Diariusz Senatu nr 45
1-15 listopada 2009 r.

4 i 5 listopada 2009 r. odbyło się 43. posiedzenie Senatu.

Izba jednogłośnie, 88 głosami, przyjęła bez poprawek ustawę o ustanowieniu Narodowego Dnia Pamięci Powstania Warszawskiego. Ustawę, uchwaloną przez Sejm 9 października 2009 r., zaproponował prezydent Lech Kaczyński "w hołdzie bohaterom Powstania Warszawskiego - tym, którzy w obronie bytu państwowego, z bronią w ręku walczyli o wyzwolenie stolicy, dążyli do odtworzenia instytucji niepodległego Państwa Polskiego, sprzeciwili się okupacji niemieckiej i widmu sowieckiej niewoli zagrażającej następnym pokoleniom Polaków". W myśl ustawy 1 sierpnia stanie się świętem państwowym. Nie będzie jednak dniem wolnym od pracy.

"Powstanie w Warszawie (...) zakończyło się klęską, ale jego zwycięstwo, to zwycięstwo świadomości następnych pokoleń i nawiązywania do jego wzorców ludzi z mojego pokolenia, które na przykładzie i wnioskach z Powstania Warszawskiego budowało swoją tożsamość i drogę do wolności" - powiedział podczas obrad marszałek Bogdan Borusewicz. Podkreślił także, że Warszawa podczas powstania była "tym skrawkiem Polski nie tylko wolnej, ale także demokratycznej", gdzie w ramach Polskiego Państwa Podziemnego działały wszystkie struktury demokratycznego państwa. "To bardzo ważne, że chcemy pamiętać o tym wielkim wysiłku, i jestem pewien, że to święto będzie świętem realnym" - zaznaczył marszałek B. Borusewicz.

Senatorowie wprowadzili 1 poprawkę do nowelizacji, uchwalonej przez Sejm 9 października 2009 r. Nowa ustawa nadaje moc dokumentów urzędowych odpisom i zaświadczeniom, opatrzonym bezpiecznym podpisem elektronicznym, wydawanym przez centralną informację o zastawach rejestrowych w formie elektronicznej. Obecnie taką moc mają wyłącznie odpisy i zaświadczenia wydane w formie papierowej.

Zdaniem autorów projektu, nadanie odpisom i zaświadczeniom wydanym w formie elektronicznej mocy dokumentów urzędowych spowoduje, że atrakcyjność tej formy wydawania zaświadczeń i odpisów zdecydowanie wzrośnie. W efekcie może to przynieść wymierne korzyści, polegające na usprawnieniu obrotu gospodarczego i upowszechnieniu informatyzacji.

Akceptację Izby zyskała poprawka służąca zachowaniu zasad techniki prawodawczej i usunięciu wątpliwości.

Poprawkę Senatu ocenią teraz posłowie.

Celem nowelizacji ustawy o nasiennictwie, uchwalonej przez Sejm 9 października 2009 r., jest dostosowanie jej przepisów do prawa wspólnotowego i ochrona miejscowych, starych odmian roślin uprawnych. Nowela wprowadza pojęcia populacji miejscowej i odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych. Określa tryb ich rejestracji oraz wprowadzenia do obrotu. Materiał siewny odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych będzie można wytwarzać i wprowadzać do obrotu w regionie jej pochodzenia. Określono również maksymalną ilość materiału siewnego danej odmiany.

Izba zaakceptowała poprawkę, zaproponowaną przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi, polegającą na uzupełnieniu wykazu gatunków roślin uprawnych, których materiał siewny może znajdować się w obrocie i podlega kontroli, o siekiernicę włoską, konietlicę łąkową, mozgę Hardinga i winorośl.

Nowelizacja ustawy o nasiennictwie wróci teraz do Sejmu.

Senatorowie przegłosowali 23 poprawki do nowelizacji, uchwalonej przez Sejm 9 października 2009 r. na podstawie projektu rządowego. Dostosowuje ona obecnie funkcjonujący system finansowania ochrony środowiska i gospodarki wodnej do rozwiązań przyjętych w ustawie o finansach publicznych oraz ustawie - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych.

Zgodnie z ustawą od 1 stycznia 2010 r. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW) oraz wojewódzkie fundusze ochrony środowiska staną się osobami prawnymi. Zlikwidowane zostaną powiatowe oraz gminne fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, a ich środkami będą dysponować starostowie lub wójtowie (burmistrzowie lub prezydenci miast). Dotychczasowe przychody tych funduszy z tytułu opłat i kar będą stanowiły dochody budżetów gmin i powiatów.

Senackie poprawki m.in. doprecyzowują kryterium minimalnych funduszy własnych, stosowanego przy wyłanianiu banków realizujących dopłaty do oprocentowania i częściowej spłaty kapitału kredytów bankowych; wprowadzają przepis przejściowy, regulujący kwestie związane z ustalaniem wysokości i przekazywaniem wojewódzkim funduszom ochrony środowiska i gospodarki wodnej nadwyżek dochodów gmin oraz powiatów z tytułu opłat za korzystanie ze środowiska i  administracyjnych kar, osiąganych w latach 2009 i 2010. Zmiany wprowadzone przez Senat doprecyzowują również, że środki gromadzone na rachunkach dotychczasowych subfunduszy 1 stycznia 2010 r. zostaną uznane za przychody stanowiące podstawę ustalenia wysokości poszczególnych zobowiązań wieloletnich; określają tryb postępowania przy dokonywaniu zmian rocznego planu finansowego narodowego funduszu, czyniąc go bardziej elastycznym.

W myśl poprawek, 1 stycznia 2010 r. akcje, udziały i obligacje, będące w posiadaniu narodowego i wojewódzkich funduszy ochrony środowiska, staną się przychodami tych jednostek, a 1 stycznia 2011 r. utracą moc przepisy nakazujące głównemu inspektorowi ochrony środowiska i wojewódzkim inspektorom ochrony środowiska dokonywania pomniejszeń wpływów z opłat za korzystanie ze środowiska i kar.

Senat zadecydował również o wydłużeniu o rok terminu wejścia w życie regulacji dotyczących opłat za wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza. Ponadto Izba uznała za konieczne, aby sprawozdanie rady nadzorczej narodowego funduszu oraz rad nadzorczych wojewódzkich funduszy z ich działalności przekazywane było także ministrowi środowiska. Opowiedziała się też za wprowadzeniem zakazu łączenia funkcji członka zarządu narodowego funduszu oraz członka zarządu wojewódzkiego funduszu z mandatem posła lub senatora.

Poprawki Senatu rozpatrzy teraz Sejm.

Senat jednogłośnie, 94 głosami, przyjął wraz z poprawkami nowelizację ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych. Ustawa została uchwalona przez Sejm 9 października 2009 r. na podstawie projektu rządowego. Umożliwia ona m.in. korzystanie z zabezpieczonych przez Skarb Państwa ubezpieczeń kredytów eksportowych nie tylko firmom krajowym, ale także zagranicznym, powiązanym kapitałowo z firmami polskimi. Doprecyzowano także sposób powołania zarządu Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych (KUKE). Członków zarządu będzie powoływało i odwoływało walne zgromadzenie akcjonariuszy. W myśl ustawy, minister finansów będzie miał możliwość przeprowadzania raz w roku kontroli w KUKE, żądania informacji i wyjaśnień oraz żądania usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.

Przyjęto, że ubezpieczenie umów obejmie szkody, które są następstwem ryzyka handlowego, politycznego lub nierynkowego. Ubezpieczenie eksportowe dotyczy ryzyka handlowego i politycznego, jeżeli kontrakt zawarto na okres kredytu obejmujący dwa lub więcej lat. Poniżej dwóch lat ubezpieczenie eksportowe będzie związane z ryzykiem nierynkowym. Definicje ryzyka handlowego, politycznego i nierynkowego zostaną określone w rozporządzeniu ministra finansów.

Nowelizację rozpatrzyła Komisja Budżetu i Finansów Publicznych i zaproponowała wprowadzenie do niej 2 poprawek. Pierwsza doprecyzowuje definicję przedsiębiorcy zależnego, a druga umożliwia ministrowi powtórną kontrolę KUKE w wypadku każdorazowego stwierdzenia naruszenia prawa, a nie tylko rażącego.

Senat w wyniku głosowania przyjął te poprawki. Teraz rozpatrzy je Sejm.

Ustawę Sejm uchwalił 23 października 2009 r. Jej celem jest przesunięcie z 2010 r. na 2012 r. wejścia w życie przepisów dotyczących wpłaty ostatniej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i podatek dochodowy od osób prawnych. Przepisy te pozwalają na wpłatę ostatniej zaliczki na podatek dochodowy do 20 stycznia następnego roku podatkowego. Obecnie zaliczki są wpłacane razem z zaliczką za listopad do 20 grudnia danego roku podatkowego. Inicjatorem zmiany był rząd. Podyktowana jest ona złą sytuacją budżetu.

Komisja Budżetu i Finansów Publicznych zarekomendowała przyjęcie ustawy bez poprawek, a jej mniejszość złożyła wniosek o odrzucenie ustawy. Izba w wyniku głosowania podzieliła stanowisko większości komisji i przyjęła ustawę bez poprawek.

Nowelizacja czeka teraz na podpis prezydenta.

Projekt ustawy stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Izba zaproponowała uzupełnienie ustawy o zapisy, które wykluczałyby powstanie hipoteki łącznej w wypadku wyodrębnienia lokalu położonego w budynku mieszkalnym znajdującym się na nieruchomości obciążonej hipoteką istniejącą w dniu wejścia w życie ustawy i zabezpieczającą inną wierzytelność niż kredyt. Ponadto wierzycielowi spółdzielni mieszkaniowej przyznano roszczenie o ustanowienie odpowiedniego zabezpieczenia dodatkowego, w wypadku gdy hipoteka "zastępcza" nie mogła być ustanowiona lub gdy hipoteka taka nie stanowi wystarczającego zabezpieczenia wierzytelności.

Z informacją zapoznał senatorów prezes Instytutu Pamięci Narodowej Janusz Kurtyka. Według przedstawionych przez niego danych, w 2008 r. IPN zatrudniał 2109 osób. Średnie miesięczne wynagrodzenie pracownika wyniosło około 4,4 tys. zł, a prokuratora - około 9,5 tys. zł. W tym czasie instytut wydał 153 zwarte publikacje i zorganizował 47 nowych wystaw. IPN zgromadził ponad 87 km akt, czyli ilość ich zwiększyła się o 400 metrów bieżących. W ubiegłym roku intensywniej wykorzystywano także zasoby IPN - liczba sprawdzeń w zasobach IPN wyniosła ponad 200 tys.

Prezes IPN podkreślił też, że instytut w ramach przyznanych mu środków digitalizuje swoje zasoby. W 2008 r. zakupiono w tym celu m.in. specjalistyczne skanery.

W informacji przedstawionej Senatowi prezes IPN podkreślił także, że wysokość środków przekazanych przez parlament na działalność instytutu w roku 2008 była podobna do tych, które otrzymał on w roku 2007 i w 2009, czyli około 209 mln zł. Prezes J. Kurtyka przypomniał, że 2008 r. był pierwszym pełnym rokiem realizacji przez instytut nowej ustawy, na mocy której powstał czwarty pion merytoryczny -lustracyjny, a na instytut zostały nałożone nowe zadania. Zdaniem prezesa J. Kurtyki, w związku z nałożonymi na IPN nowymi zadaniami, m.in. realizacją tzw. ustawy dezubekizacyjnej, otrzymane środki były niewystarczające. Jak powiedział, aby umożliwić wykonanie nowych zadań, w instytucie konieczne było przeprowadzenie redukcji zatrudnienia, zwolniono około 100 osób. Dodał, że w sytuacji, gdyby na IPN nałożono kolejne zadania, a nie zostaną na ich realizację przyznane dodatkowe środki, konieczna będzie likwidacja niektórych delegatur. Podkreślił, że byłoby to rozwiązanie ostateczne, a likwidacji uległyby wyłącznie te delegatury, w których nie są zgromadzone zasoby archiwalne, np. w Koszalinie, Olsztynie czy Opolu.

Mówiąc o dotacjach celowych z budżetu, prezes wymienił trzy programy organizowane bądź koordynowane przez Instytut Pamięci Narodowej: indeks represjonowanych przez organa państwowe ZSRR w latach 1939-1959, projekt realizowany we współpracy z Ośrodkiem "Karta" i w całości finansowany przez Instytut Pamięci Narodowej; program "Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką 1939-1945" oraz "Index. Baza danych Polaków zamordowanych i represjonowanych przez hitlerowskie Niemcy i ich sojuszników za pomoc Żydom w czasie II wojny światowej". Prezes J. Kurtyka za bardzo ważny efekt działań w roku 2008 uznał też opracowanie w postaci internetowej bazy danych Bibliografii Historii Polskiej za lata 1990-2005.

Prezes IPN poinformował także, że w roku 2008 odnotowano lawinowy wzrost wykorzystywania zasobu, przede wszystkim wnioski naukowo-badawcze, wnioski instytucji państwowych oraz sprawdzania w materiale ewidencyjnym. Mówił również o zadaniach realizowanych przez poszczególne biura instytutu.

Pytany przez marszałka Bogdana Borusewicza o sens ekshumacji Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych, prezes J. Kurtyka powiedział, że decyzja ta była słuszna, bo dzięki niej nie ma już wątpliwości, że zginął on w katastrofie lotniczej, o czym świadczy charakter stwierdzonych dzięki ekshumacji obrażeń. "Jest to problem, który będzie wzbudzał ożywione dyskusje teraz, za 10 czy za 50 lat. Tajemnica śmierci Sikorskiego jest jedną z największych tajemnic II wojny światowej" - powiedział prezes IPN. Zaznaczył, że decyzja o ekshumacji została podjęta przez prowadzącego śledztwo prokuratora, a prezes IPN nie może jej zakazywać lub popierać. Prezes J. Kurtyka podkreślił także znaczenie ponownego pochówku gen. W. Sikorskiego dla ducha polskiej armii.

Marszałek Senatu pytał także o ankietę przygotowaną z myślą o publikacji przygotowywanej przez IPN pt. "Encyklopedia Solidarności". Jak powiedział, jest ona zbyt obszerna, liczy bowiem 60 stron, i są w niej zawarte pytania, które nie powinny się znaleźć w imiennej ankiecie. Chodzi m.in. o pytania, jak dana osoba ocenia swoją działalność z perspektywy dnia dzisiejszego oraz o to, na którą listę ankietowany oddawał głos w wyborach parlamentarnych w latach 2005 i 2007. Prezes J. Kurtyka powiedział, że "Encyklopedia Solidarności" jest projektem społecznym, realizowanym przez wolontariuszy ankieterów, byłych działaczy podziemia i historyków amatorów, a IPN był tylko współautorem ankiety. Podkreślił, że zarówno udział w ankiecie, jak i udzielenie odpowiedzi na którekolwiek z pytań są dobrowolne. Zapewnił także, że uzyskane przez IPN dane w zakresie wskazanym przez marszałka B. Borusewicza nie będą wykorzystywane w trakcie przygotowywania biogramów osób umieszczonych w encyklopedii, a jedynie do ewentualnych badań socjologicznych.

Izba przyjęła bez poprawek ustawę o ratyfikacji Umowy pomiędzy Rządami Królestwa Danii, Republiki Estońskiej, Republiki Finlandii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Rzeczypospolitej Polskiej, Federacji Rosyjskiej i Królestwa Szwecji dotyczącej przywilejów i immunitetów Komisji Ochrony Środowiska Morskiego Bałtyku, sporządzonej w Helsinkach dnia 2 lutego 1998 r. oraz ustawę o ratyfikacji Protokołu Zmieniającego Konwencję wiedeńską z 1963 roku o odpowiedzialności cywilnej za szkodę jądrową, sporządzonego w Wiedniu dnia 12 września 1997 roku. Ustawę skierowano do podpisu prezydenta.

Ponadto Senat przeprowadził drugie czytanie dwóch projektów ustaw - o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie ustawy - Kodeks pracy.

Pierwszy z nich umożliwiał zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu tych związanych z zatrudnieniem małżonka. Komisja Ustawodawcza, Komisja Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisja Budżetu i Finansów Publicznych w swoim sprawozdaniu wniosły o odrzucenie projektu ustawy. Jak podkreślił senator sprawozdawca Mieczysław Augustyn, komisje uznały, że zaproponowana zmiana daje możliwość nadużyć, bo nie ma żadnych limitów wysokości wynagrodzenia, a także obciąży budżet. Negatywne stanowisko rządu w sprawie tego projektu przedstawił również podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów Maciej Grabowski. Izba 54 głosami za, przy 39 przeciwnych, odrzuciła projekt ustawy.

Drugi projekt stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego i ma na celu uregulowanie w ustawie, a nie w rozporządzeniu, elementów stosunku między pracodawcą a pracownikiem w zakresie praw i obowiązków związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracownika. Ponieważ w trakcie dyskusji senator Władysław Dajczak złożył wniosek o charakterze legislacyjnym, projekt został ponownie skierowany do komisji.

Po wyczerpaniu porządku 43. posiedzenia oświadczenia złożyli senatorowie: Piotr Ł. J. Andrzejewski, Stanisław Bisztyga, Przemysław Błaszczyk, Krystyna Bochenek, Barbara Borys-Damięcka, Lucjan Cichosz, Władysław Dajczak, Jan Dobrzyński, Janina Fetlińska, Piotr Głowski, Stanisław Gogacz, Stanisław Gorczyca, Ryszard Górecki, Henryk Górski, Maciej Grubski, Piotr Gruszczyński, Tadeusz Gruszka, Kazimierz Jaworski, Piotr Kaleta, Stanisław Karczewski, Maciej Klima, Paweł Klimowicz, Ryszard Knosala, Marek Konopka, Bronisław Korfanty, Sławomir Kowalski, Norbert Krajczy, Waldemar Kraska, Krzysztof Kwiatkowski, Krzysztof Majkowski, Antoni Motyczka, Rafał Muchacki, Władysław Ortyl, Andrzej Person, Czesław Ryszka, Władysław Sidorowicz, Tadeusz Skorupa, Wojciech Skurkiewicz, Eryk Smulewicz, Grzegorz Wojciechowski, Jan Wyrowiński, Piotr Zientarski.

4 listopada 2009 r. odbyło się 51. posiedzenie Prezydium Senatu.

Po rozpatrzeniu wniosku przewodniczących Komisji Środowiska i Senackiego Zespołu Infrastruktury prezydium wyraziło zgodę na zorganizowanie w Senacie konferencji "Ochrona środowiska a inwestycje infrastrukturalne". Jej celem jest zdiagnozowanie głównych przeszkód w budowie polskiej infrastruktury i określenie kierunków pożądanych zmian legislacyjnych w tym zakresie. Konferencja odbędzie się 14 grudnia 2009 r.

Podczas posiedzenia - na wniosek przewodniczących Parlamentarnego Zespołu Kociewskiego oraz Zespołu ds. Dróg Wodnych i Turystyki Wodnej - wyrażono także zgodę na zorganizowanie w Senacie 15 grudnia 2009 r. konferencji i wystawy "Samorządy lokalne na Żuławach Wiślanych w III Rzeczypospolitej (1990-2009)".

Ponadto prezydium rozpatrzyło pozytywnie wniosek przewodniczącego Senackiego Zespołu Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego o wyrażenie zgody na zorganizowanie w Senacie konferencji "Możliwości poprawy bezpieczeństwa ruchu na drogach samorządowych". Spotkanie odbędzie się 9 grudnia 2009 r.

