Zapis stenograficzny (2368) ze wspólnego posiedzenia

Komisji Gospodarki Narodowej (345.)

oraz Komisji Ustawodawczej (444.)

w dniu 2 sierpnia 2011 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks spółek handlowych (druk senacki nr 1310, druki sejmowe nr 4255 i 4430).

Szanowni Państwo!

Pozwolę sobie, w imieniu pana przewodniczącego senatora Piotra Zientarskiego i własnym, otworzyć posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Gospodarki Narodowej poświęcone zmianie ustawy - Kodeks spółek handlowych.

Porządek naszego spotkania obejmuje rozpatrzenie tej ustawy. Skoro nie ma uwag, to uważam, że został on przyjęty.

Ustawa, którą Sejm uchwalił na posiedzeniu 28 lipca, była inicjatywą rządową. Prosiłbym zatem bardzo obecnych tutaj przedstawicieli rządu o kilka słów wprowadzenia. Pan minister będzie niebawem, dlatego teraz bardzo proszę o zabranie głosu panią dyrektor.

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Pan minister Zbigniew Wrona poprosił o przeproszenie Wysokich Komisji za nieobecność, ale ma kolizję. W tej chwili jest zajęty, najwyraźniej nie udało się...

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: ...Kolizję czasową, oczywiście.)

Kolizję czasową. ...Wcześniej skończyć poprzednich spotkań.

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Wykluczamy inne kolizje.)

Dorota Kramarczyk, zastępca dyrektora Departamentu Legislacyjno-Prawnego w Ministerstwie Sprawiedliwości.

Pozwolę sobie krótko wprowadzić do treści czy podstawowych regulacji ustawy uchwalonej przez Sejm, a na wypadek, gdyby były szczegółowe pytania i wątpliwości, jest z nami współtwórca projektu ustawy, pan profesor Siemiątkowski, ściśle współpracujący z Komisją Kodyfikacyjną Prawa Cywilnego, która ten projekt autoryzowała.

Uchwalenie przez Sejm w dniu 28 lipca ustawy nowelizującej kodeks spółek handlowych było podyktowane koniecznością wdrożenia kilku dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady, które wprowadzają pewne ulgi czy liberalizują pewne regulacje dotyczące sprawozdawczości i dokumentacji w przypadku połączeń i podziałów spółek. Ta regulacja ma mieć pozytywny wpływ na funkcjonowanie podmiotów gospodarczych, spółek prawa handlowego, przez uproszczenie wymogów dotyczących sprawozdawczości i dokumentacji w przypadku połączeń i podziałów. Ma zliberalizować obowiązki objęte tymi procedurami łączeniowymi i podziałowymi. Ma zbliżyć zasady ujawniania planu podziału w przypadku połączeń transgranicznych do zasad, które obowiązują w przypadku połączeń krajowych. Ma wzmocnić jednocześnie ochronę wierzycieli spółek łączących się lub dzielonych.

Takimi charakterystycznymi przykładami zniesienia czy zliberalizowania obowiązków są regulacje proponowane w znowelizowanym art. 503¹, wprowadzającym możliwość dodatkowego odstąpienia w przypadku łączenia spółek, za zgodą wspólników, od obowiązków sporządzenia sprawozdania uzasadniającego połączenie oraz udzielenia informacji o zmianach w zakresie aktywów i pasywów spółki, które nastąpiły między dniem sporządzenia planu połączenia a dniem podjęcia uchwały o połączeniu. Ta regulacja ma uwolnić spółki od obowiązku sporządzania tych dokumentów, gdy wspólnicy wyrazili na to zgodę.

W przypadku podziału spółki nowelizacja w proponowanym art. 538¹ §1 pkt 2 polega na uwolnieniu spółki za zgodą wspólników od obowiązku sporządzenia informacji o zmianach w zakresie aktywów i pasywów spółki, które nastąpiły między dniem sporządzenia planu podziału a dniem powzięcia uchwały o podziale.

Przykładowo w art. 500 §2¹ i art. 516⁴ §1 wprowadzono możliwość odstąpienia od ogłoszenia planu połączenia lub planu podziału, w sytuacjach gdy w określonym terminie spółka udostępni bezpłatnie na stronie internetowej plan połączenia lub podziału. I to pozwoli na uniknięcie opłat, które obciążają spółkę z tytułu wymaganego dzisiaj ogłoszenia tych dokumentów.

Z kolei art. 505 §3 i art. 540 §3 umożliwiają wspólnikom uzyskiwanie odpisów dokumentów związanych z połączeniem lub podziałem spółki w formie elektronicznej.

Z art. 496 §2 i art. 546 §2 wynika możliwość sądowego zabezpieczenia roszczeń wierzycieli spółek łączących się lub dzielonych, o ile takie zabezpieczenie nie zostało ustanowione przez spółkę. Regulacja ta ma zwiększyć ochronę praw wierzycieli.

Wysokie Komisje! W imieniu ministra sprawiedliwości i rządu uprzejmie proszę o przyjęcie ustawy. Dziękuję.

Dziękuję pani dyrektor Dorocie Kramarczyk.

Jednocześnie witam oczywiście wszystkie osoby towarzyszące, witam pana profesora.

Bardzo proszę, Biuro Legislacyjne.

Dziękuję bardzo.

Panowie Przewodniczący! Wysokie Komisje! Szanowni Państwo!

Biuro Legislacyjne z powodu braku czasu niestety tylko skupiło się na czytaniu ustaw, a nie pisaniu opinii. Niemniej pewne uwagi do tej ustawy Biuro Legislacyjne chce zgłosić, zasygnalizować. Prawdopodobnie część problemów, które zauważę, podniosę, po wyjaśnieniach strony rządowej okaże się bezprzedmiotowa. Część uwag ma charakter techniczno-legislacyjny i wydaje się, że z punktu widzenia rangi aktu, który ustawodawca nowelizuje, powinnyśmy je uwzględnić, tak aby nie było już żadnych zastrzeżeń do tej nowelizacji.

Proszę państwa, pierwsza uwaga Biura Legislacyjnego dotyczy art. 1 pkt 1 lit. a tiret drugie.

