Zapis stenograficzny (1639) ze wspólnego posiedzenia

Komisji Gospodarki Narodowej (240.),

Komisji Budżetu i Finansów Publicznych (101.),

Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej (179.)

oraz Komisji Środowiska (48.)

w dniu 1 lipca 2010 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych (druk senacki nr 907; druki sejmowe nr 3131, 3162 i 3162-A).

Bardzo proszę senatorów, członków czterech komisji - samorządu, budżetu, gospodarki i ochrony środowiska - o zajęcie miejsc oraz gotowość do dalszej pracy.

Z nadzieją, że państwo senatorowie już opuszczą kuluary, rozpoczynam posiedzenie połączonych komisji wymienionych przeze mnie przed chwilą.

W porządku obrad mamy rozpatrzenie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych. To był projekt, który zgłosił pan marszałek Komorowski jako pełniący obowiązki prezydent.

Witam pana ministra Jacka Michałowskiego, który reprezentuje Kancelarię Prezydenta, oraz pana Olgierda Dziekońskiego reprezentującego branżowy resort bezpośrednio odpowiedzialny za sprawy objęte materią tej ustawy.

Bardzo proszę pana ministra Jacka Michałowskiego o podanie krótko racji, które legły u podstaw zgłoszenia tego projektu.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo! Panie, Panowie Senatorowie! Szacowni Goście!

Uchwalona przez Sejm niemalże jednogłośnie ustawa, której projekt powstał z inicjatywy pana marszałka wykonującego obowiązki prezydenta, ma zaspokoić bardzo, bardzo, bardzo pilną potrzebę radykalnego uproszczenia, a zarazem przyspieszenia prac związanych z przygotowaniem do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych. Problematyka objęta materią tej ustawy, z uwagi na cel, którego osiągnięciu ma ta ustawa służyć, czyli ochronę życia i zdrowia ludzi zamieszkujących na terenach zagrożonych powodzią, wymaga według pana marszałka podjęcia szybkich, natychmiastowych działań. Ustawa ma wprowadzić do systemu prawnego mechanizmy ułatwiające powstawanie infrastruktury przeciwpowodziowej, oprócz bowiem niezwykle ważnej kwestii, jaką jest stworzenie podstaw normatywnych pozwalających na sprawne usuwanie skutków zaistniałej powodzi, równie istotne są - i to jest przedmiotem tej ustawy - mechanizmy związane z zapobieganiem powodzi w przyszłości. To właśnie do tej części pakietu ustaw procedowanych przez szacowne komisje zaliczamy tę ustawę.

Jej konstrukcja oparta jest w dużej mierze na rozwiązaniach funkcjonujących już z powodzeniem w przepisach ustawy z 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, w tym wynikających z zasadniczych zmian wprowadzonych przez ustawę z dnia 25 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, jak również w ustawie z 12 lutego 2009 r. o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie lotnisk użytku publicznego. Nie jest to więc zupełnie nowe rozwiązanie legislacyjne, które mogłoby budzić wątpliwości w związku z próbami wprowadzenia nieznanych do tej pory rozwiązań, lecz propozycja bazująca na sprawdzonych w praktyce, a więc bezpiecznych rozwiązaniach. Oczywiście u podłoża omawianej ustawy leży przede wszystkim bardzo pilna potrzeba zakończenia realizowanych inwestycji oraz szybkie rozpoczęcie budowy kolejnych obiektów chroniących przed powodzią, tworzących spójny ogólnopolski system ochrony przeciwpowodziowej, na przykład budowa zbiornika Racibórz. Rozpoczęcie nowych inwestycji jest uwarunkowane z jednej strony zabezpieczeniem płynności finansowej przedsięwzięć finansowanych ze środków pochodzących z różnych źródeł, z drugiej - skorygowaniem dotychczasowych niefunkcjonalnych, niestety, zasad realizacji inwestycji przeciwpowodziowych.

Przechodząc do charakterystyki projektu ustawy, należy powiedzieć, w wielkim skrócie, że obejmuje on, po pierwsze, postępowanie poprzedzające rozpoczęcie inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych oraz warunki nabywania nieruchomości pod inwestycje przeciwpowodziowe. Wprowadza się definicję budowli przeciwpowodziowych, jak również określa pojęcie inwestora. W ramach przygotowania do realizacji będzie wydawana tylko jedna, zintegrowana decyzja dotycząca całej inwestycji przeciwpowodziowej, to jest decyzja o pozwoleniu na realizację inwestycji. Decyzję tę będzie wydawał wojewoda. W rozdziale 2 uregulowano między innymi treść wniosku o wydanie decyzji o pozwoleniu na realizację inwestycji, zasady zawiadamiania o wszczęciu postępowania oraz skutki prawne takiego zawiadomienia, treść decyzji o pozwoleniu na realizację inwestycji, zasady doręczania tej decyzji i zawiadomienia o jej wydaniu oraz problematykę odwoływania się stron od decyzji i stwierdzania jej nieważności. W rozdziale 3, dotyczącym nabywania nieruchomości w związku z realizacją inwestycji, określono skutki prawne wydawania decyzji o pozwoleniu na realizację inwestycji, w tym skutki prawne decyzji ostatecznej oraz zasady nadawania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, uregulowana została także problematyka odszkodowań, w tym zasady ich przyznawania, ustalania wysokości i wypłaty. Przewidziano również możliwość nabywania nieruchomości w celu dokonania jej zamiany na nieruchomość położoną w obszarze inwestycji lub wydzielenia tej nieruchomości w postępowaniu scaleniowo-wymiennym. Projektowana ustawa zawiera również szczegółowe regulacje dotyczące skarg na decyzje administracyjne.

Zaprezentowane powyżej rozwiązania uzasadniają celowość, potrzebę i wielką pilność uchwalenia ustawy o szczególnych zasadach przygotowywania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych. Pragnę wyrazić nadzieję, że procedowana ustawa szybko stanie się obowiązującym prawem i znacznie ułatwi żmudny dotąd, niestety, proces przygotowywania i realizacji jakże potrzebnych inwestycji mających służyć ochronie majątku, a przede wszystkim życia i zdrowia obywateli.

Bardzo dziękuję za zgodę na to krótkie streszczenie. Jesteśmy gotowi do odpowiedzi na pytania. Jeżeli pan przewodniczący pozwoli, siądę na miejscu, bo będzie mi łatwiej odpowiadać, mając doradców u boku.

Oczywiście. Zapisy tej ustawy mają charakter bardzo precyzyjny i niezbędne wsparcie merytoryczne mogą panu ministrowi zapewnić sąsiedzi z lewej i prawej strony.

Czy państwo senatorowie mają w związku z tą ustawą pytania do pana ministra?

Pan senator Jurcewicz, bardzo proszę.

Dziękuję bardzo.

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Pytania w związku z ustawą, tak?)

Chyba nie ma pan wątpliwości, Panie Przewodniczący?

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Dziękuję bardzo.)

Panie Ministrze, mam pytanie dotyczące inwestycji, która ewentualnie, w cudzysłowie, zahaczałaby o obszar Natura 2000. Czy ta ustawa powoduje to, co w zamierzeniu ma powodować, czy prowadzi do tego, aby można było w sposób płynny i właściwy przeprowadzać procedury? Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę. Pan minister czy ktoś delegowany?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Pan minister Dziekoński, tak?

Bardzo proszę.

Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo, usiłuję szybko znaleźć odpowiedni artykuł dotyczący Natury 2000. Już mam. W art. 17 jest zapis: z zastrzeżeniem przepisów niniejszej... wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach następuje zgodnie z przepisami ustawy o udostępnianiu. Oznacza to, że decyzja środowiskowa w tym zakresie jest, można powiedzieć, sprzęgnięta z postępowaniem z tej ustawy.

Jeszcze pan przewodniczący senator Pupa, tak?

Pytam, co to znaczy sprzęgnięta, bo z tego, co widzę, to nie ma w ogóle... Te ustawy są oczywiście sprzęgnięte, ponieważ zapisy dotyczące ochrony środowiska i tzw. dyrektywy ptasiej są, niestety, ściśle związane z wydobywaniem żwiru z miejsc, gdzie zostały zniszczone wały, na przykład, a to będzie skutkowało tym, że jeśli zechce się pozyskać materiał budulcowy do odbudowy wału, trzeba będzie uruchomić całą procedurę, łącznie z oceną oddziaływania na środowisko, co spowoduje, zamiast poprawy sytuacji, czyli sprawnego, szybkiego odbudowania wału oraz zmniejszenia kosztów tej odbudowy, sytuację odwrotną.