Zaakceptowano także wniosek przewodniczącego Senackiego Zespołu Strażaków
o wyrażenie zgody na zorganizowanie w Senacie konferencji "Funkcjonowanie i finansowanie ochotniczych straży pożarnych", która odbędzie się 14 grudnia 2009 r.

I. Prezydium Senatu zapoznało się z informacją o wnioskach o zlecenie zadania
o charakterze inwestycyjnym, które zostały złożone z naruszeniem terminu i podjęło decyzje:

• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" w Warszawie: roboty budowlano-instalacyjne w szkole średniej w Białej Wace, na Litwie. Całkowity koszt realizacji zadania - 1 414 072 zł. Stowarzyszenie postulowało zmniejszenie przyznanej dotacji o 95 702 zł. Prezydium zdecydowało dopuścić wniosek do procedury. Działając na podstawie § 7 ust. 2 swojej uchwały z 26 lutego 2008 r. w sprawie zlecania zadań w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą, prezydium wyraziło zgodę na zmniejszenie dotacji.
• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska": roboty budowlano-instalacyjne w szkole średniej w Jaszunach, na Litwie. Całkowity koszt realizacji zadania - 3 038 487 zł. Stowarzyszenie postulowało zmianę zakresu przeznaczenia przyznanej dotacji. Prezydium postanowiło dopuścić wniosek do procedury. Działając na podstawie § 7 ust. 2 swojej uchwały z 26 lutego 2008 r. w sprawie zlecania zadań w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą, prezydium wyraziło zgodę na zmianę zakresu przeznaczenia przyznanej dotacji.
• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" w Warszawie: roboty budowlane w Domu Polskim w Nawisu, w Czechach. Całkowity koszt realizacji zadania - 867 321 zł, postulowana dotacja - 165 134 zł. Prezydium postanowiło dopuścić wniosek do procedury.
• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" w Warszawie: roboty budowlane w Szkole Początkowej "Zielone Wzgórze" w Wilnie, na Litwie. Całkowity koszt realizacji zadania - 963 289 zł. Stowarzyszenie postulowało zmniejszenie przyznanej dotacji o 45 529 zł. Prezydium postanowiło dopuścić wniosek do procedury. Działając na podstawie § 7 ust. 2 swojej uchwały z 26 lutego 2008 r. w sprawie zlecania zadań w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą, prezydium wyraziło zgodę na zmniejszenie dotacji.
• Wniosek Prowincji Świętego Antoniego i błogosławionego Jakuba Strzemię Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (franciszkanów) w Krakowie: odbudowa i adaptacja polskiego klasztoru z przeznaczeniem na Młodzieżowe Centrum Pokoju i Pojednania w Bołszowcach, na Ukrainie. Całkowity koszt realizacji zadania - 1 117 009 zł, postulowana dotacja - 396 594 zł. Prezydium postanowiło dopuścić wniosek do procedury.
• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" w Warszawie: przebudowa obiektu na przedszkole w Niemenczynie, na Litwie. Całkowity koszt realizacji zadania - 1 762 394 zł. Stowarzyszenie postulowało zmniejszenie przyznanej dotacji o 781 686 zł. Prezydium postanowiło dopuścić wniosek do procedury. Działając na podstawie § 7 ust. 2 swojej uchwały z 26 lutego 2008 r. w sprawie zlecania zadań w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą, prezydium wyraziło zgodę na zmniejszenie dotacji.
• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" w Warszawie: roboty budowlano-instalacyjne w szkole średniej w Sudanach, na Litwie. Całkowity koszt zadania - 481 871 zł. Stowarzyszenie postulowało zmniejszenie przyznanej dotacji o 368 128 zł. Prezydium postanowiło dopuścić wniosek do procedury. Działając na podstawie § 7 ust. 2 swojej uchwały z 26 lutego 2008 r. w sprawie zlecania zadań w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą, prezydium wyraziło zgodę na zmniejszenie dotacji.
• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" w Warszawie: przebudowa Domu Polskiego w Buenos Aires, w Argentynie. Stowarzyszenie postulowało zmianę zakresu przeznaczenia przyznanej dotacji. Prezydium postanowiło dopuścić wniosek do procedury. Działając na podstawie § 7 ust. 2 swojej uchwały z 26 lutego 2008 r. w sprawie zlecania zadań w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą, prezydium wyraziło zgodę na zmianę zakresu przeznaczenia przyznanej dotacji.
• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" w Warszawie: zakup budynku z przeznaczeniem na siedzibę TKPZL w Mościskach, na Ukrainie. Całkowity koszt realizacji zadania - 122 500 zł, postulowana dotacja - 122 500 zł. Prezydium postanowiło dopuścić wniosek do procedury.
• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" w Warszawie: roboty budowlano-instalacyjne w pomieszczeniach grup przedszkolnych i nauczania początkowego wraz z zakupem sprzętu i mebli dla grupy przedszkolnej w szkole średniej w Trokach, na Litwie. Całkowity koszt realizacji zadania - 569 000 zł, postulowana dotacja - 569 000 zł. Prezydium postanowiło dopuścić wniosek do procedury.
• Wniosek Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" w Warszawie: roboty budowlano-instalacyjne w szkole średniej w Południach, na Litwie. Całkowity koszt realizacji zadania - 264 000 zł, postulowana dotacja - 264 000 zł. Prezydium postanowiło dopuścić wniosek do procedury.

II. Prezydium Senatu zapoznało się z prośbą Fundacji "Semper Polonia" odnośnie do zadania dotyczącego działań fundacji na rzecz Polonii i Polaków za granicą w 2009 r. Fundacja postulowała zmianę zakresu przeznaczenia przyznanej dotacji. Prezydium wyraziło na to zgodę.

Dyrektor Biura Polonijnego Kancelarii Senatu Artur Kozłowski poinformował o możliwości wpłynięcia wniosku dotyczącego zakupu komputerów dla redakcji "Nowego Dziennika", wydawanego w Stanach Zjednoczonych.

3 listopada 2009 r.

Podczas posiedzenia Komisji Nauki, Edukacji i Sportu rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o finansowaniu Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie z budżetu państwa oraz ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej.

W posiedzeniu wzięli udział: podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego Grażyna Prawelska-Skrzypek, dyrektor Departamentu Nadzoru i Organizacji Szkolnictwa Wyższego w tym resorcie Monika Kwiecień-Miland oraz prorektor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II ks. prof. Władysław Zuziak.

Stanowisko rządu w sprawie ustawy, uchwalonej na podstawie projektu poselskiego, przedstawiła wiceminister nauki i szkolnictwa wyższego G. Prawelska-Skrzypek. Ustawa zmierza do zmodyfikowania zasad korzystania przez Papieską Akademię Teologiczną w Krakowie (obecnie Uniwersytet Papieski Jana Pawła II) ze środków publicznych. W stosunku do tej uczelni wprowadzono takie same rozwiązania, jak do uczelni publicznych. W ustawie uwzględniono także decyzję papieża Benedykta XVI z 19 czerwca 2009 r. o nadaniu Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie nazwy Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie. Zmiana nazwy uczelni została podyktowana zamiarem uhonorowania pamięci Jana Pawła II, a także rozwojem uczelni zasługującej obecnie na miano uniwersytetu.

Podczas posiedzenia senatorowie zapoznali się z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które zgłosiło do ustawy sejmowej uwagi o charakterze legislacyjnym.

Przewodniczący komisji senator Kazimierz Wiatr przejął poprawkę zaproponowaną przez senackie biuro legislacyjne, dotyczącą wprowadzenia prawidłowej daty ustawy wymienionej w art. 2. Senator nie podzielił natomiast opinii odnośnie potrzeby uchwalenia nowej ustawy, a nie przyjęcia nowelizacji składającej się z dwóch artykułów. Jak podkreślił, w tym wypadku bardzo istotny jest aspekt historyczny daty uchwalenia rozpatrywanej ustawy.

W wyniku głosowania Komisja Nauki, Edukacji i Sportu jednomyślnie poparła poprawkę senatora K. Wiatra. Ustalono, że jej wprowadzenie zarekomenduje Izbie senator K. Wiatr.

Na zakończenie prorektor Papieskiej Akademii Teologicznej ks. prof. W. Zuziak przedstawił aktualny stan i perspektywy rozwoju uczelni, podziękował także senatorom za działania podjęte na rzecz uchwalenia tej ustawy.

* * *

W pierwszym punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o pomocy społecznej.

Stanowisko rządu w sprawie sejmowej nowelizacji przedstawił wiceminister pracy i polityki społecznej Marek Bucior. Żadnych uwag do niej nie zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu, które stwierdziło, że nie budzi ona zastrzeżeń legislacyjnych.

Sejmowa nowela, uchwalona na podstawie projektu poselskiego, zmierza do wprowadzenie uregulowania stwarzającego podstawę prawną do wspomagania rodzin zastępczych. W uzasadnieniu projektu nawiązano do uchwały Sejmu z 8 października 2008 r. w sprawie ogłoszenia roku 2009 Rokiem Rodzinnej Opieki Zastępczej. Wyrażono w niej nadzieję, że zostaną podjęte działania na rzecz pomocy dzieciom wychowującym się w rodzinach zastępczych.

Podczas sejmowych prac nad tą ustawą powoływano się także na opinię części przedstawicieli samorządów powiatowych, uznających potrzebę istnienia mechanizmu prawnego pozwalającego im w większym stopniu wspomagać dzieci w rodzinach zastępczych. W nowelizacji wprowadzono możliwość podwyższenia przez radę powiatu: wysokości kwot pomocy pieniężnej przysługującej rodzinom zastępczym, wysokości pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki i usamodzielnienie oraz wartości pomocy na zagospodarowanie (udzielanej w formie rzeczowej). Podwyższenie to może być zróżnicowane i uzależnione od spełnienia dodatkowych warunków, określonych w uchwale rady powiatu. Ustawa ma wejść w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

W wyniku głosowania Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek nowelizacji ustawy o pomocy społecznej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Władysława Dajaczka.

Podczas posiedzenia senatorowie rozpatrzyli także ustawę o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją zadań przez Policję. Sejmową nowelizację uchwalono na podstawie projektu komisyjnego. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister spraw wewnętrznych i administracji. W obradach Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej wziął udział wiceminister spraw wewnętrznych Adam Rapacki. Senatorowie zapoznali się także z uwagami senackiego biura legislacyjnego.

Sejmowa nowelizacja zmierza do wyeliminowania stwierdzonych niespójności, błędów i niedoskonałości obecnych uregulowań, dotyczących wykonywania niektórych zadań przez Policję, w tym m.in. zasięgania od Policji informacji o kandydatach na stanowisko sędziego i prokuratora.

W trakcie dyskusji senator Zbigniew Meres zgłosił propozycję poprawki. W wyniku głosowania komisja postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 3 poprawek do rozpatrywanej ustawy sejmowej, 2 zgodnych z opinią senackiego biura legislacyjnego i zmiany zgłoszonej przez senatora Z. Meresa. Ustalono, że ich przyjęcie zarekomenduje Izbie senator Z. Meres.

Posiedzenie Komisji Środowiska poświęcone było realizacji programu operacyjnego "Infrastruktura i środowisko".

Informację na ten temat przedstawili sekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego Adam Ździebło, dyrektor Departamentu Koordynacji Programów Infrastrukturalnych w tym resorcie Monika Pałasz oraz sekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska Stanisław Gawłowski. Jak powiedzieli m.in., "Infrastruktura i środowisko" to nie tylko największy program operacyjny realizowany w Polsce, ale także największy program, jaki do tej pory był prowadzony w ramach polityki spójności Unii Europejskiej. Z jego środków wspierane są obszary kluczowe z punktu widzenia rozwoju kraju. Przekłada się to na realizację projektów infrastrukturalnych w sześciu sektorach gospodarki - środowiska, transportu, energetyki, kultury, ochrony zdrowia i szkolnictwa wyższego. Przykładem jest m.in.: budowa infrastruktury, zwiększenie dostępności głównych ośrodków gospodarczych poprzez powiązanie ich siecią autostrad i dróg ekspresowych oraz alternatywnych wobec transportu drogowego środków transportu, zapewnienie długookresowego bezpieczeństwa energetycznego Polski poprzez dywersyfikację dostaw, zmniejszenie energochłonności gospodarki i rozwój odnawialnych źródeł energii, wykorzystanie potencjału kultury i dziedzictwa kulturowego o znaczeniu światowym i europejskim dla zwiększenia atrakcyjności Polski, wspieranie utrzymania dobrego poziomu zdrowia i zasobów pracy, rozwój ośrodków akademickich, w tym kształcących specjalistów w zakresie nowoczesnych technologii.

Zgodnie z podstawowym celem programu wybrane zostały priorytety, które mają podstawowe znaczenie dla wzrostu atrakcyjności Polski.

Łączna wielkość środków finansowych przeznaczonych na realizację programu wyniesie ponad 37,5 mld euro, z czego ponad 27, 9 mld euro to środki z Unii Europejskiej, około 10 mld euro natomiast pochodzić będzie ze środków krajowych, ale ma to zależeć od poziomu dofinansowania poszczególnych projektów.

Podczas posiedzenia goście przedstawili także procedurę pozyskiwania środków, stopień wykorzystania funduszy i stan realizacji programu w sektorze środowiska. Jak stwierdzono, zainteresowanie funduszami jest duże i realizacja programu przebiega dobrze.

W drugim punkcie posiedzenia Komisja Środowiska po krótkiej dyskusji przyjęła jednomyślnie swoje stanowisko w sprawie systemu gospodarowania odpadami:

"Do senackiej Komisji Środowiska napływają interwencje organizacji ekologicznych oraz obywateli zaniepokojonych stanem gospodarowania odpadami w naszym kraju.

Komisja na kilku posiedzeniach poświęconych zagadnieniom gospodarowania odpadami zapoznała się z obowiązującymi aktami prawnymi w tym zakresie, ze zobowiązaniami, jakie przyjęła Polska w obszarze gospodarki odpadami w wyniku akcesji do Unii Europejskiej oraz z «Polityką Ekologiczną Państwa w latach 2009-2012 z perspektywą do roku 2016», «Krajowym Planem Gospodarki Odpadami do roku 2010» , a także wysłuchała opinii ekspertów i praktyków zajmujących się problematyką segregacji, recyklingu, odzysku i spalania odpadów.

W wymienionych dokumentach Polska zobowiązała się do osiągnięcia określonych poziomów odzysku i recyklingu odpadów oraz ograniczenia ilości odpadów biodegradowalnych kierowanych do składowania.

Komisja z niepokojem obserwuje, że realizowany obecnie system gospodarowania odpadami komunalnymi nie przyczynił się do osiągnięcia wymaganych rezultatów, a prostą drogą prowadzi to do dramatycznej sytuacji w zakresie terminowego wykonania przyjętych przez Polskę zobowiązań. Za niewypełnienie zobowiązań grożą Polsce wysokie kary finansowe. Zagrożone jest także efektywne wydatkowanie środków unijnych przeznaczonych na realizację zadań z zakresu gospodarki odpadami.

W tej sytuacji Komisja stwierdza, iż niezbędne jest natychmiastowe wprowadzenie zmian w systemie gospodarowania odpadami i uznaje za konieczne:

• szybką implementację unijnych zasad systemowych zarządzania gospodarką odpadami komunalnymi,

• przejęcie przez samorządy (gminy) faktycznego władztwa nad strumieniami odpadów komunalnych i wyposażenie ich w odpowiednie instrumenty finansowe,

• stworzenie niezbędnych struktur organizacyjnych (międzygminnych) dla prawidłowej organizacji gospodarki odpadami komunalnymi (zgodnie z zapisami dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów),

• rozważenie możliwości przejęcia kontroli nad całą gospodarką odpadami przez jeden resort (przy pozostawieniu odpowiedzialności resortowej w obecnym kształcie).

Komisja uważa również za niezbędne zintensyfikowanie działań zmierzających do:

• budowy regionalnych zakładów zagospodarowania odpadów, zgodnie z założeniami KPGO 2010, w tym budowy regionalnych składowisk odpadów komunalnych jako integralnych elementów zakładów zagospodarowania odpadów,

• stworzenia warunków prawnych, ekonomicznych i organizacyjnych dla wybudowania zakładów do termicznego oraz biologicznego przekształcania odpadów komunalnych z odzyskiem energii i tym samym ograniczenie ilości składowanych odpadów biodegradowalnych,

• rozwoju selektywnego zbierania i odbierania odpadów komunalnych".

Senatorowie z Komisji Gospodarki Narodowej, Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej rozpatrzyli sprawozdanie "Stan bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz działania realizowane w tym zakresie 2008 r.". Dokument, przyjęty przez Radę Ministrów, premier przedkłada marszałkom Sejmu i Senatu na podstawie art. 140e ust. 4 ustawy z 20 czerwca 1997 -Prawo o ruchu drogowym.

W posiedzeniu wzięli udział m.in. sekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury Tadeusz Jarmuziewicz, przedstawiciele Krajowej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego - dyrektor sekretariatu Andrzej Grzegorczyk i konsultant krajowy Marek Wierzchowski, dyrektor Departamentu Analiz i Nadzoru w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Jacek Zalewski, dyrektor Biura Ruchu Drogowego w Komendzie Głównej Policji Marek Fidos, a także przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia, Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, Komendy Głównej Żandarmerii Wojskowej, Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej, Komendy Głównej Straży Granicznej, Instytutu Badawczego Dróg i Mostów oraz Instytutu Transportu Samochodowego.

Podczas obrad informację dotyczącą stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego i działań podejmowanych w tym zakresie w 2008 r. przedstawili wiceminister infrastruktury T. Jarmuziewicz i dyrektor Sekretariatu Krajowej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego A. Grzegorczyk. W dokumencie rządowym omówiono szczegółowo stan bezpieczeństwa ruchu drogowego w Polsce, działania podejmowane na rzecz jego poprawy przez administrację centralną, organizacje społeczne i wojewódzkie rady bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Poprawie bezpieczeństwa ruchu drogowego służą następujące działania:

• Program Likwidacji Miejsc Niebezpiecznych na Drogach, zmierzający do likwidowania miejsc, gdzie kolizja ruchu pieszego i samochodowego jest największa. W jego ramach zaplanowano 369 zadań, przeznaczono na nie 410 mln zł, a dotychczas podjęto 366 na kwotę 397 mln zł. W wyniku tych działań od 2007 r. liczba wypadków zmniejszyła się o 66%, liczba zabitych o 91%, a rannych - o 68%.

• Program Redukcji Liczby Ofiar Śmiertelnych na Drogach Krajowych, tzw. drogi zaufania, zmierzający do zmniejszenia w latach 2007-2013 o 75% liczby zabitych w wypadkach na drogach krajowych. W jego ramach zaplanowano 556 zadań, na które przeznaczono 310 mln zł. Polegają one m.in. na przebudowie skrzyżowań, budowie zatok autobusowych, sygnalizacji świetlnej oraz chodników i ścieżek rowerowych, a także ustawianiu masztów do fotoradarów. W 2008 r. przebudowano 100 skrzyżowań, wybudowano 98 zatok autobusowych i zamontowano 66 sygnalizacji świetlnych, powstało także około 149 km ścieżek rowerowych.

• Działania edukacyjno-informacyjne na rzecz podnoszenia wiedzy dotyczącej konsekwencji wypadków, m.in. kampanie "Piłeś - nie jedź! Włącz myślenie", "Ograniczenia prędkości ratują życie".

