Zapis stenograficzny ze wspólnego posiedzenia

Komisji Nauki, Edukacji i Sportu (42.)

oraz Komisji Budżetu i Finansów Publicznych (19.)

w dniu 21 kwietnia 2009 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie wniosków zgłoszonych na 31. posiedzeniu Senatu do ustawy o zmianie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Budowa Kampusu 600-lecia Odnowienia Uniwersytetu Jagiellońskiego".

Otwieram posiedzenie Komisji Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisji Budżetu i Finansów Publicznych.

W imieniu swoim i pana senatora Kleiny bardzo serdecznie wszystkich państwa witam. Witam pana ministra Witolda Jurka, witam przedstawicieli Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, witam pana rektora, pana profesora Piotra Tworzewskiego.

Proszę państwa, mamy zaopiniować wnioski, jakie padły z mównicy. Państwo wiedzą, że ja lubię proponować szerszą dyskusję, ale jesteśmy świeżo po dyskusji w Senacie, dlatego sądzę, że już nic nowego nie padnie, co najwyżej jakieś krótkie pytania, bo nie widzieliśmy wcześniej wniosku panów senatorów Wittbrodta i Rachonia. Rozumiem, że jest to powrót do przedłożenia rządowego i to jest chyba jedyny komentarz. Zapytam więc tylko: Panie Senatorze, czy są jeszcze jakieś sprawy? Widzę, że pan senator chciałby jednak zabrać głos, tak?

Bardzo proszę.

Panowie Przewodniczący, Szanowni Państwo, chciałbym zachęcić państwa, żebyśmy wspomogli tak ważny uniwersytet, jakim jest Uniwersytet Jagielloński, kwotą rządową ponad 100 milionów zł. Dziękuję uprzejmie.

Bardzo dziękuję panu senatorowi. Sam też się zgłaszałem, ale nie wiem, czy tutaj...

Może pan senator? Bardzo proszę.

Panowie Przewodniczący, Panowie Senatorowie, ja też jestem za tym, żeby zakres pomocy założony w momencie, kiedy były te środki przyznawane, był zrealizowany w całości. Aby tak się stało, nie wystarczy projekt rządowy, proponuję więc, żeby jednak projekt przeforsowany w Sejmie i na poprzednim posiedzeniu naszej komisji...

(Głos z sali: Bez poprawek.)

...przyjąć bez poprawek. A to tylko dlatego, żeby została zrealizowana pomoc dla Uniwersytetu Jagiellońskiego w obiecywanym zakresie. Dziękuję.

Bardzo dziękuję.

Jeśli państwo pozwolą, to chciałbym w swoim imieniu coś powiedzieć. Otóż w trakcie dyskusji na sali senackiej zarysowały się pewne tezy kierunkowe i myślę, iż powinny one nas skłonić do wielu szczegółowych przedsięwzięć, które będą miały związek z tym, co będzie następowało w najbliższych dwóch latach. To znaczy, że jest za mało pieniędzy na naukę i na szkolnictwo wyższe, że chcemy strategii rozwoju państwa, że chcemy inwestycji w nowoczesne technologie i w gospodarkę opartą na wiedzy. Myślę, że to są przesłania, co do których wszyscy się zgadzaliśmy i nawet jeśli w odniesieniu do tej szczegółowej ustawy mieliśmy odmienne poglądy, to jednak mniej lub bardziej oficjalnie podkreślano, że w zasadniczych sprawach się zgadzamy.

Chciałbym też bardzo podziękować panu ministrowi za słowa, które padły na sali. Świetnie rozumiem sytuację ministerstwa - nie tylko pana ministra, ale i pani minister, jednej, i drugiej, i trzeciej, i pana ministra Duszyńskiego - i starałem się dać temu wyraz w swoich wystąpieniach na forum Senatu. Nie chodzi o to, żeby w szczególny sposób wyróżnić tutaj Uniwersytet Jagielloński - przy okazji też, jest to incydent - lecz o to, żeby było więcej środków na naukę. A jest to pierwsza okazja, że może być ich więcej. I nam się wydaje, że właśnie w tym kierunku działamy, że podejmując tę uchwałę, budujemy przyczółek, żeby więcej żądać także dla innych. Ja tak to rozumiem i dlatego jeszcze raz dziękuję za to stanowisko i za postawę pana ministra. To było według mnie bardzo ujmujące i myślę, że niezależnie od tego, jaki będzie wynik tego głosowania, namawiam, tak jak to mówiłem w wystąpieniach na posiedzeniach senackich, żebyśmy zapamiętali to przesłanie i za dwa tygodnie czy za dwa miesiące nie zapomnieli o nim, tylko dalej w tym kierunku dążyli.

Czy pan minister chciałby coś dodać?

(Głos z sali: Stanowisko rządu...)

Po pierwsze, stanowisko rządu przedstawiłem na mównicy w trakcie posiedzenia Senatu, ale niech mi będzie wolno...

Panie Ministrze, na posiedzeniu komisji musi pan jeszcze raz, niestety, przedstawić stanowisko rządu w sprawie tych poprawek, żeby panie mogły to wpisać do protokołu. Taka jest po prostu procedura. Przepraszam, że tak pytam, bo mimo że było to przedstawione na sali plenarnej, tutaj musimy też...

Stanowisko rządu jest takie, żeby wrócić do przedłożenia rządowego, to znaczy do ustawy rozciągającej ten program wieloletni do 2013 r. i do zwiększenia finansowania z budżetu państwa o 110 milionów zł.