Mamy propozycję poprawki, ale zgłosimy ją na forum plenarnym Senatu, bo pan minister jeszcze...

Rozumiem, oczywiście.

Pan minister Michałowski, tak? Bardzo proszę.

Panie Senatorze, art. 6 pkt 7 ust. 9 mówi tak: decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach wydaną zgodnie z ustawą z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie... z zastrzeżeniem art. 17. Oczywiście to musi być spójne z tamtą ustawą, to jasne, to jest brane pod uwagę. Do wniosku musi być dołączona decyzja, czyli jak się składa pakiet do wojewody, trzeba mieć decyzję środowiskową.

(Senator Zdzisław Pupa: Panie Przewodniczący...)

Bardzo proszę, Panie Przewodniczący.

Czy pan minister nie zauważył, że na przykład można było wprowadzić dodatkowy punkt wyłączający część działań, właśnie tych zmierzających do odbudowy wałów, z decyzji środowiskowej? Taki zapis można przecież przygotować i wprowadzić.

Rozumiem, że taką propozycję poprawki pan senator będzie zgłaszał. Tak?

(Senator Zdzisław Pupa: Tak, zgłosimy to później.)

Rozumiem.

Pan minister Dziekoński, bardzo proszę.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo! Panie Senatorze!

Chciałbym przypomnieć, że ochrona środowiska jest związana z funkcjonującymi dyrektywami, miedzy innymi dyrektywą o ocenach oddziaływania na środowisko, a zatem wyłączanie poszczególnych zapisów ustawy środowiskowej, która obejmuje całość dyrektywy, że się tak wyrażę, mogłaby spowodować naruszenie tej ostatniej, a tym samym mogłaby mieć bardzo niekorzystne skutki z punktu widzenia celu, który jest w niej postawiony. Jednocześnie pragnę zwrócić uwagę, że w zaproponowanej ustawie - dlatego mówiłem o tym sprzęgnięciu - w art. 17 mamy podany termin, w jakim decyzja środowiskowa powinna być wydana, mianowicie wskazuje się, że nie powinien on być dłuższy niż czterdzieści pięć dni. Oznacza to, że te decyzje środowiskowe, które są, że tak powiem, konieczne, bo muszą być wydane zgodnie z procedurą wynikającą z ustawy o udziale społeczeństwa, a ta ustawa z kolei wynika z konieczności wprowadzenia do polskiego porządku prawnego dyrektywy, nie pozwalają nam na wykluczenie, mówiąc w cudzysłowie, czy też wyłączenie fragmentów ustawy środowiskowej.

(Senator Zdzisław Pupa: Jeszcze dopytam...)

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Panie Ministrze, chciałbym zapytać, czy powódź ma wpływ na środowisko, czy nie ma na nie wpływu? Tak by wyglądało, że...

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Pytanie jest retoryczne.)

Oczywiście, że tak. Retoryczna jest też odpowiedź pana ministra.

No dobrze, nie będziemy retorycznych pytań zadawać, chyba nie ma takiej potrzeby. Czy ktoś z państwa senatorów ma inne pytania?

Pan senator Eryk Smulewicz, bardzo proszę.

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! Szanowni Państwo!

Bardzo bym prosił o odpowiedź na jedno pytanie, może będzie to podstawą do wprowadzenia poprawki. Chodzi mi o art. 33 i ustawę z dnia 19 października o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. Tym gospodarowaniem zajmuje się Agencja Nieruchomości Rolnych. Czy zasadne byłoby wprowadzenie poprawki, która umożliwiłaby agencji przekazywanie tych nieruchomości w trwały zarząd dyrektorowi regionalnego zarządu gospodarki wodnej? Bo nie jestem pewny, czy w ustawie w jej obecnym kształcie, który Sejm uchwalił, jest taka możliwość.

Pan minister Dziekoński, tak? Bardzo proszę.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

W części dotyczącej przekazywania w trwały zarząd nieruchomości, o ile wiem, Senat rozważa złożenie poprawki. Biuro Legislacyjne również wskazało w swojej opinii na konieczność doprecyzowania zapisu dotyczącego tej sprawy. Wydaje się, że to będzie przedmiotem propozycji poprawki.

Chciałbym państwa senatorów poinformować, że Ministerstwo Infrastruktury, po dodatkowej analizie ustawy, która została uchwalona przez Sejm, zdecydowało się zaproponować zestaw poprawek. Pani Basiu, proszę go rozdać.

Potem pan minister będzie przedstawiał te poprawki i będziemy się mogli do nich odnieść. Nie wiem, czy akurat ta sprawa tam jest też podniesiona, ale będzie jeszcze okazja, aby o tym mówić w momencie, kiedy będziemy podejmowali decyzje.

Czy są jeszcze pytania ze strony państwa senatorów?

Jeżeli nie ma, to bardzo proszę pana mecenasa o przedstawienie stanowiska Biura Legislacyjnego.

Dziękuję bardzo.

Panowie Przewodniczący! Wysokie Komisje! Szanowni Państwo!

Biuro Legislacyjne przygotowało opinię. Proszę państwa, tryb przygotowania tej opinii był troszeczkę inny niż zwykle ze względu na tempo prac. W trakcie prac nad projektem w Sejmie zostaliśmy poproszeni o przygotowanie swoich uwag. Uwagi te zostały przedstawione telefonicznie kolegom z Biura Legislacyjnego Sejmu. Rozumiem, że ze względu na tempo prac koledzy z Sejmu nie mogli się ustosunkować do wszystkich naszych uwag i dlatego nie stały się one przedmiotem debaty na posiedzeniu komisji w Sejmie. W związku z tym to, co nie zostało uwzględnione w Sejmie, pozwoliłem sobie zawrzeć w swojej opinii i jeżeli panowie przewodniczący pozwolą, postaram się w skrócie to przedstawić. Można, tak?

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Bardzo proszę.)

Proszę państwa, zacznę od uwagi, która pojawiła się już po sporządzeniu przeze mnie opinii. Dotyczy ona zasadniczej kwestii: kto może być inwestorem w rozumieniu ustawy? Proszę zwrócić uwagę na definicję, którą sformułowano w art. 2 pkt 2. W myśl tej definicji inwestorem może być między innymi starosta, marszałek województwa, wójt, burmistrz, prezydent miasta. Jeżeli zestawimy ten zapis z art. 6 ust. 1 pkt 7 lit. h, okaże się, że w tym wypadku jest inaczej, aniżeli to wynika z definicji zawartej w art. 2 pkt 2, inwestorem nie jest starosta, tylko zarząd powiatu, nie marszałek województwa, tylko zarząd województwa, co wydaje się jak najbardziej słuszne, ponieważ ani starosta, ani marszałek województwa nie są organami jednostki samorządu terytorialnego. Oni są przewodniczącymi organu kolegialnego jednostki samorządu terytorialnego, jakim jest zarząd powiatu bądź zarząd województwa. Należy zatem skorelować art. 6 ust. 1 pkt 7 lit. h z art. 2 pkt 2. Jak się wydaje, w definicji inwestora powinien pojawić się zarząd województwa albo zarząd powiatu, a tak naprawdę - jednostka samorządu terytorialnego. Inwestorem będą gmina, powiat, województwo reprezentowane przez wójta, burmistrza, prezydenta, zarząd powiatu albo zarząd województwa. Proszę państwa, to była pierwsza uwaga.

Dobrze, to może na bieżąco będziemy się do tego odnosić? Czy państwo...

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Wydaje mi się, że jeżeli chodzi o powiat i województwo, to ta uwaga jest chyba oczywista.

Powiem, skąd się to wzięło. W trakcie drugiego czytania w Sejmie zgłoszono poprawkę: w art. 6 ust. 1 pkt 7 lit. h dodano wyrazy "o ile nie są inwestorem". Wskutek tego, że tak powiem, rozjechała się definicja inwestora z tym, co jest wymagane we wniosku o wszczęcie postępowania o wydanie decyzji lokalizacyjnej.

Panie Ministrze, bardzo proszę.

Panie Przewodniczący, czy można byłoby prosić o podanie jeszcze raz tej argumentacji, ponieważ analizujemy to i...

Panie Ministrze, oczywiście, jak najbardziej.

Proszę państwa, art. 2 pkt 2, definicja inwestora: inwestorem jest marszałek województwa, starosta. Tak jest tu napisane, natomiast z art. 6 ust. 1 pkt 7 lit. h wynika, że inwestorem jest zarząd województwa, zarząd powiatu, ponieważ lit. h brzmi: właściwego miejscowo zarządu województwa, zarządu powiatu oraz wójta, o ile nie są inwestorami. No, albo marszałek, albo zarząd.

