Diariusz Senatu nr 40
16-31 lipca 2009 r.

15 i 16 lipca odbyło się 38. posiedzenie Senatu.

Sejm uchwalił ustawę na swoim 45. posiedzeniu, 1 lipca 2009 r., na podstawie pilnego projektu rządowego. Nowelizacja pozwala na utworzenie centrów urazowych, w których osoby z wielonarządowymi, ciężkimi obrażeniami ciała będą mogły otrzymać szybką i kompleksową pomoc medyczną. W opinii projektodawców, powstanie centrów powinno przyczynić się do zmniejszenia powikłań oraz obniżenia wysokich obecnie wskaźników śmiertelności i kalectwa pourazowego w Polsce.

W nowelizacji określono wymogi dotyczące struktury i organizacji centrów. Zakłada ona, że centra powinny obejmować swoim zasięgiem populację nie mniejszą niż jeden milion mieszkańców, a czas dotarcia z miejsca wypadku do centrum urazowego nie może przekroczyć 1,5 godziny.

Szczegółowe wymagania organizacyjne dla danego centrum urazowego, minimalne zasoby kadrowe zespołu urazowego, a także kryteria kwalifikacji osoby w stanie zagrożenia życia do leczenia w centrum oraz sposoby postępowania z pacjentem urazowym określi minister zdrowia w drodze rozporządzenia. Centra urazowe będą umieszczane w wojewódzkim planie działania systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, sporządzanym przez wojewodę. Centra mają również stanowić bazę dydaktyczną i szkoleniową dla kadry medycznej. Przewiduje się, że w całej Polsce zostanie utworzonych 10-12 centrów urazowych. Szpitale mają się dostosować do wymagań ustawy do końca 2013 r. Ponadto w ustawie zmieniono algorytm podziału środków finansowych na finansowanie zespołów ratownictwa medycznego.

Podczas senackiej debaty podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia Marek Haber podkreślił, że pilność projektu wynika przede wszystkim ze zmiany sposobu finansowania zespołów ratownictwa medycznego oraz z konieczności wykorzystania środków finansowych przewidzianych w europejskim programie "Infrastruktura i środowisko" na modernizację i wyposażenie tworzonych centrów urazowych. Polska otrzyma na ten cel 38 mln euro. Jak wyjaśnił wiceminister, ustawa nie tworzy nowych podmiotów - centra będą zlokalizowane już w istniejących szpitalach.

W trakcie dyskusji senatorowie byli zgodni, że nowelizacja jest potrzebna. Wątpliwości budziły jednak kwestie dotyczące m.in. liczby mających powstać centrów urazowych, kryteriów ich tworzenia i zasad finansowania. Zdaniem senatora Grzegorza Czeleja (PiS), "brak jasnych kryteriów tworzenia centrów urazowych, ich niezrozumiała liczba oraz kilkuletni okres przejściowy dostosowania grozi tym, że duże środki unijne zostaną przydzielone na zasadach uznaniowości". Senator zwrócił także uwagę, że po raz kolejny Senat będzie głosować nad ustawą bez znajomości treści rozporządzeń do niej.

Pracująca nad nowelizacją Komisja Zdrowia zaproponowała wprowadzenie 7 poprawek, głównie redakcyjnych i doprecyzowujących. Senat w głosowaniu poparł wszystkie proponowane zmiany i przyjął ustawę 87 głosami za, przy jednym wstrzymującym się.

Zdecydowano m.in. o nadaniu nowego brzmienia definicji centrum urazowego. W kolejnej poprawce uściślono, że uczelnie medyczne, które współpracują z centrum urazowym, są jednocześnie ośrodkami klinicznymi. Ponadto Senat uznał, że centra urazowe mają zapewnić pacjentom dostęp do pracowni diagnostyki laboratoryjnej i obrazowej. Szpitale, które nie mają takich pracowni, będą zlecały wykonywanie usług diagnostycznych podmiotom zewnętrznym. Doprecyzowano także przepis dotyczący dalszego postępowania w sprawie leczenia pacjenta po opuszczeniu przez niego centrum urazowego. Wskazania co do dalszego leczenia lub rehabilitacji będzie zalecał zespół urazowy.

Nowelizacja ustawy wróci teraz do Sejmu.

Ustawę, stanowiącą projekt rządowy, Sejm uchwalił na 44. posiedzeniu, 26 czerwca 2009 r. Jej celem jest wyeliminowanie licznych wątpliwości dotyczących interpretacji obowiązujących przepisów, stworzenie efektywnego i czytelnego systemu zarządzania kryzysowego, a także usprawnienie procesu planowania cywilnego.

Nowelizacja wprowadza m.in. nową definicję sytuacji kryzysowej, którą określono jako sytuację wpływającą negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia w znacznych rozmiarach lub środowiska w takim stopniu, że działania odpowiednich służb i samorządu przestają wystarczać. Zmieniono także definicję ochrony infrastruktury krytycznej oraz wprowadzono nowe określenia, takie jak: cykl planowania, siatka bezpieczeństwa, mapa zagrożenia, mapa ryzyka oraz zdarzenia o charakterze terrorystycznym. Zdaniem projektodawców, wprowadzenie tych pojęć będzie służyć przede wszystkim poprawie jakości wykonywania planu zarządzania kryzysowego.

Zgodnie z nowelizacją samorządy powiatowe i gminne będą miały możliwość tworzenia centrów zarządzania kryzysowego w zależności od potrzeb i na bazie swoich jednostek. Programy zarządzania kryzysowego będą aktualizowane nie rzadziej niż co 2 lata. Organizację, tryb pracy, sposób całodobowego alarmowania członków zespołu zarządzania kryzysowego oraz sposób obiegu informacji w sytuacjach kryzysowych będzie określał starosta. Analogiczna zasada dotyczy wszystkich podmiotów zobowiązanych do utworzenia centrów.

Według nowych przepisów ma zostać sporządzony krajowy plan zarządzania kryzysowego oraz wojewódzkie, powiatowe i gminne plany zarządzania kryzysowego. Narodowy program będzie określał szczegółowe kryteria pozwalające wyodrębnić obiekty, instalacje, urządzenia i usługi wchodzące w skład systemów infrastruktury krytycznej, biorąc pod uwagę ich znaczenie dla funkcjonowania państwa i zaspokojenia potrzeb obywateli.

Nowym rozwiązaniem jest włączenie do systemu zarządzania kryzysowego Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w zakresie zapobiegania i usuwania skutków działań terrorystycznych. Szef ABW został zobowiązany do przekazywania podmiotom zagrożonym działaniami terrorystycznymi informacji pozyskanych przez agencję oraz będzie mógł udzielać im zaleceń.

W ocenie senatora Władysława Dajczaka (PiS), ustawa "niesie tyle wątpliwości, zawiera tyle niespójnych proponowanych rozwiązań, że jest ustawą ze wszech miar złą, której przyjęcie może zagrozić bezpieczeństwu naszego państwa, naszych obywateli". Zdaniem senatora, ustawa powinna zostać odrzucona.

Obawy senatora Zbigniewa Cichonia (PiS) budziły przepisy dotyczące uprawnień ABW w zakresie prewencji antyterrorystycznej. W jego ocenie, przyjęte rozwiązania prawne są zbyt daleko idące i nie powinny znaleźć się w tej ustawie, ale w nowym akcie prawnym o zwalczaniu terroryzmu.

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Antoni Podolski poinformował senatorów, że obecnie uchwalane przepisy dotyczące uprawnień ABW w zakresie prewencji antyterrorystycznej zostaną przeniesione do ustawy o zwalczaniu terroryzmu. Obecnie prowadzone są prace nad tym projektem, które powinny zakończyć się pod koniec tego roku.

Rozpatrująca ustawę Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, zaproponowała wprowadzenie do niej 8 poprawek, w większości o charakterze redakcyjnym i precyzującym.

Podczas debaty senatorowie Witold Idczak i Z. Cichoń zgłosili poprawki do ustawy, które nie zostały poparte przez komisję. Propozycje senatora W. Idczaka zmierzały do przywrócenia poprzednich zapisów ustawy.

Ostatecznie Senat 52 głosami za, przy 36 przeciwnych, przyjął ustawę wraz z 8 poprawkami. Najważniejsza zmiana wprowadzona przez Izbę polega na przesunięciu o rok daty wejścia w życie przepisu zobowiązującego jednostki samorządu terytorialnego do tworzenia rezerwy celowej na realizację zadań własnych z zakresu zarządzania kryzysowego, ponieważ muszą one mieć czas na zaplanowanie tej rezerwy.

Teraz poprawki Senatu musi rozpatrzyć Sejm.

Ustawa uchwalona przez Sejm na 45. posiedzeniu, 1 lipca 2009 r., jest elementem rządowego pakietu antykryzysowego. Nowelizacja pozwoli na zwolnienie od podatku dochodowego zapomóg innych niż związane ze zdarzeniami losowymi, wypłacanych ze środków zakładowej lub międzyzakładowej organizacji związkowej pracownikom należącym do tej organizacji, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 638 zł. Podatek nie będzie odprowadzany również od świadczeń rzeczowych i pieniężnych wypłacanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł. Nowelizacja utrzymuje wyłączenie ze zwolnienia z opodatkowania bonów, talonów i innych znaków uprawniających do ich wymiany na towary lub usługi.

Rozpatrując ustawę Komisja Rodziny i Polityki Społecznej, wnioskowała o przyjęcie jej bez poprawek, a Komisja Budżetu i Finansów Publicznych zaproponowała wprowadzenie 4 poprawek, przede wszystkim o charakterze redakcyjno-porządkującym.

W trakcie debaty senatorowie Dorota Arciszewska-Mielewczyk i Stanisław Kogut zaproponowali, aby zwolnieniu od podatku podlegały bony, które otrzymywaliby pracownicy od pracodawców. Z kolei senator Wiesław Dobkowski postulował zwiększenie do 500 zł wysokości kwoty świadczeń zwolnionych od podatku. Propozycje te nie uzyskały jednak poparcia ani komisji, ani Izby.

Ostatecznie Senat postanowił wprowadzić 4 poprawki do nowelizowanej ustawy. Izba zadecydowała m.in., że ustawa wejdzie w życie nie z dniem ogłoszenia, jak uchwalił Sejm, ale po 14 dniach od jej opublikowania.

Nowelizacja wróci teraz do Sejmu.

Ustawa o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców przyjęta bez poprawek

Senat postanowił przyjąć bez poprawek (48 głosów za, 38 - przeciw) ustawę o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców. Ustawa uchwalona przez Sejm na 45. posiedzeniu, 1 lipca 2009 r., wchodzi w skład rządowego pakietu antykryzysowego. Przewiduje ona m.in. pomoc dla firm będących ofiarami kryzysu i ich pracowników. Zmienione zostały przepisy dotyczące zasad elastycznego czasu pracy, umów na czas określony i dofinansowania funduszu szkoleniowego w przedsiębiorstwach. Program pomocowy będzie obowiązywał do końca 2011 r. Przewiduje się, że może z niego skorzystać 250 tys. pracowników.

Zgodnie z ustawą, aby firma mogła skorzystać z pomocy publicznej musi spełnić określone warunki, m.in. spadek jej przychodów po 1 lipca 2008 r. musi osiągnąć 25% w ciągu trzech miesięcy. Przedsiębiorca, który skorzystał z pomocy publicznej po 1 lutego 2009 r., będzie objęty ustawą dopiero po 12 miesiącach. Pomoc ma polegać na możliwości obniżenia pracownikowi wymiaru czasu pracy z proporcjonalnym obciążeniem wynagrodzenia za pracę bez konieczności wypowiedzenia zmieniającego, jednak nie dłużej niż przez sześć miesięcy i nie więcej niż do jednej trzeciej wymiaru czasu pracy. W tym wypadku przewidziano dla pracownika wypłatę świadczenia uzupełniającego z Gwarantowanego Funduszu Świadczeń Pracowniczych. Wprowadzono także instytucję przestoju ekonomicznego, nie dłużej niż przez sześć miesięcy, ale za zgodą pracownika, któremu Gwarantowany Fundusz Świadczeń Pracowniczych wypłacać będzie wspólnie z pracodawcą wynagrodzenie do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Zmienione zostały również regulacje, które dotyczą wszystkich przedsiębiorców, nie tylko tych dotkniętych skutkami kryzysu. Wydłużono okres rozliczeniowy czasu pracy do dwunastu miesięcy. Wprowadzono możliwość stosowania różnych godzin rozpoczynania i kończenia pracy w poszczególnych dobach pracowniczych, także na wniosek pracowników opiekujących się dzieckiem do czternastego roku życia lub dorosłymi członkami rodziny, którzy ze względu na stan zdrowia wymagają opieki. W sytuacji, gdy firma będzie miała mniej zamówień, pracownik będzie pracował np. 6 godzin dziennie, a później to odrobi, pracując np. po 10 godzin dziennie.

Ustawa ma wejść w życie po czternastu dniach od ogłoszenia, ale ponieważ jest programem pomocowym, to przepisy dotyczące świadczeń współfinansowanych lub finansowanych z Gwarantowanego Funduszu Świadczeń Pracowniczych wejdą w życie po uzyskaniu pozytywnej opinii Komisji Europejskiej.

Pracujące nad ustawą senackie komisje rodziny i polityki społecznej oraz budżetu i finansów publicznych wnosiły o jej przyjęcie bez poprawek.

Teraz ustawa zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

Nowelizację uchwalił Sejm na 45. posiedzeniu, 1 lipca 2009 r., na podstawie projektu poselskiego. Umożliwi ona bankom spółdzielczym emitowanie papierów wartościowych oraz zaciąganie zobowiązań związanych z emisją papierów wartościowych, co pozwoli im na pozyskanie kapitału. Zgodnie z nowelizacją, o zamierzonej emisji papierów wartościowych bank ma obowiązek powiadomienia prezesa Narodowego Banku Polskiego na 30 dni przed terminem emisji, wskazując warunki i wartość emisji.

Złagodzone zostały wymagania dotyczące zawierania umów kredytowych. Do tej pory umowę z klientem podpisywało dwóch członków zarządu banku lub członek zarządu i pełnomocnik albo dwóch pełnomocników ustanowionych bezpośrednio przez zarząd. Po zmianie wystarczy podpis jednego członka zarządu lub pełnomocnika.

Nowelizację rozpatrzyła Komisja Budżetu i Finansów Publicznych i zaproponowała wprowadzenie do niej jednej poprawki o charakterze legislacyjnym. Ustawa nie budziła żadnych zastrzeżeń senatorów i Izba jednogłośnie, 88 głosami, przyjęła ustawę wraz z poprawką.

Teraz poprawkę Senatu musi rozpatrzyć Sejm.

Ustawa, uchwalona przez Sejm na 45. posiedzeniu, 1 lipca 2009 r., stanowi projekt rządowy. Zgodnie z jej zapisami powszechny spis rolny zostanie przeprowadzony w okresie od 1 września do 31 października 2010 r. Badania obejmą wszystkich użytkowników gospodarstw rolnych, z tym że w stosunku do gospodarstw o niewielkiej skali produkcji będą miały formę badania reprezentacyjnego.

Ustawa zakłada utworzenie bazy danych spisu rolnego, do której zostaną włączone informacje ze zbiorów prowadzonych przez podmioty administracji publicznej i przedsiębiorstwa prowadzące działalność polegającą na sprzedaży energii elektrycznej lub usług telekomunikacyjnych.

Spis zostanie przeprowadzony przez rachmistrzów spisowych bezpośrednio w gospodarstwie rolnym (z wykorzystaniem formularza elektronicznego), poprzez kontakt telefoniczny i drogą internetową - poprzez pocztę elektroniczną.

Koszt spisu to około 200 mln zł, pochodzących z dofinansowania z UE. Jego wyniki mają być przekazane do Eurostatu najpóźniej do końca 2012 r.

Pracująca nad ustawą Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi zarekomendowała Izbie przyjęcie 9 poprawek o charakterze redakcyjnym i doprecyzowującym. W trakcie debaty propozycje zmian przedstawili senatorowie: Piotr Ł.J. Andrzejewski, Jerzy Chróścikowski, Wojciech Skurkiewicz i Grażyna Sztark. Senator J. Chróścikowski zaproponował m.in. przesunięcie terminu przeprowadzenia spisu na okres od 1 kwietnia do 31 maja 2010 r. Z kolei, zdaniem senator G. Sztark, do katalogu danych wykreślanych z rejestru po odbyciu spisu należałoby dodać NIP i REGON, numery telefonów i adres poczty elektronicznej.

W głosowaniu poparcia Izby nie uzyskała poprawka dotycząca terminu przeprowadzenia spisu rolnego, przyjęto natomiast propozycję senator G. Sztark. Ponadto Senat uznał, że jeżeli dla potrzeb spisu rolnego nie ma potrzeby przechowywać danych osób fizycznych, to nie należy przechowywać danych osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej. Pozostałe zmiany wprowadzone do ustawy mają charakter redakcyjny i doprecyzowujący.

Teraz ustawa wróci do Sejmu.

Ustawę, na podstawie projektu poselskiego, Sejm uchwalił na swoim 44. posiedzeniu, 26 czerwca 2009 r. Określa ona zasady odbywania praktyki absolwenckiej. Odbywać ją będą mogły osoby, które ukończyły co najmniej szkołę ponadgimnazjalną i nie ukończyły 30. roku życia.

Absolwent będzie mógł zawierać umowę o odbyciu praktyki zarówno z osobą fizyczną, jak i prawną. Umowa powinna określać rodzaj pracy wykonywanej przez praktykanta, okres odbywania praktyki, tygodniowy wymiar czasu pracy, a także wysokość ewentualnego wynagrodzenia. Zgodnie z przepisami praktyka absolwencka może być płatna lub bezpłatna. Wysokość wynagrodzenia praktykanta nie może jednak przekraczać dwukrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Umowa nie może być zawarta na okres dłuższy niż 3 miesiące. W wypadku praktyki nieodpłatnej umowa może zostać rozwiązana w każdej chwili i przez dowolną ze stron. Jeśli natomiast praktykant otrzymuje wynagrodzenie, umowa może być rozwiązana z zachowaniem siedmiodniowego terminu wypowiedzenia.

Ustawa wyłącza stosowanie do praktyki absolwenckiej większości przepisów prawa pracy, ale wprowadza zakaz przyjmowania na praktykę w celu wykonywania pracy szczególnie niebezpiecznej.

Podmiot przyjmujący praktykanta został zobowiązany do wystawienia praktykantowi, na jego wniosek, pisemnego zaświadczenia o rodzaju wykonywanej pracy i umiejętnościach nabytych w trakcie odbywania praktyki, a także do poboru zaliczek miesięcznych od świadczeń pieniężnych wypłaconych z tytułu odbywania praktyki, przy zastosowaniu najniższych stawek podatkowych.

Trzy senackie komisje: nauki, gospodarki narodowej oraz rodziny i polityki społecznej, które rozpatrzyły ustawę, zaproponowały wprowadzenie do niej 7 poprawek. Podczas debaty zmiany zgłosili także senatorowie Mieczysław Augustyn, Tadeusz Gruszka i Tadeusz Skorupa, który proponował podwyższenie wieku praktykantów do 35. roku życia.

Ostatecznie Izba zadecydowała o wprowadzeniu do ustawy 9 poprawek. Pierwsza zmiana poszerza katalog podmiotów uprawnionych do przyjęcia absolwenta na praktykę o jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, co umożliwi przyjmowanie praktykantów przez osobowe spółki handlowe. Kolejne poprawki obniżyły wiek potencjalnych praktykantów poprzez wprowadzenie zapisu, że mogą to być również osoby, które ukończyły co najmniej gimnazjum. W następnej zmianie Senat uznał, iż odbywanie praktyki absolwenckiej nie powinno stanowić przeszkody do nabycia oraz posiadania statusu bezrobotnego, jeżeli praktykant przedstawi powiatowemu urzędowi pracy umowę o praktykę absolwencką. Doprecyzowano również kwestie wypłaty zasiłku oraz rozwiązania umowy o praktykę absolwencką. Zasiłek nie będzie przysługiwał bezrobotnemu w wypadku, gdy otrzymuje miesięczne świadczenie pieniężne z tytułu odbywania praktyki absolwenckiej w wysokości przekraczającej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę. W wypadku rozwiązania umowy o praktykę absolwencką Senat przyznał każdej ze stron prawo do jej rozwiązania przez złożenie oświadczenia drugiej stronie na piśmie. Pozostałe poprawki ujednolicają terminologię oraz mają charakter redakcyjny.

Teraz senackie poprawki zostaną rozpatrzone przez Sejm.

Nowelizacja została uchwalona przez Sejm z przedłożenia rządowego na 44. posiedzeniu, 26 czerwca 2009 r. Zmienia ona wysokość opłaty od składki emerytalnej przekazywanej do otwartego funduszu emerytalnego pobieranej przez fundusz, a także wysokość opłat za zarządzanie aktywami funduszy.

Zgodnie z nowelizacją otwarte fundusze emerytalne będą mogły pobierać maksymalnie 3,5% opłat od składek ubezpieczonych zamiast obecnych 7%. Niższe opłaty będą obowiązywały od stycznia 2010 r. Przewiduje się, że dzięki temu w ciągu trzech lat zostanie zaoszczędzone prawie 2 mld zł, które dodatkowo pozostaną na kontach ubezpieczonych kosztem zysków powszechnych towarzystw emerytalnych.

W zakresie wysokości opłaty za zarządzanie otwartym funduszem dokonano zmian w części dotyczącej najwyższych aktywów - w miejsce kwoty 65 mld zł przyjęto 45 mld zł. W wypadku towarzystw, których aktywa przekroczą 45 mld zł, będzie pobierana opłata wynosząca 15,5 mln zł. Otwarte fundusze emerytalne zostały zobligowane do dostosowania swoich statutów do zmienionych przepisów.

Podczas debaty minister pracy i polityki społecznej Jolanta Fedak poinformowała senatorów, że resort po wakacjach rozpocznie prace nad dużą nowelizacją ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, która obejmie m.in. utworzenie funduszu bezpiecznego dla ubezpieczonych będących 5, 10 lat przed emeryturą.

Pracująca nad ustawą Komisja Budżetu i Finansów Publicznych zaproponowała wprowadzenie poprawki do ustawy, a Komisja Rodziny i Polityki Społecznej wnosiła o przyjęcie ustawy bez poprawek. Podczas debaty zmiany do ustawy zgłosił również senator Jan Rulewski. Dotyczyły one przesunięcia o rok terminu wprowadzenia w życie obniżonych opłat od oszczędności zgromadzonych w OFE oraz zobowiązania prezesa Rady Ministrów do składania parlamentowi raz na 3 lata informacji na temat bezpieczeństwa i rentowności funduszy. Połączone komisje nie poparły tych poprawek. Ostatecznie za przyjęciem nowelizacji bez poprawek opowiedziało się 52 senatorów, a 38 było przeciw.

Teraz nowelizacja czeka na podpis prezydenta.

Ustawa, uchwalona przez Sejm na 43. posiedzeniu, 18 czerwca 2009 r., dostosowuje polskie prawo do wymagań Unii Europejskiej dotyczących dawstwa, pobierania, badania, kodowania, przetwarzania, konserwowania, przechowywania i dystrybucji komórek, tkanek i narządów. Termin dostosowania polskiego ustawodawstwa w tym zakresie minął 1 września 2007 r. Zaproponowane zmiany podyktowane są także postępem technicznym, wprowadzaniem nowych technologii medycznych oraz nowych rozwiązań organizacyjnych odnoszących się do pobierania, przechowywania, przeszczepiania komórek, tkanek i narządów.

Nowela zmienia zasady zwrotu kosztów za pobranie od dawcy komórek, tkanek lub narządów. Dotychczas były one refundowane z budżetu państwa w części, której dysponentem był minister zdrowia. Ustawa przewiduje, że czynności związane z wysunięciem podejrzenia śmierci mózgowej oraz z komisyjnym orzeczeniem o śmierci mózgowej będą finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Z kolei pobranie komórek, tkanek i narządów do przeszczepienia finansowałby minister zdrowia za pośrednictwem Centrum Organizacyjno-Koordynacyjnego ds. Transplantacji "Poltransplant". Koszty przechowywania, transportu i przeszczepiania narządów będzie pokrywał minister zdrowia ze środków przeznaczonych na świadczenia wysokospecjalistyczne. "Poltransplant" będzie pokrywał również koszty pozyskiwania komórek krwiotwórczych szpiku i krwi obwodowej w celu ich przeszczepienia.

W celu ujednolicenia zasad rekrutacji poszczególnych dawców szpiku przekształcono podmioty prowadzące rejestry potencjalnych dawców szpiku w ośrodki dawców szpiku, które będą mogły działać na podstawie pozwolenia ministra zdrowia i uzyskają możliwość współfinansowania badań potencjalnych dawców szpiku ze środków publicznych.

Wprowadzono również możliwość zorganizowania w szpitalach, dokonujących przeszczepiania szpiku krwi obwodowej lub narządów, ośrodków kwalifikujących chorych do przeszczepiania. Będą się tym zajmowały tzw. zespoły kwalifikujące. Ustawa nakłada obowiązek zgłaszania chorych do krajowej listy osób oczekujących na przeszczepienie.

Uzupełniono także przepisy o zasady monitorowania pobranych, przetworzonych, przechowywanych, dystrybuowanych i przeszczepionych komórek i tkanek. Określono zasady przywozu i wywozu komórek, tkanek i narządów do krajów Unii Europejskiej lub krajów trzecich. Biorcom polskim, wpisanym na krajową listę osób oczekujących na przeszczep, zagwarantowano pierwszeństwo w korzystaniu z narządów pobranych od dawców polskich.

Nowela wprowadza funkcję koordynatora pobierania narządów, który ma być w każdym szpitalu mającym możliwości pobrania ich od osoby zmarłej. Dzięki temu ma wzrosnąć liczba pobranych narządów do przeszczepu.

Określono także kary za wwóz i wywóz komórek, tkanek i narządów bez odpowiedniej zgody. Karane będzie także niezgłaszanie biorców do krajowej listy osób oczekujących na przeszczepienie oraz niezgłaszanie pozyskanych dawców komórek krwiotwórczych szpiku i krwi obwodowej do rejestru szpiku i krwi pępowinowej, prowadzonych przez "Poltransplant".

Pracująca nad ustawą Komisja Zdrowia postulowała wprowadzenie do ustawy 4 poprawek. Podczas debaty zmianę o charakterze legislacyjnym zaproponował senator Michał Okła. Do tej poprawki pozytywnie ustosunkowała się komisja.

W głosowaniu Izba jednogłośnie - 88 głosami - poparła ustawę wraz z 5 poprawkami. Trzy uchwalone przez Senat poprawki ujednolicają terminologię, jedna dotyczy pozwoleń dla ośrodków, które będą zajmować się przeszczepami, a jedna - kontroli tych placówek.

Teraz nowelizacja wróci do Sejmu.

Sejm uchwalił ustawę z przedłożenia rządowego na swoim 43. posiedzeniu, 19 czerwca 2009 r. Wchodzi ona w skład pakietu trzech ustaw, które mają w kompleksowy sposób uregulować kwestie związane z zarządzaniem emisjami substancji do powietrza. Ustawa reguluje zasady obrotu jednostkami emisji dwutlenku węgla oraz określa mechanizm gospodarowania środkami finansowymi pochodzącymi ze sprzedaży nadwyżek tych jednostek.

Zgodnie z ustawą ma powstać krajowy ośrodek bilansowania i zarządzania emisjami. Jego zadania będzie pełnił Instytut Ochrony Środowiska w Warszawie. Ośrodek będzie prowadził krajową bazę o emisjach gazów cieplarnianych i innych substancji oraz krajowy rejestr jednostek Kioto. Do jego zadań będzie należeć także m.in. sporządzanie raportów i prognoz dotyczących wielkości emisji gazów cieplarnianych i innych substancji.

Ponadto w ustawie przewidziano powstanie krajowego systemu bilansowania i prognozowania emisji, w ramach którego będą gromadzone, przetwarzane, szacowane, prognozowane, bilansowane i zestawiane informacje o emisjach i wielkościach emisji gazów cieplarnianych i innych substancji. Informacje zebrane w krajowej bazie będą podstawą do opracowania krajowego raportu o wielkościach emisji gazów cieplarnianych oraz innych zestawień i dokumentów. W sytuacji, gdy krajowy pułap emisji CO₂ zostanie przekroczony, minister środowiska będzie miał obowiązek opracowania projektu krajowego programu redukcji emisji, a rząd będzie musiał przyjąć sektorowe plany redukcji emisji. Podmioty wymienione w planach będą miały obowiązek ograniczenia emisji substancji szkodliwych.

Zgodnie z protokołem z Kioto kraje zobowiązały się do ograniczenia emisji dwutlenku węgla do 2012 r. Nadwyżki ograniczeń emisji CO₂ danego kraju można sprzedać innemu państwu, m.in. na drodze tzw. zielonych inwestycji czy wspólnych inwestycji. Mechanizm ten polega na lokowaniu sprzyjających klimatowi inwestycji, zmniejszających emisje w krajach, które mają nadwyżki. Kraj inwestujący rozlicza uzyskany w ten sposób zysk ekologiczny u siebie. Wśród państw zainteresowanych kupnem praw do emisji są m.in. Japonia, Hiszpania, Irlandia, Portugalia i Niemcy.

Zgodnie z ustawą środki finansowe ze sprzedaży emisji będą wpływały na rachunek klimatyczny, który będzie prowadzony przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska. Środki te mają być wykorzystywane na wspieranie działań służących ochronie powietrza i klimatu.

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska Bernard Błaszczyk przypomniał, że Polska, ratyfikując Protokół z Kioto, zobowiązała się do monitorowania działań wpływających na emisję gazów cieplarnianych oraz ich redukcję o 6% w stosunku do emisji do roku 1988. Jest to redukcja emisji globalnych, ale jest jeszcze redukcja emisji dotycząca krajów europejskich. Wiceminister podkreślił, że Polska może sprzedać nadwyżki tylko w części dotyczącej jednostek z Kioto. Można je sprzedać jedynie krajom, które ratyfikowały Protokół z Kioto i tylko do końca 2012 r., tj. do czasu obowiązywania protokołu.

Wiceminister środowiska poinformował senatorów, że Polska może sprzedać 500 mln t nadwyżki jednostek emisji CO₂. Zwrócił również uwagę, że jeśli nie zdążymy wykorzystać uzyskanych ze sprzedaży środków finansowych do 2012 r., to będziemy musieli je zwrócić.

Komisja Środowiska podczas prac nad ustawą wnosiła o przyjęcie 8 poprawek, a mniejszość komisji - jednej. W trakcie senackiej debaty propozycje zmian zgłosili senatorowie Krzysztof Majkowski, Wojciech Skurkiewicz i Michał Wojtczak.

W wyniku głosowania Senat wprowadził do ustawy 10 poprawek, przede wszystkim ujednolicających terminologię oraz o charakterze redakcyjnym. Najważniejsza zmiana polega na przesunięciu o rok obowiązku sporządzania przez podmiot korzystający ze środowiska raportu zawierającego informacje o emisjach oraz dokonania przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska oceny informacji zawartych w takich raportach. Izba zaproponowała także wprowadzenie regulacji przejściowej odsuwającej do 1 stycznia 2010 r. wejście w życie przepisu dotyczącego opłat za korzystanie ze środowiska.

Senackie poprawki muszą zostać rozpatrzone przez Sejm.

Informację przedstawił prezes Trybunału Konstytucyjnego Bohdan Zdziennicki. Na wstępie przypomniał, że w 2008 r. nastąpiły zmiany w składzie sędziowskim oraz na stanowisku prezesa Trybunału Konstytucyjnego. Nowym sędzią został wybrany prof. Stanisław Biernat.

Prezes B. Zdziennicki poinformował, że w 2008 r. do Trybunału Konstytucyjnego wpłynęło 598 spraw, co stanowi wzrost o 24% w stosunku do 2007 r. Zwiększyła się także liczba pytań prawnych, i to niemal dwukrotnie. Sądy zadały trybunałowi 68 takich pytań. Zdaniem prezesa, świadczy to o wzroście świadomości obywateli co do przysługujących im praw, wolności i środków ich ochrony.

Prezes Trybunału Konstytucyjnego zwrócił uwagę, że w 2008 r. po raz pierwszy odbyły się 2 postępowania w sprawie sporów kompetencyjnych. Postępowanie dotyczące sporu kompetencyjnego między prezydentem RP i Krajową Radą Sądownictwa w zakresie przedstawiania kandydatów na sędziów zostało umorzone. Spór kompetencyjny między prezydentem a prezesem Rady Ministrów dotyczący określenia centralnego konstytucyjnego organu państwa, który uprawniony jest do reprezentowania Polski w posiedzeniach Rady Europejskiej, został rozstrzygnięty 20 maja 2009 r.

W 2008 r. Trybunał Konstytucyjny wydał 93 wyroki i 73 postanowienia. Przeciętne rozpatrywanie sprawy trwa 17 miesięcy. Ubiegły rok obfitował także we wnioski prezydenta o zbadanie zgodności ustaw z konstytucją. Takich wniosków było aż 5. Prezes trybunału podkreślił, że sprawy rozpatrywane w trybie kontroli prewencyjnej są bardzo trudne.

W 2008 r. Trybunał Konstytucyjny wydał 10 wyroków, w których orzekał o hierarchicznej zgodności rozporządzeń z ustawami oraz z konstytucją. W zakresie wstępnej kontroli skarg konstytucyjnych oraz wniosków od podmiotów posiadających zawężoną legitymację do inicjowania kontroli konstytucyjności trybunał wydał 196 zarządzeń i 287 postanowień.

W 2008 r. Trybunał Konstytucyjny wydał tylko 4 postanowienia sygnalizacyjne. Dotyczyły one m.in. problematyki dopuszczalności zestrzelenia samolotu pasażerskiego, uchwały Sejmu o powołaniu komisji śledczej tzw. naciskowej oraz spółdzielni mieszkaniowych. Za wyjątkowe prezes B. Zdziennicki uznał sytuacje, w których uchyla się przepis, ponieważ był niezgodny z konstytucją. Najczęściej zmiana wynikająca z niekonstytucyjności powoduje konieczność uporządkowania ustawodawstwa ze względu na powstającą lukę w prawie albo niespójność. Dlatego, zdaniem prezesa, tak ważne jest, żeby władza ustawodawcza realizowała wyroki Trybunału Konstytucyjnego, choć nie są to proste sprawy.

Na zakończenie swojego wystąpienia prezes B. Zdziennicki podkreślił, że na szczególne uznanie zasługuje działalność Senatu, a zwłaszcza Komisji Ustawodawczej, która od początku obecnej kadencji do końca kwietnia 2009 r. przygotowała 50 projektów ustaw związanych z realizacją wyroków oraz jednego postanowienia sygnalnego Trybunału Konstytucyjnego, wniesionych następnie przez Senat do Sejmu. Niestety, żeby w pełni przywrócić konstytucyjność przepisów, konieczne jest zrealizowanie 140 orzeczeń trybunału. Następnie prezes B. Zdziennicki odpowiadał na pytania senatorów.

Projekt ustawy stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 17 maja 2006 r. (sygn. akt K 33/05), stwierdzającego niezgodność z konstytucją przepisów ustawy z 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.

W opinii Trybunału Konstytucyjnego, zaskarżony przepis posługiwał się jedynie kryterium "zasadności" podwyżki i nie przewidywał innych przesłanek, według których sąd powszechny, rozpoznający spór pomiędzy lokatorem a właścicielem w związku z dokonaną przez tego ostatniego zmianą wysokości czynszu, miałby oceniać, czy dana podwyżka była w całości uzasadniona. Zdaniem trybunału, podstawową wadą tego przepisu jest to, że w jego treści nie znalazło się wyraźne określenie elementów składowych czynszu i czynników umożliwiających jego podwyższanie.

