Zapis stenograficzny (2316) z 100. posiedzenia

Komisji Obrony Narodowej

w dniu 20 lipca 2011 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o weteranach działań poza granicami państwa (druki sejmowe nr 3754 i 4302, druk senacki nr 1273).

2. Sprawy różne.

Witam państwa bardzo serdecznie na jubileuszowym, setnym posiedzeniu senackiej Komisji Obrony Narodowej.

W porządku dzisiejszych obrad są dwa punkty: rozpatrzenie ustawy o weteranach działań poza granicami państwa - druki sejmowe nr 3754 i 4302, druk senacki nr 1273 - i sprawy różne. W tym punkcie pan senator Korfanty przedstawi nam swoją prośbę.

Rozpatrywana ustawa o weteranach działań poza granicami państwa pochodzi z przedłożenia rządowego, poproszę więc pana ministra o zabranie głosu, ale wcześniej chciałbym bardzo serdecznie powitać wszystkich zaproszonych gości.

Witam pana ministra Czesława Piątasa. Witam pracowników Ministerstwa Obrony Narodowej, pana pułkownika Mariusza Tomaszewskiego, zastępcę dyrektora Departamentu Prawnego w Ministerstwie Obrony Narodowej i pana Kamila Gralika, zastępcę dyrektora Departamentu Spraw Socjalnych w MON...

(Głos z sali: Panie Przewodniczący...)

Tak?

(Głos z sali: Pani...)

A, pani Kamilla Gralik. Przepraszam.

Witam pana Piotra Dzięgielewskiego, szefa Inspektoratu Wojskowej Służby Zdrowia, pana pułkownika Piotra Górzyńskiego, zastępcę szefa oddziału w Departamencie Prawnym i pana pułkownika Sokołowskiego, szefa oddziału w Departamencie Prawnym. Witam też pana Jana Urbaniaka, głównego specjalistę w Departamencie Analiz i Nadzoru w MSWiA oraz pana Roberta Lewandowskiego, radcę w Biurze Prawnym w Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej.

Nie zaszczycił nas nikt ze Straży Granicznej, chociaż ustawa będzie dotyczyła również jej funkcjonariuszy.

Witam pana Ryszarda Bąkowskiego, eksperta w Biurze Międzynarodowej Współpracy Policji w Komendzie Głównej Policji. Witam Panią Katarzynę Kowalewską, radcę prawnego w Zespole Prawnym w Biurze Ochrony Rządu. Witam bardzo serdecznie pana Kazimierza Mordaszewskiego - bo tu, jak widzę, jest poprawione - dyrektora Biura Prawnego w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, pana Andrzeja Rylskiego z Biura Prawnego w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i pana Łukasza Sokołowskiego reprezentującego Biuro Prawne w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Witam przedstawiciela Agencji Wywiadu, pana Krzysztofa Filipka. Witam prezesa Stowarzyszenia Żołnierzy Rannych i Poszkodowanych w Misjach poza Granicami Kraju, pana Daniela Kubasa. Witam pana Piotra Potrzebowskiego ze Stowarzyszenia Żołnierzy Rannych i Poszkodowanych w Misjach poza Granicami Kraju. Witam również pana Władysława Zuziaka, członka Prezydium Zarządu Głównego Stowarzyszenia Kombatantów Misji Pokojowych ONZ. Jest z nami również pan Tadeusz Sąsiadek, członek Prezydium Zarządu Głównego Stowarzyszenia Kombatantów Misji Pokojowych ONZ i pani Karolina Sabarańska, specjalista w Departamencie Ubezpieczenia Zdrowotnego w Ministerstwie Zdrowia.

Witam panią Beatę Mandylis, głównego legislatora w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu oraz przedstawiciela Biura Bezpieczeństwa Narodowego, radcę prawnego, panią Joannę Maj-Marjańską. Oczywiście witam również przewodniczącego Konwentu Dziekanów Korpusu Oficerów Zawodowych Wojska Polskiego, pana pułkownika Babuśkę.

Przepraszam, jeżeli kogoś nie wymieniłem.

Oczywiście witam też senatora Kaletę, który zawsze przychodzi na nasze posiedzenia i się nie spóźnia.

Panie Ministrze, bardzo prosilibyśmy o zabranie głosu na temat ustawy dotyczącej weteranów działań poza granicami państwa.

Dziękuję bardzo.

Szanowni Państwo! Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

W ciągu ponad pięćdziesięciu lat udziału wojska w misjach poza granicami kraju brało w nich udział ponad dziewięćdziesiąt pięć tysięcy żołnierzy. Udział Policji, Straży Pożarnej, Biura Ochrony Rządu i innych instytucji państwowych w misjach poza granicami kraju staje się coraz bardziej liczny i dlatego postanowiono, ażeby tę grupę osób w szczególny sposób uhonorować, wyróżnić lub też podjąć takie działania, które umożliwiałyby udzielenie im pomocy. Chodzi szczególnie o tych, którzy zostali poszkodowani podczas pełnienia misji, wymagają dodatkowej opieki medycznej, ponieśli uszczerbek na zdrowiu; chodzi o to, ażeby pomóc im w powrocie do normalnego życia lub ułatwić funkcjonowanie w społeczeństwie.

Przedstawiona dzisiaj Wysokiej Komisji ustawa została przyjęta przez Sejm. Była ona także procedowana przez senacką Komisję Rodziny i Polityki Społecznej.

Ustawa ustala definicję pojęć "weteran misji" i "weteran poszkodowany". Weteran misji to taki żołnierz czy funkcjonariusz, który w ramach misji był poza granicami kraju przez sześćdziesiąt lub więcej dni, a weteran poszkodowany to taki, który brał udział w misji choćby przez jeden dzień, ale w związku z udziałem w niej doznał uszczerbku na zdrowiu.

W ustawie ustala się także status poszkodowanego i zakres pomocy oraz ustanawia się - na wniosek uczestników misji, szczególnie Organizacji Narodów Zjednoczonych - dzień 29 maja świętem, dniem weterana. W ustawie zakłada się także wprowadzenie Wojskowej Odznaki Honorowej za Rany i Kontuzje, a także wyposażenie w mundury tych weteranów będących żołnierzami rezerwy, którzy ich nie posiadają. Chodzi o niewielką grupę żołnierzy odbywających terminową zasadniczą służbę wojskową, którzy w przeszłości służyli w wojsku, a odchodząc do rezerwy, nie otrzymali munduru. I oni otrzymają mundury i będą je mogli nosić w dniu święta.

Wysoka Komisjo! Chciałbym podkreślić, że ustawa nadaje szczególne uprawnienia w zakresie opieki i pomocy. Pomoc finansowa dla tych, którzy doznali uszczerbku na zdrowiu, wyniesie w zależności od stopnia uszczerbku od 10 do 80% najniższej emerytury i będzie comiesięcznie wypłacana oprócz renty czy świadczenia, które będzie otrzymywał weteran poszkodowany. Emerytura jest waloryzowana, a więc ta kwota również będzie podlegała waloryzacji zgodnie z poziomem waloryzacji emerytur.