Ale niech mi będzie wolno bardzo serdecznie podziękować panu przewodniczącemu za tę deklarację, bo dobro nauki i szkolnictwa wyższego powinno nam wszystkim leżeć na sercu, gdyż praktycznie od tego zależy rozwój naszego kraju. Dziękuję.

Bardzo dziękuję.

Czy pan rektor krótko jeszcze chciałby zabrać głos?

Panowie Przewodniczący, Szanowni Państwo, wydaje mi się, że Uniwersytet Jagielloński powinien dawać przykład zawsze. Dawaliśmy przykład, kiedy byliśmy "dołkiem" na mapie Polski, i wydaje mi się, że teraz też staramy się zbudować coś wyjątkowego, co będzie przykładem dla innych. Sądzę, że w tym momencie najważniejsze jest to, żeby wzrosły nakłady na całe szkolnictwo. Naszym celem jest Strategia Lizbońska, ale nie idziemy dokładnie w tym kierunku. Nie chcę mówić, że w przeciwnym, ale trochę w innym, niż powinniśmy dążyć.

Sądzę, że Uniwersytet Jagielloński może być przykładem tego, jak dobrze wykorzystuje się środki publiczne. Czy, proszę państwa, uczelnie wyższe powinny być finansowane tylko z budżetu? Nie tak jest na świecie, inne środki też w to wchodzą, ale musimy sobie wypracować pewne wzorce i możliwości. Wydaje mi się, że my w tym kierunku zmierzamy i chcielibyśmy, żeby to był właśnie ten przykład, nasz wkład. Dziękuję bardzo.

Bardzo dziękuję.

Proszę państwa, zarządzam głosowanie. Mamy do przegłosowania dwa wnioski. Pierwszy wniosek, o przyjęcie ustawy bez poprawek, został zgłoszony oddzielnie przez Komisję Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisję Budżetu i Finansów Publicznych. Drugi wniosek został zgłoszony w trakcie debaty przez panów senatorów Wittbrodta i Rachonia. Zgodnie z tym wnioskiem liczbę 2015 zastępuje się liczbą 2013, i to się odnosi do roku zakończenia programu, a wyrazy "kwoty 946 543 tys. zł" zastępuje się wyrazami "kwoty 735 251 tys. zł", i to dotyczy kwoty finansowania, z kolei wyrazy "wynoszącej 962 500 tys. zł" zastępuje się wyrazami "wynoszącej 751 208 tys. zł", i to odnosi się do wartości kosztorysowej inwestycji.

Czy pan legislator chciałby jeszcze coś uzupełnić?

Dziękuję, to wszystko, Panie Przewodniczący.

Zarządzam głosowanie w sprawie przyjęcia ustawy bez poprawek.

Kto jest za? Proszę o podniesienie ręki.

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

6 głosów za, 9 przeciw, żaden senator nie wstrzymał się od głosu.

Wniosek nie otrzymał poparcia.

Głosujemy nad poprawką, którą już przedstawiłem i nie będę jej powtarzał.

Kto jest za poprawką? Proszę o podniesienie ręki do góry. (9)

Kto jest przeciw?

(Głos z sali: Pięć przeciw...)

(Głosy z sali: Sześć, sześć.)

Kto się wstrzymał od głosu...

Proszę państwa, czy mam powtórzyć liczenie?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Proszę podnieść rękę jeszcze raz. To nie jest reasumpcja, tylko powtórne liczenie głosów.

Kto jest za poprawką? Proszę podnieść rękę.

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

9 głosów za, 6 przeciw, nikt z senatorów nie wstrzymał się od głosu.

Poprawka została poparta przez połączone komisje.

Proszę państwa, sprawozdawcą mogę być ja, krótko to opowiem, jeśli państwo pozwolą. Może tak być? Dobrze.

W takim razie...

(Głos z sali: Czy możemy zgłosić kandydata?)

(Głos z sali: Już został zgłoszony.)

(Głos z sali: Czarny dzień dla Krakowa.)

(Głos z sali: Nie, nie, ja widzę, że został zgłoszony jeden kandydat.)

Jeżeli pan senator wyraża wotum nieufności, to możemy głosować.

Sprawozdanie komisji po takim przegłosowaniu jest de facto tylko odczytaniem protokołu. Nie ma tam już miejsca na specjalny komentarz i rozumiem, że w ten sposób zostanie to przedstawione. Chciałbym, żebyśmy jednak pamiętali, że była tutaj dramatyczna kilkugodzinna dyskusja. Szkoda, że przy okazji innych ustaw, także bardzo ważnych, ale zdecydowanie trudniejszych, jest często krótka dyskusja, dwóch, trzech senatorów zabiera głos. A tu prawie 3/4 Senatu zabrało głos, w debacie nad ustawą bardzo prostą, w sensie zrozumienia jej istoty, i w zasadzie większość opinii powtarzała się. Nie było nikogo, kto byłby przeciwny finansowaniu nauki i finansowaniu szkół wyższych, a wręcz odwrotnie. Prawda? Myślę, że odczytanie tego protokołu będzie prostą operacją. Skoro pan senator Wiatr się zdeklarował, to my już nie robimy... Z reguły nie głosujemy nad tym, kto ma być sprawozdawcą, bo tu jest de facto konsensus.

Rozumiem, że jesteśmy w trakcie zgłaszania kandydatur. Padła kandydatura i chciałbym tę kandydaturę poprzeć.

Bardzo dziękuję panu senatorowi oraz panu przewodniczącemu Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, bo to też był ważny głos.

Proszę państwa, zamykam posiedzenie Komisji Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisji Budżetu i Finansów Publicznych. Bardzo dziękuję naszym gościom, panu ministrowi, panu rektorowi i przedstawicielom ministerstwa. Bardzo dziękuję panu legislatorowi.