Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.

Zapis stenograficzny (807) ze wspólnego posiedzenia

Komisji Ustawodawczej (118.),

Komisji Spraw Zagranicznych (50.)

oraz Komisji Spraw Unii Europejskiej (72.)

w dniu 20 czerwca 2007 r.

Porządek obrad:

1. Pierwsze czytanie projektu uchwały w sprawie stanowiska Senatu dotyczącego reformy traktatowej Unii Europejskiej (druk nr 472).

Otwieram wspólne posiedzenie Komisji Ustawodawczej, Komisji Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Spraw Zagranicznych.

Witam panów przewodniczących: Komisji Spraw Unii Europejskiej, pana senatora Edmunda Wittbrodta, oraz Komisji Spraw Zagranicznych, pana senatora Andrzeja Mazurkiewicza. Witam pana marszałka Marka Ziółkowskiego, witam państwa senatorów i wszystkich państwa tutaj obecnych.

Proszę państwa, w porządku obrad mamy pierwsze czytanie projektu uchwały w sprawie stanowiska Senatu dotyczącego reformy traktatowej Unii Europejskiej.

Bardzo proszę senatora wnioskodawcę o przedstawienie projektu uchwały i krótkie wprowadzenie. Oczekujemy, że w międzyczasie dojdzie autor projektu poprawki wniesionej w formie pisemnej. Myślę, że pan senator Andrzejewski dotrze do czasu głosowania.

Bardzo proszę.

Panie Przewodniczący, Panie Marszałku, Szanowni Państwo, projekt tej uchwały powstał ze względu na szczyt Unii Europejskiej, który ma się odbyć jutro. Ponieważ Sejm zajął w tej sprawie zgodne stanowisko - poparły je wszystkie kluby z wyjątkiem jednego - uważam, że również Wysoki Senat powinien w tej kwestii dzisiaj takie stanowisko zająć. Będzie to niewątpliwe wzmocnienie strony polskiej w negocjacjach, w rozmowach. Może teraz odczytam stanowisko, które państwo otrzymali:

"Uchwała Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie stanowiska Senatu dotyczącego reformy traktatowej Unii Europejskiej.

Senat RP, potwierdzając, że system głosów ważnych w Radzie UE ustanowiony przez Traktat nicejski 11 XII 2000 r. jest gwarancją realizacji zasady solidarności wewnątrz UE, stwierdza, że jakiekolwiek zmiany w tym systemie powinny respektować postulat zachowania równowagi w procesie decyzyjnym pomiędzy dużymi, średnimi i małymi państwami członkowskimi. Senat RP oczekuje również, że ewentualne zmiany w obowiązującym systemie głosowań nie będą pozostawały w sprzeczności z dążeniem do zapewnienia obywatelom wszystkich państw członkowskich realnego wpływu na podejmowane decyzje. Uważamy, iż unikanie tego tematu nie rozwiązuje problemu. Od polskiej delegacji uczestniczącej w posiedzeniu Rady Europejskiej Senat RP oczekuje skutecznej obrony tych zasad w pracach nad mandatem dla konferencji międzyrządowej zwołanej w sprawie reformy traktatowej".

Myślę, że jest to na tyle ogólne, a jednocześnie na tyle jednoznaczne stanowisko, które wspiera naszych przedstawicieli, iż Wysoki Senat przyjmie je bez problemu.

Ja chciałbym tylko podkreślić, że w podobnym duchu wypowiadał się, oprócz premiera, prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, przewodniczący największej partii opozycyjnej pan Donald Tusk, jak również Jacek Saryusz-Wolski, który między innymi, powołując się na art. 45 traktatu, stwierdził, że każdy obywatel ma prawo uczestniczyć w życiu demokratycznym Unii i że decyzje są podejmowane w sposób jak najbardziej otwarty oraz zbliżony do obywatela. Poparcie stanowiska strony polskiej, poparcie liczenia głosów za pomocą pierwiastka jest odzwierciedleniem nie tylko woli politycznej, ale także woli społecznej. Według ostatnich sondaży opinii publicznej 47% społeczeństwa polskiego uważa, że system, który zaproponowała strona polska, jest dla nas bardzo korzystny. Przeciwnego zdania jest 29%.

Tak więc, nie kierując się nawet tymi badaniami, ale patrząc na interes naszego kraju, uważam, że Senat powinien zająć w tej sprawie stanowisko w formie proponowanej uchwały. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo.

Proszę państwa, jest tekst poprawki - został on państwu doręczony - podpisany przez senatora Andrzejewskiego. Ja nadal oczekuję, że pan senator dotrze do nas. Czekamy również na przedstawicieli Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie?

Bardzo proszę, pan senator Wittbrodt.

Dziękuję bardzo.

Rozumiem, że jest sytuacja, która powoduje, iż chcemy w trybie pilnym wyrazić swoje stanowisko. Ja jednak mam tu pewne wątpliwości. Bo mówimy, że jest to uchwała Senatu w sprawie jego stanowiska dotyczącego reformy traktatowej Unii Europejskiej, a na dobrą sprawę w tym tekście nie ma nic o reformie traktatowej. Mówi się tylko o jednym elemencie, o sposobie liczenia głosów, a w ogóle nie odnosimy się do traktatu szeroko, czyli do innych elementów, które są tam zapisane. A trzeba pamiętać, że to jest całość, że to jest pakiet.

Są tu sformułowania, że system nicejski jest gwarancją realizacji zasady solidarności wewnętrznej. Mam więc pytanie: co to jest ta gwarancja? Kiedy gwarancja jest, a kiedy jej nie ma? Zapisy realizowane w tej chwili mają tak samo Hiszpanie, a okazuje się, że Hiszpania ma wpływ na to, co się dzieje w Unii Europejskiej, jeśli zaś chodzi o Polskę to głosowanie, jak wczoraj było widać, nie bardzo wychodzi.

