Zapis stenograficzny (1891) z 278. posiedzenia

Komisji Gospodarki Narodowej

w dniu 8 grudnia 2010 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym (druk senacki nr 1061, druki sejmowe nr 3575, 3643 i 3643-A).

2. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług i ustawy o transporcie drogowym (druk senacki nr 1060, druki sejmowe nr 3620, 3646 i 3646-A).

3. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji oraz niektórych innych ustaw (druk senacki nr 1057, druki sejmowe nr 3495, do druku nr 3495 i 3619).

Z nadzieją, że pozostali panowie senatorowie dotrą, otwieram posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej.

W porządku obrad są trzy punkty, przy czym proponuję, abyśmy ten porządek nieco zmodyfikowali. Punkt trzeci byłby drugim, a punkt drugi - trzecim, jeżeli nie byłoby sprzeciwu. W tej chwili przystąpilibyśmy do rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym.

Teraz poproszę pana ministra Stępnia jako ministra, który zajmuje się sprawami transportu drogowego, o wypowiedź. Bardzo proszę.

Dziękuję bardzo.

Zastępuję pana ministra Jarmuziewicza.

Obowiązująca od 1 stycznia 2010 r. ustawa o finansach publicznych, ustawa z 26 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych przewidują likwidację gospodarstw pomocniczych do końca 2010 r. Gospodarstwem pomocniczym jest Biuro Obsługi Transportu Międzynarodowego Ministerstwa Infrastruktury, które wykonuje czynności organizacyjno-techniczne związane z realizacją zadań ministra właściwego do spraw transportu. Zakres zadań BOTM określony jest na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym oraz zarządzenia nr 20 ministra infrastruktury z 11 lutego 2008 r. W związku z tym niezbędne jest wdrożenie nowych rozwiązań kompetencyjnych. Proponujemy przeniesienie zakresu zadań, który był realizowany przez BOTM, do zadań głównego inspektora transportu drogowego. Ustawa jednocześnie przewiduje, że struktury Inspekcji Transportu Drogowego przejmą zadania wykonywane dotychczas przez BOTM. Ustawa zakłada, że te kompetencje zostaną przeniesione bez zmian i istotnych ingerencji, czyli mamy do czynienia z pewną zmianą struktury organizacyjnej z zachowaniem pozycji ustrojowej samego przedsięwzięcia. Wydaje się, że generalny inspektor transportu drogowego po przedstawieniu ministrowi infrastruktury planu takiego przejęcia i zakresu zagospodarowania jest przygotowany do pełnienia takiej funkcji, w związku z tym wnoszę o przyjęcie naszej propozycji. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę przedstawiciela Biura Legislacyjnego.

Mirosław Reszczyński, Biuro Legislacyjne.

Szanowny Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Szanowni Państwo!

Biuro zgłosiło trzy uwagi do przedmiotowego aktu prawnego.

Pierwsza uwaga ma charakter informacyjny. Dotyczy ona art. 1 pktu 33 i pktu 36 niniejszej nowelizacji. Należy zwrócić uwagę na to, że pomiędzy przepisami tej ustawy a przepisami uchwalonej przez Sejm w dniu 26 listopada 2010 r. ustawy o publicznym transporcie drogowym zachodzi pewna sprzeczność. Obydwie te ustawy dokonują nowelizacji art. 50 i art. 83 ust. 3 przedmiotowej ustawy o transporcie drogowym, jednak stosują odmienną redakcję tych przepisów. Z uwagi na to, że przepisy dokonywane w naszej ustawie mają charakter wiodący i eksploatują modyfikacje proponowane w ustawie o publicznym transporcie zbiorowym na etapie prac senackich, zdaniem biura należy wykreślić z tej ustawy zmiany proponowane do ustawy o transporcie drogowym, czyli do art. 50 i art. 83 ust. 3. Propozycje takie zostały zawarte w senackiej opinii do ustawy o publicznym transporcie zbiorowym.

Zostały przyjęte, tak?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak więc sprawa jest...

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Radosław Stępień: Propozycje zostały przyjęte, więc sprawa jest rozwiązana zgodnie z intencją RCL.)

