Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.

Zapis stenograficzny (399) z 23. posiedzenia

Komisji Zdrowia

w dniu 21 września 2006 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym (cd.) (druk nr 234).

2. Sprawy różne.

Otwieram posiedzenie komisji.

Bardzo proszę obecnych o zajmowanie miejsc.

(Rozmowy na sali)

Szanowni Państwo, bardzo proszę o zajmowanie miejsc.

Szanowni Państwo, witam serdecznie wszystkich obecnych. Witam panie i panów senatorów oraz zaproszonych gości. Witam pana ministra, z bardzo mocną ekipą, i tych, którzy, pomimo iż wczoraj zakończyliśmy część dyskusyjną obrad komisji, zdecydowali się dzisiaj nam towarzyszyć w głosowaniach, jako że dzisiaj w porządku obrad komisji przewidziane jest głosowanie nad przyjętymi wczoraj poprawkami.

By sprecyzować fazę pracy komisji nad ustawą o Państwowym Ratownictwie Medycznym, pozwolę sobie na stwierdzenie, iż dziś przedmiotem obrad komisji są tylko poprawki zgłoszone wczoraj przez komisję. Jeśli są inne poprawki, nowe, to okazją do zajęcia się nimi będzie debata o ratownictwie medycznym w ramach posiedzenia Senatu.

Mając na względzie taką procedurę, przystępujemy do głosowania nad poprawkami zgłoszonymi wczoraj.

Chciałbym bardzo podziękować pani mecenas za pracę i za terminowe wywiązanie się z tej pracy, bo termin posiedzenia komisji był uzależniony od tego, czy ogarnie pani wczorajsze poprawki.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Bożena Langner: Chciałabym jeszcze podziękować pani Alinie Budziszewskiej-Makulskiej.)

Bardzo proszę do mikrofonu.

Chciałabym podziękować pani Alinie Budziszewskiej-Makulskiej, której tutaj nie ma, za wsparcie i pomoc. Dziękuję bardzo.

Dziękuję.

Rozumiem, że te poprawki w trakcie opracowywania były konsultowane z autorami ustawy, z komórkami wykonawczymi pana ministra Pinkasa.

Czy do tak przyjętej procedury są uwagi? Jeśli są, bardzo proszę je zgłaszać. Nie ma uwag.

(Brak nagrania)

W tytule ustawy skreśla się wyraz “Państwowym”. Poprawka…

(Wypowiedzi w tle nagrania)

W tytule ustawy i w art. 1 skreśla się ten wyraz.

Kto z pań…

(Senator Stanisław Karczewski: Jeśli mógłbym, chciałbym pana przewodniczącego prosić o opinię Biura Legislacyjnego i opinię Ministerstwa Zdrowia przy omawianiu każdej poprawki.)

O, bardzo dobrze, stanowisko rządu…

(Głos z sali: …i stanowisko legislatora.)

(Senator Stanisław Karczewski: Tak powiedziałem.)

Wczoraj wnioskodawca miał okazję uzasadniać poprawkę, ale jeśli zechce to zrobić, to oczywiście dopuszczę do głosu, ale prosiłbym o to, żeby już nie rozwijać tego szeroko, bo sądzę, że pamiętamy argumenty. Zwłaszcza dotyczy to szeregu poprawek, do których za chwilę przejdziemy, tego całego pakietu poprawek pani senator Fetlińskiej, ponieważ one są konsekwencją. Może wyjątek uczyniłbym właśnie w przypadku pani senator, żeby miała okazję wypowiedzieć się jeszcze raz, ponieważ to jest kilkanaście poprawek będących skutkiem jej pierwszej poprawki, a więc trzeba się nad tym zastanowić jeszcze raz.

W tytule ustawy skreśla się wyraz “Państwowym” oraz w art. 1 skreśla się wyraz “Państwowe”.

Bardzo proszę o przedstawienie stanowiska rządu.

Podtrzymujemy nasze stanowisko. Chcemy zachować przedłożoną wersję.

(Głos z sali: Jesteście, państwo, przeciwko tej poprawce.)

Tak jest.

Pani Legislator.

Z punktu widzenia legislacyjnego ta poprawka również wydaje się nieuzasadniona ze względu na przedmiot i materię ustawy.

Dziękuję.

Czy pan senator podtrzymuje tę poprawkę?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Podtrzymuje pan senator, dobrze.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem poprawki pana senatora Okły? (2)

Kto jest przeciw? (5)

Kto się wstrzymał? (0)

Czy ta poprawka będzie przedstawiona jako wniosek mniejszości? Wystarczą dwa głosy za.

Kto jest za tym, żeby był to wniosek mniejszości? (2)

Dziękuję. Pan senator będzie bronił swojego stanowiska w ramach debaty.

Poprawka druga.

W art. 2 w ust. 3 po wyrazach “art. 15” dodaje się wyrazy “i art. 32 ust. 2”. Sprawa dotyczy… Muszę wziąć ustawę.

(Głos z sali: Poprawka porządkująca.)

To jest poprawka porządkująca, przygotowana przez Biuro Legislacyjne.

Rząd jest za tą poprawką.

Rząd jest za. Jest zgodność Biura Legislacyjnego i rządu.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? (7)

Dziękuję. Jednogłośnie za.