Dalej mamy: "Uważamy, iż unikanie tego tematu nie rozwiązuje problemu". Co to znaczy unikanie tematu? To znaczy, że my unikamy tematu na posiedzeniu u nas, w Senacie, dlatego że na posiedzeniu Senatu nie było debaty na temat traktatu konstytucyjnego, a ja uważam, że powinna być. Czy to się odnosi do nas, do tego że my unikamy debaty na ten temat, czy to dotyczy czegoś innego?

Ja mam tutaj parę wątpliwości dotyczących sformułowań i uważam, że albo trzeba to doprecyzować, albo nie można mówić, że jest to stanowisko dotyczące reformy traktatowej, bo to nie dotyczy jej, tylko jednego wybranego elementu projektu traktatu konstytucyjnego.

Dziękuję bardzo.

Proszę państwa, udzielę głosu sobie i będzie to głos nieco polemiczny do stanowiska pana przewodniczącego Komisji Spraw Unii Europejskiej.

Z całą pewnością nie jestem tak dobrym fachowcem i znawcą, jeśli chodzi o tę tematykę, tym niemniej pozwolę sobie zwrócić uwag na to, że jeżeli mówimy o jakimś elemencie traktatu, to mówimy również o traktacie. Tak się składa, że w polskich mediach w ostatnim okresie - może w ciągu niecałego miesiąca - tematem powszechnie dyskutowanym jest system głosów ważonych. Żaden inny element w zasadzie nie jest medialnie dotykany.

Ja oczywiście podzielam pogląd, że dyskusja nad całym traktatem czy nad propozycjami dotyczącymi zmian w tak zwanej konstytucji... Bo przypomnę, że "konstytucja Unii Europejskiej" jest tylko nazwą umowną, nie ma nic wspólnego z konstytucją, tak jak ją rozumiemy w polskim systemie prawa, tym niemniej umownie tak jest skrótowo nazywana, żeby ująć to całościowo. Ten zespół dokumentów jest jednak tak szeroki, obszerny, że nawet kraje, które nie wetowały konstytucji europejskiej, podzielały pogląd dotyczący dużej jej nieczytelności. Ale na ten temat moglibyśmy, Wysokie Komisje, zwołać konferencję. Tymczasem mamy pytanie zasadnicze: chcemy zająć stanowisko czy nie?

Ja się odwołam do wypowiedzi jednego z byłych przywódców czy jednego z liderów opozycyjnej wobec obecnej opcji partii rządzącej, SLD, pana premiera Leszka Millera, który niedawno na forum internetowym powiedział, iż stanowisko opozycji i jednobrzmiące stanowisko popierające określony punkt widzenia parlamentu w sprawach międzynarodowych jest na forum międzynarodowym, zwłaszcza na forum Unii Europejskiej, bardzo ważne i że on doświadczył tego wówczas, kiedy trwały negocjacje akcesyjne i kiedy mimo różnych zastrzeżeń opozycja w większości - nie jednomyślnie, ale w zdecydowanej większości - poparła stanowisko Polski w sprawie akcesji do Unii Europejskiej. I, proszę państwa, pan Leszek Miller wyraził zdziwienie, dlaczego SLD w tej chwili zachowuje się inaczej. Na szczęście, jak rozumiem, Platforma Obywatelska oficjalnie popiera nasze stanowisko, które, przypomnę, jest bardzo często zapominane i w dyskusjach pomijane. Szczególnie dotknęły mnie słowa pana marszałka Borowskiego, który powiedział, że Polska nie składa żadnych swoich propozycji, tylko chce umierać za pierwiastek. To jest absolutna nieprawda. Polska nie chce umierać za pierwiastek. Ten pierwiastek jest właśnie próbą znalezienia kompromisu, ponieważ wstępowaliśmy do Unii Europejskiej w sytuacji, w której obowiązywał system nicejski, a system liczenia głosów ważonych, nazwany w skrócie "pierwiastkowym", jest właśnie propozycją kompromisową, pogarszającą nasz status w stosunku do tego, jaki wynika z systemu nicejskiego. W związku z tym twierdzenie, że polskie stanowisko nie przedstawia żadnych rozwiązań kompromisowych, jest absolutną nieprawdą.

Oczywiście opozycja ma prawo krytykować różne posunięcia, ale moim zdaniem nie ma prawa mówić nieprawdy. I bardzo bym prosił, żebyśmy podczas dyskusji nad tą uchwałą przede wszystkim odpowiedzieli sobie na pytanie: czy chcemy jako druga izba parlamentu poprzeć stanowisko Polski, czy nie? Jeżeli uważamy, że nie, że powinniśmy się zgodzić na to, co proponuje prezydencja niemiecka, powiedzmy, że zgadzamy się na to. Ja jestem odmiennego zdania, ale wypowiadam w tym momencie własną opinię. Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa jeszcze chciałby zabrać głos?

Bardzo proszę, pan senator Bentkowski.

Panie Przewodniczący, Szanowni Państwo, wydaje mi się, że niezbyt często zdarza się nam, zwłaszcza ostatnio, na forum międzynarodowym, żeby Polska mówiła jednym głosem. Mamy szczególny dar do ustawicznego krytykowania siebie nawzajem, dyskredytowania tego, co Polska może, czym Polska dysponuje, i głosy, jakie do nas dochodzą z Parlamentu Europejskiego, wskazują, że mamy tam jakby dwie reprezentacje, które nawzajem robią wszystko, żeby Polskę dyskredytować w oczach Europy, w oczach świata.

