Zapis stenograficzny (2080) ze wspólnego posiedzenia

Komisji Gospodarki Narodowej (296.)

oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej (250.)

w dniu 15 marca 2011 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców (cd.) (druk senacki nr 1119; druki sejmowe nry 3656, 3855 i 3855-A).

Proszę państwa, jest godzina 16.01, rozpoczynamy.

Witam wszystkich państwa.

Otwieram posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Publicznej... Państwowej, tak?

(Głos z sali: Państwowej.)

Państwowej. Przepraszam.

...oraz Komisji Gospodarki Narodowej. Kontynuujemy rozpatrywanie ustawy o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców.

Witam wszystkich państwa, witam gości.

Kto reprezentuje Ministerstwo Gospodarki? Czy jest ktoś z Ministerstwa Gospodarki? Jeszcze nie ma. To nic, będziemy czekali. Mam nadzieję, że w momencie, gdy przedstawiciele ministerstwa będą nam potrzebni, to się pojawią.

Witam pana posła Szejnfelda. Pan poseł jak rzadko który poseł pojawia się na wszystkich posiedzenia komisji dotyczących ustawy, którą prowadzi. Bardzo nam miło, Panie Pośle. Znamy pańskie emocjonalne zaangażowane w tę sprawę i bardzo je doceniamy. Witam pozostałych gości.

Przypomnę państwu, panom senatorom, że na poprzednim posiedzeniu odnieśliśmy się do samej ustawy, wysłuchaliśmy zarówno przedstawicieli resortu, jak i przedstawicieli stron zgłaszających różnego rodzaju poprawki. Dzisiaj po przedstawieniu poprawek przez Biuro Legislacyjne, które oprócz tego zostało poproszone o przygotowanie na dzisiejsze posiedzenie zestawienia poprawek uwzględniającego zarówno poprawki proponowane przez Biuro Legislacyjne, jak i te poprawki, które zostały zgłoszone przez przedstawicieli resortu na poprzednim posiedzeniu, oraz te, które do nas napłynęły czy były zgłaszane przez zainteresowane środowiska i czekają na ewentualne przejęcie przez panów senatorów, postaramy się do tych poprawek odnieść w sposób miarę zorganizowany i zwarty, procedując poprawkę po poprawce.

Jeżeli nie usłyszę głosów sprzeciwu, to uznam, że taki tryb rozpatrywania ustawy został przez panów senatorów przyjęty. Głosów sprzeciwu nie słyszę.

Na początku oddam głosu Biuru Legislacyjnemu, które - jak państwo senatorowie pamiętacie - z uwagi na skomplikowanie ustawy na poprzednim posiedzeniu nie przedstawiło nam jeszcze swojej opinii, i poproszę, aby w tej chwili nam tę opinię w skrócie przedstawiło. Potem, podczas rozpatrywania propozycji poprawek, jeżeli będzie potrzeba udzielenia jakichś dokładniejszych informacji, to panowie legislatorzy, którym dziękuję za przygotowanie zestawienia poprawek i przygotowanie opinii, będą się do nich odnosili. Jeżeli panowie senatorowie nie mają... Przyjęliśmy zasadę, zgodnie z którą dzisiaj już nie będziemy zgłaszali poprawek, nie będziemy wnosili nowych poprawek, jeżeli nie będzie takiej potrzeby.

Jeśli chodzi o tryb rozpatrywania poprawek, to w przypadku przejęcia ich przez panów senatorów oczywiście najpierw wypowie się Biuro Legislacyjne, potem przedstawiciele ministerstwa, którzy już przybyli. Tak?

Witam państwa serdecznie. Państwo mieli już okazję zapoznać się z tą opinią biura. Witam panów ministrów, pana ministra Wronę, pana ministra Kasprzaka. Bardzo nam miło. Ranga naszego spotkania z sekundy na sekundę rośnie. Bardzo nam miło.

Panowie Legislatorzy, bardzo proszę o przedstawienie uwag.

Dziękuję bardzo.

Wysoka Komisjo!

W przedstawionej przez Biuro Legislacyjne opinii znalazło się dwadzieścia dziewięć uwag szczegółowych, w większości uwagi te poparte są propozycjami poprawek. W części dotyczącej przebiegu prac legislacyjnych przedstawiamy także wątpliwości co do konstytucyjności trybu wprowadzania niektórych poprawek na etapie trzeciego czytania w Sejmie. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego podstawowe treści, które znajdują się ostatecznie w ustawie, powinny przebyć pełną drogę procedury, czyli trzy czytania, a więc muszą być objęte materią projektu przekazanego do Sejmu. Wątpliwości może budzić znowelizowanie przepisu karnego w kodeksie spółek handlowych, penalizującego działania na szkodę wierzycieli spółki, nowelizacja załącznika do ustawy o podatku od towarów i usług oraz nowelizacja ustawy o rolnictwie ekologicznym. W tym ostatnim zakresie w trakcie prac legislacyjnych podniesiona została także wątpliwość co do zgodności z prawem Unii Europejskiej możliwości określania przez ministra w drodze rozporządzenia odstępstw od warunków produkcji ekologicznej.

Pierwsza grupa uwag szczegółowych Biura Legislacyjnego dotyczy zmian w ustawie - Prawo spółdzielcze.

Nazywam się Michał Gil, reprezentuję Biuro Legislacyjne.

Panie Przewodniczący! Wysokie Komisje! Szanowni Państwo!

Pierwsza uwaga dotycząca prawa spółdzielczego nie zawiera propozycji poprawki, niemniej pozwolę sobie ją tu przedstawić. Ustawa w zakresie, w którym nowelizuje prawo spółdzielcze, dodaje do tej ustawy art. 16a stanowiący, że spadkobierca zmarłego członka spółdzielni dziedziczy udziały, jeżeli jest członkiem spółdzielni lub złożył deklarację przystąpienia do spółdzielni. Jeżeli spadkobierców jest więcej niż jeden, powinni oni wskazać jednego spośród siebie, który uzyskuje prawo do udziałów, chyba że podzielą oni udziały między tych spadkobierców, którzy złożyli deklarację przystąpienia do spółdzielni. Spółdzielnia nie może odmówić przyjęcia w poczet członków spadkobierców dziedziczących udziały, jeżeli odpowiadają oni wymogom określonym w statucie.

Ten przepis uzależnia dziedziczenie udziałów od przystąpienia przez spadkobiercę do spółdzielni, jednocześnie ustawa nie daje wskazówek, co stanie się z udziałami w wypadku, gdy żaden ze spadkobierców nie jest członkiem spółdzielni lub nie złożył deklaracji przystąpienia do spółdzielni. Kolejne zastrzeżenie do tego przepisu dotyczy tego, że nie ma rozstrzygnięcia ustawodawcy co do dziedziczenia udziałów w razie niewskazania przez spadkobierców spośród siebie osoby, która uzyskuje prawo do udziałów.

Jak już powiedziałem, Biuro Legislacyjne nie przedstawia propozycji poprawek, jednakże poddaje ten przepis pod refleksję.

Czy przejść do...

Tak, tylko proszę to zrobić w sposób zwarty, a potem, jeżeli będą pytania, będziemy się odnosili do konkretnych uwag dotyczących poszczególnych poprawek. Dobrze?

Uwaga druga. Nowelizacja ustawy - Prawo spółdzielcze wprowadza możliwość przekształcenia spółdzielni pracy w spółkę. Ten przepis jest bez wątpienia wzorowany na odpowiedniej regulacji kodeksu spółek handlowych. Jednakże ustawodawca bez wskazania ważnych przyczyn odstąpił od zasad określonych w kodeksie spółek handlowych.

Ja chciałbym zwrócić uwagę na trzy takie miejsca, przepisy, które są szczególnie rażące. Pierwsza sprawa dotyczy badania przez biegłego rewidenta planu przekształcenia. Założeniem jest, aby biegły rewident był wybierany przez sąd rejestrowy. W związku z tym w kodeksie spółek handlowych znajduje się regulacja stanowiąca, że to właśnie sąd rejestrowy określa wynagrodzenie biegłego. Podobnej regulacji nie ma w przepisach prawa spółdzielczego, co będzie rodziło kłopoty natury faktycznej z ustaleniem tego wynagrodzenia.

Drugie odstępstwo od zasad określonych w kodeksie spółek handlowych dotyczy gwarancji dla spółdzielców, chodzi o informacje dotyczące przekształcenia. Kodeks spółek handlowych zakłada, że w przypadku przekształcenia akcjonariusze lub udziałowcy mają prawo żądania wydania im bezpłatnie odpisów dokumentów związanych z przekształceniem. Nie ma analogicznego roszczenia w przypadku prawa spółdzielczego. Ponadto kodeks spółek handlowych zakłada, że przed samym aktem głosowania nad uchwałą o przekształceniu akcjonariusze lub udziałowcy są informowani o podstawowych założenia przekształcenia. Takiego przepisu nie ma w prawie spółdzielczym. Istnienie takiego przepisu wydaje się szczególnie uzasadnione tym, że spółdzielcy jest to grupa udziałowców spółdzielni bardzo rozproszona, która często nie ma dostępu do fachowej wiedzy prawniczej bądź jej dostęp do tej wiedzy jest utrudniony. W związku z tym wydaje się właściwe zawarcie w przepisach prawa spółdzielczego regulacji analogicznej do regulacji istniejącej w kodeksie spółek handlowych.

Trzecia kwestia dotyczy większości potrzebnej do przekształcenia spółdzielni w spółkę. Kodeks spółek handlowych w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową wymaga uchwały popartej przez wspólników reprezentujących co najmniej połowę kapitału zakładowego większością 3/4 głosów, w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej w osobową warunkiem przekształcenia jest to, aby za przekształceniem wypowiedzieli się wspólnicy reprezentujący co najmniej 2/3 kapitału zakładowego. Dlaczego mówię o przekształcaniu spółek kapitałowych? Dlatego że w swojej strukturze są one najbardziej podobne do spółdzielni. Spójrzmy teraz na przepis prawa spółdzielczego. Mówi on o większości 3/4 głosów oddanych na walnym zgromadzeniu w obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania, co w skrajnym przypadku daje możliwość podjęcia uchwały o przekształceniu przez 37,5% uprawnionych do głosowania. Jest to bardzo mała, bardzo mała część spółdzielców. Jeżeli ustawodawca uważa za słuszne przyjęcie bardziej restrykcyjnych warunków przekształcenia spółki w spółkę, to dziwić musi to, że w przypadku przekształcenia spółdzielni w spółkę ten limit jest niższy.

Ja tutaj nie przedstawiam rozwiązania, nie wskazuję, jak ta większość miałaby się kształtować, ale poddaję to pod rozwagę Wysokich Komisji.

Proszę państwa, biorąc pod uwagę temperament pana legislatora, jego wiedzę i konieczność... W każdym razie proponuję, abyśmy odstąpili od tego początkowego trybu, bo i tak będziemy to powtarzali przed głosowaniem nad każdą poprawką, gdyż będę wówczas prosił o wstęp merytoryczny. Proponuję, abyśmy przeszli do przeglądu zestawienia poprawek. Powtarzam, one są różnej natury, są wśród nich propozycje zgłoszone do naszej komisji przez zainteresowane podmioty o różnym charakterze, także zgłoszone przez przedstawicieli rządu w trakcie naszego poprzedniego posiedzenia, gros propozycji stanowią propozycje zgłoszone przez Biuro Legislacyjne.

Jeżeli zatem panowie senatorowie, przepraszam, państwo senatorowie, bo jest z nami senator Rotnicka, się zgodzą, to z uwagi na konieczność pewnej racjonalizacji naszego działania przyjęlibyśmy taki tryb rozpatrywania tych poprawek czy propozycji.

(Senator Władysław Ortyl: Czy mogę?)

Pan senator Ortyl.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Panie Przewodniczący, ja jeszcze mam takie pytanie. Czy na sali znajdują się przedstawiciele firm lobbingowych?

Tak, tak, ja zapomniałem zadać to rytualne pytanie. Czy na sali znajdują się przedstawiciele firm działających w charakterze firm lobbingowych? Jeżeli tak, to proszę się przedstawić i określić zakres swej działalności.

Szymon Pawłowski, spółka New Solutions w imieniu Chipita Poland Spółka z o.o. Broniony interes to kwestia zawarta w art. 57, dotycząca wyrobów ciastkarskich, która została wprowadzona przez Sejm w poprawce do tej ustawy.

Rozumiem.

Czy panowie obaj...

Bardzo proszę.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Radosław Parda, ta sama firma i ten sam interes.