Poprawkę trzecią należy poddać pod głosowanie łącznie z poprawką dwudziestą czwartą. Polega ona na dodaniu po art. 2 art. 2a w brzmieniu: “Uczelnie medyczne, uczelnie prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą…” itd.

Bardzo proszę panią mecenas.

Chcę powiedzieć – po to, by skrócić procedowanie – iż treść art. 2a odpowiada treści skreślonego art. 39 i została dostosowana do terminologii ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

(Przewodniczący Władysław Sidorowicz: A więc to jest przeniesienie…)

To są po prostu przepisy ogólne i w tym miejscu jest to materia…

(Przewodniczący Władysław Sidorowicz: Czy pani jest za?)

Tak.

Stanowisko rządu?

Wobec której poprawki mam przedstawić stanowisko rządu?

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Bożena Langner: Wobec poprawek trzeciej i dwudziestej czwartej.)

To jest sprawa tego przeniesienia.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Kto z pań i panów senatorów jest za tymi poprawkami? (7)

Dziękuję bardzo. Jednogłośnie za.

Przechodzimy do następnych poprawek, czyli do pakietu poprawek. To są poprawki: czwarta, siódma, jedenasta, trzynasta, czternasta i dwudziesta trzecia. Chodzi o art. 3. To jest kwestia ratownika systemu, ratownika kwalifikowanego.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Jakie jest stanowisko legislatora?

Może o tyle przedstawię stanowisko legislatora w pierwszej kolejności, że chodzi o ułatwienie zrozumienia. Te poprawki zostały zgrupowane razem, ponieważ cechuje je wspólna myśl. Myśl ta daleko wkracza w koncepcję ustawy, powiedziałabym nawet, że w jakimś sensie narusza tę koncepcję. Otóż ustawa przewiduje kategorię ratownika medycznego, którym jest osoba w tym celu wykształcona, która ukończyła określone szkoły, i kategorię ratownika, który uzyskał ten tytuł, natomiast poprawki wymienione w uwadze jako te, nad którymi należy głosować łącznie, zmieniają koncepcję ustawy i zmierzają do ustanowienia ratownika systemu, którym będzie osoba, która ukończyła kurs, jak również instytucji ratownika medycznego, czyli wykształconego przez naukę szkolną. Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę o stanowisko rządu.

Rząd jest przeciw.

Nie zgadzają się państwo, dobrze.

Bardzo proszę, pani senator Fetlińska.

Czy podtrzymuje pani poprawki?

Podtrzymuję, ponieważ sprawa nie została wyjaśniona do końca. Nie odbieram nikomu kwalifikacji. Ratownik medyczny po ukończeniu szkoły, po uzyskaniu dyplomu, jest ratownikiem medycznym, tak jak jest zapisane w ustawie. Ratownik zdefiniowany dotychczas w taki sposób – ja dodefiniowałam: ratownik systemu – to jest strażak, policjant, woprowiec, goprowiec z ustawy o kulturze fizycznej. On jest właśnie ratownikiem systemu, współpracującym, natomiast ja włączyłam tutaj instytucję ratownika społecznego, który szkoli się za darmo, dla siebie…

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Tak, to jest ratownik społeczny.

(Głos z sali: Nie.)

Aha, nie, dobrze.

To jest osobna sprawa, tego nie obejmuje ta grupa poprawek.

(Senator Janina Fetlińska: Rozumiem, ale jednocześnie wprowadzenie takiej definicji…)

Rozumiem, że logika tego jest taka, wynika to z przyjęcia tego zapisu, że tworzy się furtkę umożliwiającą następną zmianę.

(Senator Janina Fetlińska: To nie jest furtka, lecz to jest dodefiniowanie.)

Nie, przyjmując te poprawki, tworzylibyśmy grunt do przyjęcia następnych poprawek dotyczących społecznego ratownictwa.

(Senator Janina Fetlińska: Nie wiem, czy zostaliśmy dobrze zrozumiani.)

Dobrze.

Chciałabym podkreślić swoje stanowisko. Nie uległam żadnemu lobbingowi. Zajmuję się promocją zdrowia od kilkudziesięciu lat i w związku z tym widzę ogromną potrzebę wzmocnienia potencjału społecznego poprzez uznanie ludzi, którzy kończą kurs udzielania pierwszej pomocy i są poza systemem, a stanowią wartość. Mogą przynajmniej dokonywać zgłoszeń w odpowiedni sposób i udzielać pomocy przy omdleniu bądź w innych sytuacjach. Wprowadziłam nazewnictwo: ratownik systemu i ratownik medyczny po to, żeby to zróżnicować w odniesieniu do ratownika społecznego.

Bardzo dokładnie było to omawiane wczoraj. Sądzę, że pamiętamy tę dyskusję.

Czy rząd chciałby się wypowiedzieć w tej sprawie?

Panie Przewodniczący, chciałbym oddać głos panu dyrektorowi Adamczewskiemu. Sądzę, że to pozwoli sklaryfikować nasze poglądy. Tak naprawdę one są jednoznaczne, ponieważ intencje, z których wynikły te zapisy, są dokładnie takie, jak chciała pani senator Fetlińska.

(Dyrektor Departamentu Polityki Zdrowotnej w Ministerstwie Zdrowia Dariusz Adamczewski: Dziękuję serdecznie.)

Bardzo proszę, ale krótko.

