Diariusz Senatu nr 54
16-31 marca 2010.

25 i 26 marca 2010 r. odbyło się 51. posiedzenie Senatu.

Pracująca nad ustawą Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej wniosła o przyjęcie ustawy bez poprawek. W czasie posiedzenia plenarnego 58 senatorów głosowało za przyjęciem ustawy o infrastrukturze informacji przestrzennej bez zmian, a 20 było przeciw.

Ustawa, uchwalona przez Sejm na 62. posiedzeniu, 4 marca 2010 r., na podstawie przedłożenia rządowego, dostosowuje prawo polskie do postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej - Inspire (Infrastructure for Spatial Information in Europe). Celem tej dyrektywy jest zapewnienie powszechnego dostępu do danych przestrzennych i związanych z nimi usług we wszystkich krajach Unii Europejskiej.

Ustawa określa zasady tworzenia i użytkowania infrastruktury informacji przestrzennej. Zdefiniowano ją jako zbiory danych przestrzennych (dane odnoszące się bezpośrednio lub pośrednio do określonego położenia lub obszaru geograficznego) oraz dotyczące ich usługi, środki techniczne, procesy i procedury, które są stosowane i udostępniane przez współtworzące infrastrukturę organy administracji oraz osoby trzecie.

Infrastruktura będzie obejmować wszystkie szczeble administracji publicznej i będzie służyła wszystkim użytkownikom w kraju i Unii Europejskiej. Organem odpowiedzialnym za tworzenie, utrzymywanie oraz rozwijanie infrastruktury będzie minister administracji publicznej działający przy pomocy głównego geodety kraju, prowadzącego geoportal infrastruktury informacji przestrzennej - centralny punkt dostępu do usług danych przestrzennych. Ponadto przy ministrze administracji publicznej powołana zostanie Rada Infrastruktury Informacji Przestrzennej, opiniująca projekty aktów prawnych i innych przedsięwzięć dotyczących infrastruktury.

Zbiory danych obejmują 34 działy, np. budynki, adresy, użytkowanie terenów, sieci transportowe, zagospodarowanie przestrzenne, hydrografia, obszary chronione. Usługi wyszukiwania, przeglądania i pobierania zbiorów danych lub ich części, a także ich przekształcania mają być powszechnie dostępne za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Wyszukiwanie, wyświetlanie zawartości i przeglądanie zbiorów danych będzie nieodpłatne, ich pobieranie, kopiowanie i przekształcanie zaś - płatne.

Ustawa o infrastrukturze informacji przestrzennej trafi teraz do podpisu prezydenta.

Senat 76 głosami, przy 6 przeciw i 8 wstrzymujących, przyjął ustawę o zmianie ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych wraz z 12 poprawkami. Izba uzupełniła tytuł ustawy poprzez wskazanie, że zmiana dotyczy także ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Rozszerzono też definicję wyrobów tytoniowych o elektroniczne inhalatory nikotyny i inne wyroby o podobnym działaniu, zawierające tytoń lub jego składniki, w szczególności nikotynę.

Najważniejsza zmiana dotyczyła katalogu obiektów objętych zakazem palenia, w których dopuszcza się tworzenie palarni. Usunięto z niego szkoły, placówki systemu oświaty, placówki opiekuńczo-wychowawcze oraz pomieszczenia obiektów kultury i wypoczynku do użytku publicznego. Tym samym w obiektach tych będzie obowiązywał całkowity zakaz palenia. Palarnie będzie można zaś tworzyć także w hotelach i obiektach służących obsłudze podróżnych. Ponadto Izba zamknęła katalog miejsc, w których tworzenie palarni będzie dopuszczalne. W opinii senatorów, pozostawienie tego katalogu otwartym czyni go w istocie iluzorycznym, ponieważ palarnia będzie się mogła znaleźć w każdym pomieszczeniu dostępnym do użytku publicznego.

Zaostrzono też zasady tworzenia pomieszczeń dla osób palących w lokalach gastronomiczno-rozrywkowych. Pomieszczenie takie będzie mogło być urządzone tylko w lokalach co najmniej z dwoma izbami przeznaczonymi do konsumpcji, jeżeli właściciel lub zarządzający zapewni, że będzie ono zamknięte i wentylowane.

Senatorowie postanowili również, że w obiektach lub środkach transportu objętych zakazem palenia tytoniu będzie obowiązek nie tylko umieszczenia czytelnej i widocznej informacji o zakazie palenia, ale także wskazania miejsca i sposobu zgłoszenia ewentualnego naruszenia tego zakazu.

Izba wyłączyła sklepy wolnocłowe spod zakazu sprzedaży wyrobów tytoniowych w systemie samoobsługowym.

Skrócono z 2 lat do roku vacatio legis przepisu dotyczącego nowego sposobu realizacji obowiązku zamieszczania ostrzeżeń o szkodliwości na wyrobach tytoniowych innych niż papierosy. W ocenie Izby, interesy przedsiębiorców wprowadzających do obrotu takie wyroby nie mogą korzystać z daleko idącej ochrony ze strony ustawodawcy, ponieważ pozostawałoby to w sprzeczności z ideą i celem ustawy.

Inicjatorem nowelizacji ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych była sejmowa Komisja Zdrowia. Proponowała ona wprowadzenie całkowitego zakazu palenia w lokalach gastronomicznych i rozrywkowych. Ostatecznie Sejm na 62. posiedzeniu, 4 marca 2010 r., zdecydował, że właściciele lokali gastronomicznych o powierzchni poniżej 100 m² będą mogli zdecydować czy lokale te będą w całości przeznaczone wyłącznie dla osób palących czy niepalących. W lokalach o powierzchni powyżej 100 m² właściciel będzie mógł wydzielić sale dla palących.

Zgodnie z ustawą, zakaz palenia będzie obowiązywał także w pomieszczeniach uczelni, obiektów kultury i wypoczynku do użytku publicznego, w lokalach gastronomiczno-rozrywkowych, w środkach transportu publicznego oraz w obiektach służących obsłudze podróżnych, na przystankach komunikacji publicznej, w pomieszczeniach obiektów sportowych, publicznych miejscach przeznaczonych do wypoczynku i zabawy dzieci (np. na plażach) oraz w innych pomieszczeniach dostępnych do użytku publicznego.

W obiektach lub środkach transportu objętych zakazem palenia tytoniu będzie obowiązek umieszczenia w widocznych miejscach odpowiednich oznaczeń informujących o zakazie. Za złamanie zakazu palaczowi będzie grozić 500 zł mandatu, a za nieumieszczenie informacji o zakazie palenia - grzywna 2 tys. zł.

Sejm zdecydował, że palenie będzie dopuszczalne w specjalnie wydzielonych pomieszczeniach m.in. w domach pomocy społecznej, domach spokojnej starości, hospicjach, w zakładach opieki zdrowotnej, na uczelniach, w szkołach i placówkach systemu oświaty, a także placówkach opiekuńczo-wychowawczych, zakładach pracy, obiektach kultury i wypoczynku do użytku publicznego, w lokalach gastronomiczno-rozrywkowych.

Ponadto zakazano sprzedaży detalicznej wyrobów tytoniowych przez Internet i eksponowania w sklepach przedmiotów imitujących opakowania wyrobów tytoniowych.

Rozszerzono także kompetencje Państwowej Inspekcji Sanitarnej o kontrolę przestrzegania wymagań określonych w przepisach o zawartości niektórych substancji w dymie papierosowym.

Senacka Komisja Zdrowia wniosła o wprowadzenie do ustawy 9 poprawek, a jej mniejszość - 4. Komisja opowiedziała się za całkowitym zakazem palenia w miejscach publicznych. Mniejszość zaproponowała zaś wariant kompromisowy. Zgodnie z nim, zakazem palenia objęte zostałyby szkoły, placówki systemu oświaty, placówki opiekuńczo-wychowawczych oraz pomieszczenia obiektów kultury i wypoczynku do użytku publicznego. Właściciel lub zarządzający co najmniej dwuizbowym lokalem gastronomiczno-rozrywkowym, mógłby wyłączyć spod zakazu palenia zamknięte pomieszczenie wyposażone w wentylację, tak aby dym tytoniowy nie przenikał do innych pomieszczeń.

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia Marek Twardowski podkreślił, że stanowisko rządu w sprawie tej ustawy nie zmieniło się. "Dlatego jesteśmy nieco zmartwieni tym, że Sejm niektóre zapisy ustawy złagodził, niezgodnie ze stanowiskiem rządu" - dodał.

Wiceminister M. Twardowski odniósł się też do poprawki senackiej Komisji Zdrowia. W jego ocenie, wprowadzenie całkowitego zakazu palenia w miejscach publicznych jest zbyt daleko idące, bo metodą zakazywania wszystkiego wszystkim także nie da się osiągnąć pełnej skuteczności. Zdaniem wiceministra M. Twardowskiego, "należy dobrze rozważyć i wyważyć to, czego można zakazać, żeby zakaz był skuteczny".

W trakcie dyskusji poprawki zgłosili senatorowie: Grzegorz Banaś, Stanisław Bisztyga, Przemysław Błaszczyk, Krystyna Bochenek, Władysław Dajczak, Janina Fetlińska, Stanisław Gorczyca, Tadeusz Gruszka, Piotr Kaleta, Norbert Krajczy, Rafał Muchacki, Bohdan Paszkowski, Zbigniew Pawłowicz, Jadwiga Rotnicka i Marek Trzciński.

Poprawki wprowadzone przez Senat rozpatrzą posłowie.

Sejm uchwalił ustawę na 63. posiedzeniu, 18 marca 2010 r., na podstawie projektu rządowego. Dostosowuje ona polskie prawodawstwo dotyczące cudzoziemców do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady Wspólnoty Europejskiej nr 810/2009, ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Wizowy, oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady Wspólnoty Europejskiej nr 767/2008 w sprawie wspólnotowego systemu informacyjnego. Zgodnie z zaproponowanymi przepisami wizy będą się dzielić na tzw. wizy Schengen, czyli wizy, których wydawanie, przedłużanie i cofanie uregulowane jest bezpośrednio we wskazanym rozporządzeniu, umożliwiające obywatelom państw trzecich podróżowanie po obszarze Schengen do 3 miesięcy, a także wizy krajowe, zapewniające pobyt w Polsce obywatelom państw trzecich na więcej niż 3 miesiące, ale nie dłużej niż rok.

W ustawie wskazano również nowe cele wydawania wiz: wizy umożliwiające cudzoziemcom pracę w Polsce przez maksymalnie 6 miesięcy w ciągu roku na podstawie oświadczenia o zatrudnieniu cudzoziemca zarejestrowanego w powiatowym urzędzie pracy oraz wizy w celu wykonywania pracy kierowcy zajmującego się międzynarodowym transportem drogowym.

Nowelizacja zawiera bardzo szczegółowy katalog, w którym zapisano 27 celów wydawania wiz, m.in. turystyczne, przedsiębiorców, sportowe. Bardzo precyzyjnie określono sytuacje, kiedy wiza może nie zostać przyznana, a kiedy można odmówić jej wydania. Chodzi o osoby niespełniające wymogów formalnych, fałszujące dokumenty, podające nieprawdziwe dane czy nieposiadające środków na utrzymanie.

Ustawa zawiera szczegółowe rozwiązania m.in. w zakresie cen wiz, warunków ich przedłużenia, sytuacji szczególnych, na przykład choroby czy pobytu w szpitalu.

Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej wniosły o wprowadzenie 9 poprawek do nowelizacji, głównie o charakterze doprecyzowującym, ujednolicającym i redakcyjnym. Izba poparła je w wyniku głosowania.

Zmiany wprowadzone przez Senat rozpatrzy teraz Sejm.

Sejm uchwalił ustawę na 62. posiedzeniu, 5 marca 2010 r., na podstawie projektu rządowego. Ma ona na celu dostosowanie prawa polskiego do zaleceń unijnych. Uchylenie obowiązującej ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej wynika z obowiązku wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 marca 2008 r., uchylającej dyrektywę Rady 84/539/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich, odnoszących się do sprzętu elektromedycznego stosowanego w weterynarii.

W ustawie wprowadza się zmiany, które umożliwiają znowelizowanie prawa farmaceutycznego, pozwalającego na hurtowy obrót wyrobami służącymi do diagnostyki in vitro, stosowanej w medycynie weterynaryjnej. Jeśli chodzi o obrót hurtowy lekami, nie zmienia się w tym zakresie nic, co do tej pory było usankcjonowane prawnie. Dopiero po wejściu w życie ustawy lekarz weterynarii, na podstawie pozytywnej opinii o wyrobach, będzie prowadził ich rejestr, zgodnie z wytycznymi Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach.

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisja Zdrowia zaproponowały 4 poprawki, niezmieniające treści ustawy, doprecyzowujące poszczególne sformułowania. Senat poparł ich stanowisko w wyniku głosowania.

Ustawa o uchyleniu ustawy o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej oraz o zmianie innych ustaw wróci teraz do Sejmu.

Nowelizacja, uchwalona przez Sejm na 62. posiedzeniu, 5 marca 2010 r., na podstawie projektu rządowego, ma na celu stworzenie podstaw prawnych do potrącania przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa kwot ustalonych z tytułu odliczeń na podstawie przepisów rozporządzenia Komisji Europejskiej nr 1122 z 2009 r. Potrącanie będzie możliwe z należnych rolnikom płatności dokonywanych zarówno z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji, jak i Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach różnych programów pomocy. Oznacza to, że odliczenia, jakie dzisiaj są niemożliwe do potrącania, będą możliwe, z tych dwóch programów w zależności od tego, która z wypłat będzie wcześniejsza. Jeżeli komuś naliczono kwotę, a pojawia się konieczność odliczenia jakiejś pozycji, to agencja restrukturyzacji będzie mogła tej czynności dokonać. Dzisiaj nie ma takich uprawnień.

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi wnosiła o przyjęcie ustawy bez poprawek. Senator Piotr Ł.J. Andrzejewski zgłosił wniosek o wprowadzenie zmiany do niej. Izba poparła stanowisko komisji i przyjęła nowelizację bez poprawek (54 głosów za, 33 - przeciw, 2 wstrzymujące się).

Ustawa o zmianie ustawy o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich trafi teraz do podpisu prezydenta.

Sejm uchwalił ustawę na 62. posiedzeniu, 5 marca 2010 r., na podstawie projektu rządowego. Ma ona zapewnić odpowiednią skuteczność wykonania wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 19 czerwca 2006 r. w sprawie dotyczącej czynszów regulowanych w zakresie premii kompensacyjnej. W wyroku tym Europejski Trybunał Praw Człowieka orzekł, iż w przywołanej sprawie doszło do naruszenia art. 1 protokołu nr 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności oraz że "powyższe naruszenie wynika z systemowego problemu związanego z nieprawidłowym funkcjonowaniem legislacji krajowej w zakresie, w jakim: ograniczała ona i nadal ogranicza prawa właścicieli domów, włączywszy wadliwe przepisy dotyczące ustalania czynszów; nie przewidywała i nadal nie przewiduje żadnej procedury ani mechanizmu umożliwiającego właścicielom domów pokrycie strat poniesionych w związku z należytym utrzymywaniem budynków". Trybunał zdecydował także o skierowaniu do rozstrzygnięcia na poziomie krajowym zawisłych przed nim spraw dotyczących problemu, którego dotyczyła ta sprawa. Warunkiem zakończenia rozpatrywania tych spraw przez Trybunał jest jednak wprowadzenie przez państwo polskie na poziomie krajowym skutecznych środków prawnych lub innej natury.

Omawiana nowelizacja, w założeniach projektodawców, ma zlikwidować obecne trudności w uzyskaniu przez właścicieli budynków mieszkalnych, objętych w przeszłości czynszem regulowanym, wsparcia w postaci premii kompensacyjnej.

Jedna z najważniejszych zmian dokonywanych ustawą to wprowadzenie do słowniczka ustawowego nowego pojęcia "właściciel części budynku mieszkalnego" oraz modyfikacja pojęcia "wskaźnik kosztu przedsięwzięcia" w zakresie dotyczącym terminu ogłaszania przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ceny 1 m² powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego. Zdaniem projektodawców, dzięki tej zmianie cena ta będzie znana przed rozpoczęciem kwartału, w którym inwestor składa wniosek o premię kompensacyjną, a nie, jak dotychczas, nie wcześniej niż po upływie 40 dni od dnia złożenia wniosku. W konsekwencji wniosek o przyznanie premii kompensacyjnej złożony na zasadach proponowanych w omawianej nowelizacji będzie mógł być rozpatrzony bez zbędnej zwłoki.