Tak, tak, oczywiście. Jest zatem propozycja poprawki, aby w pkcie 2 w art. 2 w miejsce marszałka województwa i starosty wprowadzić zarząd województwa i zarząd powiatu. Tak?

(Głosy z sali: Nie. Nie.)

Moim zdaniem to powinno pójść dalej.

(Głos z sali: Właśnie.)

Powinniśmy wskazać, że inwestorem jest gmina, powiat, województwo jako jednostka samorządu terytorialnego. On jest reprezentowany oczywiście...

(Głos z sali: W obu miejscach, i w art. 2, i w art. 6.)

To znaczy w odniesieniu do lit. h można się zastanowić, czy opinii nie może wydawać zarząd powiatu, jeżeli inwestorem nie jest powiat, zarząd województwa, jeżeli inwestorem nie jest województwo. Należałoby to w jakiś sposób zmodyfikować, prawda? Z tym, że teraz tak na gorąco nie mam przygotowanej poprawki. Stosunkowo łatwo jest poprawić pkt 2 w art. 2, bo wystarczy zastąpić wyrazy, tutaj zaś musielibyśmy się chwilkę zastanowić, jak ta poprawka powinna wyglądać.

Dobrze, to może to zrobimy, przegłosujemy.

Zatem propozycja poprawki, na teraz, jest taka, aby w pkcie 2 w art. 2 zamiast marszałka województwa i starosty wprowadzić zarząd województwa i zarząd powiatu. Tak?

Nie, nie, nie.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Czy mogę przeczytać art. 2 pkt 2 po zmianach, które ewentualnie by Wysoka Komisja rekomendowała?

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Bardzo proszę, bardzo proszę.)

Ilekroć w ustawie jest mowa o inwestorze, rozumie się przez to dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej, województwo, powiat, gminę - w nawiasie - miasto, dyrektora urzędu morskiego lub partnera prywatnego w rozumieniu ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym - numer dziennika promulgacyjnego - realizujących inwestycję.

Dobrze.

Stanowisko rządu, bardzo proszę. Wydaje mi się, że jest pozytywne. Tak?

(Głos z sali: Tak.)

Zatem przejmuję tę poprawkę.

Panie Przewodniczący, może jeszcze podam propozycję odnośnie do lit. h, która w tym momencie, tak na szybko, przyszła mi do głowy. Proszę ewentualnie skorygować to, co będę mówił. Pkt 7 lit. h: właściwego miejscowo zarządu województwa, zarządu powiatu oraz wójta - w nawiasie - burmistrza, prezydenta miasta, o ile nie reprezentują inwestora. Czy ta poprawka jest akceptowalna dla strony rządowej?

Brzmi rozsądnie, rząd to też akceptuje, zatem... Ale to są i tak dwie odrębne poprawki, jak sądzę?

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: To musimy blokiem...)

Blokiem, dobrze. Przeprowadzamy jedno głosowanie nad tymi poprawkami, które tworzą całość.

Kto z państwa senatorów jest za tym, aby zmienić art. 2 pkt 2 i art. 6 pkt 7 lit. h w taki sposób, jaki proponuje pan mecenas?

Aha, głosujemy oczywiście za pomocą urządzenia, Szanowni Państwo. Bardzo proszę: za, przeciw albo wstrzymuję się.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bo nie masz karty? (Wesołość na sali)

Ale wszyscy pozostali byli za, tak że już...

Stwierdzam, że za głosowało 20 senatorów, nikt nie wstrzymał się od głosu, nikt nie był przeciw.

Poprawka zatem uzyskała poparcie komisji.

Bardzo proszę kontynuować, Panie Mecenasie.

Dziękuję bardzo.

Kolejna uwaga Biura Legislacyjnego ma charakter typowo techniczno-legislacyjny, jest ona sformułowana w punkcie pierwszym uwag szczegółowych w mojej opinii. Proszę państwa, w art. 5 w ust. 1 jest informacja - bo to nie jest norma prawna - o tym, że do postępowania w sprawach o wydanie decyzji o pozwolenie na realizację inwestycji stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Przepis w tym kształcie, proszę państwa, nie jest normą postępowania. On informuje o czymś, co jest oczywiste, wszystkie decyzje administracyjne w Polsce wydawane są na podstawie kodeksu postępowania administracyjnego i przepisów szczególnych zawartych w ustawach szczegółowych, które wprowadzają odstępstwa od k.p.a., czyli typowego trybu administracyjnego. W tym wypadku formułujemy to, co jest oczywiste. Jako że ustawodawca jest zobligowany formułować wypowiedzi normatywne w akcie rangi ustawy, a nie wypowiedzi o charakterze informacji, Biuro Legislacyjne proponuje skreślenie art. 5 ust. 1.

Analogiczna uwaga, proszę państwa, dotyczy art. 11 ust. 1, w którym wskazano, że od decyzji przysługuje odwołanie. Nie ma żadnych wątpliwości, że od decyzji przysługuje odwołanie. Wystarczy, że ustawodawca w ustawie wskaże, kto jest organem wyższego stopnia w rozumieniu k.p.a.

Podobna uwaga odnosi się do art. 31, w którym zapisano, że skargi na decyzje administracyjne do sądu administracyjnego rozpatrywane są w trybie przepisów o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Jest oczywiste, że w takim trybie muszą być te skargi rozpatrywane, nie ma innej ustawy określającej tryb postępowania przed sądami administracyjnymi. Oczywiście ustawodawca w tejże ustawie może przewidywać wyjątki od trybu kodeksowego, od ustawy podstawowej dla danej dziedziny spraw, i to czyni.

Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu proponuje skreślić te przepisy, które nie mają wartości normatywnej, ponieważ wystarczające jest to, co ustawodawca na zasadzie wyjątku sformułował w ustawie. Dziękuję bardzo.

Dziękuję, Panie Mecenasie.

Czy rząd w tej sprawie uznaje racje Biura Legislacyjnego?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Tak?

Tak, uznajemy racje Biura Legislacyjnego, Panie Przewodniczący. Oczywiście jest konieczność rozstrzygnięcia, kto pełni funkcję tego organu, który minister.

To jest już rozstrzygnięte, Panie Ministrze, w art. 5 ust. 2: organem wyższego stopnia, w rozumieniu przepisów k.p.a., w stosunku do wojewody itd. To jest napisane, my tego nie ruszamy, bo to jest jak gdyby uzupełnienie normy kodeksowej i tutaj to się musi jak najbardziej znaleźć.

Dobrze, przejmuję tę poprawkę.

(Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski: To będą trzy poprawki: do art. 5, 11 i 31.)

Trzy poprawki. Ponieważ one mają jak gdyby jednakową wartość merytoryczną, proponuję, abyśmy nad nimi głosowali łącznie, jeżeli można. Widzę, że nie ma sprzeciwu.

Proszę włożyć karty do czytnika.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Obecnych było 21 senatorów, 21 głosowało za.

Stwierdzam, że poprawki uzyskały poparcie komisji.

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Kolejna uwaga, zawarta w punkcie drugim opinii, dotyczy art. 6 ust. 1 pkt 4. W przepisie tym ustawodawca formułuje odesłanie, posługując się wyrazami "odrębne przepisy". Taki sposób sformułowania odesłania do innych aktów normatywnych jest niezgodny z § 156 załącznika do rozporządzenia - Zasady techniki prawodawczej. W związku z tym Biuro Legislacyjne proponuje, aby wyrazy "odrębne przepisy" zastąpić precyzyjnym wskazaniem ustaw zawierających przepisy, które muszą być wzięte pod uwagę. Będą to ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz ustawa z 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne. Analogiczna technika do proponowanej tutaj przez Biuro Legislacyjne została zastosowana w specustawie o Euro 2012. Tam zrobiono to dobrze, tutaj niestety nie. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący, generalnie się zgadzamy. Ta poprawka wynika oczywiście z zasad techniki legislacyjnej, mamy tylko pewne wątpliwości co do tego, czy przywołane są wszystkie niezbędne ustawy, czy przypadkiem nie wchodziłaby w grę także ustawa o scalaniu i wymianie gruntów.

Jedno pytanie, Panie Ministrze. Czy w przypadku scalania i wymiany gruntów nie mamy do czynienia z rozporządzeniem wydanym na podstawie ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne albo ustawy o gospodarce nieruchomościami? Jeżeli jest to rozporządzenie wydane na podstawie jednej z tych ustaw, to jak najbardziej w tak sformułowanym odesłaniu to się będzie mieściło.