Najprawdopodobniej nie będziecie mieli panowie okazji się wypowiedzieć, dlatego że wśród wniosków zgłaszanych przez przedstawicieli rządu w trakcie poprzedniego posiedzenia pojawił się wniosek, aby skreślić ten artykuł z tego oto powodu, że poprawka mniej więcej tej samej treści została zgłoszona do ustawy...

(Głos z sali: Do ustawy o VAT.)

...o VAT, którą rozpatrywała Komisja Budżetu i Finansów Publicznych, i tam się to znajduje. W każdym razie o tym, czy tak będzie, rozstrzygniemy w trakcie procedowania.

Zatem przystępujemy do rozpatrywania propozycji poprawek.

Poprawka pierwsza w zestawieniu poprawek to poprawka zgłoszona przez Krajową Radę Spółdzielczą. Chodzi o skreślenie art. 2, czyli o skreślenie możliwości przekształcenia spółdzielni pracy w spółkę.

(Senator Bohdan Paszkowski: Panie Przewodniczący, miałbym pytanie.)

Bardzo proszę. Czy ktoś z panów senatorów przejmuje tę poprawkę?

A to przepraszam, bo właśnie moje pytanie miało dotyczyć tego, czy te poprawki będą uzyskiwały potwierdzenie senatorów.

Tak, tak, oczywiście, jak najbardziej.

(Senator Bohdan Paszkowski: Dobrze.)

Czy ktoś z panów, z państwa senatorów podtrzymuje tę poprawkę? Nie ma nikogo chętnego.

Zatem przechodzimy do następnej, zgłoszonej przez "Profus", która rozszerza możliwości przekształcania spółdzielni w spółki handlowe w stosunku do tego zakresu, który proponuje ustawa.

Czy Biuro Legislacyjne chciałoby się wypowiedzieć w tej sprawie? Nie. Dobrze.

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Nie.)

Nie ma uwag.

Czy ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać tę poprawkę? Nie ma chętnych.

Zatem przechodzimy do poprawki trzeciej, zgłoszonej przez "Promel", "Techno-Service" i OAW. Zmierza ona w tym samym kierunku, w którym zmierzała poprzednia poprawka.

Czy ktoś z państwa senatorów podtrzymuje tę poprawkę?

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Tu chodzi raczej o to, żeby było możliwe przekształcenie spółdzielni...)

To proszę powiedzieć.

Ta poprawka zmierza do tego, aby było możliwe przekształcenie również tych spółdzielni, których jedynymi członkami są osoby prawne.

Rozumiem.

Czy ktoś z państwa senatorów podtrzymuje tę poprawkę? Nie ma chętnych.

Zatem przechodzimy do poprawki czwartej. Jest to propozycja Biura Legislacyjnego.

Bardzo proszę. Który z panów?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Art. 2 pkt 4, art. 203j.

Jest to poprawka o charakterze czysto redakcyjnym. Zmierza ona do tego, aby ujednolicić terminologię stosowaną w ustawie.

Ministerstwo? Jest zgoda. Tak? Nie ma sprzeciwu.

Panowie senatorowie też nie chcą zabierać głosu.

Ja przejmuję tę poprawkę.

Kto jest za jej przyjęciem? (16)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję.

Stwierdzam, że komisje jednomyślnie poparły tę poprawkę.

Teraz tak. Nad poprawkami piątą, dziesiątą i dwunastą, gdyby zostały przejęte, należy głosować łącznie. To są poprawki zgłoszone przez Krajową Radę Spółdzielczą. Tak?

(Głos z sali: Tak.)

Bardzo proszę, może ktoś z panów jeszcze uzupełni.

Jeszcze jedna uwaga. Otóż przyjęcie tych poprawek wyklucza głosowanie nad poprawką jedenastą. A teraz pokrótce zrecenzuję, przedstawię treść tych poprawek. Otóż zmierzają one do tego, aby decyzję i całą procedurę przekształcenia prowadził nie zarząd spółdzielni, a komisja przekształceniowa składająca się z siedmiu osób, w skład której będzie wchodził przewodniczący zarządu oraz osoby powołane spoza zarządu, również spoza spółdzielni. Zmierzają one również do tego, aby przy wycenie spółdzielni brać pod uwagę wartość rynkową, a nie bilansową. Zmieniają one również treść uchwały o przekształceniu i przewidują tryb dochodzenia roszczeń przez byłych członków spółdzielni.

Dziękuję.

Czy ktoś z panów senatorów chce przejąć te poprawki? Pan senator Gruszka.

Zatem bardzo proszę ministerstwo o ewentualną opinię.

(Głos z sali: Nie.)

Nie, czyli ministerstwo jest przeciwne.

Pan poseł Szejnfeld.

Bardzo proszę.

Ja może tylko dodam słowo. Otóż te propozycje zostały przedłożone w pracach sejmowych, zostały one poddane głębokiej analizie, także ekspertów zewnętrznych, nie tylko z Sejmu, i zostały one zaopiniowane negatywnie. W związku z tym w imieniu komisji również wnoszę o nieprzyjmowanie tych poprawek.

Dziękuję bardzo.

Nie ma innych głosów.

Zatem poddaję pod głosowanie poprawki, które przejął pan senator Gruszka.

Kto jest za ich przyjęciem? (7)

Kto jest przeciwny? (11)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję bardzo.

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że połączone komisje nie poparły tej grupy poprawek, czyli poprawek piątej, dziesiątej i dwunastej w tym zestawieniu.

Poprawka szósta to jest propozycja Biura Legislacyjnego, a jednocześnie propozycja zgłoszona przez spółdzielnię "Techno-Service" i Krajową Radę Spółdzielczości.

Bardzo proszę.

To jest poprawka o charakterze redakcyjnym.

Rozumiem

Resort jest za, przedstawiciel resortu kiwa głową.

Nie ma innych uwag.

Przejmuję tę poprawkę.

Kto z państwa senatorów jest za jej przyjęciem? (18)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję.

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że połączone komisje poparły tę poprawkę.

Poprawka siódma to poprawka tej samej natury. Tak?

Tak, poprawka redakcyjna.

Dobrze.

Przedstawiciel resortu kiwa głową, jest za. Nie ma pytań. Zatem przejmuję tę poprawkę.

Kto jest za jej przyjęciem? (18)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Stwierdzam poparcie tej poprawki przez połączone komisje.

Poprawka ósma. Pan mecenas już był uprzejmy o niej mówić. Może jeszcze tylko krótko przypomnimy, o co chodzi.

Chodzi o to, aby ustawa przesądzała, że to sąd rejestrowy określa wynagrodzenie biegłego rewidenta.

Rozumiem.

Pan minister?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Pan poseł?

Państwo jesteście przeciwni tej poprawce. Tak?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Zdaniem Biura Legislacyjnego była pewna niejasność w tej sprawie i ten przepis...

Bardzo proszę.

(Specjalista w Sekretariacie Ministra w Ministerstwie Gospodarki Anna Skowrońska-Kotra: Anna Skowrońska...)

(Rozmowy na sali)

Państwa senatorów i gości uprzejmie proszę o spokój, jeżeli ktoś ma potrzebę prowadzenia rozmów, to od tego są kuluary i można z nich korzystać.

Oddaję pani głos.

Bardzo proszę.

Nazywam się Anna Skowrońska, Ministerstwo Gospodarki.

Chciałabym... Nie słychać?

(Głos z sali: Proszę głośniej.)

Poprawka zgłoszona przez Biuro Legislacyjne nie może zostać uwzględniona, ponieważ w wymienionym przepisie w ogóle nie wspominamy o tym, że biegłego rewidenta powołuje sąd. Biegłego rewidenta wybiera spółdzielnia, gdy rozpoczyna prace nad przekształceniem, tak że wprowadzenie w tym momencie sądu, który będzie określał wynagrodzenie za pracę biegłego rewidenta, nie ma sensu. Trzeba by dokonać zmiany całego trybu przekształcenia.

Oddaję jeszcze głos Biuru Legislacyjnemu.

Ja zwracam uwagę na treść art. 203j pkt 3. Brzmi on w ten sposób: przekształcenie spółdzielni pracy w spółkę handlową wymaga zbadania planu przekształcenia i sporządzenia opinii przez biegłego rewidenta wyznaczonego przez sąd rejestrowy.

Wszystko można o naszym Biurze Legislacyjnym, ale nie to, że nie bada tego wszystkiego, że tak powiem, do głębi.

Bardzo proszę, pan senator Ortyl.

Panie Przewodniczący, ja bym przejął tę poprawkę.

Rozumiem.

Ministerstwo może się jeszcze namyśli. My podejmiemy decyzję w głosowaniu, a gdyby ewentualnie była negatywna decyzja, to wtedy byśmy... Dobrze?

Kto z panów senatorów...

(Głos z sali: Ktoś tego nie wyrzucił, kopiując.)

Tak.

(Głos z sali: To jest niekonsekwencja.)

Bardzo proszę. Kto z panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? (17)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (1)

Dziękuję bardzo.

Senatorowie poparli tę poprawkę.

Teraz poprawka dziewiąta.

Bardzo proszę, Panie Mecenasie.

Już wcześniej zwracałem na nią uwagę. Chodzi tu o zapewnienie pewnych obowiązków informacyjnych spółdzielni wobec jej członków na etapie przekształcenia spółdzielni w spółkę.

Rozumiem.

Bardzo proszę ministerstwo o opinię.

W art. 18 prawa spółdzielczego, który mówi o uprawnieniach członków spółdzielni, jest wyraźnie wskazane, że członkowie otrzymują odpisy statutów, regulaminów oraz uchwały organów spółdzielni i protokoły, tak że nie widzę potrzeby powtarzania tu takiego uprawnienia członka spółdzielni.

Bardzo proszę, Biuro Legislacyjne.

Zacytowany przepis rzeczywiście mówi o regulaminach, uchwałach, statutach, tymczasem tych dokumentów nie można zakwalifikować do żadnej kategorii, które zostały wymienione w tym przepisie.

Dobrze. Zatem trwamy przy swoich opiniach, sprawa nie dotyczy...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak, to jest kwestia legislacyjna. Ja w tych sprawach bardziej ufam senackiemu Biuru Legislacyjnemu z powodów nie tylko sentymentalnych, ale również...

Przejmuję tę poprawkę.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? (19)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję.

Komisje poparły tę poprawkę.

Teraz przechodzimy do omówienia poprawki jedenastej.

Bardzo proszę, Panie Mecenasie.

Uchwała o przekształceniu spółdzielni w spółkę powinna zawierać między innymi określenie wysokości kwoty przeznaczonej na wypłaty dla członków spółdzielni nieuczestniczących w spółce przekształcanej, która jest ustalana proporcjonalnie do udziałów przysługujących tym członkom i nie może przekroczyć 10% wartości bilansowej spółdzielni określonej w planie przekształcenia.

Zwracam uwagę na fragment "która jest ustalana proporcjonalnie do udziałów przysługującym tym członkom". Na tym etapie jeszcze nie wiadomo, ilu członków przystąpi do spółki, w związku z tym nie jest możliwe określenie tej wysokości w proporcji do udziałów reprezentowanych przez tych członków. Wobec tego ten fragment należy skreślić. Ta zmiana sprawi jednocześnie, że przepis ten będzie miał analogiczne brzmienie do brzmienia odpowiedniej regulacji w kodeksie spółek handlowych.

Brzmi to przekonująco.

Czy ministerstwo jest przekonane co do...

(Głos z sali: Nie jest przekonane.)

Nie jest przekonane. Czy wypowie się konkretniej, czy też ograniczymy się do takiej opinii?

Bardzo proszę.

Proces przekształcenia spółdzielni rozpoczyna się w momencie podjęcia uchwały walnego zgromadzenia członków spółdzielni, a więc już wiadomo, ilu członków spółdzielni opowiedziało się za przekształceniem spółdzielni w spółkę. Uważam, że w tej sytuacji jest to zmiana niezasadna.

Rozumiem. To jest ocena merytoryczna.

Czy Biuro Legislacyjne w ostatnim słowie coś jeszcze...

Art. 203p: "Spółdzielnia pracy wzywa swoich członków do złożenia, w sposób wskazany w statucie, oświadczenia o uczestnictwie w spółce przekształconej, w terminie miesiąca od dnia podjęcia uchwały o przekształceniu spółdzielni w spółkę handlową". Drugie zdanie nie jest tu istotne.

Jeżeli ktoś nadal miałby wątpliwości co do kolejności, to proszę zwrócić uwagę na to, że art. 203p znajduje się po art. 203o, oraz na to, że w art. 203j, gdzie przedstawiono po kolei sekwencje czynności potrzebnych do przekształcenia, najpierw znajduje się podjęcie uchwały, mówi o tym pkt 5, a dopiero potem, w pkcie 6, zapisane jest wezwanie członków spółdzielni do złożenia oświadczenia. Dziękuję.