Ustanawia się także, że weteran poszkodowany będzie mógł być przyjmowany poza kolejnością w placówkach opieki zdrowotnej oraz że będzie otrzymywał bezpłatne leki wynikające z tytułu pomocy medycznej, która musi zostać mu udzielona. Będzie miał także dostęp do specjalisty bez konieczności uzyskiwania skierowania od lekarza rodzinnego, do podstawowej opieki medycznej i do pewnej grupy wyrobów medycznych.

Ustawa ustanawia także 50% ulgi na przejazdy w środkach komunikacji miejskiej i 37% ulgi w środkach komunikacji krajowej. Ustanawia się także zapomogi. Zapomogi dla weterana poszkodowanego mogą być wypłacane niezależnie od stażu i uszczerbku, jakiego doznał. Dla tych weteranów, którzy nie byli poszkodowani, a skończą sześćdziesiąt pięć lat, ustanawia się także pomoc w finansowaniu nauki. Jest to dość szeroki wachlarz środków, które mają pomóc, umożliwić powrót do zdrowia, do normalnego życia lub chociaż ułatwić funkcjonowanie.

Jak Wysoka Komisja zapewne wie, Ministerstwo Obrony Narodowej utworzyło już na bazie sanatorium w Lądku Zdroju Dom Weterana, a więc został przygotowany specjalistyczny ośrodek, w którym zwłaszcza weterani poszkodowani będą mogli być rehabilitowani i będzie im udzielana pomoc.

Uważamy, że zakres, który został przedstawiony w ustawie i będzie finansowany ze środków budżetu państwa - niezależnie od tego, który z ministrów będzie za to odpowiedzialny, a jeśli chodzi o żołnierzy, to jest to głównie minister obrony narodowej - jest znaczący. Myślę, że obecny tu pan Daniel Kubas, także potwierdzi to, że ustawa spełnia oczekiwania będących wśród nas żołnierzy, weteranów misji, którzy na pewno otrzymają tytuł "weterana poszkodowanego".

Zwracam się do Wysokiej Komisji o przyjęcie naszej propozycji i o dalsze jej procedowanie. Pragnę także powiedzieć, że historia tworzenia ustawy jest dosyć długa, ale wynika wyłącznie z tego tytułu, że do szczebla Komitetu Stałego Rady Ministrów była ona przygotowywana przez ministra obrony narodowej i miała dotyczyć tylko żołnierzy. Dopiero później na szczeblu rządowym zdecydowano o tym, by ją rozszerzyć, więc wróciliśmy niejako do początku jej tworzenia i dalszego procedowania. Stąd ta długa historia ustawy od momentu, kiedy resort obrony zaczął nad nią pracować.

Wyrażam przekonanie, że obecni tu przedstawiciele resortu oraz innych służb będą w stanie udzielić odpowiedzi na pytania Wysokiej Komisji. Dziękuję bardzo.

Dziękujemy bardzo, Panie Ministrze, za wyczerpującą informację dotyczącą ustawy, ustawy długo oczekiwanej przez wiele środowisk, nie tylko żołnierzy, ale też innych służb.

Poprosimy panią legislator, panią mecenas o zabranie głosu.

Dziękuję serdecznie.

Biuro Legislacyjne przygotowało kilka propozycji poprawek, które wynikają z analizy techniczno-prawnej ustawy, niektóre z nich mają charakter merytoryczny, a niektóre ściśle technicznoprawny, wynikają z zasad techniki legislacyjnej.

Propozycja poprawki pierwszej wynika z pewnego, jak można powiedzieć, redakcyjnego niedopięcia, ale tak naprawdę okazuje się w efekcie propozycją poprawki merytorycznej, ponieważ, jeżeli porównamy przepisy art. 4 i to, jaką działalność wlicza się poszczególnym żołnierzom bądź funkcjonariuszom do czasu przebywania za granicą, aby mogli uzyskać status weterana, to okaże się, że funkcjonariusze pozostałych służb mają prawo do wliczania okresu, kiedy przebywali za granicą, uczestnicząc w akcjach ratowniczych, poszukiwawczych lub humanitarnych, a żołnierze nie mają odpowiedniego uprawnienia. Czyli żołnierzom nie wlicza się okresu uczestniczenia w akcjach ratowniczych, poszukiwawczych lub humanitarnych. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, prosimy o...

Proponujemy odrzucić tę poprawkę, chociażby dlatego, że podstawowym zadaniem Straży Pożarnej jest ratownictwo. Żołnierze, gdyby uczestniczyli w tego typu działaniach, to wchodziliby w skład kontyngentu, a więc automatycznie otrzymaliby wspomniany status. Żołnierze bardzo rzadko w nich uczestniczą, a jeżeli nawet, to krótko, więc w przedłożeniu rządowym nie przewidywano takiego rozstrzygnięcia i dlatego stoimy na stanowisku, że tę proponowaną poprawkę należy odrzucić.

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z kolegów senatorów pragnie zabrać głos w tej sprawie?

Czy ktoś z zaproszonych gości pragnie ustosunkować się do tej propozycji poprawki? Nie widzę zgłoszeń.

Czy ktoś z panów senatorów pragnie przejąć tę poprawkę? Nie.

Dziękuję. Nie głosujemy.

Przystępujemy do omówienia drugiej propozycji.

Druga propozycja poprawki ma charakter redakcyjny. Dotyczy ona art. 4 pkt 4, czyli definicji kontyngentu policyjnego. W definicji zastosowane jest sformułowanie kontyngent "wyznaczony" w celu realizacji zadań, a powinno być "wydzielony", bo takie określenie zawiera zarówno ustawa o Policji, jak i ta ustawa. Dziękuję.

Czy ktoś z kolegów pragnie zabrać głos lub przejąć tę poprawkę?

(Senator Andrzej Owczarek: Tak.)

Pan kolega Owczarek.

Przystępujemy do głosowania.

Kto jest za poprawką? (7)

Czy ktoś jest przeciw? (0)

Czy ktoś się wstrzymał od głosu? (0)

Dziękuję bardzo.

Proponowana poprawka trzecia ma charakter techniczno-legislacyjny i polega na tym, że mamy materię... W art. 12-14 zawarte są definicje i przepisy stanowiące, że jeżeli chodzi o funkcjonariuszy służby kontrwywiadu wojskowego, wywiadu wojskowego i pracowników tych służb, to stosuje się przepisy odpowiednie dla żołnierzy... odpowiednio stosuje się przepisy dotyczące żołnierzy, że uprawnienia, obowiązki dowódcy określone w ustawie, stosuje się odpowiednio do szefa SKW i szefa SSW oraz że w sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy k.p.a.

