Oświadczenie skierowane do rzecznika praw obywatelskich Janusza Kochanowskiego

Szanowny Panie Ministrze!

Do mojego biura senatorskiego zgłosili się państwo Maria i Zygmunt Gryzowie, którzy przedstawili swoją dramatyczną sytuację związaną z realizacją małżeńskiego marzenia o własnym mieszkaniu.

W 1992 r. państwo Gryzowie otrzymali mieszkanie w stanie surowym i niestety w tym momencie rozpoczęły się ich poważne problemy. Spółdzielnia mieszkaniowa w Wierzbicy na budowę bloku zaciągnęła kredyt, który mieli spłacić mieszkańcy zasiedlający dwadzieścia cztery lokale. Hiperinflacja, z którą mieliśmy do czynienia tuż po przemianach ustrojowych, sprawiła, że na początku lat dziewięćdziesiątych gwałtownie wzrastało oprocentowanie kredytów i tysiące polskich rodzin, które po wielu latach oczekiwań otrzymały własne mieszkania, zaczęło borykać się z poważnymi problemami finansowymi. Niestety, ten problem nie został rozwiązany do chwili obecnej.

Pomimo iż państwo Gryzowie kredyt spłacili już w ponad 200%, nadal, według wyliczeń banku, mają do spłacenia astronomiczną kwotę ponad 160 tysięcy zł. W podobnej sytuacji są dwadzieścia trzy rodziny mieszkające w bloku przy ulicy Wiatracznej w Wierzbicy oraz około stu dwudziestu tysięcy rodzin w całej Polsce, które realizując marzenie o własnym mieszkaniu, zostały wpędzone w pułapkę finansową, z jakiej nie ma realnego wyjścia.

Panie Ministrze, oświadczenie podobnej treści skierowałem w kwietniu bieżącego roku do prezesa Rady Ministrów, następnie sprawa została przekazana do ministra infrastruktury. Niestety odpowiedź, jaką otrzymałem, nie wnosi nic optymistycznego do sprawy dotyczącej około stu dwudziestu tysięcy rodzin w całym kraju. Nawiązując do debaty, jaka odbyła się w Senacie RP, oraz do pytania, które wtedy zadałem, liczę, że Pan Minister, sprawując odpowiedzialną funkcję rzecznika praw obywatelskich, podejmie interwencję w opisanej sprawie.

W załączeniu przekazuję kopię pisma państwa Marii i Zygmunta Gryzów oraz odpowiedź ministra infrastruktury na oświadczenie wygłoszone 24 kwietnia 2008 r.*

Z poważaniem
Wojciech Skurkiewicz