Dziękuję.

Bardzo proszę, pan poseł Szejnfeld.

Omawiając tę całą procedurę, musimy brać pod uwagę także moment określonego zdarzenia i część, która ma charakter określenia woli, odróżniać od części, która ma charakter określenia czy podjęcia decyzji. Sam fakt głosowania podczas walnego zgromadzenia jest określeniem woli, oświadczeniem, że tak powiem, woli członków. Tymczasem w art. 203p mamy już do czynienia z konsekwencją tego zbiorowego oświadczenia woli, czyli z podjęciem formalnej decyzji. To, co jest dla mnie istotne... Ja oczywiście nie jestem specjalistą prawa spółdzielczego, zresztą dostałem te poprawki przed chwilą, więc je oceniam niejako na żywo, gdybym miał chociaż dzień czy parę godzin, to może miałbym możliwość odnieść się do tego bardziej merytorycznie.

(Głos z sali: Panie Pośle, to proszę się przygotować, to nie jest argument, że pan poseł...)

Pan poseł działa z najlepszą wolą...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Spokojnie, Panie Senatorze.

(Poseł Adam Szejnfeld: Panie Senatorze, jeżeli...)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Panie Senatorze, proszę...

Panie Senatorze, tak jak mówię, piętnaście minut temu dostałem kilkadziesiąt państwa poprawek, bez opisów, bez uzasadnienia, napisane jest tylko tyle, że w artykule takim i takim zmienia się to i to albo dodaje się takie i takie wyrazy itd. Jeżeli pan twierdzi, że pan jest w stanie w ciągu piętnastu minut przygotować się do omówienia kilkudziesięciu poprawek bez opisanego uzasadnienia, to bardzo panu gratuluję. Ja takich fantastycznych umiejętności nie mam.

(Głos z sali: Panie Pośle, gdy nie potrafię się przygotować, to po prostu nie zabieram głosu.)

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Panowie...)

A ja zabieram głos i mówię, że nie przekonuje mnie uzasadnienie poprawek, które usłyszałem. Te kwestie były przedmiotem obrad komisji, były one również omawiane przez ekspertów zewnętrznych na zlecenia pisemne przez profesorów, którzy specjalizują się w temacie. Dlatego nie jestem przekonany do słuszności tych propozycji.

Szanowni Państwo, po pierwsze, ja bardzo proszę, abyśmy tutaj nie... Panie Senatorze, proszę powściągać emocje...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

...i niepotrzebnie...

(Głos z sali: Pan senator jest zainteresowany...)

(Poruszenie na sali)

Spokojnie, spokojnie.

(Poseł Adam Szejnfeld: Może pan senator podzieli się z nami informacją, jaką gazetę teraz czyta.)

Szanowni Państwo, bardzo proszę...

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Panie Senatorze, Panie Pośle, bardzo proszę.

Ja tylko chciałbym państwu uświadomić...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Ja tylko chciałbym państwu...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Panie Senatorze Banaś!

Ja tylko chciałbym państwu uświadomić taką oto okoliczność, że Senat w przeciwieństwie do Sejmu nie ma szuflady, ma wyznaczony termin, ma parę tygodni i musi to zrobić. Niestety, tak się zdarza. Na bieżąco staraliśmy się informować ministerstwo, opinia, którą przygotowało Biuro Legislacyjne, była dostępna ministerstwu. Nie zmienia to faktu, że działamy pod pewną presją czasu. W związku z tym tak się sprawy mają, jak się mają. Nie stwarzajmy dodatkowych utrudnień w tym naszym procedowaniu.

Bardzo proszę, pan mecenas.

Ja postaram się to wytłumaczyć. Te przepisy bez wątpienia wzorowane są na przepisach kodeksu spółek handlowych, które określają tryb przekształcenia spółki w spółkę. Orzecznictwo i doktryna pozwoliły już ustalić treść tych przepisów. Zakładam, że te przepisy będą tak samo rozumiane na gruncie prawa spółdzielczego.

Jak te przepisy są rozumiane na gruncie kodeksu spółek handlowych? Podjęcie uchwały o przekształceniu nie jest równoznaczne ze zobowiązaniem się do wstąpienia w przyszłości do spółki. To po pierwsze. Po drugie, nie jest przesądzone, że osoba, która zgłosiła swój akces do spółki, podpisze umowę. Z tym że w tym drugim przypadku istnieje roszczenie spółki o podpisanie umowy, w tym wypadku nie ma takiej możliwości. W tej sytuacji trudno zakładać, że osoby, które głosowały, przystąpią do spółki. Dlatego na tym etapie nie sposób określić, ilu będzie wspólników i jakie będą oni reprezentowali udziały. Dziękuję.

Dobra.

Czy jeszcze ktoś z ministerstwa chciałby się wypowiedzieć w tej sprawie?

Dla mnie argumenty naszego Biura Legislacyjnego brzmią przekonująco. Ja przejmuję tę poprawkę. Gdybyście państwo mieli zasadnicze uwagi co do tych spraw, to sprawa nie jest jeszcze przesądzona, bo przed nami jeszcze debata.

Bardzo proszę. Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (15)

Kto jest przeciwny? (1)

Kto się wstrzymał? (2)

Dziękuję.

Wobec wyników głosowania stwierdzam poparcie tej poprawki.

Poprawka trzynasta. Skreśla się §1 i jednocześnie nadaje się nowe brzmienie §2 i §3.

Bardzo proszę, Panie Mecenasie.

Panie Przewodniczący, ja zawarłem te poprawki w zestawieniu, dlatego że pan przewodniczący na poprzednim posiedzeniu zobowiązał mnie do tego, jednakże ja nie jestem w stanie stwierdzić, jaki jest sens tych przepisów, ja je przytoczyłem dosłownie. Dziękuję.

Rozumiem. Dziękuję bardzo.

Czy ktoś przejmuje tę poprawkę? Nie ma chętnych.

Zatem przechodzimy do poprawki czternastej w zestawieniu. Jest to poprawka Związku Pracodawców "Polski Przemysł Spirytusowy", a chodzi o możliwość sprzedaży alkoholi w Warsie. Prawda? Związek pracodawców proponuje, aby takiej możliwości w dalszym ciągu nie było. Tak?

(Głos z sali: Czy można?)

Bardzo proszę.

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Szymon Giderewicz: Tak, tak, to prawda, eliminuje się tę możliwość.)

Na ten temat już rozmawialiśmy. Rząd jest przeciwny tej poprawce.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Chodzi o to, że w Warsie powinno się sprzedawać piwo, tak jak było dotychczas.

Ja przejmuję tę poprawkę.

Kto z panów senatorów jest... Nie, przepraszam, nie przejmuję tej poprawki.

Czy ktoś przejmuje tę poprawkę?

Chciałbym dodać słowo w tej kwestii. Zwracam się do pana ministra Szejnfelda, bo nie dopytałem. Otóż ja oczywiście jestem przeciwny przyjęciu tej poprawki. Uważam, że powinniśmy sprzedawać alkohol nie tylko w restauracjach, bo to szczególne środowisko, mówimy o Warsie, ale ja bym to rozszerzył o restauracje dworce i stadiony. Wiem, że to może spowodować rewolucję, ale jeżeli mamy ograniczać bariery administracyjne dla obywateli i przedsiębiorców, to je ograniczajmy. Na razie nie zgłaszam tego w formie poprawki, być może zgłoszę to na posiedzeniu plenarnym. A pana ministra prosiłbym, żeby powiedział dwa zdania na ten temat. Dziękuję.

Jeśli mam wypowiedzieć się w tej sprawie, to powiem, że to nie było przedmiotem prac nad ustawą, możemy to rozważyć podczas prac nad następną ustawą, która jest procedowana.

Oczywiście.

Czy ktoś przejmuje tę poprawkę? Pan senator Banaś przejmuje tę poprawkę.

Zatem poddaję ją po głosowanie.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (2)

Dwa głosy. Dziękuję.

Kto jest przeciwny? (12)

Kto się wstrzymał? (0)

Rozumiem, że ta sprawa budzi określone emocje. W efekcie dwunastu senatorów opowiedziało się przeciw, dwóch, nie, chyba trzech było za, zatem poprawka nie uzyskała poparcia komisji.

Poprawka piętnasta.

Bardzo proszę, Biuro Legislacyjne.

Jest to poprawka techniczno-legislacyjna. Koreluje ona przepisy ustawy o wychowaniu w trzeźwości, jej art. 17 ust. 3...

(Rozmowy na sali)

...z art. 47 ust. 2.

Panowie Senatorowie, ja powtarzam moją prośbę, kuluary są po temu, aby uzgadniać stanowiska, również co do tak kontrowersyjnych spraw, jak picie piwa w Warsie, nie w przedziałach, tylko w Warsie.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Panie Przewodniczący, Panie Senatorze Kogut, bardzo proszę o spokój. Dobrze?

Czy rząd ma opinię w sprawie poprawki piętnastej?

(Głos z sali: Tak.)

Popiera. Tak?

Ja przejmuję tę poprawkę.

Kto jest za jej przyjęciem? (18)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję.

Stwierdzam poparcie tej poprawki.

Poprawka szesnasta.

Bardzo proszę, Biuro Legislacyjne.

Poprawka szesnasta miała na celu aktualizację stanu prawnego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak podczas roboczych kontaktów z Ministerstwem Finansów ustaliliśmy, że nadal trwają skutki prawne tego aktu prawnego, którego dotyczyło wykreślenie, dlatego też wycofuję się z tej propozycji.

Bardzo proszę, następna propozycja.

Jest to poprawka o charakterze legislacyjnym.

Ministerstwo? Jest za. Tak?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bardzo proszę.

Joanna Pohl, Ministerstwo Gospodarki.

(Rozmowy na sali)

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Proszę o spokój, Panowie Senatorowie, Panie Senatorze...)

My zgadzamy się z tą poprawką, ale mamy pewną uwagę. Biuro Legislacyjne proponuje wprowadzenie art. 52 i art. 53. Naszym zdaniem także art. 51 jest przepisem karnym, więc należałoby go tu wprowadzić lub ewentualnie zostawić tak, jak jest.

Proszę bardzo, Biuro Legislacyjne.

Jeśli dobrze pamiętam, ja nie mam przed sobą ustawy, to art. 51 dotyczy wykroczenia, a tu jest mowa o skazaniu za przestępstwo, zatem zmieniłoby to treść przepisu.

W takim razie zostaniemy przy propozycji Biura Legislacyjnego.

Przejmuję tę poprawkę. A gdyby państwo uznali, że rzeczywiście jest coś na rzeczy, to proszę to ewentualnie zgłosić w czasie debaty. Dobrze?

Kto jest za przyjęciem poprawki siedemnastej? (17)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję.

Stwierdzam, że komisje poparły tę poprawkę.

Poprawka osiemnasta.

Bardzo proszę, Biuro Legislacyjne.

W artykule...

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Art. 19, prawo o ruchu drogowym.)

Warunkiem prowadzenia działalności polegającej na produkcji tablic rejestracyjnych jest posiadanie przez przedsiębiorcę siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wydaje się, że ten przepis narusza art. 49 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który stanowi o zakazie ograniczania przedsiębiorczości obywateli jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. Wprawdzie w art. 52 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej jest mowa o wyjątkach od tej zasady, wskazuje się, kiedy dopuszczalne jest szczególne traktowanie cudzoziemców uzasadnione względami porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia publicznego, jednakże dotychczas podczas prac legislacyjnych nie wskazano argumentów uzasadniających tezę, że takie wyłączenie ma tu miejsce. Jeżeli taki argument się nie pojawia, to należałoby ten przepis skreślić. Dziękuję.

Czy pojawiają się argumenty ze strony ministerstwa? Tak?

Bardzo proszę.

Jeśli chodzi o ten artykuł, to faktycznie jest tu kłopot, nie powinno być zapisu mówiącego o siedzibie lub miejscu zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tej chwili, czyli równolegle, trwają prace nad nowelizacją tej ustawy i na tym etapie, tak, to powinno zostać skreślone.

Rozumiem, czyli popieracie państwo tę propozycję.

Przejmuję tę poprawkę.

Bardzo proszę. Kto jest za jej przyjęciem? (17)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję.

Zatem komisje poparły tę poprawkę.

Poprawka dziewiętnasta.

Podmiot, w stosunku do którego wszczęto postępowanie upadłościowe lub likwidacyjne, nie będzie mógł prowadzić działalności polegającej na produkcji tablic rejestracyjnych.