Proszę państwa, tutaj ustawodawca nadaje nowe brzmienie pktu 3 w art. 312¹. Problem polega na tym, że ustawodawca, nowelizując pkt 3, nadaje mu nowe brzmienie, ale nie nadaje nowej treści. W związku z tym jest to zmiana pozorna. De facto zmiana brzmienia sprowadza się do zastąpienia prawidłowo sformułowanego odesłania do ustawy o rachunkowości odesłaniem niezgodnym z zasadami techniki prawodawczej, odesłaniem przedmiotowym do przepisów o rachunkowości. Biuro Legislacyjne wskazuje, że nie należy dokonywać w ustawie zmian pozornych. Należałoby skreślić tiret drugie w lit. a. To jest pierwsza uwaga.

Druga uwaga, proszę państwa, ma charakter pytania, wątpliwości, czy aby to, co zostało sformułowane, jest zgodne z wolą ustawodawcy. Uwaga dotyczy, proszę państwa, nowelizacji art. 503¹. W §1 tego przepisu czytamy, że "jeżeli wszyscy wspólnicy każdej z łączących się spółek wyrazili zgodę, nie jest wymagane: 1) sporządzenie sprawozdania, o którym mowa w artykule"...

(Zastępca Dyrektora Departamentu Legislacyjno-Prawnego w Ministerstwie Sprawiedliwości Dorota Kramarczyk: Bardzo przepraszam...)

Słucham?

Czy można? Pan profesor postuluje, żebyśmy poszczególne uwagi omawiali bezpośrednio po ich sformułowaniu, jeśli to możliwe.

Dobrze.

(Zastępca Dyrektora Departamentu Legislacyjno-Prawnego w Ministerstwie Sprawiedliwości Dorota Kramarczyk: Dziękuję uprzejmie.)

Przychylamy się do tej prośby, jak najbardziej.

Bardzo proszę.

Jeśli chodzi o pierwszą uwagę, to naświetlę, dlaczego akurat taka konstrukcja znalazła się w ustawie.

Otóż projekt rządowy zawierał, zgodnie z zasadami techniki prawodawczej, propozycję nowego brzmienia całego przepisu, całego art. 312¹. Chociaż nowelizacja sprowadzała się zasadniczo do wyliczenia znajdującego się w §1, to przy okazji w §3 konkretne odesłanie do ustawy o rachunkowości zostało zastąpione odesłaniem do przepisów o rachunkowości po to, by uniknąć konieczności nowelizacji przepisów, w przypadku gdy nastąpią zmiany, na przykład zostanie uchwalona nowa ustawa o rachunkowości. Ponieważ w Sejmie Biuro Legislacyjne zdecydowało się na dokonanie zmiany w technicznie inny sposób, mianowicie przez nowelizowanie czy wskazywanie nowelizowanych mniejszych jednostek redakcyjnych, to automatycznie w §1 art. 312¹ pkt 3 otrzymał brzmienie, które różni się od obowiązującego w taki sposób, jak wskazał przedstawiciel Biura Legislacyjnego. Oczywiście, merytorycznie nie nastąpi żadna zmiana niezależnie od tego, czy Senat przyjmie poprawkę do tego przepisu, czy nie. Tak że pozostawiam ewentualną decyzję w tej sprawie do uznania Wysokich Komisji.

Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo.

Oczywiście, wszystko to, co powiedziała pani dyrektor, jest prawdą. Prawdą jest też, że zasady techniki prawodawczej w §156 nakazują nam dokonywanie odesłań konkretnych. Konkretnych, czyli przez wskazanie konkretnego aktu, do którego odsyłamy. Wyjątkowo dopuszczalne są odesłania przedmiotowe. W tym wypadku takiego wyjątku nie ma.

Dobra. Dziękuję.

Przechodzimy do kolejnej uwagi.

Druga uwaga dotyczy art. 1 pkt 6 nowelizacji, dotyczącego art. 503¹.

Proszę państwa, w tym przepisie w §1 wskazano, że jeżeli wszyscy wspólnicy każdej z łączących się spółek wyrażą zgodę, nie będzie wymagane sporządzanie sprawozdania, o którym mowa w art. 501 §1. Chodzi tutaj o sprawozdanie uzasadniające połączenie. W analogicznym przepisie w art. 538¹, dotyczącym nie łączenia, ale podziału, mówi się, że jeżeli wszyscy wspólnicy każdej ze spółek uczestniczących w podziale wyrażą zgodę, nie będzie wymagane oświadczenie, o którym mowa w art. 534 §4 pkt 4, a więc oświadczenie o stanie księgowym spółki.

I teraz jest pytanie, czy zgodne z wolą ustawodawcy jest to, aby w jednym wypadku zgoda wspólników zwalniała z obowiązku przygotowania sprawozdania uzasadniającego połączenie, a w innym, aby taka zgoda zwalniała z obowiązku przygotowania oświadczenia w sprawie informacji o stanie księgowym spółki.

Pytanie padło.

Bardzo proszę.

Tak. To jest zgodne z wolą ustawodawcy. Taka jest istota podziału i taka jest istota przepisów, które regulują kwestie podziału, czyli art. 534. I ta różnica nazwijmy to - szukam prawidłowego słowa - redakcyjna ma znaczenie merytoryczne i jest ona nieprzypadkowa.

Zdaję sobie sprawę, że to jest sprawa merytoryczna. Zastanawiam się nad tym dlatego, że przepisy merytoryczne odnoszące się do podziału i do łączenia w pewnych sferach są bardzo zbliżone...

(Kierownik Zakładu Prawa Handlowego w Katedrze Prawa Gospodarczego w Kolegium Zarządzania i Finansów w Szkole Głównej Handlowej Tomasz Siemiątkowski: ...a w pewnych identyczne.)

...a w pewnych identyczne. W tej ma być inaczej.

(Kierownik Zakładu Prawa Handlowego w Katedrze Prawa Gospodarczego w Kolegium Zarządzania i Finansów w Szkole Głównej Handlowej Tomasz Siemiątkowski: Tak, dokładnie.)

Okej.

Dziękuję bardzo.

To jest jakby świadomie zrobione, dlatego że są identyczne przepisy. Podziały są czasami odbiciem... nawet nie lustrzanym, są pewną odwrotnością połączenia i niekiedy przepisy świadomie są identyczne. Różnią się niuansowo, a jakby istota polega na tym, że tu jest oświadczenie... Znaczy w przypadku łączenia mamy sprawozdanie, a w przypadku dzielenia - oświadczenie. I nieprzypadkowo jakby mamy oświadczenie i sprawozdanie.