Dam państwu bardzo jaskrawy przykład. Swego czasu w Polsce była wielka, nieprawdopodobna afera na temat podwójnego głosowania posłów w Sejmie. U nas toczono postępowania dyscyplinarne, postępowania prokuratorskie i sądowe. Nieco później w Niemczech posłowie Bundestagu nagminnie głosowali podwójnie. Doszło do tego, że zarządzono wymianę foteli, żeby można było głosować tylko wtedy, kiedy się siedzi w fotelu, ale posłowie potrafili w dalszym ciągu blokować te fotele i w dalszym ciągu fałszowali głosowania, czyli głosowali podwójnie. I dziennikarz niemiecki był nieprawdopodobnie zdziwiony, że nasza prasa, nasze media robią olbrzymi rwetes z tego, że posłowie głosują podwójnie. Mówi: u nas to samo się zdarzało, ale myśmy nie uważali za stosowne o tym pisać, ponieważ nie chcieliśmy przedstawić w złym świetle naszych parlamentarzystów. U nas natomiast robi się wszystko, żeby z parlamentarzystów zrobić kretynów, złodziei, malwersantów, i za wszelką cenę dyskredytuje się wszystko, co się dzieje w parlamencie, bez względu na to, jaka opcja jest w rządzie czy kieruje państwem.

Dzisiaj, proszę państwa, mamy szanse przynajmniej raz powiedzieć na forum międzynarodowym, że cały parlament, obie izby, jednoznacznie popierają stanowisko rządu. Na pewno warto, Panie Senatorze, dyskutować na ten temat, ale dzisiaj nie mamy na to czasu. Dzisiaj, jak mówił pan przewodniczący Gałkowski, albo podejmiemy decyzję jednoznacznie wspierającą inicjatywę rządu, która przedstawia słuszne racje Polski na forum międzynarodowym, albo nie przeprzemy tego i będzie fatalny efekt, kiedy się Europa dowie, że jedna izba to poparła, a druga dyskutowała i postanowiła przenieść na inny czas debatę nad tym ważnym stanowiskiem i nie podjęła stosownej uchwały. Dlatego ja bym prosił, żebyśmy zdecydowali, czy dyskutujemy nad tym projektem i zdejmujemy go z porządku obrad, czy przyjmujemy jedno albo drugie rozwiązanie i przechodzimy do innych prac, bo czasu, żeby pracować nad tym projektem, nie ma. Dziękuję.

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze, za tę wypowiedź.

Ja w związku z tymi wypowiedziami proponuję takie rozwiązanie: jeżeli nie usłyszę zdania przeciwnego, uznam, że nie było wniosków o to, aby odroczyć dyskusję i nie będę już dopuszczał głosów dotyczących tego, czy mamy dyskutować dzisiaj, czy nie, tylko uznam, że dziś podejmujemy uchwałę.

Rozumiem, że takich wniosków nie ma, w związku z czym będziemy dyskutowali nad uchwałą.

Jest już pan Krzysztof Szczerski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Czy pan minister dysponuje projektem uchwały i projektem poprawki pana senatora Andrzejewskiego?

Ponieważ nadal nie ma pana senatora Andrzejewskiego, pozwolę sobie odczytać tekst jego poprawki. Jeżeli pan senator Andrzejewski nie dojdzie do nas do czasu głosowania, nie będziemy mogli wprowadzić w niej żadnych zmian, ale ponieważ poprawka została złożona, pozwolę sobie odczytać jej tekst. Jest ona o tyle łatwiejsza, że przedstawia nam jednolity tekst uchwały:

Projekt uchwały otrzymuje brzmienie: Senat Rzeczypospolitej Polskiej potwierdzając, że system głosów ważonych w Radzie Unii Europejskiej, ustanowiony przez Traktat Nicejski z dnia 11 grudnia 2000 r., jest gwarancją realizacji zasady solidarności wewnątrz Unii Europejskiej, stwierdza, że jakiekolwiek zmiany w tym systemie powinny respektować postulat równości państw stron w procesie decyzyjnym.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej oczekuje również, że ewentualne zmiany w obowiązującym systemie głosowań nie będą pozostawały w sprzeczności z dążeniem do zapewnienia obywatelom wszystkich państw członkowskich realnego wpływu na podejmowane decyzje w zakresie dotyczącym ich praw indywidualnych, ale będą uwzględniały, w myśl zasady pacta sunt servanda, równowagę decyzyjną państw członków Unii Europejskiej w zakresie ich dotyczącym jako podmiotów prawa międzynarodowego.

Od polskiej delegacji uczestniczącej w posiedzeniu Rady Europejskiej Senat Rzeczypospolitej Polskiej oczekuje skutecznej obrony tych zasad w pracach nad mandatem dla konferencji międzynarodowej zwołanej w sprawie reformy traktatowej.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej uznaje za niewłaściwe niedopuszczanie do dyskusji na szczycie Rady Europejskiej w przedmiocie sposobu zmiany obecnie obowiązujących zasad bez wysłuchania i rozważenia w trybie negocjacyjnym propozycji i argumentacji każdego z państw członków Unii Europejskiej na wspólnym forum.

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Proszę państwa, może poproszę teraz pana Krzysztofa Szczerskiego z Ministerstwa Spraw Zagranicznych o przedstawienie stanowiska rządu i będę dalej prowadził dyskusję.

Bardzo proszę, Panie Ministrze, o przedstawienie stanowiska rządu.

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący, Panie i Panowie Senatorowie, przepraszam bardzo za spóźnienie, ale wynikło ono wyłącznie z problemów komunikacyjnych między kancelarią a ministerstwem - czekałem dziesięć minut przy innej sali.