Takie ograniczenie wydaje się nieracjonalne, szczególnie w stosunku do podmiotów w trakcie postępowania upadłościowego. Ja chcę przypomnieć, czemu służy postępowanie upadłościowe. Otóż ma ono na celu zaspokojenie roszczeń wierzycieli upadłego przedsiębiorcy czy upadłego dłużnika. Jeżeli temu dłużnikowi uniemożliwi się dokończenie działalności polegającej na produkcji i sprzedaży tablic rejestracyjnych, to w istocie będzie to działanie na szkodę wierzycieli upadłego przedsiębiorcy. W związku z tym wydaje się, że ten przepis jest nieracjonalny. Jeżeli zaś chodzi o postępowanie likwidacyjne, to tu może nie ma tak mocnych argumentów, ale jednocześnie trudno wskazać argumenty, które przemawiałyby za utrzymaniem zakazu w stosunku do przedsiębiorstw w trakcie likwidacji. Likwidacja to jest zakończenie działalności, a więc wygaszenie wszystkich zobowiązań, zebranie wszystkich wierzytelności i spłacenie długów. O wiele łatwiej to zrobić, gdy podmiot ma możliwość normalnego kontynuowania działalności. Dziękuję.

Dziękuję.

Pan poseł Szejnfeld.

Bardzo proszę.

Ja absolutnie zgadzam się z argumentacją i intencją pana mecenasa. Ten wątek czy taki kontekst nigdy do tej pory nie był podjęty, w związku z tym na pewno nie ma żadnej pogłębionej analizy tej kwestii. Mogę jednak przypuszczać, jaka była intencja wprowadzenia takiego, a nie innego zapisu.

W przypadku każdej innej działalności bezwzględnie bym się z panem mecenasem zgodził. Proces upadłościowy czy likwidacyjny nie powinien być przyczyną tego, by nawet kontrahenci, a cóż dopiero zleceniodawcy, także publiczni, rezygnowali ze zlecenia, bo tym bardziej, nawet niechcący, mogą przyczynić się do pogłębienia trudności. Pamiętajmy jednak, o czym my tu mówimy. Mówimy tu o bardzo specyficznej działalności gospodarczej, mówimy o działalności, która do tej pory była wręcz restrykcyjnie obwarowana, bo mu tu zmniejszamy restrykcyjność, tak jak mówię, wręcz restrykcyjnie obwarowana przepisami reglamentacji administracyjnej. Mówimy tu o działalności, której nie wykonuje czy nie może wykonywać każdy i w praktyce nie wykonuje jej wielu, tylko bardzo niewielu. Nie chcę teraz strzelać i podawać liczby, nie chcę powiedzieć, że zajmuje się tym tylko jedna firma czy dwie firmy w Polsce. Jednocześnie, jak państwo wiecie, w Polsce rocznie rejestruje się milion samochodów, ponad milion samochodów.

Gdyby założyć hipotetycznie taką oto sytuację, że taka firma nagle nie jest w stanie zrealizować zamówienia... To przecież państwo, to nie byle kto, tylko państwo, w tej dziedzinie jest jeden jedyny zamawiający w Polsce, w przeciwieństwie do każdej innej branży. Prawda? Gdyby nie było takiego zastrzeżenia, to moglibyśmy doprowadzić do sytuacji, w której państwo zobowiązane rejestrować samochody obywateli nagle zostałoby pozbawione tablic rejestracyjnych, ponieważ podmiot, który jest jedynym lub jednym z nielicznych prowadzących taką działalność, mógłby nie być w stanie wykonać zamówienia państwa. Taka jest tego intencja. Chodzi o to, żeby w tym szczególnym przypadku firmy, które są objęte lub mogą zostać objęte postępowaniem upadłościowym czy likwidacyjnym, nie mogły być wybrane do wykonywania tejże działalności.

Przecież to nie jest sytuacja, w której podmiot działający na rynku przystąpił do przetargu publicznego, wygrał ten przetarg i nagle z jakichś powodów, na skutek czynników zewnętrznych czy innych ma problem, który skutkuje upadłością czy likwidacją. Taka jest intencja tego zapisu.

Oczywiście Wysoka Komisja, Wysoki Senat, państwo będziecie decydowali o tym, czy państwo ma podejmować takie ryzyko, czy też nie. Ja wyjaśniam intencję.

Dziękuję, Panie Pośle.

Czy jeszcze ministerstwo chciało się w tej sprawie wypowiedzieć?

Ministerstwo jest przeciw.

Przeciw. Tak?

Czy pan mecenas chciałby jeszcze na koniec coś dodać?

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Myślę, że wszystkie argumenty już padły.)

Rozumiem.

Czy ktoś z państwa senatorów przejmuje tę poprawkę? Pan senator Ortyl. Tak?

Tak, przejmuję tę poprawkę.

Dobrze. Zatem poddaję ją pod głosowanie.

Kto jest...

Panie Przewodniczący, tutaj są poprawki dziewiętnasta i dwudziesta. Przyjęcie poprawki dziewiętnastej wyklucza głosowanie nad dwudziestą. Dziewiętnasta ma szerszy zakres, bo mówi ona o postępowaniu likwidacyjnym i upadłościowym, a dwudziesta wyłącza upadłościowe.

Rozumiem. Dobrze.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? (8)

Kto jest przeciwny? (9)

Kto się wstrzymał? (2)

Dziękuję bardzo.

Jaki jest wynik głosowania?

(Głos z sali: 8 za, 9 przeciw, 2 wstrzymało się od głosu.)

Aha, zatem poprawka nie uzyskała poparcia.

(Głos z sali: Wniosek mniejszości.)

Pan senator zgłasza wniosek mniejszości. Dobrze.

Jednocześnie...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Ja wiem, wiem, oczywiście.

Przechodzimy do omówienia poprawki dwudziestej pierwszej.

Bardzo proszę, Biuro Legislacyjne.

(Głos z sali:. Nie, teraz dwudziesta.)

Aha, przepraszam, jeszcze dwudziesta, tak, ta mniej restrykcyjna.

Czy ktoś z państwa senatorów przejmuje tę poprawkę? Nikt nie przejmuje.

Zatem przechodzimy do omówienia poprawki dwudziestej pierwszej.

Bardzo proszę.

W art. 75ad dodawanym do ustawy - Prawo o ruchu drogowym wprowadza się niewzruszalne domniemanie prawne, że naruszenie warunków wskazanych w określonych przepisach, dotyczących warunków oraz sposobu produkcji i dystrybucji tablic rejestracyjnych, jest rażącym naruszeniem wykonywania działalności w zakresie produkcji.

Chcę zwrócić uwagę na treść art. 71 ust. 1 pkt 3 w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, na podstawie którego organ prowadzący rejestr działalności regulowanej wydaje decyzje o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę działalności objętej wpisem, gdy stwierdzi rażące naruszenie warunków wymaganych do wykonywania określonej działalności

W związku z tym mamy sytuację, w której naruszenie któregokolwiek z przepisów określonych w art. 75ad bez względu na jego rangę będzie traktowane jako naruszenie rażące, a zatem każda taka sytuacja będzie skutkowała zakazem kontynuowania działalności. Mamy tu do czynienia z pewną nieracjonalnością, wypaczeniem woli ustawodawcy wyrażonej w art. 71 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Tam ustawodawca mówi o rażących wypadkach, a tutaj każdy wypadek będzie potraktowany jako rażący, więc w sytuacjach błahych, często niezawinionych, podmiot będzie musiał zaprzestać prowadzenia działalności. W związku z tym proponuję skreślenie tego przepisu. Dziękuję.

Bardzo proszę, ministerstwo.

Jesteśmy przeciwni i możemy to uzasadnić.

Bardzo proszę.

W tym przypadku ustawodawca uznał, że warunki, o których mowa w art. 75a, są kluczowe dla prowadzenia działalności w zakresie produkcji tablic i ich niedotrzymanie stanowi właśnie rażące naruszenie wykonywania działalności. To jest ustawa szczegółowa i ona może doprecyzować owo niespełnianie warunków czy rażące naruszenie. W tym przypadku, w przypadku prowadzenia tej działalności kluczowe są warunki wymienione w art. 75a. Dodam, że to było w ustawie obecnie obowiązującej, myśmy tego nie zmieniali.

Z uwagi na specyfikę tej produkcji jest to odstępstwo od przepisów ustawy generalnej, ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Tak?

Czy ktoś z państwa senatorów przejmie tę poprawkę?

(Senator Władysław Ortyl: Tak.)

Pan senator Ortyl przejął poprawkę.

Zatem poddaję ją pod głosowanie.

Kto jest za przyjęciem poprawki zawartej w punkcie dwudziestym pierwszym zestawienia? (6)

Kto jest przeciw? (11)

Kto się wstrzymał? (1)

Dziękuję.

Poprawka nie uzyskała poparcia połączonych komisji.

(Głos z sali: Wniosek mniejszości, Panie Przewodniczący.)

Wniosek mniejszości. Dobrze. Wszystko notujemy.

Poprawka dwudziesta druga.

Proszę, Panie Mecenasie.

Na podstawie art. 75ae dodawanego do ustawy - Prawo o ruchu drogowym w zakresie nieuregulowanym przepisami ustawy do działalności polegającej na produkcji tablic rejestracyjnych stosuje się odpowiednio art. 64 i art. 73 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Z art. 75a ust. 1 ustawy - Prawo o ruchu drogowym wynika, że działalność w zakresie produkcji tablic jest działalnością regulowaną, a art. 64 i art. 73 dotyczą tylko i wyłącznie podejmowania i prowadzenia działalności regulowanej.

W związku z tym taki przepis ma na celu jedynie przypomnienie o sprawie oczywistej, a ponieważ on się tu znajduje, może wprowadzić w błąd, gdyż oczywiste jest to, że poza przepisami art. 64 i art. 73 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej do działalności regulowanej będą miały zastosowanie również inne przepisy, przepisy kodeksu cywilnego, inne przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, na przykład przepisy podatkowe czy karne. W związku z tym ten przepis powinien zostać skreślony. Dziękuję.

Bardzo proszę, Ministerstwo Gospodarki wobec takiego dictum.

Ten przepis faktycznie ma charakter informacyjny, on nie wnosi zbyt wiele do przepisów ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Chciałabym jednak zwrócić uwagę na to, że taka jest praktyka legislacyjna. W wielu ustawach, które dotyczą działalności regulowanej, w ten sposób to się reguluje. To są przepisy wprowadzane z myślą o przedsiębiorcach, żeby dokładnie wiedzieli, gdzie jeszcze poszukać. Oczywiście nie będziemy się upierać, że to musi zostać, ale są inne ustawy, w których funkcjonuje to w ten sam sposób.

Rozumiem, ale to, że są inne ustawy, to nie jest argument. Wydaje mi się, że racja, którą przedstawiło Biuro Legislacyjne, jest przekonująca. Biuro ma tu na względzie przede wszystkim czystość przepisów.

Jeszcze pan poseł Szejnfeld.

To jest tylko kwestia różnicy poglądów w zakresie stosowania techniki legislacyjnej. Zawarcie tego przepisu, zachowanie przepisów, które nie tworzą normy konstytutywnej, ale mają walor informacyjny, jest bardzo często korzystne dla adresata prawa i dlatego zastosowano tu takie rozwiązanie. Jeżeli oczywiście państwo chcieliby się przychylić do stanowiska pana mecenasa z Biura Legislacyjnego i usunąć ten zapis, to pod wzglądem merytorycznym nic się nie zmieni. Jest to tylko kwestia różnicy poglądów co do tego, jak legislacyjnie zapisać określony stan prawny.

Dziękuję.

Pan senator Ortyl.

Panie Przewodniczący, ja chciałbym zapytać, dlaczego my tutaj, jeżeli chodzi o odniesienie do produkcji regulowanej, bez przerwy krążymy wokół tych tablic. Czy my nie mamy innych rodzajów produkcji regulowanej? Dlaczego jest tak, że tylko tego się tu, że tak powiem, czepiamy? Czy to nie dotyczy innych spraw? To jest jedna sprawa. Druga sprawa. Prosiłbym o potwierdzenie albo zaprzeczenie informacji pana posła, który stwierdził, że w Polsce jest jedna jedyna firma, która produkuje tablice.

(Głos z sali: Nie.)

(Głos z sali: Tak powiedział.)

Tak pan poseł powiedział.

(Głos z sali: Nie, nie tak.)

(Głos z sali: Jak nie? Tak.)

Bardzo przepraszam, ja tak mówię, a pan poseł sam sprostuje, Panie Senatorze.