Dziękuję bardzo.

Dziękuję.

Jeszcze jedno pytanie w związku z art. 503¹ §1 celem ustalenia, czy taka jest wola ustawodawcy.

Proszę państwa, art. 503¹ został wymieniony w katalogu przepisów art. 516 §7. I teraz pojawia się pytanie, czy zgodne z wolą ustawodawcy jest, aby w przypadku łączenia się spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, których wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne w liczbie nieprzekraczającej we wszystkich łączących się spółkach dziesięciu osób, na zarządach tych spółek spoczywał obowiązek sporządzenia sprawozdania - to w przypadku połączenia - o którym mowa w art. 501 §1, oraz udzielenia informacji, o którym mowa w art. 501 §2.

Może teraz powiem, skąd te pytania. Proszę państwa, w art. 516 §7 wyłącza się w odniesieniu do określonych spółek stosowanie przepisów wcześniejszych. W art. 516 w §7 wyłączono stosowanie art. 503¹ w odniesieniu do tego rodzaju spółek. A contrario będzie to oznaczało, że w przypadku spółek zatrudniających do dziesięciu osób obowiązki wynikające z art. 503¹ §1 pkt 1 i 2, bo tak naprawdę do tego się to sprowadza, będą istniały, te podmioty będą obowiązane stosować te przepisy. Czy to jest zgodne z wolą ustawodawcy?

Ja mam dwie uwagi. Pierwsza. Mówi pan o §7, który nie jest nowelizowany, czyli nie bardzo rozumiem...

Zmienił się tak naprawdę zakres przedmiotowy odesłania. Zmieniliśmy treść art. 503¹ w stosunku do tego, co było. W dotychczasowym artykule...

(Kierownik Zakładu Prawa Handlowego w Katedrze Prawa Gospodarczego w Kolegium Zarządzania i Finansów w Szkole Głównej Handlowej Tomasz Siemiątkowski: Mówimy o §2, tak?)

Mówimy tak naprawdę o całym art. 503¹. Do tej pory miał on następujące brzmienie: "badanie planu połączenia przez biegłego i jego opinia nie są wymagane, jeżeli wszyscy wspólnicy każdej z łączących się spółek wyrazili na to zgodę". Z zastrzeżeniem art. 516 §7. Teraz art. 503¹ ma nowe brzmienie. Oprócz badania planu połączenia przez biegłego i jego opinii w sprawie tego planu połączenia pojawiły się inne wyłączenia. Oprócz wyłączenia sporządzenia sprawozdania, o którym mowa w art. 501, pojawiło się wyłączenie w odniesieniu do udzielenia informacji, o której jest mowa w art. 501 §2.

I teraz jest pytanie - cały czas pozostajemy w sferze tego odesłania do całego art. 503^1.- czy w odniesieniu do pktów 1 i 2, gdzie to jest nowość normatywna, tak naprawdę, jeżeli chodzi o §1, jest zgodne z wolą ustawodawcy, aby takie odesłanie nadal było w systemie.

Nowelizacja art. 503¹ jest prostą konsekwencją implementowanych zaleceń dyrektywy i uproszczeń dyrektyw, które one wprowadzają. W związku z tym art. 503 nie mógł pozostać w brzmieniu dotychczasowym, bo byłaby kompletna rozbieżność pomiędzy tym, co dzisiaj mamy w przepisach poprzedzających art. 503¹, a tym, co byłoby w art. 503¹. I wszystko, co się zawiera, że tak powiem, w regulacjach art. 503¹, jest wynikiem świadomego działania ustawodawcy, łącznie z każdym przecinkiem. Chociaż nie pamiętam, czy Biuro Legislacyjne...

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: Chodzi o odwołanie. W tym momencie to odwołanie jest do art. 503¹ w innym brzmieniu.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie, nie. Zmienia się art. 503¹, a art. 516 §7 pozostaje niezmieniony. I rozumiem, że jest pytanie, czy świadomie pozostał niezmieniony.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: Tak, właśnie.)

Tak, dokładnie, świadomie jest niezmieniony. To znaczy nowelizacja obejmuje art. 516 §6, a nie obejmuje §7. Ja myślałem, że pytanie dotyczy art. 503¹.

Nie, pytam, czy wolą ustawodawcy jest, aby w przypadku małych spółek z o.o., liczących do dziesięciu wspólników, ciężar obowiązków z art. 501 §2 i art. 501 §1 nadal spoczywał na wspólnikach.

(Kierownik Zakładu Prawa Handlowego w Katedrze Prawa Gospodarczego w Kolegium Zarządzania i Finansów w Szkole Głównej Handlowej Tomasz Siemiątkowski: Tak.)

Takie jest pytanie. Bo gdyby nie było to wolą ustawodawcy, to trzeba by zmieniać art. 516⁷.

Kolejna wątpliwość. No tak, moje uwagi mają charakter wątpliwości. Dobrze byłoby, żeby wszyscy na sali wiedzieli, jaka jest wola ustawodawcy. Prawda?

Proszę państwa, pkt 7 - nowelizacja art. 505 §3. Analogiczna uwaga będzie dotyczyła nowelizacji art. 540 §3. W przepisie tym mowa jest o elektronicznych sposobach przekazywania informacji. Chciałbym zwrócić uwagę, że tak naprawdę to pojęcie jest pewną nowością, jeżeli chodzi o kodeks spółek handlowych; jest nowością, jeżeli chodzi o nasz system prawa. W całym kodeksie spółek handlowych ustawodawca, kiedy mówi o elektronicznych sposobach przekazywania informacji, posługuje się dwoma różnymi pojęciami. W zależności od tego, czy chce potraktować to szerzej, czy węziej, mówi o środkach komunikacji elektronicznej i o poczcie elektronicznej. W związku z tym powinniśmy w obrębie całego kodeksu spółek handlowych konsekwentnie posługiwać się tymi sformułowaniami, które ustawodawca już przyjął. W tym momencie pojawia się pytanie, czymże jest elektroniczny sposób przekazywania informacji, skoro nie jest on środkiem komunikacji elektronicznej. A może jest? Odpowiedź musiałaby wyniknąć z praktyki, orzecznictwa itd.