Jeśli chodzi o stanowisko rządu, to jak państwo wiedzą, dzisiaj jest moment ostatnich rozmów przed szczytem Unii Europejskiej, który zaczyna się jutro w Brukseli. Bez wątpienia najważniejszym punktem, chociaż nie jedynym, tego szczytu będzie kwestia reformy traktatowej.

Prace w Polsce toczyły się sześć miesięcy w nowej i specyficznej formule. Na to też chciałbym zwrócić uwagę, dlatego że rzeczywiście tak jak pierwszy projekt traktatu był tworzony w specyficznej formule tak zwanego konwentu, teraz mieliśmy formułę, rzekłbym, zupełnie, o sto osiemdziesiąt stopni, odmienną bardzo konfidencjonalnych rozmów pomiędzy specjalnie powołanymi przedstawicielami tak zwanej focal points. Ze strony polskiej owymi focal points - czy szerpami, jak to się w slangu utarło - byli: pani Ewa Ośniecka-Tamecka, szefowa Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej, oraz pan doktor Marek Cichocki, doradca pana prezydenta.

Rozmowy, które do tej pory przeważały, były właśnie rozmowami tej grupy osób i przebiegały przede wszystkim w formule dwustronnej, to znaczy prezydencji z poszczególnymi państwami. Taka była metoda. Punktem, do którego ta metoda miała doprowadzić, był z kolei bardzo ambitny cel, który do pewnego stopnia był z tą metodą sprzeczny, to znaczy te bardzo konwencjonalne rozmowy specyficznej grupy osób, przede wszystkim dwustronne, miały nam dać projekt konkluzji Rady Europejskiej zawierających mandat do zwołania konferencji międzyrządowej, czyli przejścia do klasycznej już formuły rewizji traktatów europejskich.

Dość nowa zatem forma, różna od zwyczajowo przyjętej, miała dać bardzo daleko idący efekt polityczny. W rezultacie, jak się wydaje, taka metoda nie do końca się sprawdziła. Rzeczywiście dzisiaj mamy sytuację, że tak naprawdę polityczne stanowiska państw członkowskich będą zaprezentowane dopiero jutro, bo dopiero jutro spotykają się osoby w pełnym gronie krajów członkowskich Unii Europejskiej i tam będą zaprezentowane ostateczne polityczne stanowiska wszystkich tych krajów wobec siebie nawzajem.

Pierwszą próbę tego właśnie politycznego spotkania krajów członkowskich mieliśmy w niedzielę i poniedziałek w czasie posiedzenia Rady Unii Europejskiej do spraw Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych, czyli GAERC, gdzie byli ministrowie spraw zagranicznych. Jak państwo senatorowie zapewne wiedzą z prasy, zaskoczeniem było na przykład dość twarde stanowisko Wielkiej Brytanii, zaprezentowane publicznie przez panią Margareth Beckett. Był to pierwszy raz, kiedy rzeczywiście Wielka Brytania powiedziała swoje bardzo ostre politycznie stanowisko w sprawie reformy traktatowej. Mówię o tym tylko dlatego, iż wiele głosów pojawiających się także w mediach, jakoby wszystko już było wiadome: że stanowiska wszystkich państw były oczywiste, że Polska jest wyłączona, że nie ma żadnego poparcia dla polskich postulatów, że jesteśmy izolowani, nie mają tak naprawdę podstawy w faktach, gdyż politycznie ostateczne stanowiska będą zaprezentowane dopiero jutro.

Rzeczywiście owe konkluzje Rady, o których będziemy rozmawiać od jutra, mają nas doprowadzić do zatwierdzenia mandatu mającego być podstawą prac konferencji międzyrządowej, która z kolei ma przyjąć konkluzję tejże konferencji w postaci zmian traktatowych.

Pierwszą ważną rzeczą, jeśli chodzi o projektowanie owej konferencji międzyrządowej, jest to, że jak wynika ze wstępnych projektów owego mandatu, nastąpiła jedna zasadnicza zmiana sytuacji, w jakiej się znajdujemy od początku tej debaty konstytucyjnej: konferencja międzyrządowa otrzyma mianowicie mandat do dokonania tradycyjnej rewizji traktatów wspólnotowych. Odchodzimy zatem od modelu konstytucyjnego, a dokonujemy tego, co się nazywa dekonstytucjonalizacją. Konferencja będzie pracowała nad rewizją obowiązujących traktatów, a zatem podstawą prac konferencji międzyrządowej będą obecnie istniejące traktaty: traktat akcesyjny do Unii Europejskiej w wersji po Nicei i traktat ustanawiający wspólnoty europejskie, TWE. To jest zasadnicza zmiana, dlatego że mówimy dzisiaj o transponowaniu, czy przenoszeniu, ustaleń traktatu konstytucyjnego do obowiązujących traktatów. A więc podstawą, punktem wyjścia, są obowiązujące traktaty. Czyli wychodzimy, my jako Polska, od sytuacji, w której obowiązuje Nicea, obowiązuje TWE, i konferencja międzyrządowa będzie dokonywała zmian w wyjściowej sytuacji obowiązującej dzisiaj. Nasza propozycja zmiany systemu głosowania w rzeczy samej może więc być uznana za wielce kompromisową, dlatego że podstawą są obowiązujące traktaty, czyli traktat TUE po traktacie nicejskim, gdzie Polska ma, jak państwo wiedzą, dwadzieścia siedem głosów przy dwudziestu dziewięciu głosach czterech największych państw. I Polska godzi się w swojej propozycji na zmianę traktatu nicejskiego. I to jest nasz kompromis. My się godzimy na odejście od Nicei.