Tak jest, oczywiście. Pan senator ma prawo zapytać, a pan poseł odpowie.

Bardzo proszę, Panie Pośle, prosimy ewentualnie o odpowiedź również na pytanie, dlaczego przy tej okazji my się zajmujemy produkcją tablic.

Ta ustawa deregulacyjna zmienia dziewięćdziesiąt dwie ustawy, w jednych jeden przepis, w innych kilkanaście czy nawet kilkadziesiąt. My zajmujemy się... Państwo zajmujecie się teraz tym przepisem, dlatego że zgłoszono do niego poprawki. Gdyby ich nie zgłoszono... Jest tu taka ustawa, która reguluje kwestie gonitw koni. Jest ona tak obszernie deregulowana, że niektórzy uważali, że ustawa deregulacyjna dotyczy tylko i wyłącznie spraw związanych z wyścigami konnymi. Zatem zależy to od tego, jak się czyta ustawę. Ręczę, Panie Senatorze, że to nie jest najważniejsza część tej ustawy.

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Jeszcze o te firmy...)

Nie, nie, gdy o tym mówiłem, to zastrzegłem, że nie wiem. To jest kilka czy kilkanaście firm, jak pan minister tu podpowiada, ale ja sam nie wiem. Wiem tylko tyle, że do tej pory nieliczne firmy spełniały te wymogi.

To była hipotetyczna sytuacja.

Czy ktoś przejmuje tę poprawkę?

Pan senator...

(Głos z sali: Przejmuję.)

Rozumiem.

(Głos z sali: Chodzi o poprawkę dwudziestą drugą.)

Tak, o dwudziestą drugą, oczywiście.

Bardzo proszę. Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? (17)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (1)

Dziękuję bardzo.

Stwierdzam, że połączone komisje poparły tę poprawkę.

Teraz poprawka dwudziesta trzecia i cały kompleks poprawek, które się z nią wiążą.

Bardzo proszę, pan Szymon, pan legislator.

Wysoka Komisjo!

Poprawki te dotyczą korelacji terminu wejścia w życie rozpatrywanej dziś ustawy, który został określony na 1 lipca 2011 r., z terminem wejścia w życie rozdziału 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej dotyczącego Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Z dniem 1 lipca przestaną obowiązywać przepisy dotyczące Ewidencji Działalności Gospodarczej prowadzonej na dotychczasowych zasadach przez gminy. Wobec tego zasadne jest dokonanie stosownych zmian terminologicznych w ustawach zmienianych rozpatrywaną dziś ustawą. Poprawki te mają charakter techniczno-legislacyjny, nie likwidują jednak wszystkich niekonsekwencji związanych z zaświadczeniami z centralnej ewidencji.

Moja uwaga w pewnym zakresie stanowi również pytania do ministerstwa. Zgodnie z art. 38 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej dane i informacje udostępnione przez centralną ewidencję są jawne. Przepis art. 38 ust. 5 stanowi, że organy administracji publicznej nie mogą domagać się od przedsiębiorców okazywania, przekazywania i załączania do wniosków zaświadczeń o wpisie do centralnej ewidencji. Normę taką można również wywieść z art. 220 §1 kodeksu postępowania administracyjnego. Tymczasem uzasadnione wątpliwości mogą budzić przepisy ustaw zmienianych w art. 8, art. 83, art. 84, art. 85 i art. 87 rozpatrywanej ustawy. Zgodnie z tymi przepisami do stosownych wniosków składanych przez przedsiębiorców u organów administracji publicznej przedsiębiorcy ci obowiązani są dołączyć zaświadczenie o wpisie do centralnej ewidencji. Przepisy te są więc wzajemnie sprzeczne. Propozycja poprawki wymagałaby współpracy z ministerstwem i podjęcia pewnych merytorycznych rozstrzygnięć. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

To jest uwaga niejako obok tej propozycji, która została tu sformułowana, w związku z tym najpierw bardzo bym prosił o odniesienie się do tej pierwszej części, czyli do propozycji poprawki, a potem do sugestii i ewentualnych zmian, które byłyby zgodne z duchem ustawy, bo przynajmniej zdaniem pana legislatora brzmienie tych przepisów w tej chwili wydaje się być sprzeczne.

Bardzo proszę, Ministerstwo Gospodarki.

Wysoka Komisjo!

W ustawie o swobodzie działalności gospodarczej jest art. 68, który wejdzie w życie 1 lipca 2011 r. Ten przepis stanowi, że ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o ewidencji działalności gospodarczej, organie ewidencyjnym, tylekroć w odniesieniu do przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą po dniu 1 lipca 2011 r. należy przez to rozumieć CEIDG, czyli Centralną Ewidencję i Informację o Działalności Gospodarczej. Dlatego wydaje nam się, że nie ma potrzeby dokonywania zmian we wszystkich ustawach, którymi się dzisiaj zajmujemy, i wpisywania w miejsce ewidencji działalności gospodarczej CEIDG. Art. 68 mówi o tym, że tę starą ewidencję będziemy teraz nazywać CEIDG. Wydaje mi się, że nie ma potrzeby dokonywania tych zmian.

Dziękuję.

Proszę bardzo, Panie Mecenasie.

Ja oczywiście znam ten przepis przejściowy. Biorąc jednak pod uwagę zasadę pewności prawa, zasadę jego komunikatywności, biorąc pod uwagę to, że dzisiaj rozpatrywana ustawa ma ograniczać bariery dla przedsiębiorców, należy zaktualizować obowiązujący stan prawny i skorelować te przepisy. Przepis przejściowy art. 68 był pewną furtką, która miała zapobiegać tego typu sytuacjom, ale racjonalny ustawodawca, tworząc przepisy, musi je tworzyć konsekwentnie. Dlatego będę się upierał przy swoim zdaniu.

Rozumiem. Dziękuję bardzo.

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Szymon Giderewicz: Chciałbym uzyskać odpowiedź na drugie z pytań, które tutaj...)

Dobrze, momencik, najpierw rozstrzygniemy tę kwestię. Brzmi to oczywiście racjonalnie. Ja sądzę, że tu są dwie szkoły, ale szkoła senacka z reguły jest lepsza w tych sprawach.

(Wesołość na sali)

Bardzo proszę, pan poseł.

Nie będę rozstrzygał czy wyrażał swojej opinii o tym, która szkoła jest bardziej racjonalna, po prostu nie można tego stwierdzić. Ja nie znam takiego przepisu czy takiej propozycji prawnej, wobec której opinie, obojętne, ile ich zlecimy, dwie, trzy czy pięć, byłyby jednakowe, one się różnią, więc ostateczne rozstrzygnięcie należy do decydenta, nie opiniującego, a w tym przypadku decydentem jest Wysoka Komisja, potem Senat.

Gdybym chciał się do tego odnieść, to powiedziałbym tak. To jest znowu kwestia techniki legislacyjnej. Powiem szczerze, że my w Polsce w ogóle mamy problem z poprawianiem prawa i z zaprzestaniem produkcji prawa ze względu na to, że część legislatorów rozumuje, iż można dokonywać zmian w całym systemie prawa tylko i wyłącznie zmianą każdej normy prawnej, a nie na przykład normami generalnymi, tak jak jest w systemie anglosaskim, i tyle. Ażeby na przykład wprowadzić nową kulturę, kulturę oświadczeń zamiast kultury zaświadczeń, musieliśmy zrezygnować z pierwotnego projektu, że tak to kolokwialnie nazwę, załatwienia sprawy jedną normą prawa i musieliśmy zmieniać dziewięćdziesiąt ustaw. To jest kwestia decyzji.

Gdybym chciał wykazać, że przynajmniej w jakimś zakresie panowie legislatorzy, którzy pochodzą z tego jednego, najlepszego Biura Legislacyjnego w Polsce, z biura senackiego, sami sobie przeczą... Przed chwilą rozstrzygaliśmy pewien problem. Ja nie powiedziałem, czy A, czy B jest lepsze. Przed chwilą rozstrzygaliśmy problem, czy w tej ustawie ma być norma informacyjna, czy też ma jej nie być. Panowie legislatorzy wypowiedzieli się, że norma informacyjna nie jest potrzebna, ponieważ każdy, kto czyta ustawę, a znajduje się ona w systemie prawa, powinien o tym wiedzieć, więc to odrzuciliśmy. Tutaj mamy do czynienia niejako z odwrotną postawą. Nie ma zatem konsekwencji w jednym Biurze Legislacyjnym. Jak państwo uznacie, tak będzie.

Panie Pośle...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dobrze, w porządku.

(Głos z sali: Przejmujemy...)

Szanowni Państwo, innych uwag nie ma.

Ja przejmuję tę poprawkę i poddaję ją pod głosowanie.

Bardzo proszę. Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki dwudziestej trzeciej i jej konsekwencji, które są zawarte w ciągu poprawek aż do poprawki sześćdziesiątej szóstej? (17)

Kto jest przeciwny? (1)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję.

Stwierdzam poparcie tych poprawek.

Teraz będzie powód do satysfakcji dla pana posła Adama Szejnfelda, ponieważ kolejna poprawka to zgłoszona przez niego poprawka, jest to poprawka dwudziesta czwarta, a dotyczy ona ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. Pan poseł proponuje, aby skreślić w pkcie 1 ust. 1. Tak?

(Głos z sali: Zdanie trzecie.)

Ja wiem, wiem, oczywiście.

To jest poprawka dwudziesta czwarta. W ust. 1 skreśla się zdanie trzecie. Tak?

(Głos z sali: Tak.)

Dyskutowaliśmy na ten temat w czasie poprzedniego posiedzenia. Jeżeli panowie senatorowie nie mają uwag, to ja przejmuję tę poprawkę i...

(Poseł Adam Szejnfeld: Chyba nie do końca... Już, już, sekunda.)

W naszym zestawieniu to jest poprawka dwudziesta czwarta, a chodzi o art. 20.

(Głos z sali: Pkt 1 ust. 1.)

(Głos z sali: Ano właśnie.)

Art. 20 pkt 1 ust. 1. To była tak zwana wrzutka w czasie drugiego czy trzeciego czytania, nie pamiętam.

(Głos z sali: Chodzi o te ciastka?)

Nie, nie chodzi o ciastka.

(Poseł Adam Szejnfeld: Tak, tak, tutaj była...)

Dobrze, to już tego nie powtarzajmy. Z tego, co rozumiem, pan poseł znalazł to miejsce. Tak?

Czy podtrzymuje pan swój wniosek?

Niekoniecznie w takim zakresie, jak to zostało przedstawione, bo zostało tu powiedziane, że wniosek dotyczy tylko skreślenia zdania trzeciego, tymczasem ja wnosiłem o przywrócenie pierwotnego brzmienia tego przepisu z przedłożenia rządowego. Otóż poinformowałem państwa o tym, że trwają prace w Sejmie, które w mojej ocenie niewątpliwie skończą się pozytywnie, ponieważ wszystkie partie, wszystkie kluby opowiedziały się za, i PiS, i Platforma Obywatelska, i SLD, i PSL, nad rozwiązaniem problemu wieczystego użytkowania generalnie, a nie wybiórczo, wyłącznie w zakresie terminu waloryzacji. Prace zmierzają wręcz w kierunku zlikwidowania czy przekształcenia wieczystego użytkowania w prawo własności.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

...jest treścią poprawek proponowanych w czasie poprzedniego posiedzenia i to jak gdyby jest konsekwencja tego.

Bardzo proszę, Panie Legislatorze.

Zgodnie z przedłożeniem rządowym art. 77 ust. 1 otrzymuje brzmienie: wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej może być aktualizowana nie częściej niż raz na trzy lata, jeśli wartość tej nieruchomości ulegnie zmianie. Opłatę roczną aktualizuje się przy zastosowaniu dotychczasowej stawki procentowej od wartości nieruchomości określonej na dzień aktualizacji opłaty, z zastrzeżeniem ust. 2.

Taka jest treść przedłożenia rządowego. Nie ma zdania trzeciego, które znalazło się w ustawie uchwalonej przez Sejm. Stąd taki zapis. Jeżeli intencją byłaby rezygnacja ze zmiany w art. 77 ust. 1, to należałoby w art. 20 skreślić zmianę pierwszą.

Z tego, co rozumiem, jesteśmy w domu.

Tak, tak. Panie Mecenasie, chodziło o przywrócenie treści pierwotnej...

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: To jest właśnie to.)

...tak jak jest to podane. Dziękuję bardzo.

Właśnie zostało to precyzyjnie zapisane. Dziękuję Biuru Legislacyjnemu.

Przejmuję tę poprawkę.

Bardzo proszę. Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (15)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (3)

Dziękuję bardzo.

