Zapis stenograficzny (1708) z 91. posiedzenia

Komisji Nauki, Edukacji i Sportu

w dniu 3 sierpnia 2010 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o nadaniu nowej nazwy Akademii Podlaskiej (druk senacki nr 940, druki sejmowe nr 3210 i nr 3249).

Proszę państwa, rozpoczynamy posiedzenie Komisji Nauki, Edukacji i Sportu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej.

Witam bardzo gorąco pana ministra, pana profesora Jerzego Szweda. Panie Ministrze, nie zaprosiłem pana tu do prezydium, bo... Kiedy mamy posiedzenia seminaryjne, to wtedy tak jest. Taki jest protokół w Senacie.

Bardzo gorąco witam też pana...

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego Jerzy Szwed: Znam swoje miejsce w przyrodzie, tak że nie ma problemu.)

Panie Ministrze, Panie Profesorze, proszę mnie nie onieśmielać.

Witam pana profesora Antoniego Jówko, rektora Akademii Podlaskiej. Witam panów senatorów - widzę, że mamy kworum, powiedziałbym, nawet z naddatkiem - a także pana legislatora.

Uprzejmie informuję, że nasza pani sekretarz Elżbieta Karwowska jest na urlopie z dzieckiem, więc zastępuje ją godnie sekretarz komisji rodziny.

Proszę państwa, w programie naszego dzisiejszego posiedzenia jest rozpatrzenie ustawy o nadaniu nowej nazwy Akademii Podlaskiej. Ustawa ta jest inicjatywą rządową. Znamy wymagania zawarte w art. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym z 2005 r., dokładnie z 25 sierpnia 2005 r.

Bardzo proszę pana ministra, żeby powiedział parę zdań. Jeśli będzie trzeba, to pan rektor uzupełni, więc może być to bardzo krótka wypowiedź.

Na pewno nie będę przedłużał, ponieważ sprawa nie jest skomplikowana. Państwo senatorowie z całą pewnością znają ustawę, a ja mogę stwierdzić, że akademia spełnia stawiane warunki, ustawowe warunki, w związku z czym wniosek jest zasadny. Nie ma tu żadnych przeszkód, stąd inicjatywa rządowa. Dziękuję bardzo.

Bardzo dziękuję panu ministrowi.

Bardzo proszę pana legislatora o opinię.

Ustawa nie budzi zastrzeżeń legislacyjnych. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Proszę państwa, może teraz udzielę głosu panu rektorowi.

Panie Rektorze, proszę powiedzieć kilka zdań o uczelni i o tym wniosku. Bardzo proszę.

Dziękuję panu, dziękuję panom senatorom.

Proszę państwa, Akademia Podlaska, bo taka jest w tej chwili jej nazwa, uczelnia znajdująca się pomiędzy Warszawą, Lublinem, Łodzią i Białymstokiem. Jak widać, ciągle znajduje ona sobie miejsce, bo studiuje u nas - tak przynajmniej było 1 czerwca - dziesięć i pół tysiąca studentów. Teraz nie wiem, ilu ich jest, bo części rozdaliśmy dyplomy, a nowych dopiero rekrutujemy, ale to mniej więcej taka liczba. Kształcimy studentów na czterech wydziałach. Na Wydziale Przyrodniczym jest rolnictwo, zootechnika, biologia, turystyka, rekreacja i dietetyka, na Wydziale Nauk Ścisłych - matematyka, informatyka, chemia. Na Wydziale Humanistycznym - tam jest chyba jedenaście kierunków, nie wymienię teraz wszystkich - jest pedagogika, historia, polonistyka, germanistyka, anglistyka, neofilologia. A na Wydziale Zarządzania są kierunki takie jak zarządzanie, obejmujące tak zwaną logistykę, oraz prawo i administracja.

Na tych wydziałach mamy sześć uprawnień doktorskich. Wydział Przyrodniczy ma uprawnienia do nadawania stopnia doktora habilitowanego w dwóch dziedzinach - agronomii i zootechnice. Studentów uczy sześciuset pięćdziesięciu nauczycieli, w tym stu czterdziestu, a może stu czterdziestu dwóch doktorów habilitowanych. Mówię tu tylko o tych, dla których podstawowym miejscem pracy na etacie jest nasza uczelnia, bo w ogóle pracuje u nas łącznie stu sześćdziesięciu siedmiu profesorów i doktorów habilitowanych. Z tych stu sześćdziesięciu siedmiu mniej więcej połowa, bo osiemdziesięciu trzech to są, jak określamy w swoim żargonie, profesorowie belwederscy. Czyli są to osoby posiadające tytuł naukowy nadany przez prezydenta. Oczywiście badania prowadzimy adekwatnie do kierunków i posiadanych kwalifikacji kadrowych. Mogę nieskromnie powiedzieć, że nie czujemy się uczelnią prowincjonalną ani w zestawieniu z innymi uczelniami ani w kontaktach z kolegami. Bardzo dobrze współpracuje się nam na przykład z SGGW w Warszawie. Nasi chemicy - ja mówię "moi chemicy", bo też jestem chemikiem - nie mają żadnych kłopotów w kontaktach z Uniwersytetem Warszawskim. Są to partnerskie kontakty, towarzyskie i naukowe. Nie jest tak, że czujemy się jak prowincjusze, którzy mają się bardzo nisko kłaniać.