Chodzi o to, że są to przepisy ogólne odnoszące się do całej ustawy, dlatego zgodnie z zasadami techniki legislacyjnej powinny znajdować się po art. 4, gdyż art. 5 jest już przepisem materialnym. Ponieważ przepisy ogólne powinny znajdować się przed art. 5, proponujemy, aby zmienić ich miejsce w ustawie. Dziękuję.

Nie zgłaszamy sprzeciwu. Popieramy.

Czy ktoś z kolegów przejmuje poprawkę? Dziękuję bardzo.

Przystępujemy do głosowania.

Kto z kolegów jest za poprawką pana senatora? (8)

Czy ktoś jest przeciw? (0)

Czy ktoś się wstrzymał od głosu? (0)

Dziękuję bardzo.

Przystępujemy, Pani Legislator, do omówienia następnej propozycji poprawki.

Proponowana poprawka czwarta dotyczy art. 16. W art. 16 wprowadza się zapis "Odznaka Honorowa za Rany i Kontuzje". Biuro Legislacyjne pragnie wskazać, że zgodnie z terminologią ustawy o odznakach i mundurach oraz ustawy o postępowaniu dyscyplinarnym stosuje się zapis "odznaka honorowa", czyli wyrazy pisane są małą literą. Dlatego w art. 16, 17, 18 proponujemy wprowadzić zapis małymi literami.

Z tego, co wiem, proponowana jest również inna poprawka do art. 16 i ona nie jest sprzeczna z propozycjami Biura Legislacyjnego, dlatego prosiłabym o połączenie tych propozycji poprawek w jedną. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze...

Nie zgłaszamy sprzeciwu. Przyjmujemy to.

Czy ktoś z kolegów pragnie zabrać głos?

Proszę bardzo.

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! Mam poprawkę całościowo dotyczącą art. 16, która uwzględnia to, o czym mówiła pani legislator i proponuję, że może w późniejszym czasie podam treść całej poprawki, tak jak pani legislator... Czy już w tej chwili? Ona obejmowałaby...

Myślę, że trzeba już teraz, żeby zamknąć dyskusję w tej kwestii. Mam tylko jeden problem dotyczący art. 16, dlatego że są w nim wytyczne, które zostały zaproponowane, a nie wiem, czy zostały one u pana senatora poprawnie uzupełnione. Chodzi o wytyczne dotyczące uzupełnienia funduszu...

(Senator Andrzej Owczarek: Tak, są uzupełnione.)

Tak? Dziękuję.

Proszę państwa, ta poprawka idzie dalej, niż propozycja poprawki pani mecenas, ponieważ z nazwy odznaki proponuje się pozostawić tylko wyrazy "Za Rany i Kontuzje", więc nie tylko omija się nieprawidłowy zapis dużymi literami, ale także eliminuje się słowo "honorowa". Jedyną podstawą przyznawania tej odznaki jest właśnie rana albo kontuzja, w związku z czym słowo "honorowa" w ogóle do tego nie pasuje.

Przeczytam teraz całą treść proponowanego art. 16. Pkt 1. Ustanawia się wojskową odznakę "Za Rany i Kontuzje". Pkt 2. Tworzy się fundusz przeznaczony na wojskową odznakę "Za Rany i Kontuzje", którego dysponentem jest Minister Obrony Narodowej. Pkt 3. Minister Obrony Narodowej za rany i kontuzje odniesione podczas działań poza granicami państwa może nadać weteranowi poszkodowanemu-żołnierzowi wojskową odznakę "Za Rany i Kontuzje". Pkt 4. Minister Obrony Narodowej określi w drodze rozporządzenia: ppkt 1 szczegółowe warunki i tryb przyznawania i wręczania odznaki, ppkt 2 szczegółowy tryb występowania z wnioskiem o przyznawanie odznaki, ppkt 3 osoby uprawnione do występowania z wnioskiem o przyznanie odznaki, ppkt 4 rodzaje odznaki, ppkt 5 wzór odznaki, ppkt 6 sposób noszenia odznaki, ppkt 7 szczegółowe warunki tworzenia oraz dysponowania funduszem przeznaczonym na odznakę, ppkt 8 komórkę organizacyjną Ministerstwa Obrony Narodowej właściwą do ewidencjonowania, zakupu oraz dystrybucji odznaki, o której mowa w ust. 1. Pkt 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, należy w szczególności uwzględnić: ppkt 1 kryteria przyznawania odznaki, o której mowa w ust. 1, obejmujące przede wszystkim okoliczności odniesienia ran i kontuzji oraz ich związek z wykonywaniem czynności służbowych, a także ilość i stopień obrażeń, jakie w wyniku ran i kontuzji poniósł żołnierz, potwierdzonych orzeczeniem właściwej komisji lekarskiej, ppkt 2 wysokość i sposób ustalania funduszu o którym mowa w ust. 2, uwzględniając stopień uszczerbku na zdrowiu. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, jakie jest pana stanowisko?

Popieramy tę poprawkę.

Czy ktoś z kolegów pragnie zabrać głos w sprawie tej poprawki? Nie widzę zgłoszeń.

Przystępujemy do głosowania.

Kto jest za poprawką? (8)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

Pani Mecenas, proszę.

Kolejna proponowana poprawka dotyczy art. 18 i, jak myślę, wiele zależy od tego, czy na sali są przedstawiciele służb SKW i SWW, ponieważ to ich dotyczy moja uwaga.

W art. 18 ustanawia się odznakę honorową "Za zasługi w zapewnianiu bezpieczeństwa państwa poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej". W definicji zawartej w art. 4 zapewnianie bezpieczeństwa państwa poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej jest to działanie... jest to wypełnianie zadań, o których mowa w ustawie o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu i w ustawie o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego. Tymczasem zgodnie z art. 18 wspomnianą odznakę honorową mogą otrzymać jedynie funkcjonariusze ABW lub AW.

Senackie Biuro Legislacyjne uważa, że zgodnie z definicją z art. 4 za wykonywanie zadań polegających na zapewnieniu bezpieczeństwa państwa winni być również odznaczani funkcjonariusze dwóch pozostałych służb, ale ponieważ jest to decyzja merytoryczna, prosiłabym państwa o ustosunkowanie się do tej propozycji.

Panie Ministrze, prosimy o...