Drugim ekstremum jest propozycja, która jest w traktacie konstytucyjnym: podwójnej większości opartej na państwach i liniowej proporcjonalności. Na to się nie godzimy. Proponujemy wobec powyższego wersję kompromisową pomiędzy tymi dwoma ekstremami. I to, co Polska zgłosiła, jest w rzeczy samej propozycją kompromisową. Oczywiście nie jest to jedyny nasz postulat. Polska zgłaszała także w toku dyskusji kwestię konieczności przedyskutowania kompetencji dzielonych, a zwłaszcza domniemania kompetencji w zakresie kompetencji dzielonych. Zgłaszaliśmy kwestię zwiększania zakresu głosowań większościowych, zgłaszaliśmy kwestię specjalnych klauzul bezpieczeństwa energetycznego, zgłaszaliśmy kwestię dekonstytucjonalizacji, czyli odejścia od pewnych elementów symbolicznych dla, że tak powiem, superpaństwa. A zatem postulaty polskie miały szerszą paletę.

Dzisiaj skupiamy się oczywiście na kwestii systemu głosowania, a to z racji tego, że inne elementy, które Polska zgłaszała, zgłaszały także inne kraje członkowskie i one, jak się wydaje, mają szansę znaleźć się w mandacie na negocjacje, czyli w pewnych modyfikacjach w czasie przenoszenia z konstytucyjnego traktatu do traktatów obecnie obowiązujących.

Wciąż jeszcze nie ma natomiast zgody na to, iżby w ramach tych modyfikacji przy rewizji obecnie obowiązujących traktatów podjąć także dyskusję o głosowaniu w Radzie Unii Europejskiej. I w tym zakresie prowadzimy cały czas rozmowy dające, jak się wydaje, przynajmniej pewną szansę na to, iżby ten temat znalazł się w przedmiocie dyskusji.

Panie Ministrze, ja mam gorącą prośbę, ponieważ chcielibyśmy dzisiaj uchwalić tę uchwałę. Wszystko, co pan mówi, jest bardzo ciekawe, tym niemniej chcielibyśmy się skoncentrować na dyskusji nad tymi dwoma projektami i usłyszeć, jakie jest stanowisko rządu co do jednej bądź drugiej propozycji przedstawionych tekstów, dlatego że chciałbym przystąpić do głosowania, żebyśmy mogli w miarę szybko zakończyć posiedzenie i głosować na plenum, żebyśmy mogli już dostarczyć tekst naszej delegacji. Dobrze by było, żebyśmy jakoś konkludowali. Jeśli więc można, bardzo proszę o przedstawienie stanowiska co do obu wersji tekstu jednolitego projektu tej uchwały.

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Tylko dlatego zacząłem mówić dłużej, że uważałem, iż jest moim obowiązkiem poinformowanie państwa o obecnym stanie rzeczy. Trudno mi występować w roli recenzenta tekstu uchwały i jego idei. Oczywiście będziemy wdzięczni, jeśli pojedziemy na szczyt europejski wyposażeni w jasne poparcie ze strony obu izb parlamentu, byśmy się mogli domagać pewnej formuły głosowania.

Jeśli miałbym uwagi czysto merytoryczno-redakcyjne, chciałbym zapytać, co państwo senatorowie rozumieją przez pojęcie "realny wpływ obywateli"? Formuła, którą stosuje rząd, jest formułą mówienia o równym wpływie obywateli. I to jest istota naszej propozycji, bo realny wpływ obywateli raczej oznaczałby na przykład większą rolę tego przed referendum europejskim czy w wypadku czegoś, czego my realnie nie zgłaszamy. My zgłaszamy postulat respektowania równego wpływu obywateli na decyzje.

Nie byłbym też chyba zwolennikiem, jeśli mogę tak powiedzieć, ostatniego akapitu w propozycji pana senatora Andrzejewskiego, znajduje się tam bardzo daleko idące stwierdzenie, a taka sytuacja może nie nastąpić. To znaczy może nie dojść do okoliczności, w których moglibyśmy nie dopuszczać do dyskusji na szczycie Rady Europejskiej. Jest to raczej pytanie o to, czy byśmy dopuścili do konferencji międzyrządowej, a nie do Rady, bo w Radzie Europejskiej na pewno będziemy o tym rozmawiać, tylko możemy zostać przegłosowani i być niedopuszczeni do tego, żeby ten temat stał się przedmiotem obrad konferencji międzyrządowej. Na posiedzeniu Rady Europejskiej ten temat na pewno stanie, dlatego że przedstawiciel Rzeczypospolitej, pan prezydent, po prostu o tym powie. W tym sensie nikt mu nie zabroni o tym mówić. Natomiast problem jest w tym, że może to się nie stać przedmiotem obrad czy wejść w skład mandatu na IJC. Należy więc z tego akapitu zrezygnować, a jeśli nie, to zawrzeć w nim modyfikację, jeżeli mogę wprowadzać taką korektę. Przepraszam.

Bardzo dziękuję za ten głos i uwagi do propozycji.

Bardzo proszę, pan senator Wittbrodt.

Dziękuję bardzo.

No właśnie, pan minister też zwracał uwagę na to, o czym mówiłem na początku. Dziękuję za to, co pan nam przedstawił, bo pierwszy raz słyszę, że fundamentem dyskusji mają być obecnie obowiązujące traktaty, a nie traktat konstytucyjny, bo to zmienia sytuację, zmienia w ogóle obraz. To po pierwsze.