• Poprawa bezpieczeństwa pieszych i rowerzystów, m.in. budowa ciągów pieszo-rowerowych oraz chodników i dróg rowerowych na obszarach zabudowanych.

Jak stwierdzono, w wyniku podjętych działań w 2008 r. w porównaniu z 2007 r. nastąpiła poprawa bezpieczeństwa na polskich drogach. Odnotowano o 482 wypadki, o 146 zabitych i o 1127 rannych mniej. Porównując dane z 2008 r. i z dziewięciu miesięcy 2009 r., daje się zauważyć dalszą poprawę bezpieczeństwa. Liczba wypadków zmniejszyła się o 3818, tj. o 10%, mniej było też zabitych - o 620 osób (16%) i rannych - o 4678 (10%).

Działania w kolejnych latach będą polegać m.in. na prowadzeniu ogólnopolskich kampanii mających na celu zmianę zachowań uczestników ruchu, na realizacji programu tzw. drogi zaufania, instalowaniu fotoradarów oraz kontynuowaniu budowy ciągów pieszo-rowerowych.

Dyrektor Departamentu Analiz i Nadzoru w resorcie spraw wewnętrznych J. Zalewski poinformował, że rocznie w Polsce rejestruje się około 1,5 mln pojazdów. Często są one sprowadzane z zagranicy i niesprawne technicznie. Wpływa to na zwiększenie liczby wypadków. Dyrektor J. Zalewski zwrócił także uwagę na konieczność edukacji młodzieży, ponieważ najwięcej wypadków powodują właśnie młode osoby.

W trakcie dyskusji mówiono m.in. o utrudnieniach ruchu na drogach lokalnych w związku z przebudową i modernizacją dróg szybkiego ruchu, o nie zawsze uzasadnionych ograniczeniach prędkości, nieodpowiednim oznakowaniu dróg, bezkarnym zachowaniu motocyklistów i kierowców TIR-ów, konieczności zmian w szkoleniu kierowców, a także o potrzebie prowadzenia akcji edukacyjnych wśród dzieci i młodzieży.

Odbyło się uroczyste posiedzenie Komisji Zdrowia w 120. rocznicę śmierci doktora Tytusa Chałubińskiego. Jak przypomniał rektor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego prof. Marek Krawczyk, VII Krajowy Zjazd Delegatów Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, który zorganizowano 17-18 listopada 2007 r. w Zakopanem, podjął uchwałę, by rok 2009 - rok 120. rocznicy śmierci T. Chałubińskiego - ogłosić Rokiem Doktora Tytusa Chałubińskiego. W swoim wystąpieniu prof. M. Krawczyk podkreślił ogromne zasługi doktora, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej inteligencji XIX w., nie tylko dla rozwoju turystyki tatrzańskiej i taternictwa, ale także dla innych dziedzin nauki polskiej. Jego zainteresowania obejmowały medycynę, nauki przyrodnicze, oświatę, a także działalność społeczną.

Prezes Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego Włodzimierz Janusik podziękował senatorom za zorganizowanie uroczystego posiedzenia komisji. Podkreślił, że Rok Doktora Tytusa Chałubińskiego przybliży nam ogrom dokonań jednego z najsłynniejszych lekarzy dziewiętnastowiecznej Warszawy.

Tego samego dnia senatorowie z Komisji Zdrowia zapoznali się z możliwościami budowy lądowisk i miejsc do lądowania dla helikopterów sanitarnych w świetle obowiązującego prawa. W obradach uczestniczyli wiceminister zdrowia Marek Haber, wicedyrektor Departamentu Spraw Obronnych i Ratownictwa Medycznego w tym resorcie Barbara Mysiak, starosta nyski Adam Fujarczuk oraz kierownik działu lotniczego w Lotniczym Pogotowiu Ratunkowym Janusz Karolew.

Funkcjonowanie Lotniczego Pogotowia Ratunkowego omówił wiceminister M. Haber. Jak podkreślił, ratownictwo lotnicze jest jednym z ważniejszych elementów systemu ratownictwa medycznego. Stwarza możliwość szybkiego dotarcia do chorego w sytuacji nagłego zagrożenia życia i dostarczenia go do szpitala w czasie znacznie krótszym niż umożliwia to transport naziemny. Wiceminister M. Haber zaznaczył, że obecnie realizowany jest program wyposażenia pogotowia lotniczego w nowoczesne śmigłowce przystosowane do lotów całodobowych.

W trakcie dyskusji senatorowie zwracali uwagę na brak sieci lądowisk w pobliżu szpitalnych oddziałów ratunkowych. Jak wskazywano, istnieje zagrożenie, że helikopterów nie będzie można efektywnie wykorzystywać. Mówiono także, że obowiązujące przepisy nie w pełni odpowiadają potrzebom Lotniczego Pogotowia Ratunkowego, i należy je jak najszybciej zmienić. Warto wzorować się na już sprawdzonych modelach funkcjonowania, które doskonale sprawdzają się w Europie.

Na zakończenie senatorowie przyjęli stanowisko, skierowane do ministra infrastruktury, w sprawie funkcjonowania Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. Jak napisano:

"Senacka Komisja Zdrowia na swoim posiedzeniu w dniu 3 listopada 2009 r. omówiła sytuację związaną z funkcjonowaniem Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. Obecnie realizowany jest kosztowny program dostawy nowoczesnych śmigłowców, przystosowanych do całodobowych lotów. Istnieje natomiast niedostateczna sieć lądowisk zlokalizowanych właściwie, tj. w pobliżu szpitalnych oddziałów ratunkowych. Istnieje zagrożenie, że posiadane helikoptery nie będą mogły być efektywnie wykorzystane.

Istniejące przepisy dotyczące lotnisk nie przystają do potrzeb Lotniczego Pogotowia Ratunkowego i powinny zostać jak najszybciej zmienione. Warto wykorzystać tu istniejące w Europie rozwiązania prawne. Zwłaszcza istotne jest wydanie przepisów dotyczących tzw. lądowisk wyniesionych.

Dlatego Senacka Komisja Zdrowia zwraca się do Pana Ministra Infrastruktury z prośbą o maksymalne przyspieszenie prac nad wydaniem stosownego rozporządzenia".

Podczas posiedzenia senatorowie zapoznali się także z działalnością Europejskiej Koalicji do Walki z Rakiem Piersi - Europa Donna. Jest ona społeczną i niedochodową organizacją pozarządową, którą tworzą grupy z państw całej Europy. Pierwsza konferencja, na której sformułowano cele koalicji, odbyła się wiosną 1994 r. w Mediolanie. Koalicja pracuje na rzecz podnoszenia świadomości na temat raka piersi oraz wspiera Europejki w dążeniu do zapewnienia dostępu do profilaktycznych badań mammograficznych, optymalnego sposobu leczenia oraz rehabilitacji fizycznej i psychicznej. Dąży także do zwiększenia wysokości środków na prowadzenie badań naukowych nad rakiem piersi. Do realizacji swych celów Europa Donna stara się pozyskiwać lokalne i krajowe autorytety życia publicznego, współpracuje również z instytucjami Unii Europejskiej.

Apel Polskiego Forum Europejskiej Koalicji do Wali z Rakiem Piersi - Europa Donna do Parlamentu i Rządu Rzeczypospolitej Polskiej przedstawiła prezes forum Dorota Czudowska.

Rak piersi jest najczęstszą chorobą nowotworową polskich kobiet i najczęstszą przyczyną śmierci kobiet w wieku 35-59 lat. Liczba zachorowań wciąż rośnie. Epidemiolodzy przewidują, że w niedalekiej przyszłości 1 na 10 kobiet zachoruje na raka piersi. Wymaga to już dziś wprowadzenia zmian i podjęcia właściwych działań w zakresie profilaktyki, wczesnego wykrywania, diagnozowania i leczenia raka piersi. Apelowano również o zintensyfikowanie badań nad czynnikami ryzyka raka piersi, opracowanie programu informacji i edukacji społecznej, wprowadzenie przesiewowych badań mammograficznych również dla kobiet w wieku 40-49 (obecnie od 50. do 69. roku życia), leczenie raka piersi wyłącznie w specjalistycznych ośrodkach onkologicznych, utworzenie w Polsce sieci interdyscyplinarnych, specjalistycznych ośrodków leczenia chorób piersi zgodnie z rezolucją Parlamentu Europejskiego w sprawie raka piersi z 25 października 2006 r.

Z przedstawionym apelem i zgłoszonymi w nim postulatami w pełni zgodzili się senatorowie i przedstawiciel resortu zdrowia - wiceminister Marek Twardowski.

Tego samego dnia Komisja Zdrowia rozpatrzyła ustawę o izbach lekarskich. W obradach udział wzięli wiceminister zdrowia M. Twardowski, wiceprezes Naczelnej Izby Lekarskiej Anna Lella, Andrzej Cisło z Porozumienia Stomatologów, członek Naczelnej Rady Lekarskiej Romuald Krajewski i prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej Grzegorz Kucharewicz.

Przyjęcie ustawy, uchwalonej przez Sejm z przedłożenia rządowego, rekomendował senatorom podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia M. Twardowski. Jak podkreślił, ma ona zastąpić obowiązującą ustawę, uchwaloną 17 maja 1989 r. Zdaniem wiceministra, nie burzy ona dotychczasowego modelu organizacyjnego samorządu lekarskiego. Obecnie działają 24 izby lekarskie: 23 obejmujące zasięgiem województwo lub jego część oraz ogólnopolska izba lekarska.

Zgodnie z nowymi przepisami postępowanie w sprawie odpowiedzialności zawodowej ma być dwuinstancyjne, a od orzeczenia Naczelnego Sądu Lekarskiego będzie można wnieść kasację do Sądu Najwyższego. Uprawnienie takie będzie przysługiwać również ministrowi zdrowia oraz prezesowi Naczelnej Rady Lekarskiej. Strony będą też mogły zaskarżyć do NSL postanowienia naczelnego rzecznika odpowiedzialności zawodowej.

Ustawa zakłada, że postępowanie przed sądami lekarskimi będzie jawne, ale z poszanowaniem prawa pacjentów do zachowania tajemnicy zawodowej. Przewidziano, że tymczasowe zawieszenie przez sąd lekarski prawa do wykonywania zawodu wobec lekarza możliwe będzie jedynie wówczas, gdy zebrane dowody - z dużym prawdopodobieństwem - wskazywać będą, że popełnił on ciężkie przewinienie zawodowe, a jego dalsza praca zagrażać będzie bezpieczeństwu pacjentów lub wskazywać, że może on popełnić kolejny błąd. Czas trwania postępowania wyjaśniającego na okres ponad roku będzie mógł przedłużyć tylko NSL. Wprowadzono również możliwość złożenia przez strony zażalenia na przewlekłość postępowania prowadzonego przez okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej. Możliwe będzie przejęcie dalszego postępowania przez naczelnego rzecznika odpowiedzialności zawodowej.

Katalog kar rozszerzono o karę pieniężną, okresowy zakaz pełnienia funkcji kierowniczych w jednostkach organizacyjnych opieki zdrowotnej lub ochrony zdrowia oraz okresowe ograniczenie w wykonywaniu zawodu lekarza.

Lekarze wykonujący zawód w Polsce będą mieli - tak jak obecnie - obowiązek ubezpieczenia się od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu zawodu. Szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, terminy i minimalną sumę gwarancyjną ustali w rozporządzeniu minister finansów w porozumieniu z ministrem zdrowia po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej.

Do zadań samorządu lekarzy włączono te, które wcześniej nie wynikały bezpośrednio z ustawy, np. uznawanie kwalifikacji lekarzy, będących obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej, zamierzających wykonywać zawód lekarza w Polsce czy opiniowanie kandydatur lekarzy na niektóre stanowiska lub funkcje.

W ustawie uzupełniono zadania wykonywane przez samorząd m.in. o opiniowanie kandydatur lekarzy na niektóre stanowiska lub funkcje, prowadzenie rejestrów: lekarzy, praktyk lekarskich i ukaranych lekarzy. Uregulowano warunki członkostwa w Wojskowej Izbie Lekarskiej. Do przyczyn, które uzasadniają skreślenie lekarza z listy członków okręgowej izby lekarskiej, dodano m.in. utratę prawa do wykonywania zawodu z powodu utraty obywatelstwa, ubezwłasnowolnienia lub upływu czasu, na jaki przyznano prawo do wykonywania zawodu.

Ponadto rozszerzono zadania naczelnego rzecznika odpowiedzialności zawodowej m.in. o sprawowanie nadzoru nad działalnością okręgowych rzeczników odpowiedzialności zawodowej i sprawowanie funkcji oskarżyciela przed sądami lekarskimi. Jednym z wiceprezesów Naczelnej Rady Lekarskiej ma być lekarz dentysta, co jest usankcjonowaniem dotychczasowej 18-letniej praktyki. Ustawa zakłada, że funkcje w samorządzie lekarskim będzie można pełnić jedynie przez dwie kadencje. Biernego prawa wyborczego pozbawieni zostaną nie tylko, jak dotychczas, lekarze ukarani przez sąd lekarski naganą lub zawieszeniem prawa do wykonywania zawodu, ale także m.in. ukarani przez sąd lekarski innymi karami, a ponadto zawieszeni przez sąd powszechny w prawie do wykonywania zawodu czy skazani wyrokiem sądu powszechnego za przestępstwo umyślne lub przestępstwo skarbowe.

Przyjęto zasadę, zgodnie z którą lekarz zamierzający wykonywać zawód, któremu okręgowa rada lekarska przyznała prawo wykonywania zawodu lub ograniczone prawo do wykonywania zawodu, zostaje równocześnie wpisany na listę członków tej izby lekarskiej.

Podczas posiedzenia senatorowie zapoznali się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które zgłosiło uwagi o charakterze legislacyjnym, mające na celu doprecyzowanie i uporządkowanie ustawy sejmowej. Większość przedstawionych wniosków przejął senator Władysław Sidorowicz i w wyniku głosowania zostały one przyjęte przez Komisję Zdrowia. Senator Paweł Klimowicz zgłosił natomiast poprawkę zmierzającą do wprowadzenia uregulowania, zgodnie z którym okręgowe izby lekarskie są następcą prawnym izb lekarskich działających do 1950 r. Również ta zmiana w wyniku głosowania uzyskała akceptację komisji.

Ogółem Komisja Zdrowia zaproponowała 14 zmian do ustawy o izbach lekarskich. Na sprawozdawcę jej stanowiska w tej sprawie wybrano senatora W. Sidorowicza.

Wspólne posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Gospodarki Narodowej zwołano w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy - Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw.

Przyjęcie ustawy rekomendował senatorom prezes Urzędu zamówień Publicznych Jacek Sadowy. Senatorowie zapoznali się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które przedstawiło uwagi szczegółowe do nowelizacji uchwalonej przez Sejm. Propozycje zmian zgłosili również obecni na posiedzeniu przedstawiciele Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych "Lewiatan". Do tych propozycji negatywnie ustosunkował się prezes J. Sadowy.

W wyniku głosowania połączone komisje postanowiły zaproponować Senatowi wprowadzenie 5 poprawek do noweli prawa zamówień publicznych, zbieżnych z częścią zmian sugerowanych przez senackie biuro legislacyjne. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Jana Wyrowińskiego.

Nowelizację przyjętą jednogłośnie przez Sejm uchwalono z przedłożenia rządowego. Wprowadza ona do polskiego prawa unijną tzw. dyrektywę odwoławczą. Termin jej wdrożenia upływa 20 grudnia 2009 r., najpóźniej tego dnia w Polsce powinny zacząć obowiązywać nowe przepisy. Zgodnie z tą dyrektywą, na czas rozpatrzenia odwołania zawarcie umowy o zamówienie publiczne będzie zawieszane, a umowa zawarta przed upływem terminu zawieszenia stanie się bezskuteczna. Oznacza to, że nie będzie można podpisać umowy o zamówienie publiczne w sytuacji, gdy złożono odwołanie od decyzji zamawiającego.

W prawie zamówień publicznych znajdą się także nowe przepisy dotyczące procedury rozpoznawania odwołań wnoszonych przez wykonawców do Krajowej Izby Odwoławczej (KIO). Ich celem ma być usprawnienie jej prac. Z zasady odwołania będą rozpatrywane jednoosobowo, w sprawach szczególnie zawiłych lub o precedensowym charakterze KIO będzie jednak mogła zarządzić rozpoznanie sprawy w składzie trzyosobowym. Ustawa przewiduje, że odwołanie ma być wnoszone bezpośrednio do komisji w terminie 10 dni, a KIO będzie miała 15 dni na jego rozpatrzenie. Po rozpatrzeniu odwołania zamawiający będzie mógł podpisać umowę z wybranym wykonawcą. Ponadto będzie możliwe wnoszenie odwołań w formie elektronicznej, opatrzonych bezpiecznym podpisem elektronicznym.

Nowelizacja zawiera także przepisy dotyczące firm prywatnych wykorzystujących środki unijne. Nie będą one musiały stosować procedur postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Nowela wprowadza regulacje pozwalające unieważnić postępowanie dotyczące zamówienia finansowanego ze środków unijnych. Chodzi o sytuacje, gdy zamawiającemu nie uda się podpisać umowy w sprawie dofinansowania projektu środkami z UE.

Na swym posiedzeniu Komisja Ustawodawcza rozpatrzyła wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 20 maja 2009 r., dotyczący rozstrzygnięcia sporu kompetencyjnego między Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej a Prezesem Rady Ministrów w przedmiocie określenia centralnego konstytucyjnego organu państwa, który uprawniony jest do reprezentowania Rzeczypospolitej Polskiej na posiedzeniach Rady Europejskiej w celu reprezentowania stanowiska państwa (sygnatura akt Kpt 2/08). Orzeczenie omówił przedstawiciel Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu Marek Jarentowski. Jak wyjaśnił, spór między prezydentem a premierem powstał w związku z wyrażoną przez prezydenta - mimo sprzeciwu premiera - chęcią udziału w posiedzeniu Rady Europejskiej. Dotyczyło to przede wszystkim posiedzenia rady 15-16 października 2008 r., choć taki spór może powstać w związku z innym posiedzeniem rady. Ani konstytucja, ani obowiązujące ustawy, ani tym bardziej umowy międzynarodowe i prawo europejskie nie zawierają przepisów regulujących kwestię pierwszeństwa prezydenta czy premiera w reprezentowaniu państwa w organach europejskich. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, mimo wysiłków twórców konstytucji z 1997 r. "nie udało się (...) dokonać tak jednoznacznego rozdziału kompetencji między oba segmenty władzy wykonawczej, by wykluczyć możliwość zaistnienia sporu (konfliktu). Sytuacja sporu (konfliktu) występuje pomimo wyeliminowania z porządku konstytucyjnego regulacji obowiązujących w latach 1989-1997, które stanowiły najpoważniejsze źródło napięć i konfliktów". Ta "nieprecyzyjność" czy "luka" mogą być jednak w pewnym stopniu naprawione poprzez uwzględnienie niepisanych zasad i kanonów kultury konstytucyjnej, należących do istoty mechanizmu rządzenia państwem.