Następna zmiana polega na doprecyzowaniu możliwości i zasady ubiegania się o premię kompensacyjną w wypadku budynków o złożonej sytuacji własnościowej. Regulacja ta wprowadza ustawowe określenie uprawnień do premii kompensacyjnej w odniesieniu do następujących kategorii inwestora: właściciela budynku mieszkalnego, właściciela części budynku mieszkalnego, współwłaścicieli budynku mieszkalnego oraz współwłaścicieli części budynku mieszkalnego.

Wprowadzono też regulację, zgodnie z którą premia kompensacyjna przysługiwać będzie jeden raz w odniesieniu do budynku mieszkalnego albo jego części.

Nowelizacja znosi także obowiązek zaciągnięcia kredytu w banku kredytującym jako warunku koniecznego do skorzystania z premii kompensacyjnej. Zgodnie z przedstawioną regulacją, premia kompensacyjna będzie służyła refinansowaniu kosztów przedsięwzięcia remontowego albo remontu budynku jednorodzinnego, lecz bez konieczności finansowania całości lub części tych kosztów z kredytu.

W nowelizacji określono także nowy sposób obliczenia wysokości premii kompensacyjnej w zależności od kategorii inwestora. Wprowadzono rozwiązania skracające procedurę składania wniosków o przyznanie premii kompensacyjnej.

Dodano również regulację, zgodnie z którą do wniosku o przyznanie premii kompensacyjnej inwestor - realizujący przedsięwzięcie remontowe lub remont bez korzystania z kredytu zaciągniętego w banku kredytującym i niekorzystający z premii remontowej - dołącza dokumenty określające zakres rzeczowy i szacunkowe koszty realizowanego przedsięwzięcia lub remontu.

W nowelizacji określono też między innymi sposób przekazywania przez Bank Gospodarstwa Krajowego premii kompensacyjnej inwestorowi oraz zmodyfikowano zasady otrzymywania przez ten bank wynagrodzenia prowizyjnego z tytułu przyznania premii.

Do wniosków o przyznanie premii złożonych przed dniem wejścia w życie nowelizacji stosuje się przepisy dotychczasowe.

Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła wniosek o przyjęcie ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów, zaakceptowany przez senatorów (88 głosów za, 1 wstrzymujący się).

Teraz ustawa zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

Sejm uchwalił ustawę na 62. posiedzeniu, 5 marca 2010 r., na podstawie projektu rządowego. Dopuszcza ona stosowanie dodatkowych oznaczeń wyrażonych w jednostkach miar innych niż legalne. Oznaczenie wyrażone w legalnej jednostce miary ma mieć charakter nadrzędny. Zmiana ta, wynikająca z prawa wspólnotowego, powinna w założeniu ułatwić przedsiębiorcom z Unii Europejskiej eksport towarów do państw trzecich posiadających własne systemy miar.

Senator Tadeusz Gruszka złożył wniosek o wprowadzenie poprawki do ustawy. Izba w wyniku głosowania poparła jednak stanowisko Komisji Gospodarki Narodowej i przyjęła nowelizację bez poprawek; 58 senatorów głosowało za, a 33 - przeciw.

Ustawę o zmianie ustawy - Prawo o miarach musi jeszcze podpisać prezydent.

Sejm uchwalił ustawę na 62. posiedzeniu, 5 marca 2010 r., na podstawie projektu rządowego. Proponowany w niej sposób wyliczenia kary wyeliminuje wątpliwości interpretacyjne i skróci postępowanie administracyjne. Wprowadzono zmianę, na podstawie której kary pieniężne będą nakładane, jeśli od stwierdzenia określonych w ustawie naruszeń upłynęły 3 lata, a nie, jak do tej pory, rok. Ustawa ma na celu doprecyzowanie sposobu wyliczania kary pieniężnej nakładanej na przedsiębiorcę za niedopełnienie obowiązku tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy naftowej lub paliw, obniżania jakości tych zapasów poniżej poziomu określonego w ustawie oraz utrzymywania w ramach zapasów obowiązkowych paliw niespełniających wymagań jakościowych. W świetle dotychczas obowiązujących przepisów, aby określić wysokość kary pieniężnej, przyjmowano średnią cenę sprzedaży paliwa, wyliczoną na podstawie faktur sprzedaży paliwa z dnia stwierdzenia niedopełnienia obowiązku, pomniejszoną o wartość podatku akcyzy i opłaty paliwowej, gdy wymieniony podatek i opłata były zawarte w cenie tego paliwa.

Ustawa uszczegółowia sposób wyliczania kar pieniężnych za niedopełnienie obowiązków wynikających z niej poprzez wprowadzenie między innymi kwoty bazowej w wysokości 4,5 tys. zł. Ponadto kary będą naliczane z uwzględnieniem wartości transakcji określanej na podstawie cen z międzynarodowych rynków paliw, a nie według cen stosowanych przez przedsiębiorcę. Z uwagi na to, że wątpliwości interpretacyjne dotyczyły także prawidłowego oznaczania dnia stwierdzenia niedopełnienia obowiązków określonych w ustawie, doprecyzowano, iż dniem tym będzie dzień podpisania protokołu.

Komisja Gospodarki Narodowej wniosła o wprowadzenie 3 poprawek do nowelizacji. Izba poparła ten wniosek w wyniku głosowań, wprowadzając sugerowane zmiany. Pierwsza z nich polegała na doprecyzowaniu sposobu wyliczania ceny ropy naftowej, druga służyła usunięciu wątpliwości interpretacyjnych, a trzecia - przestrzeganiu zasad techniki prawodawczej.

Senackie poprawki rozpatrzą teraz posłowie.

Senat jednogłośnie, 90 głosami, przyjął ustawę o zmianie ustawy o kontroli skarbowej, w wersji uchwalonej przez Sejm 5 marca 2010 r. na podstawie projektu komisyjnego.

Zgodnie z nowelą, w wypadku kontroli prowadzonej przez inspektora kontroli skarbowej trwającej dłużej niż 6 miesięcy za okres ten nie będą podatnikom naliczane odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych. Odsetki te będą naliczane za okres od dnia wszczęcia postępowania kontrolnego do dnia doręczenia decyzji wydanej w pierwszej instancji, jeżeli decyzja nie została doręczona w terminie 6 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania kontrolnego. Zasada ta nie będzie stosowana, gdy kontrola przedłuży się z przyczyn niezależnych od inspektora kontroli skarbowej, np. z winy podatnika.

Dzięki zmianom w ustawie o kontroli skarbowej podatnicy kontrolowani przez inspektorów skarbowych będą korzystać z takich samych praw jak podatnicy, wobec których postępowania prowadzą organy podatkowe (urzędy skarbowe).

Pracująca nad nowelą Komisja Budżetu i Finansów Publicznych nie zgłosiła do niej zastrzeżeń.

Nowelizacja zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

Senat 52 głosami, przy 37 przeciw, przyjął bez poprawek ustawę o zmianie zakresu obowiązywania Europejskiej Karty Społecznej sporządzonej w Turynie dnia 18 października 1961 r. Komisja Rodziny i Polityki Społecznej rekomendowała Izbie odrzucenie ustawy, a Komisja Spraw Zagranicznych jej przyjęcie bez poprawek.

Ustawa, uchwalona przez Sejm na 62. posiedzeniu, 5 marca 2010 r., na podstawie projektu rządowego, umożliwi wypowiedzenie przez Polskę przepisu Europejskiej Karty Społecznej, który nakłada obowiązek wprowadzenia zakazu zatrudniania kobiet w kopalniach pod ziemią i przy wszelkich innych pracach nieodpowiednich dla nich z powodu niebezpiecznego, niezdrowego lub uciążliwego charakteru.

Dzięki temu przepisy polskiego prawa będą zgodne z przepisami dyrektyw wspólnotowych w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w zakresie dostępu do zatrudnienia, kształcenia i awansu zawodowego oraz warunków pracy.

Zmiana ta zapobiegnie wniesieniu przez Komisję Europejską skargi na rząd polski. Komisja zarzuca Polsce, że zakaz zatrudniania kobiet w kopalniach pod ziemią jest sprzeczny z zasadą równouprawnienia. Zdaniem Komisji, zupełne wykluczenie kobiet z zajmowania niektórych stanowisk z powodu ogólnego zagrożenia dla zdrowia nie mieści się w granicach dozwolonych różnic w traktowaniu i nie jest dostatecznie uzasadnione także z naukowego punktu widzenia.

W Polsce obowiązuje zakaz zatrudniania kobiet w kopalniach pod ziemią, zgodnie z ratyfikowanymi Konwencją MOP nr 45 i Europejską Kartą Społeczną.

Ustawa trafi teraz do podpisu prezydenta.

Ponadto Izba przeprowadziła drugie czytanie projektu uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu. W trakcie dyskusji propozycje poprawek zgłosili senatorowie: Piotr Ł.J. Andrzejewski, Zbigniew Szaleniec i Edmund Wittbrodt. Projekt został więc ponownie skierowany do komisji.

Zmiana regulaminu polega na dodaniu nowego działu dotyczącego postępowania w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej. Wiąże się to z nowymi zadaniami Senatu, wynikającymi z Traktatu Lizbońskiego.

Po wyczerpaniu porządku 51. posiedzenia oświadczenia złożyli senatorowie: Małgorzata Adamczak, Stanisław Bisztyga, Krystyna Bochenek, Lucjan Cichosz, Grzegorz Czelej, Jan Dobrzyński, Janina Fetlińska, Stanisław Gogacz, Stanisław Gorczyca, Piotr Gruszczyński, Tadeusz Gruszka, Andrzej Grzyb, Witold Idczak, Kazimierz Kleina, Maciej Klima, Ryszard Knosala, Stanisław Kogut, Sławomir Kowalski, Norbert Krajczy, Krzysztof Kwiatkowski, Roman Ludwiczuk, Krzysztof Majkowski, Antoni Motyczka, Rafał Muchacki, Ireneusz Niewiarowski, Andrzej Person, Antoni Piechniczek, Władysław Sidorowicz, Wojciech Skurkiewicz, Eryk Smulewicz, Grażyna Sztark, Marek Trzciński, Grzegorz Wojciechowski, Henryk Woźniak, Jan Wyrowiński,

26 marca 2010 r. odbyło się 60. posiedzenie Prezydium Senatu.

Prezydium, na wniosek przewodniczącego Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej senatora Mariusza Witczaka, wyraziło zgodę na zorganizowanie w Senacie konferencji "Fundusz sołecki - po roku", poświęconej aktywności społeczności lokalnych i problemom sołectw. W pierwszej części konferencji nastąpi podsumowanie konkursu "Sołtys Roku 2009". Zaakceptowano także przedstawiony kosztorys.

Podczas posiedzenia zapoznano się także z informacją wicemarszałka Zbigniewa Romaszewskiego, dotyczącą nieusprawiedliwionych nieobecności senatorów na posiedzeniach komisji senackich (w trybie odpowiedzialności regulaminowej z art. 25 Regulaminu Senatu). Prezydium zdecydowało o przekazaniu do rozpatrzenia przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich sprawy senatora Krzysztofa Zaremby, który bez usprawiedliwienia był nieobecny na więcej niż trzech posiedzeniach komisji w ciągu roku, oraz senatora Tomasza Misiaka, nieobecnego na więcej niż dwóch posiedzeniach Senatu w ciągu roku bez usprawiedliwienia.

Zapoznano się także z opinią Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich w sprawie odwołania się senatora Czesława Ryszki do Prezydium Senatu od zarządzenia marszałka Senatu w sprawie obniżenia diety parlamentarnej oraz uposażenia. Dwoma głosami za, przy jednym głosie przeciwnym, prezydium podtrzymało decyzję marszałka Senatu z 30 grudnia 2009 r. o obniżeniu diety parlamentarnej oraz uposażenia, zgodnie z art. 22 ust. 5 pkt 2 Regulaminu Senatu.

Wnioski odłożone z 10 i 11 marca 2010 r.:

• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska", część zadania: kurs animacji kultury polskiej dla środowisk polonijnych na Wschodzie. Prezydium rozpatrzyło wniosek i zdecydowało o jego odrzuceniu.
• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska", część zadania: warsztaty teatralne. Prezydium Senatu rozpatrzyło wniosek i i zdecydowało o jego odrzuceniu.

• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska", część zadania: wystawy prezentowane w Domu Polonii w Warszawie. Prezydium Senatu rozpatrzyło wniosek i zdecydowało o przyznaniu dotacji w wysokości 70 000 zł.

Wnioski o zlecenie zadań o charakterze programowym i przyznanie dotacji na ich wykonanie (kierunek 2: wspieranie oświaty)

Prezydium rozpatrzyło wnioski:

• Wniosek Fundacji na rzecz Pomocy Dzieciom z Grodzieńszczyzny w Białymstoku:: IX edycja akcji "Pomoc stypendialna osobom polskiego pochodzenia z Białorusi studiującym na uczelniach wyższych w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem województwa podlaskiego". Przyznano dotację w wysokości 39 000 zł.
• Wniosek Fundacji "Polskie Kresy Wschodnie - dziedzictwo i pamięć" w Warszawie: stypendia dla studentów polonijnych, podejmujących problematykę kresową w pracach dyplomowych. Przyznano dotację w wysokości 31 400 zł.
• Wniosek Fundacji "Edukacja i przyszłość" w Białej Podlaskiej: letnia szkoła języka polskiego dla młodzieży z Białorusi i Ukrainy. Przyznano dotację w wysokości 29 492 zł.
• Wniosek Fundacji "Edukacja i przyszłość" w Białej Podlaskiej: integracyjny kurs języka polskiego na wycieczkach krajoznawczych. Przyznano dotację w wysokości 29 474 zł.
• Wniosek Fundacji na rzecz Pomocy Dzieciom z Grodzieńszczyzny w Białymstoku: organizacja wyjazdu "Śladami wielkich Polaków i wydarzeń". Przyznano dotację w wysokości 14 450 zł.
• Wniosek Fundacji "Pomoc Polakom na Wschodzie": kurs komputerowy dla młodzieży, Bierdiańsk. Przyznano dotację w wysokości 5600 zł.
• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska": dofinansowanie Polonijnych Mistrzostw Świata w Golfie i Tenisie - Polonia Open 2010. Wniosek odrzucono .

Pozostałe wnioski prezydium rozpatrzyło i jednomyślnie podjęło decyzję zgodnie z załączonym zestawieniem.

Prezydium Senatu zapoznało się z informacją o wnioskach o zlecenie zadania o charakterze programowym, które zostały złożone z naruszeniem terminu, i podjęło następujące decyzje:

• Wniosek Związku Harcerstwa Polskiego Główna Kwatera w Warszawie: warsztaty dla dorosłej kadry i opiekunów drużyn harcerskich z Białorusi. Postulowana dotacja - 30 600 zł. Prezydium zdecydowało o dopuszczeniu wniosku do procedury.
• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" w Warszawie: pomoc Polonii i Polakom za Granicą w 2010 r. Postulowana dotacja - 226 757,37 zł. Prezydium zdecydowało o dopuszczeniu wniosku do procedury.
• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" w Warszawie: pomoc Polonii i Polakom za granicą w 2010 r. Postulowana dotacja - 249 886,62 zł. Prezydium zdecydowało o dopuszczeniu wniosku do procedury.
• Wniosek Stowarzyszenia Quo Vadis Podkarpacie w Wadowicach Górnych: szkolenie liderów organizacji polonijnych na terenie lwowskiego obwodu konsularnego. Postulowana dotacja - 600 000 zł. Prezydium zdecydowało o niedopuszczeniu wniosku do procedury.
• Wniosek Stowarzyszenia "Gloria Vitae" w Krasnymstawie: festiwal "Chopin transgraniczny. Od klasyki do jazzu". Postulowana dotacja - 20 900 zł. Prezydium zdecydowało o niedopuszczeniu wniosku do procedury.
• Wniosek Fundacji "Oświata Polska za Granicą" w Warszawie: program telewizyjny "Polak UE i co dalej?". Postulowana dotacja - 157 160 zł. Prezydium zdecydowało o niedopuszczeniu wniosku do procedury.