Sprawa została rozwiązana, tak? Rozumiem.

Bardzo proszę, Panie Mecenasie.

Uwaga druga dotyczy art. 10 omawianej nowelizacji. Przepis ten zawiera przepis przejściowy, który między innymi utrzymuje w mocy akty wykonawcze wydane na podstawie art. 50a ustawy o transporcie drogowym w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej nowelizacji.

Należy zauważyć, że w systemie prawa występuje już ustawa o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw, która wejdzie w życie z dniem 31 grudnia bieżącego roku. Ustawa ta w art. 5 dokonuje nowelizacji art. 50a, który zawiera upoważnienie ustawowe do wydania przepisów wykonawczych w szczegółowy sposób określających sposób przeprowadzenia kontroli używanego paliwa. Ustawa ta zawiera ponadto przepis przejściowy, który zachowuje w mocy dotychczasowe przepisy wykonawcze regulujące tę kwestię, czyli rozporządzenie ministra transportu i budownictwa z dnia 21 marca 2006 r. w sprawie szczegółowego trybu kontroli rodzaju paliwa znajdującego się w zbiorniku pojazdu. Należy zwrócić uwagę na to, że obecna redakcja art. 10 zawiera rozwiązanie intertemporalne, zgodnie z którym przepisy nowelizowanej ustawy utrzymują w mocy akt wykonawczy wydany na podstawie art. 50a w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy, a więc w brzmieniu wprowadzonym z dniem 31 grudnia poprzez ustawę z dnia 20 października 2010 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw. W przypadku niewejścia w życie do dnia 31 grudnia tego roku przedmiotowego aktu wykonawczego, przepisy te będą miały utrzymywać w mocy akt wykonawczy, który tak naprawdę nie zostanie wydany, a więc nie będą miały czego utrzymywać w mocy. W związku z tym może nastąpić pewna luka w systemie prawnym, dotycząca wykonywania kontroli paliwa używanego w pojeździe, dlatego że w przypadku... Luka ta może wystąpić, jeżeli do dnia 31 grudnia nie wejdzie w życie rozporządzenie wydawane na podstawie art. 50a w brzmieniu proponowanym w ustawie z 29 października 2010 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw.

Jaka jest odpowiedź na takie dictum?

Panie Przewodniczący, odpowiedź jest prosta. Do końca roku rozporządzenie zostanie wydane, to będzie rozporządzenie mniej więcej tej objętości. Prace w tym zakresie są już praktycznie gotowe, nic nie stoi na przeszkodzie, żeby minister właściwy wydał takie rozporządzenie do końca grudnia. Tak zrobimy.

Czyli przyjmujemy deklarację pana ministra za dobrą monetę...

Panie Mecenasie?

Pragnę jedynie zwrócić uwagę na to, że rozporządzenie to musi wejść w życie do dnia 31 grudnia. W takim przypadku omawiana luka w przepisach nie wystąpi, dlatego że przepisy art. 10 naszej ustawy będą utrzymywały w mocy przez okres co najmniej sześciu miesięcy dany akt prawny, który wejdzie w życie 31 grudnia tego roku.

Dziękuję za przygotowanie tej analizy.

Bardzo proszę teraz o ostatnią uwagę.

Uwaga trzecia dotyczy art. 11 opiniowanej ustawy. Chodzi o zasady jej wejścia w życie. Mając na uwadze proces legislacyjny, biorąc pod uwagę to, że prezydent musi jeszcze złożyć swój podpis i musi zostać ustalony odpowiedni termin co do publikacji tego aktu, wydaje się, że może nie zostać zachowany minimalny, wymagany ustawą o ogłaszaniu aktów normatywnych czternastodniowy okres vacatio legis. Biuro zgłasza zastrzeżenia co do określenia sposobu wejścia w życie art. 5 i art. 7 opiniowanej ustawy. Artykuły te, przypomnę, wejdą w życie z dniem ogłoszenia ustawy. A proszę zwrócić uwagę na to, że art. 4 ust. 2 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych mówi, iż dany akt może wejść w życie z dniem ogłoszenia w przypadku, jeśli jest to konieczne ze względu na ważny interes państwa. Wydaje się, że w tym przypadku przesłanka ta nie zachodzi. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Pan minister.