Nowelizacja wydłuża minimalny okres, który spółdzielnia zobowiązana jest zachować przy powiadamianiu konkretnych osób o zmianie wysokości opłat od zajmowanych przez nie lokali - z 14 dni do 3 miesięcy. Termin ten dotyczy opłat zależnych od spółdzielni. W wypadku opłat niezależnych od spółdzielni pozostawiono termin 14 dni.

W wyniku głosowania Senat 84 głosami za, przy 1 wstrzymującym się, przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych i podjął uchwałę w sprawie wniesienia go do Sejmu. Senator Marek Trzciński został upoważniony do reprezentowania Izby podczas dalszych prac nad tym projektem.

Projekt ustawy stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 27 listopada 2006 r. (sygn. akt K 47/04), stwierdzającego niezgodność z konstytucją przepisów ustawy z 9 lipca 2003 r. o gwarancji zapłaty za roboty budowlane.

Projektodawcy proponują uściślenie terminów występujących w ustawie zgodnie z zaleceniami Trybunału Konstytucyjnego. W wypadku terminu na złożenie gwarancji przez inwestora pojęcie "odpowiedni termin" zastąpiono pojęciem "termin 30-dniowy", a określenie "termin dodatkowy" zmieniono na termin 7 dni.

Podczas drugiego czytania projektu senator Stanisław Bisztyga zaproponował zmianę, która miała na celu wprowadzenie zasady, że udokumentowane przez inwestora koszty udzielenia gwarancji zapłaty ponoszą w równych częściach inwestor i wykonawca robót budowlanych. Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Gospodarki Narodowej na wspólnym posiedzeniu, 18 czerwca 2009 r., ustosunkowały się do tej poprawki i nie poparły jej. Ostatecznie, w wyniku głosowania, Senat zaaprobował tę zmianę i jednomyślnie, 84 głosami, przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o gwarancji zapłaty za roboty budowlane oraz podjął uchwałę w sprawie wniesienia go do Sejmu. Izba upoważniła senatora Marka Trzcińskiego do reprezentowania jej podczas dalszych prac nad tym projektem.

• o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece oraz niektórych innych ustaw,
• o ratyfikacji Umowy o zabezpieczeniu społecznym między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Korei, podpisanej w Warszawie dnia 25 lutego 2009 roku,
• o ratyfikacji Porozumienia między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Organizacją do spraw Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) w sprawie przywilejów i immunitetów Organizacji do spraw Zakazu Broni Chemicznej, podpisanego w Hadze dnia 5 sierpnia 2008 r.,
• o ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Konwencji Genewskich z dnia 12 sierpnia 1949 roku dotyczącego przyjęcia dodatkowego znaku rozpoznawczego, przyjętego w Genewie dnia 8 grudnia 2005 roku (Protokół III).

• Senat przeprowadził drugie czytanie projektu uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu i w związku ze zgłoszonymi wnioskami o charakterze legislacyjnym skierował projekt ponownie do komisji.

Po wyczerpaniu porządku 38. posiedzenia Senatu oświadczenia złożyli senatorowie: Ryszard Bender, Janina Fetlińska, Tadeusz Gruszka, Stanisław Karczewski, Ryszard Górecki, Stanisław Gorczyca, Andrzej Grzyb, Maciej Grubski, Norbert Krajczy, Grażyna Sztark, Piotr Zientarski, Wojciech Skurkiewicz, Grzegorz Czelej, Przemysław Błaszczyk, Władysław Dajczak, Krzysztof Kwiatkowski, Henryk Woźniak, Andrzej Szewiński, Zdzisław Pupa, Stanisław Zając, Grzegorz Wojciechowski, Stanisław Kogut, Andrzej Owczarek, Sławomir Sadowski, Stanisław Bisztyga, Eryk Smulewicz.

29, 30 i 31 lipca odbyło się 39. posiedzenie Senatu.

Senat podzielił opinię Sejmu i w wyniku głosowania (53 głosów za, 35 - przeciw, 1 wstrzymujący się) przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009.

Nowelizację tę Sejm uchwalił na 47. posiedzeniu, 17 lipca 2009 r., odrzucając wszystkie poprawki zgłoszone przez posłów opozycji. Dotyczyły one m.in.: przekazania 5 mln zł na utworzenie nowej rezerwy na finansowanie zadań II Programu Polskiego Radia oraz TVP Kultura, przekazania 200 mln zł na dopłaty do paliwa rolniczego, 350 mln zł na dofinansowanie dopłat do przejazdów studenckich, 150 mln zł na dożywianie, 1,5 mln zł na podręczniki dla dzieci niewidomych, 10 mln zł na dofinansowanie urzędów skarbowych czy 10 mln na zakup autobusów szkolnych.

Ustawa przewiduje m.in. wzrost deficytu z 18,18 mld zł do 27,18 mld zł. Zgodnie z jej zapisami tegoroczne wpływy podatkowe będą mniejsze od zakładanych o 46,6 mld zł. W efekcie tegoroczne wpływy do budżetu mają być niższe o 30,1 mld zł. Ostatecznie mają wynieść 272,9 mld zł, a nie ponad 303 mld zł, jak wcześniej planowano. Niedobór ten resort finansów chce zrekompensować pieniędzmi z innych źródeł. Zwiększono o 8,32 mld zł tzw. dochody niepodatkowe, czyli m.in. dywidendy i środki z różnic kursowych. Ponad 8 mld zł ma pochodzić z budżetu UE oraz tzw. innych źródeł.

Wydatki budżetowe zostały zmniejszone o ponad 21,13 mld zł. Z tego 10,5 mld zł to ograniczenia w rezerwach celowych, a 9,7 mld zł - oszczędności wynikające ze zmiany finansowania infrastruktury drogowej. Koszty te zamiast budżetu poniesie Krajowy Fundusz Drogowy.

Podczas senackiej debaty wiceminister finansów Elżbieta Suchocka-Roguska poinformowała, że nowelizacja ustawy budżetowej przede wszystkim jest konsekwencją wpływu niekorzystnych zmian w otoczeniu makroekonomicznym, oddziałujących bezpośrednio na bieżącą i oczekiwaną w tym roku sytuację finansów publicznych w Polsce.

Nowelizację krytykowali senatorowie Prawa i Sprawiedliwości. Senator Stanisław Zając określił decyzję o nowelizacji budżetu jako "dramatyczną". "PiS już podczas pierwszego czytania ustawy budżetowej wskazywało na nierealność wskaźników makroekonomicznych przyjętych przez rząd Donalda Tuska, dotyczących planowanego wzrostu gospodarczego i deficytu budżetowego" - mówił.

Wicemarszałek Zbigniew Romaszewski nazwał "skandalem i nieprzyzwoitością" zmniejszenie o prawie 3 mln zł środków na zapomogi dla kombatantów i złożył poprawkę przywracającą tę kwotę. Poparł go senator Stanisław Karczewski.

Z kolei senator Bronisław Korfanty ostrzegał, że po nowelizacji budżetu zabraknie pieniędzy na wsparcie Polaków na Wschodzie w ramach realizacji programu Karty Polaka.

Senator Grzegorz Banaś zgłosił 39 poprawek. Dotyczyły one m.in. przekazania ponad 450 mln zł na modernizację policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej. Kolejne 200 mln zł senator chciał przekazać na dotacje do paliw rolniczych, a 72 mln zł - na program poakcesyjnego wspierania wsi. Senator Wojciech Skurkiewicz złożył poprawkę mającą na celu wsparcie kwotą po 2,5 mln zł TVP Kultura i II Programu Polskiego Radia.

Zmiany w ustawie zaproponowali także senatorowie Jan Dobrzyński, Piotr Ł.J. Andrzejewski, B. Korfanty i Jerzy Chróścikowski. Ogółem senatorowie Prawa i Sprawiedliwości zgłosili około 60 poprawek.

Ustawy bronił senator Jan Wyrowiński (PO). Nazwał ją "nowelizacją stabilizacji, odpowiedzialności, solidarności i rozwoju". Jego zdaniem, jedyna propozycja PiS podczas ustalania budżetu na 2009 r. polegała na zwiększeniu deficytu. "Czym innym jest jednak zwiększenie deficytu dziś, a czym innym byłoby wtedy. Gdybyśmy poszli za waszą radą, to skala zwiększenia deficytu byłaby dziś dużo większa" - powiedział.

W opinii senatora Jana Rulewskiego (PO), nowelizacja budżetu odpowiada potrzebom i jest adekwatna do kryzysu. Senator Kazimierz Kleina (PO) wyraził przekonanie, że jeśli zabraknie środków na realizację programu Karta Polaka i dla kombatantów, to rząd znajdzie środki na te cele, przekazując je np. z rezerwy ogólnej.

Na zakończenie debaty wiceminister E. Suchocka-Roguska zapewniła senatorów, że kwota prawie 3 mln zł, o którą zmniejszono świadczenia dla kombatantów, wróci z rezerwy ogólnej do Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych. Dodała, że rezerwa na wydatki związane z Kartą Polaka wynosiła 4,5 mln zł i została ograniczona o 1 mln 450 tys. zł. Do dyspozycji jest jeszcze 3 mln zł 50 tys. zł, bo do dziś te środki nie zostały wykorzystane. Zdaniem wiceminister finansów, taka kwota na wydatki administracyjne, związane m.in. z drukiem kart, powinna wystarczyć.

Wiceminister poinformowała też, że nie powinno zabraknąć pieniędzy na realizację programu Karta Polaka i programu poakcesyjnego wsparcia obszarów wiejskich, ponieważ zgodnie z danymi na 20 lipca 2009 r., po uwzględnieniu zmian przewidzianych w nowelizacji, w rezerwach celowych do wykorzystania na ten rok zostało jeszcze 14 mld zł 899 mln 926 tys. zł.

Pracująca nad nowelizacją Komisja Budżetu i Finansów Publicznych zapoznała się z opiniami pozostałych komisji senackich i zarekomendowała Izbie jej przyjęcie bez poprawek. Swoje stanowisko podtrzymała, rozpatrując poprawki zgłoszone podczas debaty, i nie poparła żadnej z nich.

Ustawa o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

Senatorowie zdecydowali o wprowadzeniu 40 poprawek do ustawy o Służbie Celnej. Za jej przyjęciem w całości, z uwzględnieniem przyjętych poprawek, głosowało 54 senatorów, 36 było przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu.

Nowa ustawa o Służbie Celnej, uchwalona na 46. posiedzeniu Sejmu, 17 lipca 2009 r., wzmacnia jej kompetencje. Podstawowe założenia nowej regulacji to, po pierwsze, wzmocnienie organizacji służby i statusu funkcjonariuszy celnych, po drugie, zwiększenie efektywności działań kontrolnych dla skuteczniejszego zwalczania szarej strefy i nielegalnego obrotu towarowego, po trzecie, ułatwienie relacji istniejących pomiędzy przedsiębiorcami a administracją celną, po czwarte, usprawnienie obsługi ruchu towarowego na granicy Polski, będącej jednocześnie zewnętrzną granicą Unii Europejskiej, po piąte, rozszerzenie właściwości Służby Celnej w zakresie zwalczania celnych przestępstw podatkowych, dewizowych oraz w zakresie gier i zakładów wzajemnych, a po szóste, dostosowanie regulacji zawartych w prawie krajowym do zmian, które nastąpiły we wspólnotowym kodeksie celnym. Ustawa określa pozycję szefa Służby Celnej jako organu administracji publicznej, zwierzchnika Służby Celnej. Przewiduje też ułatwienia dla przedsiębiorców kontrolowanych przez celników poprzez wprowadzenie jednego trybu kontroli zamiast dotychczasowych trzech: celnego, szczególnego nadzoru podatkowego i kontroli podatkowej.

Ustawa ma wejść w życie po upływie 21 dni od daty jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw. Wyjątek stanowią przepisy w sprawie opisu stanowisk w Służbie Celnej, które zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2011 r.

Realizacja tej ustawy zakłada wydatkowanie środków w latach 2009-2011, choć wszystko wskazuje na to, że  ten okres zostanie wydłużony do 2012 r. Zakłada się wydatkowanie środków w kwocie 193 tys. 200 zł, z tego 104 tys. zł - na wzmocnienie motywacyjnego systemu wynagrodzeń w służbie celnej. Minister finansów zaakceptował 93 tys. 375 zł w 2009 r., czyli połowę całej kwoty, a na wzmocnienie motywacyjnego systemu uposażeń i wynagrodzeń - 58 tys. 890 zł, a więc również ponad połowę kwoty zaplanowanej na ten cel.

Podczas głosowania odrzucono poprawkę Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, przyznającą celnikom prawo do emerytury policyjnej. Nie zaakceptowano również poprawki uprawniającej ich do uczestniczenia w działaniach operacyjnych we współpracy z innymi służbami. Akceptacji senatorów nie znalazła też poprawka dotycząca celników służbowo przeniesionych na niższe stanowisko. Dzięki niej mieli oni zachować dotychczasowe uposażenie. Senatorowie odrzucili również poprawkę nakazującą przywrócenie na dotychczasowe stanowisko funkcjonariusza, przeciwko któremu prowadzono postępowanie karne, ale zostało ono umorzone z powodu znikomej szkodliwości czynu. Prawo takie będą więc mieli nadal tylko funkcjonariusze, którzy zostali uniewinnieni.

Przyjęto natomiast poprawki zwalniające służby celne z opłat za przesyłkę informacji, o które występują w związku z prowadzonym postępowaniem karnym-skarbowym, i zmianę przewidującą, że w wypadku uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji o zwolnieniu funkcjonariusza ze służby kierownik urzędu niezwłocznie musi wyznaczyć mu nowe stanowisko służbowe.

Wśród wprowadzonych zmian znalazły także dwie nadające dodawanym przepisom rangę ustawową ze względu na ich gwarancyjny charakter.

Przyjęto też poprawkę, będącą - jak napisano w uzasadnieniu uchwały - "wyrazem poszanowania przez Senat zasady niedyskryminacji ze względu na płeć". W przepisie umożliwiającym organom Służby Celnej możliwość zwolnienia ze służby funkcjonariusza uprawnionego do emerytury ze względu na osiągnięcie określonego wieku Izba wprowadziła jednolite rozwiązanie dla funkcjonariuszy kobiet i mężczyzn, zezwalające na zwolnienie ich po osiągnięciu 65. roku życia.

Kolejna senacka zmiana wynika z przekonania o niesłuszności ograniczania obowiązywania przepisu dotyczącego wyznaczania funkcjonariusza na stanowisko służbowe do wypadków, gdy uchylenie decyzji wynikało z jej niezgodności z prawem. Zdaniem Senatu, każda uchylona przez sąd decyzja o zwolnieniu powinna mieć takie same konsekwencje.

Ponieważ ustawa przyznaje funkcjonariuszom Służby Celnej prawo użycia broni palnej. Senat zaproponował uzupełnienie katalogu przewinień skutkujących wszczęciem postępowania dyscyplinarnego o utratę służbowej broni palnej, podobnie jak w wypadki innych formacji uzbrojonych, takich jak Policja, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego czy Biuro Ochrony Rządu.

Pozostałe senackie poprawki mają na celu doprecyzowanie przepisów ustawy zgodnie z zasadami polityki legislacyjnej i techniki prawodawczej.

Poprawki Senatu rozpatrzy teraz Sejm.

Senatorowie postanowili przyjąć bez poprawek nowelizację ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawy - Prawo bankowe. Głosowało za nią 82 senatorów, 6 było przeciw, a 1 wstrzymał się od głosu.

Sejm uchwalił ustawę na 46. posiedzeniu, 16 lipca 2009 r., na podstawie projektu rządowego. Przewiduje ona m.in. skrócenie czasu oczekiwania na zwrot środków z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego i obowiązek współpracy BFG z podobnymi instytucjami unijnymi. Zgodnie z przyjętą regulacją, środki z BFG będą musiały być wypłacone klientowi nie później niż w ciągu 3 miesięcy od momentu, w którym nie można już było podjąć oszczędności z banku. Jeśli okaże się to niemożliwe, sąd prowadzący postępowanie upadłościowe banku będzie mógł przedłużyć termin do maksymalnie 10 dni roboczych. Dotychczas termin można było przedłużyć nawet o 6 miesięcy. Wniosek o przedłużenie terminu sąd będzie musiał rozpatrzyć w ciągu 7 dni, a nie - jak dotychczas - 2 tygodni.

Nowelizacja przewiduje też, że Bankowy Fundusz Gwarancyjny będzie współpracował z podobnymi instytucjami z innych krajów Unii Europejskiej. Obejmie ona przekazywanie klientom banków informacji dotychczas chronionych tajemnicą bankową. Ma to ułatwić odzyskanie środków z upadłych banków ich klientom z innych krajów.

Nowelizacja dostosowuje polskie przepisy do wymogów unijnej dyrektywy w sprawie systemów gwarantowania depozytów. Ma ona wejść w życie 14 dni od daty ogłoszenia.

Teraz ustawa o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawy - Prawo bankowe zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

Senat - 53 głosami za, przy 36 przeciw - poparł nowelizację ustawy o ustanowieniu "Programu modernizacji Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu w latach 2007 - 2009".

Ustawę, stanowiącą rządowy projekt, Sejm uchwalił na 45. posiedzeniu, 1 lipca 2009 r. dotyczy właściwie trzech kwestii. Dotyczy ona wydłużenia okresu obowiązywania programu o kolejne 2 lata, wydłuża ten okres do roku 2011, z zachowaniem niezmienionej kwoty całkowitej przeznaczonej na te służby. Przesuwa określone kwoty pomiędzy poszczególnymi formacjami. Ogólna kwota wydatków na realizację programu w latach 2007-2011 wynosi 6 mld 301 mln 58 tys. zł. Wydatkowanie tej kwoty w latach 2007, 2008 i 2009 jest takie samo jak w ustawie nowelizowanej. Środki przewidziane na rok 2009 zostały jednak podzielone na lata 2009, 2010 i 2011: 80% na rok 2009, około 16% na rok 2010 i około 4% na rok 2011. Jedna ze zmian wprowadzonych w projekcie ustawy polega na przesunięciu kwot z wydatków na Państwową Straż Pożarną do wydatków na Straż Graniczną. Z ponad 2,5 mld zł, przewidzianych do wydania w 2009 r. na modernizację służb (m.in. wymiana wyposażenia, środków transportowych oraz systemów teleinformatycznych, rozbudowa obiektów), na rok 2010 ma zostać przeniesione 491 mln zł, a na 2011 r. - 102 mln zł. Oznacza to, że w roku 2009 na realizację zadań przewidzianych w programie pozostanie kwota w wysokości prawie 2 mld zł.

Jak wyjaśniono w uzasadnieniu ustawy, zmiany są spowodowane ograniczeniem tegorocznych wydatków budżetowych, w tym przeznaczonych na realizację programu. Przeniesienie wydatków jest również konieczne z powodu zmniejszenia budżetu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w grudniu 2008 r. Spowodowało to powstanie zobowiązań, które nie mogły zostać uregulowane z budżetu ubiegłorocznego i muszą być sfinansowane z budżetu z tego roku.

Pracujące nad nowelizacją Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji wnosiły o jej przyjęcie bez zmian. W trakcie debaty natomiast senator Stanisław Kogut zgłosił 4 propozycje wprowadzenia zmian, poparte przez mniejszość połączonych komisji. Nie przeprowadzano nan nimi jednak głosowania, gdyż senatorowie opowiedzieli się za przyjęciem ustawy bez poprawek.

Ustawa o zmianie ustawy o ustanowieniu "Programu modernizacji Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu w latach 2007-2009" czeka teraz na podpis prezydenta.

Nowelizację, na podstawie projektów poselskiego i rządowego, uchwalono na 46. posiedzeniu Sejmu, 16 lipca 2009 r. Zakłada ona rozdzielenie funkcji ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego.

Zgodnie z ustawą, od 2010 r. prokurator generalny ma być powoływany przez prezydenta na jedną sześcioletnią kadencję spośród dwóch kandydatów. Mają ich wskazywać Krajowa Rada Sądownictwa i Krajowa Rada Prokuratorów. Na podstawie nowelizacji prezydent może odwołać prokuratora generalnego przed końcem kadencji, m.in. gdyby został on skazany lub złożył nieprawdziwe oświadczenie lustracyjne. Przewidziano likwidację Prokuratury Krajowej i wprowadzenie w jej miejsce Prokuratury Generalnej. Prokuratora generalnego może także odwołać Sejm na wniosek premiera większością 2/3 głosów w wypadku odrzucenia przez premiera jego rocznego sprawozdania lub gdyby "sprzeniewierzył się on złożonemu ślubowaniu".

W ramach prac nad reformą prokuratury rozważano też likwidację prokuratur apelacyjnych. Ostatecznie jednak rząd opowiedział się za ich utrzymaniem.

Odpowiadając na pytania senatorów w trakcie debaty, minister sprawiedliwości Andrzej Czuma podkreślił, że nowela "zapewnia widoczne uprawnienia kontrolne władzy wykonawczej i ustawodawczej wobec prokuratury". "Cała budowa Prokuratury Generalnej oraz tryb powoływania prokuratora generalnego jest taka, że choć nigdy nie unikniemy pewnej części upolitycznienia, to - jak sądzę - dotychczas nigdy nie było pomysłów, aby tak dalece odpolitycznić działanie prokuratury w ogóle" - ocenił.

Pytany m.in., dlaczego zmienił zdanie w sprawie rozdzielenie funkcji ministra sprawiedliwości od prokuratora generalnego, minister powiedział, że to oddzielenie "przyspieszy trudny proces odpolityczniania prokuratury".

Senatorowie Platformy Obywatelskiej mówili, że nowe przepisy, które są realizacją obietnic wyborczych PO, mają usprawnić działanie prokuratur.

Senatorowie PiS Piotr Ł.J. Andrzejewski i Stanisław Piotrowicz natomiast zgłosili wniosek o odrzucenie noweli w całości. Uznali nowe przepisy za niespójne i wskazywali potrzebę przygotowania nowej ustawy o prokuraturze, a nie kolejnej, 44. już, nowelizacji. Wniosek o odrzucenie ustawy w całości nie uzyskał akceptacji Izby (35 głosów za, 53 przeciw). następnie głosował nad poprawkami.

Senatorowie PiS zgłosili też poprawki. Jedna z nich zakłada, że sprawozdania prokuratora generalnego powinny być przedstawiane nie tylko premierowi, ale także prezydentowi. Inna wprowadza możliwość zawieszenia prokuratora generalnego na wniosek Sejmu "w wypadku zaistnienia okoliczności przewidzianych dla jego odwołania bądź pociągnięcia do odpowiedzialności cywilnej, karnej lub dyscyplinarnej".

Senator Piotr Zientarski (PO) poinformował, że podczas prac Komisji Ustawodawczej zgłoszono kilka propozycji poprawek.

Jedna z nich, zaakceptowana przez Izbę, zmienia terminy wejścia w życie nowych przepisów z 1 stycznia 2010 r. na 31 marca 2010 r.

Zgodnie z inną przyjętą poprawką prokurator generalny będzie mógł być wyłaniany także spośród adwokatów i radców prawnych lub notariuszy, legitymujących się co najmniej 12-letnim stażem zawodowym i mających co najmniej 6-letni staż na stanowisku sędziego bądź prokuratora.

Pozostałe poprawki senackie mają charakter doprecyzowujący, redakcyjny, porządkujący, służą zapewnieniu spójności terminologicznej i usunięciu wątpliwości interpretacyjnych.

Ustawą o zmianie ustawy o prokuraturze oraz niektórych innych ustaw ponownie zajmie się Sejm.

Senat jednomyślnie, 88 głosami, przyjął nowelizację kodeksu postępowania karnego, uchwaloną na podstawie senackiego projektu ustawy. Przewiduje ona, że po uznaniu przepisu za niekonstytucyjny wznowienie postępowania może nastąpić wyłącznie na korzyść oskarżonego.

Regulacja, przyjęta przez Sejm na 46. posiedzeniu, 16 lipca 2009 r., dostosowuje przepisy prawne do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 2006 r. Ogranicza dopuszczalność wznowienia postępowania na korzyść oskarżonego tylko do tych wypadków, w których przepis prawny uznany przez trybunał za niekonstytucyjny stanowił podstawę skazania lub warunkowego umorzenia.

Uprawnienie do zainicjowania wznowienia postępowania uzyskał także pokrzywdzony. Ustawa nie wskazuje rodzajów orzeczeń, których może dotyczyć wniosek o wznowienie postępowania, usuwając w ten sposób dotychczasowe ograniczenia.

Teraz ustawę o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego musi jeszcze podpisać prezydent.

Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

Senatorowie jednomyślnie (90 głosów za) zdecydowali przyjęciu bez poprawek kolejnej nowelizacji uchwalonej z inicjatywy Senatu w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego. Sejm przyjął ją na 46. posiedzeniu, 16 lipca 2009 r., także bez poprawek.

Trybunał Konstytucyjny wskazał, że § 1 pkt 6 art. 18 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie daje możliwości wyłączenia sędziego z udziału w postępowaniu, jeżeli orzekał on najpierw w postępowaniu sądowym w sprawie skargi na decyzję. Sędzia, który orzekał w postępowaniu sądowym, rozpatrując skargę na decyzję, nie podlegał wyłączeniu, jeżeli ta sama sprawa ponownie wróciła do sądu administracyjnego w wyniku wznowienia postępowania.

Z inicjatywy senackiej Komisji Ustawodawczej dodano § 4: "Sędzia, który orzekał w postępowaniu sądowym w sprawie skargi na decyzję, nie może orzekać w postępowaniu sądowym dotyczącym tej samej sprawy po wznowieniu postępowania administracyjnego".

Ustawa o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi czeka teraz na podpis prezydenta.

Senatorowie 89 głosami, przy 1 wstrzymującym się, zaakceptowali bez poprawek nowelizację ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Sejm uchwalił ją podczas 46. posiedzenia, 16 lipca 2009 r., na podstawie projektu senackiego. Stanowi ona realizację wyroku Trybunału Konstytucyjnego, w którym stwierdził on niezgodność art. 40 ust. 3b ustawy z konstytucją, w zakresie, w jakim nie gwarantuje on osobie zatrzymanej w izbie wytrzeźwień prawa do udziału w posiedzeniu sądu, na którym rozpatrywane jest zażalenie w sprawie zasadności i legalności doprowadzenia do izby, a także decyzji o zatrzymaniu oraz prawidłowości ich wykonania.

Ustawa o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi czeka teraz na podpis prezydenta.

Senat wprowadził 7 poprawek do nowelizacji ustawy o powszechnym obowiązku obrony, uchwalonej przez Sejm podczas 46. posiedzenia, 16 lipca 2009 r., z przedłożenia rządowego. Znosi ona przeszkolenie wojskowe studentów, a przysposobienie obronne w szkołach gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych zastępuje przedmiotem "edukacja dla bezpieczeństwa". Wprowadza też kolejne zmiany, dostosowujące przepisy do wprowadzenia służby wyłącznie zawodowej - stałej i kontraktowej, umożliwia służbę wojskową kobietom na zasadach ogólnych. Wprowadza także Narodowe Siły Rezerwowe, które będzie można wykorzystać nie tylko do wsparcia głównych sił, ale i do działań w ramach zarządzania kryzysowego.

W związku z profesjonalizacją armii MON przygotowało 9 projektów ustaw, m.in. zmieniających ustawę o powszechnym obowiązku obrony i o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Pięć z nich zostało uchwalonych, niektóre weszły już w życie, np. ustawa zawieszająca pobór, zastępująca go kwalifikacją, po której następuje automatyczne przeniesienie do rezerwy.

W maju 2009 r. prezydent Lech Kaczyński podpisał tzw. dużą nowelizację ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Wprowadziła ona służbę kontraktową, przyznała prawo do dodatków motywacyjnych także podoficerom i szeregowym (dotychczas mieli do niego prawo tylko oficerowie).

Do końca 2010 r. armia, złożona wyłącznie z zawodowców, będzie liczyć do 100 tys. żołnierzy służby czynnej i do 10 tys. żołnierzy rezerwy. W kolejnym roku w siłach rezerwy ma się znaleźć do 20 tys. osób.

W większości senackie poprawki to zmiany redakcyjne, porządkujące, ujednolicające terminologię, doprecyzowujące, służące zapewnieniu jednolitej terminologii i usunięciu wątpliwości interpretacyjnych.

Jedna ze zmian przyjętych przez Senat przewiduje m.in., iż minister obrony narodowej określi w rozporządzeniu wymiar urlopu, uzależniając go od rodzaju służby, a nie od czasu jej trwania. Nie przyjęto natomiast poprawki senatorów Piotra Kalety i Stanisława Zająca, popartej przez Komisję Budżetu i Finansów Publicznych, przewidującej możliwość przyznania oficerskich awansów dla duchownych jako zadośćuczynienia za służbę wojskową, którą musieli odbyć jako klerycy w latach 1959-1980. Wcześniej MON wskazywało, że taką możliwość dają już obowiązujące przepisy.

Ustawa o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw z senackimi poprawkami wróci teraz do Sejmu.

Senat łącznie rozpatrywał obie ustawy. Stanowiska w ich sprawie przedstawił senator Henryk Woźniak, sprawozdawca Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, pracującej nad nimi.

Zaznaczył, że mają w zasadniczy sposób zmienić myślenie o finansach publicznych. "Mają być sprawnym narzędziem gromadzenia i wydatkowania środków, narzędziem przejrzystym, transparentnym, separującym środki zewnętrzne od własnych". Dodał, że przepisy ujednolicą zasady gospodarowania funduszami publicznymi w administracji rządowej i samorządowej. Wprowadzą jednolite mechanizmy audytu wewnętrznego.

Senator argumentował też, że nowa ustawa zracjonalizuje wydatki publiczne i obniży koszty funkcjonowania administracji rządowej i pozarządowej.

Obie rozpatrywane ustawy uchwalono na podstawie rządowych projektów podczas 46. posiedzenia Sejmu. Ustawa wprowadzająca ustawę o finansach publicznych zawiera zmiany w przepisach innych ustaw oraz terminy wejścia w życie niektórych nowych regulacji. Ustawa o finansach publicznych likwiduje wszystkie - z nielicznymi wyjątkami - państwowe i samorządowe zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze. Rząd będzie musiał sporządzać na cztery lata Wieloletni Plan Finansowy i budżet środków europejskich. Rada Ministrów, pracując nad budżetem na dany rok, będzie musiała przyjąć poziom deficytu budżetu państwa ustalony w tym planie. Ewentualne wprowadzenie deficytu wyższego od zawartego w wieloletniej prognozie finansowej będzie wymagać specjalnego uzasadnienia.

Ustawa przewiduje też utrzymanie obecnych tzw. progów ostrożnościowych (50%, 55%, 60%), dotyczących długu publicznego, po przekroczeniu których rząd musi podjąć działania zapobiegające wzrostowi zadłużenia.

Ustawa zakłada, że z dniem jej ogłoszenia zaczęłyby obowiązywać przepisy dotyczące opracowania i uchwalania budżetu na 2010 r. 30 czerwca 2010 r. zlikwidowane zostaną fundusze motywacyjne, a 31 grudnia 2010 r. - gospodarstwa pomocnicze, fundusze celowe, państwowe zakłady budżetowe i część samorządowych zakładów budżetowych. Wieloletni Plan Finansowy Państwa ma być uchwalony po raz pierwszy do 31 lipca 2010 r.

Wiceminister finansów Elżbieta Suchocka-Roguska powiedziała, że samo uchwalenie nowej ustawy o finansach publicznych trudno uznać za reformę finansów publicznych. "To ustawa systemowa, będąca w pewnym stopniu kodeksem finansów publicznych, określająca procedury, zasady postępowania" - stwierdziła. Dodała, że nowe regulacje mogą poprawić gospodarkę środkami publicznymi i racjonalizować wydatki.

Zainteresowanie senatorów wzbudziła przede wszystkim przyszłość Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Nowe przepisy od 2012 r. mają pozbawić fundusz osobowości prawnej. Zlikwidowany zostanie jego zarząd, rada nadzorcza, a funduszem ma dysponować minister pracy i polityki społecznej. Wiceminister pracy i polityki społecznej, pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych Jarosław Duda powiedział, że rząd chce, by Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych został tzw. agencją wykonawczą i zachował radę nadzorczą. Dodał, że planowana jest zmiana dotycząca pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych. "Usytuowanie go w kancelarii premiera i danie mu do dyspozycji narzędzia, którym jest PFRON, jako w perspektywie agencja wykonawcza, będzie najlepszym sposobem rozwiązywania problemów środowiska osób niepełnosprawnych" - przekonywał senatorów.

Senator Stanisław Kogut z PiS wyraził obawę, że pozbawienie osobowości prawnej PFRON spowoduje, iż system pomocy dla niepełnosprawnych będzie bardziej kosztowny i mniej efektywny. Złożył poprawkę, wykreślającą z ustaw przepisy dotyczące zmian w PFRON.

Przewodniczący Komisji Rodziny i Polityki Społecznej Mieczysław Augustyn (PO) powiedział, że komisja ta uważa, iż należy zachować wpływ pracodawców i organizacji niepełnosprawnych na kształt funduszu i na jego wydatki.

Senatorowie zdecydowali o wprowadzeniu 14 zmian do ustawy o finansach publicznych.

Zaakceptowano m.in. poprawkę senatora Grzegorza Banasia (PiS), nakładającą na zarządy samorządów terytorialnych obowiązek podawania do publicznej wiadomości informacji m.in. o zwolnieniach czy umorzeniach podatków. Przyjęta także została poprawka autorstwa senatorów Wojciecha Skurkiewicza (PiS) i Kazimierza Kleiny (PO), przewidująca, że 15% opłat za wstęp do parków narodowych będzie przeznaczane na dofinansowanie działalności ratowniczej Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego i Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, działających na terenie tych parków.

Odrzucono natomiast poprawkę senatora S. Koguta, wykreślającą nowe przepisy dotyczące Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Odrzucono także poprawki utrzymujące niektóre fundusze motywacyjne czy zachowujące rachunki dochodów własnych jednostek inspekcji weterynaryjnej. Nie znalazły poparcia poprawki zmierzające do wydłużenia okresu likwidacji gospodarstw pomocniczych.

Senat stanął m.in. na stanowisku, iż nie wszystkie jednostki i organy wymienione w ustawie mają szefa lub prezesa, w związku z tym należy uogólnić nazwę podmiotu, który może utworzyć instytucję gospodarki budżetowej.

Przyjmując inną poprawkę, Izba nie znalazła przyczyn, dla których tylko instytucje gospodarki budżetowej utworzone przez organy administracji rządowej mogłyby dokonywać zmian w planie finansowym jednostki.

Wprowadzenie innej zmiany to konsekwencja przekonania Senatu, iż okoliczności wystąpienia z wnioskiem o częściowe umorzenie, odroczenie spłaty lub rozłożenie na raty ("ważny interes dłużnika lub interes publiczny") nie mogą się pokrywać z przesłanką zastosowania ulgi ("możliwości płatnicze dłużnika oraz uzasadniony interes Skarbu Państwa").

Przyjmując dwie kolejne poprawki, Senat stanął na stanowisku, iż ograniczenia dotyczące przyznawania dotacji celowej na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji nie powinny mieć zastosowania do dotacji przyznawanych organizacjom pozarządowym. Celem poprawek było usunięcie wątpliwości dotyczących możliwości przyznawania dotacji, w szczególności w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą.

Dla uelastycznienia budżetów jednostek samorządu terytorialnego przyjęto poprawkę, umożliwiającą zmiany w planie dochodów i wydatków w związku z uzyskaniem dotacji od innych jednostek sektora finansów publicznych.

Wśród przyjętych poprawek znalazły się też te mające charakter porządkujący, doprecyzowujący i ujednolicający terminologię.

Senat zdecydował również o wprowadzeniu 19 poprawek do ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych. Spora ich grupa miała charakter porządkujący i doprecyzowujący, służyła usunięciu błędów techniczno-legislacyjnych, dostosowaniu innych przepisów do ustawy o finansach publicznych.

