Zapis stenograficzny (708) ze wspólnego posiedzenia

Komisji Budżetu i Finansów Publicznych (5.)

oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej (79.)

w dniu 17 lutego 2009 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (druk senacki nr 461, druki sejmowe nr 1635 i 1651, 1651-A).

Otwieram posiedzenie Komisji Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.

Przedmiotem naszego posiedzenia…

Witam bardzo serdecznie wszystkich gości: pana ministra, panią poseł sprawozdawcę, oraz członków komisji, z panem marszałkiem na czele.

Przedmiotem naszego wspólnego posiedzenia jest rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw; druk senacki nr 461, druki sejmowe nr 1635, 1651.

Bardzo proszę pana ministra o krótkie przedstawienie omawianej ustawy.

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Wysokie Komisje!

Ustawa uchwalona przez Sejm w brzmieniu, które jest zawarte w druku senackim nr 461, jest pochodną rządowej inicjatywy, rządowego przedłożenia, które dokonuje zmiany w dwóch ustawach: w ustawie o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe i w ustawie o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej. Istota tej ustawy sprowadza się tak naprawdę do jednego zdania: jej celem jest ustalenie wynagrodzeń za okres od 1 marca bieżącego roku do końca roku 2009 na poziomie wynagrodzeń obowiązujących w roku 2008. To ograniczenie dotyczyć ma osób, które są objęte tak zwaną ustawą o wynagrodzeniach “erki”, czyli jest to prezydent Rzeczypospolitej, marszałkowie, prezydia obydwu izb, premier, członkowie rządu i najwyżsi urzędnicy państwowi, którzy wymienieni są w art. 2 pkty 1–4 tej ustawy o wynagrodzeniach “erki”.

Zwracam uwagę na to, że w przedłożeniu rządowym oraz w ustawie w brzmieniu uchwalonym przez Sejm data wejścia w życie tej regulacji to dzień 1 marca 2009 r. Od początku rozpatrywania tego projektu, jeszcze na etapie prac rządowych, Rada Ministrów zdawała sobie sprawę z tego, że to wymaga bardzo sprawnych prac legislacyjnych zarówno w pierwszej, jak i w drugiej izbie oraz współpracy pana prezydenta, czyli sprawnego podpisania tego projektu i skierowania go do publikacji. Rząd przyjął założenie, że przy zgodnej i szybkiej pracy dochowanie tego terminu jest możliwe. Tempo dotychczasowych prac potwierdza, że jest taka szansa. W związku z tym zwracam się do Wysokich Komisji z prośbą o poparcie tej ustawy uchwalonej przez Sejm oraz skierowanie jej do rozpatrzenia na posiedzeniu plenarnym Senatu w takim terminie, aby możliwe było wejście w życie tej ustawy w dniu 1 marca 2009 r. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo panu ministrowi.

Biuro Legislacyjne, czy można prosić o uwagi?

Ja nie mam nic do dodania ponad to, co przedstawiłam na piśmie. Powiem tylko jedno: vacatio legis, i to tempo prac, ten dzień 1 marca w sytuacji, gdy jest połowa lutego… Tak naprawdę praktycznie bez vacatio legis ta ustawa wejdzie w życie i to jest przedmiotem naszej troski. Tak że dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo. Oprócz tej uwagi nie ma pani innych uwag.

Czy pani poseł Zaremba chciałaby przekazać w kilku słowach informację na temat tego, w jaki sposób pracowano nad tą ustawą w Sejmie?

Dziękuję bardzo.

Do Komisji Finansów Publicznych wpłynęły dwie poprawki. Jedna poprawka, zgłoszona przez Klub Lewicy i Demokratów, została zaakceptowana. Druga poprawka została odrzucona. Tak samo postanowił Sejm.

Poprawka, która została zaakceptowana i uchwalona przez Sejm, dotyczy ustawy z roku 1982, art. 24 ust. 2. W poprawce tej jest zapisane, iż Rada Ministrów nie może w drodze rozporządzenia utworzyć dodatkowego funduszu nagród dla urzędników państwowych, z przeznaczeniem na nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej, w wysokości 3%… itd. Tego artykułu się nie stosuje.

Druga poprawka, która została zgłoszona, dotyczyła właśnie wejścia w życie ustawy z dniem 1 marca, została jednak przez Sejm odrzucona. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Otwieram dyskusję nad projektem ustawy.

Proszę bardzo, pan marszałek Ziółkowski.

Ja, po pierwsze, chcę stwierdzić, że rzeczywiście kryzys nie zna wakacji, nawet vacatio legis. To takie stwierdzenie.

Po drugie, ja mam takie pytanie: jaki był wynik głosowania w Sejmie? To jest pytanie do pani poseł.

A, po trzecie, mam też takie pytanie: jakie są skutki finansowe tej ustawy dla budżetu państwa w roku 2009?

To są moje pytania.

Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę, Pani Poseł.

Przepraszam, ale na te pytania będę mogła odpowiedzieć nieco później, bądź też przedstawić odpowiedź na piśmie. W tej chwili nie podam szczegółów…

(Senator Marek Ziółkowski: Wynik głosowania w Sejmie też na piśmie pani poda?)