Różne:

• Prezydium rozpatrzyło wniosek Fundacji "Świat na tak" w Warszawie: "Wspomnienie Solidarności w mojej rodzinie" - konkurs dla dzieci i młodzieży mieszkających poza granicami Polski. Fundacja zwróciła się o wyrażenie zgody na wprowadzenie zmian w kosztorysie zadania w ramach otrzymanej dotacji. Prezydium wyraziło zgodę na zmianę zakresu przeznaczenia przyznanej dotacji.
• Prezydium rozpatrzyło wniosek Stowarzyszenia "Szkoła liderów" w Warszawie: II Szkoła Liderów Polonijnych. Stowarzyszenie zwróciło się o wyrażenie zgody na wprowadzenie zmian w kosztorysie zadania w ramach otrzymanej dotacji. Prezydium wyraziło zgodę na zmianę zakresu przeznaczenia przyznanej dotacji.
• Prezydium rozpatrzyło wniosek Stowarzyszenia "Szkoła liderów" w Warszawie: program dla absolwentów I Szkoły Liderów Polonijnych. Stowarzyszenie zwróciło się o wyrażenie zgody na wprowadzenie zmian w kosztorysie zadania w ramach otrzymanej dotacji. Prezydium wyraziło zgodę na zmianę zakresu przeznaczenia przyznanej dotacji.

Dyrektor Biura Polonijnego Kancelarii Senatu Artur Kozłowski poinformował o potrzebie ustalenia wysokości budżetu na zadania inwestycyjne na 2011 r. i przekazania tej informacji do Ministerstwa Finansów do końca marca 2010 r. Prezydium zdecydowało o przyjęciu wysokości budżetu na zadania inwestycyjne na 2011 r. w wysokości 15 000 000 zł.

16 marca 2010 r.

Posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej zwołano w celu rozpatrzenia ustawy o infrastrukturze informacji przestrzennej.

W obradach wzięli udział m.in. prezes i wiceprezes Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii Jolanta Orlińska i Jacek Jarząbek, zastępca dyrektora generalnego w Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska Piotr Otawski.

Ustawę rekomendowała senatorom prezes Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii J. Orlińska. Sejm uchwalił ten akt prawny z przedłożenia rządowego na swoim 62. posiedzeniu. Rada Ministrów zadeklarowała, że projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej. W Sejmie nad ustawą pracowała Komisja Administracji i Spraw Wewnętrznych.

Ustawa ma dostosować prawo polskie do postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2007/2/WE z 14 marca 2007 r., zobowiązującej państwa członkowskie do stworzenia baz danych, które będą bezpłatnie i powszechnie dostępne dla obywateli, przedsiębiorców, inwestorów i organów administracyjnych. Oznacza to, że dane o ewidencji gruntów, uzbrojeniu terenu, sieciach transportowych, obszarach chronionych, rozmieszczeniu ludności, zasobach energetycznych mają być bezpłatnie udostępniane w Internecie.

Ustawa nowelizuje sześć obowiązujących obecnie aktów prawnych: prawo geodezyjne i kartograficzne, prawo geologiczne i górnicze, ustawę o statystyce publicznej, prawo ochrony środowiska oraz ustawę o ochronie przyrody i recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji.

W rozpatrywanej przez komisję ustawie określono zasady tworzenia oraz użytkowania infrastruktury informacji przestrzennej, a także organy administracji właściwe w tych sprawach. Infrastruktura informacji przestrzennej obejmować ma zbiory danych przestrzennych odnoszące się do terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, występujące w postaci elektronicznej, utrzymywane przez organ administracji albo przez osobę trzecią, której umożliwiono włączenie się do infrastruktury, oraz należące co najmniej do jednego z tematów danych przestrzennych określonych w załączniku do ustawy.

Infrastruktura, której dotyczy ustawa, obejmie wszystkie szczeble administracji publicznej. Zakłada ona możliwość łączenia zbiorów danych przestrzennych gromadzonych przez różne podmioty. Za tworzenie, utrzymywanie i rozwijanie infrastruktury informacji przestrzennej będzie odpowiedzialny minister spraw wewnętrznych i administracji.

Szacowane koszty wprowadzenia ustawy to 650 mln zł przez 10 lat, z czego 310 mln zł będzie pochodziło z programów pomocowych UE. Samorządy będą miały czas do 2013 r. na przystosowanie się do wymogów ustawy i przejścia z tradycyjnych map na cyfrowe.

Infrastruktura informacji przestrzennej ma przynieść liczne korzyści. Różne ograny administracji publicznej nie będą zbierały tych samych danych, co przyniesie oszczędności. Dostęp do informacji będzie bardziej przejrzysty i łatwiejszy, przez co zwiększy się konkurencyjność gospodarki. Uchwalenie ustawy przyczyni się też do rozwoju branży informatycznej i teleinformatycznej.

Podczas posiedzenia senatorowie zapoznali się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

W trakcie dyskusji senatorowie pytali przedstawicieli rządu m.in. konsultacje z organizacjami samorządowymi, a także o środki przeznaczone na realizację ustawy. Interesowano się koniecznością zmiany tablic z oznaczeniami ulic na nieruchomościach, terminem wejścia w życie dyrektywy i przyczynami opóźnienia jej wdrożenia do polskiego porządku prawnego oraz ewentualnymi konsekwencjami tego opóźnienia. Dyrektywa unijna dawała państwom członkowskim czas na jej wdrożenie do maja 2009 r.

Jak wyjaśniła prezes J. Orlińska, prowadzono szerokie konsultacje społeczne. Pod uwagę wzięto także opinie związków samorządowych. Stwierdziła, że realizacja ustawy nie wymaga dodatkowych środków finansowych. Opóźnienie we wdrożeniu unijnej dyrektywy było natomiast spowodowane nową i trudną materią, którą należało uregulować. Na podobnym etapie wdrażania przepisów dyrektywy co Polska jest większość państw europejskich.

W wyniku głosowania, na wniosek przewodniczącego senatora Mariusza Witczaka, Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej postanowiła zaproponować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o infrastrukturze informacji przestrzennej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Janusza Sepioła.

17 marca 2010 r.

W pierwszym punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy - Prawo o miarach.

Uchwalona na podstawie projektu rządowego nowelizacja zmierza do dostosowania polskiego prawa do wymagań dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zbliżenia ustawodawstwa państw członkowskich, odnoszących się do jednostek miar. Dzięki temu będzie dopuszczalne stosowanie dodatkowych oznaczeń wyrażonych w jednostkach miar innych niż legalne.

Zgodnie z ustawą produkty będą musiały być oznaczane w takich jednostkach jak cal, kilokaloria czy milimetr słupa rtęci. Rozszerzono także obowiązek stosowania unijnych miar m.in. do określania przyrządów pomiarowych czy wyrażania wartości liczbowych. Nowe przepisy będą miały zastosowanie w transporcie morskim, lotniczym, kolejowym, a także w zdrowiu, bezpieczeństwie publicznym, administracji i ochronie środowiska. Zmiany w prawie o miarach dostosowują krajowe przepisy regulujące obowiązek stosowania legalnych jednostek miar do prawa unijnego i ułatwią eksporterom wymianę handlową.

Podczas obrad przyjęcie nowelizacji rekomendowała senatorom sekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki Joanna Strzelec-Łobodzińska. Poseł sprawozdawca Adam Abramowicz poinformował natomiast, że podczas prac sejmowych nie wprowadzono żadnych zmian do projektu rządowego. Do rozpatrywanej nowelizacji uwag o charakterze legislacyjnym nie zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu. Ustawa nie budziła także kontrowersji wśród senatorów.

W wyniku głosowania, na wniosek senatora Marka Trzcińskiego, Komisja Gospodarki Narodowej postanowiła zaproponować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy - Prawo o miarach (7 głosów za, 1 głos wstrzymujący). Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Stanisława Bisztygę.

Następnie senatorowie przystąpili do rozpatrywania ustawy o zmianie ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym.

Ustawę, uchwaloną na podstawie projektu wniesionego przez Radę Ministrów, przedstawiła podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki J. Strzelec-Łobodzińska. Doprecyzowuje ona sposób wyliczania kary pieniężnej nakładanej na przedsiębiorców za niedopełnienie obowiązku tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy naftowej lub paliw, obniżania ilości tych zapasów poniżej poziomu określonego w ustawie oraz utrzymywania - w ramach zapasów obowiązkowych - paliw niespełniających wymagań jakościowych. Nowelizacja stanowi, że przedsiębiorca, który nie będzie miał obowiązkowych rezerw ropy naftowej i paliw, za każdą tonę lub metr sześcienny brakującego surowca będzie musiał zapłacić 4,5 tys. zł kary. Ponadto wprowadzone zmiany uproszczą postępowania administracyjne przy naliczeniu kar. Do tej pory kara dla przedsiębiorcy, który nie dopełnił obowiązku utrzymania rezerwy, zależała od średniej ceny sprzedanego przez niego paliwa.

Proponowany w nowelizacji sposób wyliczania kary ma wyeliminować wątpliwości interpretacyjne i skrócić postępowanie administracyjne.

Nowelizacja związana jest z wyrokiem sądu administracyjnego, który uchylił karę prawie 0,5 mld zł, nałożoną na spółkę J&S Energy. Agencja Rezerw Materiałowych za brak wymaganych ustawą zapasów paliw nałożyła karę na J&S Energy pod koniec października 2007 r. Decyzja była dwukrotnie uchylana i wydawana ponownie z powodu błędów proceduralnych i kalkulacyjnych. W czerwcu 2008 r. spółka zapłaciła karę, ale odwołała się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. WSA uchylił w grudniu 2008 r. nałożenie kary; nie zgodził się m.in. ze sposobem jej naliczenia. Pod koniec października 2009 r. Naczelny Sąd Administracyjny nie uznał skargi ministra gospodarki i utrzymał w mocy wcześniejszy wyrok. 9 listopada 2009 r. Agencja Rezerw Materiałowych zwróciła na rachunek spółki równowartość kary, jaką zapłaciła J&S Energy.

Podczas posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej senatorowie zapoznali się także z opinią senackiego biura legislacyjnego, które zgłosiło dwie uwagi doprecyzowujące zapisy ustawy sejmowej.

Prezes Agencji Rezerw Materiałowych Jacek Bąkowski zwrócił się do senatorów o wprowadzenie dwóch poprawek do ustawy. Pierwsza z nich zmierzała do doprecyzowania zapisu dotyczącego sposobu wyliczania wysokości kary pieniężnej na podstawie średniej ceny ropy naftowej, obowiązującej na londyńskiej Międzynarodowej Giełdzie Paliwowej. Druga poprawka miała na celu rozszerzenie zapisów art. 66 ustawy dotyczącego terminów, w jakich mogą być nakładane kary.

W trakcie dyskusji senatorowie podnosili m.in. kwestie dotyczące częstotliwości przeprowadzanych kontroli, sposobu naliczania i wysokości kar pieniężnych, a także zastrzeżeń Komisji odnośnie magazynowania gazu. Odpowiedzi na pytania senatorów udzielała wiceminister gospodarki J. Strzelec-Łobodzińska. Wiceminister odniosła się też pozytywnie do propozycji poprawek zgłoszonych przez senackie biuro legislacyjne, a także do pierwszej zmiany postulowanej przez prezesa Agencji Rezerw Materiałowych. Przedstawicielka Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu zwróciła natomiast uwagę, że druga poprawka agencji wykracza poza materię rozpatrywanej ustawy.

Przewodniczący obradom senator M. Trzciński zgłosił formalnie obie poprawki senackiego biura legislacyjnego i jedną Agencji Rezerw Materiałowych.

W wyniku kolejnych głosowań komisja przyjęła wszystkie 3 poprawki oraz całość ustawy wraz z przyjętymi zmianami (9 głosów za, 1 głos wstrzymujący). Na sprawozdawcę stanowiska komisji na posiedzeniu Senatu wybrano senatora S. Bisztygę.

Na zakończenie posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów.

Przyjęcie nowelizacji, uchwalonej z przedłożenia rządowego, rekomendował senatorom podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury Piotr Styczeń. Ustawa wykonuje wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie czynszów regulowanych Hutten-Czapska przeciwko Polsce w zakresie dotyczącym premii kompensacyjnej. Ma na celu zlikwidowanie trudności w uzyskiwaniu przez właścicieli budynków mieszkalnych - objętych w przeszłości czynszem regulowanym - wsparcia w postaci premii kompensacyjnej.

Ustawa przewiduje uproszczenie procedury przyznawania państwowego dofinansowania inwestorom zamierzającym remontować budynki. Po jej wejściu w życie inwestor, który chce remontować budynek z innych środków niż kredyt, na który została przyznana premia termomodernizacyjna lub premia remontowa, będzie mógł złożyć wniosek o przyznanie premii kompensacyjnej do Banku Gospodarstwa Krajowego bezpośrednio, a nie - jak do tej pory - za pośrednictwem banku kredytującego.

Premia kompensacyjna to pieniądze z budżetu państwa przeznaczone na spłatę części kredytu na remont, zaciągniętego przez właścicieli budynków. Podstawowym warunkiem uzyskania premii jest zmniejszenie zużycia energii cieplnej. Premia termomodernizacyjna może być przeznaczona np. na ocieplenie ścian zewnętrznych budynku, wymianę okien oraz modernizację systemu grzewczego. Premię remontową można uzyskać na przedsięwzięcia remontowe związane z termomodernizacją budynków wielorodzinnych.

Zmiana procedury przyznawania premii ma znacznie skrócić cały proces. Inwestor będzie musiał dołączyć do wniosku dokumenty o rozmiarze i szacowanych kosztach przedsięwzięcia, a bank sprawdzi, czy zakres remontu jest zgodny z przepisami. Premia ma być wypłacana bezpośrednio inwestorowi po zakończeniu remontu.

Zgodnie z ustawą, inwestor, któremu przysługuje premia kompensacyjna, wykonujący remont bez korzystania z premii remontowej, nie będzie musiał wykazywać zmniejszenia zapotrzebowania na energię dostarczaną do budynku na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody. Dzięki temu rozwiązaniu inwestor będzie mógł od razu zrealizować duży remont, korzystając na dotychczasowych zasadach zarówno z premii kompensacyjnej, jak i remontowej, albo zrealizować mniejsze przedsięwzięcie refinansowane z premii kompensacyjnej. Zachowa przy tym prawo do skorzystania z premii remontowej z tytułu realizacji kolejnych przedsięwzięć remontowych.

Premia kompensacyjna będzie przysługiwała właścicielom i współwłaścicielom budynku mieszkalnego lub jego części. Takie rozwiązanie oznacza, że premia kompensacyjna w wypadku jednego budynku mieszkalnego może przysługiwać więcej niż jednemu inwestorowi. Premia ta przysługuje jeden raz w odniesieniu do budynku mieszkalnego lub jego części.

Senatorowie zapoznali się także z opinią senackiego biura legislacyjnego, które nie wniosło żadnych uwag o charakterze legislacyjnym. Ustawa nie budziła także kontrowersji wśród senatorów. Przewodniczący obradom senator M. Trzciński poddał zatem pod głosowanie wniosek o przyjęcie rozpatrzonej noweli bez poprawek. Komisja jednogłośnie przyjęła przedstawiony wniosek (10 głosów za). Na sprawozdawcę stanowiska komisji w spra

* * *

Odbyło się seminaryjne posiedzenie Komisji Środowiska, poświęcone zagrożeniom środowiskowym i społecznym wynikającym z uwolnienia organizmów genetycznie modyfikowanych.

Otwierając posiedzenie, przewodniczący Komisji Środowiska senator Zdzisław Pupa podkreślił, że dyskusja zorganizowana w gronie przedstawicieli rządu, legislatorów, lekarzy i naukowców ma pomóc senatorom podejmować "z czystym sumieniem" decyzje podczas prac nad ustawami regulującymi funkcjonowanie na polskim rynku organizmów genetycznie modyfikowanych (GMO). "To dyskusja na czasie, bo właśnie organizowane są protesty w sprawie GMO. Sprawa wzbudza wiele wątpliwości i obaw, ale też zdajemy sobie sprawę, że GMO może wprowadzić wiele dobrego do polskiego rolnictwa: poprawić ilość białka w produktach, pomóc lepiej chronić sadzonki bez tylu pestycydów powodujących zmniejszenie plonów. Tą dyskusją chcemy ułatwić sobie odpowiedź, czy już wystarczająco dużo mamy informacji o GMO, by jednoznacznie powiedzieć, że nie zagrażają one życiu i zdrowiu tych, którzy będą z nich korzystać" - powiedział senator Z. Pupa.

Minister środowiska Andrzej Kraszewski podkreślił, że przywiązuje wielką wagę do właściwego rozwiązania problemu GMO. "Obowiązkiem administracji rządowej, proponującej rozwiązania prawne parlamentowi, jest rzetelne rozważenie wszystkich za i przeciw. Choć prawo, które będzie musiało zostać ustanowione w Polsce, nie jest zupełnie suwerenne, jesteśmy bowiem związani regulacjami prawnymi Unii Europejskiej. Jednak nie bolejemy nad tym, bowiem korzyści płynących z członkostwa w UE jest więcej niż problemów" - zaznaczył minister.