Senat stanął też na stanowisku, że nie należy ograniczać swobody działania jednostek samorządu terytorialnego, które będą mogły wnieść mienie, pozostałe po likwidacji samorządowego zakładu budżetowego, do zawiązanej przez jednostkę samorządu terytorialnego spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, na zasadach określonych w przepisach o partnerstwie publiczno-prywatnym.

Poprawkami senatorów do ustawy o finansach publicznych i do ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych zajmą się teraz posłowie.

Senat wprowadził 10 poprawek do - uchwalonej przez Sejm na 46. posiedzeniu, 17 lipca 2009 r. na podstawie projektu rządowego - nowelizacji ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA Euro 2012. Za przyjęciem ustawy w całości opowiedziało się 85 senatorów, a 1 wstrzymał się od głosu.

W Izbie pracowały nad nią Komisja Gospodarki Narodowej, Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Nauki, Edukacji i Sportu. Wszystkie opowiadały się za jej przyjęciem ze zmianami.

Nowelizacja zmierza do wyeliminowania barier prawnych spowalniających proces inwestycyjny i doprecyzowuje obowiązujące uregulowania. Przewidziano w niej umożliwienie inwestorowi wyboru trybu, w jakim może realizować przedsięwzięcia Euro 2012, np. lotniska publiczne, zakwalifikowane jako inwestycje Euro 2012, mogą mieć wybrany przez inwestora fakultatywny tryb realizacji. Taka inwestycja może być realizowana w trybie specustawy Euro bądź w trybie tak zwanej specustawy lotniskowej. Dotyczy to też dróg krajowych, publicznych, nienależących do Generalnej Dyrekcji Dróg i Autostrad, ale do miast na prawach powiatu.

Kolejne zmiany mają na celu przyspieszenie postępowań administracyjnych, dotyczących między innymi procesów wywłaszczeniowych, przez połączenie etapów lokalizacji i nabywania nieruchomości. Decyzja o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 będzie jednocześnie decyzją o wywłaszczeniu nieruchomości. Wysokość odszkodowania za nieruchomości przejęte pod realizację przedsięwzięć Euro ma odpowiadać przesłance słusznego odszkodowania, określonej w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, tak aby było ono ekwiwalentne do wartości wywłaszczonego dobra. Przyjęto między innymi, że za negocjację wysokości odszkodowania będzie odpowiadać spółka celowa bądź podmiot właściwy.

W ustawie przewidziano także, że gdy dotychczasowy właściciel lub użytkownik wieczysty opuści lokal mieszkaniowy w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od podjęcia przez wojewodę decyzji o lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012, odszkodowanie zostanie powiększone o 5% wartości nieruchomości, a gdy dotychczasowy właściciel będzie wywłaszczony z lokalu mieszkalnego otrzyma dodatkowo 10 tys. zł.

Tytuł ustawy, po przyjęciu pierwszej poprawki przez Senat, otrzymał brzmienie "o zmianie ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju mistrzostw Europy w piłce nożnej UEFA Euro 2012 oraz niektórych innych ustaw".

Wprowadzając drugą poprawkę, Senat uwzględnił opinię Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej, która wskazywała, iż pozostawienie dodawanego art. 1 ust. 4 pkt 2 w brzmieniu przyjętym przez Sejm może spowodować wątpliwości interpretacyjne co do zakresu przedsięwzięć Euro 2012, które mogą być realizowane także na podstawie tej ustawy.

Celem trzeciej poprawki jest umożliwienie samorządowi województwa pomorskiego przygotowania i realizacji projektu "Trójmiejska kolej metropolitalna". Ustawa w dotychczasowym kształcie umożliwiała tworzenie spółek celowych przez samorząd województwa śląskiego.

Dążąc do zapewnienia poprawności systemowej ustawy i kierując się dotychczasową praktyką prawodawcy, Senat uchwalił też poprawki uściślające terminologię, zapewniające spójność terminologiczną w ramach systemu prawa. Izba wprowadziła też zmiany o charakterze porządkującym i redakcyjnym.

Inna wprowadzona zmiana przewiduje, że spółki celowe mogą być tworzone na zasadach wynikających z ustawy również przez województwo śląskie, pomorskie i przez miasta - gospodarzy Euro 2012. W stosunku do spółki celowej utworzonej przez województwo pomorskie natomiast uprawnienia otrzymał wyłącznie zarząd województwa.

Inna poprawka, dotycząca wykupu gruntów pod inwestycje związane z Euro 2012, nakłada obowiązek wszczęcia postępowanie o ustalenie wysokości odszkodowania niezwłocznie po upływie terminu na dokonanie uzgodnienia.

Ustawa o zmianie ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA Euro 2012 ponownie zostanie rozpatrzona przez Sejm.

Senatorowie 51 głosami, przy 36 przeciw, zaakceptowali bez poprawek nowelizację ustawy autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym oraz o zmianie ustawy o Narodowym Banku Polskim. Dlatego nie głosowano nad zgłoszonym w trakcie debaty wnioskiem senatora Tadeusza Gruszki o wprowadzenie poprawki redakcyjnej.

Nowelizacja, uchwalona przez Sejm na podstawie projektu poselskiego, podczas 46. posiedzenia, 16 lipca 2009 r., umożliwia Skarbowi Państwa udzielanie pożyczek na rzecz KFD i pozwala NBP, BGK i "innym podmiotom" organizować przetargi obligacji infrastrukturalnych, emitowanych na rzecz tego funduszu. Zdaniem autorów ustawy, umożliwi to bardziej elastyczne pozyskanie środków i obniży koszty obsługi zaciągniętych zobowiązań. Możliwa będzie też sprzedaż obligacji o większej wartości nominalnej i rozłożonej w czasie bez znaczącego negatywnego wpływu na rynek.

"W ustawie zaznaczono konieczność koordynowania terminów sprzedaży i charakterystyki obligacji przez Ministra Finansów. Uporządkuje to rynek obligacji i ograniczy negatywne skutki wynikające z efektu konkurencji między resortem finansów i BGK" - tłumaczył senator Andrzej Owczarek, sprawozdawca Komisji Gospodarki Narodowej, która wnosiła o przyjęcie ustawy bez poprawek. Według niego, zniesienie obowiązku powołania banku - reprezentanta emisji obligacji, co także przewiduje nowela, mających gwarancje Skarbu Państwa obniży koszty emisji od kilku do kilkudziesięciu milionów złotych. Takie samo stanowisko zajęła Komisja Budżetu i Finansów Publicznych.

Także Komisja Budżetu i Finansów Publicznych poparła przyjęcie ustawy bez poprawek.

Wiceminister infrastruktury Patrycja Wolińska-Bartkiewicz wyjaśniła, że zgodnie z opinią UOKiK, do pożyczek z budżetu państwa dla KFD nie będą mieć zastosowania przepisy o pomocy publicznej, w związku z tym nie będzie na to potrzebna zgoda Komisji Europejskiej. "Każdorazowo taki fakt będzie musiał być odnotowywany w ustawie budżetowej" - wytłumaczyła. Dodała, że gwarancje Skarbu Państwa dla emitowanych obligacji infrastrukturalnych na rzecz KFD też nie będą traktowane jak pomoc publiczna.

Wiceminister zapewniła, że nowelizacja została przedstawiona Europejskiemu Bankowi Centralnemu, ponieważ ustawy wprowadzają regulacje dotyczące funkcjonowania banku centralnego. W ciągu 2 tygodni EBC powinien wydać opinię, jednoznacznie akceptującą nowelizację.

Rada Ministrów zgodziła się na udzielenie gwarancji Skarbu Państwa pierwszym obligacjom infrastrukturalnym Banku Gospodarstwa Krajowego. Tego samego dnia BGK podpisał z Bankiem Handlowym i Domem Maklerskim Banku Handlowego umowę w sprawie pierwszej emisji obligacji infrastrukturalnych. Jej wartość wyniesie 600 mln zł, a pieniądze zasilą Krajowy Fundusz Drogowy. Gwarancja rządu obejmie 100% kwoty wykupu obligacji oraz 100% kwoty odsetek. Łączna kwota gwarancji wyniesie 750 mln zł.

Organizatorem emisji obligacji BGK będzie Bank Handlowy w Warszawie. Papiery będą oferowane potencjalnym inwestorom w liczbie nie większej niż 15, wliczając w to dealera, i udostępniane w sposób niestanowiący obrotu publicznego. BGK będzie miał prawo wskazać inwestorów, którym obligacje zostaną zaoferowane.

Ustawa o zmianie ustawy autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym oraz o zmianie ustawy o Narodowym Banku Polskim zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

Senatorowie wprowadzili 11 poprawek do nowelizacji ustawy o gospodarce nieruchomościami i prawa budowlanego. Nowelizacja dostosowuje polskie prawo do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady UE z 2002 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków. Zgodnie ze zmianami uchwalonymi przez Sejm na 46. posiedzeniu, 16 lipca 2009 r., świadectwa energetyczne budynków i lokali będą mogły wystawiać osoby, które ukończyły studia magisterskie lub inżynierskie na kierunkach: architektura, budownictwo, inżynieria środowiska, energetyka lub pokrewnych.

Świadectwa będą musiały wskazać możliwe do przeprowadzenia prace, których wykonanie poprawi charakterystykę energetyczną budynku. W budynkach zasilanych z sieci ciepłowniczej i w budynkach z siecią centralnego ogrzewania świadectwo energetyczne dla lokalu będzie można przygotować na podstawie świadectwa wystawionego dla całego budynku.

Od 1 stycznia 2009 r. budynki oddawane do użytku muszą mieć świadectwa energetyczne. W razie ich braku nieruchomości nie będą mogły uzyskać pozwolenia na użytkowanie. Wymóg ten jest konsekwencją stosowania prawa budowlanego, które weszło w życie od początku tego roku. Z informacji zawartych w świadectwach wynikać ma m.in., ile energii elektrycznej zużyje potencjalnie budynek lub lokal. Świadectwo charakterystyki energetycznej jest ważne 10 lat. Większość przepisów nowelizacji ma wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Izba zaakceptowała poprawki zaproponowane przez Komisję Gospodarki Narodowej i jedną zmianę postulowaną przez senatora Jana Wyrowińskiego. Mają one jednak głównie charakter redakcyjny i dotyczą przepisów przejściowych.

Senat postanowił jednoznacznie wskazać, że obowiązek przekazania świadectwa charakterystyki energetycznej budynku nie dotyczy sytuacji, gdy przeniesienie własności lokalu odbywa się na podstawie umowy zawartej między osobą, której przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu, a spółdzielnią mieszkaniową.

Izba przesądziła także, że świadectwo charakterystyki energetycznej budynku lub lokalu nie może być sporządzone przez właściciela będącej nieruchomością części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową ani przez osobę, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.

Inna senacka poprawka uzupełnia katalog przepisów, których naruszenie skutkuje wszczęciem przez ministra właściwego do spraw budownictwa postępowania w sprawie

utraty uprawnień do przygotowywania świadectw charakterystyki energetycznej, o wskazanie przepisu zakazującego sporządzania świadectwa m.in. właścicielowi lokalu lub budynku.

Senatorowie postanowili, że kontrole stanu technicznego instalacji i urządzeń chłodniczych będą mogły przeprowadzać osoby mające kwalifikacje wymagane przy wykonywaniu dozoru nad eksploatacją urządzeń, instalacji oraz sieci energetycznych i gazowych.

Izba dodała przepis, na podstawie którego wprowadzanie do obrotu świadectwa charakterystyki energetycznej budynku lub lokalu przez osobę nieposiadającą odpowiednich uprawnień będzie zagrożony karą grzywny. Ponadto o 3 miesiące przesunięto datę wejścia w życie przepisu zakazującego sporządzania świadectwa charakterystyki energetycznej właścicielowi budynku, lokalu lub będącej nieruchomością części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową oraz osobie, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.

Pozostałe poprawki mają charakter doprecyzowujący lub zmierzają do zapewnienia ustawie poprawności terminologicznej.

Zmianami wprowadzonymi przez Senat zajmie się teraz Sejm.

Senat zgodził się na powołanie Komitetu do Spraw Europejskich zamiast Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej. Zaproponował jednocześnie 9 poprawek do niej, głównie o charakterze redakcyjnym i doprecyzowującym. Za przyjęciem ustawy w całości głosowało 51 senatorów, przeciw było 35, nikt nie wstrzymał się od głosu.

Cel ustawy to skoordynowanie działań rządu w zakresie spraw unijnych poprzez utworzenie Komitetu do Spraw Europejskich. Zlikwidowany zostanie natomiast obecnie funkcjonujący Urząd Komitetu Integracji Europejskiej. Nowo powołanemu komitetowi ma przewodniczyć minister właściwy do spraw członkostwa Polski w UE, a w jego skład wejdą ministrowie oraz szef Kancelarii Premiera. Gdy na posiedzeniu komitetu obecny będzie premier, wtedy on ma przewodniczyć obradom.

W posiedzeniach komitetu uczestniczyć będą mogli także przedstawiciele organów administracji rządowej, ale bez prawa udziału w podejmowaniu decyzji, które zapadają w drodze uzgodnień.

Do zadań ministra właściwego ds. członkostwa Polski w UE ma należeć m.in. opracowywanie strategii polityki Polski w ramach Unii, inicjowanie oraz opracowywanie dokumentów rządowych związanych z udziałem w pracach organów unijnych lub opiniowanie ich pod względem zgodności z tą strategią.

Według ustawy rząd może upoważnić Komitet do rozpatrywania i rozstrzygania spraw dotyczących m.in. informowania społeczeństwa o procesach integracji europejskiej, przygotowania organów administracji rządowej do wykonywania zadań wynikających z członkostwa Polski w UE, informacji na temat wykorzystania przez nasz kraj mechanizmów wsparcia finansowego UE.

Senatorowie przyjęli m.in. poprawkę znoszącą wymóg posiadania stopnia dyplomatycznego w wypadku ubiegania się o stanowiska: dyrektorów biur do spraw budżetu i finansów, administracyjnych i majątkowych placówek zagranicznych, audytu wewnętrznego, a także informatyki w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych.

Mając na względzie zasady techniki prawodawczej dotyczące formułowania odesłań w akcie normatywnym, Senat przyjął poprawkę, której cel to wyraźne odesłanie do ustawy z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej.

Inna przyjęta zmiana zobowiązuje ministra ds. członkostwa Polski w UE do reprezentowania i ochrony interesów polskich obywateli za granicą oraz do wspierania polskich instytucji kulturalnych i oświatowych poza granicami kraju.

Senatorowie odrzucili poprawkę, która zakładała, że w Komitecie ds. Europejskich zasiadaliby także szef Kancelarii Prezydenta oraz szefowie Kancelarii Sejmu i Senatu.

Część poprawek to zmiany legislacyjne, redakcyjne, doprecyzowujące i ujednolicające terminologię.

Teraz ustawa z senackimi poprawkami trafi ponownie do Sejmu.

Senat niemal jednogłośnie (86 głosami za, przy 1 wstrzymującym się) poparł nowelizację ustawy o języku polskim. Przyjął też jedną poprawkę o charakterze techniczno-legislacyjnym. Zgodnie z nowelizacją, na wniosek jednej ze stron zawieranej umowy może zostać ona także sporządzona w języku lub językach obcych. Stroną wnoszącą będzie mógł być pracownik niebędący obywatelem polskim, pochodzący zarówno z jednego z krajów Unii Europejskiej, jak i spoza niej. Moc prawną uzyska jednak umowa w języku polskim.

Nowelizacja jest konsekwencją wyroku Trybunału Konstytucyjnego z września 2005 r. Obecnie przedsiębiorcy mogą sporządzać umowy o pracę w dowolnym języku. Trybunał uznał te przepisy za niekonstytucyjne.

Nowelizacja, której projekt przygotowany został w Senacie, zmienia też w analogiczny sposób przepisy dotyczące wszystkich dokumentów obowiązujących na rynku konsumenckim, np. gwarancji, rękojmi.

W uzasadnieniu podjętej uchwały napisano, że z punktu widzenia zasad techniki prawodawczej nie jest możliwe nadanie nowego brzmienia przepisom, które utraciły moc. Ustawę o języku polskim w czasie obowiązywania kilkakrotnie nowelizowano. Obecna nowelizacja jest dziewiąta. Można się zatem spodziewać, że zostanie sporządzony tekst jednolity ustawy. Zgodnie z zasadami techniki prawodawczej przygotowuje się go z zachowaniem numeracji tekstu pierwotnego, nie dokonuje się uzupełnienia przepisu uchylonego, lecz oznacza go jako uchylony. Podobnie postępuje się w razie utraty mocy na podstawie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Dlatego Senat uznał za niezbędne wprowadzenie poprawki respektującej treść przyjętą przez Sejm, ale dokonującej odpowiedniej korekty oznaczeń.

Ustawa o zmianie ustawy o języku polskim wróci teraz do Sejmu.

W wyniku jednomyślnego głosowania (85 głosów za) Senat przyjął bez poprawek nowelizację ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora. Ujednolica ona prawa emerytalne i rentowe parlamentarzystów z prawami pozostałych obywateli.

Nowelizacja - z przedłożenia poselskiego uchwalona przez Sejm na 46. posiedzeniu, 16 lipca 2009 r. - stanowi, że uprawnionemu do emerytury parlamentarzyście uposażenie poselskie lub senatorskie przysługuje również wtedy, gdy pobiera on emeryturę.

Zgodnie z ustawą o emeryturach z FUS, kobieta po ukończeniu 60 lat, a mężczyzna 65 lat otrzymują pełną emeryturę i mogą ją łączyć z wynagrodzeniem pochodzącym z innych źródeł. Ta ogólna zasada dotyczy wszystkich, a więc także posłów i senatorów. W ustawie o wykonywaniu mandatu parlamentarzysty znalazł się jednak niezgodny z tą zasadą zapis, że parlamentarzysta, który nie zawiesił prawa do emerytury lub renty, nie może pobierać uposażenia poselskiego czy senackiego. Tylko w uzasadnionych wypadkach Prezydium Sejmu lub Prezydium Senatu może przyznać całe lub częściowe uposażenie.

Jak podkreślono w uzasadnieniu projektu ustawy, w związku z tym posłowie i senatorowie, którzy nabyli prawo do emerytur i nie pobierali przysługującego im uposażenia, działali na własną szkodę.

Nowelizacja ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora z zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

O odrzuceniu przez Izbę sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z działalności w 2008 r. zdecydowały głosy 49 senatorów, przy 38 przeciw. Podczas debaty nad sprawozdaniem za jego odrzuceniem byli senatorowie Platformy Obywatelskiej, o przyjęcie dokumentu wnosiło Prawo i Sprawiedliwość.

Sprawozdanie przedstawił Izbie przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Witold Kołodziejski. KRRiT informuje w tym dokumencie m.in., że w 2008 r. odbyła 42 posiedzenia, przyjęła ponad 600 uchwał, 13 stanowisk i komunikatów, nałożyła 9 kar finansowych na nadawców, rozpatrzyła ponad 1000 skarg i wystąpień oraz rozdzieliła ponad 730 mln zł między TVP i Polskie Radio.

W 2008 r. media publiczne otrzymały od KRRiT w sumie ponad 730 mln zł; 726 mln zł z abonamentu, czyli o ponad 150 mln zł mniej niż zakładano, pozostałe 6 mln zł ze środków pozaabonamentowych (m.in. kary za używanie niezarejestrowanych odbiorników, odsetki z rachunków bankowych). Ponad 421 mln zł trafiło do TVP, ponad 161 mln zł do Polskiego Radia, a ponad 149 mln zł do spółek regionalnych.

W 2008 r. do KRRiT wpłynęło ponad 1100 wystąpień, podpisanych przez ponad 12 tys. osób (skargi, opinie, zapytania). Najwięcej skarg (ponad 41%) dotyczyło programu. Najczęściej skarżono się na programy nadawców publicznych (58%). Odbiorcy zarzucali im np., że niewłaściwie realizują swoją misję.

Sprawozdanie przedstawia ponadto m.in. szczegółową analizę programu nadawców publicznych i koncesjonowanych, analizę zmian zachodzących na rynkach radiowym i telewizyjnym, w tym dotyczącą koncentracji, analizę audytorium poszczególnych mediów, udziały w rynku i efekty prac nad wprowadzeniem w Polsce telewizji cyfrowej. KRRiT to ostatnie uznaje za najważniejsze wyzwanie stojące w najbliższym czasie przed polskim rynkiem audiowizualnym.

W trakcie burzliwej debaty największe zarzuty senatorów PO pod adresem KRRiT dotyczyły braku reakcji na sytuację w mediach publicznych, w tym interwencji w sprawie polityki programowej TVP, znikania z anteny programów misyjnych czy edukacyjnych. Z krytyką senatorów PO spotkał się też ostatni wybór rad nadzorczych w TVP i Polskim Radiu. Ich zdaniem, dowodzi to sojuszu PiS z SLD. "KRRiT wybrała rady nadzorcze, przywróciła załogę Czarzastego i Kwiatkowskiego do współrządzenia w przyszłości telewizją wraz z PiS-em. Taka jest rzeczywistość, taka jest sytuacja, jeżeli chodzi o działalność Krajowej Rady" - mówił senator Mariusz Witczak (PO).

Broniąc KRRiT, jej przewodniczący W. Kołodziejski mówił: "Skoro KRRiT jest taka bezradna, jak udałoby się nam doprowadzić do takich porozumień". Przypominał też, że kompetencje KRRiT są ograniczone.

Senatorowie PiS natomiast wypowiadali się pozytywnie o działalności rady. Senator Piotr Ł.J. Andrzejewski ocenił, że tak dobrego sprawozdania z działalności KRRiT chyba nie było, uznał je za niezwykle rzetelne. W opinii senatora, w sprawozdaniu ujawnia się dbałość KRRiT o interes mediów publicznych mimo ich degradacji finansowej. Senator Czesław Ryszka (PiS) mówił z kolei, że za obecny stan TVP odpowiada nie KRRiT, ale PO, która "gdyby chciała, dawno mogłaby pozbyć się prezesa Farfała". Według senatora, PO nie powinna krytykować wyboru rad nadzorczych, skoro wcześniej złamała porozumienie z Lewicą w sprawie ustawy medialnej. "Okłamaliście Lewicę i teraz patrzycie z zazdrością, co się wydarzy. Nic się nie wydarzy. Będzie dobry prezes telewizji w osobie Sławomira Siwka i ten ład medialny wróci do normy" - podsumował senator Cz. Ryszka.

Zgodnie z ustawą o radiofonii i telewizji, gdyby sprawozdania odrzuciły Sejm i Senat, kadencja Krajowej Rady wygasa po 2 tygodniach, chyba że nie potwierdzi tego prezydent. Do tej pory nie zdarzyło się, by została ona rozwiązana na skutek odrzucenia jej sprawozdania przez trzy uprawnione do tego organy. W ubiegłym roku KRRiT odrzucił je Sejm i Senat, ale przyjął prezydent.

Marszałek Sejmu Bronisław Komorowski zapowiedział, że posłowie rozpatrzą sprawozdanie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z działalności w 2008 roku na przełomie sierpnia i września 2009 r.

Po wyczerpaniu porządku dziennego 39. posiedzenia Senatu oświadczenia złożyli senatorowie:Waldemar Kraska, Rafał Muchacki, Małgorzata Adamczak, Sławomir Kowalski, Piotr Kaleta, Witold Idczak, Ryszard Górecki, Marek Konopka, Czesław Ryszka, Grzegorz Wojciechowski, Stanisław Kogut, Andrzej Szewiński, Józef Bergier, Wojciech Skurkiewicz, Janina Fetlińska, Bronisław Korfanty, Roman Ludwiczuk, Krzysztof Kwiatkowski, Michał Wojtczak, Andrzej Misiołek, Stanisław Bisztyga, Stanisław Gogacz, Zdzisław Pupa, Władysław Ortyl, Grzegorz Banaś, Kazimierz Jaworski, Norbert Krajczy, Władysław Dajczak, Stanisław Piotrowicz, Adam Massalski, Bohdan Paszkowski, Jerzy Chróścikowski, Grzegorz Czelej, Lucjan Cichosz, Wiesław Dobkowski, Eryk Smulewicz, Piotr Gruszczyński, Andrzej Person, Tadeusz Gruszka, Dorota Arciszewska-Mielewczyk, Tadeusz Skorupa i Piotr L.J. Andrzejewski.

16 lipca 2009 r. odbyło się 45. posiedzenie Prezydium Senatu.

Prezydium zapoznało się z informacją Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, dotyczącą analizy danych zawartych w oświadczeniach majątkowych senatorów, złożonych do 30 kwietnia 2009 r. według stanu na 31 grudnia 2008 r. Przedstawił ją przewodniczący Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich senator Zbigniew Szaleniec. Poinformował, że w oświadczeniach tych komisja stwierdziła szereg zróżnicowanych w formie i treści uchybień. Prezydium ustaliło, że należy poinformować indywidualnie senatorów o uchybieniach i nieprawidłowościach. Sprostowania i uzupełnienia oświadczeń powinny być skierowane do marszałka Senatu, który przekaże je do publikacji na senackiej stronie internetowej.

Prezydium Senatu rozpatrzyło wnioski o zlecenie zadań o charakterze inwestycyjnym i przyznanie dotacji na ich wykonanie. Podjęło także decyzję zgodnie z zestawieniem.

Prezydium zapoznało się z informacją o wnioskach o zlecenie zadania o charakterze programowym, które zostały złożone z naruszeniem terminu i podjęło decyzję:

• wniosek Fundacji "Oświata Polska za Granicą" w Warszawie: zakup podręczników do nauki matematyki w polskich szkołach podstawowych na Litwie. Całkowity koszt realizacji zadania: 40 700 zł, postulowana kwota dotacji: 40 400 zł. Prezydium Senatu zdecydowało o niedopuszczeniu wniosku do procedury;
• wniosek Fundacji "Oświata Polska za Granicą" w Warszawiedania: dofinansowanie koncertu organowego "Trzy polonezy" z okazji rocznicy Powstania Warszawskiego w polskim kościele Świętej Trójcy w Chicago. Całkowity koszt realizacji zadania: 13 200 zł, postulowana kwota dotacji: 13 200 zł. Prezydium zdecydowało o niedopuszczeniu wniosku do procedury;
• wniosek Fundacji "Oświata Polska za Granicą" w Warszawie: zakup 10 zestawów elektronicznych urządzeń audiowizualnych dla polskich szkół podstawowych na Litwie. Całkowity koszt realizacji zadania: 88 000 zł, postulowana kwota dotacji: 88 000 zł. Prezydium zdecydowało o niedopuszczeniu wniosku do procedury.

Prezydium Senatu zapoznało się z informacją w sprawie wykonania budżetu w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą w pierwszym półroczu 2009 r. Do 30 czerwca 2009 r. Kancelaria Senatu przekazała na realizację zadań zleconych z zakresu opieki nad Polonią i Polakami za granicą środki finansowe, stanowiące 48,03% przewidzianej na ten cel kwoty.

Ponadto prezydium został przedstawiony projekt uchwały Prezydium Senatu w sprawie określenia priorytetów zlecania zadań w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą w 2010 r. Po analizie prezydium zdecydowało skierować go do zaopiniowania Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą.

Dyrektor Biura Polonijnego Artur Kozłowski poinformował, iż z Ministerstwem Rozwoju Regionalnego nawiązano współpracę w zakresie przeprowadzenia szkoleń działaczy organizacji polskich i polonijnych za granicą, dotyczących pozyskiwania środków unijnych.

* * *

31 lipca 2009 r. odbyło się 46. posiedzenie Prezydium Senatu.

Prezydium, po rozpatrzeniu wniosku Komisji Środowiska, wyraziło zgodę na zorganizowanie konferencji "Gminne systemy energetyki odnawialnej" oraz zaakceptowało przedstawiony kosztorys.

Cele konferencji przedstawił i omówił przewodniczący komisji Zdzisław Pupa. Konferencja odbędzie się 29 września br., a jej współorganizatorem będzie Polska Izba Gospodarcza "EKOROZWÓJ".

Prezydium Senatu pozytywnie zaopiniowało projekt budżetu Kancelarii Senatu na 2010 r. Projekt budżetu przedstawiła Ewa Polkowska, szef Kancelarii Senatu. Plan finansowy Kancelarii Senatu przewiduje wzrost o 3,2% wydatków przeznaczonych na realizację podstawowych zadań Senatu, jego organów i Kancelarii Senatu w stosunku do planu na rok 2009, po zmianach przewidzianych w nowelizacji ustawy budżetowej. Zwiększenie wydatków wiąże się m.in. ze wzrostem cen usług, większą liczbą senatorów, którzy korzystają z przysługujących im uprawnień, oraz zakupem specjalistycznych urządzeń niezbędnych do realizacji transmisji obrad Senatu i uniezależnienie jej od usług telewizji publicznej.

W roku 2010 zaplanowane zostało przygotowanie do przewodnictwa Polski w Radzie Unii Europejskiej. Kalkulacja środków finansowych związanych z prezydencją została przygotowana na podstawie metodologii przyjętej przez Komitet Europejski Rady Ministrów i zweryfikowana przez Urząd Komitetu Integracji Europejskiej.

W zakresie dotacji na realizację zadań związanych z opieką nad Polonią i Polakami za granicą budżet przewiduje środki finansowe na poziomie planu na rok 2009.

Prezydium Senatu zapoznało się także z informacją dotyczącą przewodnictwa Polski w Radzie Unii Europejskiej. Program polskiej prezydencji parlamentarnej (w wersji krajowej) zostanie zaproponowany po przedstawieniu priorytetów rządowych, jesienią br. Decyzję o krajowym programie prezydencji parlamentarnej podejmą marszałkowie Sejmu i Senatu. Projekty wydatków związanych z realizacją prezydencji parlamentarnej zostaną włączone do budżetów Kancelarii Sejmu i Kancelarii Senatu na lata 2010-2011.

Prezydium Senatu, po zapoznaniu się z opiniami Polonijnej Rady Konsultacyjnej oraz Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą, podjęło uchwałę w sprawie określenia priorytetów zlecania zadań w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą w 2010 r.

Prezydium rozpatrzyło wnioski o zlecenie zadań o charakterze inwestycyjnym oraz przyznanie dotacji na ich wykonanie i podjęło decyzję w tej sprawie. Zapoznało się także z informacją o dwóch wnioskach o zlecenie zadania o charakterze programowym, które zostały złożone z naruszeniem terminu, i zdecydowało o niedopuszczeniu ich do procedury. Był to wniosek Fundacji "Kultura Duchowa Pogranicza" w Lublinie o dofinansowanie festiwalu "Granica 835" (całkowity koszt realizacji - 182 tys. zł, postulowana kwota dotacji - 138 tys. zł) oraz wniosek Okręgowej Izby Lekarskiej w Częstochowie o dofinansowanie udziału lekarzy polskiego pochodzenia zza wschodniej granicy w konferencji odbywającej się w Częstochowie (całkowity koszt realizacji - 35 200 zł, postulowana kwota dotacji - 20 tys. zł).

Prezydium Senatu zaakceptowało zaproponowane przez Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" zmiany w umowie nr 1 z 18 lutego 2009 r.

Prezydium zapoznało się ponadto z informacją dotyczącą możliwości utworzenia polskojęzycznej rozgłośni radiowej "Radio znad Dźwiny". Według opinii niezależnego eksperta, Kancelaria Senatu, w świetle obowiązujących przepisów, nie ma możliwości zlecania zakupu rozgłośni radiowej oraz przyjmowania zobowiązań wieloletniego finansowania rozgłośni.

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Spraw Zagranicznych podsumowano czeską prezydencję w Unii Europejskiej i zapoznano się z priorytetami przewodnictwa szwedzkiego. Wysłuchano także informacji Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej na temat polskiej polityki europejskiej w okresie obu prezydencji.

Podsumowując zakończone w czerwcu 2009 r. czeskie przewodnictwo w UE, ambasador tego kraju w Polsce Jan Sechter przypomniał, że hasło przewodnie czeskiej prezydencji - "Europa bez barier" - obejmowało trzy główne priorytety: gospodarkę, energetykę oraz pozycję i rolę Europy w świecie.

Zdaniem ambasadora, największym sukcesem tej prezydencji było powstrzymanie pojawiających się w czasie kryzysu gospodarczego postaw protekcjonistycznych państw członkowskich wobec własnych przedsiębiorstw. Jak stwierdził, udało się uratować honor gospodarki wolnorynkowej. Ponadto, gdy na początku 2009 r. wybuchł kryzys związany z dostawami gazu z Rosji przez Ukrainę do państw UE, działania czeskiej prezydencji nie tylko znacząco pomogły w osiągnięciu tymczasowego porozumienia między gazowymi spółkami rosyjskimi i ukraińskimi, ale też zainicjowały dyskusję na temat bezpieczeństwa energetycznego w Unii. Udało się to uczynić bez funkcjonującego Traktatu Lizbońskiego, co również - zdaniem ambasadora J. Sechtera - należy uznać za sukces czeskiej prezydencji. Podkreślił on także zdecydowane i szybkie, a jednocześnie elastyczne działania prezydencji czeskiej w sektorze bankowym, zapewniające m.in. jego dokapitalizowanie i możliwość sprawnego działania.

Dziękując polskiej stronie za współpracę i poparcie podczas czeskiej prezydencji, ambasador zauważył, że wcześniejsza prezydencja polska w Grupie Wyszehradzkiej wydatnie pomogła zintensyfikować współpracę między naszymi krajami. Ambasador Czech przypomniał także, że polsko-szwedzka inicjatywa Partnerstwa Wschodniego została zainicjowana na szczycie Unii Europejskiej w Pradze.

Omawiając najważniejsze wydarzenia podczas czeskiej prezydencji, przypomniał o sytuacji na Bliskim Wschodzie i o kryzysie w Strefie Gazy. Za niewątpliwy sukces prezydencji uznał powrót stron konfliktu do stołu rokowań i doprowadzenie do otwarcia korytarza w Strefie Gazy. Za istotne wydarzenia ambasador uznał też konferencję darczyńców Palestyny w Sharm al Sheikh i szczyt w Pradze 7 maja 2009 r., wprowadzający w życie program Partnerstwa Wschodniego.

Ambasador poruszył również kwestię trwającego wciąż procesu integracyjnego, obejmującego Bałkany Zachodnie i Turcję. Przy tej okazji podniósł problem braku jednomyślności krajów członkowskich co do europejskiej przyszłości Ukrainy i Białorusi oraz konieczności rozszerzania UE o dalsze kraje spełniające wymogi akcesji.

Za największą porażkę ambasador J. Sechter uznał natomiast niepowodzenie w przezwyciężaniu podziałów wewnątrz Unii na - jak m.in. wymieniał - stare i nowe kraje członkowskie, kraje strefy euro i spoza tego obszaru, kraje antyrosyjskie i prorosyjskie, czy też takie, które ratyfikowały Traktat Lizboński bądź go nie ratyfikowały.

Ambasador Szwecji w Polsce Dag Hartelius, przedstawiając senackim komisjom priorytety rozpoczętej w lipcu 2009 r. prezydencji swego kraju w UE, wymienił kwestie związane z ochroną klimatu. Zdaniem ambasadora, ważne, by Unia miała swój wkład w pracę konferencji klimatycznej w Kopenhadze, która odbędzie się pod koniec 2009 r. Zaznaczył też, że ze Stanów Zjednoczonych płyną pozytywne sygnały na temat współpracy w walce ze zmianami klimatycznymi. Podkreślił, iż wobec procesów gospodarczych i politycznych, rozgrywających się wewnątrz i na zewnątrz UE w ostatnim czasie, nie pozostaje prezydencji wiele miejsca na własne priorytety. Szczególnie trudna do przewidzenia wydaje się jesień, jeśli wziąć pod uwagę kryzys gospodarczy w Europie i różne scenariusze jego przebiegu, Traktat Lizboński i wyniki referendum w Irlandii, a także atmosferę wokół jego ratyfikacji w Niemczech, Czechach i Polsce, wreszcie - nowy skład Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej.