Szanowni Państwo, bardzo krótko. Naszym zdaniem ratownik, o którym mowa w ustawie, jest osobą – i wynika to wprost z przepisów – współpracującą z systemem. Nigdy nie stanowi on części systemu. System może go wykorzystać, natomiast zawsze jest to dobrze wykwalifikowany ratownik w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, który regularnie trenuje i nie zawiedzie w razie potrzeby, natomiast oczywiście ratownicy działający w organizacjach społecznych, którzy nie spełniają norm, mówiąc ogólnie, i nie są przeszkoleni w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, lecz są jedynie przeszkoleni, tak jak większość społeczeństwa, w zakresie pierwszej pomocy, zawsze mogą być wykorzystani, ale nie jako formalnie współpracujący z systemem ratownictwa.

Jest dla nich miejsce, ale nie w ramach tej ustawy. Tamta ustawa, krótko mówiąc, w §15 ust. 2, o ile pamiętam, mówi wyraźnie, że trzeba spełnić pewne wymogi.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Bożena Langner: Panie Przewodniczący, jeszcze jedno zdanie.)

Bardzo proszę.

W celu jasności chcę powiedzieć, że materia poprawek pani senator jest dość szeroka. Gdyby te poprawki zostały przyjęte w głosowaniu, sytuacja byłaby taka: byliby ratownicy medyczni wykształceni w wyniku ukończenia szkół i ratownicy systemu, którzy uzyskali kwalifikacje na podstawie kursu. Nad wszystkimi innymi kwestiami będziemy za moment głosować osobno, bo wydaje mi się, że to w niczym nie narusza koncepcji pani senator, natomiast pozwala pogrupować tematykę i dostosować to do głosowania.

Dobrze, rozumiemy to.

Stanowisko rządu jest na nie.

Przystępujemy do głosowania.

Kto z pań i panów senatorów jest za omówionymi poprawkami pani senator Fetlińskiej? (1)

Kto jest przeciw? (5)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Kto się wstrzymał? (1)

Dziękuję. Poprawki nie zostały przyjęte przez komisję.

Poprawka…

(Głos z sali: Czy będzie wniosek mniejszości?)

Nie będzie wniosku mniejszości, bo poparła tę propozycję tylko jedna osoba.

(Głos z sali: Aha.)

Przechodzimy do poprawki piątej.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Bożena Langner: Może ja omówię.)

Bardzo proszę, Pani Mecenas.

Proszę państwa, powiem tak: poprawka piąta ma w istocie charakter legislacyjnie zbędny. Dołącza ona do słowniczka pojęcie “ratownika medycznego”, które jest wyraźnie sprecyzowane w art. 10. Niczego ona nie wnosi, niczego nie zmienia, niczego też nie poprawia. Z przykrością wielką mówię, że z powodów legislacyjnych jest ona niewłaściwa. Dziękuję.

Jakie jest stanowisko rządu?

Stanowisko rządu pokrywa się ze stanowiskiem legislatorów senackich.

Czy Pani Senator podtrzymuje poprawkę?

Tak, podtrzymuję.

Dziękuję.

Przystępujemy do głosowania.

Kto jest za poprawką pani senator Fetlińskiej? (1)

Kto jest przeciw? (5)

Kto się wstrzymał? (1)

Dziękuję bardzo.

Poprawka szósta.

(Głos z sali: Już została przegłosowana.)

(Głos z sali: Nie, nie.)

Nie, właśnie w tej chwili przystępujemy.

Poprawka szósta dotyczy art. 3. Po pkcie 7… Nadal jest to sprawa słowniczka. Pracujemy nad tym nadal i, jak rozumiem, podtrzymuje pani stanowisko?

Jeśli można, chcę powiedzieć, że to jest właśnie ta poprawka, o której zaczęła mówić pani senator. Do słowniczka dołącza się nową, osobną kategorię ratowników społecznych, właśnie w taki sposób zdefiniowaną. Ta poprawka, oprócz tego, że jest niedostosowana do koncepcji ustawy, nie jest potrzebna, jeśli pan minister potwierdzi. Zgodnie z art. 15 ta poprawka nie jest potrzebna. Dziękuję bardzo.

Dziękuję.

Proszę o stanowisko rządu.

Stanowisko jest takie samo jak stanowisko legislatora.

Dziękuję.

Czy pani senator podtrzymuje poprawkę?

Podtrzymuję.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? (1)

Kto jest przeciw? (5)

Kto się wstrzymał? (1)

Dziękuję bardzo.

Poprawka siódma.

W dalszym ciągu dotyczy to słowniczka.

(Głos z sali: Było to już przegłosowane.)

(Głos z sali: Nie, nie, siódma poprawka już była.)

Przepraszam, poprawka ósma, tak jest, chodzi o art. 3a. Jedną sekundę, przepraszam, muszę sięgnąć do ustawy. Art. 3a dotyczy sprawy zagrożenia. Osoby, które są w stanie nagłego zagrożenia, mają prawo do intymności, poszanowania ich godności oraz ochrony danych osobowych.

Jakie jest stanowisko pani mecenas?

W przypadku tej poprawki chodzi o ogólną klauzulę, która będzie skierowana także do ratowników, żeby było wiadomo…

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Tak, rozmawialiśmy o tym z panem senatorem Ślusarzem.

(Przewodniczący Władysław Sidorowicz: Raczej chodzi o przedyskutowanie miejsca.)