Z racji swojego charakteru omawiany wyrok trybunału nie powoduje luki w prawie, skłania jednak do zastanowienia nad potrzebą doprecyzowania niektórych przepisów ustrojowych. W ocenie senackiego biura legislacyjnego, zmian tych nie powinno się dokonywać cząstkowo - przy okazji pojawienia się w praktyce jakiegoś problematycznego incydentu. Tylko większa liczba tego typu problemów i przemyślany projekt nowej, lepszej regulacji, podejmującej próbę ich rozwiązania, mogą być podstawą do propozycji zmiany przepisów ustrojowych rangi konstytucyjnej czy ustawowej. W związku z tym, zdaniem legislatora, interwencja prawodawcy w sprawie rozpatrywanego orzeczenia z 20 maja 2009 r. wydaje się zbędna.

Przewodniczący Komisji Ustawodawczej senator Piotr Zientarski zaproponował, aby komisja nie wnosiła o podjęcie inicjatywy ustawodawczej w sprawie wykonania tego wyroku Trybunału Konstytucyjnego. W wyniku głosowania senatorowie jednomyślnie poparli przedstawiony wniosek.

Następnie rozpatrzono wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 21 grudnia 2005 r., dotyczący ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty (sygnatura akt K 45/05), który omówiła Katarzyna Konieczko, ekspert ds. legislacji w senackim biurze legislacyjnym. Jak wskazała, trybunał orzekł o niezgodności z konstytucją art. 1 pkt 20 tej ustawy, praktycznie eliminującego umowy cywilnoprawne jako podstawę wykonywania zawodu przez pielęgniarki i położne. Naruszył on bowiem, wywodzony z art. 2 konstytucji, zakaz tworzenia pozornych instytucji prawnych, tj. stawiania przeszkód uniemożliwiających realizację przyznawanych praw. Trybunał zauważył także, że w toku prac legislacyjnych nie został sprecyzowany żaden "ważny interes publiczny" w rozumieniu art. 22 konstytucji, który usprawiedliwiałby całkowitą eliminację kontraktów pielęgniarskich z publicznymi i niepublicznymi zakładami opieki zdrowotnej, a do tego ze wszystkich ich rodzajów, tzn. bez względu na profil ich działalności oraz zakres świadczonych usług.

W związku z derogacją zaskarżonej normy z systemu prawa art. 27a ust. 1 ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej zachował jednak dotychczasowe brzmienie, a zatem w aktualnym stanie prawnym ograniczenie możliwości prowadzenia działalności gospodarczej przez pielęgniarki i położne wciąż dotyczy wyłącznie praktyki grupowej, i to tylko tej wykonywanej w publicznych zakładach opieki zdrowotnej. Rozwiązanie to nie zostało jak dotąd podważone przez trybunał, a wyrok z 21 grudnia 2005 r. nie przesądza o niedopuszczalności tak sformułowanego zakazu wykonywania praktyki pielęgniarskiej. Wobec tego pozostaje stwierdzić, iż analizowane orzeczenie nie wymaga wykonania.

Po zapoznaniu się z informacją senackiego biura legislacyjnego przewodniczący komisji senator P. Zientarski zaproponował, aby komisja nie wnosiła o podjęcie inicjatywy ustawodawczej w sprawie wykonania rozpatrzonego wyroku Trybunału Konstytucyjnego. W wyniku głosowania wniosek uzyskał jednomyślne poparcie senatorów.

Na zakończenie posiedzenia Komisja Ustawodawcza rozpatrzyła wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 2 lipca 2009 r., dotyczący ustawy - Kodeks karny wykonawczy (sygnatura akt K 1/07). Informację na jego temat przedstawiła K. Konieczko. W swoim orzeczeniu trybunał stwierdził, że art. 217 § 1 k.k.w. w zakresie, w jakim nie określa przesłanek odmowy wyrażenia zgody na widzenie tymczasowo aresztowanego z osobą najbliższą, jest niezgodny z konstytucją (art. 47 w zw. z art. 31 ust. 3), konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (art. 8 ust. 1) i konwencją o prawach dziecka (art. 37 lit. c). Ponadto trybunał uznał, że art. 217 § 1 k.k.w. jest niezgodny z konstytucją (art. 78) i konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (art. 13 w zw. z art. 8 ust. 1) w zakresie, w jakim pomija możliwość zaskarżenia przez osobę tymczasowo aresztowaną zarządzenia prokuratora o odmowie wyrażenia zgody na widzenie z osobą najbliższą.

Trybunał Konstytucyjny podkreślił, że nie kwestionuje całkowicie dopuszczalności wprowadzenia dalej idących ograniczeń, jeżeli chodzi o dostępność widzeń dla osób tymczasowo aresztowanych w porównaniu z osobami już prawomocnie skazanymi. Niemniej niezbędne jest dookreślenie na poziomie ustawowym przesłanek ograniczających uzyskanie widzenia przez tymczasowo aresztowanego. Ponadto trybunał zaznaczył, że "(...) zaskarżalność zarządzeń prokuratorskich o odmowie udzielenia zgody na widzenie z tymczasowo aresztowanym wymusi uzasadnianie decyzji prokuratora w tym zakresie, co w konsekwencji doprowadzi do określenia na poziomie ustawowym czytelnych przesłanek limitujących dostęp tymczasowo aresztowanego do widzeń".

K. Konieczko poinformowała, że z inicjatywą ustawodawczą mającą na celu wykonanie wyroku wystąpił rząd. Projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Kodeks karny wykonawczy, ustawy - Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 1394), który został uchwalony 25 września 2009 r. Podejmowanie przez Komisję Ustawodawczą inicjatywy w tym samym zakresie należy zatem uznać za zbędne.

W związku z tym przewodniczący komisji senator P. Zientarski zaproponował, aby komisja nie wnosiła o podjęcie inicjatywy ustawodawczej w sprawie wykonania rozpatrzonego wyroku Trybunału Konstytucyjnego. W wyniku głosowania wniosek przyjęto jednogłośnie.

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Ustawodawczej przeprowadzono pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego.

Projekt, przygotowany przez Komisję Ustawodawczą, zmierza do realizacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Jego założenia omówił ekspert ds. legislacji w Biurze Legislacyjnym Kancelarii Senatu Marek Jarentowski. Zaproponowana nowelizacja stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do orzeczenia trybunału z 2 kwietnia 2009 r., stwierdzającego niezgodność z konstytucją art. 434 § 3 i art. 443 zdanie pierwsze in fine ustawy z 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego w zakresie, w jakim dopuszczają one możliwość orzeczenia na niekorzyść oskarżonego w sytuacji zaskarżenia wyroku, wydanego z zastosowaniem art. 387 k.p.k. wyłącznie na korzyść oskarżonego na podstawie zarzutów nieobjętych porozumieniem zawartym w trybie art. 387 k.p.k.

Do zaproponowanych zmian pozytywnie odniosła się prokurator Grażyna Stanek z Ministerstwa Sprawiedliwości. Jednocześnie wyraziła wątpliwość, czy inicjatywa w wystarczającym stopniu realizuje wyrok trybunału.

Po wysłuchaniu opinii senackiego biura legislacyjnego senator Piotr Zientarski zaproponował poprawkę do przedstawionego projektu, którą połączone komisje przyjęły w wyniku głosowania. Do reprezentowania komisji w dalszych pracach nad tym projektem ustawy został upoważniony senator P. Zientarski.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia przystąpiono do pierwszego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji.

Projekt, wniesiony przez Komisję Ustawodawczą, przedstawił Mirosław Reszczyński z senackiego biura legislacyjnego. Zgłoszona nowelizacja stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 14 maja 2009 r., stwierdzającego niezgodność z konstytucją art. 8 ust. 7, art. 32 ust. 7, art. 40 ust. 2, art. 45 ust. 2 oraz art. 49a ust. 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sadowych i egzekucji w zakresie, w jakim wykluczają one możliwość odmowy przyjęcia wniosku o wszczęcie egzekucji lub podjęcia innych czynności, wchodzących w zakres ustawowych zadań komornika, poza granicami właściwości sądu apelacyjnego.

Podczas posiedzenia uwagi do projektu przedstawili Andrzej Kulągowski i Paweł Gintowt z Krajowej Rady Komorniczej, prezes Prokuratorii Skarbu Państwa Marcin Dziurda oraz prokurator G. Stanek z Ministerstwa Sprawiedliwości.

Po wysłuchaniu opinii senackiego biura legislacyjnego senator P. Zientarski zaproponował dwie poprawki do rozpatrywanego projektu. W wyniku głosowania proponowane zmiany uzyskały poparcie połączonych komisji. Do reprezentowania komisji w dalszych pracach nad tym projektem ustawy został upoważniony senator Bohdan Paszkowski.

Posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi poświęcone było promocji artykułów rolno-spożywczych i handlowi zagranicznemu artykułami rolno-spożywczymi z krajami spoza Unii Europejskiej.

Jak stwierdził podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Artur Ławniczak, omawiając zagadnienia związane z tematem obrad, minister rolnictwa aktywnie uczestniczy w działaniach promujących polskie produkty żywnościowe zarówno w kraju, jak i za granicą, realizowanych w ramach:

• programu promocji żywności wysokiej jakości "Poznaj dobrą żywność",
• programu SPO Rybołówstwo i Przetwórstwo Ryb 2004-2006 oraz PO Ryby 2007-2013,
• funduszy promocji produktów rolno-spożywczych,
• Wspólnej Polityki Rolnej - "Wsparcie działań promocyjnych i informacyjnych na rynkach wybranych produktów rolnych",
• Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.

W ramach programu "Poznaj dobrą żywność" resort rolnictwa zorganizował szkolenia "Zdrowie żywność żywienie", adresowane do uczniów i nauczycieli szkół rolniczych. Obejmowały one zagadnienia związane z europejskim prawem dotyczącym bezpieczeństwa żywności, jakością produktów żywnościowych oraz oznaczeniem znakiem jakości "PDŻ - Poznaj dobrą żywność". W szkoleniach wzięło udział około 400 uczniów klas maturalnych oraz nauczyciele uczący przedmiotów związanych z żywieniem i żywnością.

W 2007 r. ministerstwo rolnictwa, w ramach SPO "Rybołówstwo i przetwórstwo ryb 2004-2006", przygotowało kampanię promującą wzrost spożycia produktów rybnych. Umożliwiło to wspieranie sprzedaży tych produktów i wzrost konkurencyjności krajowej branży rybnej w warunkach rosnącej presji i marketingu produktów zagranicznych.

Wiceminister rolnictwa A. Ławniczak przypomniał, że utworzono fundusze promocji mleka, mięsa - wieprzowego, wołowego, końskiego i owczego, ziarna zbóż i przetworów zbożowych, owoców i warzyw, mięsa drobiowego oraz ryb, których celem jest wspieranie marketingu, wzrostu spożycia i promocji produktów rolno-spożywczych. Ze środków zgromadzonych w ramach tych funduszy będzie finansowane informowanie o jakości i cechach, w tym zaletach produktów, a także działania promujące spożycie poszczególnych produktów, wspieranie udziału w wystawach i targach, prowadzenie badań rynkowych dotyczących poszczególnych produktów, wspieranie badań naukowych i prac rozwojowych, mających na celu poprawę jakości produktów i prowadzących do wzrostu ich spożycia, wspieranie szkoleń producentów i przetwórców. W ciągu I kwartału funkcjonowania funduszy promocji zgromadzono około 11 000 000 zł.

Za pomocą mechanizmu Wspólnej Polityki Rolnej "Wsparcie działań promocyjnych i informacyjnych na rynkach wybranych produktów rolnych" Unia Europejska współfinansuje działania informacyjne i promocyjne, prowadzone na terenie państw Wspólnoty, a także na obszarze niektórych państw trzecich. Zasadniczy cel tego mechanizmu to wspieranie kampanii adresowanych do konsumentów na temat walorów, specyficznych cech i jakości produktów rolno-spożywczych wyprodukowanych na terenie UE, a tym samym wpływających na wzrost sprzedaży tych produktów. Organizacje branżowe mogą uzyskać refundację do 80% (50% z budżetu UE i 30% z budżetu krajowego) kosztów poniesionych na prowadzenie działań informacyjnych i promocyjnych w ramach tego mechanizmu. W Polsce obserwuje się wzmożone zainteresowanie promocją produktów rolnych organizacji zrzeszających producentów.

W ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 można uzyskać pomoc finansową w formie refundacji 70% kwalifikowanych kosztów faktycznie poniesionych na realizację działań informacyjnych i promocyjnych. Pomoc przyznawana jest na podstawie umowy zawartej między prezesem Agencji Rynku Rolnego a grupą producentów, realizującą działania informacyjne i promocyjne. Celem tego zadania jest zwiększenie popytu na produkty rolne i środki spożywcze objęte mechanizmami utrzymania jakości żywności, pogłębienie wiedzy konsumentów o mechanizmach jakości żywności oraz zaletach produktów objętych mechanizmami ochrony jakości żywności, a także wsparcie grup producentów skupiających podmioty aktywnie uczestniczące w tych systemach.

Wiceminister A. Ławniczak poinformował także, że od stycznia do sierpnia 2009 r. obroty polskiego handlu zagranicznego towarami rolno-spożywczymi z krajami niebędącymi członkami Unii Europejskiej (UE) wyniosły 3 117 mln euro i były o 7,7% mniejsze niż w analogicznym okresie 2008 r., przede wszystkim na skutek znaczącego spadku importu. Saldo w obrotach z krajami spoza UE pozostało ujemne, w stosunku do poprzedniego roku był jednak znacznie bardziej korzystny i wyniósł -182,5 mln euro.

Wśród krajów spoza UE głównymi odbiorcami polskich towarów w analizowanym okresie były: Federacja Rosyjska, Ukraina i USA. Wartość eksportu do tych krajów stanowiła 50% całkowitej sprzedaży towarów rolno-spożywczych krajom spoza UE i 10% całej sprzedaży polskich artykułów rolno-spożywczych. Na kolejnych miejscach, jeśli chodzi o eksport polskich towarów poza obszar UE, znalazły się: Turcja, Białoruś, Chorwacja, Egipt, Szwajcaria i Norwegia. Wartość eksportu do Federacji Rosyjskiej od stycznia do sierpnia 2009 r. wyniosła 378,5 mln euro i była aż o 29% wyższa niż przed rokiem. W tym wypadku decydujący wpływ miał zdecydowanie większy niż w poprzednim roku eksport świeżych jabłek, szczególnie intensywny w pierwszych pięciu miesiącach 2009 r. Oprócz jabłek do Federacji Rosyjskiej sprzedawano głównie trzodę chlewną, warzywa mrożone, przetwory warzywne, słodycze (głównie cukierki), inne owoce świeże (głównie wiśnie, brzoskwinie i śliwki), a także czekoladę i wyroby czekoladowe. Na Ukrainę wyeksportowano towary o wartości 222,8 mln euro. Było to jednak o 14% mniej niż przed rokiem. Podobnie jak w wypadku Federacji Rosyjskiej, główną pozycją polskiego eksportu na Ukrainę były świeże jabłka. Na tamten rynek trafiły ponadto m.in. polskie mięso wieprzowe, tłuszcz i podroby ze świń, karma dla zwierząt, drób żywy oraz inne owoce świeże (mandarynki, cytryny, brzoskwinie).

Eksport do USA od stycznia do sierpnia 2009 r. wyniósł 139,4 mln euro i było to o 10% więcej niż w tych samych miesiącach 2008 r. Głównym towarem eksportowanym do USA były wódka i napoje spirytusowe, gluten pszenny, przetworzone lub konserwowane mięso, filety rybne (głównie z łososia), czekolada i wyroby czekoladowe oraz przetworzone lub zakonserwowane ryby. Jeśli chodzi o strukturę towarową polskiego eksportu do krajów spoza UE, to w pierwszych 8 miesiącach bieżącego roku głównymi pozycjami były jabłka świeże, pszenica i papierosy. Te ostatnie sprzedawano głównie do Turcji i Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Istotne pozycje to również czekolada i wyroby czekoladowe, mięso wieprzowe, niektóre przetwory spożywcze, sery, wyroby cukiernicze (np. cukierki, wyroby żelowe), alkohol etylowy, wyroby piekarnicze i ciastkarskie (herbatniki, wafle), karma dla zwierząt, trzoda chlewna. Wymienione towary stanowiły łącznie 50% wyrobów rolno-spożywczych ogółem wyeksportowanych do krajów spoza UE. Największy wzrost wartości sprzedaży w stosunku do 2008 r. odnotowano w wypadku pszenicy - prawie 9-krotny, jabłek świeżych - blisko 6-krotny oraz trzody chlewnej - ponad 2-krotny. O 61% spadła natomiast wartość eksportu mleka w proszku, o 52% mięsa wieprzowego, o 20% wyrobów piekarniczych i ciastkarskich, a o - 17% serów.

W ciągu 8 miesięcy 2009 r. wartość importu artykułów rolno-spożywczych z krajów spoza UE wyniosła ogółem 1 650 mln euro i spadła o 16,4% w porównaniu z analogicznym okresem 2008 r. Udział tej grupy krajów w strukturze importu towarów rolno-spożywczych ogółem wyniósł 28,8%. W stosunku do poprzedniego roku oznaczało to spadek o 0,9%. Wśród krajów spoza UE największym dostawcą towarów rolno-spożywczych do Polski była Argentyna. Wysokie miejsca zajęły także Chiny, Norwegia i USA, a także Brazylia i Ukraina. Wartość importu z tych krajów stanowiła 54% całkowitych zakupów towarów rolno-spożywczych dokonanych w krajach spoza UE i 15% ogólnego importu polskich artykułów rolno-spożywczych. Dalsze miejsca zajmują Turcja, Ekwador, Wietnam i Wybrzeże Kości Słoniowej.

W trakcie dyskusji zwracano uwagę, że rolnik nie powinien ponosić tak wysokich kosztów promocji artykułów rolno-spożywczych. Wskazywano, iż bardzo wiele instytucji zajmuje się promocją, między nimi nie ma jednak żadnej merytorycznej współpracy. Jak mówiono, w poszczególnych branżach wiele kontrowersji wywołuje tworzenie składu komisji zarządzającej w ramach funduszy promocji.

Odpowiadając na pytania senatorów, wiceminister A. Ławniczak wskazywał, że to sama branża decyduje o tym, jak będzie skład komisji, jaki artykuł chce promować i w jaki sposób wydawać zgromadzone środki. Zdaniem wiceministra, nie można dopuścić do tego, aby rolnicy nie mieli wypływu na kształt działań promocyjnych.

Podsumowując obrady, stwierdzono, że Polska jest bardzo ważnym producentem żywności w Europie, mającym ambicje sprzedaży tych produktów zarówno na rynku europejskim, jak i światowym. Uznano, że należy szukać nowych rynków zbytu dla konkretnych produktów czy wybranych typów żywności.

* * *

Posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej zwołano w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.

Nowelizację, uchwaloną przez Sejm z przedłożenia Komisji Nadzwyczajnej "Przyjazne Państwo" do spraw związanych z ograniczaniem biurokracji, omówiła Anita Gwarek, wicedyrektor Departamentu Prawa Pracy w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej. Zmierza ona do uproszczenia procedur zatrudniania pracowników tymczasowych.

Zaproponowane zmiany umożliwią zatrudnianie pracowników tymczasowych u pracodawców, u których wystąpiły zwolnienia grupowe, szczególnie w działach, gdzie nie było takich zwolnień, a jest zapotrzebowanie na pracowników tymczasowych. Ponadto nowela wprowadza obowiązek wystawiania pracownikowi tymczasowemu świadectwa pracy raz w roku kalendarzowym, uwzględniającego wszystkie okresy zatrudnienia w danym roku. Zlikwiduje to konieczność wystawiania świadectwa pracy przez agencję pracy tymczasowej po każdym rozwiązaniu lub wygaśnięciu stosunku pracy.