Mamy piękne obiekty dydaktyczne. Jednym z nich jest biblioteka główna, budowana od podstaw jako biblioteka, która w tej chwili jest jednym z najpiękniejszych budynków bibliotecznych w kraju. Jest również bardzo dobrze wyposażona z tej racji, że Akademia Podlaska jako pierwsza w Polsce rozpoczęła proces tak zwanego integracyjnego kształcenia studentów niepełnosprawnych. Potem inni, więksi się przyłączyli, ale wszystko zaczęło się w 1999 r. właśnie w Siedlcach. Mamy tu specjalne urządzenia dla studentów niepełnosprawnych, szczególnie w bibliotece. Niewidomi mogą czytać, bo mamy teksty w języku Braila. Mogą również pisać, bo są maszyny brajlowskie. W salach wykładowych są specjalne urządzenia, które pomagają niedosłyszącym. Nie mówię już o takich prozaicznych kwestiach jak podejścia czy podjazdy dla osób mających trudności z poruszaniem się.

Jeżeli są pytania, to oczywiście odpowiem na wszystkie.

Bardzo dziękuję panu rektorowi.

Pan senator chciał zadać pytanie. Bardzo proszę.

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! Szanowni Koledzy! Panie Rektorze! Uniwersytet to rozwój naukowy. Pan rektor przedstawił nam ten rozwój, szczególnie na jednym z wydziałów. Chciałbym jednak zadać bardziej szczegółowe pytanie. Czy mógłby pan rektor powiedzieć, ile przewodów doktorskich, w tym przewodów habilitacyjnych, zostało zamkniętych w ciągu ostatnich dwóch lat w pana akademii? Jaki to jest wymiar?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie mam teraz szczegółowych danych, ale na podstawie ogólnego rozeznania, jakie mam, mogę powiedzieć, że na tych wydziałach, które mają uprawnienia doktorskie, broni się średnio... No, to też zależy, na którym wydziale. Na Wydziale Nauk Ścisłych - dwóch, trzech doktorów rocznie, na Wydziale Przyrodniczym - mniej więcej sześciu, siedmiu rocznie. Tytuł doktora habilitowanego uzyskały w tym roku cztery osoby - lub pięć - z naszej uczelni. Bronią się u nas również ludzie spoza uczelni, spoza Akademii Podlaskiej, to znaczy pochodzący spoza Siedlec. Mówię tutaj o obronach prac doktorskich na chemii, a także na historii. Spora grupa historyków uzyskała uznanie w kraju i z różnych zakątków Polski przychodzą wnioski o przeprowadzenie przewodu doktorskiego. Powiedziałbym więc, że w skali rocznej na naszej uczelni mamy od czterech do sześciu habilitacji, a doktoratów - minimum dziesięć.

Dziękuję bardzo.

Nie zdążyłem zanotować, kiedy pan rektor mówił, dla ilu profesorów, a ilu doktorów habilitowanych zatrudnionych w akademii jest to podstawowe miejsce pracy.

Zatrudnionych w ten sposób jest stu pięćdziesięciu dwóch...

(Senator Józef Bergier: Profesorów i doktorów habilitowanych.)

...samodzielnych pracowników naukowych. W tym połowa to są profesorowie belwederscy. Mniej więcej połowa, bo jest ich osiemdziesięciu jeden albo osiemdziesięciu trzech. A wszystkich profesorów w akademii - bo są jeszcze tacy, którzy u nas pracują na drugim etacie - jest stu sześćdziesięciu siedmiu.

Dziękuję bardzo.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bardzo proszę.

Panie Rektorze, od czasu do czasu, przy różnych okazjach, mówimy o finansach, o środkach finansowych na inwestycje. Mówił pan o nowej, pięknej bibliotece. A jak wygląda pozostała baza lokalowa? Czy planujecie jakieś inwestycje w najbliższych latach? Czy macie na to środki? Jak wygląda współpraca w tej dziedzinie z samorządem lokalnym? Poproszę o kilka słów na ten temat. Dziękuję.

Zacznę od końca. Współpraca z samorządem lokalnym jest akurat, powiedziałbym, wzorowa albo bardzo dobra.