Ale właśnie chyba lepiej, żeby była w tym miejscu, bo będzie dotyczyła wszystkich ratowników i dzięki temu sytuacja będzie jasna, że w akcji jest obszar chroniony.

Dziękuję.

Stanowisko rządu?

Jest na tak.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? (7)

Dziękuję bardzo. Jednogłośnie za.

Poprawka dziewiąta, zgłoszona przez pana senatora Karczewskiego.

Chodzi o przywrócenie zapisu, który został skorygowany w procedurze, a pierwotnie był wnoszony przez rząd.

Stanowisko pani mecenas.

Wartość tego artykułu jest informacyjna i edukacyjna, on nie ma treści normatywnej. To jest powtórzenie, ale jako klauzula ogólna – tak jak w przypadku poprzedniej poprawki – może się znaleźć w ustawie. Dziękuję.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Stanowisko rządu jest na tak.

Kto z pań i panów senatorów jest za tą poprawką? (7)

Bardzo dziękuję. Jednogłośnie za.

Art. 10 i opinia pani mecenas.

To jest poprawka doprecyzowująca, doprowadzająca do tego, że mamy do czynienia ze stanem prawnym, a nie faktycznym.

(Przewodniczący Władysław Sidorowicz: Czy pani mecenas popiera?)

Tak.

A rząd?

Tak.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem poprawki dziesiątej? (7)

Dziękuję. Jednogłośnie za.

Poprawka jedenasta została rozpatrzona. Poprawka dwunasta.

To jest poprawka pana senatora Rafała Ślusarza, która polega na skreśleniu wyrazów “i degradacji środowiska”.

Proszę panią mecenas.

To jest poprawka merytoryczna.

Poprawka jest merytoryczna, mówi pani mecenas.

Jakie jest stanowisko rządu?

(Głos z sali: Rząd wstrzymuje się od głosu.)

Ogólnie nie mamy nic przeciwko temu, żeby tego zapisu nie było. Rząd musi być jednoznaczny, nie mogę zachować obojętności wobec tego zapisu. Jestem w bardzo trudnej sytuacji. Proszę rozstrzygnąć w głosowaniu.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Dziękuję.

Kto z pań i panów senatorów jest za skreśleniem wyrazów “i degradacji środowiska”? (2)

Kto jest przeciw? (3)

Kto się wstrzymał? (2)

Dziękuję bardzo.

(Głos z sali: Odpadła.)

(Głos z sali: Nie została poparta.)

Nie została poparta, czyli zapis pozostaje.

(Głos z sali: Odrzucona.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie, jest. Zostaje zapis “i degradacji środowiska”.

Przechodzimy do poprawki trzynastej.

(Głos z sali: Była.)

Już rozpatrzona.

Art. 15 ust. 4. Pani senator już się wypowiedziała w tej sprawie.

Pani mecenas.

Jeśli mogę, to – z przykrością wielką, Pani Senator – naprawdę chciałabym państwa bardzo prosić o zwrócenie na to uwagi, bo poprawka, która wprowadza do ustawy możliwość niewzięcia na siebie obowiązku przez pewną grupę podmiotów, jest po prostu wbrew systemowi prawnemu.

Dziękuję bardzo.

Stanowisko rządu?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Czy pani senator podtrzymuje poprawkę?

Wycofuję. Jeżeli będę ją wprowadzać w dyskusji plenarnej, to nieco inaczej zapisaną. Myślałam, że pani mecenas mi pomoże inaczej ją zapisać, bo wiedziałam, że jest niedoskonała, ale nie umiałam tego zrobić lepiej. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Kto z pań i panów senatorów jest…

Aha, poprawka jest wycofana, przepraszam.

Poprawka szesnasta, proszę bardzo.

Poprawka szesnasta łączy się… Przepraszam, w uwadze dotyczącej łącznego głosowania powinno być również…

Tak jest.

(Głos z sali: No, ale nie było.)

Jednak nad poprawką szesnastą…

(Głos z sali: …głosować musimy.)

Musimy.

Kto z pań i panów senatorów jest za…

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Ale poczekajcie, nie była przegłosowana formalnie, musimy głosować.

Kto jest za przyjęciem…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Jakie jest stanowisko rządu?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dziękuję bardzo.

Kto z pań i panów senatorów jest za tą poprawką? (1)

Kto jest przeciw? (5)

Kto się wstrzymał? (1)

Dziękuję bardzo.

Poprawka siedemnasta i opinia pani mecenas.

Dziękuję bardzo, to jest poprawka merytoryczna.

Dziękuję bardzo.

Jakie jest stanowisko rządu?

Stanowisko jest na tak.

Dziękuję bardzo.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? (7)

Dziękuję. Jednogłośnie za.

(Głos z sali: Pan przewodniczący nie lubi promocji zdrowia, dlatego tak…)

No wiesz, co…

Poprawka osiemnasta – pana senatora Kraski.

Chodzi o to, żeby były co najmniej trzy zespoły ratownictwa medycznego.

Wobec powyższego stanowisko pani mecenas.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bez stanowiska.

Stanowisko rządu.

Czy co najmniej trzy zespoły?

Nie.

Dziękuję bardzo.

Czy pan senator podtrzymuje poprawkę?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Pan senator podtrzymuje.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? (3)

Kto jest przeciw? (2)

(Głos z sali: Ja się wstrzymuję, przepraszam.)

