Oświadczenie skierowane do minister nauki i szkolnictwa wyższego Barbary Kudryckiej

Oświadczenie w sprawie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Inicjatywa ustawodawcza Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, pana profesora Lecha Kaczyńskiego, odnośnie do ustawy o zmianie ustawy o finansowaniu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego z budżetu państwa uświadomiła chyba nam wszystkim, w jakim tak naprawdę systemie politycznym żyliśmy od 1945 r., przez czterdzieści cztery lata, oraz co tak naprawdę straciliśmy przez ostatnie dziewiętnaście lat.

Oto w kraju, gdzie ponad 90% społeczeństwa deklaruje wyznanie rzymskokatolickie, uczelnie katolickie traktowano jako uczelnie prywatne, pozbawiając je dostępu do dotacji i innych środków pochodzących z budżetu państwa na finansowanie kosztów realizacji środków trwałych w budowie, służących procesowi dydaktycznemu.

A przecież od roku 1938, na mocy ustawy z dnia 9 kwietnia tegoż roku, Katolicki Uniwersytet Lubelski otrzymał pełne prawa państwowych szkół akademickich.

Do jakiego więc systemu prawnego wróciliśmy tak naprawdę w 1989 r. i w jakim systemie żyliśmy przez ostatnie dziewiętnaście lat? Pytanie jest chyba retoryczne.

Ale jednocześnie nasuwają się inne wątpliwości. Czy bowiem w świetle takiego właśnie stosowania ciągłości prawa Katolickiemu Uniwersytetowi Lubelskiemu nie mogą przysługiwać roszczenia o ewentualne odszkodowanie za odmienne traktowanie w stosunku do uczelni publicznych, skoro KUL taką uczelnią publiczną w myśl ustawy w 1938 r. przecież był.

Dodatkowo proszę o wyjaśnienia, ile uczelni oprócz KUL zostało uznanych ustawami przedwojennymi za posiadające pełne prawa państwowych szkół akademickich.

Z poważaniem
Tadeusz Skorupa