Oświadczenie skierowane do minister pracy i polityki społecznej Jolanty Fedak

Szanowna Pani Minister!

W związku z planowaną reformą Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, jej wejściem w życie już od 1 stycznia 2009 r., w imieniu własnym, a także mieszkańców domów samopomocy, osób z zaburzeniami psychicznymi, dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie, ich rodzin i bliskich oraz pracowników i dyrekcji ośrodków, domów mających za zadanie udzielanie pomocy osobom, które tego najbardziej potrzebują w związku ze swoją niepełnosprawnością, pragnę wyrazić moje zaniepokojenie i zadać pytania.

Konieczność utrzymania środowiskowych domów samopomocy i tym podobnych ośrodków przez gminy stanowić będzie dla jednostek samorządowych zbyt duże obciążenie finansowe. Brak środków na ten cel lub ich ograniczenie spowodować może między innymi likwidację takich ośrodków, obniżenie standardu usług w ośrodkach, pogorszenie stanu psychofizycznego osób niepełnosprawnych, pogorszenie sytuacji materialnej niepełnosprawnych i ich rodzin.

Czy rząd się tego nie obawia? Czy może zagwarantować, a jeśli tak, to w jaki sposób, że w związku z planowaną reformą te obawy są bezzasadne i się nie spełnią?

W placówkach często są osoby nie tylko z jednej gminy czy powiatu, ale przywożone są one z kilku, czasami nawet bardzo oddalonych, gmin i powiatów. Jak w takim przypadku miałoby wyglądać dofinansowanie oraz rozliczanie środków finansowych?

Czy nie należałoby przeprowadzić konsultacji społecznych wśród samorządów, dyrekcji ośrodków i ich mieszkańców i przesunąć o co najmniej rok planowaną reformę?

Z wyrazami szacunku
Przemysław Błaszczyk