Kto się wstrzymał? (2)

Dziękuję. 2 osoby się wstrzymały, 3 były za. Poparliśmy poprawkę pana senatora.

Myślę, że jeśli są dwa głosy i jest siedem głosów, to trzy też mogą być, prawda? Przeżyjemy.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Art. 21.

Jak rozumiem, to jest kwestia gramatyczna.

Pani mecenas chyba się nie wypowiada, rząd chyba się przychyla.

Kto jest za tą poprawką pana senatora Karczewskiego?

Dziękuję bardzo.

Poprawka dwudziesta stanowi próbę zapisania nadzoru specjalistycznego nad zespołami ratownictwa medycznego funkcjonującymi w rejonie. Jak rozumiem, poprawka została przejęta przez pana senatora Okłę.

Jakie jest stanowisko pani mecenas?

Jako legislator widzę tu problem ze względu na niesprecyzowane pojęcia w przepisach, jak również nie zawiera wytycznych delegacja, co jest obecnie obowiązujące w stanowieniu prawa. Niestety, poprawka jest obarczona poważną wadą legislacyjną.

Czy pan senator podtrzymuje poprawkę?

Nie.

Poprawka jest wycofana. To jest ogromny problem. Jednocześnie jest tutaj ta zapowiadana reforma dotycząca odejścia od systemu ordynatorskiego, która jest interesująca. W związku z tym myślę, że…

(Głos z sali: To nie ma znaczenia.)

Ma, dla mnie akurat ma.

(Głos z sali: Ma w ogóle, ale nie w tym przypadku.)

Dobrze, poprawka jest wycofana.

Poprawka dwudziesta pierwsza wraz z poprawką dwudziestą ósmą. Należy nad nimi głosować łącznie. To jest poprawka pana senatora Karczewskiego.

Jaka jest opinia pani mecenas?

To jest poprawka porządkowa i służy poprawniejszemu usytuowaniu przepisów.

Jakie jest stanowisko rządu?

Na tak.

Kto z pań i panów senatorów jest za tymi poprawkami? (7)

Dziękuję. Jednogłośnie za.

Następna poprawka: dwudziesta druga.

W art. 36 dodaje się ust. 4. Chodzi o to, aby pomieszczenia, w których przebywają zespoły, spełniały określone standardy.

Proszę o opinię panią mecenas.

To jest poprawka merytoryczna.

Jaka jest opinia rządu?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Przypominam, że to jest zapisane w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej i w rozporządzeniach.

Czy pan senator podtrzymuje poprawkę?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Kto z pań i panów senatorów jest za tą poprawką? (1)

Kto jest przeciw? (4)

Kto się wstrzymał? (2)

Dziękuję bardzo.

Przechodzimy do poprawki dwudziestej czwartej.

To jest poprawka, nad którą w gruncie rzeczy powinniśmy głosować łącznie z poprawką dotyczącą przeniesienia.

(Głos z sali: Została przegłosowana.)

Została przegłosowana, czyli jest przyjęta.

(Głos z sali: Która?)

Chodzi o to przeniesienie zapisu art. 39 na początek.

(Głos z sali: Aha, jest, dobrze, przepraszam.)

Poprawka dwudziesta piąta.

To jest poprawka pana senatora Okły. Wyraz “standardy” zastępuje się wyrazami “zalecenia i standardy”.

Jakie jest stanowisko pani mecenas?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę o stanowisko rządu.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Kto z pań i panów senatorów jest za tą poprawką? (7)

Dziękuję bardzo. Jednogłośnie za.

Poprawka dwudziesta szósta.

Poprawka została zgłoszona przez pana senatora Rafała Ślusarza i panią senator Fetlińską.

(Senator Janina Fetlińska: Chciałabym zgłosić autopoprawkę.)

Plus autopoprawka. Czy uzgodniona z panem senatorem Ślusarzem? (Wesołość na sali) Telepatycznie.

Telepatycznie, ale myślę, że ze względów nawet legislacyjnych wymaga podziału ten…

(Przewodniczący Władysław Sidorowicz: …artykuł.)

Nie jest to zmiana treści, lecz po prostu ust. 1 dotyczyłby tego, że w przypadku transportu poza rejon operacyjny jednostki…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Przepraszam bardzo, wymaga to tylko podziału tego zapisu na dwa ustępy. Wyrazy “W przypadku transportu poza rejon operacyjny dysponenta jednostki transport koordynuje lekarz koordynator ratownictwa medycznego” zastępuje się wyrazami “W przypadku transportu poza obszar województwa, w którym działa dysponent jednostki, transport koordynuje lekarz koordynator ratownictwa medycznego właściwy dla województwa, na terenie którego działa dysponent jednostki”. Tu będzie kropka. Ust. 2 otrzymałby brzmienie: “W przypadku transportu poza obszar…” i dalej bez zmian.

Jakie jest stanowisko pani mecenas wobec tej autopoprawki?

Poprawka polega na technicznym rozpisaniu przepisu.

To jest techniczne rozpisanie przepisu, rozumiem.

Stanowisko rządu?

Po zgłoszeniu autopoprawki przez panią senator Fetlińską i dobrym rozpisaniu ustępów jesteśmy za. Byłyby wprowadzone: ust. 1, ust. 2 i ust. 3.

W art. 45 byłyby trzy ustępy.

Bardzo proszę, Pani Mecenas.