Nowela wyeliminuje także konieczność wielokrotnego powtarzania przez pracownika tymczasowego szkoleń z zakresu bhp i wstępnych badań lekarskich, jeżeli przerwa między jednym zatrudnieniem a następnym z tą samą agencją nie będzie trwała dłużej niż 30 dni.

Podczas sejmowych prac nad nowelizacją odrzucono wniosek mniejszości, w którym proponowano wydłużenie - z 12 do 18 miesięcy w ciągu trzech lat - terminu, na jaki można zatrudniać tymczasowego pracownika u jednego pracodawcy.

Podczas posiedzenia Komisja Gospodarki Narodowej zapoznała się także z pozytywną opinią o ustawie, którą przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu. Żadnych uwag nie zgłosili również senatorowie w czasie dyskusji.

Wobec tego przewodniczący obradom senator Kazimierz Kleina zgłosił wniosek o przyjęcie bez poprawek nowelizacji ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. W wyniku głosowania poparło go 6 senatorów, 3 osoby były przeciw, a 1 wstrzymała się od głosu. Na sprawozdawcę stanowiska komisji podczas posiedzenia plenarnego Izby wybrano senatora Stanisława Bisztygę.

Senatorowie z Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Budżetu i Finansów Publicznych rozpatrzyli ustawę o zmianie ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych i postanowili zaproponować wprowadzenie do niej dwóch poprawek.

Sejm uchwalił tę ustawę 23 października 2009 r. na podstawie projektu poselskiego. Zakłada ona, że spółdzielcy, którzy przez 20 lat terminowo spłacali kredyty mieszkaniowe z tzw. starego portfela, będą mogli liczyć na umorzenie odsetek; do spłaty pozostanie im kapitał. Pierwsza z zaproponowanych przez połączone komisje poprawek ma charakter techniczny, druga upoważnia Radę Ministrów do wydania rozporządzenia w sprawie realizacji nowelizacji ustawy, w tym zasad umarzania odsetek. Ustalono, że proponowane zmiany zarekomenduje Izbie senator Stanisław Jurcewicz.

Połączone komisje odrzuciły natomiast zmianę zgłoszoną przez senatora Grzegorza Banasia. Dotyczyła ona całkowitego umorzenia do 2016 r. zadłużenia spółdzielców (kapitału i odsetek), jeżeli przez 15 lat sumiennie spłacali swoje zadłużenie. Według tej propozycji, roczna spłata powinna wynosić co najmniej 1% wartości zajmowanego lokalu spółdzielczego lub co najmniej 2% wartości lokalu własnościowego.

Negatywną opinię na temat tej poprawki przedstawił wiceminister infrastruktury Piotr Styczeń. Jego zdaniem, w obecnej sytuacji byłoby to zbyt duże obciążenie dla budżetu.

Ustawa z 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych dotyczy osób, które zaciągnęły kredyt na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, czyli z tzw. starego portfela, w okresie ogromnego wzrostu inflacji, a co za tym idzie - wysokiego oprocentowania kredytów. Dotyczy ona spółdzielni mieszkaniowych i osób indywidualnych, które zaciągnęły kredyty długoterminowe, na 40-60 lat, przed 31 maja 1992 r.

Nowelizacja przewiduje m.in. przejściowy wykup odsetek przez państwo i częściowe ich umorzenie. Zgodnie z nią po umorzeniu odsetek kredytobiorca będzie musiał spłacać kapitał plus odsetki ustalone na aktualnie obowiązujących zasadach. Warunki spłaty nie mogą być jednak gorsze od dotychczasowych.

Inną zmianą przewidzianą w noweli jest wprowadzenie możliwości spłaty kredytu za swoich członków przez spółdzielnię, jeżeli jej walne zgromadzenie podejmie uchwałę w tej sprawie. Potem spółdzielnia przeniesie dług na członków, którzy to jej, a nie bankom, będą zwracali pieniądze.

Według danych PKO BP, który obsługuje największy portfel udzielonych kredytów mieszkaniowych, na koniec 2008 r. z tytułu takiego kredytu w tym banku było zadłużonych prawie 105 tys. lokali spółdzielczych na łączną kwotę ponad 8,7 mld zł. Na koniec 2009 r. przewidywane zadłużenie obywateli z tytułu kredytów mieszkaniowych ma wynieść 8,4 mld zł.

Jak wyjaśniał wiceminister P. Styczeń, wydatki budżetu państwa z tytułu wykupu odsetek od kredytów mieszkaniowych wyniosły dotychczas około 11 mld zł. Jak mówił, dzięki zmianie ustawy kredytobiorca mający około 58 tys. długu w związku z umorzeniem odsetek może uzyskać około 8,8 tys. zł; mający około 132 tys. zł długu - około 15,7 tys. zł.

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Ustawodawczej, Komisji Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisji Nauki, Edukacji i Sportu przeprowadzono pierwsze czytania dwóch projektów:

• projektu ustawy o zmianie ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o finansowaniu Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie z budżetu państwa - zgłoszonego przez grupę senatorów, których reprezentował senator Tadeusz Skorupa;

• projektu ustawy o finansowaniu Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie z budżetu państwa - zgłoszonego przez grupę senatorów, których reprezentował Stanisław Bisztyga.

Podczas obrad senator Kazimierz Wiatr poinformował, że kierowana przez niego komisja nauki rozpatrzyła właśnie pozytywnie ustawę o zmianie ustawy o finansowaniu Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie z budżetu państwa oraz ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Zawiera ona rozwiązania proponowane w obu projektach rozpatrywanych przez połączone komisje. W sprawie tej ustawy Senat zajmie stanowisko na swoim 44. posiedzeniu. Wobec tego połączone komisje zdecydowały w głosowaniu o odrzuceniu obu rozpatrywanych projektów.

Odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą.

Senatorowie pozytywnie ocenili projekt "Panorama Literatury Polskiej", portal internetowy tworzony obecnie przez Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Będzie to nowoczesna baza informacji o polskiej kulturze literackiej. Przygotowana w formie haseł, ma zawierać m.in. sylwetki pisarzy z uwzględnieniem ich twórczości, interpretacje najważniejszych dzieł literackich, a także prezentację epok, stylów i prądów literackich. Baza ma też ukazywać związki literatury z innymi dziedzinami kultury. "Panorama Literatury Polskiej" adresowana jest do studentów i uczniów, szczególnie tych z zagranicy, niekiedy niemających dostępu do polskich bibliotek i innych instytucji kulturalnych.

Informację przedstawili dyrektor i wicedyrektor ds. kultury Instytutu Badań Literackich prof. Elżbieta Sarnowska-Temeriusz i Mikołaj Sokołowski, Krzysztof Mrowcewicz z IBL oraz Elżbieta Nowocień, były konsul generalny w Kolonii, zajmująca się promocją języka i kultury polskiej w Niemczech.

Jak przypomniała prof. E. Sarnowska-Temeriusz, stworzenie "Panoramy Literatury Polskiej" jest jednym z najważniejszych postulatów zjazdu polonistów zagranicznych, który odbył się w 2006 r. na uniwersytecie w Toronto. Portal ma być pomocą naukową i edukacyjną, umożliwiającą rozwój studiów polonistycznych, a także promować kulturę polską za granicą. Jej zdaniem, dzięki temu przedsięwzięciu można też podjąć starania o wprowadzenie niektórych dzieł z kanonu literatury polskiej do kanonu literatury powszechnej.

Podczas posiedzenia senatorom zaprezentowano przykładowe hasła, które znajdą się w portalu. Jego uruchomienie przewidywane jest na wiosnę 2010 r. Projekt będzie stale monitorowany i rozwijany przez Instytut Badań Literackich. "Panorama Literatury Polskiej" w maju 2008 r. została objęta patronatem przez marszałka Bogdana Borusewicza.

Z akceptacją senatorów spotkała się także inicjatywa zorganizowania w 2010 r. I Światowego Polonijnego Kongresu Kultury Polskiej. O przygotowaniach do kongresu mówił Witold Rybczyński z Fundacji Kultury. Kongres, którego organizatorami są Fundacja Kultury oraz Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, planowany jest na jesień 2010 r., a odbywać się ma na Zamku Królewskim w Warszawie lub na krakowskim Wawelu. W planach jest zaproszenie około 300 najwybitniejszych polskich twórców działających za granicą: pisarzy, plastyków, muzyków, architektów.

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisji Ustawodawczej przeprowadzono pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym.

Projekt przygotowany przez Komisję Ustawodawczą i realizujący wyrok Trybunału konstytucyjnego przewiduje, że związki zawodowe będą mogły wpływać na kształt statutu uczelni niepublicznej. Jak zapisano, "statut uczelni niepublicznej nadaje jej założyciel albo uchwala organ kolegialny uczelni, wskazany w statucie, po zasięgnięciu opinii związków zawodowych działających w uczelni".

Rozpatrywany projekt ma dostosować system prawa do wyroku trybunału z 28 kwietnia 2009 r., w którym orzeczono, że przepis prawa o szkolnictwie wyższym, uniemożliwiający związkom zawodowym wpływanie na kształt statutu uczelni niepublicznej, jest niezgodny z konstytucją. Wniosek do trybunału o zbadanie tego przepisu złożyła Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność".

W uzasadnieniu swojego orzeczenia Trybunał Konstytucyjny wskazał, że związki zawodowe mają konstytucyjne prawo do udziału w procesie nadawania statutu uczelni niepublicznej, co wynika z art. 59 konstytucji, zgodnie z którym "związki zawodowe mają prawo do rokowań". Jak stwierdzono, prawo do rokowań oznacza prawo do wyrażania opinii związków zawodowych we wszystkich sprawach dotyczących praw i obowiązków pracowników, w tym zgłaszanych przez związki zawodowe uwag i opinii do projektów statutów jako aktów prawnych, normujących takie jednostki organizacyjne jak uczelnie publiczne i niepubliczne.

Statut uczelni niepublicznej reguluje m.in. kwestie odnoszące się do sytuacji prawnej osób zatrudnionych w szkołach wyższych, w tym przede wszystkim nauczycieli akademickich. Ponadto określa wymagania kwalifikacyjne, jakie musi spełniać kandydat na prorektora, kompetencje dziekana, tryb postępowania poprzedzającego zatrudnienie pracownika po raz pierwszy na podstawie mianowania, okresy zatrudnienia na stanowisku asystenta i adiunkta dla osób nieposiadających stopnia doktora i doktora habilitowanego, a także zasady i tryb przeprowadzania konkursu i kryteria oceny nauczycieli akademickich.

Podczas posiedzenia pozytywną opinię o projekcie przedstawiła wiceminister nauki i szkolnictwa wyższego Grażyna Pawelska-Skrzypek. Poinformowała także, że resort przygotowuje analogiczną ustawę, wykonując wyrok Trybunału Konstytucyjnego.

W wyniku głosowania połączone komisje awcza opowiedziały się za wprowadzeniem 1 poprawki do projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i skierowaniem go do dalszych prac legislacyjnych. Ustalono, że podczas drugiego czytania projektu sprawozdanie w tej sprawie złoży senator Piotr Zientarski.

Senatorowie z Komisji Budżetu i Finansów Publicznych postanowili nie zgłaszać zastrzeżeń do ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Ustalono, że przyjęcie noweli sejmowej bez poprawek zarekomenduje Izbie w imieniu komisji senator Henryk Woźniak.

Nowelizacja, przygotowana przez posłów PO, przewiduje, że dochody ze sprzedaży certyfikatów pochodzenia energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii mają podlegać opodatkowaniu na takich samych zasadach jak dochody z działalności gospodarczej lub opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 5,5%.

Zdaniem wnioskodawców, obecne przepisy są nieprecyzyjne. Dlatego większość urzędów skarbowych traktuje dochody ze sprzedaży świadectw jak dochody ze zbycia instrumentów finansowych, co podlega opodatkowaniu podatkiem w wysokości 19%. Producenci "zielonej" energii mają problemy z wykazaniem dochodów ze sprzedaży certyfikatów jako dochodów z działalności gospodarczej, co przekłada się na brak wiarygodności i zdolności kredytowej. To z kolei odstrasza potencjalnych inwestorów i instytucje finansowe. Jak napisano w uzasadnieniu projektu, kwalifikowanie świadectwa na równi z instrumentami finansowymi określonymi w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi jest nieracjonalne i wynika z błędu ustawodawcy. Zdaniem pomysłodawców, nowelizacja spowoduje przyspieszenie rozwoju sektora energii odnawialnej, a co za tym idzie - wzrost gospodarczy i wzrost zatrudnienia.

Podczas posiedzenia pozytywną opinię o ustawie sejmowej przedstawili wiceminister finansów Maciej Grabowski, a także dyrektor Departamentu Podatku Dochodowego w tym resorcie Ewa Adamiak. Przebieg prac sejmowych nad tą ustawą zrelacjonował poseł sprawozdawca Marek Zieliński. Żadnych uwag o charakterze legislacyjnym nie zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W drugiej części posiedzenia Komisji Budżetu i Finansów Publicznych senatorowie zapoznali się z informacją Ministerstwa Finansów na temat budżetu zadaniowego. Gośćmi komisji byli wiceminister finansów Elżbieta Suchocka-Roguska, koordynator krajowy budżetu zadaniowego Piotr Perczyński i dyrektor Departamentu Reformy Finansów Publicznych Marta Postuła.

Zdaniem P. Perczyńskiego, ustawa budżetowa na 2013 r. będzie przygotowana w układzie zadaniowym, ale nie jest wykluczone, że budżet zadaniowy zostanie wprowadzony wcześniej. Jego wcześniejsze wdrożenie stanie się możliwe, jeżeli prace nad tym będą prowadzone tak sprawnie jak dotychczas. "Nie wolno pozwolić, by tego typu reformy, nad których przygotowaniem pracują tysiące ludzi, trwały zbyt długo" - zaznaczył P. Perczyński. Wyjaśnił, że wprowadzenie budżetowania zadaniowego służy strategicznemu zarządzaniu państwem. Powiedział także, że Unia Europejska uważa, iż wprowadzenie budżetu zadaniowego jest właściwym kierunkiem reformowania finansów publicznych.

Z wcześniejszych informacji resortu finansów wynika, że planuje się, by ustawa budżetowa na 2012 r. była napisana w dwóch wersjach - w układzie tradycyjnym i zadaniowym. Dotychczas wszystkie ustawy budżetowe zapisywano i realizowano w ujęciu tradycyjnym. Projekt przyszłorocznej ustawy po raz pierwszy oprócz tradycyjnego uzasadnienia zawiera także uzasadnienie zadaniowe.

Budżet tradycyjny jest rocznym planem finansowym, uwzględniającym planowane dochody i wydatki, jego struktura jest mało czytelna. Zawiera 85 części, 33 działy, 576 rozdziałów. Oznacza to, że niektóre wydatki państwa, np. socjalne, mogą się znaleźć w kilku różnych pozycjach, co utrudnia ich odnalezienie. Dysponenci środków budżetowych nie są rozliczani z realizacji zadania, ale wydatkowania pieniędzy.

Budżet zadaniowy jest skonsolidowanym planem wydatków sektora finansów publicznych, sporządzanym w perspektywie dłuższej niż rok, w układzie funkcji państwa, zadań i podzadań. Zawiera elastyczny i przejrzysty układ wydatków przeznaczonych na realizację 22 funkcji państwa, np. socjalnej, 151 zadań i 599 podzadań. Przy realizacji zadań w takim budżecie stosuje się tzw. mierniki, które pozwalają badać stopień realizacji założonych celów.

Jak stwierdził P. Perczyński, dopasowanie właściwych mierników do celów jest piętą achillesową przy tworzeniu budżetu zadaniowego. W praktyce wykonanie budżetu zadaniowego polega na tym, że pieniądze przekazuje się na realizację konkretnych celów, np. inwestycji kolejowej. Nie są to jednak środki na inwestycję jako taką, ale np. na budowę określonego odcinka torów. Miernikiem wykonania takiego zadania może być np. skrócenie czasu przejazdu pociągów na tym odcinku.

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich oraz Komisji Ustawodawczej przystąpiono do pierwszego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora.

Projekt, przygotowany przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich, dotyczy przepisów odnoszących się do Rejestru Korzyści i zmierza do usunięcia wątpliwości interpretacyjnych. Chodzi m.in. o zachowanie lub zwiększenie jawności informacji o aktywności gospodarczej i społecznej parlamentarzystów, jednoznaczności stawianych im wymagań i czytelności informacji umieszczanych w rejestrze. Uznano, że jego użyteczność zależy m.in. od tego, by nie powielał on informacji zawartych w innych dokumentach. Z tego względu w art. 35a ust. 2, definiującym instytucję rejestru, zaproponowano dodanie zastrzeżenia, że do rejestru nie należy wpisywać informacji o korzyściach uzyskiwanych przez parlamentarzystów na podstawie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora oraz podlegających ujawnieniu w oświadczeniu majątkowym.

W skład korzyści uzyskiwanych na podstawie ustawy wchodzą m.in. uposażenia, diety, możliwość korzystania z darmowych, tj. finansowanych z budżetu państwa, przelotów i przejazdów na obszarze kraju, możliwość korzystania z przesyłek poselskich (senatorskich), zakwaterowania w hotelu poselskim itd. Wartość tych korzyści jest podawana do wiadomości publicznej m.in. poprzez umieszczenie odpowiednich kwot w ustawie budżetowej (w częściach dotyczących kancelarii Sejmu i Senatu) oraz poprzez ustawowe określenie wysokości uposażeń i diet. Kwoty te są również często przypominane w mediach. Ponadto płatności na rzecz parlamentarzysty są przez niego corocznie ujawniane w oświadczeniu majątkowym. Parlamentarzyści aktywni zawodowo lub gospodarczo corocznie ujawniają także w oświadczeniu majątkowym swoje przychody i podstawowe składniki majątku. Wpisywanie przychodów z działalności gospodarczej, wynagrodzeń, uposażeń, diet do Rejestru Korzyści powielało dane umieszczane w oświadczeniach majątkowych.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu projektu, nawet obowiązek bieżącego prowadzenia Rejestru Korzyści (zgłaszanie zmian w ciągu 30 dni od ich powstania) nie uzasadnia dublowania w nim wpisów z oświadczenia majątkowego, chodzi bowiem przede wszystkim o możliwość kontrolowania tych informacji przez opinię publiczną, a nie o szybkość ich przekazywania.

Przyjmując, że informacje o aktywności gospodarczej i zawodowej będą wykazywane jedynie w oświadczeniu majątkowym, należało usunąć dotychczasowy obowiązek ujawniania w rejestrze danych o wszystkich zajmowanych stanowiskach i zajęciach wykonywanych zarówno w administracji publicznej, jak i w instytucjach prywatnych, z tytułu których pobiera się wynagrodzenie, oraz pracy zawodowej wykonywanej na własny rachunek. Zdaniem wnioskodawców, przepis ten budził wiele wątpliwości także ze względu na brak definicji instytucji prywatnej.