Trzech senatorów wstrzymało się od głosu. Stwierdzam przyjęcie poprawki dwudziestej czwartej.

Teraz propozycja poprawki dwudziestej piątej Biura Legislacyjnego.

Bardzo proszę.

W opinii biura poprawka ta ma charakter techniczno-legislacyjny. Zgodnie z art. 116 ust. 2 pkt 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami do wniosku o wywłaszczenie należy dołączyć zaświadczenie o księdze wieczystej. Wydaje się, że przepis ten powinien stanowić o odpisie z księgi wieczystej. Ewentualnego rozstrzygnięcia wymaga to, czy jest to odpis zwykły, czy odpis zupełny, stąd alternatywne propozycje poprawek.

Przedstawiciele Ministerstwa Gospodarki potakująco kiwają głową.

Przejmuję tę poprawkę.

Pierwsza z propozycji poprawek zakłada, że to jest odpis zwykły, druga zakłada, że to jest odpis zupełny, więc tu potrzebna jest decyzja merytoryczna ministerstwa, o który odpis ma chodzić w tym przepisie.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Właśnie. Czy odpis zwykły, czy odpis...

(Głos z sali: Zupełny.)

...zupełny.

Panie Ministrze Kasprzak?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Poprawka dwudziesta piąta.

Bardzo proszę.

W naszej propozycji, którą złożyliśmy do Sejmu, było tylko oświadczenie. Zgodnie z poprawkami, które zostały wprowadzone w Sejmie, zdecydowano, żeby to było albo zaświadczenie, albo oświadczenie. My chcieliśmy, żeby to było tylko oświadczenie. I to będzie...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak, naszym zdaniem by to wystarczyło. Tyle że to będzie też dostępne, tak jak KRS i ewidencja, w formie elektronicznej, więc tu właściwie każda wersja jest dobra.

Pytanie dotyczyło czegoś innego, a pani mówiła chyba o czymś innym. Jeśli chodzi o oświadczenia, to musimy pamiętać o tym, że to jest dobrodziejstwo, bo obywatel nie będzie musiał składać zaświadczeń, będzie mógł złożyć oświadczenie. To musi być traktowane jako dobrodziejstwo, czyli jako coś fakultatywnego, bowiem oświadczenie będzie składane pod groźbą odpowiedzialności karnej z kodeksu karnego za składanie fałszywych oświadczeń. W związku z tym we wszystkich przepisach, w których z jakichś powodów, może na skutek niedopracowania, wcześniej zamieniono automatycznie zaświadczenie na oświadczenie, obowiązek składania zaświadczenia na obowiązek składania oświadczenia, Sejm poprawił to na prawo składania oświadczenia po to, żeby obywatel, gdy nie jest pewny swojego stanu prawnego czy faktycznego, nie był zmuszany przez prawo, przez ustawę do składania oświadczenia, i mógł w tej niepewności zadecydować: nie będę ryzykował, bo nie wiem dokładnie, idę po zaświadczenie. Zatem to jest zupełnie inna historia. Moim zdaniem nie ma tu żadnej wątpliwości, we wszystkich tych przypadkach powinna być alternatywa: albo zaświadczenie, albo oświadczenie.

Problem polega na tym, że pojawiło się tu pojęcie zaświadczenia księgi wieczystej, które nie istnieje w obrocie prawnym. Istnieje tylko pojęcie odpisu. W związku z tym proponujemy, aby ten odpis zastąpić zaświadczeniem.

(Głos z sali: Zaświadczenie odpisem.)

Przepraszam, zaświadczenie odpisem. Tak, oczywiście.

Tak, tak. To jest co najwyżej konsekwencja złego zapisu idei, a o idei mówiłem przed chwilą.

Rozumiem. Dobrze.

Przejmuję poprawkę dwudziestą piątą.

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Szymon Giderewicz: W wersji z odpisem zwykłym.)

Tak, z odpisem zwykłym.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (18)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję.

Stwierdzam, że komisje poparły tę poprawkę.

Zatem poprawka dwudziesta siódma, zgłosiła ją Polska Izba Ochrony Osób i Mienia.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dwudziesta siódma wykluczona przez piątą? Tak? Rozumiem. Zatem nie poddajemy jej żadnej procedurze.

Poprawka dwudziesta ósma. Aha, to już było.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie, nikt nie przejmuje, nikt nie przejmuje tej poprawki.

(Rozmowy na sali)

Proszę państwa, proszę o spokój! Szanowni Panowie, Szanowni Państwo, bardzo proszę. Panie Senatorze Gruszka!

Może zrobimy przerwę na chwilę oddechu i pogadanie?

(Głos z sali: Na pół godziny.)

Nie.

Poprawka dwudziesta ósma była już poddana rozwadze. Czy nie?

(Głosy z sali: Nie.)

Nie, nie była.

Wysoka Komisjo, w zestawieniu poprawek przygotowanych do łącznego głosowania nie zawarto informacji o tym, że poprawka dwudziesta ósma również powinna być poddana łącznemu głosowaniu. Jeżeli w tym momencie nie będzie sprzeciwu, to proponuję potraktować poprawkę dwudziestą ósmą jako konsekwencję i zawrzeć ją... To jest poprawka dotycząca Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Rozumiem.

Nie ma sprzeciwu, zatem uznajemy, że tak się właśnie stało. Tak?

Teraz poprawka dwudziesta dziewiąta.

Bardzo proszę.

Nowelizacja kodeksu spółek handlowych polega na umożliwieniu przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną przekształcenie przedsiębiorstwa w spółkę kapitałową. Ustawa konsekwentnie posługuje się formułą przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową. Należy zauważyć, że w istocie przekształcenie będzie tyczyło prowadzonego przez przedsiębiorcę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego. Jakie to ma konsekwencje? Takie, że kiedy mowa jest w art. 584⁷ §1 o wartości bilansowej majątku przedsiębiorcy przekształcanego, to chodzi tu o wartość bilansową majątku, ale związanego z prowadzoną działalnością, bo trudno zakładać, że wolą ustawodawcy było przekształcenie całego majątku czy wniesienie całego majątku przedsiębiorcy do spółki. Ja wytłumaczę może jeszcze jedną sprawę. Przedsiębiorca będący osobą fizyczną prowadzący działalność gospodarczą odpowiada całym swoim majątkiem. Nie ma tu rozróżnienia na majątek osobisty, może nie tyle osobisty, ile na majątek niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą i na ten związany z działalnością.

Ja zakładam, że wolą ustawodawcy było to, aby przekształceniu uległ tylko majątek w części związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z tym zaproponowałem poprawkę, która - jak sądzę - zmierza w tym kierunku, jednakże jestem otwarty na dyskusję. Być może dałoby się osiągnąć ten sam efekt, wprowadzając inną, lepszą poprawkę. Dziękuję.

Bardzo proszę o opinie, bo sprawa ma dosyć fundamentalny charakter. Czy ktoś z państwa ze strony rządowej chciałby się do tego odnieść? Czy przekształceniu podlega cały majątek, czy też tylko ten związany z przedsiębiorstwem przedsiębiorcy?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bardzo proszę, pan poseł Szejnfeld.

Znów komentuję na gorąco, bo nikt nie podnosił takiego problemu ani w konsultacjach społecznych z organizacjami przedsiębiorców, ani w rządzie, ani w komisji, ani nikt z Biura Legislacyjnego, ani przedsiębiorcy, którzy brali udział w uzgodnieniach.

Ja rozumiem, Panie Mecenasie, że jest różnica między pojęciem "przedsiębiorca" a pojęciem "osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą". To jest raz. Dwa. Jest różnica - tu jeszcze większa, bym powiedział - między majątkiem przedsiębiorcy a majątkiem osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. Tę różnicę - mówię tak na gorąco, bez analizy i wnikania w określone przepisy - określa odpowiedzialność, czyli nie stan własności czy posiadania, ale odpowiedzialność. Osoba fizyczna, która prowadzi działalność gospodarczą, w przypadku gdy stanie się na przykład wierzycielem, to za wierzytelności swojej firmy, mając status osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, odpowiada całym majątkiem, a nie tylko majątkiem firmy. Gdy zaś mówimy o przedsiębiorstwie i jego własności, to w procesie przekształcania przekształca się status prawny przedsiębiorstwa, tylko jego status prawny, a nie stan właścicielski czy własności. Prawda? W związku z tym, gdyby nawet było jakieś uzasadnienie dla pana wątpliwości, to trudno się zgodzić z tym, że w momencie przekształcania własność w postaci pralki czy lodówki w domu prywatnym tego przedsiębiorcy jest składnikiem majątkowym przedsiębiorstwa, a przecież przekształcamy przedsiębiorcę. Dlatego nie sądzę, aby było jakieś uzasadnienie dla tej wątpliwości. Gdyby było inaczej, gdyby istniało głębokie uzasadnienie, to oczywiście dobrze by było wyeliminować wątpliwości, z tym się zgadzam.

Bardzo proszę, Panie Mecenasie.

Ja chciałbym trochę uporządkować tę dyskusję. Najpierw ustalmy, czy wolą ustawodawcy było to, aby w momencie przekształcenia cały majątek...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie, cały, tylko...

Panie Mecenasie, ale o czym pan mówi, o jakim majątku? Mówimy o statusie prawnym. Mamy status prawny: osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Podmiot gospodarczy, używając starej terminologii, a mówiąc dzisiejszym językiem prawa polskiego, przedsiębiorca o takim statusie prawnym może ten status prawny przekształcić w inny status prawny, o którym mówimy w tej ustawie. Zmieniamy status prawny, nie przekształcamy własności tego przedsiębiorcy, my nie robimy niczego na przykład z jego ślusarnią czy tokarnią. Dla tokarni tego przedsiębiorcy to, czy będzie on działał, mając status prawny osoby fizycznej prowadzącej indywidualną działalność gospodarczą rejestrowaną w Ewidencji Działalności Gospodarczej, czy przekształci się w spółkę prawa handlowego rejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym, nie ma znaczenia, dla majątku, wyposażenia firmy nie ma to żadnego znaczenia. Wręcz przeciwnie, stosujemy tu zasadę...

(Głos z sali: Spokojnie.)

...sukcesji uniwersalnej...

(Głos z sali: Nie może tak być.)

...sukcesji uniwersalnej aktywów i pasywów, praw i obowiązków tego przedsiębiorcy. Może rząd by...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Spokojnie. Zaraz...

Proszę bardzo.

W takim przypadku nie może być mowy o sukcesji uniwersalnej, dlatego że osoba fizyczna ma również prawa niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej, prawa wynikające z prawa rodzinnego. Prawda? Oczywiste jest to, że nie mogą one zostać przeniesione na spółkę.

Dla mnie istotne znaczenie ma ustalenie na początku dyskusji tego, jaka jest intencja. Zakładam, że racjonalny ustawodawca chciałby, aby do majątku spółki weszły tylko te składniki majątkowe, które są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Dobrze.

Pan senator Ortyl.

Bardzo proszę.

Ja chciałbym państwu powiedzieć, że w pierwszej wypowiedzi pana posła było właśnie to, o czym mówił pan mecenas, tylko że potem wdał się w zbyt szerokie wywody i zbłądził. Taka jest prawda.

Dobrze.

Proszę państwa, czy przedstawiciele ministerstwa chcieliby się jeszcze wypowiedzieć w tej sprawie?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Rozumiem. Podzielamy pogląd pana ministra.

(Poseł Adam Szejnfeld: ...prawa w przedsiębiorstwie w rozumieniu kodeksu cywilnego, mówi o tym chyba art. 55.)

Dobrze. Ja prowadzę posiedzenie. Na razie pan poseł jest w Sejmie, ja jestem w Senacie.

Ministerstwo Gospodarki.

Bardzo proszę.

Chciałabym zauważyć, że pan legislator zwracał uwagę na art. 584⁷, w szczególności pochylał się nad tym zapisem i wskazywał, że jest tu mowa o ustaleniu wartości bilansowej majątku przedsiębiorcy. Oczywiste jest to, że przedsiębiorca nie będzie sporządzał planu przekształcenia z wartością bilansową swojego prywatnego majątku, dlatego też ten majątek nie będzie brany pod uwagę w przypadku sporządzania takiego bilansu.

To jest oczywiste, ale z tej początkowej części mogą wynikać konsekwencje, o których mówił pan mecenas, jak sądzę, i to musi być jednoznacznie rozstrzygnięte. Tak mi się wydaje.

Ostatnie zdanie, Panie Mecenasie, i przystąpimy do głosowania.

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Michał Gil: Nie mam nic więcej do dodania. Dziękuję.)