Ambasador mówił ponadto, że Szwecja będzie chciała się skupić na sprawach dotyczących Morza Bałtyckiego i Partnerstwa Wschodniego, a także na walce z kryzysem gospodarczym. Jak stwierdził, jego kraj opowiada się przeciwko protekcjonizmowi gospodarczemu. Podkreślił też, że Szwedom bardzo zależy, by UE stała się transparentna dla jej obywateli, by przybliżyć mieszkańcom Unii sposób funkcjonowania jej instytucji.

Omawiając szczegółowo program działań prezydencji szwedzkiej, ambasador D. Hartelius skupił się na kwestiach:

• klimatycznych, podkreślając wagę porozumienia w ramach COP 15 oraz konieczność zaangażowania w ten proces Chin i Indii, a także pozytywny odzew w tej sprawie ze strony USA;
• strategii Morza Bałtyckiego jako przynoszącej korzyści całemu regionowi, wpływającej na jego zintegrowanie i zewnętrzną atrakcyjność oraz zwiększającej bezpieczeństwo ekologiczne akwenu i regionu;
• Programu Sztokholmskiego, którego celem jest m.in. większa równowaga między środkami bezpieczeństwa a środkami gwarantującymi przestrzeganie praw jednostki;
• transparentności wobec obywateli, czyli inicjatywy zakładającej wzrost zaufania obywateli do UE m.in. dzięki łatwemu dostępowi do dokumentów, a dzięki portalowi internetowemu - umożliwiającej poznanie aktywności prezydencji.

Mówiąc o procesie rozszerzania UE, ambasador zaznaczył, że prezydencja szwedzka pomimo różnicy zdań wewnątrz Unii konsekwentnie lansuje pogląd, że procesu tego nie wolno hamować. Poinformował, że oprócz Bałkanów Zachodnich i Turcji Islandia zgłosiła oficjalnie akces do UE.

Przedstawiając informację na temat polskiej polityki europejskiej w okresie prezydencji czeskiej i szwedzkiej, podsekretarz stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej Piotr Serafin zwrócił m.in. uwagę na poczucie solidarności Polski z Czechami "zarówno w chwilach chwały, jak i w chwilach trudnych dla prezydencji czeskiej". Jak zaznaczył, było to nie tylko "poczucie solidarności wynikające ze wspólnej historii, która łączyła nasze państwa przez setki lat - zwłaszcza ostatnie doświadczenia II wojny światowej, komunizmu i wychodzenia z tego ustroju - ale także poczucie bliskości w identyfikowaniu celów dla Europy".

"Sposób postrzegania tego, co najważniejsze nie tylko dla naszych państw, ale i całej Europy, jest niezwykle zbieżny" - mówił wiceminister P. Serafin. Jak zaznaczył, nie da się uniknąć powtórzenia priorytetów czeskiej prezydencji w programie polskiego przewodnictwa w Unii. Jego zdaniem, będą to musiały być zagadnienia dotyczące energetyki, polityki wschodniej UE i jednolitego rynku, zwłaszcza w kontekście kryzysu. Jak stwierdził, trudno będzie się od tych priorytetów oderwać.

Odnosząc się do priorytetów czeskiej prezydencji, przypomniał, że skutki społeczne kryzysu wciąż trwającego w Europie dopiero się pojawią w najbliższym czasie. Kryzys zaś zawsze sprzyja budzeniu się egoizmu narodowego, co utrudnia działania na poziomie europejskim. Tym większa zatem, zdaniem wiceministra, zasługa prezydencji czeskiej w przeciwdziałaniu poczynaniom protekcjonistycznym i osiągnięciu w tej sprawie konsensusu.

Za kluczowe dla gospodarki europejskiej wiceminister P. Serafin uznał dokapitalizowanie Międzynarodowego Funduszu Walutowego o 5 mld € przed szczytem G 20 oraz wsparcie równowagi bilansów płatniczych Węgier, Rumunii i Łotwy. Niezwykle istotne, w jego opinii, było też wsparcie przez prezydencję czeską projektu gazociągu Nabucco, stanowiącego krok w kierunku europejskiej solidarności energetycznej. Nawiązując do priorytetu "Europa w świecie", wiceminister podkreślił wagę szczytu praskiego.

Z kolei odnosząc się do prezentacji szwedzkiej prezydencji, wiceminister P. Serafin skupił się na kwestiach klimatycznych i strategii Morza Bałtyckiego. Zaznaczył, że aby być przekonującym dla Chin i Indii, Unia powinna mówić w tej kwestii jednym głosem i prezentować stanowisko UE, a nie poszczególnych państw członkowskich. Winno też być jasne, że ograniczanie emisji CO₂ w państwach rozwijających się wymaga wsparcia finansowego. Równie istotna jest jasność zobowiązań Europy wobec krajów trzecich w tej kwestii.

Mówiąc o strategii Morza Bałtyckiego, wiceminister P. Serafin podkreślił, że kraje w niej uczestniczące w przeważającej większości łączą prawo i instrumenty finansowe (programy badań i rozwoju oraz infrastruktury w zakresie transeuropejskim). W opinii wiceministra, niezwykle istotną rolę w realizacji strategii odgrywać będzie północny wymiar UE.

W dyskusji podczas tego posiedzenia komisji udział wzięli senatorowie: Janusz Rachoń, Dorota Arciszewska-Mielewczyk, Leon Kieres, Edmund Wittbrodt i Stanisław Gorczyca. Dotyczyła ona przyszłości Traktatu Lizbońskiego, stanowiska UE wobec Ukrainy, stanowiska prezydencji wobec zjawiska protekcjonizmu, porozumienia w kwestiach ekologii przed rozpoczęciem COP 15, przyszłości strategii lizbońskiej i możliwości zaistnienia Polski na G 20.

* * *

Podczas swojego posiedzenia Komisja Kultury i Środków Przekazu rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 w częściach, właściwych przedmiotowemu zakresowi działania komisji, dotyczących: Kancelarii Prezydenta RP; Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji; Kultury i ochrony dziedzictwa narodowego; rezerw celowych; budżetów wojewodów, a także planów finansowych Funduszu Promocji Twórczości i Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

Zmiany wprowadzone przez Sejm w budżecie państwa na 2009 r. dotyczące kultury i ochrony dziedzictwa narodowego przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego Tomasz Merta. Wiceminister poinformował, że zaproponowane zmniejszenie wydatków wynika z trudnej sytuacji finansowej kraju i oznacza utratę w budżecie resortu kultury około 200 mln zł. Jak podkreślił, po nowelizacji ten budżet nadal gwarantuje realizację wszystkich projektów i nie zagraża bieżącemu funkcjonowaniu instytucji kultury. Zdaniem wiceministra, będą one jednak musiały ograniczyć działalność dodatkową. W swoim wystąpieniu zwrócił również uwagę, że środki utracone w wyniku obecnej nowelizacji, a przeznaczone na realizację inwestycji, zrekompensują środki z Unii Europejskiej.

Obecni na posiedzeniu przedstawiciele Kancelarii Prezydenta oraz Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji nie zgłaszali uwag do rozpatrywanej nowelizacji ustawy budżetowej na rok 2009. W głosowaniu, na wniosek przewodniczącego komisji senatora Piotra Ł.J. Andrzejewskiego, senatorowie postanowili zaproponować przyjęcie nowelizacji bez poprawek w zakresie przedmiotowego działania komisji. Opinię w tej sprawie przekazano Komisji Budżetu i Finansów Publicznych. Ustalono, że podczas posiedzenia tej komisji przedstawi ją i uzasadni senator Andrzej Grzyb.

Tego samego dnia senatorowie z Komisji Kultury i Środków Przekazu postanowili zaproponować Senatowi wprowadzenie 1 poprawki do ustawy o zmianie ustawy o języku polskim. Nowelizacja stanowi, że umowy o pracę, w których jedną ze stron jest obywatel polski, będą musiały być sporządzane zawsze po polsku. Zgodnie z ustawą na wniosek jednej ze stron zawieranej umowy może zostać ona także sporządzona w języku lub językach obcych. Stroną wnioskującą będzie mógł być pracownik niebędący obywatelem polskim, pochodzący zarówno z jednego z krajów Unii Europejskiej, jak i spoza niej. Moc prawną będzie jednak miała umowa w języku polskim.

Uchwalona jednogłośnie przez Sejm nowela była inicjatywą senacką i stanowi realizację wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 13 września 2005 r., stwierdzającego niezgodność przepisu art. 8 ust. 2 i 3 ustawy z 7 października 1999 r. o języku polskim z konstytucją. Trybunał uznał, że nie zapewnia on należytej ochrony konsumentów i osób świadczących pracę przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi i różnicuje konsumenta ze względu na jego przynależność państwową. Podczas prac sejmowych do projektu senackiego nie wprowadzono żadnych zmian. Obecnie przedsiębiorcy mogą sporządzać umowy o pracę w dowolnym języku. Trybunał uznał te przepisy za niekonstytucyjne. W analogiczny sposób zmieniono przepisy dotyczące wszystkich dokumentów funkcjonujących na rynku konsumenckim (np. gwarancji, rękojmi).

Podczas posiedzenia rozpatrywaną ustawę poparł podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego T. Merta. Senatorowie zapoznali się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które zgłosiło jedną uwagę o charakterze techniczno-legislacyjnym. W dyskusji senator A. Grzyb poparł tę uwagę i zgłosił ją w formie poprawki do rozpatrywanej ustawy. W głosowaniu Komisja Kultury i Środków Przekazu jednomyślnie przyjęła przedstawiony wniosek. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora A. Grzyba.

Na zakończenie posiedzenia przewodniczący komisji senator P.Ł.J. Andrzejewski poinformował o prośbie prezesa Najwyższej Izby Kontroli Jacka Jezierskiego, dotyczącej zgłoszenia przez senatorów propozycji tematów kontroli w 2010 r.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Spraw Unii Europejskiej rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 w następujących częściach właściwych przedmiotowemu zakresowi działania komisji:

• część budżetowa 23 - integracja europejska,
• część budżetowa 83 - rezerwy celowe, w zakresie poz. 8 i 9,
• część budżetowa 84 - środki własne Unii Europejskiej.

Wprowadzone zmiany omówili wiceminister finansów Jacek Dominik i podsekretarz stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej Maciej Szpunar.

W wyniku głosowania senatorowie opowiedzieli się za przyjęciem bez poprawek sejmowej nowelizacji ustawy budżetowej na rok 2009 w rozpatrywanych częściach. Opinię w tej sprawie przekazano Komisji Budżetu i Finansów Publicznych. Jak ustalono, podczas posiedzenia tej komisji opinię przedstawi senator Stanisław Gorczyca.

W drugim punkcie porządku dziennego rozpatrywano ustawę o Komitecie do Spraw Europejskich. Jej przyjęcie rekomendował senatorom podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Andrzej Kremer. Głos zabierał także podsekretarz stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej M. Szpunar.

Rozpatrywana ustawa zakłada powołanie Komitetu do Spraw Europejskich. Ma ona uprościć tryb podejmowania decyzji związanych z członkostwem Polski w UE. Jej celem jest skoordynowanie działań rządu w zakresie spraw unijnych poprzez utworzenie Komitetu do Spraw Europejskich. Zlikwidowany zostanie natomiast obecnie funkcjonujący Urząd Komitetu Integracji Europejskiej. Komitetowi do Spraw Europejskich ma przewodniczyć minister właściwy ds. członkostwa Polski w UE, a jego członkami będą ministrowie i szef Kancelarii Premiera. Gdy natomiast na posiedzeniu obecny będzie premier, wtedy on obejmie przewodnictwo obrad. W posiedzeniach komitetu będą mogli także uczestniczyć przedstawiciele organów administracji rządowej, ale bez prawa udziału w podejmowaniu decyzji, które zapadają w drodze uzgodnień.

Do zadań ministra właściwego ds. członkostwa Polski w UE należy m.in. opracowywanie strategii polityki Polski w ramach Unii, inicjowanie tworzenia i opracowywanie dokumentów rządowych związanych z udziałem w pracach organów unijnych lub opiniowanie ich pod względem zgodności z tą strategią.

Według ustawy rząd może upoważnić Komitet do Spraw Europejskich do rozpatrywania i rozstrzygania spraw dotyczących m.in. informowania społeczeństwa o procesach integracji europejskiej, przygotowywania organów administracji rządowej do wykonywania zadań wynikających z członkostwa Polski w UE, informacji na temat wykorzystania przez nasz kraj mechanizmów wsparcia finansowego UE, dokumentów związanych z koordynacją wdrażania unijnego prawa do polskiego systemu prawa.

Komitet może brać udział w uzgadnianiu projektów dokumentów rządowych zawierających np. strategię działania Polski w ramach UE, stanowiska Polski przedstawiane w Radzie Europejskiej.

W związku z likwidacją UKIE zmieniono ustawę z 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej. Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami, dotyczącymi organizacji służby zagranicznej, pracownicy komórek organizacyjnych, które będą zapewniać obsługę zadań ministra właściwego ds. członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej nie wejdą w skład służby zagranicznej. Będzie do nich stosowana ustawa o służbie cywilnej. Pracownicy UKIE, którzy nie zostaną zatrudnieni w komórkach organizacyjnych zapewniających obsługę zadań ministra właściwego ds. członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zostaną natomiast włączeni do służby zagranicznej.

Ustawa wejdzie w życie 1 stycznia 2010 r. Wyjątek stanowią art. 20 i art. 23 ust. 2, które wejdą w życie z dniem ogłoszenia.

Nad projektem ustawy, wniesionym do Sejmu przez Radę Ministrów, pracowały sejmowe komisje: spraw zagranicznych i ds. Unii Europejskiej. W trakcie prac sejmowych nie wprowadzono zmian, które w istotny sposób zmieniłyby meritum rozwiązań zaproponowanych w przedłożeniu rządowym. Zmieniono jednak tytuł ustawy i datę jej wejścia w życie. Podczas drugiego czytania zgłoszono poprawki o charakterze merytorycznym i doprecyzowującym. Poparcie Izby uzyskały jedynie zmiany zmierzające do modyfikacji tytułu ustawy, a także ta uściślająca odesłanie.

W wyniku głosowania posłowie odrzucili komisyjną propozycję, by powoływany komitet nosił nazwę: "Komitet Rady Ministrów do Spraw Europejskich". Odrzucone zostały także dwa wnioski mniejszości, które zakładały m.in., że w skład komitetu wchodziliby szefowie Kancelarii Prezydenta, Sejmu i Senatu.

Podczas posiedzenia senatorowie zapoznali się także z opinią o ustawie, przygotowaną przez Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu. W swoich uwagach szczegółowych zaproponowało ono wprowadzenie poprawek do ustawy sejmowej.

W wyniku głosowania Komisja Spraw Unii Europejskiej opowiedziała się za wprowadzeniem 7 poprawek - przede wszystkim o charakterze legislacyjnym, zbieżnych z sugestiami senackiego biura legislacyjnego. Postanowiono, że ich przyjęcie zarekomenduje Izbie senator Edmund Wittbrodt. Do stanowiska komisji zgłoszono wniosek mniejszości, którego sprawozdawcą został senator Tadeusz Gruszka.

Podczas posiedzenia Komisji Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowano także następujące projekty aktów prawnych UE.

• Wniosek dotyczący decyzji Rady UE w sprawie podpisania i zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską
  a Państwem Izrael dotyczącego wzajemnych środków liberalizacyjnych
  w odniesieniu do produktów rolnych, przetworzonych produktów rolnych oraz ryb i produktów rybołówstwa a także zastąpienia protokołów 1 i 2 oraz załącznika do protokołu 1 i załącznika do protokołu 2 jak również zmian
  do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; sygnatura Komisji Europejskiej COM(2009) 095.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Gospodarki.

Referent: senator Lucjan Cichosz.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Marcin Korolec.

• Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE
  w sprawie wprowadzania do obrotu i stosowania produktów biobójczych - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; sygnatura Komisji Europejskiej COM(2009) 267.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Zdrowia.

Referent: senator Grzegorz Wojciechowski.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Marek Haber.

• Wnioski nierozpatrywane - propozycja poparta przez komisję:

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Zagranicznych, na podstawie art. 73 ust. 1 i 2 Regulaminu Senatu, rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009:

• 45 - sprawy zagraniczne:

• 83 - rezerwy celowe, pozycja 50 i 51.

W wyniku dyskusji, a następnie głosowania komisja postanowiła nie wnosić poprawek do rozpatrzonych części nowelizacji budżetu. Wniosek przyjęto jednomyślnie, 8 głosami. Opinię w tej sprawie przekazano Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, podczas posiedzenia której uzasadni ją senator Marek Rocki.

Tego samego dnia Komisja Spraw Zagranicznych spotkała się z kandydatami na ambasadorów nadzwyczajnych i pełnomocnych Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Peru, Republice Boliwii i Republice Ekwadoru oraz w Chińskiej Republice Ludowej i Mongolii - Jarosławem Spyrą i Tadeuszem Chomickim. Ta część posiedzenia miała charakter zamknięty ze względu na informacje chronione ustawą z 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych.

* * *

W pierwszym punkcie posiedzenia senatorowie z Komisji Środowiska spotkali się z międzynarodową grupą studentów Międzywydziałowych Studiów Ochrony Środowiska Uniwersytetu Warszawskiego, którym towarzyszyła prof. Katarzyna Dąbrowska-Zielińska.

Podczas spotkania przewodniczący komisji senator Zdzisław Pupa przedstawił zakres jej działania, tryb pracy, podjęte dotychczas tematy i ustawy, nad którymi pracowano. Studenci zadawali pytania związane systemem i sposobem zarządzania środowiskiem, realizacją zobowiązań unijnych, odnawialnymi źródłami energii, zmianami klimatycznymi, ochroną przyrody. Odpowiedzi na pytania udzielali członkowie komisji i sekretarz stanu Bernard Błaszczyk.

W drugim punkcie porządku obrad znalazło się rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 zgodnie z przedmiotowym zakresem działania komisji.

W tej części posiedzenia uczestniczyli przedstawiciele Ministerstwa Środowiska: m.in. sekretarz stanu Stanisław Gawłowski, podsekretarz stanu B. Błaszczyk, dyrektor generalny Monika Dziadkowiec, główna księgowa Krystyna Nieporęcka i naczelnik Wydziału Gospodarki Leśnej Departamentu Leśnictwa Grażyna Olejarska, Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska: dyrektor generalny Jakub Troszczyński i główna księgowa Grażyna Sajewska, Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych: p.o. zastępcy dyrektora generalnego Grzegorz Furmański, Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej: dyrektor Departamentu Inwestycji i Nadzoru Piotr Rutkiewicz oraz dyrektor Departamentu Biura, Budżetu i Finansów Małgorzata Kalinowska, Państwowej Agencji Atomistyki: prezes Michał Waligórski, dyrektor Generalny Janusz Włodarski i dyrektor Departamentu Ekonomiczno-Budżetowego Bożena Łopacka, Ministerstwa Finansów: m.in. zastępca dyrektora Departamentu Sfery Budżetowej Ewa Paderewska, zastępca dyrektora Departamentu Gospodarki Narodowej Artur Kawaler, zastępca dyrektora Departamentu Polityki Regionalnej i Rolnictwa Marian Kucharski, a także Mirosław Reszczyński z Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Zmiany przyjęte w nowelizacji budżetu na rok 2009, dotyczące środowiska (część 22) i gospodarki wodnej (część 41), omówił sekretarz stanu S. Gawłowski. Jak powiedział, dochodów zaplanowanych w części 41 nie zmniejszono, ale wzrosły o 12%. Zmniejszono natomiast wydatki: kwotę 550 279 tys. zł obniżono o 10 986 tys. zł, w tym dotacje dla lasów, niektóre wydatki bieżące pozapłacowe i majątkowe. W wyniku wprowadzenia zmian w części 41: Środowisko wydatki będą mniejsze mniej więcej o 2%.

Zmiany w budżecie Państwowej Agencji Atomistyki przedstawił jej prezes M. Waligórski. Omówił ograniczenia dotyczące poszczególnych pozycji. Stwierdził też, że w wyniku nowelizacji PAA zmniejszy wydatki mniej więcej o 10%.

Wicedyrektor E. Paderewska z resortu finansów zreferowała zmiany w rezerwach celowych, programach wieloletnich i innych częściach, objętych zakresem pracy Komisji Środowiska. Stwierdziła, iż największe ograniczenia dotyczą Programu Wspólnej Polityki Rolnej (ok. 7 mld zł). Część środków na realizację tego programu będzie pochodziła z innych źródeł.

Po krótkiej dyskusji senator Michał Wojtczak zaproponował przyjęcie bez poprawek nowelizacji ustawy budżetowej w zakresie przedmiotowego działania komisji. Przyjęto go 4 głosami, przy 3 wstrzymujących się.

Komisja Środowiska w opinii przekazanej Komisji Budżetu i Finansów Publicznych wniosła o przyjęcie ustawy budżetowej na rok 2009 bez poprawek.

* * *

Komisja Nauki, Edukacji i Sportu na swoim posiedzeniu rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012. Nowelizację przedstawiła podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury Patrycja Wolińska-Bartkiewicz. Celem zmian jest wyeliminowanie barier prawnych spowalniających proces inwestycyjny związany z EURO 2012, a także doprecyzowanie obowiązujących przepisów.

Wprowadzono m.in. rozwiązanie, zgodnie z którym decyzja o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia związanego z EURO 2012 będzie jednocześnie decyzją wywłaszczającą nieruchomość. Zostały określone zasady ustalania wysokości odszkodowania za nieruchomości. Przyjęto zasadę "słusznego odszkodowania", która stanowi, że osoba wywłaszczona otrzyma kwotę w takiej wysokości, która pozwoli na odtworzenie faktycznego stanu majątku, jaki miał miejsce przed pozbawieniem praw do nieruchomości. Za negocjacje wysokości odszkodowania odpowiedzialna będzie spółka celowa lub inny podmiot realizujący zadania związane z EURO 2012, a w wypadku niepowodzenia negocjacji wielkość odszkodowania ustali wojewoda.

Podczas posiedzenia senatorowie zapoznali się z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, którego przedstawiciel zwrócił uwagę na wiele nieścisłości w sformułowaniu niektórych przepisów ustawy i zaproponował wprowadzenie poprawek. Zmiany przedstawił również przewodniczący komisji senator Kazimierz Wiatr. Komisja zadecydowała zarekomendować Izbie przyjęcie 7 poprawek, głównie o charakterze porządkującym. Na sprawozdawcę stanowiska komisji został wybrany senator Andrzej Szewiński.

Tego samego dnia komisja pracowała nad nowelizacją ustawy budżetowej na rok 2009 w częściach dotyczących: oświaty i wychowania, szkolnictwa wyższego, nauki, Polskiej Akademii Nauk, kultury fizycznej i sportu, informatyzacji, Urzędu Patentowego RP, Głównego Urzędu Miar, Polskiego Komitetu Normalizacyjnego i Polskiego Centrum Akredytacji. Kolejne części budżetu przedstawili przedstawiciele rządu i instytucji centralnych: sekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej Krystyna Szumilas, podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego Witold Jurek, sekretarz stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki Adam Giersz, podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Witold Drożdż, wiceprezes Polskiej Akademii Nauk Wojciech Stec, zastępca prezesa Urzędu Patentowego Andrzej Pyrża, prezes Głównego Urzędu Miar Janina Popowska, prezes Polskiego Komitetu Normalizacyjnego Tomasz Schweitzer.

Najistotniejsze zmiany dotyczą części "Nauka" oraz "Szkolnictwo wyższe". Ograniczono m.in. wydatki związane z projektami badawczymi, szczególnie w zakresie obronności, dotacje na Narodowe Centrum Badań i Rozwoju oraz na działalność statutową i inwestycyjną jednostek naukowych, a także na wydatki na badania własne szkół wyższych. W części dotyczącej szkolnictwa wyższego zmniejszono kwoty przeznaczone na dofinansowanie działalności dydaktycznej uczelni publicznych.

Zmniejszono również wysokość środków finansowych rezerw celowych przeznaczonych na wyprawkę szkolną, a także na program "Komputer dla Ucznia".

Przewodniczący komisji senator K. Wiatr zaproponował przyjęcie ustawy bez poprawek. Komisja przygotowała opinię, w której pozytywnie oceniła zmiany w ustawie budżetowej w rozpatrzonych przez siebie częściach. Do przedstawienia opinii na posiedzeniu Komisji Budżetu i Finansów Publicznych upoważniony został senator Zbigniew Szaleniec.

* * *

Na swoim posiedzeniu Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 w częściach właściwych jej przedmiotowemu zakresowi działania, dotyczących: rolnictwa; rozwoju wsi; rynków rolnych; rybołówstwa; Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego; rezerw celowych; budżetów wojewodów ogółem, a także planów finansowych: Funduszu Emerytalno-Rentowego, Funduszu Administracyjnego, Agencji Rynku Rolnego, Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Agencji Nieruchomości Rolnych oraz Centrum Doradztwa Rolniczego z siedzibą w Brwinowie.

Zmiany wprowadzone w ustawie budżetowej przedstawił podsekretarz stanu w ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Nalewajk. Jak przypomniał, zaplanowane w ustawie budżetowej na rok 2009 z 9 stycznia 2009 r. dochody budżetowe w częściach, których dysponentem jest minister rolnictwa i rozwoju wsi, w stosunku do 2008 r. zostały zwiększone o 1 294 870 tys. zł, z tego w części 32: Rolnictwo - 21 866 tys. zł, w części 33: Rozwój wsi - 672 010 tys. zł, w części 35: Rynki rolne - 600 712 tys. zł, w części 62: Rybołówstwo - 282 tys. zł zostały w projekcie nowelizowanej ustawy budżetowej na rok 2009, po urealnieniu, zwiększone o 3022 tys. zł, tj. do 1 297 892 tys. zł. Zwiększenia dochodów dokonano w części 32: Rolnictwo o 1050 tys. zł, tj. do 22 916 tys. zł, w części 35: Rynki rolne o kwotę 1972 tys. zł, tj. do 602 684 tys. zł. Łączna kwota wydatków zaplanowana w ustawie budżetowej na rok 2009 z 9 stycznia 2009 r. w częściach budżetowych, których dysponentem jest minister rolnictwa i rozwoju wsi, wynosiła 11 721 583 tys. zł, z tego w części 32: Rolnictwo - 582 053 tys. zł, w części 33: Rozwój wsi - 10 316 810 tys. zł, w części 35: Rynki rolne - 691 121 tys. zł, w części 62: Rybołówstwo - 131 599 tys. zł. Wiceminister T. Nalewajk poinformował, że w ustawie zmieniającej ustawę budżetową na rok 2009 kwota zmniejszenia wydatków w tych częściach budżetowych wynosi łącznie 231 902 tys. zł.

W trakcie dyskusji senator Ireneusz Niewiarowski zgłosił wniosek o przyjęcie bez poprawek rozpatrywanych przez komisję części nowelizacji ustawy budżetowej. Senator Jerzy Chróścikowski proponował natomiast wprowadzenie 7 poprawek. Dotyczyły one m.in. zwiększenia środków na dopłaty do paliwa rolniczego, ochronę roślin, melioracje wodne, a także zwiększenia środków na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt i postęp biologiczny w produkcji zwierzęcej. We wszystkich zgłoszonych zmianach senator wnioskodawca wskazał źródło ich finansowania.

Wnioski zgłoszone przez senatora J. Chróścikowskiego negatywnie ocenił wiceminister rolnictwa T. Nalewajk.

W wyniku głosowaniu Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi poparła rozpatrywane części ustawy nowelizującej tegoroczny budżet. Jak napisano w opinii przekazanej Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, komisja - po wnikliwej analizie otrzymanych dokumentów i wysłuchaniu przedstawicieli rządu - postanowiła nie wprowadzać żadnych poprawek do nowelizacji sejmowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie na posiedzeniu Komisji Finansów Publicznych wybrano senatora Lucjana Cichosza.

* * *

Senatorowie z Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej rozpatrywali ustawę o zmianie ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012.

Ustawę, uchwaloną na podstawie projektu rządowego, omówiła podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury Patrycja Wolińska-Bartkiewicz. Nowelizacja zmierza do doprecyzowania dotychczas obowiązujących przepisów i wyeliminowania barier prawnych spowalniających cykl inwestycyjny, a także wprowadza możliwość wyboru trybu przygotowania inwestycji zgodnie z wolą inwestora.

Komisja zapoznała się z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które zwróciło uwagę na szereg nieścisłości w sformułowaniu niektórych przepisów sejmowej noweli i przedstawiło szereg uwag szczegółowych, zawierających propozycje odpowiednich poprawek usuwających te uchybienia,

Wobec braku chętnych do zabrania głosów w dyskusji przewodniczący komisji senator Mariusz Witczak zaproponował wprowadzenie 7 poprawek doprecyzowujących zapisy rozpatrywanej ustawy zawartych w opinii senackiego biura legislacyjnego, popartych następnie przez stronę rządową. Część poprawek, które nie uzyskały poparcia wiceminister infrastruktury, zgłosił senator Władysław Ortyl. W głosowaniu Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej zaakceptowała wszystkie poprawki zaproponowane przez senatora M. Witczaka. Akceptacji nie uzyskały natomiast zmiany postulowane przez senatora W. Ortyla, które poparła następnie mniejszość komisji.

Na sprawozdawcę stanowiska komisji w sprawie ustawy o zmianie ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 wybrano senatora Stanisława Jurewicza. Sprawozdawcą wniosków mniejszości został senator W. Ortyl.

W drugim punkcie porządku dziennego rozpatrzono ustawę o Służbie Celnej, uchwaloną przez Sejm z przedłożenia Rady Ministrów. Do prezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister finansów.

Podczas posiedzenia rozwiązania przyjęte w ustawie omówił zastępca Szefa Służby Celnej Grzegorz Smogorzewski. Jak stwierdził, ustawa określa zadania, organizację i kompetencje Służby Celnej. Zgodnie z ustawą celnicy będą badali sprawy nieprawidłowości dotyczących cła, akcyzy i gier. Według resortu finansów wzmocni ona kompetencje Służby Celnej. Uporządkuje przepisy kontrolne i da dodatkowe kompetencje celnikom w obszarze kontroli gier. Celnicy będą mieli w swych kompetencjach kontrolę gier legalnych, nielegalnych oraz pobór podatku od gier. Ponadto ma umocnić status funkcjonariusza celnego i zbliżyć do statusu służb mundurowych. Celnicy nie uzyskają jednak uprawnień emerytalnych przysługujących służbom mundurowym, na co muszą jeszcze poczekać. Na wniosek związków zawodowych celników resort finansów zrezygnował z tzw. ucywilnienia w chwili wejścia w życie ustawy stanowisk zaplecza służby celnej. Sejm zgodził się także, by tzw. opis i wartościowanie stanowisk pracy przenieść na 2011 r. Procedury te mają umożliwić jasne określenie wartości stanowisk, co pozwoli przypisać im odpowiednią kategorię i wynagrodzenie. Ustawa, z wyjątkiem przepisów dotyczących opisu stanowisk, ma wejść w życie po upływie 21 dni od dnia ogłoszenia.

Podczas posiedzenia przedstawicielka senackiego biura legislacyjnego zwróciła uwagę na szereg nieścisłości w sformułowaniu niektórych przepisów rozpatrywanej ustawy i zgłosiła propozycje stosownych zmian.

Do przedstawionych uwag odniósł się przedstawiciel Służby Celnej, który poarł większość z nich.

W głosowaniu, na wniosek senatora M. Witczaka, Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie do ustawy o Służbie Celnej poprawek zbieżnych z większością propozycji senackiego biura legislacyjnego. Ustalono, że ich przyjęcie w imieniu komisji zarekomenduje Izbie senator Sławomir Sadowski.

Tego samego dnia Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 w następujących częściach, właściwych jej przedmiotowemu zakresowi działania: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów; Administracja publiczna; Informatyzacja; Rozwój regionalny; Urząd Zamówień Publicznych; Centralne Biuro Antykorupcyjne; Rządowe Centrum Legislacji; Regionalne Izby Obrachunkowe; Subwencje ogólne dla jednostek samorządu terytorialnego; Rezerwy celowe; Budżety wojewodów ogółem; Samorządowe Kolegia Odwoławcze ogółem.

Komisja po zapoznaniu się z przedstawionymi materiałami i wysłuchaniu przedstawicieli poszczególnych jednostek budżetowych oraz przeprowadzeniu dyskusji, przyjęła opinię dla Komisja Budżetu i Finansów Publicznych. Jak stwierdzono w opinii , komisja zaopiniowała pozytywnie rozpatrywane części nowelizacji ustawy budżetowej na rok 2009 i nie proponuje żadnych zmian. Ustalono, że podczas posiedzenia Komisji Budżetu i Finansów Publicznych 24 lipca 2009 r. opinię w tej sprawie przedstawi senator S. Jurcewicz.

* * *

Senatorowie z Komisji Rodziny i Polityki Społecznej rozpatrzyli ustawę o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 w częściach właściwych przedmiotowemu zakresowi działania komisji, dotyczących: Państwowej Inspekcji Pracy; Rzecznika Praw Dziecka; pracy; zabezpieczenia społecznego; spraw rodziny; Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego; Zakładu Ubezpieczeń Społecznych; rezerw celowych; budżetów wojewodów ogółem, a także planów finansowych: Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Emerytalno-Rentowego oraz Funduszu Administracyjnego.

Zgodnie z sejmową nowelizacją zaplanowaną w budżetach wojewodów kwotę 12,5 mld zł na realizację zadań z pomocy społecznej oraz na świadczenia rodzinne i świadczenia z funduszu alimentacyjnego zmniejszono o 933 mln zł. Największemu uszczupleniu ulegną środki przeznaczone na świadczenia rodzinne - o 855,8 mln zł. Ograniczone też zostaną środki na wypłatę zasiłków stałych (o 20,5 mln zł), dofinansowanie do domów pomocy społecznej (18,5 mln zł), dofinansowanie ośrodków pomocy społecznej (11,2 mln zł), a także na realizację programu dożywiania (7,8 mln zł).

Jednocześnie o 1,365 mld zł zmniejszona zostanie zaplanowana na 2009 r. rezerwa celowa na świadczenia rodzinne i z funduszu alimentacyjnego, a o 100 mln zł - rezerwa na zadania z pomocy społecznej (wypłata dotacji celowych dla gmin i powiatów na zasiłki dla cudzoziemców, poprawę standardów w domach opieki społecznej oraz dodatki do wynagrodzeń pracowników socjalnych).

Jak wyjaśniał podczas posiedzenia Komisji Rodziny i Polityki Społecznej wiceminister pracy i polityki społecznej Jarosław Duda, wypłata świadczeń i dofinansowanie do domów i ośrodków pomocy społecznej nie są zagrożone. Ograniczenie środków na świadczenia rodzinne wynika z wycofania się przez rząd z planowanych podwyżek tych świadczeń.

Wcześniej minister pracy i polityki społecznej Jolanta Fedak zapewniała, że mimo oszczędności w rezerwach celowych, w tym w Funduszu Alimentacyjnym, pieniędzy na wypłaty zaliczki alimentacyjnej nie zabraknie. Jak powiedziała, w resorcie pracy jest niewiele możliwości zaoszczędzenia jakichś środków. Większość pieniędzy, którymi dysponuje resort pracy, znajduje się w rezerwach celowych Ministerstwa Finansów. Zapewniła, że mimo ograniczenia tych rezerw nie należy się obawiać, iż w związku z tym zabraknie pieniędzy na wypłaty zasiłków.

W wyniku głosowania Komisja Rodziny i Polityki Społecznej pozytywnie zaopiniowała większość zmian przyjętych przez Sejm w rozpatrywanych częściach nowelizacji ustawy budżetowej. Negatywnie oceniono natomiast zmiany dotyczące części 31: Praca i programu wieloletniego "Poprawa Bezpieczeństwa i Warunków Pracy", a także zmniejszenia wydatków na pomoc społeczną i świadczenia rodzinne o blisko 2,3 mld zł w budżetach wojewodów i rezerwach celowych. Opinię w tej sprawie przekazano Komisji Budżetu i Finansów Publicznych. Ustalono, że podczas posiedzenia tej komisji przedstawi ją senator Jan Rulewski.