Jeżeli chodzi o inwestycje, to w tej chwili trwa budowa Wydziału Humanistycznego. Ten ogromny budynek - ma prawie 10 tysięcy m² - obecnie jest w stanie surowym zamkniętym. W tym roku uzyskałem środki na dofinansowanie jego wyposażenia w kwocie 65 milionów zł; 37 milionów to są środki z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego, a 24 miliony pochodzą z dofinansowania z rezerwy centralnej budżetu państwa. To są główne inwestycje. Ponadto w tym roku uzyskaliśmy również z funduszy europejskich 16 milionów na zbudowanie sieci szerokopasmowego internetu we wszystkich budynkach akademii. W tej chwili też mamy internet wszędzie, w każdym budynku, ale, proszę państwa, kiedy ja mówię studentom informatyki, że mamy internet, to oni się ze mnie śmieją. Bo internet rzeczywiście jest, ale kiedy studenci wieczorem przychodzą do akademika i chcą sprawdzić pocztę, to przez piętnaście minut czekają, zanim się ta poczta otworzy. Trudno więc, żeby informatycy uznali to za internet. No, ale mamy go. W tej chwili jest już rozpoczęty przetarg, tak że w tym roku ta sprawa na pewno ruszy z kopyta. To są najpoważniejsze środki inwestycyjne, nie mówię o drobnych sprawach, bo mamy a to remont parkingu, a to remonty wjazdów. Tak więc inwestycje idą zupełnie przyzwoicie. Mogę jeszcze powiedzieć, że obiekty na dwóch wydziałach są po kapitalnych remontach. Są to teraz rzeczywiście współczesne, europejskie budynki, nie ma biedy, wykrzywionych okien, brudnych korytarzy ani podłóg. To są współczesne, nowoczesne, piękne budynki, bardzo ładnie położone.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bardzo proszę.

Mam jeszcze pytanie o kampus. Jak wygląda sytuacja, jeżeli chodzi o kampus waszej akademii?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Z kampusem jest gorzej, bo jesteśmy ulokowani w czterech, no, w zasadzie w pięciu miejscach, a to marne rozwiązanie. Biblioteka, trzy akademiki i ta nowa siedziba Wydziału Humanistycznego, którą budujemy, są w jednym miejscu i to tworzy jak gdyby jeden duży kampus, duże zgrupowanie studentów. Inne zgrupowanie to Wydział Nauk Ścisłych, który mieści się w dwóch odremontowanych, pięknie wyposażonych budynkach, ale usytuowanych w innym miejscu.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego powiedziałby: co to są cztery lokalizacje...

(Głos z sali: I to prawdopodobnie w obiektach, które nie są zabytkowe, a to duży plus.)

Proszę państwa, czy są jeszcze jakieś pytania albo głosy w dyskusji? Nie.

Panie Ministrze, czy chciałby pan coś jeszcze dodać?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę państwa, sprawa jest oczywista. Muszę powiedzieć, że celowo dopytywałem pana rektora o liczbę samodzielnych pracowników naukowych, ponieważ te sto pięćdziesiąt osób, dla których akademia jest podstawowym miejscem zatrudnienia, to jednak imponująca liczba. Jak panowie senatorowie pamiętacie, ja zawsze o to pytam, bo wiadomo, że jeśli chodzi o liczbę uprawnień, to te uprawnienia czasami są na granicy, jedne się dublują, drugie nie, a tak naprawdę tym kwantum siły uczelni - w świetle obowiązującego nas dzisiaj prawa i obyczaju akademickiego - są właśnie samodzielni pracownicy nauki. Wydaje się więc, że nie powinniśmy mieć żadnych wątpliwości w tej sprawie.

Składam wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek. Jeśli nie będzie innych wniosków, to rozpoczniemy głosowanie.

Bardzo proszę, głosujemy.

Kto jest za przyjęciem tej ustawy bez poprawek? (5)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Pięć głosów za, nikt nie był przeciw i nikt nie wstrzymał się od głosu.

Na sprawozdawcę proponuję pana senatora Bergiera, który nie tylko jest profesorem i rektorem, ale jest też osobą aktywną w tym terenie, więc na pewno poradzi sobie bardzo dobrze.

Czy pan senator przyjmuje tę propozycję?

(Senator Józef Bergier: Tak, zgadzam się.)

Nie ma innych propozycji, tak że przyjmujemy to zgodnie.

Przypomnę jeszcze, Panie Senatorze, że za tydzień prawdopodobnie też będzie posiedzenie. Mówiłem o tym, zanim rozpoczęliśmy. Chodzi o prawo o rzecznikach patentowych, zmianę nazwy uczelni i jeszcze jakąś trzecią sprawę, o której w tym momencie nie potrafię powiedzieć. Kiedy tylko będą znane szczegóły, to oczywiście zaraz przekażemy informacje.

Proszę państwa, bardzo dziękuję panu ministrowi, bardzo dziękuję panu rektorowi.

Zamykam posiedzenie Komisji Nauki, Edukacji i Sportu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej.

(Rektor Akademii Podlaskiej w Siedlcach Antoni Jówko: Dziękuję szanownej komisji, dziękuję panu ministrowi za sprawne procedowanie naszej sprawy. Dziękuję pięknie.)

Dziękuję bardzo.