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Proponujemy nie przyjmować tej poprawki, a o szczegółowe uzasadnienie proszę pana pułkownika Tomaszewskiego, który w ostatnim okresie prowadził konsultacje z SKW także w tej sprawie.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Otóż sytuacja przedstawia się w ten sposób, że jeżeli chodzi o dwie służby specjalne, kontrwywiad wojskowy i wywiad wojskowy, to służby te wykonują zawsze zadania poza granicami kraju w obrębie kontyngentu wojskowego, na rzecz tego kontyngentu wojskowego, wspólnie i w porozumieniu z kontyngentem wojskowym. Nie ma więc takich zadań, które wykonywałyby bez porozumienia siłami zbrojnymi i nie na rzecz sił zbrojnych, dlatego stoimy na stanowisku, że jeżeli chodzi o odznaki, to funkcjonariusze tych służb powinni otrzymywać takie same odznaki i odznaczenia jak żołnierze.

Jeżeli chodzi o innego typu uhonorowanie funkcjonariuszy SKW i SWW za udział w misjach również poza granicami kraju, jeżeli chodzi o Gwiazdy Iraku i Gwiazdy Afganistanu, to oprócz żołnierzy otrzymują je także funkcjonariusze.

Chciałbym jeszcze dodać, że w art. 46 ustawy o SKW i SWW stwarza się możliwość, aby Szef Służby Kontrwywiadu i Szef Służby Wywiadu, każdy w zakresie swojego działania, mogli w drodze zarządzeń stanowić o odznaczeniach i odznakach noszonych na mundurze - oddzielnie, każdy dla swoich służb i wedle własnego uznania. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z kolegów senatorów pragnie zabrać głos?

Pani Legislator, proszę bardzo.

Chciałabym tylko powiedzieć, że rzeczywiście wszystko to, co mówił mój przedmówca, jest zgodne z prawdą, ale pan mecenas nie rozróżnił sytuacji żołnierza i sytuacji funkcjonariusza, a SKW i SWW to dwie grupy żołnierzy... dwie grupy ludzi - żołnierze i funkcjonariusze.

Żołnierzom przysługują wszystkie te uprawnienia, które przysługują żołnierzom i tego nie podważam, ale inna jest sytuacja funkcjonariuszy, którym uprawnienia żołnierskie nie przysługują. Uprawnienia żołnierskie przysługują im w tej ustawie. W tej ustawie żołnierze mają prawo tylko do odznaki "Za Rany i Kontuzje", wobec czego wynika z niej, że weterani SKW i SWW będą mogli otrzymać odznakę wojskową tylko w przypadku odniesienia ran i kontuzji, ponieważ ustawa nie daje im prawa do odznaki honorowej za zasługi w zapewnianiu bezpieczeństwa państwa poza granicami państwa. I to właśnie chciałam zaznaczyć, właśnie tę grupę osób - funkcjonariuszy, nie żołnierzy. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze...

Dalej podtrzymuję to stanowisko, które było przedstawione w pierwszej wersji, czyli negatywne.

Czy ktoś z kolegów senatorów pragnie zabrać głos?

Pan kolega przewodniczący.

Mam pewne wątpliwości związane z faktycznie nierównym traktowaniem osób będących w tej samej służbie. Jednak funkcjonariusz... W ogóle w ustawie pojawia się problem z tym, że poszczególne służby w rozmaitych punktach, nie tylko w tym, są taktowane różnie. Co prawda dzieje się tak za ich zgodą, bo skoro tak mówi minister, to, jak podejrzewam, funkcjonariusze służby wywiadu i kontrwywiadu się z tym zgadzają. Nie mają innego wyboru, ale ja mam wewnętrzne poczucie nierówności. Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący, potwierdzam nasze negatywne stanowisko i chcę powiedzieć, że chodzi o służby niejawne - nie chciałbym tego dalej rozwijać - i ich funkcjonariusze chcą być traktowani jak żołnierze.

Czy ktoś z kolegów pragnie przejąć poprawkę zgłoszoną przez panią legislator? Nie widzę zgłoszeń.

Przystępujemy do następnej propozycji.

Proponowana poprawka szósta dotyczy art. 19 ust. 2, czyli darmowego umundurowania dla żołnierzy, którym nie przysługiwały w czasie pełnienia służby należności za umundurowanie i wyekwipowanie wyjściowe. Chodzi o doprecyzowanie ust. 2 wynikające z tego, jak przepis jest zbudowany. Wcześniej napisane jest, że chodzi o umundurowanie i wyekwipowanie wyjściowe, a później na końcu przepisu jest napisane, że bezpłatnie otrzymuje umundurowanie, ale nie ma już mowy o wyekwipowaniu wyjściowym. Wobec tego proponujemy uzupełnienie, dodanie informacji, że bezpłatne ma być też wyekwipowanie wyjściowe.

Akceptujemy.

Czy ktoś z kolegów pragnie przejąć tę poprawkę? Kolega przejmuje poprawkę.

Przystępujemy do głosowania.

Kto jest za poprawką? (7)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

Przystępujemy do następnej propozycji.

Następna propozycja poprawki dotyczy art. 26. Art. 26 reguluje zasady udzielania pomocy w finansowaniu nauki weterana lub poszkodowanego żołnierza, a kolejne art. 27 i 28 dotyczą funkcjonariuszy i proponowana poprawka, to znaczy ta, o której jest mowa w punkcie siódmym, dotyczy praktycznie jedynie kwestii redakcyjnej, a mianowicie tego, że w art. 26 ust. 5 wyraz "kwoty" należy zastąpić wyrazami "pełnej stawki".

Chodzi o to, że w projekcie rządowym były określone kwoty, obecnie stosuje się zasadę przeliczania kwoty najniższej emerytury, czyli niejako będzie nieustanna waloryzacja tej kwoty. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Ministerstwo?

Akceptujemy.

Dziękuję bardzo.

Czy któryś z kolegów przejmuje poprawkę? Pan senator Korfanty, tak?

(Senator Bronisław Korfanty: Tak.)

Przystępujemy do głosowania.

Kto jest za poprawką? (7)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

Dziękuję bardzo.

Szanowni Państwo, proponowana poprawka ósma jest poprawką dosyć poważna, dotyczy finansowania nauki żołnierzy i funkcjonariuszy poszkodowanych.

Kwestia jest następująca. W art. 26, w którym mówi się o finansowaniu, ważne jest też to, że żołnierze otrzymują pomoc już na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej, zaś funkcjonariusze otrzymują pomoc dopiero na poziomie studiów pierwszego stopnia i wyżej. To jest istotna różnica i zapewne przełoży się ona na liczbę osób korzystających z pomocy, ale nie o tej różnicy chcę mówić.