Po drugie, ja mam więcej wątpliwości do tekstu pana senatora Mazurkiewicza, bo i te gwarancje... Pytałem o ten realny wpływ, a już w ogóle nie wiem, co znaczy unikanie tego tematu w debacie, kiedy nie było żadnej propozycji debaty, wobec tego to zdanie też mi przeszkadza.

Co do propozycji pana senatora Andrzejewskiego miałem wątpliwość dotyczącą ostatniego akapitu. Bo to jest sprawa konferencji międzyrządowej, która ustala tryb i sposób, w jaki dojdzie do tego, nad czym będzie debatowała, i myślę, że nam nic do tego. Ja, gdybym już miał przyjmować uchwałę, to widziałbym tekst senatora Andrzejewskiego bez ostatniego akapitu.

(Głos z sali: I z poprawką "realny" na "równy".)

Z poprawką "realny" na "równy".

Dziękuję bardzo.

Ponieważ uwagi były zgłoszone zarówno do jednego, jak i do drugiego projektu - pan senator Mazurkiewicz sygnalizuje mi, że te uwagi uwzględnia - oddam więc od razu głos panu senatorowi Mazurkiewiczowi, pamiętając, że zgłaszali się pan senator Michalak i pan marszałek Ziółkowski. Za chwilkę oddam głos, ale gdyby to miało dotyczyć tego samego, to myślę, że dobrze by było, żeby pan senator Mazurkiewicz zabrał głos jako pierwszy.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Jako człowiek kompromisu zawsze wychodzę naprzeciw postulatom, w związku z tym chciałbym złożyć autopoprawkę. Rzeczywiście słowo "realnego" należy zamienić na słowo "równego", tu pan minister miał rację. W toku dyskusji na posiedzeniu klubu myśmy weryfikowali różne zapisy, w tym również zdanie: "Uważamy, iż unikanie tego tematu nie rozwiązuje problemów". Wiemy, o co chodzi. Zapis może być kontrowersyjny, może budzić zastrzeżenia, proponuję więc to skreślić. Treść uchwały sama w sobie wyraża naszą intencję.

Ale tam była zgłoszona jeszcze jedna poprawka, bo Rada nie obraduje na posiedzeniu, tylko są to konferencje międzyrządowe. Posiedzenie Rady Europejskiej trzeba zmienić na konferencję międzyrządową.

W takim razie zmienimy to.

Uwaga techniczna. Ponieważ pracujemy nad tekstem uchwały, ja bym proponował, żeby jako zestawienie wniosków zrobić zestawienie tekstów jednolitych. Prosiłbym, żeby autorzy, zarówno autor projektu pierwotnego, pan senator Mazurkiewicz... No i tu mamy problem techniczny, związany z panem senatorem Andrzejewskim, który - mam sygnał - dojeżdża i za chwilkę ma przybyć, nie możemy natomiast ze względów regulaminowych sami wprowadzić autopoprawki, chyba że ktoś przyjmie jako wniosek tekst jednolity na bazie tekstu pana senatora Andrzejewskiego i złoży go, po zmodyfikowaniu, jako własną poprawkę, tak jak to sugeruje, wydaje się, pan senator Wittbrodt. Ale bardzo bym prosił o zgłoszenie tego w formie zestawienia wniosków.

Tymczasem bardzo proszę o zabranie głosu pana senatora Michalaka, a później pana senatora Ziółkowskiego. I jeszcze zgłaszają się do dyskusji pan minister oraz pan senator Niesiołowski. Bardzo bym prosił, żebyśmy powoli wyczerpywali temat i kończyli wypowiedzi konkluzjami, żebyśmy mogli przystąpić do zestawienia wniosków.

Bardzo proszę, pan senator Michalak.

Ja bym się oparł na tekście senatora Mazurkiewicza jako pierwotnym. I tu, jak pan minister sugerował, proponowałbym, żeby koniecznie padło jedno zdanie: iż polski rząd zaproponował kompromisowe rozwiązanie tego problemu. To by nastąpiło po słowie "państwami członkowskimi". To jedna rzecz.

Tu autor zrezygnował ze zdania: "Uważamy, iż unikanie tego tematu nie rozwiązuje problemu". Skreśliłbym to zdanie -zaraz dam to na piśmie - w to miejsce zaś wstawiłbym akapit z propozycji pana senatora Andrzejewskiego, bo to jest ważne rozróżnienie między tymi indywidualnymi prawami a równowagą między państwami członkowskimi. I wprowadziłbym tam zdanie: "Zmiany muszą uwzględniać równowagę decyzyjną państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie ich dotyczącym jako podmiotów prawa międzynarodowego". To wstawiłbym w miejsce skreślonego zdania o unikaniu. Dam to na piśmie.

Bardzo proszę.

Ponieważ państwo mają na piśmie teksty projektów uchwał, jeżeli więc wnoszą państwo tego typu poprawki, bardzo proszę o złożenie ich jako tekstów jednolitych z uwzględnieniem poprawek, które państwo proponują, bo inaczej nie poradzimy sobie technicznie.

Bardzo proszę, pan marszałek Ziółkowski.

Proszę państwa, najpierw chciałbym powiedzieć, że generalnie popieram ten projekt uchwały, mimo że na początku miałem takie same wątpliwości jak pan przewodniczący Wittbrodt.