(Wesołość na sali)

Rozumiem.

Kto z panów senatorów przejmuje tę poprawkę? Pan senator Ortyl. Tak?

Proszę państwa, bardzo proszę jeszcze przez noc przemyśleć tę sprawę, bo jutro jest głosowanie, poza tym można się jeszcze do tego odnieść w Sejmie, jeżeli tutaj zostanie to przyjęte. Prawda? To nie jest sprawa, która tu cokolwiek burzy czy zakłóca, że tak powiem, generalną ideę ustawy, choć wydaje mi się, że sprawa jest ważna.

Bardzo proszę. Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (12)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (2)

Dziękuję.

Zatem poprawka uzyskała poparcie.

Przechodzimy do omówienia poprawki trzydziestej pierwszej.

(Głos z sali: Była.)

Aha, już była.

Poprawka trzydziesta druga. Tak? To jest poprawka zgłoszona przez pana posła Szejnfelda i Ministerstwo Sprawiedliwości.

Kto z panów chciałby się wypowiedzieć w tej sprawie? Pan Szymon. Tak?

Bardzo proszę.

Wysoka Komisjo, poprawka skreśla zmianę nowelizującą przepis dotyczący przestępstwa na szkodę wierzycieli w kodeksie spółek handlowych. Zmiana ta została dodana na ostatnim etapie prac legislacyjnych w Sejmie i z tego powodu może budzić wątpliwości, wątpliwości związane z trybem jej wprowadzenia.

Rozumiem. Dobrze. Dyskutowaliśmy na ten temat.

Przejmuję tę poprawkę.

Nie ma tu oczywiście...

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (8)

Kto jest przeciwny? (3)

Kto się wstrzymał? (1)

Dziękuję bardzo.

Stwierdzam poparcie poprawki trzydziestej drugiej.

Teraz tak, poprawka trzydziesta trzecia już była, trzydziesta czwarta też była. Zatem przed nami poprawka trzydziesta piąta.

Bardzo proszę.

W ustawie o wyścigach konnych...

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Nareszcie mamy zmianę.)

(Wesołość na sali)

...wprowadzane są różne rodzaje licencji, między innymi na trenowanie koni, na dosiadanie koni oraz na pełnienie funkcji sędziego.

(Głos z sali: I konia.)

W dwóch z tych przypadków podmiot ubiegający się o przyznanie licencji ma obowiązek dostarczyć dokumenty zaświadczające wykształcenie. W jednym przypadku jest mowa jedynie o oświadczeniu o wykształceniu. Jeżeli nie ma żadnych szczególnych względów przemawiających za takim rozróżnieniem, to wydaje się, że należy to ujednolicić w ten sposób, że od ubiegającego się o licencję zawsze należy żądać zaświadczenia albo zawsze oświadczenia. Poprawki trzydziesta piąta i trzydziesta szósta zmierzają w tym kierunku, prowadzą do rozstrzygnięcia w jedną lub w drugą stronę, w jeden lub w drugi sposób.

Teraz specjaliści od wyścigów konnych. Bardzo proszę.

(Głos z sali: ...to chyba senator Ortyl.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tu chodzi o pewną specyfikę.

Bardzo proszę, pan poseł Szejnfeld.

(Rozmowy na sali)

Proszę o spokój!

Proszę.

Nie wiem, czy...

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Proszę o spokój!)

Nie wiem, czy pan mecenas, uzasadniając propozycję poprawki, wziął pod uwagę to, co mówiłem pięć minut temu. Być może nie, być może nie było zrozumienia. Jeszcze raz powtarzam, że intencją wprowadzenia kultury oświadczeń jest danie obywatelowi prawa, a nie nałożenie obowiązku. Tak? Chodzi o to, żeby nie nakładać obowiązku składania oświadczenia lub nie dawać tylko alternatywy bezwzględnej. Jeżeli ta poprawka konsumuje tę ideę, to okej. Ja nie bardzo zrozumiałem ten wywód, dlatego mówię z pewnym zastrzeżeniem, za co przepraszam. Jeżeli ten zapis konsumuje alternatywę i będzie można złożyć albo zaświadczenie, bo ktoś woli mieć zaświadczenie, albo oświadczenie, bo ktoś jest pewny swojego, a nie ma jakichś dokumentów, to okej. Gdyby jednak wyeliminowano tę alternatywę i miałby zostać na przykład tylko obowiązek składania oświadczeń, to byłaby to wadliwie implementowana idea. Stąd moje zapytanie do pana legislatora, jak by to wyglądało po ewentualnym wprowadzeniu, przyjęciu tej poprawki.

Rozumiem.

Może jeszcze ministerstwo w tej sprawie, a potem pan legislator.

Jeśli ja dobrze rozumiem tę poprawkę, to chodzi o ujednolicenie. Tu są dwa przypadki. Tak? Jest licencja na trenowanie koni i licencja na pełnienie funkcji sędziego. I chodzi o to, żeby w tych dwóch przypadkach wymagano tego samego. Tak?

(Głos z sali: Tak.)

Właśnie. Myślę, że my możemy się zgodzić na wprowadzenie tej poprawki. Chciałabym tylko dodać jeszcze jedno zdanie. W ustawie w wielu miejscach, gdzie mówi się o dokumentach potwierdzających staż czy potwierdzających wykształcenie, proponujemy przedkładanie kopii tych dokumentów. To jest korzystniejsze dla składającego dokumenty, dlatego i tu poddaję to pod rozwagę.

(Poseł Adam Szejnfeld: I spójne z całą ustawą, bo w całej ustawie mówimy o możliwości złożenia kopii.)

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (13)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję.

Stwierdzam, że komisje poparły tę poprawkę.

Przed nami poprawka trzydziesta siódma. Tak?

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Szymon Giderewicz: Trzydziesta siódma była łącznie...)

Aha, tak, to było...

(Głos z sali: To było w bloku.)

Tak, w bloku.

Poprawka trzydziesta ósma, zgłoszona przez Polską Izbę Ochrony Osób i Mienia.

Czy ktoś z panów senatorów przejmuje tę poprawkę? Nie ma chętnych.

Zatem przechodzimy do omówienia poprawki trzydziestej dziewiątej.

Bardzo proszę, Biuro Legislacyjne.

Poprawka zmierza do prawidłowego wprowadzenia zmian do ustawy. Uwzględnia ona ostatnią nowelizację ustawy o transporcie drogowym.

Ministerstwo Gospodarki zgadza się.

Przejmuję tę poprawkę.

Bardzo proszę. Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (13)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję.

Stwierdzam poparcie tej poprawki.

Czterdziesta już była. Tak? Czterdziesta pierwsza też. Tak?

(Głos z sali: Teraz czterdziesta druga.)

Poprawka czterdziesta druga, dotyczy ona art. 48.

Bardzo proszę.

Jest to poprawka o charakterze techniczno-legislacyjnym. Uwzględnia konieczność korekty przepisów w związku z wcześniejszymi zmianami dokonywanymi na mocy ustawy.

Ministerstwo się zgadza.

Przejmuję tę poprawkę.

Bardzo proszę. Kto jest za przyjęciem poprawki czterdziestej drugiej? (13)

Dziękuję.

Stwierdzam poparcie tej poprawki.

Teraz poprawka czterdziesta trzecia, dotyczy ona art. 52.

To jest grupa poprawek.

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Tak.)

Poprawki czterdziesta trzecia, czterdziesta czwarta i czterdziesta piąta wzajemnie się wykluczają. Poprawki te powstały w wyniku analizy art. 23 ust. 5a ustawy o świadczeniach rodzinnych. Przepis ten w zakresie możliwości zastąpienia niektórych zaświadczeń oświadczeniami, po pierwsze, powtarza wcześniejsze rozwiązania; po drugie, czyni to niekonsekwentnie, a więc zawiera wzajemną sprzeczność przepisów; po trzecie, stanowi o okolicznościach, których potwierdzenia zaświadczeniem nie wymaga ustawa. Z tego, co rozumiem, takie zaświadczenia będą ewentualnie wymagane na podstawie przepisów rozporządzenia do ustawy.

Propozycje poprawek zakładają alternatywnie wykreślenie art. 23 ust. 5a, co będzie oznaczało możliwość zastąpienia niektórych zaświadczeń oświadczeniami wprost w rozporządzeniu, lub stosowne zmiany w art. 23 ust. 4 i ust. 5a, które doprowadziłyby do wyeliminowania sprzeczności. Z punktu widzenia rozwiązań legislacyjnych nie będzie to rozwiązanie idealne, ale pozwoli na objęcie tych oświadczeń rygorem odpowiedzialności karnej, co być może było intencją tych przepisów. Ostatnia z tej grupy poprawek zawiera jedynie niezbędne zmiany techniczno-legislacyjne, związane z nieprawidłowymi odesłaniami w ramach przepisów.

Jesteśmy na terenie senatora Augustyna, czyli polityki społecznej.

Jaka jest państwa opinia na temat tych propozycji Biura Legislacyjnego?

Bardzo proszę.

Tak. Zgadzamy się, że należałoby to doprecyzować po konsultacjach z Ministerstwem Pracy i Polityki Społecznej. Intencja była taka, żeby umożliwić składanie albo zaświadczeń, albo oświadczeń, a oświadczenia, o których wcześniej była mowa w ustawie, objąć odpowiedzialnością karną, tak jak jest to w innych miejscach w ustawie.

Jeśli możemy, to chcielibyśmy powiedzieć, że bardziej podoba nam się rozwiązanie, które rozszerza art. 52 w pkcie 2, bo wtedy rezygnujemy z oświadczenia w art. 52 pkt 1, czyli poprawki czterdziesta trzecia i czterdziesta piąta.

Czterdziesta trzecia i czterdziesta piąta. Tak?

Czy są jakieś inne opinie? Nie ma.

Zatem przejmuję poprawki czterdziestą trzecią i czterdziestą piątą.

Kto jest za przyjęciem tych poprawek? (12)

(Brak nagrania)

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Ministerstwo Finansów jest za przyjęciem poprawki prowadzącej do wykreślenia pktu 2. Sprawa jest aktualnie procedowana w Senacie. Jest już przygotowane sprawozdanie. Jutro będzie ona przedmiotem obrad posiedzenia plenarnego Senatu.

W pkcie 2 zmierza się do przywrócenia zapisu, który obowiązywał przed 1 stycznia 2011 r. w ustawie o podatku od towarów i usług. Zapis ten został zmieniony z inicjatywy poselskiej. Przepis mówiący o tym, co jest pieczywem świeżym, bazował na podaniu numeru PKWiU, symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. W sytuacji gdy GUS stwierdza - mam tutaj opinię GUS - że zarówno europejska klasyfikacja CPA, jak i PKWiU z 2008 r. nie definiują pojęcia wyrobów ciastkarskich świeżych, wyrobów konserwowanych, nie podają okresu przydatności do spożycia, to bazowanie na numerze PKWiU oznaczało pełną dowolność klasyfikacyjną. Wtedy z inicjatywy poselskiej zmieniono to na zapis mówiący o tym, że są to wyroby o czternastodniowym terminie przydatności do spożycia. Obecnie proponuje się wydłużyć ten czas do czterdziestu pięciu dni.

Nie wchodzimy w dyskusję merytoryczną. W tej sprawie rozstrzygamy... Ten przepis miał charakter pewnego wtrącenia, dotyczył on całkowicie innej tematyki, problematyki. W związku z tym...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak, oczywiście. W związku z tym on tutaj, mówiąc kolokwialnie, nie pasuje.

Zgłasza się jeszcze przedstawiciel firmy lobbingowej.

Bardzo proszę o zabranie głosu.

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Ja zdaję sobie z tego sprawę, zgadzam się z opinią wygłoszoną na poprzednim posiedzeniu komisji przez pana posła Szejnfelda, że Sejm przyjął tę zmianę nie do końca zgodnie z dobrymi praktykami legislacyjnymi i ta zmiana nie do końca pasuje do projektu ustawy, który jest teraz procedowany. Niemniej jednak wolą Sejmu było naprawienie błędu, który został popełniony jesienią 2010 r., kiedy narzucono właśnie czternastodniowy termin przydatności do spożycia w odniesieniu do ciastek, które mają być objęte obniżoną stawką VAT, to jest w wysokości 8%. Pojawiły się wtedy duże protesty przedsiębiorców branży ciastkarskiej i posłowie zdecydowali o tym, by ten błąd naprawić i powrócić do pierwotnego przedłożenia rządowego, jeszcze z projektu ustawy o zmianie ustawy o VAT z wiosny 2010 r.