Chcę mówić o tym, że istnieją sytuacje, o których mowa w ust. 6, że jeżeli stan zdrowia żołnierza jest zły lub ma miejsce zdarzenie losowe, które go dotyczy, to może on wnosić o zawieszenie wypłaty pomocy finansowej, w związku z czym po pewnym czasie... Okres studiów czy nauki przeciąga się i nie kończy on nauki w terminie, albo nie kończy jej w ogóle. A w ust. 7 mamy zastrzeżenie, że poniesione przez organ koszty nauki lub studiów oraz przejazdu i zakwaterowania podlegają zwrotowi w przypadku nieukończenia nauki lub studiów w terminie, co oznacza, że jeżeli żołnierz nie ukończy nauki w terminie, to nie ma prawa... Brakuje zastrzeżenia, uwzględnienia tego, że jeżeli zawiesił on naukę zgodnie z prawem i nie skończył jej w terminie, to nie musi zwracać kosztów. I to jest jedna kwestia.

Druga bardzo istotna kwestia jest taka, że żołnierze będą musieli zwracać pieniądze zawsze, kiedy nie ukończą nauki lub studiów, zaś funkcjonariusze będą musieli zwracać pieniądze tylko w przypadku, kiedy w ogóle jej nie ukończą. Jeżeli nie ukończą w terminie, nawet przypadkach... wtedy nie muszą nic zwracać. Ta istotna różnica polega po prostu na tym, że jeżeli żołnierz nie skończy nauki, to zawsze musi oddawać pieniądze, a funkcjonariusz, jeżeli nie skończy z przyczyn... Pomoc podlega zwrotowi w przypadku nieukończenia studiów z przyczyn leżących po stronie weterana, z wyjątkiem przyczyn nieukończenia, o których mowa w ust. 6, bo wtedy nie zwraca.

Ja nie mogę z państwem, że tak powiem, uzgodnić tego, dlaczego w przypadku funkcjonariuszy jest tak, że jeżeli w ogóle nie ukończą, to nie muszą zwracać, a w przypadku żołnierzy - muszą. Wydaje mi się, że należy to wyrównać, że jeżeli w ogóle nie skończą, to wszyscy oddają - i żołnierze, i funkcjonariusze. Może jestem okrutna, skoro chcę, że tak powiem, w tę stronę wyrównywać, ale wydaje mi się, że tak powinno być. Dziękuję.

Dziękuję.

Panie Ministrze, prosimy o zabranie głosu.

Proszę panią dyrektor Gralik o wypowiedź, ale chcę zaznaczyć, że popieramy zmianę, jaka została zaproponowana przez Ministerstwo Obrony Narodowej na posiedzeniu Komisji Rodziny i Polityki Społecznej. Chcemy zwolnić ze zwrotu... Z wyjątkiem przyczyn nieukończenia studiów, o których jest mowa w ust. 6. Ust. 6 mówi, że "w szczególnie uzasadnionych przypadkach związanych ze stanem zdrowia lub zdarzeniami losowymi dotyczącymi weterana poszkodowanego-żołnierza powodującymi konieczność przerwania" itd., itd. Wtedy ta okoliczność miałaby miejsce.

Proszę bardzo.

Chciałabym powiedzieć, że jeżeli chodzi o nie ukończenie studiów i konieczność zwracania pieniędzy, to nie ma wspominanego niebezpieczeństwa, ponieważ w ust. 6 na końcu zdania pojawia się zwrot "do czasu ustania przyczyny przerwania nauki lub studiów". Chodzi o to, że jeżeli ustanie przyczyna, to weteran poszkodowany-żołnierz będzie miał potencjalną możliwość, aby ukończyć studia. Nie chcemy doprowadzić do sytuacji, w której ktoś rozpocznie naukę, pieniądze zostaną wydane, a on nie skończy nauki, i będzie to sztuka dla sztuki.

W pewnym sensie chodzi też o zmotywowanie ludzi do tego, żeby kończyli naukę, bo naukę podejmuje się w określonym celu - żeby podnieść kwalifikacje, żeby znaleźć określony zawód, czy zmienić pracę, ponieważ w wyniku odniesionych ran, nie można wykonywać wcześniejszego zawodu. Jakąś mobilizację trzeba wprowadzić i taka była intencja wprowadzenia tego zapisu. Proponujemy tylko uzupełnienie ust. 7 o zastrzeżenie, o którym wspomniał pan minister.

A jeżeli chodzi o nierówne traktowanie w zapisach, to, jak mówię, pozostawiam decyzję państwu senatorom. Jeżeli uważacie państwo, że trzeba to zrównać w ten sposób, to po prostu...

Tak, dziękuję bardzo.

Proszę bardzo, Pani Mecenas.

Dziękuję serdecznie.

Rozumiem, że państwo motywujecie żołnierzy, ale dlaczego w takim razie nie motywujecie funkcjonariuszy?

To nie była nasza część ustawy i nie chcieliśmy... Taka jest prawda.

Proszę bardzo. Proszę się przedstawić.

Daniel Kubas, prezes Stowarzyszenia Żołnierzy Rannych i Poszkodowanych w Misjach poza Granicami Kraju.

Szanowni Państwo, przedstawiając opinię środowiska co do pomocy w nauce, chciałbym powiedzieć jasno i wyraźnie, że jesteśmy za tym, żeby zarówno żołnierze, jak i funkcjonariusze mieli takie same możliwości w zakresie uzyskania pomocy w finansowaniu nauki. Naszym zdaniem zasady powinny tak samo obejmować funkcjonariuszy jak żołnierzy i powinny być tak samo sformułowane w przypadku nieukończenia nauki z winy żołnierza i z winy funkcjonariusza.

Jeśli chodzi o brak możliwości finansowania nauki dla funkcjonariusza na poziomie szkoły średniej, to... Pragnę zaznaczyć, że było to już przedstawiane na posiedzeniu komisji sejmowej. Nie ma tego zapisu, ponieważ każdy funkcjonariusz musi mieć średnie wykształcenie, a żołnierz może mieć wykształcenie gimnazjalne, i dlatego tak to jest sformułowane w stosunku do żołnierzy. Nie jest to żadna nierówność, po prostu funkcjonariusze tego nie potrzebują.

Jeśli chodzi o uzasadnione przypadki związane ze stanem zdrowia lub zdarzeniami losowymi, kiedy nie ze swojej winy funkcjonariusz czy żołnierz nie może zakończyć nauki, to podzielamy stanowisko ministerstwa, że zapis ten w pewien sposób ma motywować żołnierzy i funkcjonariuszy do... W przypadku podjęcia decyzji o nauce i zwrotu kosztów za tę naukę, czy w przypadku finansowania pomocy... Chodzi po prostu o rzetelne podejmowanie decyzji. Wiemy, że są to środki publiczne, które powinny być wydawane zdroworozsądkowo i przez resorty, i przez ludzi, którzy korzystają z pomocy. Jesteśmy jak najbardziej za tym, żeby ktoś, kto po prostu niepoważnie podchodzi do tego typu zagadnień, zwracał otrzymaną pomoc.