Panie Przewodniczący, nie chcę wdawać się w polemikę z panem mecenasem, czy jest to ważny interes państwa. Jest wiele aktów prawnych, które muszą w ten sposób wejść w życie.

Po pierwsze, mamy do czynienia z sytuacją, w której następuje przeniesienie en bloc kompetencji, które były obsługiwane przez jedną jednostkę organizacyjną, do drugiej jednostki organizacyjnej, przy czym pierwsza przestaje istnieć, a druga istnieje od dawna. Ta druga jednostka organizacyjna posiada obecnie wszystkie struktury, wszystkie, że tak powiem, moce przerobowe przygotowane do przejęcia zadania. Kwestią ważną, która być może rozwieje wątpliwości Biura Legislacyjnego jest to, że ta ustawa nie zmienia statusu, nie zmienia sytuacji prawnej obywateli. Czyli ani nie pozbawia praw, ani nie nadaje nowych, ani ich nie rozszerza. Wskazuje jedynie nowy adres składania wniosku w sytuacji, w której taki wniosek ma być wydany. A co do zakresu i procedury to w zasadzie są one takie same.

Po drugie, zastosowanie się do zastrzeżeń pana mecenasa i niewprowadzenie tego aktu w terminie, który proponujemy, rzeczywiście stwarzałoby problem okresu, w którym o takie zaświadczenie z przyczyn proceduralnych nie można byłoby wystąpić. To dopiero stworzyłoby sytuację niebezpieczną dla prawa przedsiębiorcy.

Podzielam uwagi, rozumiem troskę, ale wydaje mi się, że w tej sytuacji możemy bez większego zagrożenia przyjąć tak krótki okres vacatio legis, według wniosku rządowego.

Dziękuję bardzo.

Czy są jeszcze uwagi?

Dziękuję panu mecenasowi za wnikliwe uwagi dotyczące spraw intertemporalnych. Jeżeli nie ma innych uwag, to stawiam wniosek o to, abyśmy przyjęli...

Jeszcze pan senator Gruszka.

Bardzo proszę.

Czy dobrze zrozumiałem pana ministra? Pan gwarantuje, że ta ustawa wejdzie w życie 1 stycznia 2011 r., tak?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Oczywiście. A my mamy na uwadze poprawki, które być może zostaną przyjęte i będą jeszcze procedowane przez Sejm, więc nie sądzę, żeby to było...

(Głos z sali: Nie ma poprawek.)

Na razie nie ma poprawek... To były uwagi generalne, które sformułował pan mecenas. Na podstawie jednej z tych uwag rzeczywiście miała powstać propozycja wniosku, ale z uwagi na deklarację pana ministra nikt tego wniosku nie przejął, chyba że pan, Panie Senatorze, go przejmie. Pytałem o to.

Nie ma innych uwag. Zatem stawiam wniosek o to, abyśmy przyjęli tę ustawę bez poprawek.

Kto z panów senatorów jest za przyjęciem tej ustawy bez poprawek? Bardzo proszę. (5)

Senator Kleina też głosuje, tak?

(Głos z sali: Pan senator Kleina.)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (1)

Stwierdzam, że komisja przyjęła ustawę bez poprawek.

Kto będzie senatorem sprawozdawcą? Senator Owczarek?

(Głos z sali: Tak.)

Dobrze.

Nie ma innych głosów.

Panie Ministrze, dziękujemy bardzo panu, całej ekipie, panom dyrektorom, pani, która też pomagała. Do zobaczenia za tydzień.

Bardzo proszę wyjaśnić do końca te sprawy, które jeszcze pozostały do wyjaśnienia, dobrze?

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu drugiego - rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji.

Pan minister Gawlik wraz z panem dyrektorem omówią temat.

Bardzo proszę o przedstawienie pokrótce racji, które stały się przyczyną zmiany.

Panie Przewodniczący! Panie Senatorze! Szanowni Państwo!

Przedkładana nowela do ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji ma przede wszystkim na celu podwyższenie efektywności prowadzonych procesów prywatyzacyjnych i równocześnie rozszerzenie kręgu ewentualnych beneficjentów, którzy mogliby korzystać ze środków zgromadzonych na funduszach będących w dyspozycji ministra skarbu państwa, a także z tych środków, które są w dyspozycji tegoż ministra, a na mocy ustawy przekazywane są do dyspozycji Agencji Rozwoju Przemysłu.

Odniosę się szczegółowo do projektowanych zmian. Przede wszystkim ich celem jest wyeliminowanie zbędnych wydatków, jakie, zdaniem ministra skarbu państwa, są ponoszone i byłyby ponoszone z uwagi na potrzebę obligatoryjnych analiz przedprywatyzacyjnych. Wychodzimy z założenia, że są pewne sytuacje, w których niektóre analizy mogą być wykonane środkami czy narzędziami będącymi w dyspozycji ministra skarbu państwa, bo już z uwagi na dwudziestoletnie doświadczenie ten sztab urzędników został, wydaje się, przyzwoicie przygotowany, a równocześnie w każdym przypadku, kiedy analiza przygotowywana jest przez podmiot zewnętrzny, jest ona następnie przejmowana przez służby ministra skarbu państwa i w konsekwencji jest dokumentem przygotowanym przez ministra skarbu państwa. Miałby on pewne prawo do elastycznego decydowania o tym, czy podczas wykonywania tych analiz korzystać z ekspertów zewnętrznych, czy też ewentualnie ze służb własnych. Jeśli spojrzymy na obecne ceny, które trzeba płacić za analizy przygotowywane przez firmy zewnętrzne, i je porównamy, to są to koszty szacowane minimalnie od 30 tysięcy zł wzwyż. W niektórych przypadkach są to środki, w naszym przekonaniu, wydawane zbędnie, wtedy, kiedy akcje, udziały tej spółki są bardzo, bardzo niewiele warte i czasami jest to ucieczka przed ponoszeniem kosztów związanych z likwidacją takiego podmiotu.

Kolejne zmiany zmierzają w kierunku uatrakcyjnienia jednej ze ścieżek prywatyzacji, jaką jest aukcja. Aktualnie jest ona narzędziem, które może być wykorzystywane przez ministra skarbu państwa w procesie prywatyzacji, z tym jednakże zastrzeżeniem, że w świetle obecnie obowiązujących przepisów ustawodawca wprowadza próg w postaci ceny wywoławczej, która odnosi się wprost do wartości księgowej akcji. Wartość księgowa akcji, jak wszyscy pewnie wiemy, w dużej ilości przypadków jest to wartość o charakterze historycznym, która niekoniecznie odzwierciedla wartość rynkową spółki, a w konsekwencji czasami jest elementem odstraszającym potencjalnie zainteresowanych udziałem w aukcji. Procesy aukcyjne, które są prowadzone w rezultacie zainteresowania spółkami, i tak doprowadzają do wykreowania ceny rynkowej, za którą ewentualnie te akcje czy udziały mogłyby być zbudowane.

Ponadto należy zauważyć, że wartość księgowa jako próg, który ma wyznaczać granice prywatyzacji, nie jest wykorzystywana w przypadku jakiejkolwiek metody prywatyzacji, tylko w przypadku metody prywatyzacji aukcyjnej. W związku z tym wnosimy, żeby w przypadku prywatyzacji drogą aukcyjną zrezygnować z tego progu. Oczywiście w każdym przypadku cena wywoławcza będzie ustalana, ale będzie ona efektem uprzednich analiz, albo ekspertów zewnętrznych, albo bezpośrednio urzędników, którymi dysponuje minister skarbu państwa.

Jeżeli chodzi o kolejne zmiany, to zmierzają one w kierunku wyposażenia ministra skarbu państwa w nowe instrumenty rynkowe, które mogą być wykorzystywane przy sprzedaży akcji.

Ponadto projektowana nowela przewiduje wprowadzenie stabilizacji pomocniczej jako jednego z narzędzi, które mogłoby być wykorzystywane w procesie podwyższenia jakości prowadzonych procesów sprzedaży akcji w przypadku ich sprzedaży w ramach oferty publicznej. Jest to typowe narzędzie, które jest obecnie wykorzystywane przez prywatne podmioty. Obserwowaliśmy to w przypadku PZU, kiedy było dość duże oczekiwanie ze strony Eureko, żeby taką stabilizację pomocniczą zadedykować PZU. Jest to dodatkowy zarobek. Ostatecznie tego typu stabilizacja była realizowana przez PZU, ale mogła być realizowana tylko w takim zakresie, w jakim PZU posiadał wolne środki, które mógł na ten cel przeznaczyć.

Ostatnia grupa proponowanych zmian dotyczy poszerzenia kręgu beneficjentów potencjalnie zainteresowanych środkami zgromadzonymi na Funduszu Restrukturyzacji Przedsiębiorców i będących w dyspozycji Agencji Rozwoju Przemysłu, nie tylko przedsiębiorstw publicznych. Te środki mogły być również wykorzystywane na cele niebędące pomocą publiczną.

Prosimy o przyjęcie projektu stosownie do przedłożenia rządowego.

Chcę podkreślić, że dziękujemy za uwagę Biura Legislacyjnego Senatu. Uwaga, która poprawia pewien błąd w jednym z przepisów, również zostanie przyjęta i uwzględniona. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo.

Tym samym uprzedził pan wystąpienie pana dyrektora.

Bardzo proszę, Panie Dyrektorze, o opinię Biura Legislacyjnego.

Panie Przewodniczący, Biuro Legislacyjne wnosi do tej ustawy jedną poprawkę, o której wspominał pan minister, dotyczącą niewłaściwego odesłania do rozporządzenia, które przestało obowiązywać 30 czerwca 2008 r. W związku z tym w opinii zawarte jest odesłanie do obowiązującego aktu prawnego. Dziękuję.

Czy panowie senatorowie mają pytania? Nie ma pytań.

Stawiam wniosek o to, abyśmy w głosowaniu odnieśli się do poprawki, którą przejmuję.

Kto z panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? Bardzo proszę. (6)

Dziękuję za przyjęcie.

Stawiam wniosek o to, abyśmy przyjęli ustawę wraz z przyjętą poprawką.

Kto jest za przyjęciem tego wniosku? (6)

Dziękuję bardzo.

Stawiam wniosek, aby przewodniczący był sprawozdawcą.

Czy jest sprzeciw? Nie ma sprzeciwu. Kto śmiałby się sprzeciwić...

Panie Ministrze, dziękujemy bardzo i spotkamy się na sali obrad plenarnych za tydzień. Dziękuję bardzo.

Przechodzimy do rozpatrzenia punktu ostatniego, trzeciego.

Witam pana ministra Macieja Grabowskiego wraz z panią towarzyszącą, z Ministerstwa Finansów.

Bardzo proszę, Panie Ministrze, o krótką prezentację ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług i ustawy o transporcie drogowym. Jeżeli można - w krótkich, żołnierskich słowach.

Tak. Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Zmiana ustawy wynika z czterech źródeł: po pierwsze, dyrektywy Rady; po drugie, decyzji wykonawczej Rady; po trzecie, opinii wynikającej z konsultacji z Komitetem VAT i po czwarte, z wyroku ETS.

Może zacznę od czwartego źródła, bo to z kolei wiąże się z ustawą o transporcie drogowym. Jak sądzę, zmiana tej ustawy była przyczyną, dla której ta komisja się tym w szczególności zajmuje. Polska przegrała sprawę C-311/09. Występowała przeciwko nam Komisja Europejska. Chodziło o sposób rozliczania podatku od towarów i usług przez podmioty zagraniczne.

(Rozmowy na sali)

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Panowie Senatorowie, proszę uszanować powagę rządu, jego przedstawiciela i pozwolić...)

Rzecz dotyczyła...

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Senatorów opozycji również bardzo bym o to prosił.)

Rzecz dotyczyła rozliczania podatku od towarów i usług świadczonych przez podmioty zagraniczne, polegających na okazjonalnych przewozach drogowych w Polsce. Poprzedni, zakwestionowany przez trybunał przepis, polegał na ryczałtowym opodatkowaniu takich przewozów. To zostało zakwestionowane, w związku z tym proponujemy... Sejm przyjął ustawę, która przewiduje, że ci przewoźnicy będą rozliczani na zasadach ogólnych, a więc będą musieli się zarejestrować w Polsce jako podatnicy VAT. Inspekcja Transportu Drogowego, żeby mieć jakiekolwiek narzędzie kontrolne, będzie mogła przy okazji innych czynności kontrolnych prosić o potwierdzenie rejestracji takiego przewoźnika okazjonalnego, o to, żeby wskazał, iż jest takim właśnie zarejestrowanym podatnikiem. Dotykamy tutaj właśnie kompetencji Inspekcji Transportu Drogowego i stąd wynika zmiana w ustawie o transporcie drogowym.

Dwie inne ważne zmiany to, po pierwsze, zmiana związana z dyrektywą Rady 2009/162. Dotyczy ona zasad opodatkowania gazu skroplonego i przewiduje, że gaz skroplony przywożony statkami będzie traktowany tak samo jak gaz transportowany rurociągami; po drugie, przewiduje sposób rozliczania VAT naliczonego w nieruchomościach, które są wykorzystywane zarówno na cele działalności gospodarczej, jak i na cele prywatne, czyli niezwiązane z działalnością gospodarczą. To są zmiany związane z dyrektywą.

Zmiany związane z decyzją Rady i konsultacją z komitetem wywołały, jak sądzę, największe zainteresowanie społeczne. One de facto przywracają na okres dwóch lat sytuację prawną, z jaką mieliśmy do czynienia dwa lata temu. Chodzi o opodatkowanie samochodów z tak zwaną kratką. Ustawa ta przewiduje, że samochody z tak zwaną kratką będą traktowane podobnie jak inne samochody osobowe, a więc będą mogły odliczać podatek naliczony do wysokości 60% podatku VAT, ale nie więcej niż 6 tysięcy zł, i nie będą mogły odliczać podatku naliczonego od paliwa do tych samochodów. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę przedstawiciela Biura Legislacyjnego o zabranie głosu.

Dziękuję.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Do tej ustawy zgłaszamy cztery uwagi, które państwo senatorowie otrzymali. Uwagi są o charakterze porządkowo-legislacyjnym, z tym, że komisja wcześniej zajmująca się tymi poprawkami przyjęła je również z drobną zmianą o charakterze językowym, którą sugerował pan minister. Otóż w załączniku, czyli w poprawce czwartej, w poz. 6 i 9 dodano sformułowanie: "do oczyszczania dróg oraz do zimowego utrzymania dróg".

Poprawki pierwsza, trzecia i czwarta wynikają z nie do końca właściwego uchylenia załącznika nr 9 i przywołania jego treści do ustawy nowelizującej.

Poprawka druga ma charakter doprecyzowujący. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, bardzo proszę o odniesienie się do propozycji biura.

Popieramy te poprawki.

Dziękuję bardzo.

Czy któryś z panów senatorów chciałby zabrać głos? Bardzo proszę.

Nie, wobec tego...

(Głos z sali: Żeby głosowano nad nimi łącznie.)

Dziękuję bardzo.

Myślę, że możemy przyjąć taki tryb.

Przystępujemy do głosowania. Najpierw głosujemy za poprawkami ze zmianami, o których mówił pan dyrektor.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Głos z sali: Kworum nie ma.)

Wobec tego mała przerwa. Poczekamy na przewodniczącego, bo nie ma kworum. Zarządzam trzy minuty przerwy.

Wznawiam obrady po przerwie.

Przystępujemy do głosowania. Najpierw głosujemy blokiem nad wszystkimi poprawkami.

Kto z panów senatorów jest za? Proszę o podniesienie ręki. (6)

Dziękuję bardzo.

Głosujemy nad całą ustawą z poprawkami.

Kto z panów senatorów jest za? Proszę o podniesienie ręki. (6)

Dziękuję bardzo.

Czy są propozycje senatora sprawozdawcy? Wobec tego pozwolę sobie zaproponować siebie.

Czy są jakieś...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dziękuję bardzo.

Zamykam posiedzenie. Do widzenia. Dziękuję bardzo.