To jest znaczące…

(Senator Marek Ziółkowski: Ale jaki był wynik głosowania w Sejmie, to chyba bez…)

Przepraszam, ale nie potrafię teraz odpowiedzieć.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, czy mógłby pan się ustosunkować do pytania pana marszałka?

Jeżeli chodzi o pierwsze pytanie, o wynik głosowania, to na etapie prac sejmowych nad tym projektem rząd reprezentował zastępca szefa kancelarii premiera, ja nie byłem obecny na sali. Tak że przepraszam, Panie Marszałku, ale też nie wesprę tą wiedzą.

A jeżeli chodzi o kwestię skutków finansowych, to w przedłożeniu rządowym skutki finansowe, czyli to ograniczenie wynagrodzenia, były określone na poziomie 4 milionów 400 tysięcy zł. Ponieważ Sejm przyjął tę poprawkę, o której pani poseł była łaskawa powiedzieć, czyli dotyczącą wyeliminowania możliwości przyznawania nagród tak zwanej erce w roku 2009, to dało to dodatkowy 1 milion zł. Tak więc łącznie skutek finansowy przewidziany w związku z wejściem w życie tej ustawy w 2009 r. to jest 5,4 miliona zł.

Jeżeli chodzi o to vacatio legis, to ja mogę się tylko odnieść do tego w ten sposób, że oczywiście od strony formalnej uwaga Biura Legislacyjnego jest słuszna. Ponieważ jednak grupa podmiotów, do których ta ustawa jest skierowana, jest ograniczona i są to najwyżsi urzędnicy państwowi, czyli osoby o pewnym stopniu profesjonalizacji, ta ustawa nie ma charakteru powszechnego, a w takim przypadku charakter gwarancyjny vacatio legis miałby dużo większe znaczenie, uznajemy, że mieścimy się w tej przesłance wyjątkowych sytuacji, które dopuszczają skrócenie vacatio legis poniżej tych czternastu dni. Tak naprawdę ta ustawa może wejść w życie albo 1 marca, albo 1 kwietnia. Z powodów, o których powiedziałem, rząd od początku przedkładał projekt, prosząc obie Izby o przyjęcie go w terminie umożliwiającym wejście ustawy w życie 1 marca, ze świadomością, że to oznacza krótsze niż czternastodniowe vacatio legis. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Czy są jeszcze inne pytania dotyczące tej ustawy?

Proszę bardzo, pan senator Sepioł.

Ja bym chciał sobie wyjaśnić konsekwencje, usłyszeć, co by się wydarzyło, gdyby prezydent nie podpisał w terminie tej ustawy, tak, żeby nie mogła wejść w życie 1 marca. Co wtedy właściwie się stanie?

Dziękuję bardzo.

Pan minister.

Panie Senatorze! Wysokie Komisje!

Prawo, żeby mogło działać, musi być prawidłowo ogłoszone. Gdyby doszło do takiej sytuacji – mamy nadzieję, że jej nie będzie – interpretacja, która będzie zastosowana, będzie taka, że ten przepis będzie działał od momentu jego ogłoszenia, czyli od następnego okresu wynagrodzeniowego, od następnego miesiąca. No, nie ma takiej możliwości, żebyśmy wstecznie komuś zmniejszyli wynagrodzenie, bo prawdopodobnie byłoby to pole dość dużych sporów, także sądowych. Nie taka jest intencja rządu. Gdyby taka sytuacja się zdarzyła, to wtedy będziemy się odwoływali do reguł ogólnych, które były już kiedyś wyprowadzone przez Trybunał Konstytucyjny. Po orzeczeniu Trybunału do publikacji została skierowana ustawa z terminem wejścia w życie, który już dawno minął, i wtedy wskazano na regułę ogólną, czyli czternastodniowe vacatio legis, którą stosuje się wtedy, kiedy nie da się zastosować tego terminu wejścia w życie, który wynika wprost z przepisu ustawy. Gdyby więc doszło do takiej sytuacji, tego typu interpretacja będzie przyjęta w administracji rządowej i myślę, że także powszechnie w innych urzędach obsługujących urzędników zaliczanych do erki. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Pan senator Woźniak. Nie. W takim razie…

Proszę bardzo, jeszcze pan minister.

Pan dyrektor departamentu prawnego przyszedł mi z pomocą i możemy podać wynik głosowania na posiedzeniu plenarnym: 414 posłów głosowało za, 3 przeciw, 2 wstrzymało się od głosu, czyli prawie jednogłośnie za.

Dziękuję bardzo za tę informację.

Zgłaszam wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek. Czy są inne wnioski?

(Głos z sali: Nie ma.)

W takim razie przystępujmy do głosowania.

Kto jest za przyjęciem ustawy bez poprawek?

Dziękuję bardzo.

Ile głosów za?

(Głos z sali: 12.)

12 głosów za, ustawa została przyjęta jednogłośnie.

Senator sprawozdawca?

(Głos z sali: Pan przewodniczący Kleina.)

Moja osoba została zaproponowana przez pana współprzewodniczącego. W takim razie dziękuję bardzo. Sprawozdawcą będzie Kazimierz Kleina.

(Głos z sali: Sprawozdawca, żeby było jasne, nie ma zamrożonego wynagrodzenia.)

Tak.

Dziękuję panu ministrowi, pani poseł i wszystkim gościom.

Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.