Zdaniem ministra środowiska, wiedza na temat GMO jest w Polsce bardzo mała, nawet wśród najbardziej wykształconej części społeczeństwa, dlatego sprawa ta budzi protesty. Minister oczekuje więc od koncernów zainteresowanych wprowadzaniem GMO na polski rynek, że przedstawią Polakom zalety żywności modyfikowanej genetycznie oraz uczciwie poinformują o wadach. A także, że dostępne będą rzetelne badania na ten temat. "To musi być poddane konsultacjom społecznym, przedyskutowane, w ten sposób zmniejsza się poziom konfliktu. Trzeba podjąć wysiłek, by wszystko ludziom wytłumaczyć. Jeśli poziom konfliktu będzie wysoki, niech nikt nie liczy, że weźmie tę sprawę na swój grzbiet parlament czy rząd" - podkreślił minister środowiska A. Kraszewski.

Podczas posiedzenia komisji wygłoszono pięć referatów. Dyrektor Departamentu Ochrony Przyrody w Ministerstwie Środowiska Agnieszka Dalbiak przedstawiła obowiązujące i projektowane regulacje prawne dotyczące organizmów genetycznie modyfikowanych. Omówiła dyrektywy oraz rozporządzenia Rady i Parlamentu Europejskiego w tej sprawie. Jak poinformowała, przygotowano projekt ustawy - Prawo o organizmach genetycznie modyfikowanych, który reguluje zagadnienia dotyczące GMO w Polsce, m.in. w zakresie prowadzenia zakładów inżynierii genetycznej, zamkniętego użycia GMO oraz zamierzonego uwolnienia tych organizmów do środowiska w celach doświadczalnych, a także wprowadzenia GMO do obrotu jako produktów lub w produktach, uprawy roślin genetycznie zmodyfikowanych i udostępniania informacji o takich organizmach. W myśl projektu, w tych sprawach decyzje i zezwolenia wydawał będzie minister środowiska, który ma też kontrolować tę działalność. W projekcie znalazły się także bardzo szczegółowe przepisy dotyczące sporządzania planów postępowania w sytuacji awarii w zakładach inżynierii genetycznej oraz zamkniętego użycia zaklasyfikowanego do III lub IV kategorii zagrożenia (niosących największe zagrożenia dla środowiska oraz zdrowia, a nawet życia ludzi). W projekcie zawarto także przepisy dotyczące uprawy roślin zmodyfikowanych. Daje on też ministrowi rolnictwa prawo wprowadzenia ograniczenia czy zakazu uprawy określonych roślin. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom społecznym, uregulowano zagadnienie stref wolnych od upraw roślin genetycznie zmodyfikowanych. Będą je mogli tworzyć z własnej inicjatywy posiadacze gospodarstw rolnych. Biorąc pod uwagę nastroje społeczne narosłe wokół kwestii GMO, projekt reguluje także kwestie udostępniania informacji na ten temat i udziału społeczeństwa w procesie podejmowania decyzji dotyczących tych organizmów. To rozwiązanie ma ułatwić społeczeństwu dotarcie do odpowiednich przepisów i procedur, a tym samym zwiększyć kontrolę społeczną nad GMO.

Informację o organizmach genetycznie modyfikowanych, obejmujących zarówno mikroorganizmy, rośliny, jak i zwierzęta, przedstawił prof. dr hab. Tadeusz Żarski z Katedry Biologii Środowiska Zwierząt Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, a także członek Komisji ds. GMO przy Ministrze Środowiska i Państwowej Rady Ochrony Środowiska.

W opinii prof. T. Żarskiego, osiągnięcia biotechnologii, zwłaszcza uzyskane na mikroorganizmach, są niepodważalne i godne rozwijania. "Wiele współczesnych produktów będących w powszechnym użyciu pochodzi z GMO, głównie mikroorganizmów i roślin. Dlaczego więc na świecie i w Polsce toczy się tak zażarta dyskusja na temat dopuszczenia do upraw modyfikowanych roślin i do chowu zwierząt?" - pytał prof. T. Żarski. Jego zdaniem, istotą problemu GMO jest wielka naukowa i gospodarcza ekspansja kilku światowych gigantów agrobiznesu, którzy mają patenty na metody modyfikacji i nieograniczone wpływy na obrót produktami modyfikowanymi, takimi jak ziarno, a także na wytwarzanie środków ochrony roślin. Skupują też ogromne obszary ziemi rolnej, a zatem są potentatami w produkcji żywności. Jak stwierdził, koncerny te mają więc wielką władzę, ale niestety nie chcą dopuścić do niezależnych badań nad GMO i blokują wiedzę na temat ich możliwości, a także skutków ubocznych.

Przewodniczący Towarzystwa Lekarzy Polskich dr Jan Eugeniusz Malinowski przedstawił referat "Genetycznie modyfikowane organizmy a zdrowie". "GMO to rośliny, zwierzęta i drobnoustroje, których geny zostały celowo zmienione przez człowieka. Raz uwolnione nie mogą być zatrzymane i kontrolowane, czyli jest to proces nieodwracalny. Tymczasem GMO nie zostały poddane tak dokładnym badaniom jak leki" - stwierdził. Jak przyznał jednak, według niezależnych genetyków i innych naukowców - ostrożnych i przezornych badaczy - działania inżynierów genetycznych to recepta na katastrofę. Istnieje obawa co do skutków wprowadzania do organizmów genów znacznikowych odpornych na antybiotyki. "Gdy gen ten po spożyciu GMO przeniesie się do bakterii przewodu pokarmowego, mogą powstać nowe niebezpieczne bakterie odporne na antybiotyki" - sądzi przewodniczący Towarzystwa Lekarzy Polskich.

O wpływie upraw GMO na rolnictwo ekologiczne mówiła dr inż. Janina Błażej z Wydziału Biologiczno-Rolniczego Uniwersytetu Rzeszowskiego. "Rozwój rolnictwa ekologicznego jest możliwy tylko w warunkach całkowitego zakazu wprowadzenia do naszego kraju GMO" - podkreśliła.

Prof. dr hab. inż. Leszek Woźniak z Politechniki Rzeszowskiej przedstawił zagrożenia środowiskowe i społeczne wynikające z uwolnienia GMO. Przytaczał publikacje udowadniające m.in., że żywność modyfikowana pojawiła się na rynkach nie dzięki naukowym badaniom, ale z powodu nacisków przemysłu biotechnologicznego. Profesor cytował publikacje naukowe podnoszące, że nikt nie może zmusić żadnego kraju do działania na własna szkodę ani żadnego człowieka do kupowania tego, co zagraża zdrowiu, bezpieczeństwu żywnościowemu i środowisku. "Czołowi genetycy świata, w tym laureat Nagrody Nobla Francis S. Collins twierdzą, że język DNA znamy jeszcze ciągle bardzo słabo i że potrzeba dziesięcioleci, jeżeli nie stuleci, by zrozumieć zapisane w nim przesłanie" - stwierdził prof. L. Woźniak.

* * *

W pierwszym punkcie porządku dziennego senatorowie z Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi rozpatrywali ustawę o uchyleniu ustawy o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej oraz o zmianie innych ustaw.

Uzasadnienie do ustawy, uchwalonej przez Sejm z przedłożenia rządowego, przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia Cezary Rzemek. Zawarte w niej uchylenie ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej jest konsekwencją eliminacji z polskiego porządku prawnego przepisów implementujących uchyloną dyrektywę Rady 84/539/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstwa państw członkowskich odnoszącego się do sprzętu elektromedycznego stosowanego w weterynarii. Z materii uchylanej ustawy pozostawiono regulację dotyczącą obrotu testami do diagnostyki in vitro stosowanymi w medycynie weterynaryjnej, którą włączono do ustawy z 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt oraz do ustawy z 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej. Do obrotu zostaną dopuszczone testy, które uzyskały pozytywną opinię Państwowego Instytutu Weterynaryjnego - Państwowego Instytutu Badawczego i zostały umieszczone w wykazie wyrobów do diagnostyki in vitro stosowanych w medycynie weterynaryjnej, prowadzonym przez głównego lekarza weterynarii.

Senatorowie zapoznali się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które zwróciło uwagę na szereg nieścisłości w sformułowaniu niektórych przepisów rozpatrywanej ustawy i przedstawiło kilka uwag o charakterze legislacyjnym.

W trakcie dyskusji senator Grażyna Sztark zaproponowała 1 poprawkę doprecyzowującą przepisy ustawy. Proponowanej zmiany nie poparło Ministerstwo Zdrowia. W wyniku głosowania Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi przyjęła jednak tę poprawkę (5 głosami za i 4 głosach wstrzymujących).

Wprowadzenie 3 zmian doprecyzowujących zaproponował senator Piotr Głowski. Spotkały się one z poparciem resortu zdrowia. W głosowaniu uzyskały one jednomyślną akceptację komisji (9 głosów za). Całość ustawy wraz z poprawkami przyjęto jednogłośnie.

Na sprawozdawcę stanowiska komisji w sprawie ustawy o uchyleniu ustawy o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej oraz o zmianie innych ustaw wybrano senatora Lucjana Cichosza.

Następnie Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi przystąpiła do rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Sejmową nowelizację, uchwaloną na podstawie projektu wniesionego przez Radę Ministrów, przedstawił i uzasadnił podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak. Zmienia ona art. 31 ustawy z 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz art. 20 ustawy z 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. Nowela zmierza do stworzenia podstaw prawnych do potrącania przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa kwot ustalonych z tytułu odliczeń na podstawie przepisów rozporządzenia Komisji (WE) ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) odnośnie do zasady wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli w ramach systemów wsparcia bezpośredniego przewidzianych w tym rozporządzeniu oraz wdrażania rozporządzenia Rady (WE) w odniesieniu do zasady wzajemnej zgodności w ramach systemu wsparcia ustanowionego dla sektora wina oraz przepisów rozporządzenia Komisji (WE) ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) w zakresie wprowadzenia procedur kontroli, jak również wzajemnej zgodności w odniesieniu do środków wsparcia rozwoju obszarów wiejskich. Potrącanie będzie możliwe z należnych rolnikom płatności dokonywanych z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji i Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach różnych programów pomocy.

Senatorowie zapoznali się także z opinią senackiego biura legislacyjnego, które nie zgłosiło uwag o charakterze legislacyjnym do zawartych w nowelizacji przepisów.

W wyniku głosowania komisja jednomyślnie postanowiła zaproponować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora P. Głowskiego.

Podczas posiedzenia senatorowie z Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi zapoznali się z informacją ministra rolnictwa i rozwoju wsi na temat sytuacji na rynku wieprzowiny, a także na temat działań rządu zmierzających do poprawy sytuacji ekonomicznej na rynku trzody chlewnej.

Informację przedstawił wiceminister rolnictwa i rozwoju wsi A. Ławniczak. Jak stwierdził, notowania Zintegrowanego Systemu Rolniczej Informacji Rynkowej wskazują, że w 9. tygodniu 2010 r. (1-7 marca) średnia cena zakupu trzody chlewnej w wadze żywej wyniosła 3,79 zł/kg, co oznacza spadek o 0,8% w stosunku do tygodnia poprzedniego. W stosunku do analogicznego tygodnia 2009 r. cena w pierwszym tygodniu marca 2010 r. była niższa o 19%. Ceny skupu nieznacznie różnią się w zależności od regionu Polski. W analizowanym tygodniu najniższą cenę zanotowano w regionie południowo-wschodnim i wynosiła ona 3,78 zł/kg, najwyższą zaś - 3,80 zł/kg - w regionach zachodnim i środkowo-wschodnim. Ceny zakupu znacznie różnią się w zależności od klas jakości. W 9. tygodniu 2010 r., w klasach najwyższych S i E płacono odpowiednio 3,92 zł/kg i 3,81 zł/kg w przeliczeniu na masę żywą, a w klasie P (najniższej) - 3,10 zł/kg.

Oprócz poziomu produkcji wieprzowiny w naszym kraju, a także kursu złotego w stosunku do euro, na ceny żywca wieprzowego w Polsce wpływ ma poziom cen wieprzowiny w UE, w szczególności ceny w krajach przodujących pod względem wolumenu produkcji i eksportu (np. w Danii, Niemczech czy Holandii). W okresie 1-7 marca 2010 r. (9 tydzień 2010 r.) średnia cena rynkowa dla UE-27 (masa poubojowa schłodzona, klasa E) wyniosła 136,25 euro/100 kg. Cena ta była o 1% niższa niż tydzień wcześniej, kiedy wyniosła 137,59 euro/100 kg. Polska cena w tym samym czasie ukształtowała się na poziomie 131,84 euro/100 kg i była o 3% niższa od średniej dla UE-27. W 9. tygodniu 2010 r. mniej niż w Polsce płacono za wieprzowinę w 7 krajach członkowskich UE-27, tj. w Danii (116,63 euro/100 kg), w Holandii (120,16 euro/100 kg), w Irlandii (122,11 euro/100 kg), w Belgii (122,40 euro/100 kg), we Francji (130,00 euro/100 kg), w Słowenii (130,37 euro/100 kg) i w Austrii (131,35 euro/100 kg). Porównanie sytuacji w tym zakresie utrudnia zmienność kursu złotego w stosunku do euro - w 9. tygodniu 2010 r. spadek ceny żywca wieprzowego w Polsce wyrażony w złotych wyniósł 0,5%, natomiast w euro nastąpił wzrost ceny o 1,3%.

Zdaniem przedstawiciela ministerstwa rolnictwa, w warunkach funkcjonowania Polski w ramach wspólnego rynku, możliwości podejmowania działań przez rząd ograniczone są przepisami wynikającymi ze Wspólnej Polityki Rolnej. Ministerstwo podejmuje przede wszystkim działania stymulujące popyt wewnętrzny i eksportowy, w szczególności w zakresie kształtowania możliwości eksportowych na rynki państw trzecich, takich jak Chiny, Rosja czy Ukraina. Są to głównie uzgodnienia wymogów weterynaryjnych, uczestnictwo w targach i działania promujące. W celu umożliwienia eksportu żywych świń do wszystkich państw Unii Europejskiej prowadzony jest program zwalczania choroby Aujeszky'ego. Na posiedzeniu Rady UE ds. Rolnictwa i Rybołówstwa 20 listopada 2009 r., a także na spotkaniach Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych 22 października 2009 r., 19 listopada 2009 r., 10 grudnia 2009 r. i 21 stycznia 2010 r., Polska była wśród krajów członkowskich postulujących wprowadzenie refundacji do wywozu świeżych i zamrożonych tusz, półtusz i elementów mięsa wieprzowego, co umożliwiłoby zwiększenie konkurencyjności polskich i unijnych eksporterów na rynku światowym. Komisja Europejska uznała jednak, że sytuacja na wspólnotowym rynku wieprzowiny nie uzasadnia takich dopłat.

W trakcie dyskusji zwracano uwagę, że przedstawiciele ministerstwa rolnictwa informują, że sytuacja jest niezła, a rolnicy przedstawiają te problemy w zupełnie innym świetle. Zdaniem rolników, ich sytuacja finansowa jest bardzo trudna, a produkcja trzody chlewnej przy tak niskich cenach staje się nieopłacalna. Podnoszono również, że jednym z głównych problemów jest brak zoorganizowania się poziomego i pionowego przetwórstwa.

Przedstawiciel ministerstwa rolnictwa informował, że resort podejmie działania, które przyczynią się do poprawy koniunktury tego sektora, nie precyzował jednak, jakie one będą. Pytano również, kiedy nastąpi odbudowa rynku trzody do poziomu z 2007 r., oraz kiedy Polska osiągnie dodatni bilans w handlu mięsem wieprzowym.

18 marca 2010 r.

Posiedzenie Komisji Zdrowia zwołano w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych.

W obradach wzięli udział przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia - sekretarz stanu Jakub Szulc, podsekretarz stanu Marek Twardowski, dyrektor Departamentu Prawnego Władysław Puzon, doradca prezydenta ds. zdrowia Tomasz Zdrojewski, posłanka sprawozdawczyni Agnieszka Kozłowska-Rajewicz, wiceprzewodnicząca sejmowej Komisji Zdrowia posłanka Beata Małecka-Libera, przedstawiciele Business Centre Club - Grażyna Sokołowska i Przemysław Filipowicz, przedstawiciele Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych "Lewiatan" - Agnieszka Wyszyńska-Szulc, Krzysztof Kajda i Andrzej Bednarczyk, Witold Błaszczyński z Polskiego Związku Producentów Leków bez Recepty, Krzysztof Kępiński i Przemysław Filipowicz z Krajowego Stowarzyszenia Przemysłu Tytoniowego oraz Konstanty Radziwiłł z Naczelnej Izby Lekarskiej.