Chcę tylko powiedzieć panu ministrowi, że nie traktuję podwójnej większości jako rozwiązania skrajnego. Tam jest ilościowa proporcjonalność, jeśli chodzi o liczbę ludności, a po drugie, jest liczba krajów. To jest tak jak w Senacie amerykańskim, to znaczy w całym parlamencie, tylko w Izbie Reprezentantów jest liczba ludności, a w Senacie każdy kraj ma taki sam głos, czyli to jest trochę wyważone. Niezależnie od tego uważam, że myśmy powinni taką uchwałę przyjąć. Zgadzam się też z kierunkiem wszystkich poprawek, które zostały tu sformułowane, czyli ze zmianę "realnego" na "równego". W sumie można te teksty połączyć, zarówno tekst pana senatora Andrzejewskiego... Ja już nie chcę tu zgłaszać dokładnych poprawek, ponieważ to wprowadza możliwość negocjacji, a nie umierania za cokolwiek, przeciwko czemu byłem zdecydowanie przeciwny. Popieram to i uważam, że wszystko jedno, jak dokładnie będzie to sformułowane, popieram poprawki szczegółowe, które zostały tu zgłoszone i mogę się z czystym sumieniem i z przekonaniem pod tym podpisać.

Dziękuję uprzejmie.

Poproszę pana senatora Wittbrodta.

Pamiętam, że zgłaszał się pan minister, ale myślę, że najpierw spróbujemy... Pan senator Niesiołowski również jest zapisany do głosu, ale bardzo proszę w takiej kolejności: pan senator Wittbrodt, później pan senator Niesiołowski.

Dziękuję.

Ja w kwestii propozycji pana senatora Michalaka, bo pan proponuje, żeby dopisać, iż Polska zgłasza wersję kompromisową. Proszę państwa, co to jest wersja kompromisowa? Jest to wersja, która zostaje przyjęta w drodze kompromisu przez tych, którzy decydują o kompromisie. Czyli my nie możemy w tej chwili stwierdzać, że jest to wersja kompromisowa, tylko możemy co najwyżej powiedzieć, iż jest to propozycja, która zmierza do... Natomiast kompromisowa wersja to będzie ta, która byłaby przyjęta na IJC.

Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę, pan senator Niesiołowski.

Przepraszam za spóźnienie. Nie zdążyłem, bo miałem inne spotkanie i to w ostatniej chwili. Jeszcze raz panów przewodniczących i uczestników bardzo przepraszam.

Uważam, że lepszy jest tekst pana senatora Mazurkiewicza. Opowiadam się za tym tekstem. Uważam, i to jest propozycja skierowana do pana przewodniczącego, że najpierw należy przegłosować jeden z dwóch tekstów. Zgłaszam taką propozycję formalną, chyba że pan przewodniczący zechce inaczej procedować. To byłoby najwygodniejsze. Przede wszystkim tekst jest krótszy. Nie będę go nawet zachwalał, bo nie chodzi mi o to, żeby się pastwić nad tekstem senatora Andrzejewskiego, ale przede wszystkim tekst jest krótszy, bardziej rzeczowy. I to wystarczy. Jeżeli pan senator Mazurkiewicz wycofuje to zdanie, jako że ono rzeczywiście było niefortunne, to właściwie nie ma o czym dyskutować, z jednym wyjątkiem. Uwaga dotyczy pierwszego zdania i w jednym, i w drugim tekście. Zawarte jest tam stwierdzenie, napisali tak autorzy, że system ustanowiony przez Traktat Nicejski jest gwarancją realizacji zasady solidarności itd. Jest w tym pewna niekonsekwencja. Skoro jest gwarancją, to dlaczego...

Panie Senatorze, o tym była już mowa w czasie pana nieobecności. Zwrócono na to uwagę.

(Senator Stefan Niesiołowski: Ale czy to zostało zmienione?)

Panie Senatorze, jeszcze nie. Nie możemy też zrobić tego, co pan zaproponował, a mianowicie przegłosować jednego tekstu, dlatego że możemy głosować tylko nad konkretnymi poprawkami i zestawieniem wniosków.

(Senator Stefan Niesiołowski: Chcę zaproponować poprawkę. Proponuję poprawkę.)

Dlatego tłumaczyłem, jaki będzie tryb procedowania. Jest on zgodny z regulaminem. W związku z tym musimy zestawić wnioski.

(Senator Stefan Niesiołowski: Właśnie chciałem złożyć poprawkę.)

Byłoby najkorzystniej od strony techniczno-legislacyjnej, gdyby poprawki były przedstawiane w formie tekstu jednolitego. Oczywiście każdy tekst - jeden został zgłoszony przez senatora Mazurkiewicza - i każda poprawka mogą być zgłoszone jako tekst jednolity, oparty na jednym bądź drugim tekście. Proszę, żeby przedstawiać poprawki w takiej formie.

(Senator Stefan Niesiołowski: Chciałbym zgłosić tę poprawkę.)

To bardzo proszę odczytać pełny tekst pana poprawki.

W takim razie proponuję zmienić dwa wyrazy, bo po co mam czytać cały tekst, skoro chcę zastąpić je jednym słowem.

(Przewodniczący Janusz Gałkowski: To które wyrazy...)

Proponuję mianowicie w tekście...

Którego tekstu to dotyczy, Panie Senatorze?

Tekstu senatora Mazurkiewicza. Mówiłem już, że jest lepszy. Proponuję następujące sformułowanie: Traktat Nicejski z 11 grudnia 2000 r. służy - zamiast: jest gwarancją - realizacji zasady itd. To jest drobna zmiana, ale moim zdaniem jest ona potrzebna, bo wyraz "służy" - nie chcę powtarzać argumentów - jest po prostu lepszy niż wyrazy "jest gwarancją". Jeżeli bowiem jest gwarancją, to dlaczego od tego odchodzimy?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Dziękuję bardzo.