23 lipca 2009 r.

Senatorowie z Komisji Obrony Narodowej rozpatrywali ustawę o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 w zakresie przedmiotowego działania komisji.

W posiedzeniu wzięli udział przedstawiciele Ministerstwa Obrony Narodowej: podsekretarz stanu Stanisław Komorowski, dyrektor Departamentu Budżetowego gen. bryg. Grzegorz Sodolski, szef Oddziału Parlamentarnego w Departamencie Prawnym płk Tadeusz Sokołowski, a także dyrektor Departamentu Finansowo-Księgowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Tadeusz Wyrzykowski, zastępca szefa Zarządu Planowania Rzeczowego Sztabu Generalnego Wojska Polskiego Sławomir Pączek, wicedyrektor Departamentu Finansowania Sfery Budżetowej w Ministerstwie Finansów Grażyna Żywiecka i naczelnik Wydziału Obrony Narodowej i Służb Specjalnych w tym resorcie Monika Rokita-Górniewicz, rzeczoznawca Departamentu Systemu Obronnego w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego Dorota Kuszko.

Informację na temat zmian wprowadzonych w rozpatrywanej nowelizacji przedstawił wiceminister obrony narodowej S. Komorowski. Jak podkreślił, zgodnie z tą nowelizacją wielkość wydatków obronnych w części 29 dotyczącej Ministerstwa Obrony Narodowej nie zmieni się i wyniesie 24 497 625 tys. zł. Obniżony zostaje wyłącznie limit wydatków obronnych w pozostałych częściach budżetowych. Łączna kwota wydatków obronnych spełnia wymogi ustawy o przebudowie i modernizacji oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Zmiany dokonane w budżecie resortu obrony polegają na podwyższeniu przewidywanych dochodów w części 29, zwiększeniu limitu zatrudnienia żołnierzy zawodowych, zmiany planu finansowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej oraz na zmniejszeniu rezerwy celowej przeznaczonej na pomoc cudzoziemcom i innym osobom współpracującym z Polskimi Kontyngentami Wojskowymi, Policyjnymi i Straży Granicznej.

W trakcie dyskusji senator Piotr Kaleta pytał m.in. o rzeczywiste ograniczenia finansowania działalności Ministerstwa Obrony Narodowej. Senator Stanisław Zając interesował się, czy w warunkach obowiązywania ograniczeń budżetowych nie będzie naruszona ustawa z 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Na pytania senatorów odpowiadali wiceminister S. Komorowski i dyrektor Departamentu Budżetowego gen. bryg. G. Sodolski. Senator S. Zając przedstawił opinię o błędnej, w jego ocenie, interpretacji Ministerstwa Obrony Narodowej. Resort uznaje, że ustawowy zapis dotyczący wielkości wydatków na obronę narodową (1,95% PKB) obowiązuje tylko na etapie planowania budżetu.

Przewodniczący Komisji Obrony Narodowej przedstawił następnie projekt opinii komisji, dotyczący ustawy o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 w zakresie środków przeznaczonych na finansowanie potrzeb obronnych Rzeczypospolitej Polskiej. Zgłosił jednocześnie wniosek o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Senator zgłosił równocześnie dwie poprawki do projektu opinii, dotyczące wykonania budżetu MON w 2009 r. na poziomie określonym w ustawie budżetowej i utrzymania wskaźnika wydatków obronnych w wysokości 1,95% PKB. Senator Stanisław Bisztyga zwrócił się do senatora S. Zająca o rozważenie możliwości przeredagowania zgłoszonych przez niego poprawek. Senator S. Zając uznał brzmienie poprawki zgłoszonej przez senatora S. Bisztygę za lepsze i odpowiadające jego poprawkom. Ostatecznie poprawka senatora S. Bisztygi otrzymała brzmienie:

"Komisja Obrony Narodowej, realizując swoje regulaminowe uprawnienia dotyczące budżetu MON, wnosi o utrzymanie wskaźnika wydatków obronnych na poziomie 1,95% PKB i apeluje o wykonanie budżetu resortu obrony na 2009 rok w wersji przyjętej przez Sejm 17 lipca 2009 r.".

W wyniku głosowania komisja przyjęła jednomyślnie opinię o ustawie o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 w zakresie środków przeznaczonych na finansowanie potrzeb obronnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz budżetu Biura Bezpieczeństwa Narodowego. W opinii napisano:

"Komisja Obrony Narodowej na posiedzeniu w dniu 23 lipca 2009 r. rozpatrzyła uchwaloną przez Sejm w dniu 17 lipca 2009 r. ustawę o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 w zakresie:

• części 29: Obrona narodowa wraz załącznikami 1, 2, 12, 13 i 14;
• pozostałych części budżetowych w zakresie działu 752: Obrona narodowa;
• zał. nr 12 - Zatrudnienie i wynagrodzenia w Państwowych Jednostkach Budżetowych w 2009 r.;
• zał. nr 13 - Projekt budżetu państwa na 2009 r. programy wieloletnie w układzie zadaniowym;
• Planów finansowych agencji z załącznika nr 14;

- Plan finansowy Wojskowej Agencji Mieszkaniowej

• części 83 (w zakresie wydatków obronnych);
• pozostałych części budżetowych w zakresie działu 752: Obrona narodowa.

Mocą uchwalonej przez Sejm nowelizacji ustawy budżetowej na 2009 r. wprowadzono następujące zmiany:

• zwiększono o kwotę 10,7 mln zł plan dochodów budżetowych MON (zał. nr 1 - część 29);
• zwiększono limit zatrudnienia o 1000 oraz fundusz uposażeń żołnierzy na kwotę 47,5 mln zł (zał. Nr 12 część 29), celem tej zmiany jest m.in. powołanie szeregowych do zawodowej służby wojskowej);
• zmniejszono wysokość rezerwy celowej w części 83, przeznaczonej na finansowanie wydatków w ramach "Rządowego Programu Pomocy Cudzoziemcom i Innym Osobom Współpracującym z Polskimi Kontyngentami Wojskowymi oraz Kontynentami Policyjnymi i Straży Granicznej poza Granicami Państwa (z 6 do 2 mln zł);
• kwota zmniejszenia wydatków w dziale 752 w pozostałych częściach budżetowych wynosi 6522 tys. zł.

Wydatki obronne w 2009 r. formalnie spełniają wymogi ustawy z  25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Uwzględniając aktualny stan budżetu państwa, Komisja Obrony Narodowej pozytywnie opiniuje plan finansowy na rok 2009 w zakresie środków przeznaczonych na finansowanie potrzeb obronnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Komisja nie proponuje poprawek do ustawy o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009.

Komisja przywołuje jednak swoje wcześniejsze stanowisko z 25 marca 2009 r. w sprawie finansowania wydatków obronnych w roku 2009 oraz działań wspierających funkcjonowanie i rozwój polskiego przemysłu zbrojeniowego, gdzie komisja z ogromną uwagą rozpoznała sytuację polskich przedsiębiorstw przemysłu zbrojeniowego i stwierdziła, że ograniczenia w finansowaniu wydatków obronnych stwarzają zagrożenie dla funkcjonowania całej branży.

Opiniując nowelizację budżetu państwa na 2009 r., trudno pominąć skutki niedofinasowania budżetu obronnego w 2008 r., które dotknęły przede wszystkim zaplecze gospodarczo-obronne. Istotna część zobowiązań Ministerstwa Obrony Narodowej na 2008 r. została zrealizowana kosztem budżetu 2009 r.

Komisja Obrony Narodowej, realizując swoje regulaminowe uprawnienia dotyczące budżetu MON, wnosi o utrzymanie wskaźnika wydatków obronnych na poziomie 1,95% PKB i apeluje o wykonanie budżetu resortu obrony na 2009 r. w wersji przyjętej przez Sejm 17 lipca 2009 r.".

Opinię Komisji Obrony Narodowej w sprawie nowelizacji ustawy budżetowej na rok 2009 przekazano Komisji Budżetu i Finansów Publicznych. Postanowiono, że podczas posiedzenia tej komisji przedstawi ją senator Andrzej Owczarek.

Tego samego dnia senatorowie rozpatrzyli ustawę o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

W tej części posiedzenia wzięli udział: przedstawiciele Ministerstwa Obrony Narodowej - podsekretarz stanu S. Komorowski, wicedyrektor Departamentu Prawnego Mariusz Tomaszewski, szef oddziału Emerytalnego Departamentu Spraw Socjalnych Anita Rzepecka, szef oddziału Parlamentarnego w Departamencie Prawnym płk T. Sokołowski, radca, koordynator w Departamencie Kadr Marek Dorsz, przedstawiciele Sztabu Generalnego Wojska Polskiego - zastępca szefa Zarządu Organizacji i Uzupełnień Krzysztof Domżalski, szef Zespołu ds. Profesjonalizacji Sił Zbrojnych Stanisław Ruman, członek tego zespołu Andrzej Kuśmierczyk oraz rzeczoznawca Departamentu Systemu Obronnego w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego Dorota Kuszko.

Informację o ustawie przedstawił podsekretarz stanu w MON Stanisław Komorowski. Nowelizacja ta to kolejna z ustaw wprowadzających zawodową armię. W Sejmie nowelę poparło 429 posłów, przeciw było 3, a 5 wstrzymało się od głosu.

Ustawa znosi przeszkolenie wojskowe studentów, a przysposobienie obronne w szkołach gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych zastępuje przedmiotem "edukacja dla bezpieczeństwa".

Wprowadza też kolejne zmiany dostosowujące przepisy do wprowadzenia służby wyłącznie zawodowej - stałej i kontraktowej, umożliwia służbę wojskową kobietom na zasadach ogólnych, wprowadza Narodowe Siły Rezerwowe, które będzie można wykorzystać nie tylko do wsparcia głównych sił zbrojnych, ale też do działań w ramach zarządzania kryzysowego.

Sejm odrzucił poprawkę PiS, która zmierzała do przyznania oficerskich awansów dla duchownych jako zadośćuczynienie za służbę wojskową, którą musieli odbyć jako klerycy.

W związku z profesjonalizacją armii Ministerstwo Obrony Narodowej przygotowało 9 projektów ustaw, m.in. zmieniających ustawę o powszechnym obowiązku obrony i o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Pięć z nich zostało uchwalonych, niektóre weszły już w życie, np. ustawa zawieszająca pobór i zastępująca go kwalifikacją, po której następuje automatyczne przeniesienie do rezerwy.

W maju 2009 r. prezydent Lech Kaczyński podpisał tzw. dużą nowelizację ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Wprowadziła ona służbę kontraktową, przyznała prawo do dodatków motywacyjnych także podoficerom i szeregowym (dotychczas mieli do niego prawo tylko oficerowie).

Do końca 2010 r. armia, złożona wyłącznie z zawodowców, ma liczyć do 100 tys. żołnierzy służby czynnej i do 10 tys. żołnierzy rezerwy. W kolejnym roku siły rezerwy powinny liczyć do 20 tys. osób.

Ustawa z 16 lipca 2009 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw realizuje główne założenia dokumentu rządowego "Program profesjonalizacji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej na lata 2008 - 2010", przyjęty przez Radę Ministrów 5 sierpnia 2008 r. Zgodnie z rozpatrywaną ustawą likwiduje się obowiązek odbywania zasadniczej służby wojskowej, pozostawiając jednocześnie prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, działającemu na wniosek Rady Ministrów, uprawnienie do określenia terminu rozpoczęcia i czasu trwania obowiązku odbywania zasadniczej służby wojskowej oraz przeszkolenia wojskowego dla absolwentów szkól wyższych. Uprawnienie to dotyczy wystąpienia określonych zagrożeń.

Ochotnicza służba w rezerwie będzie pełniona w Narodowych Siłach Rezerwowych na potrzeby zarządzania kryzysowego, także w celu wzmocnienia jednostek zawodowych w sytuacjach kryzysowych. Dla pracodawców żołnierzy ochotniczej służby rezerwy przewiduje się świadczenia finansowe, rekompensujące wydatki poniesione z tytułu zastępstwa w pracy w okresie odbywania lub pełnienia czynnej służby wojskowej przez żołnierza rezerwy oraz wypłacenia mu odprawy.

Nowelizacja znosi także nadterminową zasadniczą służbę wojskową, która zostanie włączona do kontraktowej zawodowej służby wojskowej.

Dyskusja podczas posiedzenia Komisji Obrony Narodowej dotyczyła przede wszystkim propozycji poprawek przedstawionych przez Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu. Do poszczególnych zmian odnieśli się przedstawiciele MON: wiceminister S. Komorowski i zastępca szefa Zarządu Organizacji i Uzupełnień K. Domżalski oraz członkowie komisji.

Przewodniczący komisji senator S. Zając i jego zastępcy 7 spośród 8 propozycji biura legislacyjnego zgłosili jako wnioski o dokonanie zmian w ustawie. W wyniku głosowań wszystkie poprawki zostały przyjęte jednogłośnie. Jednogłośną akceptację członków komisji uzyskał także wniosek senatora S. Zająca o przyjęcie nowelizacji wraz z przyjętymi zmianami. Postanowiono, że sprawozdanie komisji na posiedzeniu plenarnym przedstawi senator Maciej Grubski.

* * *

Senatorowie z Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji zapoznali się z "Informacją o działalności Sądu Najwyższego w roku 2008". Podczas posiedzenia informację przedstawił I prezes Sądu Najwyższego Lech Gardocki.

Informacja, przedstawiona Senatowi zgodnie z art. 4 § 2 ustawy z 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym, zawiera omówienie podstawowych kierunków pracy i najważniejszych problemów w działalności tej instytucji w 2008 r. W ubiegłym roku odnotowano spadek liczby spraw wnoszonych do Sądu Najwyższego - ogółem wpłynęło ich 8890 (w 2007 r. - 9904), w tym 5945 kasacji (w 2007 r. - 6365). Struktura wniesionych spraw była zróżnicowana, najwięcej to kasacje, z czego 2672 wniesiono do Izby Cywilnej (w 2007 r. - 2751), 1717 - do Izby Karnej (w 2007 r. - 1852), 1532 - do Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych (w 2007 r. - 1738) oraz 24 do Izby Wojskowej (w 2007 r. - 24). Łącznie Sąd Najwyższy rozpoznał 9033 sprawy (w 2007 r. - 9679), w tym 6053 kasacji (w 2007 r. - 6156) i 1175 zażaleń (w 2007 r. - 1300). Wśród spraw załatwionych w 2008 r. przez Sąd Najwyższy znalazły się ponadto: kwestie prawne (229), apelacje od orzeczeń wojskowych sądów okręgowych (50), skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (1715), sprawy z zakresu ochrony konkurencji i konsumentów, skargi na przewlekłość postępowania, skargi o wznowienie, wnioski o przekazanie sprawy innemu sądowi, o ułaskawienie, wnioski incydentalne. Jak napisano, załatwienie większej liczby spraw niż wpłynęła w 2008 r. spowodowało zmniejszenie zaległości - z 2632 spraw w 2007 r. do 2489 w 2008 r.

W ubiegłym roku nie zmieniły się ustrojowe cele działalności Sądu Najwyższego ani nie nastąpiły istotniejsze modyfikacje funkcjonowania poszczególnych izb. Jak napisano w sprawozdaniu, nadal pierwszoplanowym zadaniem jest dążenie do ujednolicenia orzecznictwa, co znalazło odzwierciedlenie zwłaszcza w uchwałodawczej działalności Sądu Najwyższego. Udziela on odpowiedzi na pytania dotyczące wątpliwości interpretacyjnych, i to zarówno w związku z rozbieżnościami w pojmowaniu poszczególnych regulacji prawnych w ramach izb, jak i w sądach niższej instancji. Mimo że w 2008 r. nastąpił nieznaczny spadek liczby przedstawionych zagadnień prawnych, wątpliwości jest nadal dużo. Nie zmniejszyło się zapotrzebowanie na dokonywanie zasadniczej wykładni ustawy przez Sąd Najwyższy. Miało to znaczenie nie tylko dla praktyki sądowej, ale też wywierało pośredni wpływ na praktykę organów ścigania, organów finansowych i celnych oraz na działania adwokatów i radców prawnych.

W informacji stwierdzono także, że zadania, z jakimi mają do czynienia sędziowie Sądu Najwyższego przy rozstrzyganiu spraw, wyraźnie się skomplikowały. Prawo, które musi interpretować Sąd Najwyższy, jest bowiem coraz bardziej rozbudowane i różnorodne, a jednocześnie zmienne, niejasne, pełne luk i wątpliwości, ma niską jakość formalną i merytoryczną. Orzecznictwo Sądu Najwyższego w coraz większym stopniu uwzględnia i respektuje rozstrzygnięcia Trybunału Konstytucyjnego, a także Naczelnego Sądu Administracyjnego. W orzekaniu brane są również pod uwagę regulacje wspólnotowego prawa Unii Europejskiej i międzynarodowego, a także orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

W informacji zwrócono uwagę, że orzeczenia Izby Cywilnej odgrywały istotną rolę w obrocie cywilnoprawnym, gospodarczym i miały duży zasięg społeczny. Dotyczyły prawa handlowego, ubezpieczeń komunikacyjnych, naprawiania szkód niemajątkowych, obrotu nieruchomościami, robót budowlanych, ksiąg wieczystych, prowadzenia działalności gospodarczej. W sprawach pracowniczych szereg wypowiedzi Sądu Najwyższego, zapadłych w formie uchwał, dotyczyło układów zbiorowych pracy, a szczególnie wykładni art. 241 § 2 k.p. Doniosłe znaczenie dla ogółu pracowników w przyszłości miały rozstrzygnięcia dotyczące roszczeń o dodatkowe wynagrodzenie w razie niezapewnienia przez pracodawcę nieprzerwanego odpoczynku w odpowiednim wymiarze (art. 132 i 133 k.p.), powstałe w związku z dyżurami lekarskimi. Sąd Najwyższy podkreślił wówczas m.in. zarówno rolę regulacji unijnych dotyczących czasu pracy, jak i ich wykładni dokonanej przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości.

Istotne znaczenie w dziedzinie prawa pracy miały też rozstrzygnięcia odnoszące się do ochrony prawnej pracownic, roszczeń z tytułu wadliwego rozwiązania umowy o pracę, dodatku funkcyjnego, roszczeń funkcjonariuszy mundurowych czy dyskryminacji pracowników. W zakresie działalności Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych zwrócono także uwagę na orzeczenia w sprawach ubezpieczeń społecznych, dotyczące m.in.: ustalania prawa do emerytury bądź renty, renty rodzinnej, emerytury wojskowej czy związanych z przedawnieniem należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne.

Jeśli chodzi o działalność Izby Karnej SN, to mimo ponad dziesięcioletniej praktyki stosowania przepisów kodeksu postępowania karnego z 1997 r. w dalszym ciągu pojawiały się nowe zagadnienia interpretacyjne. Sąd Najwyższy dużo uwagi poświęcał instytucjom kary łącznej i wyroku łącznego, które nasuwają szereg wątpliwości interpretacyjnych. Podobne wątpliwości stwarzała instytucja czynu ciągłego i ciągu przestępstw. Pomimo bogatego już orzecznictwa Sąd Najwyższy ponownie kilkakrotnie zajmował się kwestią interpretacji znamienia "szczególnego okrucieństwa", występującego w szeregu typów czynów zabronionych w kodeksie karnym. Wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć w sprawach kasacyjnych były wypadki komunikacyjne. Sąd Najwyższy często zajmował się realizacją przysługującego oskarżonemu prawa do obrony, gwarantowanego nie tylko przez kodeks postępowania karnego, ale także przez konstytucję i wiążące Polskę umowy międzynarodowe. Pomimo wieloletniego funkcjonowania w systemie polskiego prawa instytucji kasacji przedstawiciele procesowi stron (obrońcy i pełnomocnicy) mieli trudności z prawidłowym formułowaniem zarzutów kasacyjnych, traktując Sąd Najwyższy jako sąd kolejnej instancji. W szeregu orzeczeniach kasacyjnych Sąd Najwyższy zmuszony był po raz kolejny wyjaśniać funkcję i istotę kasacji.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji rozpatrzyła ustawę budżetową na rok 2009 w następujących częściach, właściwych przedmiotowemu zakresowi działania komisji:

• część 04 - Sąd Najwyższy,
• część 05 - Naczelny Sąd Administracyjny,
• część 06 - Trybunał Konstytucyjny,
• część 08 - Rzecznik Praw Obywatelskich,
• część 10 - Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych,
• część 13 - Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,
• część 15 - sądy powszechne,
• część 52 - Krajowa Rada Sądownictwa,
• część 37 - sprawiedliwość,

zał. nr 5 - plan finansowy Funduszu Pomocy Postpenitencjarnej,

zał. nr 5 - plan finansowy Funduszu Rozwoju Przywięziennych Zakładów Pracy,

• część 42 - sprawy wewnętrzne,

zał. nr 5 - plan finansowy Funduszu Modernizacji Bezpieczeństwa Publicznego,

zał. nr 5 - plan finansowy Funduszu Wsparcia Policji,

zał. nr 5 - plan finansowy Funduszu Wsparcia Straży Granicznej,

• część 43 - wyznania religijne oraz mniejszości narodowe i etniczne,
• część 54 - Urząd do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych,

zał. nr 5 - plan finansowy Państwowego Funduszu Kombatantów,

• część 56 - Centralne Biuro Antykorupcyjne,
• część 57 - Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
• część 59 - Agencja Wywiadu,

a także zgodnie z przedmiotowym zakresem działania komisji:

• część 83 (zał. nr 2) - rezerwy celowe,
• część 85 (zał. nr 1 i 2) - budżety wojewodów ogółem oraz załączniki nr 4, 7, 10, 11, 12, 14, 15 i 16.

W trakcie dyskusji wicemarszałek Zbigniew Romaszewski zaproponował przyznanie 2 mln zł Urzędowi ds. Kombatantów. Zgodnie z nowelizacją budżetu, przyjętą przez Sejm, tegoroczny budżet Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych ma zostać zmniejszony o 2,8 mln zł, czyli o 10%. Największa część tej kwoty zostanie odpisana z Funduszu Kombatanckiego, którego przychody zostaną zmniejszone o 17%, czyli o 2,4 mln zł, i wyniosą 8,9 mln zł. Pieniądze z Funduszu Kombatanckiego przeznaczane są na wypłatę świadczeń społecznych i pomocy dla kombatantów.

Wicemarszałek Z. Romaszewski złożył wniosek o wykreślenie z nowelizacji budżetu przyjętej przez Sejm zapisu o zmniejszeniu tegorocznego budżetu Urzędu ds. Kombatantów i zaproponował, by zamiast tego zmniejszyć o 2 mln zł część budżetową przeznaczoną na obsługę zadłużenia zagranicznego. Jak mówił, "to zwyczajna nieprzyzwoitość, by ograniczać środki dla kombatantów". Podobnego zdania był senator Stanisław Piotrowicz. "To ludzie honoru, którzy nie myślą o sprawach materialnych" - przekonywał. "Nie myśleli kiedyś, gdy narażali swoje życie; nie myślą i teraz, bo nie upominają się o swoje. To ludzie, dla których ważniejsze jest być niż mieć" - stwierdził.

Zdaniem senatora Piotra Wacha, takie argumenty to "nieuzasadniona propaganda". "Szef urzędu miał wybór i mógł ograniczyć inne środki" - powiedział. Senator zgłosił wniosek o przyjęcie tej części budżetu bez poprawek.

Ostatecznie w wyniku głosowania Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji postanowiła nie zgłaszać żadnych poprawek do rozpatrzonych części nowelizacji ustawy budżetowej na rok 2009. Opinię w tej sprawie przesłano do Komisji Budżetu i Finansów Publicznych. Postanowiono, że podczas posiedzenia tej komisji przedstawi ją senator P. Wach.

* * *

Na swym posiedzeniu senatorowie z Komisji Gospodarki Narodowej zajęli się rozpatrzeniem ustawy o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 w częściach właściwych przedmiotowemu zakresowi działania komisji.

W posiedzeniu uczestniczyli: podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki Grażyna Hencelewska wraz z pracownikami, podsekretarz stanu Katarzyna Sobierajska i zastępca dyrektora Departamentu Ekonomiczno-Finansowego Anna Klimek-Krypa z Ministerstwa Sportu i Turystyki, podsekretarz stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa Joanna Szmid wraz z pracownikami, podsekretarze stanu w Ministerstwie Infrastruktury - Anna Wypych-Namiotko, Radosław Stępień i Piotr Styczeń wraz z pracownikami, zastępca dyrektora Departamentu Gospodarki Narodowej Artur Kawaler, naczelnik wydziału w Departamencie Gospodarki Narodowej Halina Napiórkowska, naczelnik wydziału w Departamencie Gospodarki Narodowej Jacek Partyka, naczelnicy wydziałów w Departamencie Finansowania Sfery Budżetowej Zbysław Głaczkowski i Barbara Kubiak z Ministerstwa Finansów, prezes Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa Marcin Dziurda, prezes Piotr Litwa i dyrektor Biura Administracyjno-Budżetowego Ewa Bałchanowska z Wyższego Urzędu Górniczego, dyrektor generalny Urzędu Regulacji Energetyki Stanisława Zwijacz-Niemiec, wiceprezes Małgorzata Kozak i dyrektor generalny Monika Bronkau-Ługowska z Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, dyrektor generalny Marian Czyżak z Urzędu Komunikacji Elektronicznej, prezes Urzędu Transportu Kolejowego Wiesław Jarosiewicz wraz z pracownikami. Obecni byli także przedstawiciele Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu Jakub Zabielski i Maciej Telec.

Ustawa o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 obniża dochody budżetu państwa z 303 034 805 tys. zł do 272 911 504 tys. zł, a wydatki z 321 221 112 tys. zł do 300 097 811 tys. zł. Przewidywany deficyt budżetu państwa został zwiększony o 9 000 000 tys. zł i ma wynieść nie więcej niż 27 186 307 tys. zł.

Ustawę w częściach właściwych przedmiotowemu zakresowi działania Komisji Gospodarki Narodowej omówili:

• podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki G. Henclewska - cz. 20: gospodarka oraz plan finansowy Agencji Rezerw Materiałowych i Plan Finansowy Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości;
• podsekretarz stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki K. Sobierajska - cz. 40: turystyka oraz plan finansowy Polskiej Organizacji Turystycznej;
• podsekretarz stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa J. Szmid - cz. 36: Skarb Państwa;
• prezes M. Dziurda - Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa - cz. 74;
• prezes P. Litwa - Wyższy Urząd Górniczy - cz. 60;
• dyrektor generalny S. Zwijacz-Niemiec - Urząd Regulacji Energetyki - cz. 50;
• wiceprezes Małgorzata Kozak - Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów - cz. 53;
• dyrektor generalny Urzędu Komunikacji Elektronicznej M. Czyżak - cz. 76: łączność, podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury R. Stępień - cz. 26: gospodarka morska - podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury A. Wypych-Namiotko - cz. 21;
• prezes W. Jarosiewicz - cz. 71: Urząd Transportu Kolejowego; cz. 39: transport oraz plany finansowe Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej i Transportowego Dozoru Technicznego;
• podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury P. Styczeń - cz. 18: budownictwo, gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa.

W trakcie dyskusji senatorowie interesowali się m.in. środkami przeznaczonymi na likwidację szkód górniczych, rezerwami gazu i ropy naftowej, promocją turystyki w Polsce, przychodami z prywatyzacji, środkami finansowymi na ochronę brzegów morskich, systemem finansowania budowy dróg i autostrad. Odpowiedzi na pytania udzielali upoważnieni przedstawiciele resortów i instytucji centralnych.

Członkowie komisji nie zgłaszali propozycji poprawek do zmiany ustawy budżetowej na 2009 r. Wszystkie rozpatrywane części budżetowe zostały, na wniosek przewodniczącego senatora Jana Wyrowińskiego, przyjęte przez komisję bez poprawek. Na sprawozdawcę Komisji Gospodarki Narodowej na posiedzeniu Komisji Budżetu i Finansów Publicznych wybrano senatora Kazimierz Kleinę.

Tego samego dnia Komisja Gospodarki Narodowej rozpatrywała ustawę o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym oraz o zmianie ustawy o Narodowym Banku Polskim.

W tej części obrad uczestniczyli podsekretarze stanu w Ministerstwie Infrastruktury: R. Stępień, Patrycja Wolińska-Bartkiewicz i Olgierd Dziekoński wraz z pracownikami, przedstawiciele Ministerstwa Finansów: dyrektor Departamentu Długu Publicznego Piotr Marczak, zastępca dyrektora Departamentu Gospodarki Narodowej A. Kawaler, naczelnik wydziału w Departamencie Długu Publicznego Rafał Goździkowski, wiceprezes Narodowego Banku Polskiego Witold Koziński wraz z pracownikami, wiceprezes Banku Gospodarstwa Krajowego Arkadiusz Nieradko, posłowie sprawozdawcy Izabela Leszczyna i Andrzej Adamczyk.

Rozpatrywaną nowelizację przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury R. Stępień. Jej zapisy rozszerzają katalog źródeł finansowania Krajowego Funduszu Drogowego oraz umożliwiają Bankowi Gospodarstwa Krajowego szczególną emisję, na rzecz funduszu, obligacji poręczanych i gwarantowanych przez Skarb Państwa. Nowelizacja precyzuje zasady i warunki emitowania obligacji - poręczanych i gwarantowanych przez Skarb Państwa - które zasilą Krajowy Fundusz Drogowy.

Przebieg prac legislacyjnych w Sejmie omówiła posłanka sprawozdawczyni I. Leszczyna. Za przyjęciem nowelizacji głosowało 273 posłów, przeciw było 146, a13 osób wstrzymało się od głosu. Zdaniem posłów PO, celem zmiany jest uproszczenie i ułatwienie emisji obligacji, a tym samym szybsze pozyskiwanie środków na budowę autostrad i dróg.

Wiceminister infrastruktury P. Wolińska-Bartkiewicz zapewniła posłów, że nowelizacja ma na celu usprawnienie pozyskiwania źródeł finansowania inwestycji drogowych. "Jeśli chodzi o realność spływania środków z Krajowego Funduszu Drogowego, to pierwsza transza w wysokości 135 mln euro z kredytu Europejskiego Banku Inwestycyjnego wpłynie do KFD w ciągu najbliższego tygodnia lub dwóch. Następna kwota 600 mln zł z emisji obligacji wpłynie do KFD pod koniec sierpnia. (...) W tym roku ten instrument ma wygenerować 16 mld zł" - poinformowała.

Tryb emisji obligacji prowadzonych przez Bank Gospodarstwa Krajowego na rzecz KFD ma być zbliżony do tego, jaki stosuje się przy emisji skarbowych papierów wartościowych. W ten sposób, zdaniem posłów PO, zwiększa się ich atrakcyjność dla potencjalnych nabywców, bo papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa są zawsze bardziej bezpieczne i wiarygodne niż te emitowane przez inny podmiot, nawet jeśli są gwarantowane przez Skarb Państwa.

Zmiana dotycząca NBP polega na tym, że będzie on mógł organizować obrót nie tylko swoimi papierami, których jest emitentem, i papierami Skarbu Państwa, ale też tymi, które Skarb Państwa poręcza lub gwarantuje. Ta zmiana ma sprawić, że emisje będą bardziej skoordynowane. To z kolei wykluczy negatywne skutki konkurowania między ministrem finansów a BGK w pozyskiwaniu środków na cele publiczne.

Przedstawiciel senackiego biura legislacyjnego nie zgłaszał uwag o charakterze legislacyjnym. Członkowie komisji również nie mieli zastrzeżeń do nowelizacji. Dlatego przewodniczący obradom senator J. Wyrowiński zgłosił wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek. Komisja przyjęła go 5 głosami za, przy 1 wstrzymującym się. Na sprawozdawcę komisji na posiedzeniu Izby wybrano senatora Andrzeja Owczarka.

W następnym punkcie porządku obrad znalazło się rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA Euro 2012. Obecny był dyrektor Biura ds. Euro 2012 w Ministerstwie Sportu i Turystyki Tomasz Zahorski,

Ustawę omówiła podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury P. Wolińska-Bartkiewicz. Nowelizacja przewiduje wprowadzenie do ustawy zapisów, które znacznie ułatwią prowadzenie procesów inwestycyjnych związanych z Euro 2012. Zostaną doprecyzowane obowiązujące przepisy i wyeliminowane bariery prawne dotychczas opóźniające inwestycje. Wprowadzona zostanie możliwość wyboru trybu inwestycji, w jakim będą one realizowane.

Aktualnie obowiązujące przepisy przewidują dwu- lub trzy etapowy proces lokalizacji i nabywania nieruchomości na cele związane z Euro 2012. Po zmianie ustawy wszystkie etapy zostaną połączone, proces lokalizacji i wywłaszczenia zostanie przyspieszony.

Wysokość odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość przejętą do realizacji zadań związanych z Euro 2012 będzie ustalana w drodze negocjacji. Wprowadzona zostanie zasada tzw. słusznego odszkodowania, która stanowi, że osoba wywłaszczona po uwzględnieniu dodatkowych kosztów otrzyma kwotę pozwalającą na odtworzenie faktycznego stanu majątku przed pozbawieniem praw do nieruchomości. Ustawa przewiduje, że osoba, która niezwłocznie wyda nieruchomość podlegającą wywłaszczeniu, otrzyma odszkodowanie w kwocie o 5% wyższej niż wynegocjowana. Gdy decyzja dotyczy nieruchomości z budynkiem mieszkalnym, odszkodowanie zwiększy się o 10 tys. zł. Otrzyma je właściciel nieruchomości lub użytkownik wieczysty zamieszkały w wywłaszczonym budynku.

Projekt został uzgodniony w zainteresowanymi samorządami, uwzględniono w nim większość zgłoszonych poprawek.

Przedstawiciel senackiego biura legislacyjnego zgłosił kilkanaście propozycji zmian o charakterze doprecyzowująco-legislacyjnym. Część tych propozycji wiceminister P. Wolińska-Bartkiewicz uznała za zasadne. Przewodniczący komisji senator J. Wyrowiński zgłosił je zatem jako wnioski legislacyjne. Senator Stanisław Jurcewicz zaproponował poprawkę, o której wprowadzenie prosił komisję prezes Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej Krzysztof Banaszek. Poprawka ma na celu skorelowanie rozpatrywanej ustawy z ustawą o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie lotnisk użytku publicznego. Senator Tadeusz Gruszka zaś zgłosił 3 spośród zmian proponowanych przez biuro legislacyjne.

W wyniku głosowania komisja przyjęła wszystkie poprawki senatora J. Wyrowińskiego oraz poprawkę senatora S. Jurcewicza, odrzuciła natomiast propozycje senatora T. Gruszki. Całość ustawy wraz z 9 przyjętymi poprawkami przyjęto 5 głosami za, przy 1 wstrzymującym się. Na sprawozdawcę komisji na posiedzeniu plenarnym wybrano senatora Stanisława Bisztygę.

Następnym aktem prawnym rozpatrywanym przez komisję była ustawa o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami. W tej części obrad uczestniczyli reprezentanci organizacji pozarządowych: prezes zarządu Związku Pracodawców-Producentów Materiałów dla Budownictwa Ryszard Kowalski, sekretarz Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa Janusz Rymsza, wiceprezes Konfederacji Budownictwa i Nieruchomości Marcin Piotrowski i sekretarz zarządu Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Chłodnictwa i Klimatyzacji Andrzej Sokulski.

Założenia ustawy oraz przebieg prac w Sejmie omówili podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury O. Dziekoński i poseł sprawozdawca A. Adamczyk. Za nowelizacją opowiedziało się 431 posłów, 2 było przeciw, a 1 wstrzymał się od głosu. Zgodnie z nią, świadectwa energetyczne budynków i lokali będą mogły wystawiać osoby, które ukończyły studia magisterskie lub inżynierskie na kierunkach: architektura, budownictwo, inżynieria środowiska, energetyka lub pokrewnych. Podczas drugiego czytania projektu w Sejmie poseł Wiesław Andrzej Szczepański zgłosił poprawkę, aby świadectw nie mogli wystawiać właściciele lokali, przyjętą następnie przez posłów. Zgodnie z drugą zmianą, zaakceptowaną przez Sejm, w wypadku najmu budynku lub lokalu mieszkaniowego wynajmujący będzie udostępniał najemcy świadectwo energetyczne.

Od 1 stycznia 2009 r. budynki oddawane do użytku muszą mieć świadectwa energetyczne. W razie ich braku nieruchomości nie będą mogły uzyskać pozwolenia na użytkowanie. Wymóg posiadania świadectwa jest konsekwencją stosowania prawa budowlanego, które weszło w życie na początku tego roku. Z informacji zawartych w świadectwach wynikać ma m.in., ile energii elektrycznej zużyje potencjalnie budynek lub lokal. Świadectwo charakterystyki energetycznej ważne jest 10 lat.

Projekt nowelizacji dostosowuje polskie prawo do unijnego - dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady UE z 2002 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków.

Zdaniem posłów PO, nowe regulacje będą miały pozytywny wpływ na rozwój budownictwa energooszczędnego i zwiększenie efektywności energetycznej budynków. Stwarzają także możliwość zdobycia nowego zawodu wszystkim osobom, które ukończyły odpowiednie studia magisterskie czy inżynierskie, odbyły szkolenie i zdały egzamin lub mają stosowne uprawnienia budowlane.

Przedstawiciel senackiego biura legislacyjnego zgłosił uwagi o charakterze legislacyjno-doprecyzowującym i dotyczące przepisów przejściowych.

W trakcie dyskusji senatorowie zadawali pytania dotyczące m.in. wydawania świadectw efektywności energetycznej oraz wielkości i kategorii obiektów budowlanych.

Senator J. Wyrowiński zgłosił 10 poprawek, w tym zmiany zaproponowane przez biuro legislacyjne. W wyniku łącznego głosowania wszystkie zgłoszone poprawki (10) zostały jednomyślnie, 6 głosami, przyjęte przez komisję. Na sprawozdawcę komisji na posiedzeniu Izby wybrano senatora Stanisława Iwana.

Ostatni punkt porządku obrad przewidywał rozpatrzenie propozycji spraw i problemów, które mogą być przedmiotem badań kontrolnych Najwyższej Izby Kontroli w 2010 r. Senatorowie nie zgłosili jednak żadnych propozycji w tym względzie.

* * *

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich oraz Komisji Ustawodawczej rozpatrzono wnioski zgłoszone na 38. posiedzeniu plenarnym do projektu uchwały Senatu w sprawie zmiany Regulaminu Senatu.

Jak przypomniał przewodniczący Komisji Ustawodawczej senator Piotr Zientarski, podczas drugiego czytania zgłoszono do tego projektu 9 poprawek. W wyniku głosowania połączone komisje zaaprobowały 5 spośród nich, w tym wniosek senatorów Zbigniewa Romaszewskiego i Witolda Idczaka o wykreślenie anonimizacji chronionych danych osobowych w stenogramie z posiedzeń Senatu. Na sprawozdawcę podczas trzeciego czytania wybrano senatora P. Zientarskiego.

* * *

W pierwszym punkcie posiedzenia Komisji Ustawodawczej senatorowie rozpatrywali ustawę o zmianie ustawy o prokuraturze oraz niektórych innych ustaw.

Omówił ją minister sprawiedliwości Andrzej Czuma. Nowelizacja zmierza do rozdzielenia funkcji ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego. Sejm uchwalił ją na podstawie dwóch projektów: rządowego i klubu Lewicy. Za jej przyjęciem głosowało 279 posłów, przeciw było 160, nikt nie wstrzymał się od głosu.

Według nowelizacji, prokurator generalny będzie od 2010 r. powoływany przez prezydenta na jedną sześcioletnią kadencję spośród dwóch kandydatów. Mają ich wskazywać Krajowa Rada Sądownictwa i Krajowa Rada Prokuratorów. Kandydatem mógłby być prokurator lub sędzia z co najmniej 10-letnim stażem pracy.

Sejm odrzucił wniosek mniejszości, autorstwa PiS, który przewidywał wykreślenie KRS spośród podmiotów zgłaszających kandydatów na prokuratora generalnego. Sejm oddalił również wniosek PiS o odrzucenie ustawy w całości. Posłowie zaakceptowali natomiast poprawki zgłoszone przez Lewicę. Dotyczyły one m.in. trybu powoływania prokuratora generalnego i wykreślenia zapisu, iż w razie niemianowania go przez prezydenta w wyznaczonym terminie powoływałby go premier. Doprecyzowano też zapis dotyczący włączania do akt sprawy nie tylko decyzji prokuratora nadrzędnego, ale również jego zarządzeń i wytycznych, jeśli bezpośrednio dotyczą tego postępowania.

Według noweli, prezydent może odwołać prokuratora generalnego przed końcem kadencji, m.in. gdyby został on skazany lub złożył nieprawdziwe oświadczenie lustracyjne. Gdyby premier odrzucił roczne sprawozdanie prokuratora generalnego lub gdyby "sprzeniewierzył się on złożonemu ślubowaniu", może go również odwołać Sejm na wniosek premiera większością 2/3 głosów.

Nowela przewiduje likwidację Prokuratury Krajowej i wprowadzenie zamiast niej Prokuratury Generalnej. W ramach prac nad reformą prokuratury rozważana była też likwidacja prokuratur apelacyjnych. Ostatecznie jednak rząd podtrzymał stanowisko, w którym opowiedział się za ich utrzymaniem.

Nowelizacja przewiduje także powołanie Krajowej Rady Prokuratorów zamiast dotychczasowej Rady Prokuratorów przy prokuratorze generalnym. Określa też zasady organizacji budżetu i gospodarki finansowej powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury.

Następnie minister sprawiedliwości A. Czuma i podsekretarz stanu w tym resorcie Zbigniew Wrona odpowiadali na pytania senatorów, którzy wyrażali obawy co do uprawnień ministra sprawiedliwości, wpływania na politykę karną i ustalonych w ustawie relacji minister-prokurator generalny.

Podczas posiedzenia przedstawiciel Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu zgłosił 5 propozycji poprawek, głównie mających na celu wprowadzenie prawidłowych odesłań do innych przepisów ustawy, a także sposobów zamieszczania uściśleń przepisów merytorycznych zgodnie z zasadami techniki legislacyjnej. Minister sprawiedliwości udzielił poparcia tylko 3 zmianom, które oficjalnie zgłosił jako poprawki zastępca przewodniczącego komisji senator Bohdan Paszkowski. Kolejne 3 poprawki senator B. Paszkowski zaproponował na wniosek ministra sprawiedliwości, który zauważył dalsze niekonsekwencje w zapisach ustawy, np. co do nazwy IPN czy doprecyzowania zapisu, komu ślubowanie składa nowo wybrany prokurator generalny.

W wyniku głosowania komisja przyjęła wszystkie poprawki (6) senatora B. Paszkowskiego. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w sprawie ustawę o zmianie ustawy o prokuraturze oraz niektórych innych ustaw wybrano senatora Piotra Zientarskiego

Następnym rozpatrywanym aktem prawnym była ustawa o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego. Senator B. Paszkowski poinformował, iż powstała ona z inicjatywy Komisji Ustawodawczej. Dostosowuje system prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 7 września 2006 r. (sygn. akt SK 60/05), stwierdzającego niezgodność z konstytucją art. 540 § 2 kodeksu postępowania karnego. Trybunał uznał, iż niezgodny z ustawą zasadniczą jest aktualny przepis k.p.k. w zakresie, w jakim ogranicza dopuszczalność wznowienia postępowania na korzyść oskarżonego tylko do wypadków, w których przepis uznany za niekonstytucyjny stanowił podstawę skazania lub warunkowego umorzenia.

Przedstawicielka senackiego biura legislacyjnego Beata Mandylis wskazała, że ustawa nadaje nowe brzmienie art. 540 § 2. Wprowadza wyraźne zastrzeżenie w treści przepisu, iż wznowienie nie może prowadzić do pogorszenia sytuacji oskarżonego. Uprawnienie do zainicjowania wznowienia postępowania uzyskał także pokrzywdzony. Ustawa nie wskazuje rodzajów orzeczeń, których może dotyczyć wniosek o wznowienie postępowania, usuwając w ten sposób dotychczasowe ograniczenia.

Znowelizowany zapis k.p.k. przewiduje, iż "postępowanie wznawia się, jeżeli Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie której zostało wydane orzeczenie". Wznowienie, według zmienionego zapisu, nie może nastąpić, gdyby było niekorzystne dla oskarżonego. W Sejmie za nowelizacją głosowało 432 posłów, przeciw było 2, a 1 wstrzymał się od głosu.

Podczas posiedzenia Komisji Ustawodawczej wiceminister sprawiedliwości Z. Wrona rekomendował senatorom przyjęcie ustawy bez poprawek. Jak zaznaczył, w trakcie prac legislacyjnych w Sejmie uwzględniono już sugestie Ministerstwa Sprawiedliwości. Senator B. Paszkowski zgłosił zatem wniosek o przyjęcie nowelizacji bez poprawek, w wyniku głosowania jednomyślnie, 6 głosami, przyjęty przez komisję. Na sprawozdawcę komisji na posiedzeniu Izby wybrano senatora B. Paszkowskiego.

W ostatnim punkcie porządku posiedzenia komisji znalazło się rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Senator B. Paszkowski poinformował, iż tę ustawę Sejm uchwalił również na podstawie projektu senackiego. Dostosowuje on system prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 14 października 2008 r. (sygn. akt SK 6/07), stwierdzającego niezgodność z konstytucją art. 18 § 1 pkt 6 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zakresie, w jakim pomijał - jako podstawę wyłączenia z udziału w orzekaniu w postępowaniu sądowym toczącym się po wznowieniu postępowania administracyjnego - wcześniejszy udział sędziego w orzekaniu w sprawie dotyczącej decyzji wydanej we wznawianym postępowaniu administracyjnym,.

Nowelizacja polega na uzupełnieniu art. 18 o § 4, choć niekonstytucyjny jest art. 18 § 1 pkt 6. Systematyka art. 18 wskazuje jednak wyraźnie, że jego § 1 obejmuje jedynie sytuacje, w których przedmiotem orzeczenia jest decyzja administracyjna, a nie postępowanie sądowe toczące się po wydaniu prawomocnego orzeczenia w sprawie tej decyzji. Świadczy o tym treść § 3, przedmiot regulacji którego stanowi nakaz wyłączenia sędziego w postępowaniu sądowym toczącym się po wydaniu prawomocnego orzeczenia w sprawie decyzji. Przedmiotem ustawy nowelizującej jest postępowanie sądowe toczące się po wydaniu prawomocnego orzeczenia w sprawie decyzji. Adekwatne było zatem dodanie do art. 18 dodatkowego paragrafu, a nie dokonywanie zmian w § 1.

Wiceminister sprawiedliwości Z. Wrona wniósł o przyjęcie ustawy bez poprawek. Taki wniosek, zgłoszony przez senatora Bohdana Paszkowskiego, w wyniku głosowania został jednomyślnie, 6 głosami, przyjęty przez komisję. Na sprawozdawcę jej stanowiska wybrano senatora Leona Kieresa.

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 w częściach właściwych przedmiotowemu zakresowi działania komisji: Kancelaria Prezydenta RP, Kancelaria Sejmu, Kancelaria Senatu, Krajowe Biuro Wyborcze, Kancelaria Prezesa Rady Ministrów oraz rezerwy celowe.

Zmiany wprowadzone w budżetach poszczególnych instytucji omówili: główny księgowy w Kancelarii Prezydenta Stanisław Skoczylas, zastępca szefa Kancelarii Prezydenta Dariusz Młotkiewicz, szef Kancelarii Senatu minister Ewa Polkowska, kierownik Krajowego Biura Wyborczego minister Kazimierz Czaplicki oraz dyrektor generalny Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Grzegorz Michniewicz.

W wyniku głosowania Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich opowiedziała się za niewprowadzaniem poprawek do rozpatrzonych części nowelizacji ustawy budżetowej na rok 2009. Opinię w tej sprawie przekazano Komisji Budżetu i Finansów Publicznych. Ustalono, że podczas posiedzenia tej komisji opinię przedstawi senator Piotr Zientarski.

Tego samego dnia senatorowie rozpatrzyli ustawę o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora. Opinię na temat ustawy sejmowej, uchwalonej na podstawie projektu poselskiego, przedstawił wiceminister pracy i polityki społecznej Marek Bucior, któremu towarzyszyli dyrektor i wicedyrektor Departamentu Ubezpieczeń Społecznych w tym resorcie Przemysław Żółtowski i Zbigniew Januszek. Senatorowie zapoznali się także z uwagami Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Rozpatrywana nowelizacja zmierza do ujednolicenia praw emerytalnych i rentowych parlamentarzystów z prawami pozostałych obywateli. Zgodnie z ustawą o emeryturach z FUS, kobieta po ukończeniu 60 lat, a mężczyzna - 65 lat otrzymują pełną emeryturę i mogą ją łączyć z wynagrodzeniem pochodzącym z innych źródeł. Ta ogólna zasada dotyczy wszystkich, także posłów i senatorów. W ustawie o wykonywaniu mandatu parlamentarzysty znalazł się jednak niezgodny z tą zasadą zapis, że parlamentarzysta, który nie zawiesił prawa do emerytury lub renty, nie może pobierać uposażenia poselskiego czy senackiego. Tylko w uzasadnionych wypadkach Prezydium Sejmu lub Prezydium Senatu może przyznać całe lub częściowe uposażenie. W związku z tym, jak podkreślono w uzasadnieniu projektu ustawy, posłowie i senatorowie, którzy nabyli prawo do emerytur i nie pobierali przysługującego im uposażenia, działali na własną szkodę.

Rozpatrywana nowelizacja stanowi, że uprawnionemu do emerytury parlamentarzyście uposażenie poselskie lub senatorskie przysługuje również wtedy, gdy pobiera on emeryturę.

W trakcie dyskusji ustawa nie wzbudziła kontrowersji senatorów. W wyniku głosowania postanowili zaproponować Senatowi jej przyjęcie bez poprawek. Ustalono, że stanowisko Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora podczas posiedzenia plenarnego przedstawi senator Zbigniew Szaleniec.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Budżetu i Finansów Publicznych rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 w częściach właściwych przedmiotowemu zakresowi działania komisji, dotyczących: Najwyższej Izby Kontroli; budżetu, finansów publicznych i instytucji finansowych; Głównego Urzędu Statystycznego; Komisji Nadzoru Finansowego; podatków i innych wpłat na rzecz budżetu państwa; obsługi zadłużenia zagranicznego; obsługi długu krajowego; rezerwy ogólnej; rezerw celowych; przychodów i rozchodów.

Senatorowie wysłuchali przedstawicieli Ministerstwa Finansów - wiceministrów Elżbiety Suchockiej-Rogulskiej i Dominika Radziwiłła, a także kierownictwa zainteresowanych instytucji, m.in. wiceprezesa NIK Stanisława Jarosza, wiceprezesa GUS Janusza Witkowskiego i dyrektora Stanisława Sołtysa z Komisji Nadzoru Finansowego.

W drugim punkcie porządku dziennego Komisja Budżetu i Finansów Publicznych rozpatrywała ustawę o Służbie Celnej. Jej przyjęcie rekomendował senatorom zastępca szefa Służby Celnej Grzegorz Smogorzewski. Zapoznano się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Zgodnie z ustawą celnicy będą badali sprawy nieprawidłowości dotyczących cła, akcyzy i gier. Na emerytury mundurowe muszą jednak poczekać. Na wniosek związków zawodowych celników resort finansów zrezygnował z tzw. ucywilnienia w chwili wejścia w życie ustawy stanowisk zaplecza służby celnej. Sejm zgodził się także, by tzw. opis i wartościowanie stanowisk pracy przenieść na rok 2011. Procedury te mają umożliwić jasne określenie wartości stanowisk, co pozwoli przypisać im odpowiednią kategorię i wynagrodzenie.

Według resortu finansów ustawa wzmocni kompetencje Służby Celnej. Uporządkuje przepisy kontrolne i da dodatkowe kompetencje celnikom w zakresie kontroli gier. Celnicy będą mieli w swych kompetencjach kontrolę gier legalnych, nielegalnych oraz pobór podatku od gier. Ponadto ustawa ma umocnić status funkcjonariusza celnego i zbliżyć go do statusu służb mundurowych. Celnicy nie uzyskają jednak uprawnień emerytalnych. Ustawa, z wyjątkiem przepisów dotyczących opisu stanowisk, ma wejść w życie po upływie 21 dni od dnia ogłoszenia.

Podczas posiedzenia zastępca szefa Służby Celnej G. Smogorzewski, powołując się na raport Światowej Organizacji Celnej, poinformował, że polska służba celna wykazała się w 2008 r. największą na świecie skutecznością w zwalczaniu przemytu papierosów.

"W roku 2008 r. polska Służba Celna zanotowała znaczący wzrost skuteczności w zwalczaniu przemytu papierosów. Z 548 mln zatrzymanych papierosów 234 mln zatrzymano w dużych partiach" - poinformował. Dodał, że w stosunku do roku 2007, kiedy polscy celnicy udaremnili przemyt 152 mln sztuk papierosów w dużych partiach, zanotowano 63-procentowy wzrost wykrywalności. "Tym samym polska Służba Celna wykazała w tym obszarze największą skuteczność spośród wszystkich służb celnych na świecie" - cytował G. Smogorzewski, który odpowiadał na pytania senatora Grzegorza Banasia z PiS. Zdaniem senatora, nowa ustawa o Służbie Celnej przypomina tygrysa, ale papierowego. "Mam wrażenie, że w sposób intencjonalny zostały mu stępione pazury" - mówił. Senator pytał, czy celowo pozbawiono celników możliwości np. zakupu kontrolowanego czy dostępu do informacji o niejawnie nadzorowanych przesyłkach. Według niego, Służba Celna nie ma oręża, by walczyć z mafią, w związku z tym będzie jedynie uprzykrzać życie kontrolami legalnym producentom.

G. Smogorzewski wyjaśnił, że przyznanie celnikom uprawnień do wykonywania tzw. czynności operacyjnych negatywnie zaopiniowało Kolegium ds. Służb Specjalnych. Przypomniał, że w Sejmie trwają prace nad ustawą o czynnościach operacyjno-rozpoznawczych. "Jeżeli będzie zainteresowanie przyznaniem tych obszarów Służbie Celnej, to mam nadzieję, że Służba Celna je uzyska" - powiedział.

Podczas posiedzenia przewodniczący Związku Zawodowego Celnicy PL Sławomir Siwy tłumaczył przyczyny wzrostu wykrywalności przemytu papierosów. "Po prostu jest ogromny przemyt, stąd te lepsze wyniki w ujawnieniach. Prawda jest taka, że funkcjonariusze «na dołach» nie mogą skutecznie realizować zadań, które nałożył na nas ustawodawca. Nie wyposażył nas w odpowiednie narzędzia i nie ma tego w tej ustawie. To jest dla nas dramat" - oświadczył S. Siwy. Prosił senatorów o wykreślenie z ustawy przepisu, który pozwala zwolnić celnika z pracy w wypadku nieobecności na służbie z powodu choroby trwającej dłużej niż rok.

W wyniku głosowania Komisja Budżetu i Finansów Publicznych postanowiła zaproponować Senatowi przyjęcie poprawek o charakterze redakcyjnym i legislacyjnym, zgodnych z sugestiami biura legislacyjnego. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Wiesława Dobkowskiego.

Następnie Komisja Budżetu i Finansów Publicznych przystąpiła do rozpatrywania ustawy o finansach publicznych, a także ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych. Ich przyjęcie rekomendowała senatorom wiceminister finansów E. Suchocka-Roguska. Senatorowie zapoznali się również z propozycjami zmian zgłoszonymi przez senackie biuro legislacyjne.

Przepisy uchwalone przez Sejm przewidują m.in., że progi ostrożnościowe, po przekroczeniu których rząd będzie musiał podjąć działania zapobiegające nadmiernemu zadłużaniu państwa, zostaną utrzymane na obecnym poziomie 50, 55 i 60%

Początkowo resort finansów zakładał zaostrzenie przepisów regulujących dług i wprowadzenie czterech progów na poziomach: 47%, 52%, 55%, 60%. Ostatecznie jednak rząd zgodził się na utrzymanie obecnych progów. Według wiceminister E. Suchockiej-Roguskiej, w momencie gdy resort przygotowywał projekt, była inna sytuacja gospodarcza i finansowa kraju.

Zgodnie z ustawą, jeśli relacja państwowego długu publicznego do PKB wyniesie od 50 do 55%, deficyt projektowanego budżetu nie będzie mógł być wyższy od deficytu budżetowego w danym roku. Przy relacji długu do PKB na poziomie od 55 do 60% budżet na kolejny rok nie będzie przewidywał podwyżek dla pracowników "budżetówki", ograniczona zostanie waloryzacja emerytur i rent, budżet nie będzie mógł udzielać nowych pożyczek. W wypadku ponad 60-procentowej relacji długu do PKB rząd ma miesiąc na przygotowanie programu naprawczego, a jednostki sektora finansów publicznych nie mogą udzielać nowych poręczeń i gwarancji.

Według resortu finansów, reforma finansów publicznych ma uzdrowić ten sektor m.in. poprzez zmianę jego organizacji i wprowadzenie nowych rozwiązań systemowych.

Ministerstwo zaproponowało w projekcie, by rząd sporządził wieloletni plan finansowy państwa (na cztery lata) i budżet "środków europejskich". Rada Ministrów, przygotowując ustawę budżetową na dany rok, będzie musiała przyjąć poziom deficytu budżetu państwa ustalony w tym planie.

"Gdyby ustawa budżetowa zawierała poziom deficytu inny, wyższy niż ten, który jest w wieloletniej prognozie finansowej, to musi być to specjalnie uzasadnione w dokumencie przedkładanym do parlamentu" - tłumaczyła wiceminister E. Suchocka-Roguska podczas posiedzenia komisji.

Zlikwidowane mają zostać też wszystkie państwowe i samorządowe - oprócz nielicznych - zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze. Sejm przyjął jednak poprawki rozszerzające katalog zadań własnych samorządu terytorialnego, które mogą być wykonywane przez samorządowe zakłady budżetowe. W katalogu tym znalazły się m.in. zadania dotyczące gospodarki mieszkaniowej i gospodarowania lokalami użytkowymi, dróg, transportu zbiorowego, utrzymania zieleni, cmentarzy, wodociągów, ścieków, wysypisk, zaopatrzenia w energię elektryczną, ciepło i gaz, targowisk, kultury fizycznej, a także utrzymania gatunków egzotycznych i krajowych zwierząt dla ich ochrony przed wyginięciem.

Ustawa przewiduje powstanie agencji wykonawczej, odpowiedzialnej za realizację kluczowych zadań państwa. Zlikwidowane zostaną natomiast gminne, powiatowe i wojewódzkie fundusze celowe. Pozostałe fundusze celowe stracą osobowość prawną i zaczną działać w postaci rachunków bankowych. Ograniczona zostanie liczba instytucji, które będą mogły bez kontroli rządu same projektować swoje wydatki budżetowe.

Ustawa zakłada, że z dniem jej ogłoszenia zaczęłyby obowiązywać przepisy dotyczące opracowywania i uchwalania budżetu na 2010 r. 30 czerwca 2010 r. zostałyby zlikwidowane fundusze motywacyjne, 31 grudnia 2010 r. zaś - a nie z końcem 2009 r., jak zakładano - gospodarstwa pomocnicze, fundusze celowe, państwowe zakłady budżetowe i część samorządowych zakładów budżetowych.

Tzw. wieloletni plan finansowy państwa po raz pierwszy ma być uchwalony do 31 lipca 2010 r. Oznacza to, że jego obowiązywanie nie będzie się pokrywać z kadencją Sejmu. Plan ma zatwierdzać tylko Rada Ministrów z pominięciem Sejmu.

Ustalono, że Komisja Budżetu i Finansów Publicznych przyjmie stanowisko w sprawie obu ustaw na następnym posiedzeniu, 24 lipca 2009 r.

Kolejnym rozpatrywanym aktem prawnym była ustawy o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym oraz o zmianie ustawy o Narodowym Banku Polskim. Na temat ustawy głos zabrała posłanka sprawozdawczyni Izabela Leszczyna.

W trakcie dyskusji nowelizacja nie wzbudziła żadnych kontrowersji i w wyniku głosowania uzyskała poparcie Komisji Budżetu i Finansów Publicznych. Ustalono, że jej przyjęcie zarekomenduje Izbie senator Kazimierz Kleina.

Znowelizowana ustawa zakłada, że budżet państwa będzie mógł pożyczać Krajowemu Funduszowi Drogowemu środki na budowę dróg w Polsce. Precyzuje ona zasady i warunki emitowania obligacji, poręczanych i gwarantowanych przez Skarb Państwa, które mają zasilać KFD. Celem zmiany jest uproszczenie i ułatwienie emisji obligacji, a tym samym szybsze pozyskiwanie środków na budowę autostrad i dróg.

Tego samego dnia poparcie komisji uzyskała także ustawa o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawy - Prawo bankowe. Ustalono, że jej przyjęcie bez poprawek zarekomenduje Izbie senator Grzegorz Banaś.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Zdrowia rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 w częściach właściwych przedmiotowemu zakresowi działania komisji, dotyczących zdrowia; rezerw celowych; budżetów wojewodów ogółem.

Po wnikliwym przeanalizowaniu przedstawionych dokumentów i wysłuchaniu przedstawicieli resortów zdrowia i finansów komisja przyjęła rozpatrywaną ustawę bez poprawek. Opinię w tej sprawie przekazano Komisji Budżetu i Finansów Publicznych. Postanowiono, że podczas jej posiedzenia opinię uzasadni senator Henryk Woźniak.

Gośćmi Komisji Zdrowia byli przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia: podsekretarz stanu Cezary Rzemek, wicedyrektor Departamentu Budżetu, Finansów i Inwestycji Zdrowia Jerzy Bójko i wicedyrektor Departamentu Polityki Zdrowotnej Jacek Mazur, a także dyrektor Departamentu Finansowania Sfery Budżetowej w Ministerstwie Finansów Dariusz Atłas.

Rozpatrywane przez Komisję Zdrowia części budżetowe zawierają założenia, że wydatki na służbę zdrowia zostaną zmniejszone o ponad 300 mln zł. Zgodnie z nowelizacją mniej pieniędzy zostanie przeznaczonych m.in. na inwestycje długookresowe (m.in. rozbudowę infrastruktury szpitali akademickich), świadczenia wysokospecjalistyczne, program wieloletni "Wzmocnienie bezpieczeństwa zdrowotnego obywateli" oraz na regionalne centra krwiodawstwa i krwiolecznictwa.

Jak podkreślał podczas posiedzenia komisji wiceminister zdrowia C. Rzemek, ograniczenie wydatków na świadczenia wysokospecjalistyczne możliwe było dzięki przeniesieniu finansowania niektórych z nich do Narodowego Funduszu Zdrowia, m.in. przeszczepów: szpiku, nerki i trzustki.

W trakcie dyskusji senatorowie PiS zwracali uwagę, że w noweli nie ujęto żadnych środków na realizację programu "Ratujemy polskie szpitale", czyli tzw. planu B. Minister zdrowia Ewa Kopacz zgłosiła do ministra finansów zapotrzebowanie w tym zakresie na rok 2009 na ponad 276 mln zł. Jak napisano w dokumencie resortu zdrowia, objaśniającym zmiany w projekcie budżetu, uniemożliwia to rozpoczęcie realizacji tego programu w tym roku. Wiceminister zdrowia C. Rzemek zapewniał, że pieniądze na ten program będą przeznaczane z rezerwy budżetowej.

Zaplanowany na lata 2009-2011 rządowy program zakłada pomoc finansową dla samorządów, które zdecydują się na przekształcenie szpitali w spółki prawa handlowego. Według rządu ma to pozwolić samorządom na lepsze zarządzanie szpitalami oraz poprawić ich organizację i finansowanie.

Pomoc otrzymają samorządy, które przygotują i przyjmą plan restrukturyzacji szpitala, powołają spółkę kapitałową, przedstawią biznesplan oraz propozycję spłaty zobowiązań. Samorządy muszą także uzyskać pozytywne oceny NFZ i BGK oraz akceptację wojewody. Przekazanie pieniędzy na restrukturyzację odbywać się będzie na podstawie umów zawartych między rządem a samorządem terytorialnym.

24 lipca 2009 r.

Na swym posiedzeniu, po wysłuchaniu opinii poszczególnych komisji senackich, które rozpatrzyły ustawę o zmianie ustawy budżetowej na rok 2009 zgodnie ze swoim zakresem przedmiotowym, Komisja Budżetu i Finansów Publicznych postanowiła nie zgłaszać do niej żadnych poprawek i opowiedzieć się za jej przyjęciem bez poprawek. Ustalono, że w imieniu komisji nowelizację zarekomenduje Izbie senator Kazimierz Kleina.

Nowelizacja przewiduje m.in. wzrost deficytu z 18,18 mld zł do 27,18 mld zł. Tegoroczne wpływy podatkowe będą mniejsze od zakładanych pierwotnie o 46,6 mld. Niedobór ten resort finansów chce zrekompensować pieniędzmi z innych źródeł. Zwiększone będą o 8,32 mld zł tzw. dochody niepodatkowe, czyli m.in. dywidendy (o 5,3 mld zł), środki z różnic kursowych (wynik osłabienia złotego). Ponad 8 mld zł ma pochodzić z budżetu UE oraz tzw. innych źródeł. W efekcie tegoroczne wpływy do budżetu mają być niższe o 30,1 mld zł. Ostatecznie mają wynieść 272,9 mld zł, a nie ponad 303 mld zł, jak wcześniej planowano. Ponadto nowelizacja sankcjonuje zaplanowane przez resort finansów cięcia w wydatkach budżetowych na łączną kwotę ponad 21,13 mld zł. Z tego 10,5 mld zł to ograniczenia w rezerwach celowych, a 9,7 mld zł - oszczędności wynikające ze zmiany finansowania infrastruktury drogowej. Koszty te zamiast budżetu poniesie Krajowy Fundusz Drogowy.

Sejm uchwalił nowelizację budżetu, odrzucając ponad 60 poprawek opozycji. Dotyczyły one m.in.: przekazania 5 mln zł na utworzenie nowej rezerwy na finansowanie zadań II Programu Polskiego Radia oraz TVP Kultura, przekazania 200 mln zł na dopłaty do paliwa rolniczego, 350 mln zł na dofinansowanie dopłat do przejazdów studenckich, 150 mln zł na dożywianie, 1,5 mln zł na podręczniki dla dzieci niewidomych, 10 mln zł na dofinansowanie urzędów skarbowych czy 10 mln zł na zakup autobusów szkolnych.

Tego samego dnia Komisja Budżetu i Finansów Publicznych zakończyła prace nad nową ustawą o finansach publicznych oraz nad ustawą - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych.

Do obu aktów prawnych komisja postanowiła zaproponować poprawki, przede wszystkim o charakterze redakcyjnym i legislacyjnym. Ustalono, że proponowane zmiany zarekomenduje Izbie senator Henryk Woźniak.

* * *

Senatorowie z Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji postanowili nie zgłaszać żadnych zastrzeżeń do dwóch ustaw, uchwalonych na podstawie projektów wniesionych do Sejmu przez Senat: ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Obie ustawy dostosowują polski system prawny do wyroków Trybunału Konstytucyjnego. Wcześniej, 8 lipca 2009 r., pozytywną opinię o tej nowelizacji przedstawiła Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, 23 lipca zaś - Komisja Ustawodawcza.

Podczas posiedzenia pozytywną opinię o obu ustawach w imieniu rządu przedstawił wiceminister sprawiedliwości Zbigniew Wrona. Zastrzeżeń o charakterze legislacyjnym nie zgłosiło także Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Ustalono, że podczas posiedzenia plenarnego stanowisko Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego przedstawi senator Stanisław Piotrowicz, a w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - senator Zbigniew Cichoń.

Następnie przystąpiono do rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o ustanowieniu "Programu modernizacji Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu w latach 2007-2009". Jej przyjęcie rekomendował senatorom wiceminister spraw wewnętrznych i administracji Zbigniew Sosnowski.

Sejm uchwalił tę nowelizację na podstawie projektu wniesionego przez Radę Ministrów. W związku z kryzysem gospodarczym przedłuża ona okres przewidziany na modernizację Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu do 2011, a nie - jak pierwotnie zakładano - do 2009 r..

W wyniku głosowania Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji postanowiła zaproponować Senatowi przyjęcie bez poprawek noweli ustawy o ustanowieniu "Programu modernizacji Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu w latach 2007-2009". Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Jacka Swakonia.

Podczas posiedzenia rozpatrzono także ustawę o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, uchwaloną przez Sejm na podstawie projektu senackiego. Rozpatrywana nowelizacja stanowi następstwo orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z czerwca 2002 r., stwierdzającego, że brak zapewnienia osobie zatrzymanej w izbie wytrzeźwień prawa do udziału w posiedzeniu sądu, na którym rozpatrywane jest jej zażalenie, jest niezgodny z konstytucją. Na podstawie nowych przepisów wnoszący zażalenie na zatrzymanie w izbie wytrzeźwień uzyska prawo do udziału w posiedzeniu sądu. Sąd natomiast będzie miał obowiązek zawiadomienia skarżącego o czasie i miejscu posiedzenia sądu w jego sprawie.

Pozytywną opinię o ustawie przedstawił wiceminister zdrowia Marek Haber. W wyniku głosowania senatorowie opowiedzieli się za zarekomendowaniem Izbie przyjęcia bez poprawek tej ustawy. Na sprawozdawcę podczas posiedzenia plenarnego wyznaczono senatora S. Piotrowicza.

Na zakończenie posiedzenia Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o prokuraturze oraz niektórych innych ustaw. Senatorowie zaaprobowali ją bez merytorycznych zmian. Postanowili zarekomendować jedynie wprowadzenie do noweli 7 poprawek o charakterze redakcyjnym. Jak ustalono, zaaprobowane zmiany przedstawi Izbie senator Krzysztof Piesiewicz.

Sejmowa nowelizacja ustawy o prokuraturze przewiduje m.in. rozdzielenie funkcji ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego. Zgodnie z nią prokurator generalny będzie od 2010 r. powoływany przez prezydenta na jedną sześcioletnią kadencję spośród dwóch kandydatów. Mają ich wskazywać Krajowa Rada Sądownictwa i Krajowa Rada Prokuratorów. Kandydatem mógłby być prokurator lub sędzia z co najmniej 10-letnim stażem pracy.

"Pierwszy raz mamy do czynienia z ustawą napisaną czytelnie i dobrze" - stwierdził w trakcie dyskusji senator K. Piesiewicz (PO). Bardziej krytycznie o nowych przepisach wypowiadali się senatorowie PiS. Zdaniem przewodniczącego komisji S. Piotrowicza, kandydatów na prokuratora generalnego powinny zgłaszać poszczególne prokuratury apelacyjne. Jak stwierdził, takie rozwiązanie zwiększyłoby możliwości wyboru dokonywanego przez prezydenta. Wskazał także, iż prokurator generalny powinien przedstawiać coroczne sprawozdanie z działalności prokuratury Sejmowi, a nie bezpośrednio premierowi.

Obecny na posiedzeniu wiceminister sprawiedliwości Z. Wrona, rekomendujący senatorom w imieniu rządu rozpatrywaną nowelizację, uchwaloną przez Sejm na postawie dwóch projektów - rządowego i posłów Lewicy, odparł, iż to premier odpowiada za ocenę prokuratora generalnego. Dlatego też jemu bezpośrednio przedstawiane jest sprawozdanie. "Chcemy, aby nie było wątpliwości, że to premier ocenia, jak działa prokuratura" - podkreślił. Senator S. Piotrowicz nie wykluczył jednak, że swoje propozycje zgłosi jako poprawki podczas posiedzenia Senatu.

Według noweli, prezydent może odwołać prokuratora generalnego przed końcem kadencji, m.in. gdyby został on skazany lub złożył nieprawdziwe oświadczenie lustracyjne. Prokuratora generalnego może również odwołać Sejm na wniosek premiera większością 2/3 głosów, gdyby premier odrzucił jego roczne sprawozdanie lub gdyby "sprzeniewierzył się on złożonemu ślubowaniu". Nowela przewiduje likwidację Prokuratury Krajowej i wprowadzenie w jej miejsce Prokuratury Generalnej. Wprowadza także kadencyjność szefów prokuratur rejonowych, okręgowych i apelacyjnych. Ponadto obsadzanie zwalnianych stanowisk prokuratorskich ma się odbywać na zasadzie zgłoszeń kandydatów po publicznym obwieszczeniu w "Monitorze Polskim".

Podczas prac nad reformą prokuratury rozważano także likwidację prokuratur apelacyjnych. Ostatecznie jednak rząd podtrzymał stanowisko, w którym opowiada się za ich utrzymaniem.

W pierwszym punkcie porządku posiedzenia Komisja Rodziny i Polityki Społecznej postanowiła zająć stanowisko w sprawie Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych w świetle ustawy o finansach publicznych oraz ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych, mimo iż nie zostały skierowane do rozpatrzenia przez komisję. Szeroki zakres zmian ustawowych porządkujących finanse publiczne obejmuje bowiem działalność PFRON, którego działalność mieści się w zakresie prac komisji.

W posiedzeniu uczestniczyli przedstawiciele: Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu Adam Niemczewski i Iwona Kozyra, Ministerstwa Finansów: naczelnik wydziału w Departamencie Reformy Finansów Publicznych Renata Bloch, Anna Lipińska z Departamentu Reformy Finansów Publicznych, dyrektor Departamentu Reformy Finansów Publicznych Marta Postuła, zastępca dyrektora Departamentu Podatków Dochodowych Jarosław Szatański, Katarzyna Dej z Departamentu Podatków Dochodowych, zastępca dyrektora Departamentu Administracji Podatkowej Ewa Zwolińska i naczelnik wydziału w Departamencie Administracji Podatkowej Roman Janczarek, Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej: dyrektor Departamentu Pożytku Publicznego Krzysztof Więckiewicz, naczelnik wydziału w Departamencie Pożytku Publicznego Andżelika Wardęga i Małgorzata Szrajda z Departamentu Pomocy i Integracji Społecznej, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji: zastępca dyrektora Departamentu Wyznań Religijnych oraz Mniejszości Narodowych i Etnicznych Andrzej Marciniak, naczelnik wydziału w Departamencie Analiz i Nadzoru Elżbieta Rusiniak, Anna M. Przygoda z Departamentu Polityki Migracyjnej, Biura Pełnomocnika Rządu do spraw Osób Niepełnosprawnych: pełnomocnik rządu do spraw osób niepełnosprawnych Jarosław Duda i zastępca dyrektora biura Krzysztof Kosiński, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych: prezes Wojciech Skiba i dyrektor Wydziału Obsługi Prawnej Piotr Mentlewicz, Bartłomiej Koziara z Departamentu Realizacji Dochodów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, członek Krajowej Rady Zatrudnienia Osób Niepełnosprawnych Jerzy Szreter, konsultant ds. Rehabilitacji i Zatrudnienia Osób Niepełnosprawnych Krajowej Izby Gospodarczo-Rehabilitacyjnej Ewa Brożyna, przewodniczący Zarządu Fundacji Pomocy Matematykom i Informatykom Niesprawnym Ruchowo Bartosz Mioduszewski.

Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jest funduszem celowym, którego środki przeznaczane są na rehabilitację zawodową i społeczną osób niepełnosprawnych oraz ich zatrudnianie. Jego przychody to głównie środki pochodzące z obowiązkowych miesięcznych wpłat, których dokonują pracodawcy zatrudniający co najmniej 25 pracowników. Z wpłat na fundusz zwolnieni są pracodawcy, u których wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych wynosi co najmniej 6%.

Wśród głównych zadań funduszu jest m.in. dofinansowanie zatrudnienia osób niepełnosprawnych w ramach tzw. systemu obsługi dofinansowań, dofinansowanie warsztatów terapii zajęciowej i warsztatów aktywności zawodowej. PFRON finansuje także rozmaite programy skierowane do osób niepełnosprawnych.

Podobnie jak inne fundusze celowe, 1 stycznia 2012 r. straci on osobowość prawną, co oznaczać będzie zmianę jego statusu, ograniczenie dotychczasowej autonomii (rozwiązanie zarządu i podporządkowanie bezpośrednio ministrowi pracy) oraz brak społecznej kontroli z powodu likwidacji rady nadzorczej, w której reprezentowane były osoby niepełnosprawne i pracodawcy je zatrudniający. W myśl nowelizacje fundusze celowe będą funkcjonowały w formie wyodrębnionego rachunku bankowego. Biuro i terenowe biura funduszu od przyszłego roku mają funkcjonować jako jednostki budżetowe, a koszty obsługi biura mają być finansowane ze środków budżetowych.

W trakcie dyskusji senator Mieczysław Augustyn powiedział, że komisja chciałaby uzyskać gwarancję, iż fundusz w nowej formule będzie realizował swoje zadania lepiej niż obecnie. Zwracano też uwagę, że niepokój może budzić kolizja kompetencji między pełnomocnikiem rządu ds. osób niepełnosprawnych a ministrem pracy i polityki społecznej. "Nie ma pewności, że zadania PFRON w nowej formule będą realizowane" - powiedział senator Łukasz Abgarowicz . Jego zdaniem takie zmiany nie powinny mieć miejsca.

Senatorowie podnosili też, że nie wszystkie działania PFRON przynosiły oczekiwane rezultaty. Senator M. Augustyn wskazywał na niewielką aktywizację osób niepełnosprawnych (wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w Polsce wynosi niespełna 20%, podczas gdy w UE to ponad 40%). Powiedział również, że zaledwie 1% osób kończących warsztaty terapii zajęciowej trafia na rynek pracy.

Pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych, sekretarz stanu w ministerstwie pracy J. Duda wyjaśnił, że zmiana formuły działania funduszu doprowadzi do jego decentralizacji i nie wpłynie negatywnie na realizację jego podstawowych zadań. Tej opinii nie podzielili senatorowie i zaproszeni goście - partnerzy społeczni, reprezentujący Krajową Radę Zatrudnienia Osób Niepełnosprawnych i Krajową Izbę Gospodarczo-Rehabilitacyjnej. Przedstawiciele strony społecznej i pracodawców potwierdzili brak konsultowania z nimi nowych rozwiązań.

Prezes PFRON W. Skiba także z rezerwą odniósł się do zaproponowanych rozwiązań. Zwrócił uwagę na to, że nie można mieć pewności, czy nowa formuła organizacyjno-prawna PRFON pozwoli mu wypełniać dotychczasowe zadania.

Komisja po dyskusji przyjęła następujące stanowisko:

"Uznając za słuszne sprzyjanie zwiększeniu efektywności działania Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych, uporządkowaniu zasad finansowania rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz przekazywaniu zadań z tej dziedziny samorządom lokalnym, komisja:

- uważa za poważny błąd pominięcie w procesie konsultacji powyższych ustaw środowisk żywotnie zainteresowanych materią ustaw: pracodawców, wielu związków samorządów lokalnych oraz organizacji pozarządowych działających na rzecz osób niepełnosprawnych;

- uznaje za niekorzystne całkowite pozbawienie wpływu na PFRON organizacji działających w środowisku osób niepełnosprawnych oraz pracodawców z powodu, będącej następstwem utraty osobowości prawnej przez Fundusz, likwidacji jego rady nadzorczej;

- wyraża obawę, że wprowadzana zmiana utrudni realizację ustawowych zadań PFRON, a nadzieje rządu na zwiększenie kontroli nad sposobem wydatkowania funduszy publicznych będących w dyspozycji PFRON uważa za nieuzasadnione z racji przeciążenia służb publicznych;

- uważa za niezrozumiałe i niekonsekwentne odmienne potraktowanie Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska, który także jest funduszem celowym i zachowa osobowość prawną, a jego odrębność będzie jeszcze zwiększona.

Komisja postuluje :

- zachowanie wpływu organizacji pracodawców i środowisk osób niepełnosprawnych na kształtowanie programów działania PFRON oraz kierunki wydatkowania tej części środków publicznych;

- zwiększenie roli i rangi pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych poprzez podporządkowanie go bezpośrednio prezesowi Rady Ministrów oraz powierzenie pełnomocnikowi i jego biuru skutecznego nadzoru nad przestrzeganiem praw osób niepełnosprawnych w Polsce oraz funkcjonowaniem PFRON.

Wobec tego, że przedstawione Senatowi ww. projekty ustaw zawierają, w części odnoszącej się do PFRON, tak wiele mankamentów, komisja proponuje rezygnację
z wprowadzania tych zmian już teraz, ponowną dyskusję na temat zadań i formuły funkcjonowania Funduszu z uwzględnieniem efektów dialogu społecznego
z najważniejszymi partnerami społecznymi zainteresowanymi problematyką osób niepełnosprawnych".

Senatorowie zapowiedzieli też, że komisja planuje wystąpienie w tej sprawie do premiera.

Tematem drugiego punktu porządku obrad były wolność zrzeszania się w Polsce - propozycje zmian ustawowych dotyczących prawnego funkcjonowania stowarzyszeń. Komisja zapoznała się z założeniami do zmian ustawowych zapewniających pełną swobodę zrzeszania się w Polsce. Przedstawił je adwokat Jan A. Stefanowicz. Postulowane zmiany odwołują się do wolności zrzeszania się, wyrażonej w normie konstytucyjnej, która nie została wypełniona zgodnie z duchem państwa demokratycznego. Wskazywał na to prof. Michał Kulesza Z Uniwersytetu Warszawskiego, przedstawiając społeczne, polityczne i prawne tło działalności stowarzyszeń w Polsce zarówno przed rokiem 1989, jak i po nim. Uznał za nieuzasadnione wciąż obowiązujące przepisy, które krępują swobodę działania i aktywności wielu środowisk. W jego opinii, nie pozostając bez wpływu na obserwowany kryzys społeczeństwa obywatelskiego.

W trakcie dyskusji wszyscy członkowie komisji opowiedzieli się za podjęciem prac nad przygotowaniem projektu nowej ustawy o stowarzyszeniach. Komisja postanowiła kontynuować prace nad przygotowaniem projektu nowej ustawy o stowarzyszeniach.

W ostatnim punkcie posiedzenia członkom komisji przedstawiono zasady finansowania organizacji pożytku publicznego - stan obecny i przyszłość. W tej części obrad uczestnuczyli m.in.: eksperci z Instytutu Spraw Publicznych: Anna Krajewska, Grzegorz Makowski i Marek Rymsza, prezes Federacji Polskich Banków Żywności Marek Borowski, dyrektor Fundacji Polska Akcja Humanitarna Grzegorz Gruca, wiceprezes Instytutu Badania i Rozwoju Aktywności Społecznej Justyna Ochędzian, dyrektor Związku Stowarzyszeń Pilski Bank Żywności Ryszard Pyziak, przedstawicielka Portalu NGO Maria Roman, kierownik Zespołu ds. Rzecznictwa Fundacji SYNAPSIS Agnieszka Rymsza, przedstawiciel Stowarzyszenia Akademia Rozwoju Filantropii w Polsce Tomasz Schimanek, sekretarz generalny Caritas Polska Zbigniew Sobolewski, prezes Fundacji Pomocy Wielkopolskim Rodzinom Mariola Stróżyńska, Jakub Wygnański ze Stowarzyszenia Klon/Jawor i koordynatorka programu szkoleniowego Ogólnopolskiej Federacji Organizacji Pozarządowych Edyta Radzewicz.

W pierwszym punkcie posiedzenia Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi zapoznała się z aktualną sytuacją i perspektywami rynku drobiu i jaj w Polsce.

W posiedzeniu uczestniczyli przedstawiciele Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi: podsekretarz stanu Tadeusz Nalewajk, zastępca dyrektora w Departamencie Rynków Rolnych Dariusz Goszczyński, naczelnik Wydziału Rynków Mięsa, Jaj i Miodu w Departamencie Rynków Rolnych Halina Rutkowska, zastępca dyrektora w Departamencie Bezpieczeństwa Żywności
i Weterynarii Maria Boratyn-Laudańska, główny lekarz weterynarii Janusz Związek, prezes Krajowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej Tadeusz Jakubowski, członek rady Piotr Kwieciński, wiceprezes Małopolskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej Wacław Czaja, doradca ekonomiczny w Departamencie Środowiska Rolnictwa i Zagospodarowania Przestrzennego w Najwyższej Izbie Kontroli Grzegorz Brzostek, dyrektor biura Krajowej Izby Producentów Drobiu i Pasz Barbara Ulatowska, zastępca przewodniczącego Sekcji Producentów, Dystrybutorów i Przetwórców Jaj Rafał Ratajczak i jej członek Andrzej Gapa, prezes Krajowej Rady Drobiarstwa - Izby Gospodarczej Rajmund Paczkowski i dyrektor generalny Leszek Kawski, prezes Zrzeszenia Producentów i Hodowców Drobiu Północnego Mazowsza Stanisław Nydziński, wiceprezes Warmińsko-Mazurskiego Zrzeszenia Hodowców i Producentów Drobiu Teresa Rzemińska, prezes Polskiego Związku Zrzeszeń Hodowców i Producentów Drobiu Andrzej Danielak, sekretarz Wojewódzkiego Związku Hodowców Drobiu w Lublinie Jolanta Rola, prezes Zrzeszenia Hodowców i Producentów Drobiu w Brzezinach Krystyna Jędrzejka i Krzysztof Przedpełski z Krajowej Rady Izb Rolniczych.

Informację przedstawił wiceminister rolnictwa T. Nalewajk. Poinformował, że od wielu lat na polskim rynku dynamicznie wzrasta znaczenie produkcji mięsa drobiowego. W latach 1995-2005 zwiększyła się ona ponadczterokrotnie, w 2005 r., osiągając poziom około 1016 tys. t. Tendencja wzrostowa została utrzymana w latach 2006 i 2007, produkcja wyniosła odpowiednio 1037 tys. t i 1115 tys. t. W 2007 r. w stosunku do 2006 r. wzrost produkcji wyniósł 7,5%. Zmniejszenie tempa wzrostu nastąpiło w 2008 r. Przyrost wyniósł wtedy 4,5%, a produkcja ukształtowała się na poziomie 1165 tys. t. Ta sytuacja spowodowana była pogorszeniem się opłacalności eksportu w drugiej połowie roku, co negatywnie wpłynęło na perspektywy produkcyjne. Według danych GUS, zestawianych przez IERiGŻ, przemysłowa produkcja mięsa drobiowego w zakładach drobiarskich zatrudniających powyżej 50 pracowników w okresie styczeń-maj 2009 r. wyniosła 475,1 tys. t, a więc spadła o 5% w stosunku do analogicznego okresu 2008 r. Produkcja żywca drobiowego w Polsce ma charakter przemysłowy i jest skoncentrowana w niewielu wyspecjalizowanych jednostkach. W fermach dominuje produkcja kurcząt brojlerów. W 2008 r. wyniosła ona 1130 tys. t, co stanowiło 68% ogólnej produkcji żywca drobiowego. Udział produkcji indyków wynosił około 20,5%.

Wskaźnik samowystarczalności produkcji mięsa drobiowego w 2008 r. wyniósł 124%. Udział eksportu to 24%, importu zaś - nieco ponad 7%. Do spożycia w kraju pozostało 953 tys. t, z tego, według danych GUS, aż 827 tys. t, czyli około 87%, trafiło do konsumentów poprzez sieci handlowe, 76 tys. t znalazło się w sprzedaży targowiskowej, w ramach samozaopatrzenia zaś wyprodukowano 50 tys. t mięsa drobiowego. Pogarszająca się sytuacja gospodarstw domowych i relatywnie wysokie ceny żywności spowodowały, że nie nastąpił, jak to zwykle bywało w okresie spadkowej fazy cyklu świńskiego i niskiej podaży wieprzowiny, znaczący wzrost bilansowego spożycia produktów drobiowych. Według danych GUS, w 2008 r. zużycie mięsa drobiowego w Polsce wzrosło zaledwie o 0,3%.

W trakcie dyskusji przedstawiciele związków i organizacji drobiarskich zwrócili się z wnioskiem o pilne podjęcie działań w sprawie weryfikacji dyrektywy Rady 1999/74/WE z 19 lipca 1999 r., ustanawiającej minimalne normy ochrony kur niosek. Wniosek dotyczy przesunięcia przynajmniej do końca 2016 r. terminu wprowadzenia zakazu użytkowania konwencjonalnych klatek. Uzasadniając, wskazywano, że sytuacja producentów w Polsce nie daje możliwości sfinansowania wymiany klatek do 2011 r. Polska jako nowy kraj członkowski ma jeszcze dodatkowe problemy wynikające z krótszego okresu przygotowawczego do wdrożenia tej dyrektywy. Producenci zainwestowali w zakup klatek kilkanaście lat wcześniej i kredyty zaciągnięte na ten cel muszą spłacić do 2018 r. Stanowisko Komisji Europejskiej nie uwzględnia ekonomicznych argumentów sektora produkcji jaj i nie dostrzega trudności w dostosowaniu się rolników do wymagań tej dyrektywy.

Niezależne badania przeprowadzone przez wiodące instytuty europejskie, np. Instytut Badań Ekonomii Rolniczej w Hadze, potwierdzają rzeczywistą sytuację w tym sektorze - nadal 78% pogłowia niosek w całej Unii Europejskiej trzyma się w klatkach, klatki wzbogacone stanowią zaledwie 5-7%. Badania te wskazują na poważne zagrożenie utratą konkurencyjności przez europejski sektor jaj, w szczególności przez segment przetwórstwa jaj, który ma około 35% udziału w zagospodarowaniu jaj produkowanych we wspólnocie. Analizy te potwierdzają również brak możliwości zastosowania się ferm do dyrektywy w wyznaczonym terminie. Dotyczy to nie tylko Polski, ale także większości krajów członkowskich. Przedstawiciele producentów zaapelowali do polskich członków COOPA-COGECA o wystąpienie do tej rolniczej organizacji z wnioskiem o przesunięcie terminu wymiany klatek.

Odpowiadając na pytania, główny lekarz weterynarii J. Związek stwierdził, że wymiana klatek jest kosztowna, ale, niestety, niezbędna. Około 200 producentów nadal używa klatek, które należało wymienić w 2004 r.

Przewodniczący komisji senator Jerzy Chróścikowski stwierdził, że wspólne działania powinni podjąć minister rolnictwa i związki zawodowe, tak by skutecznie wesprzeć polskich producentów.

Następnie senatorowie zapoznali się z realizacją "Krajowego programu zwalczania niektórych serotypów Salmonella w stadach brojlerów gatunku kura (Gallus gallus) na 2009 r." oraz "Krajowego programu zwalczania niektórych serotypów Salmonella w stadach niosek gatunku kura (Gallus gallus) na 2009 r.", a także z założeniami programu zwalczania niektórych serotypów Salmonella w stadach brojlerów na lata 2009-2011.

Informację przedstawił główny lekarz weterynarii J. Związek. Salmonelozy należą do najbardziej rozpowszechnionych chorób na świecie. Obecnie wyróżnia się 2498 serowarów, wiele spośród nich stanowi czynniki etiologiczne zakażeń i zatruć pokarmowych u ludzi. Ze względów epizootycznych i epidemiologicznych salmonelozy drobiu należą do chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowej rejestracji. Objęcie obowiązkiem zwalczania salmoneloz następuje w ramach krajowych programów zwalczania, w myśl zasady sanitas animalium, pro salute homini. Powszechność występowania pałeczek salmonelli w środowisku naturalnym powoduje wzrost znaczenia tych drobnoustrojów jako czynnika toksykoinfekcji pokarmowych. Badania naukowe wykazały, że występowanie pałeczek salmonelli u ludzi ma ścisły związek z zakażeniem nimi kurcząt rzeźnych i kur niosek.

Główny lekarz weterynarii omówił także wyniki realizacji krajowych programów zwalczania niektórych serotypów Salmonella w latach 2008 i 2009. Krótko przedstawił też program zwalczania niektórych jej serotypów w stadach brojlerów na lata 2009-2011.

W trakcie dyskusji przedstawiciele związków i organizacji drobiarskich oraz producenci i hodowcy drobiu wskazywali, że wszystkie krajowe programy zwalczania salmonelli w stadach drobiu, w tym także najnowszy program dotyczący stad brojlerów, uruchamiane były z blisko półrocznym opóźnieniem w stosunku do terminów wyznaczonych w unijnych przepisach. Każde skrócenie okresu stosowania programu działa na niekorzyść sektora. Brak szczegółowych założeń do realizacji poszczególnych rocznych programów ma również negatywny wpływ na ich efektywność.

Taka sytuacja prawna może być błędnie potraktowana przez zainteresowane podmioty jako stan zawieszenia programu i powodować okresową demobilizację sektora. Skuteczność zwalczania salmonelli zależy nie tylko od stałego monitoringu ferm. Do pełnej realizacji programów niezbędne jest zapewnienie odpowiednich czytelnych warunków prawnych. Ich brak może niweczyć wcześniejsze efekty, zmniejszać dyscyplinę realizacji programu i obniżać z tych powodów jakość działań wszystkich stron w nim uczestniczących.

Dopiero 24 lipca 2009 r. wojewódzcy lekarze weterynarii otrzymali niezbędne zalecenia dotyczące wprowadzenia "Procedury postępowania na fermie i w rzeźni w wypadku drobiu, u którego stwierdzono obecność pałeczek Salmonella w ramach badań właścicielskich". Procedura dotyczy programu dla stad brojlerów kurzych, który wszedł w życie 9 czerwca 2009 r. Została opracowana w wyniku interwencji producentów żywca. Rzeźnie odmawiały im jego zakupu lub proponowały ceny skupu nieadekwatne do wartości surowca, uzasadniając, że tuszki tych kurcząt nie mogą być wprowadzane do obrotu. Przykład ten potwierdza niewystarczające przygotowanie procedur niezbędnych do realizacji programów, zwłaszcza brak odpowiedniej interpretacji przepisów w pierwszych okresach po ich uruchomieniu.

Odpowiadając na pytania, główny lekarz weterynarii J. Związek stwierdził, że realizacja programów jest niezbędna. Programy te są częścią wprowadzonych w całej Unii Europejskiej regulacji prawnych, mających na celu bezpieczeństwo zdrowotne żywności pochodzenia zwierzęcego. J. Związek poprosił też o wskazanie regionów, w których występują nieprawidłowości. Przypomniał, że od 1 stycznia 20011 r. świeże mięso drobiowe, pozyskane z kur czy indyków, nie może być wprowadzone do obrotu, jeśli nie zostanie spełnione kryterium "brak pałeczek salmonelli w 25 g". Mięsa niespełniającego tych kryteriów nie będzie można wprowadzać ani na rynek krajowy, ani na wspólnotowy.

Senatorowie z Komisji Środowiska zapoznali się z informacją głównego inspektora ochrony środowiska na temat zagrożeń wynikających z istnienia tzw. bomb ekologicznych, możliwości i planów ich likwidacji, a także stanu formalnoprawnego.

W obradach uczestniczyli: zastępca głównego inspektora ochrony środowiska Roman Jaworski i zastępca dyrektora Departamentu Inspekcji i Orzecznictwa w Głównym Inspektoracie Ochrony Środowiska Hanna Jastrzębska, zastępca prezesa Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Małgorzata Skucha i dyrektor Departamentu Ochrony Ziemi NFOŚiGW Jerzy Swatoń, Henryk Gierełło z Najwyższej Izby Kontroli, wiceprezes zarządu Polskiego Klubu Ekologicznego, Okręgu Mazowieckiego Bohdan Szymański, ekspert, wykładowca Wyższej Szkoły Administracyjno-Społecznej dr Andrzej Ziółkowski i doradca posła Andrzeja Szweda Andrzej Budzyk.

Informację na temat zagrożeń wynikających z istnienia tzw. bomb ekologicznych oraz plany ich likwidacji, stan formalnoprawny i możliwości finansowania prac związanych z likwidacją zagrożeń dla środowiska przedstawił zastępca głównego inspektora ochrony środowiska R. Jaworski. Powiedział, że inspektorat prowadzi od wielu lat prace na terenach najbardziej skażonych, realizował też szereg programów, m.in.: "Program rządowy dla terenów poprzemysłowych", "Zagospodarowanie przejętego mienia i rekultywacja terenów zdegradowanych przez wojska Federacji Rosyjskiej", "Program dotyczący likwidacji mogilników", "Program usuwania azbestu i wyrobów zawierających azbest stosowanych na terytorium Polski".

Zagadnienia dotyczące ochrony powierzchni ziemi i rekultywacji terenów zdegradowanych obejmuje także "Polityka ekologiczna państwa w latach 2009-2013 z perspektywą do roku 2016". W dokumencie tym, w części dotyczącej ochrony powierzchni ziemi, do celów średniookresowych do 2016 r. zaliczono "zwiększenie skali rekultywacji gleb zdegradowanych i zdewastowanych, przywrócenie im funkcji przyrodniczej, rekreacyjnej lub rolniczej". Wśród kierunków działania na lata 2009-2012 umieszczono finansowe wspieranie przez fundusze ekologiczne inicjatyw dotyczących rekultywacji terenów zdegradowanych i zdewastowanych. W części dotyczącej odpowiedzialności za szkody w środowisku jako jeden z kierunków działania w latach 2009-2012 przyjęto zapewnienie w budżecie państwa środków na rekultywację terenów zanieczyszczonych przed 30 kwietnia 2007 r.

Z uwagi na niezadowalające postępy dotychczas prowadzonych prac w zakresie rekultywacji zdegradowanych terenów główny inspektor ochrony środowiska wraz z prezesem zarządu NFOŚiGW podjęli inicjatywę wytypowania 10 obiektów poprzemysłowych z zanieczyszczeniami. Zostanie dla nich opracowany nowy priorytet NFOŚiGW.

Główny inspektor ochrony środowiska 7 maja 2008 r. decyzją nr 11/2008 powołał zespół doradczy ds. wyznaczenia obiektów stwarzających najpoważniejsze zagrożenie, przeznaczonych do likwidacji. Za priorytet przyjęto likwidację zagrożenia powodowanego przez obiekty, których właściciela nie można ustalić lub stanowiących własność Skarbu Państwa.

Na potrzeby tego zadania przyjęto nazwę "bomby ekologiczne" jako określenie obiektów stwarzających poważne zagrożenie dla środowiska, przewidzianych do likwidacji w ramach zaproponowanego programu. Analiza danych będących w posiadaniu Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska wykazała, iż ograniczenie programu do obiektów, których właściciela nie można ustalić lub stanowiących własność Skarbu Państwa, nie rozwiązuje kompleksowo problemu rekultywacji terenów zdegradowanych w kraju. Główny inspektor ochrony środowiska zgłosił więc wniosek do prezesa zarządu NFOŚiGW o rozszerzenie kategorii beneficjentów w ramach zadania dotyczącego "bomb ekologicznych" o przedsiębiorstwa mające problemy ekologiczne o dużej skali potencjalnego oddziaływania na środowisko, których rozwiązanie przekracza ich możliwości finansowe. Listy "bomb ekologicznych" zostały przedstawione w materiale informacyjnym.

Informację uzupełniła zastępczyni prezesa NFOŚiGW M. Skucha. Stwierdziła m.in., że duże problemy formalne napotyka udzielanie pomocy przedsiębiorstwom ze względu na niezgodność takich działań z prawodawstwem unijnym. Każdorazowo wszystkie inicjatywy muszą być uzgadniane z Komisją Europejską.

Po dyskusji senatorowie postanowili zwrócić się do NIK o przeprowadzenie kontroli związanej z obrotem terenami skażonymi.

W drugim punkcie obrad senatorowie nawiązali do projektu stanowiska komisji, przygotowanego 12 maja 2009 r. w związku z potrzebą wprowadzenia zmian w systemie gospodarowania odpadami w kraju. Projekt był konsultowany z ekspertami. Senatorowie zapoznali się z wnioskami i postanowili przygotować jeszcze swoje uwagi. Koordynatorem prac w tym zakresie został senator Andrzej Misiołek.

W trzecim punkcie porządku obrad senatorowie omówili wstępny plan pracy na drugie półrocze tego roku.

Pierwszy punkt posiedzenia Komisji Ustawodawczej przewidywał rozpatrzenie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 21 kwietnia 2009 r., dotyczącego ustawy o zarządzaniu kryzysowym (sygn. akt K 50/07).

W posiedzeniu uczestniczyli Kamila Michalak z Departamentu Spraw Parlamentarnych Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i Marek Jarentowski z Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Rozpatrywany wyrok Trybunału Konstytucyjnego omówił M. Jarentowski. Wyjaśnił, że trybunał orzekł o niezgodności z art. 2 Konstytucji RP art. 3 pkt 1 ustawy z 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym, definiującego pojęcie "sytuacji kryzysowej". Ponadto trybunał postanowił, że zaskarżony przepis traci moc obowiązującą z upływem 12 miesięcy od daty ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw, tj. nie będzie obowiązywał od 1 maja 2010 r. Natychmiastowa derogacja przepisu uznanego za niekonstytucyjny spowodowałaby bowiem, że cała ustawa stałaby się regulacją martwą. Eliminacja definicji pojęcia "sytuacja kryzysowa" w praktyce uniemożliwiłaby funkcjonowanie ustawy o zarządzaniu kryzysowym.

Legislator przypomniał, że jeszcze przed wydaniem wyroku, w lutym 2009 r., rząd wniósł do Sejmu projekt ustawy nowelizującej ustawę o zarządzaniu kryzysowym, który przewiduje też zmianę definicji "sytuacji kryzysowej". Projekt był już przedmiotem obrad w Senacie, który 16 lipca 2009 r. wprowadził do niego 8 poprawek. W związku z powyższym podejmowanie inicjatywy ustawodawczej jest zbędne.

Przewodniczący komisji senator Piotr Zientarski zaproponował zatem, aby komisja nie wnosiła o podjęcie inicjatywy ustawodawczej w sprawie wykonania tego wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Komisja jednomyślnie, 7 głosami, przyjęła przedstawiony wniosek i postanowiła nie podejmować inicjatywy ustawodawczej w tej sprawie.

W drugim punkcie porządku posiedzenia znalazło się rozpatrzenie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 12 maja 2009 r., dotyczącego ustawy o obrocie instrumentami finansowymi (sygn. akt P 66/07).

Przewodniczący komisji poinformował jej członków o swojej rozmowie z szefem Rządowego Centrum Legislacji Maciejem Berkiem na temat współpracy podczas wykonywania wyroków Trybunału Konstytucyjnego i o poczynionych ustaleniach.

Następnie M. Jarentowski przedstawił rozpatrywany wyrok Trybunału Konstytucyjnego, który orzekł o niezgodności z art. 2 Konstytucji RP art. 220 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi w zakresie, w jakim stanowi podstawę do zastosowania art. 130 ust. 1 tej ustawy do stanów faktycznych, zaszłych w czasie obowiązywania ustawy z 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (DzU z 2005 r. Nr 111, ze zm.).

Bezpośrednim efektem tego wyroku jest możliwość stosowania do czynów popełnionych przed wejściem w życie ustawy z 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi - zarówno jeżeli chodzi o kwalifikację prawną, jak i o sankcje - w całości przepisów poprzedniej ustawy o obrocie z 1997 r. Niemniej jednak należy uznać za potrzebne doprecyzowanie przepisów ustawy o obrocie z 2005 r., a w szczególności zaznaczenie, że jej art. 220 ust. 1 nie może być stosowany ze skutkiem wstecznym w odniesieniu do jej art. 130 ust. 1. Podjęcie takiego działania wydaje się tym bardziej potrzebne, że można wskazać także inne sprawy o skreślenie z listy doradców inwestycyjnych lub zawieszenie uprawnień do wykonywania zawodu doradcy, w których organy administracji miały trudności ze wskazaniem podstawy prawnej decyzji i stosowały przepisy ustawy o obrocie z 1997 r. i 2005 r.

Stąd propozycja, aby w art. 220 ustawy z 2005 r. dodać ust. 3 w brzmieniu: "W niezakończonych do dnia wejścia w życie ustawy postępowaniach w sprawach, o których mowa w ust. 27 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 224 stosuje się przepisy dotychczasowe". Jednocześnie w art. 220 ust. 1 wyrazy "ust. 2" należałoby zastąpić wyrazami "ust. 2 i 3".

W związku z powyższym przewodniczący komisji senator P. Zientarski przedstawił wniosek o podjęcie inicjatywy ustawodawczej, mającej na celu wykonanie tego wyroku TK. Komisja jednomyślnie, 7 głosami, przyjęła przedstawiony wniosek. Do reprezentowania komisji w dalszych pracach nad tym projektem ustawy został upoważniony senator Marek Trzciński.

W ostatnim punkcie porządku posiedzenia Komisja Ustawodawcza rozpatrzyła wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 28 kwietnia 2009 r., dotyczący ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym (sygn. akt K 27/07). Omówił go M. Jarentowski. Przypomniał, że trybunał orzekł o niezgodności z art. 59 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej art. 58 ust. 1 ustawy z 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym w zakresie, w jakim pomija prawo związków zawodowych działających na uczelni niepublicznej do opiniowania zmian w jej statucie.

Zdaniem trybunału, prawo do rokowań, określone w art. 59 ust. 2 konstytucji, "obejmuje nie tylko rozwiązywanie sporów zbiorowych i zawieranie układów zbiorowych pracy, lecz również dotyczy zawierania innych porozumień". Przez rokowania w celu ich zawarcia należy rozumieć m.in. zgłaszane przez związki zawodowe uwagi i opinie do projektów statutów, jako aktów prawnych normujących funkcjonowanie takich jednostek organizacyjnych jak uczelnie publiczne i niepubliczne, w zakresie określonym ustawą.

Ponieważ dotychczas żaden uprawniony podmiot nie wniósł inicjatywy ustawodawczej, celowe wydaje się podjęcie przez komisję inicjatywy ustawodawczej w tej sprawie. Proponuje się, aby w art. 58 ustawy ust. 1 otrzymał brzmienie: "Statut uczelni niepublicznej nadaje jej założyciel albo uchwala organ kolegialny uczelni wskazany w statucie, po zasięgnięciu opinii związków zawodowych działających w uczelni, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 1". Proponowana zmiana polega na dodaniu do dotychczasowej treści ust. 1 takiej samej dyspozycji jak ta w art. 56 ust. 1, dotyczącym uczelni publicznej zobowiązującej podmiot nadający (uchwalający) statut do zasięgnięcia opinii związków zawodowych działających na uczelni.

Mając powyższe na uwadze, przewodniczący komisji senator P. Zientarski przestawił wniosek o podjęcie inicjatywy ustawodawczej, mającej na celu wykonanie tego wyroku. Komisja przyjęła go 7 głosami przy 1 wstrzymującym się. Do jej reprezentowania w dalszych pracach nad tym projektem ustawy została upoważniona senator Grażyna Sztark.

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej i Komisji Ustawodawczej przeprowadzono pierwsze czytanie projektu ustawy o przywróceniu święta Trzech Króli. W obradach wzięły udział przedstawicielki Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej - wicedyrektor Departamentu Prawa Pracy Anita Gwarek i naczelnik wydziału w Departamencie Prawa Pracy Janina Suzdorf oraz ekspert Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych "Lewiatan" Grażyna Spytek-Bandurska.