Rozmawialiśmy z przedstawicielami ministerstwa i przekonaliśmy ich do tego, aby wydłużyć czas zwrotu pomocy, jednak mimo wszystko uważamy, że obwarowania dotyczące udzielania pomocy i jej zawieszania powinny tak samo obejmować i funkcjonariuszy, i żołnierzy. Jeśli jest przepis, który umożliwia przerwanie czy zawieszenie pomocy ze względu na stan zdrowia czy sytuacje zdrowotne, to powinien być on tak samo sformułowany w odniesieniu do żołnierza i policjanta. Takie jest nasze stanowisko. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z zaproszonych gości pragnie jeszcze zabrać głos?

Czy ktoś z kolegów senatorów?

Czy ktoś przejmuje poprawkę, zaproponowaną przez panią legislator?

(Senator Andrzej Owczarek: Tak, przejmuję.)

A to zastrzeżenie?

(Głos z sali: Tak, tak.)

Dobrze.

W takim razie przystępujemy do głosowania nad poprawką zaproponowanej przez panią legislator z zastrzeżeniem ministerstwa.

Kto jest za? (7)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

Dziękuję bardzo.

Przystępujemy do omówienia następnej propozycji poprawki.

To jest już ostatnia propozycja poprawki. Dotyczy ona art. 42 i chodzi w niej tylko o przestawienie numeracji przepisów. Przepisy, do których odwołuje się w tej ustawie, są po prostu nieprawidłowo ustawione. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Bardzo prosimy, Panie Ministrze.

Popieramy.

Dziękuję bardzo.

Głosujemy nad poprawką zaproponowaną w tej chwili i przejętą przez pana przewodniczącego.

Kto jest za poprawką? (7)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

Pani mecenas jeszcze raz...

Przepraszam, opuściłam jeszcze jedną bardzo istotną propozycję poprawki dotyczącą uprawnień do renty rodzinnej rodzin funkcjonariuszy, którzy zginęli, służąc poza granicami. Proponowana poprawka dotyczy art. 41 ustawy nowelizującego art. 24 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy poszczególnych służb.

Wnosimy o to - powiem szczerze, że już po uzgodnieniu z ministerstwem - aby zmieniając treść podpunktu oznaczonego lit. b dotyczącego funkcjonariuszy ABW, SKW, SWW, wykreślić wyraz "wywiadowczej". Czyli byłoby "w czasie pełnienia służby". Proszę spojrzeć na propozycję poprawki, która znajduje się na dole strony dziewiątej. Chodzi o to, żeby ten przepis brzmiał tak: "w czasie pełnienia służby poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w strefie". I tu jest propozycja ujednolicenia. Przepraszam, sporo tego wszystkiego. O, nie mam kartki, ale chodzi też o to, żeby nie stosować wyrażenia "w strefie działań wojennych" tylko wyrażenie "na terytorium państw, które w całości lub w części zostały uznane za strefę działań wojennych".

Czyli zostaje zmienione sformułowanie "strefa działań wojennych", zmieniona jest terminologia, a następnie pozostaje odesłanie do art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 i tak, jak się tutaj proponuje...

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, bardzo prosimy o opinię.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Popieramy i prosimy jeszcze o chwilę na konsultacje.

Czy ktoś z zaproszonych gości chciałby jeszcze zabrać głos? Nie widzę zgłoszeń.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: No właśnie. Chyba jest jeszcze jedna wersja. Źle czytałam...)

Chyba jest jeszcze jedna, tak mi się wydaje...

O, tu jest.

(Głos z sali: Chyba jeszcze jedna została.)

Ustaliliśmy, że ostatecznie będzie czwarta wersja. Właśnie, to jest tak zwana wersja czwarta, czyli bez służby wywiadowczej. I pozostaje... Przepraszam, nie powiedziałam tego, bo już się zapędziłam. Czyli jeszcze dziewiąta, dziesiąta i jedenasta. Rzeczywiście przeskoczyłam... Dobrze.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Proszę państwa, okazuje się, że w swoim rozentuzjazmowaniu nie powiedziałam jeszcze o czterech proponowanych poprawkach, ale ministerstwo życzliwie mi przypomniało.

(Głos z sali: Ustalmy to teraz.)

W czasie pełnienia służby poza granicami państwa na terytorium państw w całości lub części uznanych za strefę działań wojennych, jeżeli funkcjonariusz wykonywał czynności operacyjno-rozpoznawcze, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 albo w art. 22 ustawy o ABW i AW, albo czynności operacyjno-rozpoznawcze, o których mowa w art. 25 pkt 1 albo w art. 26 pkt 1 ustawy o SKW oraz SWW, lub kierował wykonywaniem takich czynności - to jest treść proponowanej poprawki.

Dobrze. Jeszcze, tak? To przegłosujemy...

Chodzi o ciąg dalszy mojej propozycji poprawki, tak? Ona dotyczy wyrównania sytuacji prawnej rodzin funkcjonariuszy poszczególnych służb. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z kolegów... Proszę bardzo.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś spośród zaproszonych gości pragnie jeszcze zabrać głos?

Czy ktoś z kolegów senatorów zabierze głos?

Czy ktoś z kolegów przejmuje?

(Senator Andrzej Owczarek: Tak.)

Przejmuje kolega przewodniczący.

Przystępujemy do głosowania.

Kto jest za poprawką w brzmieniu zaprezentowanym przez panią mecenas? (7)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

Czy jeszcze coś mamy, Pani Mecenas? Jeszcze trzy, tak?

Mamy jeszcze propozycje poprawek oznaczone w opinii numerami od dziewięć do jedenaście.

Propozycja poprawki dziewiątej dotyczy art. 29 ustawy, która odsyła do stosowania art. 17 ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych. W art. 17 znajduje się uprawnienie dla takiego inwalidy do otrzymania motorowego wózka inwalidzkiego albo pomocy finansowej na częściowe pokrycie zakupu przydzielonego samochodu osobowego. Niestety przepis art. 17 został uchylony z dniem 1 lipca 2011 r. w wyniku wejścia w życie ustawy o działalności leczniczej, która w art. 126 pkt 2 uchyla art. 17 ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych, czego konsekwencją będzie usunięcie art. 17 również z obecnie omawianej ustawy. Dziękuję.

Popieramy tę propozycję.

Przejmujesz to czy nie przejmujesz?

Czy ktoś z kolegów pragnie zabrać głos? Pan senator Bisztyga, jak widzę.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak, popieram, ponieważ nie mamy wyjścia. Ale my mamy rozwiązanie alternatywne: kupimy z zapomogi, jak będzie potrzeba.

(Głos z sali: Nie, no nie przejmujmy.)

Kolega Bisztyga przejmuje tę poprawkę.

Przystępujemy do głosowania.

Kto jest za poprawką pana kolegi, senatora Bisztygi? (7)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

Kto był przeciw? (0)

Dalej, Pani Mecenas, bardzo prosimy...

Dziękuję bardzo.