Autorzy projektu zwrócili też uwagę na przepisy zawarte w art. 35a ust. 3 i istotne znaczenie zapisu, mówiącego o "innych korzyściach" o wartości większej niż przyjęta kwota. Inaczej mówiąc, to przepis o obowiązku ujawnienia wszystkich korzyści o wartości przekraczającej ustalone minimum. Istotna jest wartość korzyści, powyżej której należy ją ujawnić. Obecnie trzeba informować o darowiźnie otrzymanej od podmiotów krajowych lub zagranicznych, jeżeli jej wartość przekracza 50% najniższego wynagrodzenia pracowników, obowiązującego w grudniu roku poprzedzającego, określonego przez ministra pracy, czyli 760 zł. Tak więc do Rejestru Korzyści należy zgłaszać darowizny większe niż 380 zł. Od 1 stycznia 2009 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi 1276 zł, czyli połowa tej kwoty to 638 zł. Tyle wynosiłaby granica zgłaszania korzyści, gdyby nie wspomniane wcześniej przepisy. Zaproponowane rozwiązanie opiera się na założeniu, że to właśnie ostatnie rozwiązanie jest najbliższe intencji ustawodawcy, dlatego w obu przepisach odwołujących się do kwoty wskazano właśnie 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę.

W projekcie zrezygnowano także z powtórzenia dwóch dotychczasowych przepisów o corocznej publikacji danych zawartych w rejestrze oraz o tym, że ujawnienie informacji w rejestrze nie zwalnia od odpowiedzialności przewidzianej w ustawie za niedopełnienie określonych w niej obowiązków.

W opinii wnioskodawców, upowszechnienie Internetu, w którym umieszczane są na bieżąco zgłoszenia do rejestru, czyni bezprzedmiotowym wydawanie odrębnej publikacji. Przepis ten nie jest więc od lat realizowany. Z kolei ujawnienie informacji w rejestrze nie zwalnia z odpowiedzialności za niedopełnienie obowiązków ustawowych. Wnioskodawcy uznali, że dotychczasowe wpisy należy wyodrębnić w ramach publikacji internetowych, tak aby czytelnicy rejestru mieli jasność, które zgłoszenia zostały dokonane po zmianie przepisów.

Po zapoznaniu się ze zmianami zaproponowanymi w nowelizacji ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora i z ich uzasadnieniem połączone komisje postanowiły kontynuować pierwsze czytanie tego projektu na kolejnym posiedzeniu. Ustalono, że do 16 listopada senatorowie mogą zgłaszać swoje uwagi i propozycje zmian. Komisje oczekują także na opinię resortu sprawiedliwości.

Na swym posiedzeniu Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich rozpatrzyła, skierowany przez marszałka Senatu, wniosek Krzysztofa Dudka z 21 września 2009 r. o wyrażenie przez Izbę zgody na pociągnięcie senatora Norberta Krajczego do odpowiedzialności karnej z art. 212 par. 2 kodeksu karnego, dotyczącego pomówienia.

Z wnioskiem wystąpił były ordynator oddziału chirurgii klatki piersiowej szpitala w Nysie. Zarzucił on senatorowi N. Krajczemu, który jest dyrektorem nyskiego ZOZ, że w wywiadzie dla dziennika "Nowa Trybuna Opolska" bezpodstawnie posądził go o złe prowadzenie oddziału chirurgii klatki piersiowej, co w konsekwencji doprowadziło do likwidacji oddziału.

Art. 212 k.k. przewiduje, że za pomówienie grozi grzywna lub kara ograniczenia albo pozbawienia wolności do roku, a w wypadku gdy do pomówienia doszło za pomocą środków masowego komunikowania, do 2 lat.

Jak poinformował przewodniczący komisji senator Zbigniew Szaleniec, komisja ma za zadanie rozpatrzyć wniosek oskarżyciela prywatnego K. Dudka w sprawie uchylenia immunitetu senatorowi N. Krajczemu w związku z wniesieniem przeciwko senatorowi prywatnego aktu oskarżenia do Sądu Rejonowego w Opolu. Przypomniał, że marszałek Senatu wyznaczył senatorowi termin na złożenie oświadczenia o wyrażenie zgody na pociągniecie go do odpowiedzialności karnej. W związku z niewyrażeniem przez senatora N. Krajczego zgody na zrzeczenie się immunitetu formalnego komisja musi rozpatrzyć ten wniosek i przedłożyć Senatowi sprawozdanie w tej sprawie.

Podczas posiedzenia swoje stanowisko w tej sprawie przedstawił senator N. Krajczy.

Następnie powołano komisję skrutacyjną w składzie senatorowie: Piotr Ł.J. Andrzejewski, Zbigniew Meres i Stanisław Piotrowicz, która przeprowadziła tajne głosowanie w sprawie rozpatrywanego wniosku. W wyniku tajnego głosowania komisja opowiedziała się za przedłożeniem Senatowi propozycji odrzucenia wniosku o uchylenie immunitetu senatorowi N. Krajczemu. Na sprawozdawcę stanowiska Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich został powołany senator Piotr Zientarski.

Senatorowie z Komisji Spraw Unii Europejskiej zapoznali się z informacją rządu na temat posiedzenia Rady Europejskiej, które odbyło się 29 i 30 października 2009 r. w Brukseli. Informację przedstawił podsekretarz stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej Piotr Serafin.

Podczas szczytu przywódcy państw i rządów UE przyjęli wspólny unijny mandat na grudniową konferencję klimatyczną w Kopenhadze. Zgodzono się także na usunięcie głównej przeszkody na drodze do wejścia w życie Traktatu z Lizbony i wyłączono Czechy z obowiązywania Karty Praw Podstawowych, co wcześniej uzyskały Wielka Brytania i Polska w specjalnym protokole do traktatu.

Przywódcy państw i rządów Unii Europejskiej potwierdzili, że najuboższe i rozwijające się kraje świata potrzebują do 2020 r. 100 mld euro rocznie na walkę ze zmianami klimatycznymi. Nie podano jednak, jaką część tej sumy UE jako całość jest gotowa wyasygnować. Unia zadeklaruje ją dopiero, gdy swe zobowiązania ujawnią USA, Japonia czy inne bogate kraje świata. Uzgodniono natomiast, że przy obliczaniu składki należnej od poszczególnych państw UE Unia weźmie "w pełni pod uwagę zdolność do ponoszenia kosztów przez mniej zamożne kraje UE". To właśnie ten zapis przekonał Polskę i inne uboższe nowe kraje UE do zaakceptowania porozumienia. Finansowe wsparcie krajów najbiedniejszych i rozwijających się jest konieczne, by w Kopenhadze doszło do globalnego porozumienia o redukcji emisji CO² po 2012 r., kiedy wygaśnie protokół z Kioto.

UE szacuje na 22-50 mld euro rocznie konieczne wsparcie na ten cel ze środków publicznych w latach 2013-2020. W zależności od porozumienia w Kopenhadze Unia deklaruje pomoc najbiedniejszym już w latach 2010-2012. We wnioskach końcowych ich potrzeby w tym okresie określono na 5-7 mld euro rocznie, przy czym UE nie zobowiązuje się do konkretów. Ustalono, że kraje członkowskie UE złożą się na ten cel na zasadzie pełnej dobrowolności, co m.in. postulowała Polska. Szczegóły uzgodni, powołana specjalnie w tym celu, grupa robocza. Wynik jej prac ma być przedstawiony do akceptacji na jednym z kolejnych szczytów Unii Europejskiej, po konferencji w Kopenhadze. Polska zagwarantowała sobie, że nastąpi to jednomyślnie, choć Traktat z Lizbony przewiduje podejmowanie decyzji kwalifikowaną większością głosów.

W Brukseli zaaprobowano też powołanie unijnego korpusu dyplomatycznego, zobowiązując przyszłego szefa unijnej dyplomacji, by działał on już od kwietnia 2010 r. Przewidziana w Traktacie z Lizbony Europejska Służba Działań Zewnętrznych (ESDZ) ma być quasi-instytucją z własnym budżetem, podzieloną na departamenty według tematyki lub klucza geograficznego, np. ds. regionu kaukaskiego. Zmierza to do uczynienia z Unii Europejskiej "skutecznego, spójnego i strategicznego gracza globalnego, m.in. w relacjach ze strategicznymi partnerami, a także w sąsiedztwie i obszarach dotkniętych konfliktami". Ilu dyplomatów i ile unijnych przedstawicielstw na świecie będzie pracować w ramach ESDZ, ma dokładnie ustalić dopiero wysoki przedstawiciel, ale już wiadomo, że przynajmniej kilka tysięcy.

Ponadto na szczycie w Brukseli zatwierdzono nową unijną Strategię dla Morza Bałtyckiego, już wcześniej zaaprobowaną przez ministrów, a także zdecydowano o wzmocnieniu agencji "Frontex" ds. zarządzania granicami zewnętrznymi, mającej siedzibę w Warszawie. Zaproponowano, by zajmowała się ona organizacją wspólnych czarterowych lotów z nielegalnymi imigrantami odsyłanymi do krajów pochodzenia.

Podczas posiedzenia Komisji Spraw Unii Europejskiej przyjęto także plan pracy w ramach projektu pilotażowego, dotyczącego kontroli zasady pomocniczości i proporcjonalności na przykładzie projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych i dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie utworzenia europejskiego certyfikatu spadkowego; sygnatura Komisji Europejskiej COM (2009) 154.

Przewiduje on:

1. Posiedzenie Komisji Spraw Unii Europejskiej 3 listopada 2009 r.

• przyjęcie planu pracy,
• wskazanie komisji branżowych opiniujących projekt dyrektywy (Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji),
• wyznaczenie ekspertów (termin przygotowania opinii - 4 grudnia 2009 r.) ,
• wyznaczenie senatora sprawozdawcy.

1. Wspólne posiedzenie Komisji Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji 9 grudnia 2009 r.

• wysłuchanie opinii przedstawicieli ministerstwa i UKIE,
• wysłuchanie opinii ekspertów komisji,
• dokonanie oceny projektu dyrektywy,
• zgłoszenie wniosków.

1. Posiedzenie Komisji Spraw Unii Europejskiej bezpośrednio po wspólnym posiedzeniu komisji:

• przyjęcie opinii na podstawie zgłoszonych wniosków.

1. Przygotowanie raportu i przesłanie go do sekretariatu COSAC do 17 grudnia 2009 r.
2. W wypadku uznania naruszenia zasady pomocniczości przesłanie uzasadnionej opinii do Komisji Europejskiej, Rady i Parlamentu Europejskiego do 17 grudnia 2009 r.

Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowała także następujące projekty aktów prawnych UE:

• Projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE dotyczącego środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylającego dyrektywę 2004/67/WE - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; sygnatura Komisji Europejskiej COM (2009) 363.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Gospodarki.

Referent: senator Janusz Rachoń.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Joanna Strzelec-Łobodzińska.

Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE.

• Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady UE zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dla niektórych produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku") - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; sygnatura Komisji Europejskiej COM (2009) 539.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Referent: senator Jerzy Chróścikowski.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Andrzej Dycha.

Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt rozporządzenia Rady UE.

• Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady UE zmieniającej dyrektywę 2003/71/WE w sprawie prospektu emisyjnego, publikowanego
  w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych, oraz dyrektywę 2004/109/WE w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; sygnatura Komisji Europejskiej COM (2009) 491.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Finansów.

Referent: senator Jan Wyrowiński.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Maciej Grabowski.

Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady UE.

• Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE w sprawie wspólnotowego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanawiające Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego - wraz
  z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; sygnatura Komisji Europejskiej COM (2009) 499.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Finansów.

Referent: senator Tomasz Misiak.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu M. Grabowski.

Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE z uwzględnieniem uwag rządu.

• Wniosek dotyczący decyzji Rady UE powierzającej Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania dotyczące funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; sygnatura Komisji Europejskiej COM (2009) 500.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Finansów.

Referent: senator T. Misiak.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu M. Grabowski.

Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt decyzji Rady UE z uwzględnieniem uwag rządu.

• Projekt dyrektywy Rady UE zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w zakresie fakultatywnego i tymczasowego stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w związku z dostawami niektórych towarów i usług podatnych na oszustwa - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; sygnatura Komisji Europejskiej COM (2009) 511.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Finansów.

Referent: senator Witold Idczak.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu M. Grabowski.

Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt dyrektyw Rady UE.

• Wnioski nierozpatrywane - propozycje zaakceptowane przez Komisję Spraw Unii Europejskiej:

4 listopada 2009 r.

Podczas posiedzenia Komisji Rodziny i Polityki Społecznej rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o pomocy społecznej.

Nowelizację, uchwaloną przez Sejm na podstawie projektu poselskiego, omówił podsekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej Marek Bucior. Przyznaje ona radom powiatowym uprawnienia do zwiększenia wymiaru pomocy pieniężnej dla rodzin zastępczych, a także przeznaczonej na kontynuowanie nauki i usamodzielnienie wychowanków tych rodzin oraz podwyższenia wartości pomocy rzeczowej na zagospodarowanie. Wiceminister postulował przyjęcie ustawy bez poprawek.

W trakcie dyskusji senator Stanisław Kogut zauważył, że powiaty mają bardzo ograniczone dochody, a wraz z przyznawaniem nowych uprawnień radom powiatów nie otrzymują dodatkowych środków na realizację tych celów ustawowych. Senator Piotr Kaleta wyrażał natomiast obawę, że z ustawy skorzystają jedynie rodziny zastępcze w bogatych powiatach. Obaw senatorów nie podzielił wiceminister M. Bucior.

Senatorowie zapoznali się także z opinią Biura legislacyjnego Kancelarii Senatu, które stwierdziło, że sejmowa nowela nie budzi zastrzeżeń o charakterze legislacyjnym.

W wyniku głosowania Komisja Rodziny i Polityki Społecznej postanowiła jednomyślnie, 7 głosów, zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora P. Kaletę.

Kolejnym rozpatrywanym aktem prawnym była ustawa o zmianie ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin oraz ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Przyjęcie nowelizacji, uchwalonej z przedłożenia Rady Ministrów, rekomendował senatorom wiceminister pracy i polityki społecznej M. Bucior.

Dzięki tej ustawie osoby deportowane do pracy przymusowej oraz osadzone w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR, a obecnie mieszkające poza Polską, będą mogły złożyć do czerwca 2010 r. wniosek o wznowienie postępowania w sprawie przyznania świadczeń. Osobom, które złożyły stosowne wnioski o przyznanie świadczeń, a którym zakłady emerytalno-rentowe odmówiły ich przyznania, przysługiwać będzie prawo złożenia wniosku o wznowienie postępowania. Posłowie przyjęli poprawkę wydłużającą termin, w którym można złożyć ten wniosek z 3 do 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Zgodnie z poprawką w wypadku ustalenia prawa do świadczeń osób zamieszkałych poza Polską wypłata będzie następować od miesiąca złożenia wniosku, nie wcześniej jednak niż od 1 maja 2004 r.

Nowela ma wejść w życie 1 stycznia 2010 r. Dostosowuje ona polskie prawo do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z 22 maja 2008 r.

Dotychczas organy emerytalno-rentowe odmawiały wypłaty świadczeń lub zawieszały wypłatę osobom przebywającym poza Polską. Świadczenia te mogli otrzymać tylko ci weterani czy represjonowani, którzy mieszkali w Polsce. Trybunał uznał, że jest to rozwiązanie niezgodne z prawem europejskim.

Przepisy ustawy dotyczą około 2 tys. osób. Około 1 tys. osób zamieszkałych poza granicami otrzyma świadczenia z tytułu ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych, drugie tysiąc - z tytułu ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym.

Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych wydał około 320 tys. decyzji o przyznaniu świadczenia represjonowanym lub deportowanym. Comiesięczne świadczenie w wysokości maksymalnie 173 zł przysługuje osobie, która co najmniej 20 miesięcy lub dłużej przebywała w obozie pracy lub na deportacji. Inwalidów wojennych jest natomiast niespełna 90 tys., w tym samych inwalidów około 60 tys., 30 tys. zaś to uprawnieni do rent wdowy/wdowcy po nich. Średnio - według danych Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych - inwalidzi otrzymują rentę w wysokości 1850 zł.

Senatorowie wysłuchali także uwag senackiego biura legislacyjnego, które zwróciło uwagę, że ustawa pomija cywilne ofiary wojny, którym powinny przysługiwać identyczne uprawnienia. Tę uwagę podzielił wiceminister M. Bucior i zapewnił, że rząd wystąpi wkrótce z podobną inicjatywą dotyczącą tej kategorii ofiar.

W trakcie dyskusji senator Jan Rulewski postulował wydłużenie ustawowego okresu na składanie podań o wypłatę świadczeń. Wniosek formalny o wprowadzenie poprawki nie został jednak zgłoszony.

W wyniku głosowania Komisja Rodziny i Polityki Społecznej, na wniosek senatora Mieczysława Augustyna, przyjęła ustawę bez poprawek. Na sprawozdawcę komisji podczas obrad plenarnych Izby wybrano senatora J. Rulewskiego.

W trzecim punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, stanowiącą przedłożenie Komisji Nadzwyczajnej "Przyjazne Państwo" do spraw związanych z ograniczaniem biurokracji. Omówili ją wiceminister pracy i polityki społecznej M. Bucior i wicedyrektor Departamentu Prawa Pracy w tym resorcie Anita Gwarek. Nowelizacja ma uprościć i uelastycznić zasady nawiązywania stosunku pracy między pracownikami tymczasowymi a pracodawcami - agencjami pracy tymczasowej i pracodawcami - użytkownikami.

Zdaniem przedstawiciela senackiego biura legislacyjnego, ustawa nie budziła zastrzeżeń o charakterze legislacyjnych.

W trakcie dyskusji zmiany uchwalone przez Sejm spotkały się z aprobatą senatorów. W wyniku głosowania, na wniosek senatora M. Augustyna, Komisja Rodziny i Polityki Społecznej przyjęła jednomyślnie ustawę bez poprawek. Na sprawozdawcę komisji na posiedzeniu Izby został wybrany senator Rafał Muchacki.

Ostatnim rozpatrywanym aktem prawnym była ustawa o zmianie ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych. Ustawę przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury Piotr Styczeń. Zmierza ona do ułatwienia spłaty spółdzielczych kredytów mieszkaniowych z tzw. starego portfela.

Przedstawiciel senackiego biura legislacyjnego postulował wprowadzenie poprawki legislacyjnej, która pozwoli uniknąć niespójności przepisów ustawy. Proponowaną zmianę zaakceptował wiceminister P. Styczeń.

W trakcie dyskusji zwracano uwagę na przewidywane ustawy skutki finansowe (ok. 10 mln w 2010 r.). Zdaniem prezesa Związku Rewizyjnego Spółdzielni Mieszkaniowych Jerzego Jankowskiego, dzięki ustawie nastąpi stabilizacja i utrzymanie zasad spłaty kredytów do 2017 r.

Senator M. Augustyn zaproponował wprowadzenie, oprócz poprawki zgłoszonej wcześniej przez senackie biuro legislacyjne, dodatkowej poprawki dającej Radzie Ministrów upoważnienie do wydania aktu wykonawczego, dotyczącego warunków umorzenia zadłużenia.

Komisja, na wniosek senatora M. Augustyna, przyjęła ustawę wraz z obiema poprawkami. Na sprawozdawcę Komisji na posiedzeniu Senatu został wybrany senator M. Augustyn.

Na zakończenie posiedzenia przewodniczący komisji senator M. Augustyn poinformował o planowanym posiedzeniu komisji w sprawie statusu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych po 2011 r.

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Ustawodawczej kontynuowano pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo o notariacie.

Projekt - wniesiony przez grupę senatorów - zmierza do wprowadzenia przyjęcia przez notariuszy obowiązku przechowania pieniędzy związanych z przeniesieniem prawa za zapłatą ceny, wynagrodzenia lub innych należności w walucie polskiej lub obcej.