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący, problem polega na tym, że mamy pewne obawy co do tego, czy w tak szybkim tempie... No, chyba że byłoby jeszcze szczegółowo przeanalizowane przed posiedzeniem Senatu zestawienie tych ustaw, ponieważ są specustawy, które nie zawierają katalogu zamkniętego. Niektóre zawierają katalog, nazwijmy to, otwarty, stosujący pojęcie odrębnych przepisów. Tak więc ze względu na pewną obawę o to, żebyśmy nie ominęli którejś z ustaw koniecznych do przedłożenia, proponowałbym zachować należytą ostrożność.

Dobrze. W takim razie bardzo proszę pana ministra o ewentualne przeanalizowanie tej sprawy, nie poddam jej w tej chwili pod głosowanie, bo rzeczywiście mogą być wątpliwości. Wtedy kiedy nie będzie żadnego problemu, ta poprawka może być zgłoszona w czasie posiedzenia Senatu.

Bardzo proszę, pan przewodniczący Sepioł.

Mam pytanie, czy nie wystarczyłby po prostu zapis: mapy zawierające projekty podziału nieruchomości. I kropka. Wiadomo, że to się sporządza według takich a nie innych przepisów.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Wydaje mi się, że to jest chyba najbardziej radykalna propozycja.)

Nie wchodzimy w obszar wątpliwości, o które przepisy chodzi.

Pan mecenas, bardzo proszę.

Wydaje się, że propozycja pana senatora przewodniczącego jest jak najbardziej godna uwagi. Oczywiste jest, że mapy będą sporządzane według przepisów dotyczących map i ich sporządzania. W tym wypadku są to te odrębne przepisy, do których odsyłamy w sposób niezgodny z zasadami techniki prawodawczej. Dziękuję.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Pan minister jeszcze, bardzo proszę.

Panie Przewodniczący, jeszcze jedna kwestia. Ponieważ w odniesieniu do map pewne uwagi były również zgłaszane ze strony ministerstwa, pytanie jest takie: czy będziemy najpierw omawiali propozycje poprawek zgłaszane przez biuro, a później inne?

Jeśli jest korelacja między tymi poprawkami, to możemy ewentualnie przełożyć głosowanie. Pan stwierdza, że jest korelacja, tak?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Olgierd Dziekoński: Tak, bo tutaj jest też uwaga dotycząca...)

Rozumiem, to wrócimy do tej poprawki wtedy, kiedy będziemy rozpatrywali propozycje zgłaszane przez ministerstwo. Pan mecenas to zapamięta, dobrze?

Oczywiście, zanotuję w tym miejscu, że musimy jeszcze rozmawiać na ten temat. Dziękuję bardzo.

Kolejna uwaga, proszę państwa, dotyczy art. 6 ust. 1 pkt 7 lit. a. W przepisie tym pojawiło się pojęcie "miejscowość uzdrowiskowa". Tym pojęciem posługiwał się ustawodawca w ustawie z 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym, od 2005 r. nie mamy do czynienia z miejscowościami uzdrowiskowymi, tylko z uzdrowiskami bądź obszarami ochrony uzdrowiskowej. Może się tak zdarzyć, że na terenie miejscowości będzie ustanowiony obszar ochrony uzdrowiskowej, może tak się zdarzyć, że miejscowość będzie uzdrowiskiem, ale samo pojęcie "miejscowość uzdrowiskowa" w systemie prawnym obecnie nie występuje. W związku z tym Biuro Legislacyjne proponuje, aby wyrazy "w miejscowościach uzdrowiskowych" zastąpić wyrazami "na obszarach, którym został nadany status uzdrowiska albo status obszaru ochrony uzdrowiskowej". Dzięki temu będziemy w zgodzie z nomenklaturą ustawy z 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych. Dziękuję.

Dobrze, zgodnie kiwają głowami obaj panowie ministrowie, zatem przejmuję tę poprawkę.

Proszę, głosujemy.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Obecnych było 20 senatorów, 20 głosowało za, czyli wszyscy senatorowie poparli poprawkę.

Bardzo proszę, Panie Mecenasie.

Dziękuję bardzo.

Następna uwaga Biura Legislacyjnego dotyczy art. 6 ust. 1 pkt 9 oraz art. 17. Proszę państwa, o co wnosi Biuro Legislacyjne? O określenie w sposób niebudzący wątpliwości wzajemnych relacji pomiędzy przepisem określającym treść wniosku i przepisem określającym procedurę wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Podstawowa dla wydawania takich decyzji jest ustawa o informowaniu, której tytuł został już przytoczony. W związku z tym należałoby w art. 6 w pkcie 9 wskazać, że chodzi o decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w ustawie o udostępnianiu informacji, a w art. 17 - na podobnej zasadzie, jak przy odstępstwie od k.p.a. - poprzestać na sformułowaniu "odstępstw od ustawy podstawowej dotyczącej procedury wydawania takiej decyzji". To pozwoli ustalić, co tak naprawdę będzie podstawą wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach: po pierwsze, ustawa właściwa, po drugie, ustawa właściwa z wyjątkami czy z uszczegółowieniem dokonanym ustawą rozpatrywaną przez Wysoką Komisję.

W związku z tym Biuro Legislacyjne proponuje w art. 6 w ust. 1 w pkcie 9 wyrazy "wydaną zgodnie z ustawą" zastąpić wyrazami "o której mowa w ustawie" oraz skreślić wyrazy "z zastrzeżeniem art. 17".

Biuro Legislacyjne proponuje też, aby w art. 17 w ust. 1 skreślić wyrazy "realizacji inwestycji". Proszę państwa, na podstawie ustawy o informowaniu jest wydawana decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach, a nie decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji inwestycji. Musimy zapewnić korelację terminologiczną.

Te poprawki Biuro Legislacyjne sformułowało łącznie, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby głosować nad nimi osobno. Dziękuję bardzo.

Dziękuję, Panie Mecenasie.

Panie Ministrze, jest zgoda, rozumiem. Nie ma pytań. Przejmuję te poprawki.

Głosujemy.

Kto z państwa senatorów jest za ich przyjęciem?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Obecnych było 20 senatorów, 20 głosowało za.

Poprawki uzyskały poparcie połączonych komisji.

Przechodzimy do punktu piątego opinii.

Dziękuję bardzo.

Punkt piąty, proszę państwa, dotyczy tak naprawdę pewnej koncepcji przyjętej przez ustawodawcę. Generalnie na podstawie ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne pojęcia "ewidencja gruntów i budynków" oraz "kataster nieruchomości" są w polskim systemie prawnym utożsamiane, w związku z czym powstał chaos, w niektórych ustawach ustawodawca posługuje się określeniem "ewidencja gruntów i budynków", w innych - sformułowaniem "kataster nieruchomości". Ustawodawca musi się zdecydować, jak będzie daną instytucję nazywał. W większości ustaw podstawowych dla danej dziedziny spraw, a mianowicie w ustawie o gospodarce nieruchomościami, ustawie o przenoszeniu treści księgi wieczystej do struktury treści księgi wieczystej prowadzonej w systemie informatycznym, ustawie o księgach wieczystych i hipotece ustawodawca posługuje się konsekwentnie pojęciem "kataster nieruchomości". Jako że te ustawy są jak gdyby podstawowe z punktu widzenia systemu i tego, po co ich przepisy zostały sformułowane, Biuro Legislacyjne proponuje, abyśmy konsekwentnie w miejsce ewidencji wprowadzali kataster. Jeżeli ustawodawca chce zrezygnować z pojęcia "kataster nieruchomości", trzeba to zrobić ustawą - Prawo geodezyjne i kartograficzne, inaczej "rozjeżdża" nam się terminologia w systemie. Dziękuję bardzo.

Ministrowie kiwają pospołu głowami, zatem propozycja jest zasadna.

Przejmuję tę poprawkę.

Nie ma uwag, pytań.

Przystępujemy do głosowania.

Bardzo proszę o uruchomienie urządzenia.

Obecnych było 21 senatorów, 21 głosowało za.

Stwierdzam, że połączone komisje te poprawki przyjęły.

Panie Mecenasie, proszę kontynuować.

Dziękuję bardzo.

Poprawka szósta z mojej opinii ma charakter wyłącznie redakcyjny. W miejsce znaku interpunkcyjnego, przecinka, proponuję wprowadzić spójnik "oraz", ponieważ wyliczenie kończy się tak naprawdę na dwóch elementach: budowa oraz decyzja. I tak to powinno być sformułowane w przepisie art. 7 ust. 7 pkt 2.