W takim razie art. 45 składałby się z ust. 1 w brzmieniu obecnego zdania pierwszego, następnie byłby ust. 2 w brzmieniu pierwszego zdania z poprawki, kolejny ustęp byłby w brzmieniu drugiego i ostatni ustęp byłby w brzmieniu przyjętym w ustawie w ust. 2. Dziękuję.

Co na to rząd?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak, dziękuję.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem poprawki w brzmieniu skorygowanym? (7)

Dziękuję bardzo.

Poprawka dwudziesta siódma.

Chodzi tu o zapisanie, iż środki nie mogą być w kwocie niższej.

Proszę panią mecenas o przedstawienie stanowiska.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Głos z sali: Jest na nie.)

Stanowisko jest na nie, tak? Dobrze.

(Głos z sali: Chciałoby się poza protokołem powiedzieć: niestety.)

Kwota nie może być niższa niż zaplanowana w planie finansowym.

Kto z pań i panów senatorów jest…

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Tak, wiem.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? (3)

Kto jest przeciw? (2)

Kto się wstrzymał? (1)

Dziękuję bardzo.

Widzicie, jak walczymy o to, żeby były środki na ratownictwo, Szanowny Rządzie?

Poprawka dwudziesta ósma została rozpatrzona.

Poprawki dwudziestą dziewiątą, trzydziestą, trzydziestą trzecią, trzydziestą czwartą można poddać pod głosowanie łącznie. Dotyczą one terminologii.

Jakie jest stanowisko pani mecenas?

To jest terminologia dostosowana do obecnego systemu prawnego, do terminologii z kodeksu cywilnego.

Dziękuję bardzo.

Stanowisko rządu?

Jest na tak.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tych poprawek? (7)

Dziękuję bardzo. Jednogłośnie za.

To były poprawki dwudziesta dziewiąta, trzydziesta, trzydziesta trzecia i trzydziesta czwarta.

Poprawka trzydziesta pierwsza, jak rozumiem, łagodzi, zamienia obligację na fakultatywną, to jest zmiana na coś fakultatywnego.

Proszę o stanowisko panią mecenas.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Stanowisko rządu?

Stanowisko jest na nie.

Ale czego to dotyczyło? Aha, chodziło o powierzenie…

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Rozumiem.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? (1)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Kto jest przeciw? (6)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Byłyby skutki rozbudowywania aparatu wojewody i tego się boimy, dlatego głosujemy przeciw.

Dziękuję bardzo.

Teraz poprawka trzydziesta druga.

Opinia pani mecenas. Bardzo proszę, Pani Mecenas.

Bez opinii, dziękuję.

Stanowisko rządu jest na tak.

Rząd – na tak.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? (7)

Dziękuję. Jednogłośnie za.

Przechodzimy do poprawki trzydziestej piątej.

Poprawka ma na celu skrócenie terminu obligującego do przeprowadzenia kształcenia lekarzy z piętnastu lat do lat dziesięciu.

Jakie jest stanowisko pani mecenas?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę o przedstawienie stanowiska rządu.

Możemy się na to zgodzić.

Kto z pań i panów senatorów jest za? (4)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał…

(Senator Janina Fetlińska: Przepraszam, byłam za, zagapiłam się.)

Jeszcze raz, reasumpcja, powtarzamy w związku z pewnymi technicznymi problemami wiceprzewodniczącej.

Kto jest za? (5)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (2)

Dziękuję bardzo.

Teraz przechodzimy do poprawki trzydziestej szóstej.

Chodzi o to, żeby dodać, jako uprawnionych do dyżurowania w systemie, lekarzy rodzinnych, którzy są do tego przygotowani.

Jakie jest stanowisko pani mecenas?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę o stanowisko rządu.

Na tak.

Kto z pań i panów senatorów jest za tą poprawką?

(Głos z sali: Przepraszam, dodaje się wyrazy po wyrazach “chirurgii dziecięcej”.)

Chodzi o to, żeby dodać, po przecinku, wyrazy…

(Głos z sali: “medycyny rodzinnej”.)

(Głos z sali: Aha, tutaj, okej, dobrze.)

Kto z pań i panów senatorów jest za? (7)

Dziękuję bardzo. Jednogłośnie za.

W art. 63 – to jest poprawka pana senatora Karczewskiego – zastępuje się wskazany rok rokiem 2013.

Stanowisko pani mecenas?

To jest poprawka, która miała zapewnić spójność pomiędzy art. 63 i art. 57, a dodatkową wartością legislacyjną wniesioną przez pana senatora jest wydłużenie okresu do 2013 r.

Jakie jest stanowisko rządu?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Proszę dać nam chwileczkę na zastanowienie, Panie Przewodniczący.

Dobrze, bardzo proszę.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Głos z sali: Zastrzeżenie jest konieczne, natomiast nie możemy się zgodzić na datę, bo to oznacza opóźnienie rozpoczęcia funkcjonowania zespołów w kształcie postulowanym w ustawie o kolejne trzy lata.)

Zastrzeżenie tak, data nie. Może wytłumaczymy?

Co proponujecie?

(Głos z sali: Jaką datę?)

Proponujemy taką datę, jak w przedłożeniu rządowym.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Głos z sali: A jaka data była w przedłożeniu rządowym?)