Podczas obrad przedstawiciel wnioskodawców senator Mariusz Witczak oświadczył, że cel projektu, którym jest bezpieczeństwo obrotu nieruchomościami, można osiągnąć również w inny sposób niż poprzez obligatoryjny (na żądanie strony) depozyt. Chodzi o obowiązkowy przepływ gotówki przez rachunek notariusza. Nie byłaby to dodatkowa czynność, za którą notariusz mógłby żądać wynagrodzenia. Zaoszczędzi to stronom zarówno kosztów, jak i zbędnych formalności. Proponuje się wprowadzenie rozwiązań obowiązujących obecnie przy zakupie funduszy i przewidzianych przez rząd w projekcie ustawy dotyczącej zapłaty za usługi turystyczne.

Rozpatrywana propozycja wywołała dyskusję, w której głos zabrali: wicedyrektor Departamentu Legislacyjno-Prawnego w Ministerstwie Sprawiedliwości Tomasz Jaskłowski, Jerzy Bańka ze Związku Banku Polskich oraz senatorowie: Piotr Zientarski, Marek Trzciński i M. Witczak.

Przedstawiciel resortu sprawiedliwości wskazał, że już w akcie notarialnym strony mogą określić, jak będzie wyglądała zapłata i jakie warunki muszą zostać spełnione, by notariusz przekazał otrzymane pieniądze. Zwrócił także uwagę na konieczność uwzględnienia rozwiązań przyjętych w ustawie dotyczącej przeciwdziałania "praniu brudnych pieniędzy".

Zdaniem mecenasa J. Bańki, trzeba promować rozwiązania bezgotówkowe, ale przy zapewnieniu bezpieczeństwa i eliminacji szarej strefy. Należy także zwrócić się o opinię do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego na temat możliwości zabezpieczenia wypłat kwot przekraczających 50 000 euro.

Senator M. Trzciński zwrócił uwagę na konieczność dopuszczenia również do obrotu gotówkowego, w tym ratalnego, tak by nie utrudniać stronom swobody kształtowania umowy, oraz ze względu na to, że z ustawy będą korzystali również obcokrajowcy.

Senatorowie P. Zientarski i M. Witczak podkreślali, że istotą nowych rozwiązań jest, by pieniądze znajdowały się na rachunku notariusza - co do zasady - nie dłużej niż 3 dni.

Postanowiono, że w związku ze zgłoszonymi propozycjami dyskusja nad projektem będzie kontynuowana na kolejnym posiedzeniu połączonych komisji.

Następnie przystąpiono do pierwszego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny, wniesionego przez Komisję Ustawodawczą. Zawarte w nim rozwiązania omówił ekspert ds. legislacji w Biurze Legislacyjnym Kancelarii Senatu Marek Jarentowski. Projektowana ustawa stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 16 kwietnia 2009 r., stwierdzającego niezgodność z konstytucją przepisu art. 1 pkt 15 ustawy z 27 lipca 2005 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego i ustawy - Kodeks karny wykonawczy. To orzeczenie nie powoduje konstrukcyjnej luki w prawie, ponieważ dotychczasowe zabójstwa kwalifikowane są nadal karane, tyle że - na mocy przepisu podstawowego (art. 148 § 1) - karą zakreśloną "widełkami" analogicznymi do zabójstwa zwykłego.

Propozycja zawarta w projekcie zmierza do przywrócenia w art. 148 kwalifikowanego typu zabójstwa karanego karą surowszą niż w wypadku zabójstwa zwykłego. Jednocześnie pozwoli to sądowi - jeżeli zajdą okoliczności wskazane w ustawie - na nadzwyczajne złagodzenie kary.

Uwagi do projektu przedstawili Dorota Kramarczyk z Ministerstwa Sprawiedliwości oraz senatorowie Stanisław Piotrowicz i Piotr Wach.

Wobec braku uwag o charakterze legislacyjnym senator P. Zientarski zgłosił wniosek o przyjęcie przedstawionego projektu bez poprawek. W wyniku głosowania uzyskał on jednomyślne poparcie senatorów. Do przedstawienia sprawozdania komisji podczas drugiego czytania projektu został wybrany senator P. Zientarski.

* * *

Senatorowie z Komisji Spraw Zagranicznych postanowili zarekomendować Izbie przyjęcie bez poprawek ustawy o ratyfikacji Międzynarodowej Konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych z dnia 13 kwietnia 2005 r.

W obradach uczestniczyli wicedyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Andrzej Misztal, wiceszef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego Paweł Białek i wiceprezes Państwowej Agencji Atomistyki Maciej Jurkowski.

Ustawę, której celem jest wyrażenie przez parlament zgody na ratyfikację przez prezydenta Międzynarodowej Konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego, przedstawił wicedyrektor A. Misztal. Jak stwierdził, przedmiotowa konwencja zakłada intensyfikację współpracy między państwami, mającej na celu skuteczne zapobieganie zagrożeniom związanym z posługiwaniem się bronią jądrową. Nakłada ona na państwa - strony obowiązek penalizacji wskazanych w niej przestępstw, poddania ich pod swą jurysdykcję krajową. Określono także zasady dotyczące udzielania pomocy prawnej i procedur ekstradycyjnych. Strony konwencji uzgodniły ponadto, że będą prowadzić współpracę w formie wymiany i udostępniania informacji, wyznaczenia organów i punktów kontaktowych, dostępnych w sposób ciągły, oraz będą sobie udzielać jak największej pomocy w związku ze ściganiem karnym, postępowaniem karnym lub ekstradycją, związanymi z przestępstwami wskazanymi w Konwencji;

Zastępca szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego P. Białek poinformował, że jako punkt kontaktowy przewidziany konwencją zostało wyznaczone Centrum Antyterrorystyczne ABW, działające w sposób ciągły, w którym pełnią służbę przedstawiciele wszystkich instytucji zaangażowanych w zwalczanie terroryzmu.

Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu nie zgłosiło żadnych uwag do ustawy.

W wyniku głosowania, na wniosek przewodniczącego komisji senatora Leona Kieresa, postanowiono jednomyślnie zaproponować Senatowi przyjęcie bez poprawek rozpatrzonej ustawy ratyfikacyjnej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Marka Rockiego.

* * *

Na swym posiedzeniu senatorowie z Komisji Ustawodawczej postanowili nie zgłaszać poprawek do ustawy o zmianie ustaw w zakresie uwierzytelniania dokumentów, uchwalonej na podstawie projektu wniesionego przez Senat. Ustalono, że jej przyjęcie bez poprawek zarekomenduje Izbie senator Leon Kieres.

Podczas obrad pozytywną opinię o nowelizacji przedstawiła sędzia Zofia Fiedorowicz z Ministerstwa Sprawiedliwości. Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu także stwierdziło, że ustawa nie budzi zastrzeżeń o charakterze legislacyjnym.

Nowela zmierza do odformalizowania postępowania cywilnego, administracyjnego, sądowo-administracyjnego oraz podatkowego poprzez racjonalizację obowiązku dołączania do akt sprawy dokumentów oryginalnych lub ich odpisów notarialnych. W szerszy niż dotychczas sposób umożliwi uwierzytelnianie odpisów dokumentów przez profesjonalnych pełnomocników stron, reprezentujących zawody zaufania publicznego.

Podczas obrad rozpatrzono także ustawę o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uchwaloną na podstawie projektu wniesionego rząd. Omówił ją dyrektor Departamentu Prawnego i Orzecznictwa w Rządowym Centrum Legislacyjnego Piotr Gryska. Nowela stanowi szerszą interpretację wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 14 października 2008 r., który literalnie wykonano w wyniku podjęcia inicjatywy przez Senat. Jego realizację zawarto w już uchwalonej, opublikowanej i obowiązującej ustawie z 16 lipca 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, która weszła w życie 19 września 2009 r.

W trakcie dyskusji na tę kwestię zwrócił uwagę senator Piotr Zientarski. Po wyjaśnieniach udzielonych przez dyrektora P. Gryskę w wyniku głosowania Komisja Ustawodawcza opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek rozpatrywanej nowelizacji. Na sprawozdawcę stanowiska komisji podczas posiedzenia plenarnego wybrano senatora L. Kieresa.

Ustawa rozszerza katalog wyłączenia sędziego o przesłankę, zgodnie z którą sędzia jest wyłączony z mocy ustawy w sprawach dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie.

Senatorowie z Komisji Obrony Narodowej zapoznali się z informacją Ministerstwa Obrony Narodowej na temat warunków odbywania służby oraz szkolenia wojskowego w związku z uwagami rzecznika praw obywatelskich, przedstawionymi po wizytacji w wybranych jednostkach Sił Powietrznych.

W obradach komisji wzięli udział m.in. sekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Czesław Piątas, dyrektor Gabinetu Politycznego w tym resorcie Czesław Andrzej Żak, zastępca i asystent szefa Sztabu Dowództwa Sił Powietrznych gen. bryg. Jerzy Fryczyński i gen. broni pil. Lech Majewski, zastępca rzecznika praw obywatelskich Stanisław Trociuk i Dorota Kuszko z Biura Bezpieczeństwa Narodowego.

Zastępca rzecznika praw obywatelskich S. Trociuk przedstawił szereg uwag dotyczących warunków służby żołnierzy w 41. Eskadrze Lotnictwa Taktycznego w Malborku i w Brygadzie Marynarki Wojennej w Gdyni. Uwagi te znalazły się w piśmie rzecznika praw obywatelskich z 25 września 2009 r. do ministra obrony narodowej.

Do przedstawionych uwag odnieśli się wiceminister Cz. Piątas i gen. L. Majewski. Wiceminister obrony podkreślił, że resort przestrzega ustawowych wymogów dotyczących obronności i wyszkolenia żołnierzy, stara się także regulować terminowo wszystkie zobowiązania wobec żołnierzy, a w tym konkretnym wypadku - pilotów wojskowych. Obecnie w ministerstwie trwają prace nad odpowiednimi rozporządzeniami, które ujednolicą system wynagradzania w całym wojsku.

W trakcie dyskusji senatorowie: Andrzej Owczarek, Maciej Grubski i Władysław Sidorowicz zwracali uwagę na zbyt szeroki, ich zdaniem, zakres spraw, jakimi zajął się rzecznik praw obywatelskich podczas omawianej wizytacji. Podali w wątpliwość jego kompetencje do wypowiadania się w kwestii uzbrojenia i części zamiennych do samolotów. Przewodniczący komisji senator Stanisław Zając również mówił o zbyt szerokim zakresie spraw, jakimi zajął się rzecznik, a w szczególności o ich różnym znaczeniu merytorycznym. Oprócz bardzo istotnych kwestii, związanych z ochroną zdrowia czy możliwościami awansu zawodowego żołnierzy, podnoszono sprawę wadliwego obuwia czy umundurowania, za które odpowiada określony producent. Przewodniczący podkreślił, że pewne niedociągnięcia, szczególnie w kwestii zakupów sprzętu szkoleniowego i części zamiennych, są spowodowane ograniczeniami finansowymi związanymi z kryzysem i zamrożeniem wydatków ministerstwa na kwotę blisko 2 mld zł. Senator S. Zając zaapelował przy tej okazji do senatorów o konsekwentną walkę o środki dla wojska przy pracach nad budżetem na 2010 r.

Ustalono, że Komisja Obrony Narodowej poczeka na końcowy raport rzecznika praw obywatelskich po weryfikacji poczynionych wcześniej ustaleń, uwzględniający merytoryczną odpowiedź, przygotowywaną przez Ministerstwo Obrony Narodowej.

* * *

Senatorowie z Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji rozpatrzyli ustawę o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Ustawę, uchwaloną na podstawie projektu wniesionego przez Radę Ministrów, omówił dyrektor Departamentu Prawnego i Orzecznictwa w Rządowym Centrum Legislacyjnego Piotr Gryska. Zmierza ona do rozszerzenie katalogu wyłączenia sędziego o przesłankę, zgodnie z którą sędzia jest wyłączony z mocy ustawy w sprawach dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie.

Ustawa jest zainspirowana szerszą interpretacją wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 14 października 2008 r., który literalnie wykonano w wyniku podjęcia inicjatywy przez Senat i ostatecznie znalazł się w uchwalonej, opublikowanej i obowiązującej ustawie z 16 lipca 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, która weszła w życie 19 września 2009 r.

Podczas posiedzenia Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu nie przedstawiło do nowelizacji sejmowej uwag o charakterze legislacyjnym, żadnych uwag nie zgłaszali także senatorowie. Wobec tego przewodniczący komisji senator Stanisław Piotrowicz zgłosił wniosek o przyjęcie ustawy sejmowej bez poprawek, który komisja przyjęła w wyniku głosowania. Na sprawozdawcę stanowiska komisji podczas posiedzenia plenarnego wybrano senatora S. Piotrowicza.

Kolejnym rozpatrywanym aktem prawnym była ustawa o zmianie ustaw w zakresie uwierzytelniania dokumentów. Projekt ustawy został wniesiony do Sejmu przez senatorów. Podczas prac sejmowych do projektu zgłoszono poprawki.

Na temat rozwiązań zawartych w ustawie sejmowej wypowiadał się wicedyrektor Departamentu Legislacyjno-Prawnego w Ministerstwie Sprawiedliwości Wojciech Ulitko. Nowelizacja zmierza do odformalizowania postępowania cywilnego, administracyjnego, sądowo-administracyjnego oraz podatkowego poprzez racjonalizację obowiązku dołączania do akt sprawy dokumentów oryginalnych lub ich odpisów notarialnych. Zmiana polega na szerszym niż dotychczas umożliwieniu uwierzytelniania odpisów dokumentów przez profesjonalnych pełnomocników stron, reprezentujących zawody zaufania publicznego.

W wyniku głosowania, na wniosek przewodniczącego komisji senatora S. Piotrowicza, Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek ustawy o zmianie ustaw w zakresie uwierzytelniania dokumentów. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Z. Cichonia.

W trzecim punkcie porządku rozpatrywano ustawę o ratyfikacji Międzynarodowej Konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 13 kwietnia 2005 roku.

Rozwiązania przyjęte w przedmiotowej konwencji omówili wicedyrektor Departamentu Prawno-Legislacyjnego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Andrzej Misztal i wiceszef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego Paweł Białek. Zmierza ona do intensyfikacji współpracy między państwami w celu skutecznego zapobiegania zagrożeniom terrorystycznym (w szczególności zagrożeniom związanym z posługiwaniem się bronią jądrową). Ustawa nakłada na państwa - strony obowiązek penalizacji wskazanych w niej przestępstw, poddania ich pod swą jurysdykcję krajową, określa zasady dotyczące udzielania pomocy prawnej i procedur ekstradycyjnych.

W wyniku głosowania Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, na wniosek senatora S. Piotrowicza, jednomyślnie poparła ustawę upoważniającą prezydenta do ratyfikacji międzynarodowej konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego. Na sprawozdawcę komisji na posiedzeniu Izby wybrano senatora Jacka Swakonia.

Na zakończenie posiedzenia rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją zadań przez Policję. Przedstawili ją wicedyrektor Departamentu Prawnego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Katarzyna Kobielska i Andrzej Przemyski z Komendy Głównej Policji. Nowelizacja zmierza do uporządkowania dziesięciu ustaw w zakresie zadań wykonywanych przez Policję, wskazanych w tych ustawach.

Po wysłuchaniu opinii senackiego biura legislacyjnego senator S. Piotrowicz zaproponował dwie poprawki do rozpatrywanej nowelizacji. W wyniku głosowania komisja poparła zaproponowane zmiany, przyjęła także poprawkę zgłoszoną przez senatora Piotra Wacha. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją zadań przez Policję na wybrano senatora Z. Cichonia.

Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji

• Opinia komisji w sprawie kandydatów do składu Krajowej Rady Sądownictwa.
• Rozpatrzenie petycji dotyczącej wznowienia nadawania Krzyża Armii Krajowej (P-09/09).
• Rozpatrzenie petycji dotyczącej zmian nazw ulic będących symbolami komunizmu (P-10/09).

Na swym posiedzeniu Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej rozpatrywała ustawę zmieniającą ustawę o systemie oświaty oraz ustawę o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Ustawę uchwalono na podstawie projektu wniesionego przez Senat. Dostosowuje ona system prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego, w którym stwierdzono niezgodność z konstytucją przepisu art. 90 ust. 2c ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty oraz z Europejską Kartą Samorządu Lokalnego. Przepis ten jest niezgodny z wzorcami kontroli w zakresie, w jakim nakazuje pokrycie wyższych kosztów dotacji - w przeliczeniu na jednego ucznia - niż wysokość dotacji przysługujących przedszkolom niepublicznym na terenie gminy zobowiązanej.

Stanowisko rządu w sprawie rozpatrywanej ustawy przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej Zbigniew Włodkowski. Żadnych uwag o charakterze legislacyjnym do rozpatrywanej nowelizacji nie zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W trakcie dyskusji senatorowie interesowali się m.in. rozliczeniem kosztów i przekazywaniem środków dla przedszkoli, a także liczbą gmin nieposiadających przedszkoli.

Jak wyjaśniał wiceminister Z. Włodkowski, w gminach, gdzie nie ma przedszkoli, znajdują się punkty przedszkolne w szkołach oraz tzw. małe przedszkola, a także inne formy wychowania przedszkolnego.

W wyniku głosowania Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej poparła jednomyślnie wniosek senatora Janusza Sepioła o przyjęcie bez poprawek ustawy zmieniającej ustawę o systemie oświaty oraz ustawę o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Marka Konopkę.

W drugim punkcie porządku dziennego rozpatrzono ustawę o uregulowaniu stanu prawnego niektórych nieruchomości pozostających we władaniu Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Projekt nowelizacji wniosła Rada Ministrów. W Sejmie pracowała nad nim Komisja Administracji i Spraw Wewnętrznych. Projekt nie był przedmiotem kontrowersji ani istotnych poprawek.

Podczas obrad komisji przyjęcie nowelizacji rekomendował senatorom sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Tomasz Siemoniak. Zgodnie z ustawą nieruchomości na Podkarpaciu, gdzie stoją cerkwie prawosławne, a ich stan prawny był od lat nieuregulowany, formalnie zostaną własnością Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Dotyczy to 21 nieruchomości. Jedna nieruchomość (położona w Bielance), gdzie znajduje się cerkiew p.w. Opieki Najświętszej Marii Panny, która była własnością Skarbu Państwa, przejdzie na własność Kościoła greckokatolickiego (bizantyjsko-ukraiński).

Za przekazanie części świątyń wojewodowie mają zapłacić odszkodowania Kościołowi greckokatolickiemu, a za tę jedną świątynię - prawosławnemu. Według Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji będzie to 760 tys. zł.

Sprawa nieuregulowania kwestii własnościowych nieruchomości, które są używane przez Kościół prawosławny, wiąże się z ustawą o stosunku państwa polskiego do Kościoła Prawosławnego z 1991 r. Parlament zdecydował wówczas o przejęciu na własność nieruchomości używanych przez prawosławnych, jeśli znajdowały się na nich cmentarze grzebalne lub obiekty sakralne. Od zasady tej wprowadzono jednak wyjątek: wykluczono z niej 24 byłe świątynie greckokatolickie na Podkarpaciu, które przeszły na własność państwa na podstawie dekretu z 5 września 1947 r. o przejęciu przez państwo mienia po przesiedlonych do ZSRR, a były własnością diecezji, parafii, klasztorów lub innych instytucji greckokatolickich (unickich) Diecezji Przemyskiej obrządku greckokatolickiego i Administracji Apostolskiej Łemkowszczyzny. Stan prawny tych obiektów miał być uregulowany odrębną ustawą, która jednak nigdy nie powstała.