Wie pan, całe nieszczęście polega na tym, że język dyrektyw jest bardzo nieprecyzyjny. I gdybyśmy zaczęli go tłumaczyć na język polski, nawet nie dosłownie, ale tak, aby merytorycznie było to uzasadnione, to i tak on będzie brzydki, język legislacyjny jest brzydki. Kilkakrotnie to się zmieniało, nam się wydawało, że termin "elektroniczne sposoby przekazywania informacji" jest najszerszy. Bo komunikacja, która się pojawiła, o czym pan mówi, i poczta... Termin "poczta elektroniczna" ma swój zakres, że tak powiem, fachowy, i wiadomo, o co chodzi. Mówimy o zawiadamianiu o zgromadzeniach za pośrednictwem poczty, na przykład. I to jest wszystko.

Środki komunikacji... Ja nie jestem jakby technicznie przygotowany do tej rozmowy na temat środków komunikacji. Ale wyobrażam sobie, że środkiem komunikacji elektronicznej między mną a spółką jako akcjonariuszem spółki jest na przykład jej strona internetowa. Tu nie chodzi tylko o pocztę. Środkiem komunikacji będzie poczta, ale oprócz tego środkiem komunikacji jest strona spółki, na której ona podaje, że jutro coś się wydarzy. Prawda? A ja mogę się, na przykład, też tam zarejestrować.

Elektroniczne sposoby przekazywania informacji natomiast... To prawda, że moglibyśmy się zastanowić, czy nie chodzi o... To powstało już po przygotowaniu przez mnie projektu. Powiem szczerze, że język dyrektywy jest specyficzny, a ja starałem się być bardzo blisko tej dyrektywy. Szkoda, że w tej chwili jej po prostu ze sobą nie wziąłem. Chodzi o brzmienie dyrektywy nr 109. Język tej dyrektywy był tak nieładny, że na posiedzeniu komisji kodyfikacyjnej zaproponowano właśnie określenie "elektroniczne sposoby przekazywania informacji". Ono się pojawia jeszcze co najmniej raz albo dwa razy.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak.

(Głos za sali: W kodeksie tego nie ma, oczywiście.)

Tak.

Dlaczego o to chodzi? Ja mógłbym nawet powiedzieć, że być może elektroniczny sposób komunikowania się to będzie synonim tego wyrażenia. Tylko, że w tej chwili, kiedy na to patrzę i głośno myślę, wydaje mi się, że może to być - i to mieliśmy na myśli - w szczególności obwieszczanie na stronie o pewnych zdarzeniach przy podziałach i połączeniach. Jak się teraz nad tym zastanawiam, to nawet wycofuję się z tego, co przed chwilą powiedziałem. Nie wiem, czy jeżeli spółka coś na stronie zawiesi, jak to się mówi kolokwialnie, czyli przekaże informację, to będzie sposób komunikowania się, czy nie. Na pewno będzie to elektroniczny sposób przekazania informacji. A idea jakby pewnej liberalizacji, gdy patrzy się z poziomu europejskiego - z ideami tej dyrektywy ja się czasami zgadzam, a czasami nie - była taka, że jeżeli w grę wchodzą pewne elektroniczne czy informatyczne sposoby porozumiewania się, ujmę to szeroko, to można się wycofać z pewnej biurokracji, która wydłuża ten proces.

I ja teraz nie wiem, czy przez to, co napisaliśmy, na pewno chcieliśmy powiedzieć, że również, "jeżeli wspólnik bądź akcjonariusz zgadza się na wykorzystanie przez spółkę elektronicznych sposobów przekazywania informacji, można przesłać odpisy tych dokumentów w formie elektronicznej"... Okej. ..."Wspólnicy mogą zażądać"... Już jest jasne, okej. ..."Wykorzystanie przez spółkę elektronicznych sposobów przekazywania informacji, można przesłać odpisy tych dokumentów w formie elektronicznej"... "Wspólnikom, którzy wyrazili zgodę na wykorzystanie przez spółkę elektronicznych sposobów przekazywania informacji" ... Okej.

Proszę państwa, tak naprawdę problem sprowadza się do pewnej konsekwencji terminologicznej, nietworzenia nowych bytów prawnych w sytuacji, w której możemy sobie poradzić z wykorzystaniem tego, co już mamy w ustawie - Kodeks spółek handlowych.

Wydaje się, że tak naprawdę istotą tego przepisu jest to, aby można było wspólnikom, którzy wyrazili na to zgodę, przesyłać odpisy dokumentów w formie elektronicznej.

(Kierownik Zakładu Prawa Handlowego w Katedrze Prawa Gospodarczego w Kolegium Zarządzania i Finansów w Szkole Głównej Handlowej Tomasz Siemiątkowski: Czyli tak naprawdę skany.)

Tak. I tak naprawdę wspólnikowi jest zadawane następujące pytanie: drogi wspólniku, czy wyrażasz zgodę na to, żebym przesyłał ci określone dokumenty drogą elektroniczną? Tak.

W związku z tym pierwsze pytanie jest takie: czy w ogóle jest potrzebne wskazywanie, że zgoda ma mieć charakter ogólny? Drugie pytanie: czy nie można by zastąpić sformułowania "elektronicznych sposobów przekazywania informacji" sformułowaniem "środków komunikacji elektronicznej w celu przekazywania informacji"? Czy nie można oprzeć się na tym, co już jest w kodeksie spółek handlowych? To są dwa alternatywne rozwiązania, które proponuję. One mogą nam pomóc wyczyścić to od strony terminologicznej. Bo tak naprawdę długo będziemy się nad tym zastanawiali, pisali komentarze, co to znaczy "elektroniczny sposób przekazywania informacji".

Ta pierwsza propozycja nie byłaby zgodna z przekazem dyrektywy. To na pewno. Jeśli chodzi o tę drugą, to rzeczywiście, gdyby dopisać na końcu "w celu przekazywania", to w sensie znaczeniowym będzie to samo. To jest okej.

Tak, ale tutaj jak gdyby istotą rzeczy jest to... Ponieważ sojusz...

(Kierownik Zakładu Prawa Handlowego w Katedrze Prawa Gospodarczego w Kolegium Zarządzania i Finansów w Szkole Głównej Handlowej Tomasz Siemiątkowski: W istocie będzie to komunikowanie się...)

W obecnych przepisach są sformułowane jak gdyby dwa sposoby...

Będzie to komunikowanie się, ale w tym przypadku nie komunikowanie się nie wiadomo jakie, tylko w celu przekazania informacji. W celu przekazania informacji.

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Rozumiem.)