Art. 31 i 32 zapewniają prawo uzyskania zapomogi dla weteranów w przypadku trudnej sytuacji materialnej i w tych artykułach... Na końcu ust. 1 pkt 1 jest napisane, że pieniądze te będą służyć zaspokajaniu potrzeb bytowych na ochronę zdrowia w przypadku choroby i na usługi pielęgnacyjne niezbędne ze względu na wiek i, jak jest tu napisane, stan zdrowia. Tymczasem w zdaniu wstępnym jest napisane, że o zapomogę może ubiegać się weteran-żołnierz, który ukończył sześćdziesiąt pięć lat, lub weteran poszkodowany-żołnierz, czyli że poszkodowany żołnierz może być młody. W związku z tym łącznik "i" w sformułowaniu "ze względu na wiek i stan zdrowia" proponujemy zastąpić spójnikiem "lub", czyli "ze względu na wiek lub stan zdrowia".

Tak, popieramy.

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z kolegów pragnie przejąć tę poprawkę?

(Senator Andrzej Owczarek: Tak.)

Poprawka została przejęta.

Przystępujemy do głosowania.

Kto jest za poprawką? (7)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

Pani Mecenas.

Ostatnia poprawka również dotyczy art. 31, 32, czyli zapomóg. W ust. 3 artykułów, które określają uprawnienia ministra obrony narodowej do wydania aktu wykonawczego, na końcu przy wytycznych jest napisane, że rozporządzenie będzie uwzględniać możliwość korzystania z zapomogi z innego tytułu, a to mogłoby sugerować, że inne tytuły, inne podstawy do uzyskania zapomogi niż te wskazane w ustawie będzie określać rozporządzenie.

Uzgodniliśmy z ministerstwem, że inny był przedmiot... W tych słowach chodziło o coś innego, one po prostu nie odzwierciedlają intencji ustawodawcy, dlatego w tym miejscu proponuje się wskazanie, że w wytycznych minister uwzględni możliwość... I tu są dwie wersje... Rozporządzenie uwzględni albo konieczność zapewnienia równego dostępu do tego świadczenia wszystkim uprawnionym, albo sytuacje, w których weteran lub weteran poszkodowany ma prawo do korzystania z zapomóg na podstawie przepisów odrębnych. Chodzi o to, żeby zapomogi z różnych tytułów były niejako korelowane, żeby to, co żołnierz uzyskuje na podstawie tej ustawy, korelować z zapomogami, które przysługują żołnierzom na podstawie innych ustaw. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, pierwsza wersja czy druga?

Pierwsza wersja.

Pierwsza wersja.

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z kolegów pragnie przejąć tę propozycję? Kolega Bisztyga?

Senator Bisztyga przejął poprawkę i w związku z tym przystępujemy do głosowania.

Kto jest za? (7)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

Kto jest przeciw? (0)

Czy to wszystko?

Skoro tak, to przystępujemy do głosowania nad całością...

Czy ktoś z kolegów senatorów ma jakieś propozycje co do poprawek? Nie widzę zgłoszeń.

Przystępujemy do głosowania nad całością, czyli nad ustawą wraz z zaproponowanymi na tym posiedzeniu poprawkami.

Kto jest za? (7)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

Dziękuję państwu bardzo.

Na sprawozdawcę proponuję kolegę Bisztygę, bo był aktywny. Kolega Kaleta wyszedł.

Dziękuję Panu Ministrowi...

Bardzo proszę o zabranie głosu.

Tadeusz Sąsiadek, członek Prezydium Zarządu Głównego Stowarzyszenia Kombatantów Misji Pokojowych ONZ.

Panie Przewodniczący! Szanowna Komisjo! Zabieram głos w kwestii formalnej, nie odnośnie do poprawek. Chciałbym zwrócić uwagę na pewne niedopatrzenie legislatorów w części pierwszej odnoszące się do art. 20. Pominięto wyraz "weteranom", bo jest napisane "wyłącznie weteranom poszkodowanym będą przysługiwać, ponad wyżej wymienione, następujące świadczenia i pomoc: zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania poniesionych w związku z udziałem w uroczystościach, na które został zaproszony", a w artykule w ustawie jest napisane "weteranom i weteranom poszkodowanym".

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Tak, zgadzam się, przy czym ustawa jest ważniejsza niż moja opinia.)

Rozumiem, ale dla formalności chciałem...

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis: Dziękuję.)

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa chce jeszcze zabrać głos? Nie widzę zgłoszeń.

Dziękuję panu ministrowi, dziękuję wszystkim obecnym zaproszonym gościom za udział w posiedzeniu komisji.

Kolegom senatorom proponuję jeszcze pozostać...

...Odbyłem spotkanie ze związkami zawodowymi w Wojskowych Zakładach Mechanicznych w Siemianowicach Śląskich, tam, gdzie mam biuro senatorskie i gdzie produkowany jest nasz "Rosomak".

W 2000 r. była przyjmowana "Strategia konsolidacji i wspierania polskiego przemysłu obronnego w latach 2007-2012" i ona przewidywała, że albo te wojskowe zakłady mechaniczne... Ale nie chodzi tylko o wojskowe zakłady mechaniczne w Siemianowicach, bowiem wojskowe przedsiębiorstwa remontowo-produkcyjne, bo tak one się nazywają, a jest ich jedenaście na terenie całego kraju, nie za bardzo chcą wejść do Bumaru. Nie za bardzo chcą wejść do Bumaru, albowiem obecnie jest tak, że normalna, cywilna zbrojeniówka, czyli Bumar, który produkuje, jest nadzorowany przez ministerstwo skarbu państwa, a wszystkie wojskowe przedsiębiorstwa remontowo-produkcyjne są nadzorowane przez ministra obrony narodowej, bowiem te zakłady są potrzebne do tego, aby utrzymać sprzęt wojskowy na odpowiednim poziomie, w odpowiednim stanie.

Cała restrukturyzacja Bumaru, która jest prowadzona od kilku lat, miała doprowadzić do tego, żeby Bumar i jego produkty stały się konkurencyjne na rynkach międzynarodowych. Taka jest jego misja, takie jest zadanie i takie cele. A misja, cele i zadania wojskowych przedsiębiorstw remontowo-produkcyjnych są nieco inne. One powinny zabezpieczać posiadany już sprzęt, który musi podlegać konserwacji, serwisom itd.

Cała sprawa, jak myślę, polega na tym, żeby z tych jedenastu przedsiębiorstw wybrać tylko te, które Bumarowi najbardziej się opłacają. Oczywiście w pierwszym rzędzie dotyczy to Siemianowic i produkcji "Rosomaka", bowiem "Rosomak" produkowany jest w taki sposób, że całość - korpus, wyposażenie i wszystko - jest wykonywana w Siemianowicach, a wieże dostarcza Bumar. I obawy są takie, że jak Bumar to przejmie, to wycofa produkcję z Siemianowic. A Siemianowice przez te kilka lat, kiedy był produkowany "Rosomak", bardzo pięknie się rozwinęły. W zakłady zainwestowano 45 milionów zł, dla "Rosomaka" powstały nowe stanowiska serwisowe, których wcześniej nie było.