Przedstawiciele ministerstwa oraz Kancelarii Prezydenta kiwają głowami, zatem przejmuję tę poprawkę.

Bardzo proszę, głosujemy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Obecnych było 21 senatorów, 21 głosowało za.

Poprawka została przyjęta.

Bardzo proszę, Panie Mecenasie.

Dziękuję bardzo.

Kolejna uwaga dotyczy art. 14. Ona ma charakter z jednej strony terminologiczny, z drugiej systemowy. O co chodzi? Proszę państwa, ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym posługuje się nazwą "decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu" jako pojęciem zbiorczym dla decyzji o warunkach zabudowy oraz decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Zgodnie z art. 14 uchwalonym przez Sejm decyzja o pozwoleniu na realizację inwestycji jest równoznaczna z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, a więc zarówno z decyzją o warunkach zabudowy, jak i decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Z tego wynika, że ta decyzja jest wydawana na podstawie przepisów ustawy - Prawo budowlane. Proszę zwrócić uwagę: "...decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu i pozwolenia na budowę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane...". No, nie ma wątpliwości, że decyzja o warunkach zabudowy jest wydawana na podstawie przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Proszę też zauważyć, że w dalszej części art. 14 ustawodawca mówi dodatkowo o decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, a więc mówi jeszcze raz o tym, o czym powiedział w pierwszej części zdania, o decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu. Mówi więc dwa razy o tym samym i za każdym razem odsyła do różnych ustaw.

Biuro Legislacyjne proponuje, aby art. 14 brzmiał następująco:

Uzyskanie decyzji na realizację inwestycji jest równoznaczne z uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy albo decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz pozwolenia na budowę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

To, jak się wydaje, oddaje intencje ustawodawcy. Dziękuję bardzo.

Oddaje intencje czy nie oddaje? Bardzo proszę, pan minister Michałowski.

Wydaje się, że w pana poprawce, Panie Mecenasie, powinno być na samym początku: uzyskanie decyzji o pozwoleniu na realizację.

Ma pan minister jak najbardziej rację. To jest mój błąd. Przepraszam. Przeczytam jeszcze raz.

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Bardzo proszę.)

Uzyskanie decyzji o pozwoleniu na realizację inwestycji jest równoznaczne... i dalej tak, jak zaproponowałem w punkcie siódmym opinii.

Dobrze. Nie ma innych uwag, jest zgoda z lewej strony, zatem przejmuję tę poprawkę.

Głosujemy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

(Rozmowy na sali)

Obecnych było 20 senatorów, 20 głosowało za, czyli poprawka w skorygowanej postaci została przyjęta.

Poprawka zawarta w punkcie ósmym opinii.

Dziękuje bardzo.

Poprawka zawarta w punkcie ósmym dotyczy art. 19 ust. 5. Proszę państwa, jaką mamy sytuację w art. 19? W ust. 4 tego artykułu ustawodawca przesądza, że nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 9 pkt 5 lit. a, stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego. Rozumiemy. Ust. 5 zaś mówi, że przepisu o tym, iż nieruchomość staje się własnością, nie stosuje się do tych nieruchomości, które z mocy prawa tą własnością się nie staną, przesądza o tym art. 9 pkt 5 lit. b, który brzmi następująco: "nieruchomości lub ich części będących częścią inwestycji, niezbędnych do jej funkcjonowania, które nie stają się własnością Skarbu Państwa...". No, jeżeli coś ma się nie stać własnością Skarbu Państwa, to siłą rzeczy nie możemy do tego zastosować przepisów o tym, iż to się staje własnością Skarbu Państwa. W związku z tym Biuro Legislacyjne proponuje skreślić ust. 5 w art. 19.

Jest zgoda ministrów, tak? Nie ma uwag.

Kto przejmuje tę poprawkę?

Przystępujemy do głosowania.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

(Rozmowy na sali)

Proszę o podanie wyników.

Obecnych było 19 senatorów, 19 głosowało za.

Stwierdzam przyjęcie tej poprawki.

Panie Mecenasie, bardzo proszę.

Dziękuję bardzo.

Kolejna uwaga dotyczy art. 20 ust. 1. To jest przepis, który określa podstawowy tryb ustalania wysokości odszkodowania. Zgodnie z art. 20 ust. 1 wysokość odszkodowania będzie ustalał w drodze porozumienia wojewoda z dotychczasowym właścicielem, użytkownikiem wieczystym albo osobą, której przysługuje ograniczone prawo rzeczowe. Odszkodowanie będzie płatne albo z budżetu państwa, albo z budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Art. 20 ust. 1 wyłącza jakikolwiek udział jednostki samorządu terytorialnego w procedurze ustalania wysokości odszkodowania. Innymi słowy, jeżeli wojewoda dogada się z dotychczasowym właścicielem, dojdą do porozumienia, i z przepisów ustawy będzie wynikało, że odszkodowanie będzie płatne z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, to jednostka samorządu terytorialnego będzie musiała zapłacić tyle, ile ustalił wojewoda z dotychczasowym właścicielem, bez możliwości jakiegokolwiek wpływu na wysokość odszkodowania. Nie możemy bowiem zapominać, że inwestorem może być jednostka samorządu terytorialnego i na jej rzecz może nastąpić przewłaszczenie, i w takim wypadku odszkodowanie będzie płatne z jej budżetu.

Proszę państwa, wydaje się, że takie rozwiązanie jest za daleko idące. Konstytucja gwarantuje pewną samodzielność jednostki samorządu terytorialnego, również pod względem budżetowym, formułuje zasadę, że samorząd wykonuje zadania w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, oraz zasadę, że samorząd musi działać gospodarnie. Trudno jednak mówić o gospodarności i odpowiedzialności samorządu w sytuacji, w której nie ma on żadnego wpływu na wysokość odszkodowania. Ten wpływ pojawia się...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Jeszcze tylko ostatnie zdanie. Ten wpływ oczywiście pojawi się w sytuacji, w której wojewoda nie dogada się z właścicielem i będzie wydawana decyzja administracyjna, ponieważ stroną w postępowaniu dotyczącym tej decyzji może być jednostka samorządu terytorialnego. W tym wypadku wpływ jednostki będzie zapewniony, z tym, że jest to tryb dodatkowy, przewidziany w art. 20 ust. 2, a nie w art. 20 ust. 1. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo, Panie Mecenasie.

Pan minister Michałowski, bardzo proszę.

Generalnie absolutnie zgadzamy się z ideą, ale bardzo podobną poprawkę ma pan minister i myślę, że ona jest lepiej sformułowana...

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Dobrze.)

...z całym szacunkiem dla pana mecenasa.

Ja znam tę poprawkę oczywiście. Poprawka zaproponowana przez stronę ministerialną jest dalej idąca niż moja.

Dalej idąca. Dobrze, wrócimy do tego. Proszę to odnotować, Panie Mecenasie.

Proszę o następne... Tak?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Chciałbym zachować pewną systematyczność, żeby nie było pomieszania. Pan mecenas o tym pamięta, my też pamiętamy.

Poprawka, którą proponuje Biuro Legislacyjne, zawarta w punkcie dziesiątym w zestawieniu, bardzo proszę.

Dziękuję.

Poprawka ta ma charakter typowo techniczno-legislacyjny, dotyczy przeniesienia treści ust. 4-6 z art. 20 do art. 19. O co chodzi? Proszę państwa, skutki wydania ostatecznej decyzji określone są w art. 19, art. 20 zaś co do zasady dotyczy ustalania wysokości odszkodowania i sposobu jego wypłaty. Nie powinniśmy mieszać treści przepisów. Ust. 4-6 mieszczą się w zakresie art. 19 i nie mieszczą się w zakresie art. 20. W związku z tym musimy je przenieść.

Czy musimy? Musimy, tak? Rozumiem.

Zatem przejmuję tę poprawkę.

Szanowni Państwo Senatorowie, uprzejmie proszę, głosujemy.

Proszę potwierdzić obecność i nacisnąć przycisk "za", "przeciw" albo "wstrzymuję się do głosu".

Senator Ortyl jeszcze nie głosował.

(Wypowiedzi w tle nagrania) (Wesołość na sali)

Wszystko widać.

19 senatorów głosowało za.

Stwierdzam przyjęcie tej poprawki.

Poprawka zaproponowana w punkcie jedenastym.

Poprawka jedenasta ma również charakter wyłącznie techniczno-legislacyjny. Eliminuje przepis, który powtarza treść innego przepisu sformułowanego w ustawie. Proszę zwrócić uwagę, że w art. 20 ust. 8 ustawodawca mówi, że do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami. W tym samym rozdziale mamy art. 30, który stanowi: w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia... o gospodarce nieruchomościami. Dwa razy jest to samo. W związku z tym Biuro Legislacyjne proponuje wykreślenie art. 20 ust. 8.