Chodzi o to, że obecnie obowiązująca regulacja budzi wiele kontrowersji, między innymi co do zgodności z prawem Unii Europejskiej, a mianowicie z zasadą neutralności podatkowej podatku VAT. Pomija ona także produkty, ciastka, ciasteczka, zwane niepakowanymi, których nie ma jak oznaczyć terminem przydatności do spożycia. W związku z tym chyba najbardziej korzystną zmianą dla całej branży w tym zakresie byłoby to, co zaproponował Sejm w tym projekcie ustawy. Dlatego apelowałbym do pana posła Szejnfelda o wycofanie tej poprawki, ewentualnie do Wysokiej Komisji o to, żeby poprawkę tę odrzucić. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo.

Czy są jeszcze chętni do zabrania głosu? Nie ma.

Ja przejmuję tę poprawkę.

Kto jest za?

Pan poseł Szejnfeld chciałby zabrać głos? Nie.

(Poseł Adam Szejnfeld: Niestety, nie dam się zlobbować.)

(Wesołość na sali)

Tym bardziej że sytuacja nie jest aż tak niekorzystna dla branży, bo nie jest...

Mówię tak oczywiście żartobliwie.

To, co jest najgorsze w tym zapisie, to fakt, że ma on fundamentalną wadę prawną, został on zgłoszony niezgodnie z Regulaminem Sejmu, jeśli dobrze pamiętam, to z §119, nie został on poddany nie tylko pierwszemu czytaniu, ale nawet konsultacjom, ocenom i analizom ekonomicznym, społecznym itd. Mówiąc językiem kolokwialnym, ale jednak poważnie, ta poprawka jest niekonstytucyjna.

Może narazić na szwank całą ustawę.

Przejmuję tę poprawkę.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (10)

Kto jest przeciwny? (1)

Kto się wstrzymał? (2)

Dziękuję.

Poprawka uzyskała poparcie połączonych komisji.

Poprawka czterdziesta dziewiąta już była, pięćdziesiąta była. Tak? Panie Szymonie, bardzo proszę, aby pan to śledził. Poprawka pięćdziesiąta pierwsza to jest chyba coś nowego. Tak?

Bardzo proszę.

To jest poprawka o charakterze techniczno-legislacyjnym.

(Głos z sali: Która?)

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Pięćdziesiąta pierwsza.)

Poprawka pięćdziesiąta pierwsza. Zmierza ona do prawidłowego wprowadzenia zmian do ustawy, uwzględnia ostatnią nowelizację ustawy o pomocy społecznej.

Przedstawiciel ministerstwa kiwa głową, jest za.

Nie ma innych opinii.

Przejmuję tę poprawkę.

Bardzo proszę. Kto jest za przyjęciem poprawki pięćdziesiątej pierwszej? (13)

Dziękuję.

Stwierdzam, że połączone komisje poparły tę poprawkę.

Poprawka pięćdziesiąta druga już była. Teraz pięćdziesiąta trzecia.

Bardzo proszę.

Również poprawka techniczno-legislacyjna, koreluje przepisy ustawy.

Jest zgoda ministerstwa. Dziękuję.

Przejmuję tę poprawkę.

Bardzo proszę. Kto jest za przyjęciem poprawki pięćdziesiątej trzeciej? (13)

Dziękuję.

Stwierdzam poparcie tej poprawki przez połączone komisje.

Poprawka pięćdziesiąta czwarta już była. Teraz pięćdziesiąta piąta. Tak?

Proszę.

Ta poprawka usuwa wątpliwości interpretacyjne w ramach przepisu.

Jest zgoda ministerstwa.

(Głos z sali: Tak.)

Przejmuję tę poprawkę.

Kto jest za? (13)

Stwierdzam przyjęcie poprawki przez połączone komisje.

Poprawka pięćdziesiąta szósta.

Poprawka ta precyzuje przepisy.

Rzeczywiście tak jest.

Ministerstwo Gospodarki się zgadza.

Przejmuję tę poprawkę.

Bardzo proszę. Kto jest za jej przyjęciem? (13)

Stwierdzam jej poparcie.

Poprawka pięćdziesiąta siódma już była. Tak? Teraz pięćdziesiąta ósma.

Bardzo proszę.

Poprawka pięćdziesiąta ósma, jak sądzę, ma charakter tylko redakcyjny, ale jeżeli jest inaczej, to proszę o stanowisko rządu.

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Gdyby pan był uprzejmy powiedzieć, o co chodzi...)

Dotyczy ona opisu uprzywilejowanego typu przestępstwa polegającego na różnicowaniu cen leków podlegających refundacji lub stosowaniu uciążliwych lub niejednolitych warunków umów lub uzależnianiu zawarcia umowy od przyjęcia lub spełnienia przez hurtownię farmaceutyczną nienależnego świadczenia. Typ uprzywilejowany to przypadek mniejszej wagi. Teraz pojawia się pytanie, czy to ma być przypadek mniejszej wagi, czy przypadek mniejszej wagi czynu, co chyba trochę zmienia sens przepisu.

Niebezpieczny teren.

Bardzo proszę. Czy ministerstwo ma jakąś opinię w tej sprawie? Czy to jest mniejsza waga, czy mniejsza waga czynu?

(Zastępca Dyrektora Sekretariatu Ministra w Ministerstwie Gospodarki Artur Kopijkowski-Gożuch: Czy w naszym imieniu może się wypowiedzieć pani z Ministerstwa Sprawiedliwości?)

Oczywiście, z Ministerstwa Sprawiedliwości zawsze...

Beata Wiraszka-Bereza, Ministerstwo Sprawiedliwości.

Proszę państwa, jeśli mogę, to sugerowałabym państwu uwzględnienie poprawki proponowanej przez Biuro Legislacyjne, ponieważ odpowiada ona systematyce kodeksu karnego, a więc posługuje się pojęciami kodeksu.

Dziękuję bardzo.

Przejmuję tę poprawkę.

Kto jest za jej przyjęciem? (13)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Szymon Giderewicz: Ja wytłumaczę, dlaczego...)

Proszę już nie tłumaczyć.

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (0)

Dziękuję.

Stwierdzam, że połączone komisje jednomyślnie poparły poprawkę. Tak, Panie Emilu?

(Głos z sali: Tak, jednomyślnie.)

Teraz tak. Poprawka sześćdziesiąta była, sześćdziesiąta pierwsza była, sześćdziesiąta...

(Głos z sali: A pięćdziesiąta dziewiąta?)

Aha, przepraszam bardzo.

(Głos z sali: A co z pięćdziesiątą dziewiątą?)

Już, już. Poprawka pięćdziesiąta dziewiąta to jest propozycja, którą zgłosiło Ministerstwo Gospodarki.

Panie Szymonie, o co tu chodziło?

Poprawka przywraca konieczność przedstawiania zaświadczenia w miejsce oświadczenia o niekaralności.

...o kapitale, o funduszu kapitałowym. Prawda? Tam nie było innej możliwości.

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Szymon Giderewicz: Tak.)

Tak, tak, pamiętam, ta sprawa była omawiana w czasie poprzedniego posiedzenia.

Przejmuję tę poprawkę.

Bardzo proszę. Kto jest za jej przyjęciem? (13)

Dziękuję.

Stwierdzam, że połączone komisje poparły tę poprawkę.

Poprawka sześćdziesiąta była, sześćdziesiąta pierwsza była, sześćdziesiąta druga, sześćdziesiąta trzecia, sześćdziesiąta czwarta, aż do sześćdziesiątej szóstej. Tak?

(Głos z sali: Teraz sześćdziesiąta siódma.)

(Głos z sali: Tak.)

Tak, poprawka sześćdziesiąta siódma, która mówi o tym, że skreśla się art. 91. Aha, chodzi o rolnictwo ekologiczne.

Pan poseł Szejnfeld.

Tak, tak. Tu są jakby dwa argumenty, nie jakby, przepraszam, wyrzucam słowo "jakby", tu są dwa argumenty za tym, aby skreślić ten artykuł. Pierwszy jest identyczny ze wskazanym przed chwilą, mam na myśli tak zwaną wrzutkę, przepis dotyczący VAT. Mianowicie jest to propozycja zgłoszona w drugim czytaniu, czyli niezgodnie z Regulaminem Sejmu, wprowadzona nie tylko bez pierwszego czytania, ale także bez omawiania jej przez komisję. Regulamin Sejmu nie dopuszcza takiej możliwości. A więc ma ona fundamentalną wadę prawną i, tak jak powiedziałem, o tego rodzaju wrzutkach, poprawkach mówimy, że są niekonstytucyjne. Drugi argument. Otóż do komisji wpłynęło pismo ministra spraw zagranicznych, który ma obowiązek opiniowania przepisów pod kątem zgodności z przepisami Unii Europejskiej, i było w nim stwierdzenie, że treść tej poprawki jest niezgodna z prawem Unii Europejskiej. Są zatem dwa argumenty na rzecz skreślenia tego artykułu.

Pamiętamy o tym, Panie Pośle.

Czy ktoś jeszcze chciałby zabrać głos w tej sprawie?

Bardzo proszę, Ministerstwo Gospodarki.

Nie chcę odnosić się do pierwszej części wypowiedzi pana przewodniczącego Szejnfelda, do sprawy, którą oczywiście słusznie zgłosił. Powiem tylko, że opinia Ministerstwa Spraw Zagranicznych, którą wertowaliśmy jeszcze raz i sprawdzaliśmy wraz z przedstawicielami ministerstwa, wprawdzie negatywnie odnosiła się do tej możliwości, ale Ministerstwo Spraw Zagranicznych stwierdziło, że jeżeli również rozporządzenie zostanie stworzone bezpośrednio na wzór dyrektywy, to nie będzie sprzeczności z prawem unijnym. To tak gwoli doprecyzowania.

Rozumiem.

Czy są pytania? Nie ma pytań.

Przejmuję tę poprawkę.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? (11)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (2)

Dziękuję.

Stwierdzam, że komisje poparły tę poprawkę.

I ostatnia ze zgłoszonych poprawek, sześćdziesiąta ósma.

Proszę, Panie Szymonie.

Poprawka zmierza do prawidłowego utrzymania w mocy dotychczasowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie upoważnień ustawowych, których zakres spraw przekazanych do uregulowania ulega zmianie w ustawie.

Jest zgoda ministerstwa.

Proszę państwa, w tych sprawach nasze biuro w ogóle się nie myli, jest tu absolutna pewność, że propozycje są dokładne i precyzyjne.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Przejmuję tę poprawkę.

Bardzo proszę. Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (13)

Dziękuję.

Stwierdzam poparcie tej poprawki przez obie komisje.

Stawiam wniosek o poparcie ustawy w całości wraz z przyjętymi poprawkami.

Kto jest za tym wnioskiem? (10)

Kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał? (3)

Dziękuję bardzo.

Komisje poparły ustawę wraz z przyjętymi poprawkami. Senator przewodniczący mówi, że z przyjemnością.

Na senatora sprawozdawcę...

(Głos z sali: Jan Wyrowiński.)

...proponuję przewodniczącego Komisji Gospodarki Narodowej. Tak?

(Głos z sali: Tak, Jana Wyrowińskiego.)

Nie ma sprzeciwu.

Bardzo serdecznie dziękuję wszystkim państwu za obecność, panu posłowi w szczególności, dziękuję ministerstwu, dziękuję wszystkim gościom, panom senatorom, którzy dotrwali do końca, a przede wszystkim panom legislatorom, panu Szymonowi i panu Michałowi.

Proszę przespać się z tymi wszystkimi poprawkami. Jeżeli będą jeszcze jakieś wątpliwości ze strony ministerstwa i jeżeli zdaniem państwa będzie jeszcze potrzeba wprowadzenia jakichś modyfikacji, to proszę się do mnie zgłosić.

(Głos z sali: Kiedy będzie posiedzenie plenarne?)

Jutro. Zaczyna się o godzinie 10.00, ale zaplanowane są takie dwie sprawy, które będą się długo ciągnęły. W Senacie tak do końca nie można przewidzieć, kiedy będzie omawiany dany punkt. Tak że jeżeli macie państwo jeszcze jakieś uwagi, propozycje, to możemy je jutro zgłosić.

(Głos z sali: Na posiedzeniu plenarnym?)

Tak, na posiedzeniu plenarnym. Wtedy oczywiście można zgłaszać wnioski, jeszcze podczas debaty można zgłaszać poprawki, można to robić do zakończenia debaty. Mogę to zrobić ja, może to zrobić inny senator, nie ma problemu.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Komisja Gospodarki Narodowej o godzinie 18.00 przenosi się...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie, nie, w tej samej sali.

Zamykam posiedzenie komisji.