I ta druga wersja jest okej. To znaczy merytorycznie nic byśmy nie zmienili.

Rozumiem. Dobrze. Czyli pan sformułował to i ewentualnie...

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: Tak.)

...jak dojdziemy do końca, to poddam to...

Sformułowałem, jak do tej pory, tylko dwie konkretne propozycje poprawek. Jeżeli chodzi o propozycję poprawki o elektronicznych sposobach przekazywania informacji, analogiczna będzie dotyczyła art. 540 §3.

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: No tak, oczywiście, to jest to samo.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak, oczywiście.

Proszę państwa, kolejna uwaga.

(Głos z sali: Tę poprawkę przejmujemy.)

Kolejna uwaga...

..."Elektronicznych sposobów komunikowania się w celu przekazywania informacji"... Ja rozumiem, że to mniej więcej tak by brzmiało.

Tak by to brzmiało: ..."środków komunikacji elektronicznej w celu przekazywania informacji"... Ne wyrzucamy tej treści...

Tak dobrze, ale sformułowanie "w celu przekazania informacji" jest bardzo ważne, bo wtedy to się trzyma jakby dyrektywy. I teraz jest okej.

Dobrze. Rozumiem, że przejmujemy tę poprawkę.

Kto z panów senatorów jest za poparciem tej poprawki? Bardzo proszę. (9)

(Głos z sali: A ta pierwsza?)

Wrócimy do tego.

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Przyjęta.

Bardzo proszę dalej, Panie Mecenasie.

Dziękuję.

Proszę państwa, kolejna uwaga dotyczy grupy przepisów. Chodzi o to, abyśmy podobne przepisy sformułowali z zastosowaniem podobnej techniki.

Proszę państwa, bardzo podobne co do treści - ja nie mówią, że mające tę samą treść - bardzo podobne pod względem konstrukcji są przepisy: art. 500 §2¹, art. 505 §3¹, art. 535 §3, art. 516⁴ §1 i art. 540 §3¹. One tak naprawdę dotyczą sytuacji, w których pewne obowiązki informacyjnie ciążyłyby na spółce, chyba że spółka udostępni do publicznej wiadomości dokumenty na swojej stronie internetowej bądź w tym terminie umożliwi wspólnikom... itd.

Generalnie, o co chodzi? Proszę państwa, jeżeli zestawimy sobie §2¹ w art. 500 i art. 505 §3¹, to okaże się, że w bardzo podobnej kwestii ustawodawca stosuje troszeczkę inną technikę. Inną technikę, która przejawia się chociażby tym, że miesza się terminologicznie w §3¹ w art. 505 to, co jest przedmiotem walnego zgromadzenia. W art. 505 §3¹ mowa jest raz o uchwale o połączeniu, raz o uchwale w sprawie połączenia. Proszę zwrócić uwagę, że bez względu na to, czy będziemy tutaj rozpatrywali to pojęcie "w sprawie połączenia", dlatego że może być o połączeniu, a może nie być o połączeniu, czy też uznamy, że jest to nazwa własna, uchwała o połączeniu, ustawodawca do tej pory konsekwentnie posługiwał się sformułowaniem "uchwała o połączeniu", czego daje wyraz chociażby w §4 w art. 505, gdzie mówi się o uchwale o połączeniu spółek. I tak jest konsekwentnie.

W związku z tym Biuro Legislacyjne proponuje, aby art. 505 §3¹ otrzymał następujące brzmienie: "przepisów §1, 2 i §3 zdanie pierwsze nie stosuje się, gdy spółka nie później niż na miesiąc przed dniem rozpoczęcia zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia, na którym ma być powzięta uchwała o połączeniu, nieprzerwanie do dnia zakończenia tego zgromadzenia udostępni do publicznej wiadomości dokumenty, o których mowa w §1 i 2, na swojej stronie internetowej bądź w tym terminie"... itd.

Czyli ta zmiana dotyczy tylko i wyłącznie tego elementu, gdzie jest napisane "nieprzerwanie do dnia zakończenia tego zgromadzenia".

Tak, tutaj tylko tego. I analogiczne zmiany... Proszę zwrócić uwagę na to, teraz zacytuję, jak powinien brzmieć, zdaniem Biura Legislacyjnego, art. 516⁴ §1. W art. 516 §1 musimy zrobić dwie zmiany. Pierwsza: "Spółka powinna ogłosić plan połączenia transgranicznego nie później niż na miesiąc przed datą zgromadzenia wspólników - teraz zamiast spójnika "lub" powinno być "albo", konsekwentnie, jak w całej ustawie - albo walnego zgromadzenia"...

(Kierownik Zakładu Prawa Handlowego w Katedrze Prawa Gospodarczego w Kolegium Zarządzania i Finansów w Szkole Głównej Handlowej Tomasz Siemiątkowski: To prawda. To od razu możemy zaznaczyć.)

..."na którym ma być powzięta uchwała o połączeniu. Spółka nie jest obowiązana do ogłoszenia planu połączenia, gdy nie później niż na miesiąc przed dniem rozpoczęcia zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia, na którym ma być powzięta uchwała o połączeniu, nieprzerwanie do dnia zakończenia tego zgromadzenia bezpłatnie udostępni do publicznej wiadomości plan tego połączenia"... itd.

Konsekwentnie analogiczne zmiany powinny być dokonane w dalszych przepisach, tak jak w odniesieniu do bardzo podobnych przepisów była zastosowana ta sama technika. Chodzi o to, aby nie pojawiły się wątpliwości interpretacyjne, dlaczego raz mówi się o uchwale o połączeniu, w innym przypadku o uchwale w sprawie połączenia, raz jest uchwała o podziale, a w innym przypadku uchwała w sprawie podziału. Musimy to, proszę państwa, w kodeksie wyczyścić, tak żeby nie było żadnych wątpliwości terminologicznych.

Proszę pana, gdyby postępować w ten sposób, w tym kodeksie trzeba by wyczyścić wiele innych rzeczy.