Nowelę przedstawił wiceminister zdrowia M. Twardowski, który przypomniał, że Sejm znowelizował ustawę o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych, łagodząc niektóre zapisy przygotowane przez sejmową Komisję Zdrowia. Sejm przyjął wniosek mniejszości, zakładający m.in., że właściciele lokali gastronomicznych o powierzchni poniżej 100 m² będą mogli sami zdecydować, czy lokale te będą przeznaczone w całości dla palących czy dla niepalących. W większych lokalach właściciel będzie mógł wydzielić sale dla palących.

Ustawa wprowadza całkowity zakaz palenia m.in. w środkach transportu publicznego (m.in. taksówkach, samochodach służbowych), publicznych miejscach przeznaczonych do wypoczynku i zabawy dzieci (np. na plażach) oraz przystankach komunikacji miejskiej. W myśl noweli sejmowej, palenie będzie dopuszczalne w specjalnie wydzielonych pomieszczeniach m.in. w hotelach, akademikach, uczelniach wyższych, a także np. w domach spokojnej starości i domach zakonnych.

Za złamanie zakazu palaczowi grozić będzie 500 zł mandatu. Za nieumieszczenie w lokalu lub pojeździe informacji o zakazie palenia - grzywna 2 tys. zł. Ustawa przewiduje też zakaz sprzedaży wyrobów tytoniowych przez internet, dopuszczalna będzie natomiast produkcja i wprowadzanie do obrotu tzw. e-papierosów.

Ponadto w ustawie znalazły się zmiany dotyczące reklamy - wprowadzono zakaz prywatnej reklamy wyrobów tytoniowych.

W uzasadnieniu zmian sejmowa Komisja Zdrowia przypomniała, że 9 mln Polaków regularnie pali 15-20 papierosów dziennie, a z powodu palenia co roku umiera w Polsce 70 tys. ludzi. Autorzy projektu zwracali też uwagę na problem biernego palenia. Argumentowali, że doświadczenia innych krajów, w których wprowadzono całkowity zakaz palenia - jak Włochy, Irlandia czy USA - są zachęcające.

W wyniku głosowania Komisja Zdrowia opowiedziała się za całkowitym zakazem palenia, m.in. w lokalach gastronomicznych i rozrywkowych, bez możliwości wydzielania w nich sal dla palących. Wniosek w tej sprawie zgłosił senator Rafał Muchacki. Jak przekonywał, jako lekarz onkolog widział ludzi, którzy umierają z powodu palenia papierosów, a komisja zdrowia, jego zdaniem, musi kierować się kryteriami zdrowia. Podkreślił, że niemożliwe będzie też tworzenie palarni m.in. w zakładach opieki zdrowotnej i w domach pomocy społecznej oraz na uczelniach, w szkołach i zakładach pracy.

Zdaniem wiceministra M. Twardowskiego, zaproponowana przez Komisję Zdrowia poprawka jest "zbyt daleko idąca". Wiceminister przyznał jednak, że kształt ustawy nadany przez Sejm nie zapewniał "istotnego postępu". Wskazywał m.in. na kwestię dopuszczenia przez Sejm istnienia palarni w ośrodkach opieki zdrowotnej.

Propozycję komisji dotyczącą całkowitego zakazu palenia skrytykowali obecni na posiedzeniu przedstawiciele firm tytoniowych. G. Sokołowska, dyrektor firmy tytoniowej, wskazywała, że zmiany spowodują także straty dla budżetu państwa.

Przewodniczący Komisji Zdrowia senator Władysław Sidorowicz zapowiedział zgłoszenie wniosku mniejszości, zachowującego niektóre przepisy uchwalone w Sejmie. Jak wyjaśnił, przepisy te trzeba przeredagować, ale ich całkowite wykreślenie ma bardzo małe szanse na uchwalenie. Jak zaznaczył, chodzi o kompromis, który zwiększy szanse, że Sejm przyjmie senackie rozwiązania. Senator opowiedział się jednak przeciw tworzeniu palarni w szpitalach i szkołach.

Senatorowie zapoznali się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które zgłosiło uwagi o charakterze legislacyjnym, mające na celu doprecyzowanie i uporządkowanie ustawy. Większość z przedstawionych wniosków zgłosił senator W. Sidorowicz i w głosowaniu zostały one przyjęte przez komisję

Ostatecznie, w przyjętym stanowisku Komisja Zdrowia zaproponowała Senatowi przyjęcie 9 poprawek do ustawy o zmianie ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych. Jak ustalono, proponowane zmiany zarekomenduje Izbie senator W. Sidorowicz. Do stanowiska komisji zgłoszono 4 wnioski mniejszości.

Następnie senatorowie zapoznali się z informacją na temat planów legislacyjnych ministra zdrowia. Informację przedstawił sekretarz stanu w tym resorcie J. Szulc. Jak podkreślił, w planie prac rządu na pierwsze półrocze 2010 r. znajduje się 14 projektów ustaw dotyczących problematyki zdrowia, m.in. projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo farmaceutyczne i projekt ustawy o zmianie ustawy o produktach biobójczych.

Podczas posiedzenia Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą senatorowie przystąpili do rozpatrzenia wniosków o zlecenie zadań o charakterze programowym w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą.

Dyrektor Biura Polonijnego Kancelarii Senatu omówił opinię Kancelarii Senatu, dotyczącą wniosków skierowanych do Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą oraz Prezydium Senatu w ramach kierunku 2: wspieranie oświaty, w sześciu podkierunkach: 1) pomoc szkołom polskim i placówkom oświatowym w utrzymaniu i rozwoju infrastruktury, 2) stypendia, 3) pomoc dydaktyczna i metodyczna, 4) pobyty edukacyjne w kraju i za granicą, 5) wychowanie przez sport, 6) konkursy i olimpiady wiedzy o języku, literaturze i kulturze Polski.

Następnie przedstawiciele organizacji pozarządowych występujących o dotacje przedstawili i uzasadnili zgłoszone wnioski. Głos zabrali reprezentanci Stowarzyszenia "Wspólnota Polska", Fundacji "Pomoc Polakom na Wschodzie", Fundacji SEMPER POLONIA, Stowarzyszenia "Parafiada" im. św. Józefa Kalasancjusza oraz Caritas Polska.

W dyskusji wzięli udział senatorowie: Barbara Borys-Damięcka, Andrzej Person, Tadeusz Skorupa, Sławomir Sadowski, Stanisław Zając, Andrzej Szewiński i Łukasz Abgarowicz.

Senator B. Borys-Damięcka wyraziła wątpliwość, czy Związek Sybiraków powinien organizować kolonie letnie dla dzieci z Białorusi, czy raczej wspierać dzieci z Syberii.

Ustalono, że komisja będzie kontynuować rozpatrywanie wniosków o zlecenie zadań o charakterze programowym w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą na następnym posiedzeniu, 24 marca 2010 r.

Na wspólnym posiedzeniu Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, Komisji Rodziny i Polityki Społecznej i Komisji Ustawodawczej przystąpiono do pierwszego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego.

W obradach wzięli udział m.in. przedstawiciele Ministerstwa Infrastruktury - podsekretarz stanu Piotr Styczeń, wicedyrektor Departamentu Strategii, Budownictwa i Mieszkalnictwa Zdzisław Żydak, naczelnik wydziału w Departamencie Strategii, Budownictwa i Mieszkalnictwa Henryka Bujkowska.

W imieniu wnioskodawców, Komisji Ustawodawczej, projekt omówił i uzasadnił senator Marek Trzciński. Jak poinformował, stanowi on wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do postanowienia sygnalizacyjnego Trybunału Konstytucyjnego z 4 marca 2008 r. W swoim orzeczeniu trybunał wskazał na potrzebę jasnego określenia w ustawie o ochronie praw lokatorów obowiązków gminy związanych ze wskazaniem tymczasowego pomieszczenia, o którym mowa w ustawie - Kodeks postępowania cywilnego.

Mając na uwadze konieczność wykonania orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, wnioskodawcy zaproponowali, by zmiana ustawy o ochronie praw lokatorów polegała na wprowadzeniu definicji tymczasowego pomieszczenia i rozszerzeniu katalogu obowiązków gminy o obowiązek wskazywania tymczasowego pomieszczenia oraz na określeniu maksymalnego okresu udostępnienia takiego pomieszczenia.

Ustosunkowując do projektu przedstawionego przez Komisję Ustawodawczą, wiceminister infrastruktury P. Styczeń zwrócił uwagę na trudności związane z jego realizacją. Jak mówił, ponieważ w ustawie nie ma określenia "pomieszczenia tymczasowego" i wskazywanie go nie jest realizacją polityki mieszkaniowej gminy, potrzeba wskazania takiego pomieszczenia pojawiła się natomiast w związku z postępowaniem egzekucyjnym i powinna zostać zawarta w kodeksie postępowania cywilnego.

Do uwag wiceministra infrastruktury odniosła się przedstawicielka Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu. Jak wyjaśniła, to Trybunał Konstytucyjny w swoim orzeczeniu wskazał miejsce umieszczenia niezbędnych zapisów dotyczących pomieszczenia tymczasowego. Anna Michalak odniosła się również do opinii ministra sprawiedliwości, zawartej w piśmie przesłanym do komisji.

Na poprawki zawarte w tym piśmie zwrócił uwagę senator Piotr Zientarski. Następnie przedstawiciel wnioskodawców senator M. Trzciński złożył wniosek o odroczenie prac nad rozpatrywaną inicjatywą do czasu zapoznania się przez wszystkie zainteresowane strony z poprawkami w omawianej opinii. Wniosek poparł senator Leon Kieres, który poprosił o aktualne stanowisko rządu w sprawie projektu, a także o stanowisko Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, dotyczące eksmisji osób, które są sprawcami przemocy w rodzinie.

Ponieważ nie było dalszych zgłoszeń, pod głosowanie poddano wniosek o odroczenie pierwszego czytania przedłożonego projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Uzyskał on poparcie połączonych komisji, które będą kontynuować prace nad projektem wniesionym przez Komisję Ustawodawczą.

Senatorowie z Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą kontynuowali rozpatrywanie wniosków o zlecenie zadań o charakterze programowym w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą. Pierwsze posiedzenie w tej sprawie odbyło się 23 marca. Po przeprowadzeniu dyskusji przyjęto opinię w tej sprawie, którą przekazano Prezydium Senatu.

Podczas obrad przeprowadzono dyskusję na temat wniosków zaprezentowanych przez dyrektora Biura Polonijnego Kancelarii Senatu Artura Kozłowskiego o zlecenie zadań o charakterze programowym ramach kierunku 2: wspieranie oświaty.

W trakcie dyskusji senatorowie złożyli następujące wnioski:

• Barbara Borys-Damięcka - wniosek o nieprzyznanie Związkowi Sybiraków, Oddział Warszawski dofinansowania na realizację zadania "Kolonie letnie dla dzieci z Białorusi". Wniosek nie uzyskał poparcia komisji.
• Andrzej Szewiński - wniosek o przyznanie Fundacji SEMPER POLONIA w Warszawie dofinansowania w wysokości 90 000 zł na realizację zadania "II Polonijny Turniej Piłki Siatkowej". Komisja przyjęła wniosek.
• Józef Bergier:

• wniosek o przyznanie Fundacji "Edukacja i przyszłość" w Białej Podlaskiej dofinansowania w wysokości 59 290 zł na letnią szkołę języka polskiego dla młodzieży z Białorusi i Ukrainy. Komisja poparła wniosek.
• wniosek o przyznanie Fundacji "Edukacja i przyszłość" w Białej Podlaskiej dofinansowania w wysokości 40 000 zł na integracyjny kurs języka polskiego na wycieczkach krajoznawczych. Komisja przyjęła wniosek jednogłośnie.

• Władysław Dajczak - wniosek o przyznanie Stowarzyszeniu Pomocy Bliźniemu im. Brata Krystyna w Gorzowie Wielkopolskim dofinansowania w wysokości 70 850 zł na Letnią Akademię Demokracji Obywatelskiej dla studentów ze Wschodu studiujących w Polsce. Komisja przyjęła wniosek.
• Stanisław Zając - wniosek o przyznanie Fundacji Pomocy Młodzieży im. Jana Pawła II "Wzrastanie" w Lipniku z siedzibą w Łopuszce Małej dofinansowania w wysokości 53 600 zł na wypoczynek letni dzieci z Ukrainy na koloniach w Polsce. Komisja przyjęła wniosek jednogłośnie.
• Tadeusz Skorupa:

• wniosek o przyznanie Polsko-Amerykańskiemu Stowarzyszeniu Golfa dofinansowania w wysokości 16 000 zł na Polonijne Mistrzostwa Świata w Golfie i Tenisie Polonia Open 2010 (zadanie Stowarzyszenia "Wspólnota Polska"). Komisja przyjęła wniosek jednogłośnie.
• wniosek o przyznanie Towarzystwu Nauczycieli Polskich w Republice Czeskiej dofinansowania w wysokości 16 250 zł na pobyt edukacyjny nauczycieli z polskich szkół podstawowych i średnich w Polsce - Białowieża, Biała Podlaska, Zamość (zadanie Stowarzyszenia "Wspólnota Polska"). Komisja przyjęła wniosek.
• wniosek o przyznanie Towarzystwu Nauczycieli Polskich w Republice Czeskiej dofinansowania w wysokości 11 000 zł na organizację kilkunastu wyjazdów do Polski dla dzieci ze szkół zaolziańskich (zadanie Stowarzyszenia "Wspólnota Polska"). Komisja przyjęła wniosek jednogłośnie.
• wniosek o przyznanie Gimnazjum Humanistycznemu Chmielnicki, Oddział Zjednoczenia Nauczycieli Polskich na Ukrainie dofinansowania w wysokości 4500 zł na wyposażenie sali dydaktycznej (zadanie Fundacji "Pomoc Polakom na Wschodzie"). Komisja przyjęła wniosek jednogłośnie.
• wniosek o przyznanie Gimnazjum Humanistycznemu, Chmielnicki Oddział Zjednoczenia Nauczycieli Polskich na Ukrainie dofinansowania w wysokości 3000 zł na materiały dydaktyczne (zadanie Fundacji "Pomoc Polakom na Wschodzie"). Komisja przyjęła wniosek.

• Łukasz Abgarowicz:

• wniosek o przyznanie Fundacji SEMPER POLONIA dofinansowania w wysokości 4 738 494, 38 zł na program stypendialny dla studentów polskiego pochodzenia studiujących w kraju zamieszkania. Komisja przyjęła wniosek.
• wniosek o przyznanie Fundacji Polonia-Ruthenia dofinansowania w wysokości 20 000 zł na konferencję nauczycieli polskich i ukraińskich w Żytomierzu "Kształtowanie postaw demokratycznych przez nauczanie historii Polski i Ukrainy" (zadanie Fundacji Pomoc Polakom na Wschodzie). Komisja przyjęła wniosek jednogłośnie.

• Sławomir Sadowski - wniosek o przyznanie Stowarzyszeniu "Na rzecz jakości w oświacie" w Ostródzie dofinansowania w wysokości 30 000 zł na realizację zadania "Studium komunikacja międzykulturowa" dla obwodu kaliningradzkiego. Komisja przyjęła wniosek jednogłośnie.
• Bronisław Korfanty - wniosek o przyznanie Forum Organizacji Pozarządowych Działających na rzecz Osób Niepełnosprawnych, Chorych i ich Rodzin RAZEM w Zabrzu dofinansowania w wysokości 78 824 zł na realizację zadania "Moja letnia przygoda z Polską". Komisja przyjęła wniosek jednogłośnie.
• Maria Pańczyk-Pozdziej - wniosek o przyznanie ZHP Chorągiew Śląska w Katowicach dofinansowania w wysokości 30 000 zł na realizację zadania "Skąd nasz ród" - pobyt edukacyjny dzieci i młodzieży. Komisja przyjęła wniosek jednogłośnie.

W wyniku głosowania Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą jednomyślnie poparła opinię Kancelarii Senatu dotyczącą omawianych wniosków o finansowanie zdań o charakterze programowym w ramach kierunku 2: wspieranie oświaty, z wyłączeniem wymienionych odrębnie, zaopiniowanych zadań.