Propozycja została zaakceptowana przez stronę prezydencko-rządową.

Szanowni Państwo, przejmuję tę poprawkę.

Głosujemy.

Proszę potwierdzić obecność.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję bardzo.

Proszę o podanie wyników.

Głosowało 20 senatorów, 20 było za.

Stwierdzam przyjęcie poprawki.

Bardzo proszę, Panie Mecenasie.

Kolejna uwaga dotyczy art. 21 ust. 6. Ten przepis został sformułowany dosyć... nie chcę użyć wyrazu niezgrabnie, ale to właśnie ciśnie mi się na usta. Proszę państwa, wypłaca się odszkodowanie w wysokości, a nie wysokość odszkodowania. Zdaniem Biura Legislacyjnego przepis ten powinien brzmieć w następujący sposób: "odszkodowanie, o którym mowa w ust. 4, w wysokości ustalonej na dzień, o którym mowa w ust. 1, wypłaca się osobom, którym te prawa przysługiwały", a nie tak jak to zostało uchwalone przez Sejm: wysokość odszkodowania, o którym mowa... ustaloną na dzień... wypłaca się osobom...

Oczywiście. Przejmuję tę poprawkę.

Proponuję, abyśmy głosowali.

Proszę o potwierdzenie obecności.

Kto jest za, proszę nacisnąć zielony przycisk, kto przeciw - czerwony, a kto się wstrzymuje od głosu - żółty.

Za było 20 senatorów, czyli wszyscy obecni.

Stwierdzam przyjęcie poprawki.

Bardzo proszę, trzynasta.

Kolejna uwaga Biura Legislacyjnego dotyczy art. 25 ust. 3. Ma ona charakter typowo techniczno-legislacyjny. Proponujemy skreślić w art. 25 ust. 3 wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 4". Proszę państwa, zgodnie z §23 ust. 3 zasad techniki prawodawczej przepis formułujący wyjątek od zasady bądź przepis uszczegóławiający zasadę formułuje się bezpośrednio po przepisie określającym tę zasadę. W takim w wypadku nie ma absolutnie konieczności ustalania wzajemnej relacji pomiędzy przepisem ogólnym i szczegółowym. Wyrazy "z zastrzeżeniem" budzą wątpliwości interpretacyjne i Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu konsekwentnie stara się takie wyrazy eliminować z ustaw. Dziękuję bardzo.

Dziękujemy za konsekwencję, która jest również aprobowana przez obecnych tu panów ministrów.

Przejmuję tę poprawkę.

Kto z państwa senatorów jest za, proszę nacisnąć przycisk obecności i zagłosować, naciskając zielony przycisk, kto przeciw - czerwony, kto się wstrzymuje od głosu - żółty.

Obecnych było 19 senatorów, 19 głosowało za.

Poprawka została przyjęta.

Ostatnia z poprawek proponowanych przez pana mecenasa.

Ostatnia uwaga odnosi się do art. 27 ust. 1. Dotyczy ona tak naprawdę wątpliwości co do katalogu inwestorów i tego, kto może w rozumieniu prawa polskiego być upoważniony do sprawowania trwałego zarządu. Proszę państwa, trwały zarząd jest formą władania nieruchomością przez jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Do objęcia w trwały zarząd nieruchomości należących do jednostek samorządu terytorialnego można upoważnić jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego, nieruchomości należących do Skarbu Państwa - państwowe jednostki organizacyjne. Zasady ustanawiania trwałego zarządu określa ustawa o gospodarce nieruchomościami, dział II, rozdział 5.

Zgodnie z definicją inwestora może nim być również partner prywatny, czyli przedsiębiorca krajowy bądź zagraniczny. Zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami nie można na rzecz takiego podmiotu ustanowić trwałego zarządu. Pojawia się również wątpliwość w związku z art. 27 ust. 1, czy jest zgodne z wolą ustawodawcy, aby przekazywanie w trwały zarząd dotyczyło wyłącznie nieruchomości należących do Skarbu Państwa. Jeżeli tak, to art. 27 ust. 1 powinniśmy ograniczyć wyłącznie do inwestorów będących państwowymi jednostkami organizacyjnym. W takim kontekście art. 27 ust. 1 byłby systemowy, zgodny z literą prawa, które jest jak gdyby nadrzędne, jeżeli chodzi o dziedzinę regulowanych stosunków. W związku z tym Biuro Legislacyjne proponuje wyłączenie z zakresu art. 27 ust. 1 inwestorów będących jednostkami samorządu terytorialnego oraz inwestorów będących partnerami prywatnymi w rozumieniu przepisów o partnerstwie publiczno-prywatnym. To jest ostatnia uwaga. Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, bardzo proszę.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo! Wydaje się, że ta propozycja, którą pan mecenas zgłosił, idzie, nazwijmy to, w dobrym kierunku, ale nie obejmuje wszystkich kwestii. Propozycja przygotowana w ministerstwie, wydaje się, jest bardziej komplementarna.

Czyli była zbieżność, że tak powiem.

Panie Mecenasie, bardzo dziękuję za solidną robotę, którą pan wykonał, i za przekonującą formę prezentacji.

Szanowni Państwo, blok poprawek, które zaproponowało w swojej opinii Biuro Legislacyjne, już jest za nami.

Otrzymaliśmy, tak jak zapowiedziałem, propozycje poprawek przygotowanych przez Ministerstwo Infrastruktury. Myślę, że będziemy kolejno... Państwo senatorowie je otrzymali, tak?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

A, pan przewodniczący Sepioł jeszcze nie ma.

Bardzo proszę, może pan minister będzie po kolei referował. Bardzo proszę, Panie Ministrze, art. 6 ust. 1 pkt 2.

Panie Przewodniczący, w art. 6 ust. 1 pkt 2, o którym mówiono, w obecnym projekcie jest zaproponowane, żeby mapa była w skali 1:10 000. Mapa w takiej skali nie ma charakteru geodezyjnego, czyli nie ma odwzorowania ewidencyjnego, a ponieważ kwestie wyznaczania lokalizacji skutkują regulacjami w sferze prawa własności, proponujemy po wyrazach "z zaznaczeniem" dopisać sformułowanie "podziału geodezyjnego nieruchomości", co pozwoli na stosowanie wszystkich map, również fotomap, ale tych, na których jest zaznaczony podział geodezyjny nieruchomości.

Czy Biuro Legislacyjne ma uwagi?

Dziękuję bardzo.

To jest uwaga dotycząca art. 6 ust. 1 pkt 2. Ale pamiętają państwo...

(Przewodniczący Jan Wyrowiński: Tak, pamiętamy.)

...że rozmawialiśmy jeszcze o art. 6 ust. 1 pkt 4, o czym przypominam.

Pamiętamy, Panie Mecenasie, pamiętamy, ale najpierw tę kwestię rozstrzygniemy.

Szanowni Państwo, czy są pytania do pana ministra? Nie ma.

Przejmuję poprawkę ministerstwa.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Trochę nas mało chyba.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Mamy kworum, tak? Dobrze.

Obecnych było 17 senatorów, 17 głosowało za.

Stwierdzam przyjęcie poprawki.

Jeszcze pytanie pana senatora Sepioła.

Bardzo proszę.

Chciałbym zapytać pana ministra, skąd wzięła się skala 1:10 000, czy nie prościej byłoby podać inną skalę, na przykład powiedzieć, że ma być nie mniejsza niż 1:5000, bo na "dziesiątce" to praktycznie te wszystkie inwestycje będą i tak kompletnie nieczytelne. W ogóle problematyka tej mapy nie odpowiada temu, o czym jest mowa potem.

(Głos z sali: W innych ustawach tak jest.)

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący, chodzi o to, że w przypadku przedsięwzięć dotyczących obwałowań czy innych tego rodzaju prac często mamy do czynienia z bardzo dużymi obszarami. W związku z tym propozycja legislacyjna jest taka, aby była to mapa co najmniej w skali 1:10 000, aczkolwiek zawsze z zaznaczeniem podziału geodezyjnego. Przypominam, że mapy sporządzane dla celów dopłat rolnych, tak zwane ortofotomapy, są również bardzo często w skali 1:10 000 i zawsze jest na nich zaznaczona treść ewidencyjna.

Jeszcze jest wątpliwość?

Pan senator Jurcewicz.