Przede wszystkim, wszystkie przepisy, które pan cytuje, zupełnie konsekwentnie stosują tę samą metodologię. Mianowicie stosują taką metodologię, że najpierw sugerują, iż będzie zgromadzenie i będzie podjęta uchwała o... a potem zakończy się zgromadzenie, które podjęło uchwałę w sprawie. I tu nie ma żadnej sprzeczności. A skoro w ogóle mówimy o czymś, to uchwała jest w sprawie. To jest pewna tradycja tego kodeksu, i nie tylko w tym miejscu. I mnie się wydaje, że wszystkie przepisy, które pan zacytował, powinny pozostać w brzmieniu, które zostało przyjęte przez Sejm. Mało tego, nie ma tu żadnej wątpliwości interpretacyjnej. Żadnej wątpliwości interpretacyjnej nie ma i nie ma nawet sensu jakby tego komentowania. Mówię o treści komentarza. Notabene komentarz jest gotowy, czeka na państwa decyzję, na przykład czterotomowy komentarz mojego współautorstwa. Czwarty tom czeka. I ja tego w ogóle nie komentuję. Tak że, jeżeli chodzi o wątpliwości interpretacyjne, to te przepisy ani ich nie tworzą, ani ich nie wywołują, ani nie ma podejrzenia, że tak powiem, że mogą one powstać w tym zakresie. Te przepisy są na pewno ze sobą spójne i konsekwentne, myśmy zastosowali jakby tę samą, można powiedzieć, stylistykę. A to, że jest rozejście się, jest uzasadnione tym - mówię na przykład o art. 516⁴ §1 - że "spółka nie jest obowiązana do ogłoszenia planu, gdy nie później niż na miesiąc przed dniem rozpoczęcia"...

Zresztą chciałbym jeszcze jedno powiedzieć a propos. Te cztery przepisy to jest clou implementacji. To znaczy gdyby nie te cztery przepisy, tej implementacji właściwie by było, ponieważ główny ciężar gatunkowy tych kilku dyrektyw, które implementujemy, jest tu, w tym miejscu. To znaczy że właśnie jak wtedy nie... Jeżeli to jest na stronie... I tak naprawdę, jak jest na stronie... Jeżeli nie wcześniej... nie później... itd. My jakby dokładnie, bardzo precyzyjnie formułowaliśmy te przepisy, a istotą tej nowelizacji są te cztery przepisy.

Ja proponuję panu, państwu, Wysokim Komisjom, aby pozostawić te przepisy bez zmian, dlatego że wielokrotnie... Nie tyle były analizowane wątpliwości, które zgłasza pan mecenas, bo my akurat takich wątpliwości nie mieliśmy, ile świadomie te przepisy sformułowaliśmy, świadomie zostały one skierowane do uzgodnień międzyresortowych, świadomie znalazły się w sejmie i świadomie, że tak powiem, pracowano nad nimi w komisjach, dwukrotnie zresztą. I nie było w tym zakresie wątpliwości. Tak więc trudno mi jest w tej chwili istotne przepisy jakby spłaszczać, bo do tego by się to sprowadziło, gdybyśmy zaczęli w ten sam sposób nazywać ustawę połączeniową przed rozpoczęciem zgromadzenia i po zgromadzeniu.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: Mogę? Tylko jedna uwaga.)

Dziękuję bardzo.

Proszę.

Dziękuję bardzo.

Ja pozwolę sobie tylko o jednej sprawie powiedzieć. No wszystko się zgadza, to znaczy generalnie prawdą jest, że jest konsekwencja w całej ustawie z wyjątkiem art. 500 §2¹. Tamten przepis właśnie został spłaszczony. Tamten przepis został spłaszczony. Proszę zwrócić uwagę, że został sformułowany dokładnie tak, jak powiedziałem w odniesieniu do tych pozostałych przepisów. I teraz jest pytanie, dlaczego w czterech przypadkach ustawodawca rozwija treść, a w jednym przypadku nie rozwija. Czy przepis art. 500 §2¹ nie mógłby brzmieć - a jego treść byłaby taka sama jak teraz - w taki sposób: "Przepisu §2 nie stosuje się do spółki, która nie później niż na miesiąc przed datą rozpoczęcia zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia, na którym ma być powzięta uchwała o połączeniu, nieprzerwanie do dnia zakończenia zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia"... itd.? Czyli byłoby to analogicznie, jak w odniesieniu do art. 505 §3¹.

Oczywiście, że to jest to samo, tylko że teraz będzie konsekwentnie w obrębie całego aktu. I to nie jest kwestia merytoryczna tylko techniczno-legislacyjna kwestia sposobu regulowania przez ustawodawcę podobnych spraw.

Proszę.

To prawda. Ja to czytam w tej chwili. Sekundkę, dobrze?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie, chodzi o to, że rzeczywiście... Jeżeli byłoby... Ja chcę zobaczyć, czy ta różnica między art. 500 a art. 505 jest tylko redakcyjna, i wtedy należałoby to rzeczywiście...

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: ...potraktować analogicznie.)

...potraktować analogicznie. To prawda.

Muszę jednak przez sekundkę się skupić, żeby stwierdzić, czy dokładnie o to chodziło, czy tutaj nie ma czegoś ukrytego.

Tak to prawda. Na pewno to jest ta różnica. Data i dzień to jest to samo. Czyli trzeba tę różnicę wyeliminować. Nie wiem, czy w tych trzech sytuacjach jest zawsze wyraz "dniem"? Bo jeśli tak, to w art. 500 trzeba wyraz "datą" zastąpić wyrazem "dniem". I wtedy będzie identycznie. To na pewno trzeba zrobić, co do tego jakby nie ma wątpliwości. ..."Rozpoczęcia zgromadzenia wspólników albo walnego zgromadzenia, na którym ma być powzięta uchwała o połączeniu"...

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: W art. 516⁴ jest wyraz "datą".)

Czyli musimy przyjąć albo wyraz "data" albo "dzień". Bo na pewno data jest dniem.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: To prawda, ja nie mam tutaj żadnych wątpliwości.)

Tak więc ja myślę, że tu powinno być "przed dniem", dlatego że zgodnie ze stylistyką kodeksów handlowych mówi się o dniu, a nie dacie. Czyli tam, gdzie jest wyraz "datą" powinien być wyraz "dniem".

To ja może coś zaproponuję, dobrze?

Proponuję, aby...

(Kierownik Zakładu Prawa Handlowego w Katedrze Prawa Gospodarczego w Kolegium Zarządzania i Finansów w Szkole Głównej Handlowej Tomasz Siemiątkowski: ..."Do dnia zakończenia zgromadzenia"...)