Tematem drugiej części posiedzenia była sytuacja Polonii niemieckiej, ze szczególnym uwzględnieniem oświaty i problemów organizacji polonijnych. Wśród szczegółowych zagadnień omawianych podczas obrad znalazły się następujące kwestie:

• realizacja postanowień Traktatu z 17 czerwca 1991 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy,
• nauczanie języka polskiego w polskich szkołach społecznych oraz w systemie nauczania publicznego,
• sytuacja organizacji polonijnych, w tym m.in. współpraca organizacji i środowisk polonijnych w Niemczech, współpraca z władzami landowymi, a także realizacja projektów z wykorzystaniem środków z Unii Europejskiej.

W posiedzeniu udział wzięli m.in. przedstawiciele Ministerstwa Spraw Zagranicznych -wicedyrektor Departamentu Współpracy z Polonią Marta Sęk-Spirydowicz i I radca Gerard Pokruszyński, a także kierownik Wydziału Konsularnego Ambasady RP w Berlinie Mariusz Skórko, konsulowie generalni RP: w Hamburgu Andrzej Osiak, w Kolonii Jolanta Róża Kozłowska i w Monachium - Elżbieta Sobótka, naczelnik Wydziału ds. Polonii, Migracji i Wielokulturowości w Departamencie Współpracy Międzynarodowej w Ministerstwie Edukacji Narodowej Maria Mazur, dyrektor Biura Pełnomocnika Prezesa Rady Ministrów ds. Dialogu Międzynarodowego Krzysztof Miszczak i radca prezesa Rady Ministrów Adam Krzymowski.

W dyskusji na temat sytuacji Polonii niemieckiej uczestniczyli także reprezentanci organizacji polonijnych w Niemczech: prezes Kongresu Polonii Niemieckiej, przewodniczący Konwentu Organizacji Polskich w Niemczech Wiesław Lewicki, rzecznik prasowy Kongresu Polonii Niemieckiej Agata Lewandowski, prezes Związku Polaków "Zgoda" w Republice Federalnej Niemiec Krzysztof Nowacki, prezes Polskiej Rady w Niemczech Alexander Zając, prezes Związku Polaków w Niemczech "Rodło" Marek Wójcicki, prezes Polskiej Macierzy Szkolnej w Niemczech Józef Malinowski, przedstawiciele Stowarzyszenia Chrześcijańskiego Centrum Krzewienia Kultury, Tradycji i Języka Polskiego w Niemczech - przewodniczący, proboszcz Polskiej Misji Katolickiej ks. prałat dr Ryszard Mroziuk, Wiesław Kempa, koordynator nauczania przedmiotów ojczystych Halina Koblenzer, a także prezes Polsko-Niemieckiego Stowarzyszenia Kulturalnego - Polonica Aleksandra Proscewicz. (Dortmund, Nadrenia Płn. Westfalia)

Gośćmi Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą byli również prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" Maciej Płażyński i prezes Fundacji SEMPER POLONIA Marek Hauszyld.

Otwierając posiedzenie, przewodniczący Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą senator Andrzej Person nawiązał do przypadającego w 2011 r. 20-lecia podpisania Traktatu pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy, a także do polskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej w 2011 r.

Wicedyrektor Departamentu Współpracy z Polonią w Ministerstwie Spraw Zagranicznych M. Sęk-Spirydowicz stwierdziła, że w opinii władz polskich realizacja przez stronę niemiecką traktatu polsko-niemieckiego jest niezadowalająca, szczególnie jeśli chodzi o art. 20-22. Największym problemem są kwestie oświatowe - niedostateczny dostęp do nauki języka polskiego w ramach niemieckiego szkolnictwa publicznego oraz brak wsparcia nauczania języka polskiego w ramach szkolnictwa społecznego. Wicedyrektor podkreśliła, że w ostatnim czasie zmienił się klimat rozmów bilateralnych, co daje nadzieję na poprawę sytuacji Polonii niemieckiej.

Następnie głos zabrali przedstawiciele placówek konsularnych w Niemczech: kierownik Wydziału Konsularnego Ambasady RP w Berlinie M. Skórko, konsul generalny RP w Kolonii J.R. Kozłowska, konsul generalny RP w Monachium E. Sobótka i konsul generalny RP w Hamburgu A. Osiak, którzy omówili problemy związane z nauczaniem języka polskiego w poszczególnych okręgach konsularnych.

Podczas obrad prezes Kongresu Polonii Niemieckiej i przewodniczący Konwentu Organizacji Polskich w Niemczech W. Lewicki zapoznał senatorów z postulatami przekazanymi przez konwent stronie niemieckiej podczas spotkania, które odbyło się 11 lutego 2010 r. w Berlinie.

Prezes Związku Polaków w Niemczech "Rodło" M. Wójcicki omówił bieżącą sytuację związku, a także współpracę z władzami regionalnymi oraz innymi organizacjami i grupami nieformalnymi.

Prezes Polskiej Macierzy Szkolnej w Niemczech J. Malinowski podziękował za dotychczasowe wsparcie finansowe udzielane przez polski Senat oraz za współpracę ze Stowarzyszeniem "Wspólnota Polska". Podkreślił ogromne potrzeby, jeśli chodzi o nauczanie języka polskiego w Niemczech. W swoim wystąpieniu zwrócił się do senatorów i przedstawicieli rządu o wydanie legitymacji szkolnych dla polskich uczniów w Niemczech, zrównanie statusu nauczycieli języka polskiego w organizacjach z tym, jaki mają nauczyciele w punktach nauczania finansowanych przez rząd niemiecki, a także o większe wsparcie instytucjonalne organizacji w Niemczech, przynajmniej do czasu uzyskania pomocy ze strony niemieckiej. Prezes ocenił negatywnie dotychczasową współpracę polonijnych organizacji oświatowych w Niemczech.

Prezes Polskiej Rady w Niemczech A. Zając zwrócił uwagę na najważniejsze problemy, z jakimi boryka się Polonia w Niemczech. Mówił o nierealizowaniu przez stronę niemiecką zapisów traktatu o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy, o problemach z dostępem do kształcenia w języku polskim w systemie szkolnym i pozaszkolnym, braku dostępu do mediów polonijnych, a także o trudnościach z finansowaniem działalności programowej organizacji polonijnych.

Naczelnik Wydziału ds. Polonii, Migracji i Wielokulturowości w Departamencie Współpracy Międzynarodowej Ministerstwa Edukacji Narodowej M. Mazur odniosła się do postulatu prezesa J. Malinowskiego, dotyczącego wydania legitymacji szkolnych polskim uczniom w Niemczech. Poinformowała, że na ten temat prowadzone są rozmowy z innymi ministerstwami, konieczne będzie jednak najpierw wprowadzenie akredytacji szkół polonijnych.

Prezes A. Zając zwrócił się do Związku Polaków w Niemczech o współpracę w ramach Konwentu Organizacji Polskich w Niemczech oraz o pomoc strony polskiej w pozyskiwaniu środków unijnych na działalność organizacji.

Dyrektor Biura Polonijnego Kancelarii Senatu A. Kozłowski poinformował o możliwości korzystania ze środków unijnych w Polsce (warunkiem jest posiadanie polskiego partnera) i w kraju zamieszkania. Dyrektor A. Kozłowski dodał, że Kancelaria Senatu, a także Ministerstwo Spraw Zagranicznych planują zorganizowanie w 2010 r. kolejnego szkolenia na ten temat. Przypomniał, że istnieje możliwość sfinansowania przez Kancelarię Senatu kosztów zlecenia przygotowania aplikacji o środki unijne.

Prezes Związku Polaków "Zgoda" K. Nowacki poinformował o złej sytuacji finansowej Domu Polskiego w Recklinghausen.

Koordynator nauczania przedmiotów ojczystych przy Chrześcijańskim Centrum Krzewienia Kultury, Tradycji i Języka Polskiego w Niemczech H. Koblenzer podziękowała za pomoc finansową Senatu oraz za dobrą współpracę z Ministerstwem Edukacji Narodowej, Stowarzyszeniem "Wspólnota Polska" oraz Fundacją SEMPER POLONIA, a następnie omówiła główne problemy oświaty polonijnej w Niemczech.

Proboszcz Polskiej Misji Katolickiej ks. prałat dr R. Mroziuk podziękował za zorganizowanie posiedzenia oraz wyraził nadzieję na rozszerzenie działalności misji związanej z nauczaniem języka polskiego.

Rzecznik prasowy Kongresu Polonii Niemieckiej A. Lewandowski poinformowała o powstaniu Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Niemczech. Przedstawiła także powody, dla których organizacje polonijne w Niemczech są postrzegane jako "kanapowe" i nie brane pod uwagę. Wymieniła m.in. ich rozczłonkowanie, zły przepływ informacji wynikający z braku dobrej jakości czasopisma polonijnego, a także brak oferty skierowanej do młodzieży. A. Lewandowski zwróciła się o pomoc w przygotowywaniu aplikacji o dofinansowanie projektów ze środków unijnych, poparła także wydanie legitymacji dla polskich uczniów w Niemczech.

W opinii prezes Polsko-Niemieckiego Stowarzyszenia Kulturalnego "Polonica" A. Proscewicz, największym problemem organizacji polonijnych jest brak finansów. Jak poinformowała, z tego powodu w 2010 r., po 5 latach działalności, zamknięto Dom Polski w Berlinie. Wezwała organizacje polonijne do lepszej współpracy.

Członek stowarzyszenia Chrześcijańskiego Centrum Krzewienia Kultury, Tradycji i Języka Polskiego w Niemczech W. Kempa zwrócił się do organizacji polonijnych o wyznaczenie wspólnych dalekosiężnych celów i rozwiązywanie krok po kroku istniejących problemów. Podkreślił, że obecnie w Niemczech jest dobry klimat do prowadzenia rozmów, co, jego zdaniem, należałoby wykorzystać.

Prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" M. Płażyński zachęcał przedstawicieli organizacji polonijnych do bardziej stanowczego wyrażania oczekiwań wobec strony niemieckiej. Podkreślił kluczową rolę oświaty polonijnej w zachowywaniu tożsamości narodowej. Wyraził ubolewanie, że tylko około 3% polskich dzieci w Niemczech uczy się języka polskiego - dla porównania w Chicago aż 75%.

W trakcie dyskusji senator B. Borys-Damięcka poparła postulat J. Malinowskiego, dotyczący wydania legitymacji szkolnych uczniom w Niemczech i zwróciła się do przedstawicieli resortu edukacji o pilne zajęcie się tą kwestią. Senator odniosła się także do raportu "Polskie i polskojęzyczne organizacje w Niemczech", podsumowującego badania Instytutu Zachodniego. Jak wskazano w raporcie, organizacje podlegają procesowi starzenia się, ponieważ nie starają się angażować w swoją działalność młodzieży. Senator zaapelowała do organizacji o większą jedność i współpracę.

Senator J. Fetlińska przedstawiła projekt wspólnego stanowiska komisji i organizacji polonijnych. Projekt poparli senatorowie Dorota Arciszewska-Mielewczyk i T. Skorupa. Dopracowanie stanowiska i przyjęcie go na kolejnym posiedzeniu zaproponował przewodniczący komisji senator A. Person

Senator M. Pańczyk-Pozdziej zwróciła uwagę, że w opinii Polaków w Niemczech, organizacje polonijne są mało aktywne i niewidoczne, szczególnie jeśli chodzi o działalność kulturalną.

Senator T. Skorupa wezwał organizacje polonijne do większego zaangażowania na rzecz pielęgnowania tradycji polskiej i zapewnił o wsparciu finansowym Senatu.

Senator D. Arciszewska-Mielewczyk zaapelowała natomiast o zorganizowanie wspólnego posiedzenia kilku komisji senackich z udziałem szefów właściwych resortów.

Na zakończenie przewodniczący komisji senator A. Person podziękował działaczom polonijnym za ich zaangażowanie. Zapewnił ich, że sprawy mniejszości narodowych będą podnoszone podczas sprawowania przez Polskę prezydencji w Radzie Unii Europejskiej.

• Rozpatrzenie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 października 2009 r. dotyczącego ustawy - Kodeks postępowania cywilnego (sygn. akt SK 6/09).
• Rozpatrzenie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 listopada 2009 r. dotyczącego ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa (sygn. akt K 62/07).
• Rozpatrzenie wyroków Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 maja 2002 r. dotyczącego ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów
  i sejmików województw (sygn. akt SK 32/01) oraz z dnia 12 kwietnia 2001 r. dotyczącego ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczpospolitej Polskiej, ustawy - Ordynacja wyborcza do Parlamentu Europejskiego oraz ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej (sygn. akt K 7/09).

Senatorowie z Komisji Kultury i Środków Przekazu postanowili zaproponować Senatowi wprowadzenie poprawek do ustawy o utworzeniu Akademii Sztuki w Szczecinie.

W posiedzeniu uczestniczyli poseł sprawozdawca Sławomir Preiss, podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego Witold Jurek oraz dyrektor Departamentu Edukacji Narodowej w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Wiktor Jędrzejek.

Ustawę przedstawił poseł sprawozdawca S. Preiss. Jak przypomniał, uchwalono ją na podstawie projektu poselskiego, do którego podczas prac sejmowych nie wprowadzono istotnych zmian. Uchwalając jednogłośnie ten akt prawny, Sejm postanowił, że w Szczecinie powstanie Akademia Sztuki, nowa uczelnia publiczna, która będzie kształcić i prowadzić badania naukowe m.in. w zakresie sztuk muzycznych, plastycznych i teatralnych i mieszczących się w nich dyscyplin artystycznych, a także w zakresie nauk humanistycznych.

Nowa uczelnia powstanie w nowym roku akademickim 2010/2011 z połączenia szczecińskiej filii Akademii Muzycznej w Poznaniu - Wydziału Edukacji Muzycznej oraz Katedry Edukacji Artystycznej Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Szczecińskiego. Jednocześnie samorozwiązaniu ulegnie Wyższa Szkoła Sztuki Użytkowej w Szczecinie. Obecnie na tych uczelniach kształci się 500 studentów na studiach pierwszego i drugiego stopnia.

W Akademii Sztuki mają być utworzone trzy wydziały: wydział sztuk wizualnych, wydział instrumentalny oraz wydział teorii, wokalistyki i edukacji artystycznej. Planuje się prowadzenie takich kierunków studiów, jak: architektura wnętrz, grafika, nowe media, dyrygentura, instrumentalistyka (w tym specjalność muzyka jazzowa), wokalistyka (w tym wokalistyka jazzowa), kompozycja i teoria muzyki, wiedza o teatrze (specjalność animacja teatralna), edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych i edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej.

Inicjatywa powstania nowej uczelni wyszła ze środowisk artystycznych i akademickich ziemi zachodniopomorskiej. W związku z tym, że będzie to uczelnia artystyczna, nadzór nad nią sprawować będzie minister kultury i dziedzictwa narodowego. Mienie akademii zapewnią Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego i Urząd Miasta Szczecina.

Przedstawiciel ministerstwa kultury i dziedzictwa narodowego po przedstawieniu przez posła sprawozdawcę argumentów za powołaniem nowej uczelni w Szczecinie podkreślił, że to interesująca i godna poparcia inicjatywa. Wynika ona niewątpliwie z potrzeb zarówno mieszkańców Szczecina, jak i całego regionu, jest podyktowana przekonaniem, że rozwój kształcenia artystycznego w istotny sposób uwidacznia znaczenie kultury i sztuki we współczesnym świecie.

Senatorowie z Komisji Kultury i Środków Przekazu zapoznali się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które zwróciło uwagę na szereg nieścisłości w sformułowaniu niektórych przepisów ustawy sejmowej i przedstawiło uwagi dotyczące m.in. nazwy uczelni, skorelowania ostatecznej daty jej utworzenia, a także prowadzenia studiów podyplomowych i kursów doszkalających.

W trakcie dyskusji senatorowie pytali m.in. o koszty utrzymania nowo powoływanej uczelni. Interesowano się, czy są pozytywne opinie samorządu szczecińskiego, rektora i senatu Akademii Muzycznej w Poznaniu i Uniwersytetu Szczecińskiego o powołaniu nowej uczelni. Zgłoszono także szereg wątpliwości co do idei powołania nowej uczelni artystycznej, zwłaszcza w kontekście poważnych zastrzeżeń legislacyjnych. Senatorowie zastanawiali się, czy nie należałoby odrzucić tej ustawy w całości.

Senator Piotr Ł.J. Andrzejewski postanowił zgłosić poprawki postulowane przez senackie biuro legislacyjne, zaproponował także zmianę dotyczącą art. 5 omawianej ustawy. Senator Janusz Sepioł wniósł poprawkę, zmierzającą do zmiany nazwy uczelni z Akademii Sztuki na Akademię Sztuk.