W kontekście pytania mojego poprzednika... Panie Ministrze, jak to się ma do prawa budowlanego? Tu jest decyzja o pozwoleniu na realizację. Czy 1:10 000 jest wystarczające w kontekście prawa budowlanego, czy spełnia jego warunki i wymogi? Dziękuję.

Bardzo proszę, Panie Ministrze. Bardzo proszę.

(Głos z sali: Myśli.)

Aha, myśli.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Olgierd Dziekoński: Minister czasem myśli, proszę państwa.) (Wesołość na sali)

Panie Przewodniczący, może pan minister będzie łaskaw na debacie wypowiedzieć się w tym kontekście, bo myślę, że jednak jest to pewien problem.

Dobrze. To proszę się przygotować...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Co prawda jest powiedziane, że co najmniej, czyli może być też dokładniejsza...

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Olgierd Dziekoński: Tak, może być. Są "dwójki", "piątki". Tylko "dziesiątka" w ogóle tutaj jest...)

Dobrze, to zajmiemy się tym ponownie w czasie debaty i jeżeli będzie trzeba, sformułujemy poprawki.

Wracamy teraz do pktu 4 w ust. 1. Pamiętają państwo, była wątpliwość i propozycja zgłoszona przez pana mecenasa, potem zradykalizowana przez pana senatora Sepioła, odnośnie do tego punktu, który w brzmieniu ustawy uchwalonej przez Sejm mówi, przypominam, o mapach zawierających projekty podziału nieruchomości sporządzonych zgodnie z odrębnymi przepisami. I były nasze propozycje.

Panie Ministrze?

Panie Senatorze, proponujemy przyjąć poprawkę zgłoszoną przez Biuro Legislacyjne Senatu i ewentualnie w czasie debaty przeanalizujemy, czy mogą zachodzić sytuacje, w których są jeszcze inne kategorie map aniżeli tutaj wskazane.

Rozumiem, dobrze.

Pan mecenas będzie uprzejmy odczytać tę poprawkę.

Dziękuję bardzo.

Biuro Legislacyjne proponuje, aby w art. 6 w ust. 1 w pkcie 4 wyrazy "odrębnymi przepisami" zastąpić wyrazami "ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz ustawą z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne".

Jeszcze oczywiście jest propozycja pana senatora Sepioła, aby w ogóle skreślić... Pan senator ją podtrzymuje?

(Senator Janusz Sepioł: Podtrzymuję.)

Zatem jako dalej idącą poddam pod głosowanie propozycję pana senatora Sepioła.

Jakie jest stanowisko rządu w tej sprawie?

Wydaje się, że nie nastąpi nic złego, ponieważ mapy muszą być...

Dziękuję bardzo.

Przystępujemy zatem do głosowania nad wnioskiem pana senatora Sepioła.

Proszę uprzejmie o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Obecnych było 18 senatorów, 17 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu.

Poprawka uzyskała poparcie.

Zatem propozycja Biura Legislacyjnego nie będzie poddana pod głosowanie.

Bardzo proszę, Panie Ministrze, kolejna poprawka.

Art. 7 ust. 1 pkt 2, art. 7 ust. 6, art. 10 ust. 2, art. 10 ust. 7. Chodzi o to, że na gruncie dotychczasowych specustaw zawiadomienie otrzymuje zarówno właściciel nieruchomości, jak i jej użytkownik wieczysty. Słowo "albo" wykluczałoby jednego z nich. W związku z tym proponujemy wpisanie słów "oraz", "lub" w odpowiednich miejscach.

Panie Mecenasie?

Analizuję te zmiany. Jeżeli będę miał uwagi, poinformuję o tym przed posiedzeniem plenarnym. Dziękuję.

Dobrze.

Przejmuję te poprawki.

Proszę uprzejmie o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników.

Obecnych było 19 senatorów, 18 głosowało za, 1 senator wstrzymał się od głosu.

Stwierdzam, że poprawki, zaproponowane w dokumencie przygotowanym przez ministerstwo, dotyczące art. 7 ust. 1 pkt 2, art. 7 ust. 6, art. 10 ust. 2 i art. 10 ust. 7 zostały przez komisję przyjęte.

Bardzo proszę, Panie Ministrze, art. 7 ust. 7 pkt 2.

Zaproponowana w projekcie ustawy regulacja powoduje, że w przypadku zgłoszenia wniosku w sprawie realizacji inwestycji hydrotechnicznej inne postępowania prowadzone w trybie specustaw będą z mocy prawa zawieszone. Chodzi o to, aby to zawieszenie nie następowało z mocy prawa, ponieważ może się okazać, że prowadzone w tym samym obszarze postępowanie odwoławcze nie stoi w sprzeczności z konkretnym wnioskiem dotyczącym inwestycji hydrotechnicznej. Proponuje się zatem, aby to zawieszenie było fakultatywne, dokonywane przez właściwy organ prowadzący postępowanie, w tym wypadku będzie to minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej.

Czy są pytania do pana ministra? Uwagi? Nie ma.

Zatem przejmuję tę poprawkę.

Proszę uprzejmie o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Obecnych było 18 senatorów, 16 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu.

Stwierdzam, że połączone komisje zaakceptowały tę poprawkę.

Teraz art. 20 ust. 1, tak?

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Ta kwestia była już podnoszona w trakcie dzisiejszej dyskusji przez Biuro Legislacyjne. Proponujemy, aby w ust. 1 słowo "wojewoda" zastąpić słowem "inwestor", ponieważ jest to jednoznaczny opis wszystkich sytuacji negocjacyjnych. Zgodnie z tym zapisem zainteresowany, czyli albo jednostka samorządu terytorialnego, albo dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, albo inwestor prywatny, jeżeli będzie to inwestycja realizowana w trybie ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, będzie prowadził negocjacje na swoją rzecz, w swoim imieniu i - w cudzysłowie - za swoje pieniądze, a jeżeli nie zostaną one uwieńczone powodzeniem, wkroczy wojewoda, władczo.

Tak jest. Chodzi, proszę państwa, o wysokość odszkodowania. Pan mecenas zwracał uwagę na konieczność uwzględnienia samorządu. Propozycja rządowa idzie dalej, obejmuje wszystkich możliwych inwestorów. Wydaje mi się, że to brzmi rozsądnie.

Zatem jeżeli nie ma pytań i uwag, przejmuję tę poprawkę.

Przechodzimy do głosowania.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Obecnych było 19 senatorów, 19 głosowało za.

Poprawka uzyskała poparcie połączonych komisji.

Teraz mamy propozycję skreślenia ust. 2 w art. 22, tak?

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący, obecny zapis ustawy przewiduje jednorazowe odszkodowania dla właścicieli i użytkowników nieruchomości, które nie zostały wywłaszczone pod realizację inwestycji, ale trwale ograniczono możliwość korzystania z nich, w wysokości 1/10 kwoty odszkodowania, które przysługiwałoby w przypadku wywłaszczenia danej nieruchomości. Trwałe ograniczenie sposobu użytkowania może dotyczyć, jak rozumiem, na przykład polderów lub innych obszarów, które są zagrożone zalewaniem czy też muszą być stale wykorzystywane do celów związanych z działalnością hydrotechniczną.

Wydaje się, że takie rozwiązanie ustawowe będzie stało w sprzeczności z normami konstytucyjnymi określającymi, że zakres ograniczenia praw własności i użytkowania nieruchomości powinien być proporcjonalny do odszkodowania, które z tego tytułu wynika, czyli słusznego odszkodowania. Proponujemy zatem po prostu skreślić ust. 2, przez co będą miały zastosowanie przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, które są przywołane na końcu rozpatrywanej ustawy, a przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami w jej obecnym brzmieniu, jak również odpowiednie rozporządzenia dotyczące stosowania i określania odszkodowań z tytułu ograniczenia możliwości korzystania z nieruchomości precyzują, w jaki odszkodowanie jest ustalane w zależności od charakteru i sposobu ograniczenia praw korzystania z nieruchomości.

Dziękuję bardzo.

Są uwagi? Nie ma.

Przejmuję tę poprawkę, proszę państwa, i poddaję ją pod głosowanie.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Obecnych było 21 senatorów, 17 głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu, 1 senator, czyli przewodniczący, nie głosował - zapomniałem, przepraszam.

Proszę bardzo, Panie Ministrze, propozycja zmian w art. 25 ust. 1.

Panie Przewodniczący, ponieważ w obecnym brzmieniu przepisów brak jest kryteriów i uzasadnienia dla nadania decyzji rygorów natychmiastowej wykonalności, proponuje się skreślić kropkę i dodać słowa "uzasadniony interesem społecznym lub gospodarczym". Chciałbym przypomnieć, że przepis w takim samym brzmieniu jest zawarty w specustawie drogowej, jak również w zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami procedowanej obecnie przed Sejmem.

