Oświadczenie skierowane do ministra środowiska Macieja Nowickiego

Szanowny Panie Ministrze!

Proszę o interwencję oraz wyjaśnienie sytuacji związanej z funkcjonowaniem rezerwatu przyrody o nazwie Nadgoplański Park Tysiąclecia. Z dużym niepokojem przyjąłem informację dotyczącą odmawiania uzgodnień w ramach postępowań w przedmiocie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu na terenie gminy Skulsk, powiat koniński, przez konserwatora przyrody w Poznaniu Jerzego Ptaszyka. Uzyskanie tej decyzji wymagane jest bowiem w przypadkach zmian zagospodarowania terenu, o których mowa w art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (DzU 2003, poz. 80 nr 717), czyli w przypadkach polegających na tworzeniu obiektu budowlanego lub wykonywaniu innych robót budowlanych, a także na zmianie sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części.

Przedmiotowy rezerwat zajmuje bez mała połowę terenu gminy Skulsk. Na tym obszarze jest około dwóch tysięcy mieszkańców, funkcjonują liczne przedsiębiorstwa, rolnicy prowadzą gospodarstwa rolne.

Brak dokonania przez konserwatora przyrody uzgodnień w powyższym zakresie czyni niemożliwymi zrealizowanie remontu budynków, modernizację przedsiębiorstw, wykonanie obiektów budowlanych, w tym domów jednorodzinnych.

Obecnie obowiązująca ustawa o ochronie przyrody weszła w życie 1 maja 2004 r. Art. 15 przedmiotowej ustawy wprowadza reglamentacje na terenie rezerwatów przyrody oraz parków krajobrazowych. Tym niemniej art. 15 §2 wyżej wymienionej ustawy stanowi, że przedmiotowe zakazy nie dotyczą obszarów objętych ochroną krajobrazową w trakcie ich gospodarczego wykorzystywania przez jednostki organizacyjne, osoby prawne lub fizyczne oraz wykonywania prawa własności, zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego. Rezerwat przyrody o nazwie Nadgoplański Park Tysiąclecia powstał na mocy zarządzenia ministra leśnictwa i przemysłu drzewnego z dnia 15 września 1967 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody, Monitor Polski nr 53, poz. 263.

Przedmiotowe zarządzenie w §8 pkt 2 stanowi, że na obszarze objętym ochroną krajobrazową inwestycje budowlane mogą być realizowane na podstawie zatwierdzonych planów ogólnych lub planów wyznaczania terenów budowlanych. Do końca 2007 r. konserwator przyrody w Poznaniu uzgadniał niemalże wszystkie projekty decyzji w przedmiocie decyzji o warunkach zabudowy na spornym terenie. Jednym słowem, od powstania rezerwatu nie było najmniejszych problemów z realizacją inwestycji na tym terenie. W styczniu 2008 r. praktyka ta uległa zmianie, bowiem konserwator przyrody odmawia uzgodnień we wskazanym zakresie, co stanowi dla tutejszego samorządu, mieszkańców, właścicieli nieruchomości niebagatelny problem. Jako przykład można wskazać powszechnie znany ośrodek rehabilitacji osób niepełnosprawnych w Mielnicy Dużej, którego remont i rozbudowa, choć konieczne, w chwili obecnej są niemożliwe, co zablokowało, po raz pierwszy od kilkudziesięciu lat, organizację obozów w roku bieżącym.

Proszę o odpowiedź na następujące pytania.

Czy przedmiotowe reglamentacje znajdują uzasadnienie w obowiązującym systemie prawnym?

Czy są one niezbędne i stosowne dla potrzeb równoważonej ochrony przyrody żywej i nieożywionej oraz krajobrazu?

Czy przewiduje się wprowadzenie zmian legislacyjnych, znoszących lub ograniczających zakazy na terenie rezerwatu przyrody Nadgoplański Park Tysiąclecia?

Czy przewiduje się zrekompensowanie gminom z budżetu państwa utraty dochodów w postaci podatków lokalnych i ograniczeń zagospodarowania terenów inwestycyjnych oraz atrakcyjnych turystycznie?

Czy przewiduje się zrekompensowanie właścicielom i posiadaczom nieruchomości strat wynikających z przedmiotowych reglamentacji?

Z wyrazami szacunku
Ireneusz Niewiarowski