Jak pewnie panowie wiecie, "Rosomaka" kupiliśmy od Finów, ale tylko jego wersję bazową, więc własnym dziełem konstrukcyjnym są nowo powstałe wersje: sanitarna, dowodzenia czy rozpoznania. To wszystko Siemianowice zrobiły same.

Istnieją duże obawy, że będzie tak, że zostaną wybrane tylko najlepsze zakłady i jest na to przecież pewien przykład, Panowie Senatorowie. Były zakłady PZL-Wola, które zajmowały się remontami silników, sprzętu pancernego i tak dalej. Bumar je przejął, proszę państwa. Bumar przejął PZL-Wola i powiedział, że już nie chce konserwować silników, nie chce serwisu. Musiały dopiero - mam to napisane - zakłady... Dopiero Wojskowe Zakłady Motorowe w Poznaniu to przejęły. Może więc dojść do sytuacji, w której tylko niektóre zakłady zostaną przejęte, a przecież pozostałe też są potrzebne do utrzymania sprawności całego naszego sprzętu wojskowego.

Tak jak powiedziałem we wstępie, zaniepokojenie budzi także to, że dokonano procesu komercjalizacji tych wszystkich przedsiębiorstw. A przecież komercjalizację robi się po to, żeby następnym etapem była prywatyzacja, a teraz...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę? No ale tak to przecież robiliśmy...

Zaraz, chwileczkę, jeszcze minutkę.

I w tym kierunku oni by chcieli iść. Poza tym mają koncepcję stworzenia w oparciu o jedenaście przedsiębiorstw remontowo-produkcyjnych grupy, drugiej grupy obok Bumaru. Bo przecież nie może być tak, że wszystko, co jest związane z uzbrojeniem, jest w rękach Bumaru. Bumar już zarządza dwudziestoma czterema podmiotami, teraz wejdzie kolejne jedenaście podmiotów, to razem będzie trzydzieści pięć podmiotów.

Na całym świecie nie dzieje się tak, żeby cała produkcja uzbrojenia i wszystko, co jest związane z uzbrojeniem i obronnością, znajdowało się w rękach jednej firmy. A to, Szanowni Państwo, są tylko pewne elementy. Poza tym musiałbym mówić o tym, że przedsiębiorstwa wojskowe bardzo dobrze prosperują. Same Siemianowice miały 45 milionów zysku, podczas gdy cały Bumar, który zatrudnia dziesięć tysięcy ludzi, miał podobny wynik, bo około 50 milionów zysku. No, trochę więcej...

O tym też chcielibyśmy mówić. Propozycja wyszła od związków zawodowych, które są zaniepokojone tym, że, tak jak powiedziałem, tereny w Siemianowicach mogą zostać sprzedane, a zakład mieści się w centrum miasta. Podobne historie już były, kiedy Bumar przejął spółkę FUMiS Wadowice. Na ostatniej stronie jest ogłoszenie o przetargu na sprzedaż gruntu, na którym mieścił się FUMiS. Czyli właściwie polega to na tym, żeby najpierw zwolnić ludzi, sprzedać grunty i wybierać tylko najlepsze kąski.

Zwracam się więc do panów senatorów o to, aby na następnym posiedzeniu Senatu tę sprawę omówić.

(Głos z sali: Komisji czy Senatu?)

Na posiedzeniu komisji, naszej komisji, Komisji Obrony Narodowej omówić tę sprawę.

Nie będę już mówił, że mam całe stosy pism, które wysyłano do premiera, do eurodeputowanego Buzka, do naszego wojewody i tak dalej. Jest tego masa, a jakikolwiek ruch wokół tego zaczął się właściwie dopiero w czerwcu tego roku. I jeszcze było tak, że 2 czerwca było spotkanie z ministrem Idzikiem - to też jest kuriozum - i na tym spotkaniu ze związkami zawodowymi umówiono się, że spotkanie w poszerzonym gronie, czyli z panem prezesem Nowakiem z Bumaru, odbędzie się 9 czerwca, a dnia 7 czerwca sprawa stanęła na posiedzeniu rządu. Oczywiście sprawa została cofnięta. No, ale tak jest ta strona traktowana - mówią że dziewiątego, a siódmego sprawa jest już omawiana.

Tak że, jak myślę, jest to sprawa warta tego, żeby się jej przyjrzeć, bo dotyczy nie tylko tej firmy, która szczególnie leży mi na sercu, bo jest z Siemianowic, ale i pozostałych jedenastu spółek. One mają bardzo dobre wyniki finansowe, wskaźniki ekonomiczne, finansowe są na poziomie tych z Bumaru i jedyna różnica polega na tym, że Bumar zatrudnia około dziesięciu tysięcy pracowników, a wszystkie te zakłady remontowo-produkcyjne - około trzech tysięcy. Tak że tak to jest.

Związki zawodowe chciałyby o tym porozmawiać. Myślę, że rzeczywiście trzeba zaprosić przedstawicieli Ministerstwa Skarbu Państwa i Ministerstwa Obrony Narodowej i przedstawić...

Panie Korfanty, moja propozycja jest następująca: poprosimy przedstawicieli Ministerstwa Skarbu Państwa i MON oraz zaproszonego szefa Bumaru o opinię i informację dotyczącą konsolidacji przemysłu zbrojeniowego z włączeniem wojskowych zakładów remontowo- przemysłowych. Po prostu przyjdą, powiedzą i tyle. To będzie krótka informacja. Związki będą przy tym obecne, ale to jest kwestia...

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Problemem jest to, że od 1 sierpnia jest na rynku Unii Europejskiej dyrektywa, która jednoznacznie określa, że wszystkie zamówienia wojskowe muszą być składane nie tylko w naszym przemyśle, ale też, powiedziałbym, przedstawiane pozostałym branżom. A to niewątpliwie uderzy w Bumar, i niewątpliwie może wpłynąć na jego wyniki finansowe w najbliższym czasie, czyli w przyszłym roku i w następnych latach.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Słuchaj, oni nam przedstawili... Ja ci powiem tak: opinia i informacja ministerstwa skarbu i MON na temat Bumaru, w ogóle na temat restrukturyzacji... Proces z Bumarem toczy się już od trzech, czterech lat. Nowak to robi cały czas.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak, tam jest cała grupa...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Senatorze Korfanty, zapraszam do pani, sformułujemy to, bo trzeba już dzisiaj wysłać zaproszenia, żeby było zgodnie z przepisami.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

...Na następnym posiedzeniu.