Panie Profesorze, żebyśmy się dobrze zrozumieli... Proponuję, aby w §2¹ - to jest art. 1 pkt 4 nowelizacji - zastosować w tym przepisie technikę taką, jak w innych przepisach tego rodzaju. I żeby nie mówić "nieprzerwanie do dnia zakończenia tego zgromadzenia" tylko "nieprzerwanie do dnia zakończenia zgromadzenia podejmującego uchwałę w sprawie". Tak.

(Kierownik Zakładu Prawa Handlowego w Katedrze Prawa Gospodarczego w Kolegium Zarządzania i Finansów w Szkole Głównej Handlowej Tomasz Siemiątkowski: I wyrzucić słowo "datą", zastąpić je wyrazem "dzień".)

Będzie wyraz "dzień" zamiast wyrazu "data". I teraz tak...)

(Kierownik Zakładu Prawa Handlowego w Katedrze Prawa Gospodarczego w Kolegium Zarządzania i Finansów w Szkole Głównej Handlowej Tomasz Siemiątkowski: Wtedy na pewno będzie dobrze. To znaczy to będzie na pewno bezpieczniejsze. Bez konieczności dokonywania analizy.)

Właśnie o to chodziło, Panie Profesorze. O to mi chodziło.

I teraz przejdźmy do dziewiątki. Bo w dziewiątce znów się pojawia...

(Głos z sali: ...Poprawkę akceptujemy...)

Może blokiem przegłosujemy, bo chodzi o to, żebyśmy to wszystko ujednolicili.

Proszę zwrócić teraz uwagę na art. 516⁴. Przede wszystkim musimy zamienić spójnik...

(Głos z sali: ..."lub" na "albo".)

..."lub" na "albo".

(Kierownik Zakładu Prawa Handlowego w Katedrze Prawa Gospodarczego w Kolegium Zarządzania i Finansów w Szkole Głównej Handlowej Tomasz Siemiątkowski: Tam gdzie mówi się o zgromadzeniach?)

Tak.

(Kierownik Zakładu Prawa Handlowego w Katedrze Prawa Gospodarczego w Kolegium Zarządzania i Finansów w Szkole Głównej Handlowej Tomasz Siemiątkowski: No tak, tak.)

I w art. 516⁴ wyraz "data" musimy zastąpić wyrazem "dzień".

(Kierownik Zakładu Prawa Handlowego w Katedrze Prawa Gospodarczego w Kolegium Zarządzania i Finansów w Szkole Głównej Handlowej Tomasz Siemiątkowski: No tak, bo zgodnie ze stylistyką kodeksu mówi się o dniu, wyraz "data" jest tu niefortunnie użyty.)

No tak, ale rozmawialiśmy o art. 500, a teraz mówimy o art. 516.^. To powinno się nagrać, żebyśmy wszyscy wiedzieli, gdzie ustawodawca...

Tak więc skoro rozmawiamy o art. 516, to rozumiem, że nie rozbudowujemy go, tyko zastępujemy wyraz "data" wyrazem "dzień" i spójnik "lub" zastępujemy spójnikiem "albo".

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: Tak.)

Tak. I to jest okej. To odnosi się do art. 516.

Pięć przepisów będzie sformułowanych analogicznie, wszędzie znajdzie się wyraz "dzień" i tam, gdzie trzeba, będzie spójnik "albo".

(Kierownik Zakładu Prawa Handlowego w Katedrze Prawa Gospodarczego w Kolegium Zarządzania i Finansów w Szkole Głównej Handlowej Tomasz Siemiątkowski: I będziemy mieli dłuższą wersję, a nie krótszą.)

I będziemy mieli dłuższą wersję, a nie krótszą.

(Kierownik Zakładu Prawa Handlowego w Katedrze Prawa Gospodarczego w Kolegium Zarządzania i Finansów w Szkole Głównej Handlowej Tomasz Siemiątkowski: Tak, dobrze.)

Czyli brzmienie tej propozycji poprawki, która jest taką "wzrokową" propozycją poprawki, bo dotyczy jak gdyby...

Ja może ją nazwę. Opiszę tę propozycję poprawki, a sformułuję ją po posiedzeniu komisji.

Propozycja poprawki zmierza do tego, aby przepisowi art. 500 §2¹ nadać techniczny kształt analogiczny chociażby do art. 505 §3¹, art. 516⁴ §1 itd. Tak? Dodatkowo, tam gdzie pojawia się wyraz "data", zastępujemy go wyrazem "dzień", a tam gdzie jest błędnie użyty spójnik "lub", zastępujemy go spójnikiem "albo".

Dobrze. Możemy w takiej formie poddać to pod głosowanie. Przejmujemy tę poprawkę.

Kto z panów senatorów jest za poparciem tej poprawki? Bardzo proszę. (8)

Dziękuję. Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

Jeszcze coś, Panie Mecenasie?

Tak, oczywiście.

Proszę państwa, kolejna uwaga dotyczy art. 1 pkt 8. Zmieniamy art. 516 §6. W tymże przepisie znalazło się odesłanie do art. 500 §2. I teraz jest pytanie, czy to odesłanie dotyczy planu połączenia, czy ogłoszenia albo udostępnienia planu połączenia. Gdyby odesłanie miało dotyczyć planu połączenia, wówczas art. 516 §6 powinien odsyłać do art. 498 jako podstawowego z punktu widzenia formułowania planu połączenia. Gdyby miało odsyłać do ogłaszania albo udostępniania planu połączenia, wówczas odesłanie, które przyjął Sejm, powinno zostać rozszerzone o §2¹, ponieważ o ogłaszaniu mowa jest w art. 500 §2, o udostępnianiu mowa jest w §2¹. Dziękuję.

(Głos z sali: Proszę powiedzieć jeszcze raz, o czym...)

W czym jest problem, tak? Proszę zwrócić uwagę na to, że mówimy tak: ogłaszanie albo udostępnianie...

(Głos z sali: ...To ogłoszenie lub udostępnianie.)

Dobrze, czyli już wiadomo, Panie Profesorze. O ogłaszaniu mowa jest w art. 500 §2, a o udostępnianiu mowa jest w art. 500 §2¹. W związku z tym to odesłanie musi być zarówno do §2... Tutaj mówi się o tym, że udostępni do publicznej wiadomości plan...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak. Czyli mamy art. 500 §2...

Oczywiście, bo popełniliśmy błąd w tym sensie, że jego tam nie było...

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: No właśnie.)