W 2003 r. przedstawiciele Kościoła prawosławnego wnieśli skargę przeciwko Polsce do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu, zarzucając jej złamanie Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.

W maju 2008 r. rozpoczęły się rozmowy między Kościołami prawosławnym i greckokatolickim a polskim rządem na temat uregulowania stanu prawnego tych nieruchomości. Ustawa rozpatrywana przez Komisję Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej ma ostatecznie zakończyć problem. Wyłączono z jej zakresu nieruchomości, w których sprawie toczą się postępowania sądowe, i - jak zaznaczają przedstawiciele MSWiA - nie wiadomo, do kogo należą.

Podczas posiedzenia senatorowie zapoznali się także z opinią senackiego biura legislacyjnego, które zgłosiło uwagi o charakterze redakcyjnym.

W obradach wzięli także udział przedstawiciele Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, którzy pozytywnie ocenili rozwiązania zaproponowane w ustawie.

W czasie dyskusji senator Sławomir Sadowski interesował się porozumieniem między Kościołami greckokatolickim i prawosławnym. Jak wyjaśnił wiceminister T. Siemoniak, sprawa miała być uregulowana w odrębnym akcie prawnym, ostatecznie jednak tego nie uczyniono. Kościół Autokefaliczny w latach dziewięćdziesiątych nie miał osobowości prawnej, podejmowano wiele prób mediacji, ale sprawa była bardzo skomplikowana.

W wyniku głosowania Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej poparła jednomyślnie 2 poprawki, zgłoszone przez senatora J. Sepioła, zaproponowane w opinii senackiego biura legislacyjnego. Ustalono, że sprawozdanie z prac komisji nad ustawą o uregulowaniu stanu prawnego niektórych nieruchomości pozostających we władaniu Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego przedstawi Izbie senator J. Sepioł.

Następnie przystąpiono do rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. Zakłada ona możliwość głosowania przez pełnomocnika w wyborach prezydenckich i samorządowych. Takie rozwiązanie ma umożliwić oddanie głosu osobom niepełnosprawnym i starszym, powyżej 75. roku życia. Według szacunków, z tej formy głosowania może skorzystać około 3,5 mln osób.

Pełnomocnikiem będzie mogła zostać osoba wpisana do rejestru wyborców w tej samej gminie, co udzielający pełnomocnictwa. Pełnomocnictwa będzie można udzielić przed wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta lub w domu przed pracownikiem przez nich upoważnionym. Wcześniej, do 10 dni przed wyborami, należy jednak złożyć odpowiedni wniosek do urzędu gminy. Osoba upoważniona będzie okazywać komisji wyborczej swój dowód osobisty oraz akt pełnomocnictwa. W myśl nowelizacji, karze grzywny podlegałaby osoba, która pobiera opłatę od udzielającego pełnomocnictwa, bądź osoba udzielająca pełnomocnictwa do głosowania za opłatą. Takie rozwiązanie ma zapobiec zjawisku "kupowania" głosów.

Podczas obrad do instytucji pełnomocnika odniósł się sekretarz Państwowej Komisji Wyborczej Kazimierz Czaplicki. Minister omówił przyczyny jej wprowadzenia, poruszył także kwestie związane z głosowaniem dwudniowym. Wyraził również obawę, czy zawarta w ustawie definicja wyborcy niepełnosprawnego obejmuje wszystkie osoby niepełnosprawne.

Senatorowie zapoznali się także z opinią senackiego biura legislacyjnego, które wskazało na nieścisłości w sformułowaniu niektórych przepisów ustawy sejmowej i przedstawiło uwagi szczegółowe. W opinii zaproponowano m.in. rozszerzenie kręgu osób głosujących przez pełnomocników.

Do tej poprawki odniósł się obecny na posiedzeniu przedstawiciel pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych. Jego zdaniem, zaproponowany zapis nie wyczerpuje katalogu osób niepełnosprawnych, zgłosił także rządową wersję poprawki w tej sprawie.

W czasie dyskusji senatorowie pytali m.in. o liczbę osób niepełnosprawnych uprawnionych do korzystania z pełnomocnika, o także o kraje, w których funkcjonuje taka instytucja.

Senator Władysław Ortyl przejął poprawkę zaproponowaną przez senackie biuro legislacyjne, dotyczącą zwolnienia z opłaty skarbowej czynności związanych ze sporządzeniem aktu pełnomocnictwa.

Część zmian sugerowanych przez biuro, a także poprawkę postulowaną przez przedstawiciela pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych zgłosił senator Mariusz Witczak.

W wyniku głosowania senatorowie poparli wszystkie poprawki senatora M. Witczaka. Akceptacji nie uzyskała natomiast zmiana autorstwa senatora W. Ortyla. Ogółem Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej postanowiła zarekomendować Izbie wprowadzenie 9 poprawek do ustawy o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora M. Witczaka.

Senatorowie rozpatrzyli także ustawę o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw. Zmierza ona do ujednolicenia przepisów dotyczących wykonywania czynności wyborczych, w szczególności związanych z ułatwieniem wyborcom udziału w głosowaniu oraz przepisów związanych z finansowaniem kampanii wyborczej.

Do rozpatrywanej nowelizacji cztery uwagi zgłosił obecny na posiedzeniu przedstawiciel senackiego biura legislacyjnego. K. Czaplicki z Państwowej Komisji Wyborczej poruszył natomiast kwestię kredytów bankowych dla komitetów wyborczych.

Senator M. Witczak zaproponował poprawki dotyczące dwudniowego głosowania i agitacji wyborczej. Jak zauważył przedstawiciel biura legislacyjnego, zmiana odnosząca się do głosowania dwudniowego wykracza poza materię ustawy.

W wyniku głosowania Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej poparła zmiany zgłoszone przez senatora M. Witczaka. Ustalono, że on też zarekomenduje Izbie ich wprowadzenie.

Tego samego dnia senatorowie rozpatrzyli i przyjęli sprawozdanie z działalności regionalnych izb obrachunkowych i wykonania budżetu przez jednostki samorządu terytorialnego w 2008 r.

Gośćmi komisji byli m.in. przewodniczący Krajowej Rady Regionalnych Izb Obrachunkowych Ryszard Krawczyk, wicedyrektor Departamentu Budżetu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Waldemar Nowak i wicedyrektor Departamentu Finansów Samorządu Terytorialnego w Ministerstwie Finansów Marianna Borowska.

Krajowa Rada Regionalnych Izb Obrachunkowych, na podstawie art. 25a ust. 1 pkt 7 ustawy z 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych, co roku przedkłada Sejmowi i Senatowi sprawozdanie z działalności regionalnych izb obrachunkowych i wykonania budżetu przez jednostki samorządu terytorialnego.

Sprawozdanie z 2008 r., przyjęte uchwałą Krajowej Rady Regionalnych Izb Obrachunkowych z 9 czerwca 2009 r., przedstawił przewodniczący R. Krawczyk. W swoim wystąpieniu omówił trzy poziomy działania izb obrachunkowych - działalność nadzorczą, opiniodawczą i kontrolną. Pierwsza część sprawozdania zawiera informacje o działalności RIO w 2008 r. Druga przedstawia dane dotyczące wykonania budżetu przez jednostki samorządu terytorialnego w 2008 r. W ubiegłym roku uwidocznił się wpływ niekorzystnej koniunktury gospodarczej - dochody jednostek samorządu terytorialnego wzrosły mniej niż w poprzednich latach, tylko o 8,5% (w 2006 r. o 13,7%, w 2007 r. o 12,3%). Przy wysokim wskaźniku inflacji w 2008 r. realny wzrost dochodów wyniósł 4,3%.

Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowała następujące projekty aktów prawnych UE:

• Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady UE zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1104/2008 w sprawie migracji z systemu informacyjnego Schengen (SIS 1+) do systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) oraz wniosek dotyczący decyzji Rady UE zmieniającej decyzję 2008/839/WSiSW
  w sprawie migracji z systemu informacyjnego Schengen (SIS 1+) do systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; COM (2009) 508 i COM (2009) 509; sygn. Rady UE 13 944/09.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Referent: senator Edmund Wittbrodt.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Witold Drożdż.

Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt rozporządzenia Rady oraz projekt decyzji Rady.

• Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE ustanawiającego Europejski Organ Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; COM (2009) 503; sygn. Rady UE 13 654/09

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Finansów.

Referent: senator Jan Wyrowiński.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Dominik Radziwiłł.

Komisja Spraw Unii Europejskiej nie podjęła uchwały w sprawie poparcia projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady.

• Wniosek w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE ustanawiającego Europejski Organ Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; COM (2009) 502; sygn. Rady UE 13 654/09

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Finansów.

Referent: senator J. Wyrowiński.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu D. Radziwiłł.

Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady.

• Wniosek w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE ustanawiającego Europejski Organ Nadzoru Bankowego - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; COM (2009) 501; sygn. Rady UE 13 652/09.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Finansów.

Referent: senator J. Wyrowiński.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu D. Radziwiłł.

Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady.

• Wnioski nierozpatrywane - propozycja zaakceptowana przez Komisję Spraw Unii Europejskiej - w trybie art. 6 ust. 1 ustawy: sygnatury Komisji Europejskiej COM (2009) 535, COM (2009) 531, COM (2009) 530, COM (2009) 525, COM (2009) 524, COM (2009) 522, COM (2009) 516, COM (2009) 513, COM (2009) 280.

Podczas posiedzenia Komisji Spraw Unii Europejskiej omówiono także zasady współpracy z polskimi posłami do Parlamentu Europejskiego w związku z wejściem w życie Traktatu z Lizbony. W obradach wzięli udział eurodeputowani: Danuta Hübner, Krzysztof Lisek, Tadeusz Zwiefka, Danuta Jałowiecka, Jarosław Wałęsa, Janusz Wojciechowski, Janusz Lewandowski, Artur Zasada, Tadeusz Cymański, Paweł Kowal, Róża Hun i Bogusław Sonik.

Traktat z Lizbony potwierdza i wzmacnia znaczenie parlamentów krajowych, które - przy pełnym poszanowaniu dla roli instytucji europejskich - będą mogły w większym stopniu uczestniczyć w pracach Unii. Ujęto w nim w sposób wyraźny prawa i obowiązki parlamentów narodowych w kontekście Unii zarówno w zakresie dostępu do informacji, kontroli stosowania zasady pomocniczości, mechanizmów oceny w ramach przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, jak i modyfikacji traktatów. Zdaniem Parlamentu Europejskiego, konieczne jest wypracowanie nowych form dialogu między nim a parlamentami krajowymi.

6 listopada 2009 r. w Senacie odbyła się konferencja "Wychowanie fizyczne i sport w szkole", zorganizowana z inicjatywy Komisji Nauki, Edukacji i Sportu. Patronat honorowy nad nią objęli wicemarszałek Krystyna Bochenek i przewodniczący Komisji Nauki, Edukacji i Sportu senator Kazimierz Wiatr. W skład komitetu honorowego weszli senatorowie Zbigniew Szaleniec i Józef Bergier, a także ministrowie edukacji narodowej Katarzyna Hall oraz sportu i turystyki Adam Giersz.

W senackim spotkaniu wzięli udział przedstawiciele wyższych szkół sportowych, związków sportowych, Szkolnego Związku Sportowego, szkół mistrzostwa sportowego, a także kuratorzy, nauczyciele i animatorzy sportu powszechnego oraz sportu szkolnego.

Otwierając konferencję, senator J. Bergier wskazał na ogromny, jego zdaniem, postęp w wychowaniu fizycznym, jaki nastąpił w ostatnich latach. "Mamy lepiej wykształconą kadrę, lepszą bazę dydaktyczną i zmieniła się świadomość roli wychowania fizycznego w procesie edukacji" - mówił senator.

Minister edukacji K. Hall przypomniała, że od 1 września 2009 r. obowiązuje nowa podstawa programowa kształcenia ogólnego w zakresie wychowania fizycznego i edukacji zdrowotnej, która przewiduje, że co najwyżej dwie spośród godzin obowiązkowych zajęć wychowania fizycznego uczniowie mogą realizować w wybranych przez siebie formach zajęć, np. sportowych, rekreacyjno-zdrowotnych, tanecznych. Na razie dotyczy to tylko pierwszych klas szkoły podstawowej i gimnazjum. Celem tej reformy, jak podkreśliła minister K. Hall, jest zmiana podejścia uczniów do sportu i rekreacji - zwiększanie sprawności fizycznej, a nie unikanie wysiłku fizycznego.

Minister K. Hall przypomniała także, że od 2009 r. jest realizowany rządowy program "Radosna szkoła", adresowany do uczniów klas 1-3 szkół podstawowych. Jego celem jest kształtowanie u dzieci potrzeby aktywności ruchowej. W 2009 r. na wyposażenie szkolnych miejsc zabaw i urządzenie szkolnych placów zabaw przeznaczono 40 mln zł, a na przyszły rok przewidziano 150 mln zł.

Zdaniem ministra sportu A. Giersza, indywidualizacja zajęć wychowania fizycznego może się przełożyć na osiągnięcia sportowe. Przypomniał także, że zwiększenie sprawności fizycznej dzieci i młodzieży jest jednym z priorytetów "Strategii rozwoju sportu w Polsce do 2015 r.". Ministerstwo finansuje wiele działań na rzecz rozwoju sportu w szkole. W ubiegłym roku przekazano Szkolnemu Związkowi Sportowemu 18 mln zł. Finansowane jest także szkolenie młodzieży utalentowanej sportowo. W opinii ministra A. Giersza istniejący system szkolenia nie jest w pełni efektywny. Minister wyraził nadzieję, że właśnie ta konferencja da m.in. odpowiedź na pytanie, jak najlepiej wykorzystać środki finansowe na rozwój sportu w szkole.

W pierwszej części konferencji dyskutowano o wychowaniu fizycznym i zdrowotnym w szkole zarówno pod kątem obowiązujących uregulowań prawnych, jak i potrzeb, a także edukacji fizycznej zorientowanej prozdrowotnie jako elemencie kształcenia ogólnego. Szanse i zagrożenia reformy wychowania fizycznego przedstawił jeden z jej autorów prof. Tomasz Frołowicz. Drugą część spotkania poświęcono zagadnieniom związanym ze sportem szkolnym. Przedstawiono także realizację programu "Orlik 2012".

* * *

10 listopada 2009 r. w Senacie po raz kolejny odbyła się uroczysta Gala Nominatów XI Edycji Narodowego Konkursu Ekologicznego "Przyjaźni Środowisku", współorganizowana przez senacką Komisję Środowiska.

Konkurs - pod honorowym patronatem prezydenta Lecha Kaczyńskiego - organizowany jest przez Centrum Wspierania Inicjatyw Pozarządowych. Jego celem jest popularyzacja inwestycji i działań podejmowanych przez samorządy i przedsiębiorstwa na rzecz ochrony środowiska naturalnego. Konkurs wyróżnia także instytucje zaangażowane w edukację ekologiczną. Oceniane są zarówno innowacyjne projekty dotyczące rozwiązań technicznych i inwestycji w dziedzinie ochrony środowiska, jak i przedsięwzięcia z zakresu edukacji ekologicznej, szczególnie wśród dzieci i młodzieży oraz społeczności lokalnych.

Podczas gali podmiotom, które zakwalifikowały się do drugiego etapu konkursu, wręczono akty nominacji w czterech kategoriach: "Samorząd Przyjazny Środowisku", "Przedsiębiorstwo Przyjazne Środowisku", "Promotor Ekologii" oraz "Europejska Nagroda Ekologiczna".

Kategoria "Samorząd Przyjazny Środowisku" dotyczy gmin, powiatów i samorządowych związków celowych, które w ostatnim czasie zrealizowały inwestycje ekologiczne ważne z punktu widzenia społeczności lokalnych lub regionu. Do konkursu w kategorii "Przedsiębiorstwo Przyjazne Środowisku" mogły przystąpić podmioty gospodarcze, które poczyniły inwestycje ekologiczne, mające na celu nie tylko poprawę funkcjonowania przedsiębiorstwa, ale także stanu środowiska naturalnego w regionie. W kategorii "Promotor Ekologii" mogły rywalizować wszystkie podmioty: placówki oświatowe, jednostki samorządu terytorialnego, przedsiębiorstwa, organizacje pozarządowe, instytuty naukowe oraz media. Celem ustanowienia "Europejskiej Nagrody Ekologicznej" było wyróżnienie jednostek zaangażowanych w realizację działań dostosowawczych do wymagań unijnych, m.in. w zakresie ekologii, ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju.

O tytuł "Gminy Przyjaznej Środowisku" ubiegało się 10 urzędów miast i gmin, o tytuł "Powiatu Przyjaznego Środowisku" - 2 starostwa powiatowe, a "Samorządu wolnego od azbestu" - 6 urzędów miast i gmin. Nominację do tytułu "Związku Przyjaznego Środowisku" otrzymał Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty w Karlinie. W kategorii "Firma Przyjazna Środowisku" nominowano 12 przedsiębiorstw. 25 uczestników konkursu, w tym 11 szkół i 5 przedszkoli, ubiegało się o nagrodę "Promotor Ekologii". Nominację do "Europejskiej Nagrody Ekologicznej" otrzymało starostwo powiatowe w Bełchatowie, a także cztery urzędy gminne: w Dopiewie, Dusznikach, Przykonie, Raciechowicach oraz urzędy miasta w Sanoku i Słupsku.

Wyróżnionym gratulował prezes Zarządu Głównego Centrum Wspierania Inicjatyw Pozarządowych Krzysztof Masiuk. Galę prowadził wiceprzewodniczący senackiej Komisji Środowiska i sekretarz Narodowej Rady Ekologicznej Michał Wojtczak.

Laureaci konkursu zostaną wyłonieni 5 lutego 2010 r.

* * *

11 listopada 2009 r. z okazji Narodowego Święta Niepodległości Sejm i Senat otworzyły swoje podwoje dla obywateli. Tego dnia parlament odwiedziło około 8,5 tys. osób. Zwiedzający mieli możliwość zobaczenia sal posiedzeń obu izb parlamentu, a także gabinetów marszałków i kuluarów parlamentarnych. Z tej okazji przygotowano również wiele innych atrakcji, m.in. film o historii odrodzonego 20 lat temu Senatu czy prezentację multimedialną dotyczącą procesu legislacyjnego.

Z gośćmi spotkali się wicemarszałek Senatu Zbigniew Romaszewski i senator Marek Rocki. Zwiedzający mogli także obejrzeć wystawę przedstawiającą historię polskiego parlamentaryzmu do 1791 r., a na sali posiedzeń Senatu - zdjęcia dokumentujące jej przebudowę na początku lat dziewięćdziesiątych. Dodatkową atrakcją było wzięcie udziału w głosowaniu z wykorzystaniem aparatury, której używają senatorowie. Wszyscy chętni mogli zasiąść w fotelach, które podczas posiedzeń zajmują senatorowie, i poczuć się tak jak oni.

Na gości czekali przewodnicy, którzy opowiadali o ważnych miejscach w parlamencie i odpowiadali na każde pytanie dotyczące jego funkcjonowania. Podczas wizyty można było otrzymać materiały informacyjne o Senacie.

Wykaz numerów "Diariusza"