Czy są pytania?

Tam jeszcze jest propozycja, aby to było dziewięćdziesiąt dni, tak?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury Olgierd Dziekoński: Nie, to jest następny... art. 25 ust. 2.)

Aha, rzeczywiście, przepraszam bardzo.

Zatem, Szanowni Państwo, przejmuję tę poprawkę.

Kto z państwa senatorów jest za jej przyjęciem?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Stwierdzam, że na obecnych 21 senatorów 21 głosowało za, czyli wszyscy poparli tę poprawkę.

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Panie Przewodniczący, proponujemy zmianę treści art. 25 ust. 2, ponieważ przepis w takim brzmieniu obowiązuje już w praktyce na gruncie specustawy drogowej i wywołuje duże wątpliwości orzecznicze. Proponujemy zatem taki zapis, jak w zestawieniu naszych propozycji poprawek, które państwo otrzymali, przy czym termin trzydziestu dni, który jest tam podany, proponujemy zamienić na dziewięćdziesiąt dni. Krótko mówiąc, jeżeli zainteresowany w ciągu trzydziestu dni przekaże nieruchomość na rzecz inwestora, przysługuje mu pewna premia, która byłaby bezprzedmiotowa, gdybyśmy mieli zapis trzydzieści dni. Dlatego proponujemy dziewięćdziesiąt dni w przypadku tak zwanej niechęci do przekazania nieruchomości na rzecz inwestycji. Pozostała część zapisu tak jak jest.

Dziękuję bardzo.

Są pytania, uwagi? Nie ma.

Przejmuję tę poprawkę.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Obecnych było 21 senatorów, 20 głosowało za, 1 senator wstrzymał się od głosu.

Stwierdzam, że połączone komisje przyjęły tę poprawkę.

I ostatnia poprawka zgłoszona przez ministerstwo, bardzo proszę, art. 27.

Ta kwestia była już podnoszona przez Biuro Legislacyjne. Wydaje się, że w przypadku realizowanych inwestycji może się zdarzyć nie tylko taka sytuacja, w której inwestorem będzie jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej - to była poprawka zaproponowana przez Biuro Legislacyjne - ale także partner prywatny. W związku z tym należałoby zapisać, w jaki sposób, w jakim trybie czy w jakim charakterze następuje przekazanie nieruchomości na rzecz partnera prywatnego, który może być również inwestorem, a nie jest bezpośrednio wnioskodawcą wywłaszczenia. Przypominam, że tacy wnioskodawcy, jak jednostki samorządu terytorialnego - gmina, powiat, województwo - otrzymują na własność nieruchomość, co wynika z ogólnych przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami. Dlatego zaproponowaliśmy taki zapis rozszerzający art. 27.

Dziękuję, Panie Ministrze.

Biuro Legislacyjne, bardzo proszę.

Panie Ministrze, jeżeli można, chciałbym się tylko dowiedzieć, jak się ma art. 27 ust. 4 zaproponowany przez państwa do art. 14 ust. 1 ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, który przewiduje, że na czas realizacji przedsięwzięcia w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego można nieodpłatnie przekazać partnerowi prywatnemu nieruchomość, czy nie będziemy mieli tu tak naprawdę dwóch instrumentów w odniesieniu do tego samego partnera prywatnego, jednego na gruncie ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, drugiego na gruncie specustawy przeciwpowodziowej.

Panie Ministrze, bardzo proszę.

Rozumiemy, że zawarta w ustawie o partnerstwie publiczno-prywatnym formuła nieodpłatnego przekazania mieści się w pojęciu użyczenia w rozumieniu kodeksowym.

To tak, tylko że dzierżawa, użyczenie i użytkowanie mogą być zarówno odpłatne, jak i nieodpłatne. W związku z tym pojawia się wątpliwość. Państwo określili formę prawną umowy cywilnej, która będzie zawierana pomiędzy przekazującym i partnerem publiczno-prywatnym... No i tu pojawia się ta nieodpłatność, a rozumiem, że intencją ustawodawcy może być, żeby w pewnych okolicznościach partner prywatny płacił. Ta sprawa powinna być poddana pod ocenę i rozwagę Wysokich Komisji. Dziękuję.

Intencja jest właśnie taka, Panie Ministrze, aby...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bardzo proszę.

Jeżeli można... My rozumiemy, że zapis w ustawie o partnerstwie publiczno-prywatnym dotyczący nieodpłatnego przekazania w drodze umowy... Pokazujemy tu cały wachlarz możliwych zdarzeń prawnych, wskazujemy, w jakiej formie prawnej nieruchomość może być przekazana. Wydaje się, że to jest bardziej czytelne, a jednocześnie nie jest sprzeczne z ustawą o partnerstwie publiczno-prywatnym.

Pan minister Michałowski jeszcze.

Chciałbym tylko dodać jedno zdanie. Intencja wnioskodawcy była taka, żeby to jednak było odpłatne.

Dobrze.

Wyjaśniliśmy sobie te kwestie? Nie ma innych pytań, wątpliwości?

Zatem przejmuję tę poprawkę i poddaję ją pod głosowanie.

Bardzo proszę, Szanowni Państwo Senatorowie, o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Obecnych było 20 senatorów, 15 głosowało za, 4 wstrzymało się od głosu, 1 senator nie głosował.

Stwierdzam, że połączone komisje tę poprawkę też przyjęły.

Uporaliśmy się z propozycjami poprawek Ministerstwa Infrastruktury.

Wpłynęła do mnie jeszcze poprawka pana senatora Smulewicza.

Czy pan podtrzymuje tę poprawkę, Panie Senatorze? Tak.

Panie Ministrze, czy pan zna poprawkę pana senatora Smulewicza?

Tak, znane nam są poprawki senatora Smulewicza, zostały omówione z przedstawicielami ministerstwa rolnictwa i pozytywnie zaopiniowane.

Mamy jeszcze tylko propozycję uzupełnienie poprawki drugiej, dotyczącej ust. 7c. Proponujemy, żeby w pkcie 2 dopisać na końcu słowa "na rzecz regionalnego zarządu gospodarki wodnej lub urzędu morskiego", ponieważ urząd morski w niektórych sytuacjach może być również realizatorem przedsięwzięć powodziowych, co wynika z definicji inwestora.

Senator Smulewicz akceptuje to rozszerzenie?

(Senator Eryk Smulewicz: Tak, Panie Przewodniczący, to bardzo dobra propozycja.)

I pan ją przejmuje, rozumiem, w ramach autopoprawki? Dobrze.

Czy są jeszcze pytania, wątpliwości? Nie ma.

Bardzo proszę, kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki zgłoszonej przez pana senatora Smulewicza?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Obecnych było 20 senatorów i wszyscy głosowali za.

Stwierdzam przyjęcie tej poprawki.

Otrzymaliśmy również propozycje czy uwagi do ustawy zgłoszone przez województwo małopolskie oraz przez pana Stanisława Szymochę reprezentującego Kompanię Węglową SA.

Czy ktoś z państwa senatorów przejmuje te poprawki, które wpłynęły na adres komisji?

Na razie nie ma chętnych. Ale można się namyślić do jutra i ewentualnie zaproponować to w trybie indywidualnym.

Nie ma innych uwag i propozycji, zatem poddaję pod głosowanie całość ustawy wraz z przyjętymi poprawkami.

Bardzo proszę, Szanowni Państwo, o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników.

Na obecnych 20 senatorów 20 głosowało za, czyli wszyscy.

Stwierdzam, że połączone komisje przyjęły ustawę wraz z przyjętymi poprawkami.

Bardzo dziękuję panom ministrom oraz pozostałym osobom za udział w posiedzeniu.

Proponuję, aby sprawozdawcą połączonych komisji był pan wiceprzewodniczący senator Janusz Sepioł.

Czy są inne propozycje? Nie ma.

Czy jest sprzeciw wobec tej kandydatury? Nie ma sprzeciwu.

Uważam zatem, że połączone komisje powierzyły panu senatorowi Sepiołowi misję sprawozdawania ustawy na posiedzeniu plenarnym w dniu jutrzejszym.

Panie Mecenasie, bardzo dziękuję raz jeszcze za przygotowanie opinii Biura Legislacyjnego. Panom ministrom dziękuję za aktywny udział w posiedzeniu i za atmosferę dialogu. Zgoda, jak niektórzy mówią, buduje.

(Wypowiedzi w tle nagrania) (Wesołość na sali)

Dziękuję również personelowi i administracji.