W wyniku głosowania Komisja Kultury i Środków Przekazu przyjęła wszystkie zmiany zgłoszone przez senatora P.Ł.J. Andrzejewskiego i poprawkę senatora J. Sepioła. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w sprawie ustawy o utworzeniu Akademii Sztuki w Szczecinie wybrano senatora P.Ł.J. Andrzejewskiego.

Podczas posiedzenia Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw.

Nowelizację omówił szef Urzędu ds. Cudzoziemców Rafał Rogala. Jak stwierdził, jej celem jest dostosowanie nowelizowanych ustaw do przepisów prawa Unii Europejskiej. W noweli zmodyfikowano przepisy dotyczące wiz krajowych, wprowadzono także zmiany zasad przekraczania granicy przez cudzoziemców, w tym warunków jej przekraczania.

Senatorowie zapoznali się również z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które ze względu na zastrzeżenia o charakterze legislacyjnym zgłosiło poprawki do ustawy sejmowej. Pozytywną opinię o proponowanych zmianach wyraził obecny na posiedzeniu przedstawiciel rządu.

W trakcie dyskusji senator Władysław Dajczak zwrócił uwagę na niewłaściwy, jego zdaniem, tryb prac nad ustawą. Pytał także przedstawicieli rządu o przygotowanie odpowiednich służb do identyfikacji linii papilarnych, a także warunki finansowe realizacji ustawy. Senator Jadwiga Rotnicka interesowała się natomiast określeniem miejsca zamieszkania zaproszonego gościa.

Odpowiadając, szef Urzędu ds. Cudzoziemców R. Rogala omówił przebieg prac nad ustawą, podyktowany pracami Komisji Europejskiej. Poinformował o przygotowaniach do realizacji ustawy pod względem technicznym i finansowym.

W wyniku głosowania, na wniosek senatora Mariusza Witczaka, Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej jednomyślnie poparła 9 poprawek zaproponowanych przez senackie biuro legislacyjne. Ustalono, że ich wprowadzenie do ustawy o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw zarekomenduje Izbie w imieniu komisji senator W. Dajczak.

• Pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (cd.) (druk senacki nr 731).
• Pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (cd.) (druk senacki nr 743).
• Pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe
  i naprawcze (druk senacki nr 762).

Posiedzenie Komisji Zdrowia zwołano w celu rozpatrzenia ustawy o uchyleniu ustawy o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej oraz o zmianie innych ustaw. Ustawę rozpatrzyła już 17 marca Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi, która zaproponowała Senatowi wprowadzenie 4 poprawek.

Podczas obrad przyjęcie ustawy, uchwalonej z przedłożenia Rady Ministrów, rekomendował senatorom podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia Marek Twardowski. Jak przypomniał, zawarte w niej uchylenie ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej jest konsekwencją eliminacji z polskiego porządku prawnego przepisów implementujących uchyloną dyrektywę Rady 84/539/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstwa państw członkowskich, odnoszących się do sprzętu elektromedycznego stosowanego w weterynarii. Pozostawiono jednak regulację, dotyczącą obrotu testami do diagnostyki in vitro stosowanymi w medycynie weterynaryjnej, którą włączono do ustawy z 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt oraz do ustawy z 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej. Do obrotu zostaną dopuszczone testy, które uzyskały pozytywną opinię Państwowego Instytutu Weterynaryjnego i zostały umieszczone w wykazie wyrobów do diagnostyki in vitro stosowanych w medycynie weterynaryjnej, prowadzonym przez głównego lekarza weterynarii.

Senatorowie zapoznali się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które zwróciło uwagę na szereg nieścisłości w sformułowaniu niektórych przepisów ustawy i zgłosiło uwagi o charakterze legislacyjnym.

W trakcie dyskusji senator Władysław Sidorowicz zaproponował wprowadzenie 4 zmian, zbieżnych z poprawkami Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, zmierzających do doprecyzowania i uporządkowania zapisów ustawy sejmowej. W wyniku głosowania uzyskały one poparcie komisji. Całość ustawy wraz z poprawkami przyjęto jednogłośnie. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Michała Okłę.

Tematem posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej były kierunki rozwoju konkurencji w sektorze elektroenergetycznym w kontekście planowanej prywatyzacji sektora.

Wśród uczestników obrad znaleźli się m.in. sekretarz stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa Jan Bury, dyrektor Departamentu Nadzoru Właścicielskiego i Prywatyzacji III w tym resorcie Marcin Zieliński, prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Małgorzata Krasnodębska-Tomkiel, wiceprezes Urzędu Regulacji Energetyki Marek Woszczyk, prezes zarządu PGE ELECTRA SA Marek Szywacz, prezes zarządu ENERGA SA Mirosław Bieliński i doradca w Polskich Sieciach Elektroenergetycznych - Operator SA Andrzej Nehrebecki.

Senatorowie zapoznali z informacją dotyczącą zaawansowania prywatyzacji sektora elektroenergetycznego, którą przedstawił wiceminister skarbu państwa J. Bury. Jak podkreślił, zgodnie z rządowym programem dla elektroenergetyki celem prywatyzacji tego sektora jest przede wszystkim zapewnienie rozwoju przedsiębiorstw energetycznych poprzez odpowiedni dostęp do funduszy na inwestycje oraz zapewnienie wpływów do budżetu państwa. Chodzi także o zróżnicowanie struktur własnościowych, zwiększenie efektywności tej branży i jej restrukturyzację, a także stymulowanie konkurencji w tym sektorze. Według założeń resortu skarbu, wpływ na kształt konkurencyjnego rynku energii elektrycznej w kraju będzie miała prywatyzacja czterech energetycznych grup kapitałowych: PGE Polska Grupa Energetyczna SA, Tauron Polska Energia SA, Enea SA i Energa SA. Dwie pierwsze grupy kapitałowe wytwarzają łącznie około 60% krajowej energii elektrycznej i po prywatyzacji pozostaną pod kontrolą Skarbu Państwa.

Niezależnie od prywatyzacji tych czterech grup kapitałowych minister skarbu państwa sprzedał już kilkanaście spółek sektora elektroenergetycznego, m.in. PGE Elektrownia Bełchatów SA, PGE Elektrownia Turów SA, PGE Elektrownia Opole SA, Vattenfall Heat Poland SA, Górnośląski Zakład Elektroenergetyczny SA czy Lubelski Węgiel "Bogdanka" SA. Resort planuje także sprzedaż 85% akcji Elektrociepłowni Zabrze SA i 85% akcji Zespołu Elektrociepłowni Bytom SA, 50% akcji ZE PAK SA, 85% Kopalni Węgla Brunatnego Konin i 85% Kopalni Węgla Brunatnego Adamów SA.

Jak poinformowała prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów M. Krasnodębska-Tomkiel, urząd - jako organ administracji centralnej właściwy w sprawach ochrony konkurencji i konsumentów - przygotował raport na temat kierunków rozwoju konkurencji i ochrony konsumentów w polskim sektorze energetycznym. W dokumencie przedstawiono diagnozę stanu konkurencji na rynku energii elektrycznej w kraju, zawarto także uwagi dotyczące sytuacji odbiorców końcowych.

Obecna struktura sektora elektroenergetycznego w Polsce jest rezultatem przeprowadzonych w ubiegłych latach procesów konsolidacyjnych. W ich wyniku utworzono cztery pionowo zintegrowane grupy energetyczne, zajmujące się wytwarzaniem, dystrybucją energii elektrycznej i obrotem nią. Przesył energii, przy zachowaniu wymaganych kryteriów bezpieczeństwa pracy Krajowego Systemu Elektroenergetycznego, powierzono natomiast jednemu nowo utworzonemu przedsiębiorstwu PSE - Operator SA, którego akcjonariuszem jest Skarb Państwa. W opinii Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zarówno prywatyzacja polskiego sektora elektroenergetycznego, jak i ewentualna dalsza konsolidacja aktywów Skarbu Państwa będą miały zasadniczy wpływ na ostateczną strukturę tej branży. Należy zatem zapobiegać dalszej konsolidacji głównych podmiotów sektora. Szczególnie niebezpieczne dla konkurencyjności byłoby dalsze wzmocnienie - poprzez przejęcie Energi SA - dominującej pozycji PGE SA.

Prezes M. Krasnodębska-Tomkiel podkreśliła, że Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie jest przeciwny prywatyzacji energetyki. Jako instytucja antymonopolowa, zwraca jednak uwagę na fakt, że właścicielem większości aktywów w energetyce jest Skarb Państwa, co powoduje, że trudno zauważyć rzeczywistą konkurencję na rynku. Większość rynku jest kontrolowana przez jeden podmiot (PGE SA), a poszczególne podmioty należące do Skarbu Państwa nie mają dużej motywacji do konkurowania z innymi podmiotami, też należącymi do Skarbu Państwa. Prywatyzacja zatem może przyczynić się do większej dywersyfikacji własnościowej w tym sektorze i zwiększenia presji konkurencyjnej na jego uczestników.

Z opinią przedstawioną przez prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zgodził się wiceprezes Urzędu Regulacji Energetyki M. Woszczyk. Jego zdaniem, szczególnie istotna, mająca wpływ na ceny dla odbiorców końcowych, jest liberalizacja rynku.

W trakcie dyskusji senatorowie poruszali kwestie dotyczące m.in. kontroli Skarbu Państwa nad spółkami energetycznymi, wpływów do budżetu państwa z tytułu z prywatyzacji, struktury własnościowej w sektorze energetycznym, udziału Polski w zintegrowanym europejskim rynku energii elektrycznej, inwestycji energetycznych, a także zagadnienia dotyczące zależności konkurencyjności od działań służących zapewnieniu bezpieczeństwa energetycznego kraju.

Odpowiedzi na pytania senatorów udzielali; wiceminister J. Bury, prezes M. Krasnodębska-Tomkiel, wiceprezes M. Woszczyk i prezes zarządu Energi SA M. Bieliński.

Na zakończenie przewodniczący Komisji Gospodarki Narodowej senator Jan Wyrowiński zapowiedział kontynuowanie posiedzeń poświęconych sprawom sektora elektroenergetycznego.

Odbyło się posiedzenie Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, podczas którego rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o cudzoziemcach.

Wśród zaproszonych gości byli przedstawiciele Urzędu ds. Cudzoziemców - szef Rafał Rogala, dyrektor Biura Prawnego Bożena Sadowska i wicedyrektor Departamentu Legalizacji Pobytu i Wykazu Cudzoziemców Tomasz Cytrynowicz oraz Karolina Rusiłowicz z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

Nowelizację omówił szef Urzędu ds. Cudzoziemców R. Rogala. Jak stwierdził, jej celem jest dostosowanie polskiego systemu prawnego do przepisów Unii Europejskiej, zawartych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z 13 lipca 2009 r., ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Wizowy, a także w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z 9 lipca 2008 r. w sprawie Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS). Nowelizacja uchyla przepisy dotyczące wiz Schengen w zakresie regulowanym rozporządzeniem nr 810/2009 i odpowiednio modyfikuje uregulowania dotyczące wiz krajowych, w celu ich ujednolicenia z przepisami rozporządzenia.

Sejmowa nowela przewiduje obniżenie opłaty za przedłużenie wizy Schengen i zwolnienie z obowiązku jej posiadania osób do 25. roku życia, a także wprowadzenie obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego dla ubiegających się o wizę.

Sejm uchwalił tę ustawę na podstawie projektu rządowego, do którego podczas prac w sejmowej komisji administracji i spraw wewnętrznych nie zgłoszono żadnych poprawek.

Nowe przepisy wprowadzają możliwość ponownego rozpatrzenia wniosku o przyznanie wizy Schengen i krajowej przez konsula i Straż Graniczną. Wniosek taki mógłby być składany w ciągu 7 dni od odmowy przyznania wizy. Obecnie nie ma takiej możliwości.

Nowelizacja przewiduje również wprowadzenie pojęcia "wizy Schengen" dla tych wiz, których wydawanie uregulowane jest w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady. Odnosi się ono zarówno do wiz ważnych na terenie wszystkich państw członkowskich Schengen, jak i na terenie jednego lub kilku, lecz nie wszystkich państw.

W nowelizacji doprecyzowano, że wiza krajowa uprawnia do wjazdu i ciągłego pobytu na terytorium Polski lub kilku pobytów przez okres dłuższy niż 3 miesiące w ciągu roku. Wniosek o wydanie wizy krajowej - podobnie jak w wypadku wizy Schengen - nie będzie obejmował dzieci i innych osób wpisanych do paszportu.

Dla ubiegających się o wizę krajową lub wizę Schengen wprowadzono obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego do wysokości co najmniej 30 tys. euro na wypadek choroby, leczenia szpitalnego lub śmierci.

Część rozpatrywanej regulacji dotyczy odpłatności za wizy - z 60 do 30 euro obniżono opłatę za przedłużenie wizy Schengen. Nowela wprowadza natomiast dodatkową opłatę za wydanie wizy przez straż graniczną dzieciom w wieku 6-12 lat - będzie to 35 euro. Dzieci do 6. roku życia są z takiej opłaty zwolnione (podobnie jak naukowcy, uczniowie, studenci czy korzystający z ochrony czasowej). Zwolniona z opłaty będzie też młodzież do 25. roku życia, reprezentująca organizacje niekomercyjne, a uczestnicząca w konferencjach, seminariach, imprezach sportowych.

Nowelizacja doprecyzowuje zakres dokumentów, jakie powinni złożyć zapraszający cudzoziemców. Mają to być także dokumenty potwierdzające m.in. możliwość zakwaterowania, utrzymania, ewentualnego leczenia cudzoziemca, tranzytu bądź jego powrotu do kraju pochodzenia.

W wypadku, gdy cudzoziemiec przekraczający granicę odmówi pokazania dokumentu tożsamości, funkcjonariusz straży granicznej, policji, służby celnej oraz Urzędu ds. Cudzoziemców będzie miał obowiązek pobrania linii papilarnych. Odciski linii papilarnych będą mogły być pobierane także w celu weryfikacji tożsamości cudzoziemca.

Nowe przepisy - zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu i Rady Europejskiej z 2009 r. - mają obowiązywać od 5 kwietnia 2010 r., a część z nich od 2011 r.

Podczas posiedzenia Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji senatorowie zapoznali się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które zgłosiło uwagi szczegółowe do rozpatrywanej nowelizacji i zaproponowało wprowadzenie poprawek, przede wszystkim o charakterze legislacyjnym.

Po wysłuchaniu uwag przedstawiciela senackiego biura legislacyjnego przewodniczący komisji senator Stanisław Piotrowicz zaproponował wprowadzenie do nowelizacji 9 zmian o charakterze redakcyjnym. W wyniku głosowania uzyskały one jednomyślne poparcie. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w sprawie ustawy o zmianie ustawy o cudzoziemcach wybrano wicemarszałka Zbigniewa Romaszewskiego.

Senatorowie z Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi zapoznali się z informacją ministra rolnictwa i rozwoju wsi, dotyczącą sytuacji na rynku środków ochrony roślin, a także na temat krajowego planu działania dotyczącego środków ochrony roślin, wynikającego z Dyrektywy PE i Rady 2009/128/WE z 21 października 2009 r.

W obradach wzięli udział m.in. przedstawiciele Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi - podsekretarz stanu Marian Zalewski, dyrektor i wicedyrektor Departamentu Hodowli i Ochrony Roślin Małgorzata Surawska i Bogusław Rzeźnicki, główny inspektor ochrony roślin i nasiennictwa Tadeusz Kłos, a także przedstawiciele środowisk naukowych i doradztwa rolniczego, rolniczych związków zawodowych i Polskiego Stowarzyszenia Ochrony Roślin.

Informację przedstawił wiceminister rolnictwa M. Zalewski. Jak poinformował, w końcu 2009 r. zakończono program oceny substancji aktywnych, prowadzony przez Komisję Europejską od 1993 r. Obecnie ocenie podlegają substancje, co do których podjęto decyzje o niedopuszczaniu ich do stosowania, a następnie zostały one zawieszone przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (napropamid, metalaksyl). W wyniku przeprowadzanej oceny wycofano około 70% substancji aktywnych. Jednocześnie dla części substancji aktywnych nie zostały złożone stosowne wnioski o dopuszczenie ich do stosowania w środkach ochrony roślin. Do stosowania dopuszczono 312 substancje aktywne. Struktura dopuszczonych do stosowania w środkach ochrony roślin substancji aktywnych przedstawia się następująco: 33% herbicydów, 28% insektycydów, 25% fungicydów oraz 14% pozostałych.