Myśmy otworzyli kodeks w brzmieniu dzisiejszym, tam nie było art. 500¹.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: Trzeba go dopisać.)

To jest oczywiste. Tak, tak.

Być może, Panie Profesorze, można całkowicie inaczej podejść do tego odesłania, powiedzieć, że ogłaszanie albo udostępnianie planu połączenia... Na czym to polega, wiadomo. Tylko że...

Tak, ale potem powstałyby spory interpretacyjne, bo w przypadku takich procesów transformacyjnych są pewne wymogi. Chociażby na potrzeby sądów rejestrowych. I jeżeli nie będzie odesłania, którego wymogu się nie stosuje, to powstaną spory interpretacyjne. Art. 500 §2 w ogóle nie stanowi o udostępnianiu. Do tej pory w ogóle nie mówiło się o udostępnianiu. To jest oczywiste.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: Tak jest. I o to chodzi.)

Dodajemy §2¹. Tak?

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: Tak jest.)

Dobrze. Przejmujemy tę poprawkę.

Kto z panów senatorów jest za jej poparciem? (8)

Stwierdzam, że połączone komisje poparły tę poprawkę.

I teraz proponuję, żeby Wysokie Komisje raczyły jeszcze spojrzeć na tę moją pierwszą uwagę, w której ja wskazywałem...

To więcej uwag już nie ma?

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: Nie ma już więcej uwag. Tylko to nam zostało.)

Właśnie do tej pierwszej uwagi chciałbym wrócić. Tak jak pan powiedział, dzięki tym poprawkom, o których powiedzieliśmy, po ich przyjęciu kodeks będzie ładnie napisanym aktem prawnym, ale moim zdaniem nazywanie ustawy po imieniu to jest absolutne zaśmiecanie legislacyjne. I jest taka konwencja, chociażby w art. 26 k.s.h. jest dzisiaj taka konwencja: wedle przepisów o rachunkowości. Wszyscy wiedzą, że wedle przepisów o rachunkowości to znaczy według ustawy o rachunkowości. Moim zdaniem to po prostu brzmi ładniej. Bez względu na to, jak brzmią poszczególne reguły zasad techniki prawodawczej. Akurat nie mam ich w tej chwili w głowie, ale to też nie jest tak, że to jest obowiązujące bezwzględne.

Zasady techniki prawodawczej są powszechnie obowiązującym aktem prawa. Jest to w rozporządzeniu prezesa Rady Ministrów, wydanym na mocy orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego dotyczącego art. 2 konstytucji. Wiążą również parlament.

Jeżeli chodzi o odsyłanie, pan zwrócił uwagę na to, że w pewnych okolicznościach ustawodawca w ustawie - Kodeks spółek handlowych odsyła w sposób przedmiotowy do przepisów o rachunkowości. Ale można wskazać również inne przykłady, gdzie odsyła w sposób właściwy, czyli do konkretnego aktu normatywnego.

Zasada techniki prawodawczej jest bardzo prosta: nie ingerujemy w przepisy w takim zakresie, w jakim zmiana miałaby być pozorna. W tym wypadku mamy do czynienia ze zmianą pozorną.

Nie, ona nie jest pozorna. Bo może pan, Panie Mecenasie, z łatwością dokonać takiej interpretacji, że my nie zmieniamy przecież art. 312 pkt 3 §1 tylko w ogóle zmieniamy in extenso art. 312¹. Dlatego że, proszę pana, art. 312¹ został w sposób katastrofalnie nieprawidłowo sformułowany poprzednio, w poprzedniej nowelizacji. To był błąd merytoryczny. Otóż odwoływano się do członków zarządu na etapie spółki akcyjnej w organizacji, tymczasem w spółce akcyjnej w organizacji możemy nie mieć zarządu tylko założycieli. W związku z tym w tej chwili likwidujemy absolutnie... I to przeszło przez wszystkie jakby instancje merytoryczne, i niejako przy okazji pkt 3 otrzymuje takie, a nie inne brzmienie. Gdybyśmy otworzyli słownik...

Problem polega na tym, Panie Profesorze, że Sejm przyjął zupełnie inną zmianę. Gdyby tak było, jak pan powiedział, to byłoby okej. Proszę zwrócić jednak uwagę na to, że nowelizujemy konkretnie pkt 3. Nie nadajemy tu nowego brzmienia, tak jak pani dyrektor powiedziała na początku. Rząd proponował nadanie nowego brzmienia całemu art. 312¹. Sejm przyjął zupełnie inny kształt przepisu zmieniającego, wypunktował nam zmiany. W tym wypadku zmiana w tiret drugim jest zmianą pozorną. I tylko o to chodzi.

Czy ktoś z panów senatorów przejmuje poprawkę?

No dobrze, będzie brzydziej po prostu. To znaczy to nie jest merytoryczna kwestia. To nie jest merytoryczna kwestia.

Pan przewodniczący Zientarski przejmuje poprawkę.

Zatem poddaję ją pod głosowanie.

Kto z panów senatorów jest za poparciem tej poprawki? Bardzo proszę. (9)

Dziękuję. Stwierdzam, że połączone komisje przyjęły tę poprawkę.

Czy są inne propozycje poprawek? Nie ma.

Stawiam zatem wniosek o przyjęcie tej ustawy wraz z przyjętymi poprawkami.

Kto jest za tym wnioskiem? Bardzo proszę. (9)

Stwierdzam, ze połączone komisje przyjęły wniosek jednogłośnie.

I teraz musimy wyznaczyć senatora sprawozdawcę.

Senator Jurcewicz nie?

(Senator Stanisław Jurcewicz: Ja już dzisiaj byłem sprawozdawcą.)

...Jeśli jeszcze można... Czy Senat nie mógłby wrócić do brzmienia...

Wszystko można, ale już przegłosowaliśmy... na poziomie komisji, oczywiście jeszcze można wrócić do tego w czasie posiedzenia plenarnego.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dobrze, to już do tego nie wracamy.

Senator sprawozdawca.

(Głos z sali: Senator Majkowski.)

Okej, dobrze, ja się wycofuję w tym momencie. Ja rozumiem...

Senator Majkowski, tak? Pan senator Majkowski się zgadza. Nie ma sprzeciwu. Nie ma też innych kandydatur.

Bardzo dziękuję Biuru Legislacyjnemu i naszym gościom.

Zamykam wspólne posiedzenie komisji.