W imieniu wnioskodawców projekt ustawy omówił i uzasadnił senator Stanisław Kogut. Jak stwierdził, zmierza on do ustanowienia dniem wolnym od pracy chrześcijańskiego święta Trzech Króli. Senator przypomniał, że święto Trzech Króli było w Polsce dniem wolnym od pracy do 1960 r., nadal jest obchodzone jako święto państwowe w wielu krajach europejskich, np. w Niemczech, Grecji, Hiszpanii, Austrii, Szwecji, Finlandii i we Włoszech. W opinii wnioskodawców, przyjęcie projektu nie spowoduje ujemnych skutków dla budżetu państwa i budżetu jednostek samorządu terytorialnego.

Jak poinformowała wicedyrektor Departamentu Prawa Pracy w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej A. Gwarek, właściwy do wyrażenia opinii w sprawie projektu powinien być minister spraw wewnętrznych i administracji, ponieważ rozpatrywana inicjatywa dotyczy zagadnień określonych w przepisach o dniach wolnych od pracy. Zdaniem wicedyrektor, projekt należy także rozpatrywać w kontekście przepisów zawartych w konkordacie.

Następnie przewodniczący obradom senator Jan Wyrowiński poinformował o opiniach, które napłynęły do komisji w sprawie omawianej inicjatywy ustawodawczej.

Senatorowie zapoznali się również z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które zgłosiło kilka uwag dotyczących nieścisłości w sformułowaniu niektórych przepisów ustawy, m.in. odnoszących się do tytułu projektu.

W trakcie dyskusji niektórzy senatorowie podnosili kwestię niezgodności rozpatrywanej inicjatywy z konkordatem, wskazywali także na jej negatywne skutki dla gospodarki i polityczny charakter. Zwolennicy projektu podkreślali natomiast znaczenie tradycji święta Trzech Króli i mówili o pozytywnym wpływie wprowadzenia kolejnego dnia wolnego od pracy na produktywność pracowników i o ewentualnych zyskach niektórych gałęzi gospodarki, np. turystyki.

Senator J. Wyrowiński zgłosił wniosek o odroczenie obrad połączonych komisji i wystąpienie o opinie eksperckie w zakresie zgodności wniesionego projektu ustawy z konkordatem. W wyniku głosowania komisje przyjęły przedstawiony wniosek 11 głosami, przy 7 głosach przeciwnych.

Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą pozytywnie zaopiniowała projekt budżetu Kancelarii Senatu na rok 2010 w części dotyczącej opieki nad Polonią i Polakami za granicą w kwocie 75 mln zł, w tym na działalność programową - 60 mln zł i inwestycyjną - 15 mln zł.

Projekt budżetu Kancelarii Senatu na rok 2010 w części dotyczącej opieki nad Polonią i Polakami za granicą przestawił dyrektor Biura Polonijnego Artur Kozłowski. Podczas dyskusji senator Bronisław Korfanty zaproponował zwiększenie kwoty przeznaczonej na opiekę nad Polonią i Polakami za granicą o 15 mln zł. Propozycja ta nie uzyskała jednak poparcia komisji.

Komisja przygotowała także opinię o projekcie uchwały Prezydium Senatu w sprawie określania priorytetów zlecania zadań w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą w 2010 r. Projekt uchwały omówił dyrektor Biura Polonijnego A. Kozłowski. Przedstawił także opinię członków Polonijnej Rady Konsultacyjnej przy Marszałku Senatu na temat propozycji priorytetów.

W wyniku głosowania komisja pozytywnie zaopiniowała projekt uchwały Prezydium Senatu w sprawie określania priorytetów zlecania zadań w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą w 2010 r. Jednocześnie, na wniosek senator Janiny Fetlińskiej, zaproponowała uzupełnienie pkt 3 uchwały o programy edukacyjne, skierowane do liderów środowisk polonijnych.

Tego samego dniu komisja rozpatrzyła wniosek inwestycyjny Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" o sfinansowanie budowy Domu Kultury Polskiej w Getafe, w Hiszpanii. Komisja w wyniku głosowania podjęła decyzję o odrzuceniu wniosku ze względu na nieustabilizowaną sytuację prawną działki, na której ma zostać zbudowany domu kultury polskiej.

Na zakończenie posiedzenia senatorowie zapoznali się z informacją przedstawiciela Polonii Australijskiej, dyrektora "Strzelecki Heritage" Pawła Gospodarczyka, na temat inicjatywy Polonii Amerykańskiej "Kościuszko Run 2010". 12 marca 2010 r. przypada 170. rocznica nadania przez Pawła Edmunda Strzeleckiego jednemu ze szczytów w Australii nazwy Góra Kościuszki. Celem inicjatywy jest promowanie polskiej kultury i wzmocnienie pozycji Polonii Australijskiej.

29 lipca 2009 r.

Senatorowie z Komisji Spraw Unii Europejskiej przyjęli plan pracy w ramach projektu pilotażowego dotyczącego kontroli zasady pomocniczości i proporcjonalności na przykładzie projektu decyzji ramowej Rady w sprawie prawa do tłumaczenia ustnego i tłumaczenia pisemnego w postępowaniu karnym (COM (2009)338).

Plan przewiduje:

1. posiedzenie Komisji Spraw Unii Europejskiej 29 lipca 2009 r.:

• przyjęcie planu pracy,
• wskazanie komisji branżowych opiniujących projekt dyrektywy: Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji,
• wyznaczenie ekspertów, termin przygotowania opinii - 4 września 2009 r.,
• wyznaczenie senatora sprawozdawcy - senator Edmund Wittbrodt.

1. Wspólne posiedzenie Komisji Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji - 9 września 2009 r.:

• wysłuchanie opinii przedstawicieli Ministerstwa Sprawiedliwości i Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej,
• wysłuchanie opinii ekspertów komisji,
• dokonanie oceny projektu decyzji ramowej Rady,
• zgłoszenie wniosków.

1. Posiedzenie Komisji Spraw Unii Europejskiej bezpośrednio po wspólnym posiedzeniu komisji, przyjęcie opinii na podstawie zgłoszonych wniosków.
2. Przygotowanie raportu i przesłanie go do sekretariatu COSAC do 14 września 2009 r.
3. W wypadku stwierdzenia naruszenia zasady pomocniczości - przesłanie uzasadnionej opinii do Komisji Europejskiej, Rady i Parlamentu Europejskiego do 14 września 2009 r.

Podczas posiedzenia Komisji Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowano także następujące projekty aktów prawnych UE:

• wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady UE w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie; sygnatura Komisji Europejskiej COM (2008) 778.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Gospodarki.

Referent: senator Stanisław Iwan.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Marcin Korolec.

• wnioski nierozpatrywane - propozycja zaakceptowana przez komisję:
• w trybie art. 6 ust.1 ustawy - sygnatury Komisji Europejskiej: COM (2009) 347, COM (2009) 340, COM (2009) 323, COM (2009) 321, COM (2009) 320, COM (2009) 299, COM (2009) 293, COM (2009) 294, 11421/09,
• w trybie art.6 ust. 4 ustawy - COM (2009) 350, COM (2009) 349, COM (2009) 339,
• propozycja dotycząca rozporządzenia Rady UE utrzymującego w mocy ostateczne cła antydumpingowe, nałożone na przywóz do UE niektórych złączek do rur i przewodów rurowych z żelaza i stali (TPFs), pochodzących z Chin i Tajlandii, w wyniku przeglądu wygaśnięcia tych ceł, oraz uchylającego wyłączenie z zakresu rozszerzonych ceł antydumpingowych, nałożonych na przywóz do UE złączek pochodzących z Chin i Tajwanu, przyznane dwóm producentom eksportującym z Tajwanu, w wyniku częściowego przeglądu tymczasowego tych ceł;
• propozycja dotycząca rozporządzenia Rady UE przyznającego status gospodarki rynkowej MET wietnamskiemu producentowi eksportującemu w wyniku częściowego przeglądu tymczasowego ostatecznych ceł antydumpingowych, nałożonych na przywóz do UE śrub, wkrętów i nakrętek ze stali nierdzewnej (SSF), pochodzących m.in. z Wietnamu.

* * *

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, Komisji Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisji Ustawodawczej kontynuowano pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Połączone komisje pracowały nad nim 26 maja 2009 r. Po wysłuchaniu przedstawiciela wnioskodawców senatora Zbigniewa Cichonia, a także opinii zaprezentowanej przez wiceministra finansów Macieja Grabowskiego postanowiono wówczas zwrócić się do rządu o jednolite stanowisko w sprawie tej inicjatywy wraz z informacją o jej skutkach finansowych.

Projektowana zmiana ma na celu wprowadzenie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia małżonka za pracę wykonywaną dla przedsiębiorcy. Zdaniem wnioskodawców, ma to zagwarantować własne środki utrzymania małżonkowi, a w przyszłości świadczenia emerytalno-rentowe.

W przesłanej przez ministra finansów opinii negatywnie oceniono zmiany zaproponowane w projekcie. W piśmie przypomniano, że zgodnie za art. 23 ust.1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w wypadku działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników. Oznacza to, że wynagrodzenie wypłacone lub postawione do dyspozycji współmałżonka nie stanowi kosztów uzyskania przychodu. Zaliczenie do kosztów podatkowych wynagrodzenia małżonka osoby prowadzącej działalność gospodarczą powodowałoby, że kwota tego wynagrodzenia, z jednej strony, pomniejszałaby przychód osoby prowadzącej działalność gospodarczą, z drugiej zaś -stanowiłaby przychód małżonka tej osoby ze stosunku pracy lub osobiście wykonywanej działalności. W konsekwencji wynagrodzenie małżonka, jako koszt uzyskania przychodów osoby prowadzącej działalność gospodarczą, wpływałoby na wysokość dochodu do opodatkowania z tej działalności. Jednocześnie z tego wynagrodzenia, jako przychodu ze stosunku pracy lub osobiście wykonywanej działalności, byłyby odliczane koszty uzyskania przychodu w formie zryczałtowanej. Oznacza to, zdaniem resortu finansów, że pewną kwotę w istocie dwa razy traktowano by jako koszt uzyskania przychodu, co obniżałoby wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. W opinii resortu finansów, dodatkowym argumentem przemawiającym za negatywną oceną zmian proponowanych w projekcie senackim jest, przewidziana w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, możliwość wspólnego opodatkowania się małżonków. Przypomniano także, że analogiczne stanowisko w sprawie art. 23 ust.1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zajął Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 24 stycznia 2001 r.

Minister finansów zwrócił także uwagę, że projekt nie zawiera oceny skutków finansowych, a także analizy wpływu proponowanego rozwiązania na sektor finansów publicznych. Jak stwierdzono, oceny tej trudno dokonać Ministerstwu Finansów, ponieważ nie dysponuje ono danymi o liczbie osób współpracujących, w tym małżonków, oraz o wysokości ich wynagrodzeń, które to dane są niezbędne do oszacowania skutków proponowanej regulacji.

Podczas posiedzenia argumenty zawarte w piśmie ministra finansów powtórzył uczestniczący w obradach wiceminister finansów M. Grabowski. W opinii senatorów zabierających głos w dyskusji, intencja projektu jest słuszna. Nasuwa się jednak szereg wątpliwości wymagających wyjaśnienia, przede wszystkim co do skutków finansowych jej wprowadzenia. Dlatego postanowiono zobowiązać resort finansów do przedstawienia szacunkowych obliczeń dotyczących przewidywanych skutków finansowych, a także - ze względu na podnoszoną w dyskusji potrzebę wprowadzenia takiego rozwiązania - do przygotowania propozycji prawnych regulacji tej kwestii, nieuszczuplających budżetu. Ustalono, że po otrzymaniu tych informacji komisje będą kontynuowały prace nad projektem ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

* * *

Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Ustawodawcza na wspólnym posiedzeniu kontynuowały pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

W związku ze zgłoszonymi przez Państwową Komisję Wyborczą uwagami do projektu senator Ireneusz Niewiarowski zaproponował poprawki dotyczące m.in. składu obwodowej komisji wyborczej. Zmiany te zostały poparte przez komisje.

30 lipca 2009 r.

Odbyło się posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, podczas którego przedyskutowano plan pracy na drugie półrocze 2009 r.

Projekt planu pracy przedstawił przewodniczący komisji senator Jerzy Chróścikowski. Kolejne propozycje tematów, którymi powinna się zająć komisja, zgłosili senatorowie w czasie dyskusji:

• senator Zdzisław Pupa - informacja rządu na temat sytuacji na rynku cukru;
• senator Piotr Głowski - obecny stan prawny dotyczący melioracji na obszarach wiejskich i możliwości jego zmiany, funkcjonowanie spółek wodnych - zasady funkcjonowania i możliwości finansowania, wodociągi a kanalizacja na wsi, zabiegi konserwacyjne i utrzymanie dna;
• senator Grzegorz Wojciechowski - rozwój produkcji roślin białkowych alternatywnych dla soi.

Ponadto senator G. Wojciechowski zaproponował rozszerzenie tematyki związanej z gospodarką wodną o zagadnienia dotyczące włączenia rowów przydrożnych do systemów melioracyjnych.

* * *

Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich pozytywnie zaopiniowała projekt budżetu Kancelarii Senatu na rok 2010.

Przedstawiła go Ewa Polkowska, szef Kancelarii Senatu. Plan finansowy Kancelarii Senatu na rok 2010 przewiduje wydatki w łącznej wysokości 162 560 tys. zł. W stosunku do planu na rok 2009 zakłada wzrost o 3,2% wydatków przeznaczonych na realizację zadań Senatu, jego organów i Kancelarii Senatu po zmianach w ustawie budżetowej. Minister E. Polkowska poinformowała senatorów, że zwiększenie wydatków spowodowane jest koniecznością zapewnienia określonych ustawowo warunków wykonywania mandatu senatora i zakupem specjalistycznych urządzeń, niezbędnych do przeprowadzania transmisji telewizyjnych. Przedsięwzięcie to ma na celu uniezależnienie transmisji obrad Senatu od usług telewizji publicznej.

W projekcie budżetu na 2010 r. przewidziano także środki finansowe w związku z przygotowaniem do przewodnictwa Polski w Radzie Unii Europejskiej. Na przyszły rok zaplanowano m.in. wydatki na niezbędną modernizację sali posiedzeń Senatu, umożliwiającą spełnienie wymogów zaplecza konferencyjnego dla 120 osób.

Środki finansowe na realizację zadań związanych z opieką nad Polonią i Polakami za granicą zostały zaplanowane w takiej samej wysokości, jak w roku 2009.

Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich zapoznała również się propozycjami projektów zmian w ustawie o wykonywaniu mandatu posła i senatora, dotyczących rejestru korzyści. Omówił je dyrektor Biura Spraw Senatorskich Piotr Świątecki. Poinformował, że w rejestrze ujawniane będą korzyści uzyskiwane przez parlamentarzystów i ich małżonków oprócz tych uzyskiwanych na podstawie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora oraz podlegających ujawnieniu w oświadczeniu majątkowym. Do rejestru należy zgłaszać informacje o darowiźnie o wartości przekraczającej równowartość najniższego wynagrodzenia za pracę, materialnym wspieraniu działalności publicznej parlamentarzysty, wyjeździe zagranicznym, jeśli jego koszt nie został pokryty przez parlamentarzystę lub ze środków kancelarii, i o innej korzyści mającej wartość większą niż równowartość najniższego wynagrodzenia za pracę.

Senatorowie postanowili, że decyzję w sprawie wniesienia inicjatywy ustawodawczej w sprawie zmiany przepisu dotyczącego rejestru korzyści podejmą na jednym z najbliższych posiedzeń komisji.

31 lipca 2009 r.

Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji na swym posiedzeniu omówiła tryb rozpatrywania petycji. Odbyła się również debata nad skierowanym przez marszałka Senatu pierwszym projektem petycji.

Petycję w sprawie uchylenia art. 5 ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin wniosła osoba indywidualna, Polka mieszkająca w Wielkiej Brytanii. Zaproponowała ona, aby wypłata świadczeń dla inwalidów wojennych i wojskowych nie była uzależniona od miejsca zamieszkania. Obecnie osoby mieszkające poza terytorium Polski nie otrzymują tego świadczenia. Tymczasem Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z siedzibą w Luksemburgu orzekł, że takie działanie narusza prawo obywateli UE do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich.

Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej pracowało nad projektem ustawy, która miała to uregulować, w maju jednak te prace przerwano. Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji postanowiła przygotować własny projekt ustawy regulujący tę kwestię i dostosowujący polskie prawo do regulacji obowiązujących w UE. Projekt będzie rozpatrywany na następnym posiedzeniu komisji. Komisja chce też przygotować ustawę regulującą postępowanie z petycjami obywatelskimi. Ma ona zdefiniować, czym jest petycja, jakie postulaty obywateli można za nią uznać, i określić przejrzysty tryb i tempo prac nad nimi.

Komisja zapoznała się także z wykazem projektów petycji.

* * *

19 lipca 2009 r. w ambasadzie polskiej w Londynie odbyła się uroczystość upamiętniająca 20. rocznicę objęcia urzędu prezydenta RP na uchodźstwie przez Ryszarda Kaczorowskiego. W obchodach wzięli udział działacze organizacji polonijnych, kombatanckich i ZHP poza granicami kraju. Senat reprezentował senator Piotr Ł.J. Andrzejewski, przewodniczący Komisji Kultury i Środków Przekazu.

Podczas uroczystości odczytano listy od prezydenta Lecha Kaczyńskiego, marszałka Senatu Bogdana Borusewicza, marszałka Sejmu Bronisława Komorowskiego, premiera Donalda Tuska i ministra spraw zagranicznych Radosława Sikorskiego.

W swoim liście marszałek Senatu napisał:

"Proszę przyjąć życzenia i serdeczne gratulacje z okazji 20. rocznicy objęcia przez Pana urzędu prezydenta RP na uchodźstwie.

Jest Pan, Panie Prezydencie, częścią pokolenia Polaków, na których barki spadł szczególny ciężar walki o wolność Ojczyzny. Pokolenia, które własne życie postrzegało przede wszystkim w kategoriach służby krajowi. Postawa polityczna i społeczna środowiska niepodległościowego, którego jest Pan wybitnym przedstawicielem, oparta jest na solidnych podstawach najwyższych wartości narodowych. Jej siła przez dziesięciolecia oddziaływała na świadomość i zachowania Polaków zamieszkujących wszystkie części świata, w tym także Polskę.

Zbudowana z wielkim trudem i kosztem wielu wyrzeczeń przez całą społeczność polską w Wielkiej Brytanii "Polska poza Polską", z jej bogatą strukturą państwowości obejmującą instytucje sfery życia politycznego, oświatowego, kulturalnego i duchowego, stanowi nierozerwalną część wspólnego polskiego dziedzictwa narodowego. Symbolem suwerennej Rzeczypospolitej, utraconej w wyniku postanowień jałtańskich, były urzędy prezydenta i rządu RP na uchodźstwie, których zadaniem było niedopuszczenie, by świat zapomniał o Polsce.

Gdy 19 lipca 1989 roku, po nagłej śmierci Kazimierza Sabbata, objął Pan urząd prezydenta RP na uchodźstwie jako szósty, a zarazem ostatni z linii prezydentów reprezentujących ciągłość władzy suwerennej II Rzeczypospolitej, na Pana barkach spoczęła dziejowa misja połączenia emigracyjnego nurtu wolnościowego z nurtem krajowym. Z zadania tego, jak na żołnierza gen. Andersa przystało, wywiązał się Pan wzorowo. Dotrzymał Pan wierności deklaracji prezydenta Władysława Raczkiewicza, że "urząd prezydenta RP złożony zostanie w ręce następcy powołanego przez Naród w wolnych od wszelkiego przymusu i groźby demokratycznych wyborach", przekazując go uroczyście 22 grudnia 1990 roku wraz z insygniami władzy prezydenckiej wybranemu w wolnych wyborach Lechowi Wałęsie. Na ten dzień Polska czekała przeszło 45 lat. Polacy stali się znowu obywatelami Wolnego Świata.

Przekazanie insygniów prezydenckich II RP było aktem o symbolicznym znaczeniu, oznaczającym wypełnienie przez wychodźstwo polskie w Wielkiej Brytanii powziętego zobowiązania - zachowania dziejowej ciągłości II Rzeczypospolitej. Ta niezwykła, nacechowana wielkim patriotyzmem i troską o Polskę postawa Pana i całej emigracji niepodległościowej, stanowi o jej dziejowym wkładzie w odbudowę wolnej i sprawiedliwej Ojczyzny. Wydarzenia te stworzyły fundament odbudowującej się wolnej Polski.

Minione dziewiętnaście lat udowadnia, że emigracja "londyńska" wykorzystała swoją historyczną szansę w dziejach narodu polskiego. Zdecydowanie i aktywnie włączyła się w dzieło tworzenia nowoczesnego państwa polskiego i społeczeństwa obywatelskiego. Jej członkowie, a przede wszystkim potomkowie, są obecni w wielu sferach życia naszego kraju. Swój wysoki status społeczny i zawodowy wykorzystują w działaniach służących umacnianiu pozycji Polski na arenie międzynarodowej.

Wielu jest bohaterów polskiej niepodległości, ale Pan i pokolenie emigracji niepodległościowej położyło niekwestionowane zasługi w jej odzyskaniu. Za ocalenie dla nas Polaków ducha narodowego i głosu wolnej Ojczyzny, chciałbym Panu, Panie Prezydencie, a także wszystkim wielkim Polakom na obczyźnie, którzy mają w tym swój udział, podziękować. Nie zapomnimy, że niepodległość Polski nie była darem, ale rezultatem zwycięskiej walki ludzi zaangażowanych w dzieło jej odzyskania.

Za tę wytrwałą służbę krajowi składam Panu słowa najwyższego podziękowania. Był Pan, jest Pan i zawsze będzie dla nas Polaków symbolem wolności. Życzę Panu, Panie Prezydencie, wielu dalszych lat równie owocnej i satysfakcjonującej pracy społecznej, powodzenia w życiu osobistym. Dla dobra Polaków i Polski".

W swoim liście prezydent L. Kaczyński, dziękując prezydentowi R. Kaczorowskiemu za pracę polityczną, społeczną i charytatywną, podkreślił, że urząd prezydenta RP na uchodźstwie w Londynie miał ogromny wymiar symboliczny, ponieważ był wyrazem ciągłości II RP.

Premier Donald Tusk w swoim liście zwrócił uwagę na historyczny wymiar przekazania przez prezydenta R. Kaczorowskiego insygniów II RP i podziękował za wkład w obronę suwerenności Polski na arenie międzynarodowej oraz dziedzictwa narodowego.

Minister spraw zagranicznych R. Sikorski stwierdził natomiast, że na barki pokolenia, do którego należy R. Kaczorowski, spadł szczególny ciężar walki o niepodległość kraju, a jego zasługą było połączenie emigracyjnego nurtu działalności niepodległościowej z nurtem krajowym. "Niepodległość Polski nie była darem, lecz rezultatem walki ludzi zaangażowanych w jej odzyskanie" - napisał R. Sikorski.

Podczas uroczystości w ambasadzie profesor Jan Ciechanowski, autor wielu opracowań na temat drugiej wojny światowej, mówił o znaczeniu konstytucji z 1935 r., która była prawną podstawą działania władz RP na uchodźstwie, ponieważ przeczyła twierdzeniom Berlina i Moskwy, iż polskie państwo przestało istnieć po ucieczce najwyższych polskich władz do Rumunii. Jak podkreślił, dzięki R. Kaczorowskiemu istnieje organiczny związek pomiędzy II a III RP. Wymagało to od niego wiele taktu, poczucia rzeczywistości i zrozumienia sytuacji, w której znalazła się Polska po przemianach 1989 r. "Misja Kaczorowskiego trwa. Nadal wyrabia on w nas instynkt państwowy, który jest nam tak bardzo potrzebny" - dodał.

Dziękując za życzenia, R. Kaczorowski złożył hołd swoim poprzednikom, których nazwał ludźmi "wielkiego kalibru". Powiedział, że zawsze traktował swój urząd "jako obowiązek służebny".

Przed zaprzysiężeniem na urząd prezydenta R. Kaczorowski był ministrem spraw krajowych w rządzie RP na uchodźstwie kierowanym przez prof. Edwarda Szczepanika. Przedtem był wieloletnim naczelnikiem ZHP poza granicami kraju. Jest weteranem 3 Dywizji Strzelców Karpackich, uczestnikiem walk pod Monte Cassino.

* * *

22 lipca 2009 r. marszałek Bogdan Borusewicz wziął udział w ceremonii zamknięcia VII Polonijnego Festiwalu Dziecięcych Zespołów Folklorystycznych Iwonicz-Zdrój 2009. Podczas uroczystości wręczył statuetki 17 zespołom biorącym udział w koncercie galowym. Sam również otrzymał specjalną statuetkę od dyrektora festiwalu Mariusza Grudnia.

Marszałek przypomniał, że Senat wspiera Polonię od momentu swego odrodzenia. Podziękował organizatorom festiwalu, ale przede wszystkim dzieciom, za trud włożony w naukę polskich tańców i pieśni ludowych, a także ich rodzicom za inwestowanie w dzieci i w ich polskość. Jak mówił, są tu dzieci z Abakanu, miejsca, do którego koleją transsyberyjską jedzie się bardzo długo z Moskwy, a "Syberyjski Krakowiaczek" jechał aż 4 dni.

"Bardzo się cieszymy z zapewnień, że Senat nadal będzie finansował nasz festiwal, bo wiemy, że nie są to zapewnienia bez pokrycia" - powiedział dyrektor M. Grudzień. Wyraził także zadowolenie, że tegoroczny festiwal przypadł w 20. rocznicę odrodzenia Senatu i  uświetnia senackie obchody.

W uroczystości wzięli także udział przewodniczący Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą senator Andrzej Person i jej członkowie - Bronisław Korfanty, Łukasz Abgarowicz, Stanisław Zając, Piotr Zientarski, a także senator Ziemi Krośnieńskiej Stanisław Piotrowicz oraz prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" Maciej Płażyński. Imprezę zorganizował rzeszowski oddział tego stowarzyszenia.

W tegorocznym festiwalu wzięło udział 550 dzieci polskiego pochodzenia w wieku od 7 do 16 lat, mieszkających w ośmiu krajach świata. Najwięcej zespołów przyjechało z Kanady i Stanów Zjednoczonych. Były też reprezentacje Polonii z Czech, Litwy, Łotwy, Ukrainy, Białorusi i Rosji.

Festiwal dotowany jest ze środków Kancelarii Senatu za pośrednictwem Stowarzyszenia "Wspólnota Polska".

24 lipca 2009 r. wicemarszałek Zbigniew Romaszewski i rzecznik praw obywatelskich Janusz Kochanowski w Warszawie wzięli udział w uroczystości wręczenia Krzyży Orderu Odrodzenia Polski kilkunastu byłym funkcjonariuszom MSW, represjonowanym w czasach PRL za działalność związkową.

"Służba to także imperatyw służenia temu, co najważniejsze. Nie służby złemu, nie przeciwko swojej ojczyźnie, ale krajowi. Panowie pokazali w skrajnie trudnych warunkach, że rozumieją do głębi sens pojęcia służby Polsce, służby ojczyźnie" - powiedział zastępca szefa Kancelarii Prezydenta Władysław Stasiak, wręczając odznaczenia w imieniu prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Stwierdził, że nadanie tych odznaczeń świadczy, iż "Rzeczpospolita pokazuje panów jako wzór służby - ludzi, którzy potrafili służyć właśnie dlatego, że rozumieli sens tego pojęcia".

"Chcę podziękować prezydentowi, który nie zapomniał o nas w przeciwieństwie do jego poprzedników" - w imieniu odznaczonych powiedział Wiktor Mikusiński, założyciel związku zawodowego milicjantów, internowany w stanie wojennym. "Buntując się w 1981 r., chcąc reform ustrojowych, reform w milicji, wiedzieliśmy, co może nas czekać. Nie liczyliśmy na zaszczyty, ale po zmianie ustroju doznaliśmy uczucia pewnego zawodu, gdy kolejni prezydenci honorowali tych, którzy wiernie do końca służyli totalitarnej władzy. Lech Kaczyński docenił nasze wysiłki" - dodał W. Mikusiński, uhonorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

30 lipca 2009 r. przedstawiciele Senatu, Ministerstwa Obrony Narodowej, władz Warszawy i dzielnicy Żoliborz wspólnie z kombatantami ze Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej "Żywiciel" przy pomniku Żołnierzy "Żywiciela" na stołecznym Żoliborzu uczcili zbliżającą się 65. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego.

Pod pomnik przybyły także poczty sztandarowe organizacji kombatanckich, harcerze i mieszkańcy Żoliborza. Żołnierze "Żywiciela" podkreślają, że nie było takiej struktury jak Zgrupowanie "Żywiciel", a oni byli żołnierzami swojego dowódcy "Żywiciela", czyli płk. Mieczysława Niedzielskiego w XXII, a potem II Obwodzie Armii Krajowej i 8. Dywizji Piechoty AK im. Romualda Traugutta. Oprócz sześciu zgrupowań na Żoliborzu działała także służba sanitarna, a harcerze kanałami przenosili informacje.

W powstaniu na Żoliborzu pod dowództwem płk. M. Niedzielskiego "Żywiciela" walczyło ok. 3 tys. osób, 1,1 tys. z nich poległo, a 1,5 tys. poszło do niewoli. Wiceprezes Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej "Żywiciel" Stanisław Bontemps zaznaczył, że choć z każdym rokiem pod kamieniem upamiętniającym "Żywiciela" melduje się coraz mniej jego żołnierzy, to jest spokojny, że to miejsce zawsze będzie gromadzić mieszkańców i tych, dla których ważna jest historia walk Polski Podziemnej.

Na zakończenie uroczystości przedstawiciele m.in. MON, Senatu, władz miasta i dzielnicy Żoliborz oraz organizacji kombatanckich złożyli pod obeliskiem wieńce i kwiaty.

Po uroczystości pod pomnikiem Żołnierzy "Żywiciela" delegacje przeszły na ul. Suzina, gdzie upamiętniono żołnierzy Organizacji Wojskowej Polskiej Partii Socjalistycznej z batalionu im. Jarosława Dąbrowskiego, którzy polegli w pierwszym boju powstania na Żoliborzu 1 sierpnia 1944 o godz. 13.30.

Powstanie Warszawskie zakończyło się na Żoliborzu 30 września. Mimo ran "Żywiciel" nie chciał poddać dzielnicy, podporządkował się jednak rozkazom dowódcy powstania gen. Tadeusza Komorowskiego "Bora". Do niewoli trafiło ok. 1500 żoliborskich żołnierzy.

Po wojnie "Żywiciel" znalazł się w USA. Zmarł w 1980 r. w Chicago w wieku 83 lat. Jego prochy sprowadzono do Polski we wrześniu 1992 r. i złożono na Powązkach Wojskowych, w kwaterze powstańczej, gdzie spoczywają jego żołnierze.

* * *

31 lipca 2009. Senat rozpoczął trzeci dzień obrad od uczczenia minutą ciszy pamięci bohaterów Powstania Warszawskiego. Marszałek Bogdan Borusewicz przypomniał, że 1 sierpnia przypada 65. rocznica wybuchu powstania, "bohaterskiego zrywu setek tysięcy naszych rodaków". "Uczcijmy ich pamięć i pamięć poległych" - zwrócił się do senatorów.

Po chwili ciszy marszałek podkreślił: "Wśród nas jest jeden z tych ludzi, którzy brali udział owym zrywie. Za kamerą, pan Mieczysław Jerzy Grudniak".

Senatorowie długo oklaskiwali powstańca, który podszedł do marszałka i wręczył mu "Kotwicę" - znak Polski Walczącej, czyli wybrany przez Armię Krajową symbol nadziei na odzyskanie niepodległości. "Podziękowałem w ten sposób za zaszczyt wymienienia mnie przy tej okazji i za pamięć wobec powstańców. Zdjąłem «Kotwicę» z klapy, noszę kilka wraz z medalem Zasłużonego dla Miasta Warszawy" - mówi M.J. Grudniak.

Od 1989 r., czyli od czasu odrodzenia Senatu RP, pracuje jako operator kamery przy transmisjach telewizyjnych z obrad Izby, choć ma już 82 lata. Otrzymał medal pamiątkowy z okazji X-lecia i XX-lecia odrodzenia Senatu.

W czasie Powstania Warszawskiego M.J. Grudniak miał 17 lat. Kilka dni walczył w plutonie "Pantery" na Woli, potem w okolicy Hali Mirowskiej i ulicy Granicznej, a następnie przeszedł do batalionu "Miłosz", oddziału bojowego AK walczącego w Śródmieściu. 2 września brał udział w zdobyciu przez batalion gmachu YMCA przy ul. M. Konopnickiej, utrzymanego aż do końca powstania. Po jego upadku M.J. Grudniak trafił do obozu jenieckiego w Niemczech, a następnie podjął służbę wojskową w 2. Korpusie Polskim. Do kraju wrócił w 1946 r.

Niedaleko budynków Senatu i Sejmu, przy ulicy Wiejskiej, u zbiegu ul.ul. Konopnickiej i Frascati, powstał Skwer Batalionu AK "Miłosz". O bohaterstwie jego członków mówi tablica pamiątkowa, wmurowana w ścianę budynku YMCA. Co roku, 1 sierpnia, żyjący członkowie batalionu zbierają się tu, by uczcić pamięć kolegów.

* * *

31 lipca 2009 r. wicemarszałek Zbigniew Romaszewski powitał powstańców przybyłych z emigracji na obchody 65. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. Uroczyste spotkanie w warszawskim hotelu Polonia Palace zorganizował oddział warszawski Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" przy współudziale Senatu.

Witając dostojnych gości, wicemarszałek powiedział:

"Chciałem Państwu w imieniu Senatu podziękować za przybycie, bo nie byle gości mamy okazję tu przyjmować. Dziękuję także «Wspólnocie Polskiej» za zorganizowanie tego wspaniałego przedsięwzięcia, które jest wyrazem budzenia się pamięci o warszawskim powstaniu, wychodzenia Powstania Warszawskiego z podziemia.

Należę do tych, którzy jeszcze powstanie pamiętają, miałem wtedy cztery lata. W piwnicy na Kilińskiego, róg Podwala, powstanie spędzaliśmy. Pamiętam wybuch czołgu - pułapki. Takie rzeczy się pamięta.

Co najważniejsze, pamiętam moment, kiedy zaczęła się budować moja świadomość polityczna. Był to rok 1957, miałem wtedy 17 lat. Grupą młodzieży spotkaliśmy się z Kazimierzem Moczarskim. Chcieliśmy dowiedzieć się tych rzeczy, których nie znaliśmy w państwie komunistycznym. Jedno z naszych pytań dotyczyło sensu powstania. Odparł, że nie może tak prosto odpowiedzieć, bo zbyt mało czasu upłynęło. Historia na to pytanie odpowie.

Uświadomił nam, że Polacy i Czesi stanowili narody o bardzo podobnym potencjale demograficznym, cywilizacyjnym, gospodarczym. Wacław czeski był w Polsce, Jagiellonowie zasiadali na Hradczanach. Od czasu bitwy pod Białą Górą (1620 rok) w Czechach nie było jednak ani jednego powstania. Oni się pogodzili z zależnością. U nas było powstanie kościuszkowskie, listopadowe, krakowskie, styczniowe, rok 1905, powstanie wielkopolskie, trzy śląskie, rok 1944.

Dzisiaj możemy spróbować dokonać bilansu. Czechów jest 10 milionów, nas 38 milionów. Zrywy były ceną, którą płaciliśmy za naszą tożsamość. Wy tę naszą tożsamość budowaliście. Tożsamość polskich patriotów. Dziękuję bardzo".

Oprócz wicemarszałka Z. Romaszewskiego głos zabrali także między innymi szef Kancelarii Prezydenta Władysław Stasiak i prezes Narodowego Banku Polskiego Sławomir Skrzypek.

Wykaz numerów "Diariusza"