziemy wiedzieli, czy sprawa wpłynęła do Sejmu i jak postępują prace nad nią.

Dziękuję bardzo. Czy są inne wnioski?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Wobec wyczerpania dyskusji poddaję złożony wniosek pod głosowanie.

Kto z panów senatorów jest za przyjęciem wniosku w sprawie zawieszenia prac komisji na okres trzech miesięcy? (2)

Dziękuję.

Kto jest przeciw? Nikt.

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję bardzo.

Wyczerpaliśmy porządek obrad.

Tak dla informacji chciałbym jeszcze powiedzieć, że niedawno, tydzień temu, zetknąłem się z pewnym sygnałem i spodziewam się, że wpłynie na piśmie wniosek o to, by podjąć działania legislacyjne zmierzające do uzdrowienia sytuacji, a w szczególności do pomniejszenia krzywd, jakich doznały osoby represjonowane za działania polityczne. W szczególności dowiedziałem się, że w sprawach emerytalnych okres internowania czy okres odbywania kary pozbawienia wolności za działalność polityczną w okresie stanu wojennego jest traktowany jako okres nieskładkowy. Myślę, że jeżeli tak jest, to jest to duża niesprawiedliwość. Myślę też, że w najbliższym czasie przyjdzie nam zastanowić się nad tym tematem.

Serdecznie państwu dziękuję.

Zamykam posiedzenie.

Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.