2010 r. Chodziło o to, żeby…

(Głos z sali: Poprawka składa się z dwóch części i to jest cały problem.)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia Jarosław Pinkas: Panie Przewodniczący, czy mogę prosić, bo chciałbym, żeby dyrektor Adamczewski to wytłumaczył.)

Oczywiście, bardzo proszę.

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący, Szanowni Państwo, ta poprawka ma dwa znaczenia. Poprawka jest oczywiście jedna. Zgadzamy się z wprowadzeniem zastrzeżenia art. 57, ponieważ jest to zabieg bardziej legislacyjny niż merytoryczny, jeśli natomiast chodzi o datę, to w przedłożeniu rządowym był rok 2010 jako termin wprowadzenia zespołów ratownictwa medycznego w takim kształcie, w jakim zaproponowano w ustawie. W związku z tym na kolejne wydłużenie nie możemy wyrazić zgody.

Dobrze, pytanie do wnioskodawcy: wnioskodawca podtrzymuje czy wycofuje?

Nie widzę możliwości zmodyfikowania.

(Przewodniczący Władysław Sidorowicz: Ale podtrzymujesz czy wycofujesz?)

Nie, wycofuję poprawkę.

Poprawka została wycofana. Czy ktoś chce ją przejąć?

Przepraszam, rozumiem, że w tej chwili pan senator, wycofując poprawkę, wycofuje datę.

(Senator Stanisław Karczewski: Tak, właśnie.)

Będzie natomiast brak zastrzeżenia art. 57, gdyby pan senator zechciał…

To proponuję autopoprawkę: wykreślić…

…datę.

Ta poprawka będzie brzmiała w ten sposób, że…

…z zastrzeżeniem art. 57.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Bożena Langner: …z zastrzeżeniem art. 57.)

Na zastrzeżenie się zgadzacie, jak rozumiem, rząd się zgadza.

(Głos z sali: Musi być zastrzeżenie.)

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? (7)

Dziękuję bardzo.

Poprawka trzydziesta ósma.

Art. 8 i art. 54 pkt 2 wchodzą w życie z dniem 1 września 2009 r.

Czego to dotyczy?

(Głos z sali: Prawa o ruchu drogowym.)

Krótko mówiąc, jest to poprawka niezbędna. To jest poprawka pani senator Fetlińskiej.

Co na to rząd?

Tak.

Kto z pań i panów senatorów jest za? (7)

Dziękuję bardzo. Jednogłośnie za.

Bardzo dziękuję. Zakończyliśmy prace w komisji. Pozostaje tylko…

(Głos z sali: wyznaczenie sprawozdawcy.)

Tak jest, pozostaje wyznaczenie sprawozdawcy.

(Głos z sali: Pan przewodniczący będzie sprawozdawcą.)

Zgadzam się.

Czy poddać to pod głosowanie?

(Głos z sali: Nie, nie.)

(Głos z sali: Wszyscy są za.)

(Głos z sali: Gdzież byśmy śmieli.)

(Głos z sali: Aklamacja.)

Chciałbym serdecznie podziękować uczestnikom.

Ponieważ wczoraj nie było pana w trakcie omawiania, chcę zapewnić, że wyjaśniliśmy treść art. 50. Resort zapewnia, że nie ma tu zapisu dotyczącego pomocy publicznej dyskryminującego dostawców niepublicznych.

(Głos z sali: Absolutnie.)

Chciałbym, żeby pan minister potwierdził taką wczorajszą deklarację.

Długo się nad tym zastanawialiśmy i wydaje się, że każda następna konstrukcja może przynieść większe szkody, jeśli chodzi o nierówność podmiotów, niż zachowanie tego. Prosiłbym pana dyrektora Adamczewskiego, żeby wypowiedział się w tej sprawie.

Bardzo proszę, Panie Dyrektorze.

Dziękuję bardzo.

Przepis art. 50 wyłącznie daje uprawnienie organom administracji rządowej i samorządowej do finansowania inwestycji w podmiotach zajmujących się ratownictwem medycznym, natomiast tryb przekazywania środków, możliwości przekazywania środków poszczególnym rodzajom podmiotów określają inne ustawy, w tym przede wszystkim ustawa o finansach publicznych i ustawa o zakładach opieki zdrowotnej. Dlatego nie ma potrzeby wprowadzania tutaj żadnych dodatkowych zastrzegających zapisów, ponieważ ten zapis jest otwarty, nie wyróżnia żadnego rodzaju podmiotu spośród podmiotów, które mogą być beneficjentami tych środków.

Bardzo dziękuję.

Dziękuję bardzo przedstawicielom rządu, na czele z panem ministrem Pinkasem, za uczestnictwo w posiedzeniu komisji.

(Sygnał telefonu komórkowego)

To mój telefon? Nie. Mam taki sam sygnał, ale telefon milczy.

Chciałbym też podziękować państwu, którzy trudziliście się z nami przez te dwa dni. Muszę powiedzieć, że bardzo się cieszę, iż prace komisji…

(Głos z sali: Czy przegłosowaliśmy całą ustawę?)

Aha, musimy przyjąć uchwałę.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Na tym etapie nie musimy. To zrobi Senat. My tylko opiniujemy.

Bardzo państwu dziękuję.

W porządku obrad komisji są przewidziane jeszcze sprawy różne.

Ogłaszam pięciominutową przerwę techniczną.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia Jarosław Pinkas: Bardzo dziękujemy.)

Dziękuję bardzo.

Przechodzimy do spraw różnych.