Na podstawie danych z rejestru środków ochrony roślin w skład dopuszczonych do obrotu w Polsce środków ochrony roślin wchodzi obecnie 258 substancji aktywnych spośród dopuszczonych do stosowania przez Komisję Europejską. W następnych latach liczba takich substancji może w niewielkim stopniu wzrosnąć ze względu na to, że w odniesieniu do niektórych substancji aktywnych wycofanych ze stosowania w środkach ochrony roślin ich producenci wystąpili lub planują wystąpienie do Komisji Europejskiej z ponownym wnioskiem o dopuszczenie ich do stosowania na podstawie uzupełnionych wyników badań. Dodatkowo prowadzone są postępowania związane z dopuszczeniem do stosowania tzw. nowych substancji aktywnych. Środki ochrony roślin zawierające te substancje aktywne mogą być tymczasowo dopuszczane do obrotu w państwach członkowskich na okres do 3 lat. Średnio rocznie składanych jest około 8 wniosków o dopuszczenie do stosowania w środkach ochrony roślin tzw. nowych substancji aktywnych.

Do 22 marca 2010 r. wpłynęło do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi łącznie 230 wniosków o import równoległy środków ochrony roślin, w tym 14 w 2010 r. Do tej pory wydano 58 zezwoleń (1 w 2007 r., 8 w 2008 r., 35 w 2009 r. i 14 w 2010 r.). Z tej liczby 41 zezwoleń jest nadal ważnych, pozostałe znajdują się w 18-miesięcznym okresie przeznaczonym na wyprzedaż i zużycie zapasów. Minister rolnictwa od 2007 r. wydał 101 decyzji odmownych i 18 utrzymujących w mocy wydane decyzje, w tym 8 decyzji odmownych w 2010 r. Głównym powodem odmowy był brak zgodności między środkiem ochrony roślin wnoszonym jako przedmiot importu równoległego a środkiem referencyjnym.

Komisja Europejska 12 lipca 2006 r. opublikowała strategię tematyczną w sprawie zrównoważonego stosowania pestycydów wraz z projektem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady, ustanawiającej ramy wspólnotowego działania na rzecz osiągnięcia zrównoważonego stosowania pestycydów. Najważniejsze cele wyznaczone przez tę strategię to zminimalizowanie niebezpieczeństw i zagrożeń dla zdrowia i środowiska naturalnego wynikających ze stosowania pestycydów; poprawa kontroli stosowania i dystrybucji pestycydów; zmniejszenie poziomu szkodliwych substancji czynnych, łącznie z zastąpieniem najgroźniejszych przez bezpieczniejsze (również niechemiczne) środki alternatywne; zachęcanie do stosowania niskich dawek lub upraw wolnych od pestycydów, m.in. przez zwiększanie świadomości użytkowników, wspieranie stosowania kodeksów dobrych praktyk i rozważenia możliwego zastosowania instrumentów finansowych; stworzenie przejrzystego systemu sprawozdawczości i monitorowania postępu osiągniętego podczas realizacji celów strategii łącznie z opracowaniem odpowiednich wskaźników.

W takcie dyskusji zwracano uwagę, że należy uruchamiać działania zmierzające do utrzymania konkurencyjności polskiego rolnictwa i dobrobytu rolników, a jednocześnie podejmować wysiłki na rzecz podnoszenia kwalifikacji, wiedzy i świadomości osób stosujących środki ochrony roślin. Jak podkreślano, dyrektywa wymusza zmiany w polskim rolnictwie, które znajdą odzwierciedlenie w przepisach krajowych. Ich skuteczne wdrożenie w znacznym stopniu wymagać będzie zmiany świadomości rolników, doradców i służb administracyjnych.

Mówiono także o problemie rejestracji środków ochrony na małych obszarach, np. nie ma żadnego zarejestrowanego środka do ochrony roślin do uprawy szparagów, a okres oczekiwania na rejestrację preparatu jest bardzo długi.

Jak zwracano uwagę, od 2014 r. wszyscy profesjonalni użytkownicy środków ochrony roślin będą zobligowani do powszechnego stosowania zasad zintegrowanej ochrony roślin. Główny nacisk zostanie skierowany na ograniczenie stosowania chemicznych substancji. Rozwijane będą metody niechemiczne i alternatywne, takie jak płodozmian, uprawa odmian odpornych, a także właściwe nawadnianie i nawożenie. Świadomość zagrożenia wymusi stałe doskonalenie i uzupełnianie badań wymaganych w procesie dopuszczenia środków ochrony roślin do obrotu i stosowania.

W trakcie dyskusji podnoszono również, że spełniając międzynarodowe wymogi i rozwijając ochronę zgodnie ze światowymi i unijnymi tendencjami, polskie rolnictwo dzięki niskiemu obecnie zużyciu środków ochrony roślin i bogatemu środowisku rolniczemu ma olbrzymie szanse na wyprzedzenie innych krajów w dążeniu do wprowadzenia rolnictwa zrównoważonego.

Senatorowie z Komisji Spraw Zagranicznych spotkali się z ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym Stanów Zjednoczonych Ameryki w Polsce Lee Finsteinem.

Ambasador, mówiąc o nowych wyzwaniach stojących przed Polską w UE, podkreślił konieczność dostosowania polsko-amerykańskich kontaktów dwustronnych do nowej roli naszego kraju w Europie. Jego zdaniem, najważniejsze dziedziny współpracy dwustronnej to gospodarka, bezpieczeństwo energetyczne i popierane przez USA Partnerstwo Wschodnie. Jako przykład współpracy polsko-amerykańskiej w ramach polityki bezpieczeństwa ambasador przywołał wspólne szkolenia polskich jednostek wojskowych i Gwardii Narodowej USA. Zwrócił także uwagę na wspólne aspekty ekonomiczne i polityczne związane z polityką bezpieczeństwa energetycznego, prowadzoną w obu krajach. W ocenie ambasadora, obecny projekt tarczy antyrakietowej jest w swoich założeniach lepszy od poprzedniego, pozwala bowiem chronić całe terytorium NATO, a nie, jak poprzedni, głównie Stany Zjednoczone.

W trakcie dyskusji, w której udział wzięli senatorowie: Leon Kieres, Dorota Arciszewska-Mielewczyk, Maciej Grubski i Grzegorz Czelej, poruszano m.in. kwestie dotyczące ewentualnego zniesienia wiz do USA dla Polaków, odszkodowań za utracone mienie, a także współpracy sił zbrojnych obu krajów i realizacji reformy służby zdrowia w USA.

Tego samego dnia Komisja Spraw Zagranicznych zapoznała się z informacją na temat polskiej polityki wizowej wobec obywateli Ukrainy, Białorusi i Rosji, rozbudowy i modernizacji przejść granicznych na granicach: polsko-ukraińskiej, polsko-białoruskiej i polsko-rosyjskiej oraz z informacją na temat polityki dotyczącej zatrudniania obywateli ukraińskich w Polsce.

W tej części posiedzenia wzięli udział m.in. wiceminister spraw wewnętrznych i administracji Piotr Stachańczyk, wiceminister finansów Jacek Kapica, wicedyrektor Departamentu Konsularnego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Włodzimierz Zdanowski, doradca ministra w Departamencie Rynku Pracy w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej Janusz Grzyb, wicedyrektor Departamentu Dróg i Autostrad w Ministerstwie Infrastruktury Rafał Wójcik, konsul generalny RP we Lwowie Grzegorz Opaliński, wicedyrektor Departamentu Legalizacji Pobytu i Wykazu Cudzoziemców w Urzędzie ds. Cudzoziemców Krzysztof Florczak oraz dyrektor Polsko-Ukraińskiej Izby Gospodarczej Robert Kornatowski.

Jak poinformowano, polskie urzędy konsularne wydają coraz więcej wiz, a w naszym kraju pracuje coraz więcej cudzoziemców. Od momentu wejścia Polski do strefy Schengen w 2007 r. z roku na rok zwiększa się liczba wydawanych wiz. W 2009 r. na Białorusi, w Rosji i na Ukrainie polskie urzędy konsularne wydały ich 680,5 tys., czyli o 15,5% więcej niż w roku poprzednim. Najwięcej wiz wydały placówki w Moskwie i we Lwowie.

Wicedyrektor W. Zdanowski podkreślił, że polskie placówki dyplomatyczne uprościły obsługę klientów. Było to możliwe dzięki wprowadzeniu nowych rozwiązań technicznych i informatycznych, które usprawniły pracę, pozwoliły rozładować kolejki i w znacznym stopniu wyeliminować wcześniejsze problemy. Realizowany jest także projekt e-konsulatów, umożliwiający składanie wniosków wizowych przez Internet obywatelom Ukrainy, Białorusi i Rosji. Na Ukrainie taki system działa od dwóch tygodni - codziennie w ten sposób składanych jest około 250 wniosków.

Przedstawiciel MSZ poinformował, że przygotowywany jest także projekt mobilnego konsulatu. Dzięki użyciu specjalistycznego sprzętu informatycznego pracownicy konsulatów będą mogli wykonywać swoje obowiązki w terenie.

Mówiąc o zmianach, jakie wprowadziła Polska w ostatnich latach w polityce wizowej wobec wschodnich sąsiadów, wicedyrektor W. Zdanowski zwrócił uwagę na wyraźną liberalizację w podejściu do tych kwestii, niewykraczającą oczywiście poza ramy nakreślone przez uczestnictwo naszego kraju w strefie Schengen.

O sytuacji w regionie mówił konsul generalny we Lwowie G. Opaliński. W swoim wystąpieniu zwrócił uwagę na rozwój gospodarczy pogranicza, związany z małym ruchem granicznym i współpracą transgraniczną.

W czasie dyskusji, w której uczestniczyli senatorowie Leon Kieres i Janusz Rachoń, poruszono m.in. kwestie związane z EURO 2012, a także z wizerunkiem Polski jako jednego z najważniejszych przedstawicieli Unii Europejskiej na Wschodzie.

Podczas tego posiedzenia najważniejsze problemy dotyczące przejść granicznych z Rosją, Białorusią i Ukrainą omówił podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji P. Stachańczyk. Spośród problemów zasygnalizował częste opóźnienia ze strony tych krajów w rozmowach i działaniach dotyczących organizacji ruchu granicznego, a także utrudnienia we wprowadzaniu przez nie standardów Schengen.

W odniesieniu do EURO 2012 podkreślił znaczenie autostrady A4 Kraków-Rzeszów-Korczowa. Na granicy polsko-rosyjskiej konieczne są rozbudowa drogi Gdańsk-Elbląg-Kaliningrad oraz budowa obwodnic Ełku, Olecka i Gołdapii.

Potrzebę budowy obwodnic potwierdził wicedyrektor Departamentu Dróg i Autostrad w Ministerstwie Infrastruktury R. Wójcik. Poinformował także, że autostrada A4 zostanie oddana do użytku w kwietniu 2012 r.

Wiceminister P. Stachańczyk poinformował, że przed EURO 2012 planowana jest przebudowa przejścia granicznego z Ukrainą w Korczowej, z którego skorzysta większość kibiców udających się do Lwowa. Budowane będą także nowe przejścia, m.in. w Budomierzu, przede wszystkim umożliwiające ruch lokalny. "Zakładamy, że większość kibiców będzie przemieszczać się drogą lotniczą lub kolejową" - powiedział wiceminister P. Stachańczyk. Zapowiedział też, że podczas mistrzostw zostanie zwiększona obsada punktów granicznych na przejściach w Medyce, Hrebennem i Dorohusku. W 2010 r. ma też zostać otwarte przejście graniczne z Rosją Grzechotki-Mamonowo. Jak poinformował wiceminister, przez to przejście może się odbywać nawet 30% ruchu granicznego. Dzięki temu zmniejszy się ruch tirów na drogach Warmii i Mazur.

Omawiając rolę służby celnej na tzw. ścianie wschodniej, wiceminister finansów J. Kapica podkreślił specyficzny charakter tego regionu i jego znaczenie jako części wschodniej flanki UE. Wyzwania stojące przed celnikami wymagały inwestycji w sprzęt oraz koordynacji działań służb granicznych i celnych po obu stronach granicy.

W trakcie dyskusji senator L. Kieres poruszył kwestię możliwości uruchomienia kontroli na wewnętrznych granicach UE podczas EURO 2012, a także problem korupcji w służbach celnych.

Następnie senatorowie zapoznali się z informacją na temat polityki dotyczącej zatrudniania obywateli ukraińskich w Polsce. Jak wskazują dane Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, zwiększa się liczba cudzoziemców pracujących w Polsce. Reprezentujący ten resort J. Grzyb poinformował, że w 2009 r. cudzoziemcom wydano blisko 30 tys. zezwoleń na pracę, 9,5 tys. - obywatelom Ukrainy. Pracowali oni przede wszystkim w przetwórstwie przemysłowym, budownictwie oraz handlu hurtowym i detalicznym.

Doradca ministra pracy przypomniał, że Ukraińcy, Białorusini, Rosjanie, obywatele Mołdowy i Gruzji przez 6 miesięcy w ciągu roku mogą pracować w Polsce bez pozwolenia, jedynie na podstawie oświadczeń składanych w powiatowych urzędach pracy. Takich oświadczeń w 2009 r. zarejestrowano 189,3 tys., czyli ponadsześciokrotnie więcej niż rok wcześniej. Niemal 96% oświadczeń dotyczyło obywateli Ukrainy. Jak zaznaczył J. Grzyb, udział cudzoziemców w polskim rynku pracy wynosi 0,3%, podczas gdy w państwach OECD - 12%.

J. Grzyb przypomniał, że na poziomie UE problemy z zatrudnianiem cudzoziemców mają zostać uregulowane za pomocą dyrektywy dotyczącej jednolitej procedury aplikacji w sprawie pobytu i zezwolenia na pracę (Single application procedure for a residence and work permit and a common set of rights for Non-EU Member Country workers).

Z kolei Katarzyna Szyszko, zatrudniająca w swojej firmie obywateli Ukrainy, przedstawiła problemy, z którymi boryka się na co dzień w związku z formalnościami i procedurami, dotyczącymi zatrudniania cudzoziemców.

Szef Polsko-Ukraińskiej Izby Gospodarczej Robert Kornatowski obiecał przedstawić w najbliższym czasie raport, przygotowywany przez izbę, dotyczący współpracy gospodarczej między Polską a Ukrainą.

Odbyło się posiedzenie Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, zwołane w celu rozpatrzenia skierowanego przez marszałka Senatu wniosku w sprawie wyrażenia przez Senat zgody na pociągnięcie senatora Wiesława Dobkowskiego do odpowiedzialności za czyn z art. 97 ustawy z 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń w związku z art. 20 ust.1 ustawy z 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, określony we wniosku komendanta głównego Policji z  29 stycznia 2010 r., złożonym za pośrednictwem ministra sprawiedliwości - prokuratora generalnego.

Otwierając obrady, przewodniczący komisji senator Zbigniew Szaleniec przypomniał, że senator W. Dobkowski na poprzednim posiedzeniu w tej sprawie, 9 marca 2010 r., stwierdził, że nie zrzeknie się immunitetu do czasu rozpatrzenia przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich poprawności wniosku złożonego przez komendanta głównego Policji.

Następnie senator W. Dobkowski przedstawił swoją wersję wydarzeń i ich chronologię, udzielił odpowiedzi na szczegółowe pytania senatorów.

Senatorowie Piotr Zientarski i Zbigniew Meres zgłosili wniosek, by komisja zapoznała się z uzasadnieniem orzeczenia Sądu Rejonowego w Opocznie, który uchylił mandat karny. Wicemarszałek Zbigniew Romaszewski postulował natomiast, aby komisja zwróciła się do komendanta głównego Policji o udzielenie informacji, w ilu sprawach dotyczących m.in. prokuratorów i sędziów policja wystąpiła o uchylenie immunitetu.

Ostatecznie komisja poparła wniosek senatora Stanisława Piotrowicza, aby na obecnym posiedzeniu zająć stanowisko w sprawie immunitetu senatora. Przewodniczący senator Z. Szaleniec powołał komisję skrutacyjną w składzie senatorowie: Z. Meres, S. Piotrowicz i P. Zientarski. W tajnym głosowaniu Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich opowiedziała się za przedłożeniem Senatowi propozycji odrzucenia wniosku o uchylenie immunitetu senatora W. Dobkowskiego. Na sprawozdawcę Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich podczas posiedzenia plenarnego wybrano senatora P. Zientarskiego.

Na swym posiedzeniu Komisji Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowano następujące projekty aktów prawnych UE.

• Projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 ustanawiające Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (FRONTEX) wraz projektem stanowiska rządu w tej sprawie; sygnatura Komisji Europejskiej COM(2010) 061.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Referent: senator Piotr Głowski.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Piotr Stachańczyk.

Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE.

• Wnioski nierozpatrywane - propozycja poparta przez Komisję Spraw Unii Europejskiej: