Zapis stenograficzny (1100) ze wspólnego posiedzenia

Komisji Kultury i Środków Przekazu (45.)

oraz Komisji Ustawodawczej (229.)

w dniu 22 września 2009 r.

Porządek obrad:

1. Pierwsze czytanie projektu uchwały w sprawie ogłoszenia roku 2010 Rokiem Fryderyka Chopina (druk senacki nr 634).

Witam państwa. Otwieram wspólne posiedzenie Komisji Ustawodawczej i Komisji Kultury i Środków Przekazu. Witam wszystkich państwa, witam pana ministra, członków komisji, przedstawicieli ruchów społecznych.

Przypomnę, że w porządku tego posiedzenia jest problem ustanowienia uchwałą Senatu za uchwałą Sejmu i za uchwałą Parlamentu Europejskiego roku 2010 Rokiem Fryderyka Chopina. Tekst uchwały państwo mają, przypomnę tylko, że do podjęcia uchwały stosują się artykuły: 84, 84a i 84b Regulaminu Senatu. Proszę uprzejmie o posłużenie się w trakcie postępowania swoją wiedzą o tych przepisach regulaminu.

Zazwyczaj przyjmujemy taki porządek działań, że najpierw prezentujemy uchwałę, którą tutaj w imieniu wnioskodawców ma prezentować senator Stanisław Zając, później prosimy Biuro Legislacyjne o ocenę poprawności treści uchwały, a później – i o to też będę prosił – o zajęcie stanowiska pana ministra i zaproszonych gości, później następują pytania do zaproszonych gości, dyskusja i podjęcie stosownej decyzji. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to przyjmiemy ten porządek. Nie słyszę sprzeciwu.

Bardzo proszę, głos ma pan senator Stanisław Zając jako przedstawiciel wnioskodawców.

Panie Ministrze!

Mam zaszczyt w imieniu grupy senatorów przedstawić projekt uchwały w sprawie ogłoszenia roku 2010 Rokiem Fryderyka Chopina. Co stanowiło główny motyw zgłoszenia tego projektu uchwały? Otóż chcemy odnieść się do tych wydarzeń, które są przed nami, które nastąpią w przyszłym roku. Myślę o roku 2010, kiedy to będziemy obchodzić, organizując wiele różnych uroczystości, rok naszego najwybitniejszego kompozytora, człowieka określanego jako geniusza fortepianu, Fryderyka Chopina. Uroczystości wpiszą się w obchody, które będą, naszym zdaniem, służyć promocji kultury polskiej, ukazywać to wielkie dziedzictwo, które niesie nam muzyka, twórczość, Fryderyka Chopina.

W momencie kiedy zastanawiano się nad projektem tej uchwały, kiedy wnioskodawcy podejmowali taką inicjatywę, doszliśmy do wniosku, że oprócz Sejmu druga Izba, która jest Izbą niezależną, również powinna wyrazić swój wielki szacunek, swoje wielkie uznanie dla geniuszu Fryderyka Chopina, a jednocześnie stworzyć możliwości szerszego pokazania, zwłaszcza w świecie, twórczości wybitnego kompozytora. Dlaczego mówię “w świecie”? Mówię to dlatego, że to właśnie Senat opiekuje się Polonią, rozsianą po różnych krajach świata, i chcemy właśnie poprzez przyjęcie uchwały przez Senat włączyć Polonię do wszystkich obchodów, które będą towarzyszyć tym wielkim wydarzeniom, ważnym dla kultury narodowej. Mówię to również dlatego, że mam okazję uczestniczyć w pracach Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą, gdzie ten problem bardzo mocno jest zauważany. Wiem też, że ta komisja włączyła się już w sposób bardzo wyraźny i wymierny w prace nad przygotowywaniem tych uroczystości i z pewnością ogłoszenie przez Senat roku 2010 Rokiem Fryderyka Chopina będzie stwarzało okazję, aby te wszystkie inicjatywy, które będzie podejmować nie tylko komisja, ale także cała nasza Izba, mogły wpisywać się w to, co wynika z treści tej uchwały.

Powstała tylko pewna wątpliwość: czy w sytuacji, kiedy Sejm podjął już uchwałę o ustanowieniu roku 2010 Rokiem Fryderyka Chopina, ta inicjatywa powinna zaistnieć. W naszym przekonaniu nic nie stoi na przeszkodzie, zresztą w wielu sytuacjach podobne uchwały są podejmowane, aby uświetnić to, co jest dla nas i dla kultury narodowej tak znaczące, to, co pozostawił po sobie nasz wybitny kompozytor. Nie chcę szerzej uzasadniać projektu uchwały, bo byłoby niezręcznością mówienie szerzej o osobie wybitnego kompozytora, chciałbym się tylko skupić na tych elementach, które w mojej ocenie są istotne. Nie przytaczam treści projektu uchwały z uwagi na to, że otrzymali go państwo w druku, który jest przed państwem. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo.

Biuro Legislacyjne, bardzo proszę.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Ponieważ projekt uchwały, którym dzisiaj się zajmujemy, ma charakter uchwały okolicznościowej, biuro nie zgłasza uwag o charakterze legislacyjnym. Można by ewentualnie popracować nad przedstawionym projektem, aby powiedzmy, poprawić go jeszcze pod względem stylistycznym. Dziękuję.

Dziękuję bardzo. To wszystko?

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Danuta Drypa: Tak.)

Dziękuję. Z punktu widzenia Biura Legislacyjnego nie ma zastrzeżeń.

Bardzo proszę, Panie Ministrze. Proszę o ocenę i ewentualne sugestie co do dalszego procedowania.

O ocenę – gdzieżbym śmiał. Szanowni Państwo, aby nie powtarzać tego, co już dzisiaj zostało powiedziane – zaiste tak jest, że w roku 2010 mamy dwa wyjątkowe wydarzenia rocznicowe. O ile w przestrzeni dziedzictwa narodowego zapewne tym wielkim wydarzeniem rocznicowym będą obchody sześćsetlecia bitwy pod Grunwaldem i uroczystości patriotyczno-narodowe na polach grunwaldzkich 15 lipca 2010 r., o tyle w przestrzeni kultury stricte pojętej wydarzeniem pierwszorzędnej wagi, wydarzeniem, które nie zdarza się każdego roku, będą obchody dwusetnej rocznicy urodzin Fryderyka Chopina.

W związku z tym, że, jak wiem, komisja senacka pracować będzie i dzisiaj, i jutro nad tą sprawą, o kalendarzu samych zdarzeń czy ewentualnych rzeczach, które się już zadziały, bo tak naprawdę te obchody już się rozpoczęły – przygotowaniami i pewnymi imprezami wstępnymi – szczegółowo będzie można powiedzieć jutro. Mogę tylko stwierdzić, że jest właściwa uchwała Sejmu, która nadaje odpowiednią rangę temu wydarzeniu. Są patronaty honorowe. Patronat honorowy nad obchodami objął pan prezydent Lech Kaczyński, komitetowi honorowemu obchodów przewodniczy pan premier Donald Tusk. W sensie, że tak powiem, honorowym to tak wygląda. Będzie bardzo wiele wydarzeń, które również mogą mieć odpowiednią rangę dzięki objęciu ich patronatami honorowymi przez przeróżne osoby, przeróżne instytucje, przeróżne gremia. Szanowny Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo, nic więcej do przedmiotowej uchwały nie mogę dzisiaj dodać. Jest ona tylko i wyłącznie kolejnym wkładem do podniesienia wagi wydarzeń roku 2010, związanych z obchodami chopinowskimi.

Ja mogę tylko państwu powiedzieć, że i finansowo, i organizacyjnie resort przygotowuje się tak naprawdę od długiego czasu do tych obchodów. Tak jest, że wokół takiej postaci jak Fryderyk Chopin możemy pokazać nie tylko kulturę polską, ale możemy pokazać Polskę w absolutnie innym wymiarze.

Tak na zakończenie mogę tylko podzielić się moją refleksją z pobytu w Chinach. Kiedy spotkałem się z jednym z burmistrzów Szanghaju, a w tamtejszym parku stoi największy pomnik Fryderyka Chopina, dowiedziałem się, że w Chinach na utworach Chopina uczy się pianistyki dziesięć milionów uczniów. To tak żebyśmy wiedzieli, jaka jest skala tego przedsięwzięcia – nie tylko jakościowa, ale również ilościowa. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo panu ministrowi.

Kto z zaproszonych gości chciałby zabrać głos? Bardzo proszę. I prosiłbym ze względu na protokół, stenogram, żeby się od razu przedstawiać.

Artur Szklener, Narodowy Instytut Fryderyka Chopina.

Po zapoznaniu się z projektem uchwały mogę tylko w imieniu instytutu Chopina podzielić się opinią, że nie ma tutaj takich treści, które chcielibyśmy komentować w sensie merytorycznym. Jak najbardziej te aspekty, które są tutaj przez szanowną komisję podkreślane, to jest prawda o Fryderyku Chopinie, o jego dziedzictwie. Jedynie rzeczywiście można byłoby otworzyć jakąś dyskusję na temat pewnych sformułowań, ale to znowu tutaj jest kwestia otwarta, to jest kwestia inicjatywy szanownych państwa członków komisji. Trudno nam tutaj podejmować dyskusję, jeśli chodzi o same sformułowania. A w sensie merytorycznym jak najbardziej uchwała jest zgodna z naszą wiedzą.

Kto z państwa jeszcze? Nie widzę, nie słyszę zgłoszeń.

Teraz prosiłbym o pytania do zaproszonych gości i do Biura Legislacyjnego, a później będziemy zabierać głos co do istoty uchwały.

Czy są pytania? Pani przewodnicząca, senator Borys-Damięcka, ma pytanie, proszę.

Ja nie mam pytania, tylko chciałabym się na temat uchwały wypowiedzieć, ponieważ trudno w tej sytuacji… Skoro Biuro Legislacyjne powiedziało, że nie ma żadnych zastrzeżeń, przedstawiciele ministerstwa kultury nie mają żadnych zastrzeżeń, poza jednym, odnośnie do sformułowań, to raczej nie ma tutaj miejsca na pytania. Chcę tylko się podzielić z państwem następującą refleksją. Wydaje mi się, że Fryderyk Chopin jest postacią o niekwestionowanym przez nikogo znaczeniu, więc wszystkie uchwały podejmowane będą w jednym duchu i w jednym charakterze. Mówię o całym parlamencie, o rządzie, który powierzył ministerstwu kultury sprawę obchodów rocznicy urodzin Fryderyka Chopina, bo przecież poza tym, o czym mówił pan minister, rząd powołał swojego pełnomocnika do spraw obchodów, pana Waldemara Dąbrowskiego, który – myślę zresztą, że pan Person będzie chciał o tym powiedzieć parę słów – wczoraj brał udział w posiedzeniu rady konsultacyjnej przy marszałku Borusewiczu z udziałem senatorów komisji spraw emigracji i miał okazję zapoznać się z tym programem. Przedstawiciele Polonii zresztą bardzo chwalili zaproponowany program – bo rzeczywiście nie opiera się on na czymś, na co byliśmy przygotowani i co, że tak powiem, uprawialiśmy do tej pory, czyli koncerty, muzykowanie itd. Te obchody mają mieć zupełnie inny, szerszy charakter. To wystąpienie zakończyło się apelem do przewodniczących związków Polaków i innych ugrupowań, którzy uczestniczyli w posiedzeniu, o rozpropagowanie idei, którą przedstawił pełnomocnik rządu.

Wydaje mi się, że procedując podjęcie uchwały odrębnie przez Sejm, odrębnie przez Senat, rząd, prezydenta, osłabiamy… powiedziałabym: rozmieniamy się na drobne. Wydaje mi się, że parlament powinien podjąć jedną wspólną uchwałę…

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Słucham?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Mówiąc “parlament”, mam na myśli Sejm i Senat.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Ale marszałkowie mogą dojść do porozumienia i…

(Przewodniczący Piotr Andrzejewski: Proszę, później w polemice zabiorą panowie głos, musimy pani przewodniczącej dać dokończyć. Przepraszam.)

Ja wyrażam swoją opinię i wcale nie czekam na negację pana senatora, bo to jest moja opinia. W każdym razie jestem zdania, że nie powinniśmy, że tak powiem, rozmieniać się na poszczególne uchwały, że powinniśmy wpisać się w jakieś wspólne stanowisko, żeby to miało odpowiednią rangę. Dlatego że pewne treści w tych wszystkich uchwałach będą się powtarzać. A jeżeli coś się notorycznie powtarza, to już jest mniej ważne, ma mniejsze znaczenie i mniejsze oddziaływanie.

I bardzo bym chciała, żeby pan senator Person powiedział parę słów o wczorajszym spotkaniu, które zorganizował. Jeżeli mogę o to prosić. Dziękuję.

Dziękuję bardzo, Pani Senator.

Wbrew pani przekonaniu wracam do porządku, który przyjęliśmy, i do pytań. Ponieważ przedstawiciel bardzo kompetentnego stowarzyszenia powiedział, że można ten tekst poprawić, a w antycypującej następny punkt porządku naszego procedowania wypowiedzi pani przewodniczącej senator Barbary Borys-Damięckiej zabrzmiała nuta przygany, że wystarczy sama uchwała Sejmu, myślę, że powinniśmy…

Przepraszam, Panie Senatorze, od razu muszę sprostować, nawet po uśmiechu państwa widzę, że nikt tak mojej wypowiedzi nie zrozumiał. Absolutnie nie optowałam za tym, żeby to była uchwała Sejmu, ale zaproponowałam…

(Przewodniczący Piotr Andrzejewski: Sejmu już jest.)

…stwierdziłam, że byłoby dobrze, gdyby – i dlatego użyłam słowa “parlament” – Sejm i Senat mogły przyjąć wspólną uchwałę dotyczącą Roku Chopinowskiego, bo to podnosi rangę polskich Izb wyższej i niższej. Nic więcej, poza tym, co mówię, w tym nie było.

Dziękuję bardzo.

Uwzględniając te uwagi, które zresztą podzielam, chciałbym zadać pytanie bardziej konkretne. Mianowicie, ponieważ i przedstawiciel Biura Legislacyjnego, i pan jako przedstawiciel najbardziej kompetentnego stowarzyszenia w tej sprawie i gremium reprezentującego środowisko muzyczne, o tym wspominali, chciałbym zadać pytanie, w jakim kierunku należałoby poprawić uchwałę. Dotychczas przedstawiciel wnioskodawców nie sformułował jeszcze treści uchwały.

Odczytam uchwałę Sejmu i uchwałę Senatu, bo być może uchwałę Senatu należy tak sformułować jak uchwałę Sejmu. Ona jest krótka. Sejm 9 maja 2008 r. stworzył uchwałę, tu tylko sama sentencja: “Fryderyk Chopin (1810-1849), jeden z największych artystów w historii polskiej kultury, najwybitniejszy polski kompozytor, a także czołowy pianista i przedstawiciel muzyki okresu romantyzmu na świecie. Nazywany bywa poetą fortepianu. Choć należy do najchętniej grywanych kompozytorów muzyki fortepianowej, jego dzieła wymagają od wykonawcy znakomitego warsztatu i wirtuozerii. U źródeł jego twórczości leży wielka wrażliwość artystyczna oraz umiejętność czerpania wzorców z polskiej muzyki ludowej. Fryderyk Chopin to twórca, który odegrał wyjątkową rolę w kształtowaniu naszej świadomości narodowej. W roku 2010 przypada dwusetna rocznica urodzin tej wybitnej postaci. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, przekonany o szczególnym znaczeniu Jego dorobku artystycznego dla dziedzictwa narodowego i światowego, ogłasza rok 2010 Rokiem Fryderyka Chopina”. Można byłoby na tym poprzestać. Co proponuje dzisiaj Senat? Senat proponuje troszkę inną formułę: “Senat Rzeczypospolitej Polskiej w 200. rocznicę urodzin Fryderyka Chopina, wybitnego polskiego kompozytora, pomny jego zasług dla kultury narodowej i ogólnoświatowej, pragnąc utrwalić jego sławę wielkiego kompozytora i Polaka, przypominając, że Jego twórczość przyczynia się do rozwoju światowej pianistyki, składa hołd najwybitniejszemu polskiemu kompozytorowi i ogłasza rok 2010 Rokiem Fryderyka Chopina”.

Czy państwa zdaniem trafniejsza jest treść Sejmu i czy zgodnie z tą sugestią mamy uzupełnić to o te… kryteria i przymiotniki, które były w uchwale sejmowej? To moje pytanie.

Przepraszam, to ja od razu wycofam swoją uwagę, ponieważ błędnie zrozumieliśmy, przyjęliśmy uzasadnienie jako treść uchwały. To znaczy, po prostu nie znaliśmy wcześniej treści uchwały proponowanej przez Senat i dlatego ta poprzednia uwaga jest bezzasadna.

Dziękuję.

(Brak nagrania)

…widzi konieczność. Bo mamy taki zwyczaj, proszę państwa, gwoli informacji, że każda uchwała jest jednocześnie przesyłana do specjalistów od języka polskiego, którzy kontrolują, czy jest to poprawne z punktu widzenia stylistyki, formy wyrazu i trafności ujęcia celu w sformułowaniach, które proponują wnioskodawcy.

Pytanie do Biura Legislacyjnego: czy w tym wypadku ta trafność była przez kogoś kwestionowana i czy to było konsultowane?

Muszę przyznać, że nie mam informacji na ten temat. To znaczy, nie wiem, czy projekt uchwały był konsultowany z językoznawcą. Nie mam takiej…

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Ale nie ma zastrzeżeń… Myślałem, że państwo otrzymali… Proszę rozdać, przepraszam bardzo, to jest niedopatrzenie. Przepraszam bardzo.

(Głos z sali: Dostaliśmy uzasadnienie, a nie…)

To bardzo przepraszam, to jest niedopatrzenie naszych służb.

(Głos z sali: Ja tylko chciałabym…)

Proszę uprzejmie. Proszę się jeszcze tylko przedstawić do mikrofonu.

(Rozmowy w tle nagrania)

Ja chciałbym…

(Koordynator Roku Chopinowskiego w Narodowym Instytucie Fryderyka Chopina Monika Strugała: Ja chciałabym tylko… Przepraszam bardzo, Monika Strugała…)

Ja chciałbym tylko…

(Przewodniczący Piotr Andrzejewski: Głos ma pan minister.)

…coś sprostować, ponieważ niewłaściwie pan przewodniczący określał… Pan doktor Artur Szklener reprezentuje Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, jest wicedyrektorem tego instytutu, czyli jednostki organizacyjnej podległej bezpośrednio ministrowi kultury i dziedzictwa narodowego. To tak tytułem sprostowania. Pani Monika Strugała również reprezentuje Narodowy Instytut Fryderyka Chopina. Proszę bardzo.

Dziękuję bardzo, przyjmuję do wiadomości, bo to do protokołu jest ważne. Jednym słowem, nie reprezentują państwo ciała społecznego ani stowarzyszenia, tylko administrację rządową, praktycznie komórkę jej organizacyjnej struktury, narodowy instytut jako organ rządowy podległy ministrowi kultury. Rozumiem, że reprezentują państwo w tym temacie ministra kultury i pan minister upoważnia państwa do zabrania głosu. Dziękuję uprzejmie. Proszę uprzejmie, głos ma pani Monika Strugała. Proszę uprzejmie.

Monika Strugała. Jestem koordynatorem Roku Chopinowskiego w Narodowym Instytucie Fryderyka Chopina. Chciałam powiedzieć właśnie tyle, że nie jesteśmy stowarzyszeniem, tylko instytutem powołanym uchwałą sejmową.

Jeszcze ja chciałabym się przedstawić. Nazywam się Ewa Filipp, pracuję w biurze przy powołanym przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego pełnomocniku Waldemarze Dąbrowskim, reprezentuję właśnie Biuro Obchodów Chopin 2010 w związku z przygotowaniami także na innych polach, zarówno na poziomie światowym, jak i na poziomie krajowym. I chciałabym tylko tutaj zaznaczyć także reprezentację pełnomocnika, pana Waldemara Dąbrowskiego.

Dziękuję bardzo. Czy w kwestii merytorycznej ktoś z państwa jeszcze chciałby zabrać głos? Bardzo proszę.

Chciałbym podzielić się taką uwagą, że… To znaczy tak naprawdę nie mamy uwag, przynajmniej ja jako reprezentant instytutu Chopina nie mam uwag, jeśli chodzi o zgłoszoną treść uchwały.

Dziękuję bardzo. Czyli tę sprawę sobie wyjaśniliśmy, odnośnie do ewentualnych zastrzeżeń do sformułowania.

(Głos z sali: Jeszcze…)

Bardzo proszę, głos ma pan senator Stanisław Zając, reprezentant wnioskodawców.

Chciałbym jeszcze w imieniu wnioskodawców… Pan senator Grzyb przed momentem zwrócił mi uwagę, że w tekście projektu jest trzykrotne powtórzenie jednego słowa: “kompozytora”. I w tym momencie, ja sobie zdaję sprawę z tego, właściwsze jest, by rozważyć pominięcie tego słowa. “Wybitnego Polaka, polskiego kompozytora, pomny jego zasług dla kultury narodowej i ogólnoświatowej, pragnąc utrwalić jego sławę wielkiego Polaka”.

(Głosy z sali: Tak, tak.)

Skreślając… Skreślałoby się od razu ”i”, “kompozytora i”.

(Przewodniczący Piotr Andrzejewski: Składa pan taką…)

Autopoprawkę.

Autopoprawka musiałaby być podpisana przez wszystkich wnioskodawców. W związku z tym możemy to przegłosować tylko jako uchwałę z poprawką, jako poprawkę do uchwały.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Tak jest, tak to proszę przygotować. Będziemy głosować nad tym jako poprawką.

Bardzo proszę, pan senator Ryszka ma głos.

Jesteśmy trochę niekonsekwentni, bo raz jest “wybitny polski kompozytor” a potem kończy się “najwybitniejszy polski kompozytor”. Tak że…

Czy ma pan jakieś wnioski, poza komentarzem?

No nie, chodzi o to, żeby od razu napisać “najwybitniejszego polskiego kompozytora”.

Czy to jest wniosek poprawki?

(Senator Czesław Ryszka: No tak…)

Czy mamy nad taką poprawką głosować, czy to jest tylko taka pana opinia, Panie Senatorze? Przepraszam, bo chciałbym mieć konkluzję.

Nie, ja tylko się dzielę moją uwagą, ale proszę to rozważyć.

Aha, to jest uwaga, w porządku, nie ma poprawki. Czy jeszcze chce pan skomentować? Kto z państwa chce zabrać głos? Nie widzę, nie słyszę zgłoszeń. Czy wobec tego możemy przystąpić do głosowania?

(Senator Andrzej Person: Przepraszam…)

Bardzo proszę, pan przewodniczący Person.

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Czuję się wywołany do tablicy, a ze względu na ogromną sympatię do pani senator wypada mi powiedzieć kilka zdań o wczorajszym i dzisiejszym spotkaniu z najświatlejszymi przedstawicielami Polonii. Nie czuję się na siłach, żeby streścić całe to spotkanie, myślę, że – jeżeli pan przewodniczący pozwoli – będzie dobrym rozwiązaniem jedno z najbliższych posiedzeń komisji poświęcić właśnie na to, by zaprosić pana ministra Dąbrowskiego, pełnomocnika ministra kultury i dziedzictwa narodowego. Byłoby to dobrym rozwiązaniem nie tylko dlatego, że jak mówiła nauczycielka muzyki, mój talent muzyczny był nienachalny, ale też dlatego, że dyskusja była wielogodzinna. Ci wybitni nasi rodacy z terenów od Nowej Południowej Walii aż po północny Kaukaz oczywiście w pełni podzielali zdanie, które pada dzisiaj bardzo często – że to my potrzebujemy Chopina, a nie Chopin nas i że dla Polonii i dla świata postać Chopina jest bardzo ważna. To jest oczywiście banał, nie będę tego rozwijał. Państwo się lepiej orientują. Zaangażowane są w to bardzo poważne organizacje, odbywają się spotkania z marszałkami, wojewodami, ambasadorami, ponad 250 milionów zł Polska przeznaczyła na ten cel. O pieniądzach nie wypada mówić, ale kwoty są poważne, a to istotne zwłaszcza w czasach kryzysu. Jednym słowem, moja propozycja jest taka, żeby poświęcić temu jedno z najbliższych posiedzeń. A jeśli chodzi o moje prywatne zdanie na ten temat… Usłyszałem tutaj opinię pana profesora Leona Kieresa, przywołam ją, jeżeli można, bo w pełni się z nią zgadzam: byłoby chyba zgrabniej, gdyby uchwała Sejmu i Senatu miała tę samą treść. Czy to jest możliwe – nie wiem. Na pewno na temat Chopina spierać się nie będziemy, bo byłoby to nieeleganckie. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo.

Wyrażaliśmy tu podobne opinie. Czy konkluzja jest taka, że chce pan poddać pod głosowanie nadanie inicjatywie tej treści, którą przyjął Sejm? Czy tak mam to zrozumieć? Nie?

(Senator Andrzej Person: Nie.)

Aha, nie. Dziękuję. Bardzo proszę, głos ma pan senator…

(Senator Zbigniew Cichoń: Cichoń, przypomnę ci.) (Wesołość na sali)

Proszę Państwa! Panie Przewodniczący! Panie Ministrze!

Chciałbym nawiązać do wypowiedzi pana senatora Ryszki, który zwrócił uwagę na pewne niekonsekwencje polegające na tym, że raz się określa Fryderyka Chopina jako wybitnego, a raz, na końcu się to podkreśla, jako najwybitniejszego kompozytora. Uważam, że być może właściwe byłoby skreślenie tego passusu w czwartej linijce, czyli po słowie “Fryderyka Chopina” słów “wybitnego polskiego kompozytora”. Proponowałbym to wykreślić i wtedy treść byłaby zupełnie jasna i zarazem logiczna. Nie byłoby owej sprzeczności, a zarazem byśmy się pozbyli tego, o czym mówił pan senator Zając, że się trzykrotnie powtarzało słowo “kompozytora”.

(Senator Stanisław Zając: Panie Przewodniczący, jeżeli można...)

Rozumiem, że taki wniosek mam poddać pod głosowanie.

(Senator Stanisław Zając: Panie Przewodniczący, jeszcze...)

Teraz, bardzo proszę, ma głos pan senator Stanisław Zając.

Panie Przewodniczący!

Myśmy z panem profesorem Kieresem zwrócili uwagę na ten fragment sformułowania i zastanawialiśmy się – bo raz mamy “wybitny”, raz “najwybitniejszy”, a więc to jednak jest pewien dysonans w tym określeniu – czyby nie zamienić słowa “wybitny”… Utrzymać ten passus, ale zmienić sformułowanie “wybitnego polskiego kompozytora ” na “wielkiego polskiego kompozytora”.

(Koordynator Roku Chopinowskiego w Narodowym Instytucie Fryderyka Chopina Monika Strugała: Twórcę.)

“Wielkiego polskiego twórcę”…

(Głos z sali: “Twórczość” już jest.)

Jest “twórczość”?

(Głos z sali: Ale później jest “wielkiego Polaka”.)

Proszę o konkluzję, jeżeli chodzi o treść wniosku.

(Głos z sali: Skreślenie…)

(Senator Stanisław Zając: Skreślenie lepsze? Dobrze.)

(Głos z sali: Tak. Wykreślić.)

Jak brzmi konkluzja?

(Rozmowy na sali)

Przyłącza się pan do wniosku senatora Cichonia?

(Senator Stanisław Zając: Tak jest.)

Dziękuję bardzo. Czy są jeszcze inne wnioski? Nie ma, nie widzę.

Czy ktoś z państwa chce wyrazić ocenę, zabrać głos w dyskusji albo w innej kwestii związanej z porządkiem posiedzenia? Nie widzę, nie słyszę zgłoszeń.

Przystępujemy do… Bardzo proszę, pan przewodniczący, senator Piotr Zientarski.

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący, Panie Ministrze, nie śmiem polemizować z ideą, bo jest oczywista. Bez względu na to, czy ktoś ma talent, większy czy mniejszy…

(Senator Andrzej Person: Dziękuję.) (Wesołość na sali)

…bardzo ważne kwestie właśnie przedstawili pani senator Borys-Damięcka i pan senator, zresztą pan senator sprawozdawca również – że już właściwie Senat włączył się w tę działalność, w te obchody. Już jest program rady konsultacyjnej przy marszałku Senatu, już są podjęte pewne działania. I poddaję pod rozważenie, czyby tutaj oprócz słowa “ogłasza” nie dodać “włącza się” albo…

(Głos z sali: “Ustanawia”.)

No właśnie. I teraz kwestia tego “ogłasza”. Ten rok jest już ogłoszony.

(Głos z sali: Ustanowiony. Ale czy ogłoszony? Przepraszam.)

(Głos z sali: Jest opublikowane.)

Uchwała Sejmu brzmi: “…ogłasza rok 2010 Rokiem Fryderyka Chopina”. Czy coś, co jest ogłoszone, ma być jeszcze raz ogłaszane? Ja rozumiem i jestem za tym, żebyśmy my jako Senat, oczywiście…

(Głos z sali: Ale to Sejm ogłosił… My też ogłosimy.)

No właśnie.

(Głos z sali: Sejm ustanowił.)

Nie, Sejm ogłosił.

(Głos z sali: W Sejmie ogłosili, tak.)

(Głos z sali: Jako Izba wyższa ustanawiamy, a oni sobie ogłaszają.) (Wesołość na sali)

No właśnie, otóż to. Stąd moje… “Ustanawia rok 2010”, a nie “ogłasza”, ponieważ…

(Głos z sali: Dodajmy kropkę nad i.)

Żebyśmy troszeczkę… Żeby nikt nam nie zarzucił, że ogłaszamy, co już jest ogłoszone.

(Rozmowy na sali) (Wesołość na sali)

(Przewodniczący Piotr Andrzejewski: Panie Przewodniczący, jest wniosek. Mamy trzy wnioski.)

I wtedy w tytule też byłoby nie “w sprawie ogłoszenia”, tylko “w sprawie ustanowienia”.

Dobrze. Wniosek został przyjęty. Czy ktoś z państwa jeszcze zgłasza wnioski? Nie widzę, nie słyszę. Przystępujemy do głosowania. Porządek jest następujący: pierwszy wniosek… Nie będziemy głosować zbiorczo, tylko po kolei. Proszę Biuro Legislacyjne o przygotowanie się do liczenia głosów.

(Senator Piotr Zientarski: Przepraszam, tu są uwagi stylistyczne jeszcze co do słowa “jego”).

Bardzo proszę, kto zgłaszał uwagę?

(Senator Piotr Zientarski: Biuro Legislacyjne.)

Biuro Legislacyjne ma głos.

Ja spróbuję państwu przedstawić jeszcze inną wersję tego zdania. Może przeczytam całość i zobaczymy, jak to będzie brzmiało.

Jeszcześmy nie przegłosowali, jeszcze nie wiemy, jaka będzie całość.

Dobrze, ale z propozycjami, które zostały tutaj zgłoszone, jeśli państwo pozwolą.

Gdybyśmy, hipotetycznie, uwzględnili wszystkie wnioski, jak brzmiałaby treść? Bardzo proszę.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej w dwusetną rocznicę urodzin Fryderyka Chopina, pomny jego zasług dla kultury narodowej i ogólnoświatowej – i tutaj będzie moja propozycja – pragnąc utrwalić sławę tego wielkiego artysty i Polaka, przypominając, że jego twórczość przyczynia się do rozwoju światowej pianistyki, składa hołd najwybitniejszemu polskiemu kompozytorowi i ogłasza rok 2010 Rokiem Fryderyka Chopina.

Nie, błędnie. Teraz ja odczytam, jak by to brzmiało. Bo tu jednak pani nie zanotowała. Ja odczytam, jak by to brzmiało po wprowadzeniu poprawek. Proszę o skorygowanie i ewentualnie zapisanie: Senat Rzeczypospolitej Polskiej w dwusetną rocznicę urodzin Fryderyka Chopina, polskiego kompozytora…

(Głosy z sali: Nie, nie.)

Całe skreślamy, “polskiego”?

(Głosy z sali: Tak, tak.)

Dobrze, całe skreślamy. “Pomny jego zasług dla kultury narodowej i ogólnoświatowej, pragnąc utrwalić jego sławę wielkiego Polaka”…

(Głosy z sali: Nie, nie, bez “jego”. “Sławę wielkiego Polaka”, bez “kompozytora”.)

…“sławę wielkiego Polaka” – bez “kompozytora” – “przypominając, że jego twórczość przyczynia się do rozwoju światowej pianistyki, składa hołd najwybitniejszemu polskiemu kompozytorowi i ustanawia rok 2010 Rokiem Fryderyka Chopina”. Tak?

(Głosy z sali: Tak, tak.)

To możemy głosować?

(Rozmowy na sali)

Czy mogłabym jeszcze jedno słowo? Bo pan przewodniczący przeczytał moją propozycję nie całkiem tak, jak zaproponowałam, ponieważ wcześniej panowie senatorowie zaproponowali wykreślenie słowa “kompozytora”, a ja zamiast “kompozytora” chciałam użyć słowa “artysty”.

(Głos z sali: Bardzo dobrze.)

I wtedy ta część brzmiałaby: “pragnąc utrwalić sławę wielkiego artysty i Polaka”.

(Głos za sali: Nie…)

To jak państwo uważają…

(Rozmowy na sali)

Chcą państwo jeszcze konsultować poprawki czy możemy już głosować?

Pan minister, bardzo proszę.

Szanowni Państwo, jest jednak w nomenklaturze zasadnicza różnica między artystą a twórcą. Ja bym nie ryzykował użycia takiego określenia wartościującego. Ale skoro, Panie Przewodniczący, jestem przy głosie… bo nie miałem rozwiązania… W uzasadnieniu jest jeden zapis, który dla mnie brzmi – przepraszam za szczerość – bardzo banalnie. To jest “Chopin zaistniał jako wybitna indywidualność, prawdziwa gwiazda pierwszej wielkości”.

(Przewodniczący Piotr Andrzejewski: A gdzie to jest?)

Proponowałbym tę “prawdziwą gwiazdę pierwszej wielkości” wyłączyć i po przecinku napisać dalej “współtworząc muzykę epoki romantycznej” – itd.

Słuszna uwaga.

(Rozmowy na sali)

(Wypowiedź w tle nagrania)

Tak, ale to jest… Też to poddamy pod głosowanie, uwaga jest słuszna. Podtrzymuję ten wniosek.

(Rozmowy na sali)

Już można? Proszę państwa, czy byłaby zgoda – pytam Biuro Legislacyjne, bo jest to problem, ale za zgodą wszystkich można to przeprowadzić… Czy jest konsensus co do głosowania tych poprawek razem, jako jednolitej poprawki, bo w razie czego będziemy musieli w sprawozdaniu zestawić poprawki, czy lepiej by było przegłosować poprawki wszystkich panów senatorów jako jednolitą poprawkę z wyjątkiem tej poprawki pana senatora Michała Wojtczaka, co do której wypowiedział się minister. Bo minister twierdzi, że nie może poprzeć tego…

Przepraszam bardzo, ale była poprawka pana senatora Zająca i pana senatora Grzyba, żeby pozostawić sformułowanie “sławy wielkiego Polaka i kompozytora”. Przecież to była pierwsza poprawka.

Dobrze, głosujemy wszystkie poprawki.

(Głos z sali: Ja wycofuję tę poprawkę o artyście.)

Dziękuję. Wycofana.

Proszę państwa…

(Rozmowy na sali)

W tej chwili jest konsensus. Czy panowie… Można? Poczekamy, aż panowie się naradzą. Czy można wszystkich panów podpisać jako inicjatorów całościowej poprawki?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Głos z sali: Myśmy się tylko zastanawiali, czy z formalnego punktu widzenia wnioskodawcy mogą zrezygnować z tego zdania, które pan minister słusznie poddał krytyce w uzasadnieniu.)

(Przewodniczący Piotr Andrzejewski: Poddam pod głosowanie.)

(Głos z sali: Nie, nie, tylko wnioskodawcy to skreślają.)

(Rozmowy na sali)

(Głos z sali: Nie, nie, no nie żartujmy.)

Przecież tu nie ma poprawki co do meritum uchwały. Może inaczej zrobimy. Czy mamy konsensus co do zbędności w uzasadnieniu sformułowania “prawdziwa gwiazda wielkiej wartości”? Kto z państwa jest za skreśleniem tego z uzasadnienia? Proszę o podniesienie ręki.

(Rozmowy na sali)

(Głos z sali: Panie Przewodniczący, przepraszam bardzo. Czy autorzy uzasadnienia nie mogliby po prostu wykreślić tego zdania? Przecież my tego nie dyskutujemy, nie głosujemy nad tym.)

Mogliby, tylko autorów jest chyba kilkudziesięciu.

(Głos z sali: Ale upoważniony przez nich do prowadzenia dalszych prac został pan senator Stanisław Zając, więc rozumiem, że może zrobić w imieniu autorów wszystko.)

Tak, wobec tego proszę Biuro Legislacyjne o zajęcie stanowiska, czy w treści uzasadnienia podpisanego przez trzydziestu sześciu senatorów ich reprezentant może bez konsultacji z nimi wprowadzić zmianę. Bardzo proszę o wypowiedź.

Nie chciałabym tutaj umniejszać wagi uzasadnienia do uchwały, jednak ma ono szczególny charakter w odniesieniu do innego rodzaju uzasadnień, które muszą spełniać określone wymogi formalne. Myślę, że nie będzie tutaj błędu, skoro pan senator został upoważniony w imieniu wnioskodawców do tego, aby prezentować ten projekt, jeśli dokona małej korekty uzasadnienia.

Dziękuję bardzo. Czy ktoś z państwa ma odmienne zdanie?

(Głos z sali: Dziękuję.)

Dziękuję. Wobec tego ja wstrzymam się od głosu, nie chcę… Uznamy, że jest to – i to bardzo ciekawy precedens, do tej pory tego nie było – wewnętrzna sprawa między przedstawicielem wnioskodawców a wnioskodawcami i że pełnomocnictwo do reprezentowania wnioskodawców nie dotyczy tylko treści uchwały, ale dotyczy korekty uzasadnienia. Jest to precedens. Dziękuję. Czy możemy tak przyjąć? Zamykam ten problem i możemy przystąpić do głosowania.

(Senator Stanisław Zając: Brzmiałoby to wtedy: “Chopin zaistniał jako wybitna indywidualność, współtworząc muzykę epoki romantycznej, stał się już za życia wzorem do naśladowania dla innych kompozytorów”.)

Taka jest wola wnioskodawców. Dziękuję, nie oponuję jako jeden z wnioskodawców.

Bardzo proszę, pan senator Ryszka.

Panie Przewodniczący, mam jeszcze kilka uwag do uzasadnienia. Czy możemy to przedyskutować sobie już…

(Głos z sali: Wewnętrznie. Wewnętrznie, tak.)

No bo kilka razy jest to samo słowo w jednym zdaniu itd., więc…

(Głosy z sali: Nie, nie.)

Proszę uzgodnić to z pełnomocnikiem.

Chciałem się upewnić.

Chyba że pan kwestionuje zakres pełnomocnictwa w tej kwestii.

(Wesołość na sali)

Chciałem to usłyszeć, ponieważ jestem jedną z osób podpisanych pod uchwałą.

Ale pytam, czy kwestionuje pan zakres pełnomocnictwa dla naszego reprezentanta?

Żeby się narazić?

(Wesołość na sali)

Chodzi o zakres. On jest decydentem, powinien pan z nim się naradzić w tej sytuacji, a nie z nami, bo my nie mamy tutaj… Zrzekliśmy się imperium co do korekty uzasadnienia na rzecz…

(Senator Czesław Ryszka: Potem mnie z samolotu wyrzucicie…)

(Głos z sali: Głosujmy.)

Czy możemy zakończyć? Kończę. Proszę państwa, czy ktoś jeszcze w kwestiach merytorycznych chce zabrać głos? Nie widzę, nie słyszę.

Przystępujemy do głosowania. Czy mogę przyjąć, że tekst korekty jest tekstem wszystkich panów senatorów, którzy zgłaszali poprawkę, i że podpisują się panowie pod jednolitą poprawką tekstu? Bo inaczej musimy w uzasadnieniu wymieniać każdego z osobna.

(Senator Czesław Ryszka: Proszę to odczytać.)

Tak jest, bardzo proszę. Biuro Legislacyjne, które wszystko na bieżąco notuje, odczyta teraz tekst poprawiony jako jednolitą poprawkę naszych kolegów senatorów. Bardzo proszę.

“Uchwała Senatu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia… w sprawie ustanowienia roku 2010 Rokiem Fryderyka Chopina. Senat Rzeczypospolitej Polskiej w dwusetną rocznicę urodzin Fryderyka Chopina, pomny jego zasług dla kultury narodowej i ogólnoświatowej, pragnąc utrwalić sławę wielkiego Polaka, przypominając, że jego twórczość przyczynia się do rozwoju światowej pianistyki, składa hołd najwybitniejszemu polskiemu kompozytorowi i ustanawia rok 2010 Rokiem Fryderyka Chopina.”

(Głosy z sali: Tak jest, tak jest.)

“Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym “Monitor Polski”.

To jest tekst. Jesteśmy już w trakcie głosowania.

(Głos z sali: Ale nie, później będzie problem. Trzeba ujednolicić pisownię “jego”. Czy piszemy wielką literą, czy piszemy małą, bo raz jest małą…)

Nie ma “jego”, jest skreślone.

(Głosy z sali: Jest, jest.)

Jest jedno “jego”, dużą literą.

(Rozmowy na sali)

Jest to problem niepodlegający głosowaniu. Jest to problem ortograficzny, który nie my jako komisja rozstrzygamy.

Proszę państwa, jesteśmy w trakcie głosowania, proszę teraz o spokój. Przystępujemy do głosowania.

Kto jest za przyjęciem poprawki w odczytanej wersji? Proszę o podniesienie ręki. (15)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Teraz tylko problem sprawozdawcy. Musi to być sprawozdawca z obu komisji, w związku z tym może sprawozdawcą będzie pani senator Barbara Borys-Damięcka?

(Senator Barbara Borys-Damięcka: Dlaczego?)

Dlatego, że pani jest za ujednoliceniem tekstu.

(Głos z sali: Myślę, że powinien być to pan senator Zając.)

Nie może być, bo…

(Rozmowy na sali)

Czy jest inna kandydatura, czy ktoś z państwa się zgłasza?

Panie Przewodniczący, ta uchwała jest uchwałą senatorów Prawa i Sprawiedliwości, więc chyba powinien ktoś z naszej…

Dobrze, pan senator Ryszka może przyjąć jako przedstawiciel…

(Senator Barbara Borys-Damięcka: Nawet w sprawie Chopina trzeba się podzielić, nie?) (Wesołość na sali)

Pani Senator, czy zgodziłaby się pani, żeby wziął to pan senator Ryszka?

(Senator Barbara Borys-Damięcka: Tak, oczywiście, nie będę panu senatorowi utrudniać…)

Czy jest inne zdanie?

(Głos z sali: Nie ma.)

Nie ma. Czy się zgadzamy? Mamy konsensus? Mamy. Senatorem sprawozdawcą będzie pan senator Czesław Ryszka.

Czy mamy jeszcze jakieś uwagi poza tym, że zwrócimy się o poprawność ortograficzną?

Dziękuję bardzo, na tym zamykam posiedzenie komisji. Dziękuję państwu bardzo.

Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.