Można byłoby zrobić odesłanie do innej ustawy w sprawach ratowników, którzy mają uprawnienia do udzielania pierwszej pomocy.

Nie, nie, to jest psucie prawa.

Nie, to nie jest psucie. To jest po prostu…

Dobrze, zostaniesz przy swoim, mam jednak prośbę…

(Brak nagrania)

Przystępujemy do spraw różnych.

Co jest do omówienia w punkcie: sprawy różne?

(Głos z sali: 26 września odbędzie się posiedzenie komisji.)

26 września przewidziane jest posiedzenie komisji na temat ADHD, czyli zespołu nadpobudliwości. Będą obecni przedstawiciele dosyć silnego stowarzyszenia organizacji, które się tym problemem zajmują. Jesteśmy to winni temu stowarzyszeniu i organizacjom. O której odbędzie się posiedzenie?

(Głos z sali: O godzinie 12, w sali nr 217.)

A więc godzina 12.00, sala nr 217. To będzie okazja do spotkania się z przedstawicielami stowarzyszeń i organizacji, które są aktywne na tym polu.

Czy są inne sprawy różne?

(Głos z sali: Sprawa wyjazdu na posiedzenie komisji.)

O, bardzo proszę, pan senator Okła.

Posiedzenie wyjazdowe senackiej Komisji Zdrowia odbędzie się w Świętokrzyskim Centrum Onkologii. Tematyka, jaką chcemy poruszyć, dotyczy stanu onkologicznego w naszym kraju oraz profilaktyki onkologicznej w województwie świętokrzyskim i współpracy z ośrodkami niższego szczebla. Myślę, że te dwa tematy wypełnią nam cały dzień, bo to są liczne problemy. Zwiedzimy oczywiście Świętokrzyskie Centrum Onkologii. Pytanie do państwa jest następujące: czy życzycie sobie, aby zorganizować jakąś wycieczkę, kiedy przyjedziemy do Kielc, żebyśmy gdzieś pojechali? W województwie świętokrzyskim jest mnóstwo pięknych miejsc, które można zobaczyć, może byśmy gdzieś pojechali.

(Głos z sali: Są dostępne miotły, można polecieć na Łysą Górę.)

(Głos z sali: Są, są.)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Jak ktoś ma teściową, może zabrać. (Wesołość na sali)

(Głos z sali: Paru działaczy.)

(Głos z sali: O której jest wyjazd z Warszawy?)

(Głos z sali: O której pan sobie życzy.)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Mnie jest wszystko jedno, mogę państwa witać już od rana. (Wesołość na sali)

(Głos z sali: Nie, nie, to jest poniedziałek.)

To będzie w poniedziałek, czyli, sądzę, że w godzinach popołudniowych. Godzina 15.00, godzina 16.00.

(Głos z sali: O godzinie 16.00 wyjazd.)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Jeśli wyjazd będzie o godzinie 16.00, to dojedziecie na godzinę 19.00.

(Głos z sali: To o godzinie 15.00 wyjazd.)

Wyjedziecie o godzinie 15.00, a więc przyjazd do Kielc i zakwaterowanie w hotelu będą około godziny 18.00.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Będziemy czekać. Słuchajcie, pół godziny w tę czy godzina w tamtą nie robią różnicy, mamy telefony.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Przecież Stasiu przyjedzie od siebie błyskawicznie.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Głos z sali: Mikrobus będzie, jak rozumiem, spod…)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

To byłaby też okazja, żebyście państwo…

(Głos z sali: Przepraszam, kiedy mamy wyjechać?)

(Głos z sali: Zastanowimy się.)

Jest jeszcze czas. To będzie okazja, żeby państwo, którzy zostali wydelegowani z ramienia senackiej komisji do ludzi dyrygujących narodowym programem, powiedzieli nam troszeczkę o swoich opiniach na temat tego, co tam się dzieje. Bardzo bym o to prosił w ramach posiedzenia komisji, dobrze? Myślę, że jest jeden program zdrowia psychicznego. Była interpelacja, czekam na odpowiedź pana ministra, na moje oświadczenie, i później wprowadzimy to na posiedzenie komisji.

Czy są jeszcze jakieś inne sprawy?

(Głos z sali: Kiedy wrócimy z Kielc?)

(Głos z sali: Około piątku.) (Wesołość na sali)

(Głos z sali: Tacy są gościnni.)

Chyba musimy wyruszyć 18 września rano.

(Głos z sali: Panie Senatorze, 18 września rano musimy być w Senacie.)

A więc 17 września…

(Senator Michał Okła: 17 września wieczorem, po południu, wyjedziemy.)

17 września wieczorem. Myślę, że scenariusz dotyczący pobytu był znakomity, a więc poprzeczka jest ustawiona bardzo wysoko, Panie Senatorze. Nie wiem, czy pan sobie zdaje z tego sprawę.

Dziękuję państwu bardzo za wspólną pracę i do miłego zobaczenia. Dziękuję bardzo.

(Głos z sali: Chciałbym podziękować za poparcie mojej poprawki. Nie wiedziałem do tej pory, ale już wiem i bardzo dziękuję.)

Proszę sobie wyobrazić, że została poparta jednogłośnie.

(Głos z sali: Tak, dlatego wszystkim dziękuję.)

Ja również dziękuję bardzo.

Zamykam posiedzenie komisji.

Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.