Tymczasem dokooptował do nas pan senator Andrzejewski, autor projektu poprawki zgłoszonej w formie tekstu jednolitego. Przedstawione zostały pewne uwagi, a więc aby dać czas panu senatorowi na zapoznanie się z wersją, która jest tu opracowywana w bólach jako tekst jednolity, bardzo proszę pana ministra o zabranie głosu, ale konkretnie na temat tekstów, nad którymi pracujemy.

Proszę bardzo.

Panie Przewodniczący, Szanowni Państwo, generalna uwaga jest taka, że w przypadku tego typu uchwał, jeśli mogę sugerować takie rzeczy, lepsza jest oszczędność w słowach. Im mniej słów konkretnych, tym lepiej, dlatego że potem można doprowadzić do niepotrzebnych sprzeczności. Rzeczywiście im klarowniejsza jest uchwała, im mniej słów zawiera, tym jest lepsza.

Jeśli chodzi o głos pana senatora Wittbrodta, wydaje mi się, że ten tekst jest tekstem właściwym z punktu widzenia zdania o Radzie Europejskiej, bo rzeczywiście tu chodzi o to, że na posiedzeniu rady będą się toczyły prace nad mandatem dla IGC. Rzeczywiście ten tekst mówi o stanowisku Polski na posiedzeniu Rady Europejskiej. Moglibyśmy w ogóle wyrzucić część tekstu i powiedzieć: w pracach nad mandatem, ale wydaje mi się, że merytorycznie to zdanie jest zdaniem właściwym.

Dziękuję bardzo.

Proszę państwa, mam propozycję, ażeby najpierw pan senator Andrzejewski, jeśli jest gotowy, przedstawił swoją wersję poprawki jako tekstu jednolitego, z uwzględnieniem zgłoszonych uwag, o ile uzna, że należy je uwzględnić, a następnie byłby odczytany tekst jednolity jako poprawka. Nie wiem, czy ona zostanie zapisana konkretnie jako poprawka któregoś z senatorów, czy też jako autopoprawka senatora Mazurkiewicza. To pozostawiam panom senatorom do dyskusji.

Widzę, że pan senator Jaroch chce zabrać głos, bardzo proszę.

Chciałbym uzupełnić. Ja również sugerowałbym, aby pominąć sformułowanie: jest gwarancją, ale proponowałbym, aby w tym samym zdaniu - po to, by uniknąć niezręcznej zbitki: potwierdzając, stwierdza - wyraz: stwierdza zastąpić wyrazem: uznaje.

(Przewodniczący Janusz Gałkowski: W którym tekście, Panie Senatorze?)

W pierwszym zdaniu. To jest w trzeciej linijce tekstu.

(Przewodniczący Janusz Gałkowski: Ale którego tekstu?)

Chodzi o tekst pana senatora Mazurkiewicza. Uznaję, iż jest on bardziej zwięzły.

Dziękuję bardzo.

Proszę państwa, podzielam pogląd pana ministra w sprawach dotyczących stosunków międzynarodowych. Dyplomacja często polega na tym, żeby używać słów oszczędnie. Nie daje to podstaw do tego, aby poszerzać zakres przedmiotowy dyskusji nad tym, co kto rozumiał. W związku z tym bardzo proszę o oszczędność słów, żebyśmy zdążyli, ponieważ chcemy skończyć, a przerwa jest ogłoszona do wpół do, wobec czego mamy jeszcze pięć minut.

Bardzo proszę, pan senator Andrzejewski.

Proszę o odczytanie tekstu poprawki.

Wprowadziłbym dwie zmiany do tej poprawki. Mianowicie, tak jak państwo proponowaliście, wyraz "realnego" zastąpiłbym wyrazem "równego", a więc zapisalibyśmy: równego wpływu. To po pierwsze. Po drugie, myślę, że pozytywne stwierdzenie jest zawsze lepsze niż negatywne: Senat Rzeczypospolitej Polskiej uznaje za celowe dopuszczenie do dyskusji. Przecież to nie jest problem weta. Problem może istnieć tylko wtedy, gdy sprawa nie zostanie otwarta. My nie przesądzamy, czy to będzie pierwiastek, czy co innego i czy to będzie zróżnicowane w zależności od tego...

Rozumiem, Panie Senatorze. Czy są tylko te dwie zmiany?

Na razie tak, bo nie widzę w tej chwili możliwości dalszego weryfikowania. Wydaje mi się, że tekst powinien być taki. Mogę go przeczytać.

Nie, Panie Senatorze, to są drobne zmiany.

Prosiłbym, aby w drugim akapicie dokonać zmiany wyrazu "realnego". Chodzi o sformułowanie dotyczące zapewnienia obywatelom wszystkich państw członkowskich realnego wpływu na podejmowane decyzje. Bardzo istotne jest powiedzenie o podwójnym charakterze. Wydaje mi się, że państwo to wychwyciliście i podkreśliliście. Chodzi o równy wpływ państw członkowskich. Tu byłaby zasadna podwójna większość. I inna metoda, jeżeli chodzi o decyzje państw członków w zakresie dotyczącym podmiotów prawa międzynarodowego. To jest novum, które proponuję. Chodzi o to żeby Senat jednak tę dystynkcję uwzględnił, bo na pewno, jeżeli chodzi o każdego obywatela...

Rozumiem, że przedstawia pan uzasadnienie do akapitu drugiego swojej propozycji.

Tak jest. Ponadto musi być respektowane to, że nie jest tak, iż istnieje tylko stan zerowy, fundament, który zmieniamy, zasada pacta sunt servanda, ale istnieją dwie zasady, jest także zasada rebus sic stantibus dla warunków, w których umowy zostały zawarte. Zmieniły się warunki, w których został zawarty Traktat Nicejski, trzeba jednak uzasadnić charakter zmiany. My wiemy, że chodzi o podmiotowość Unii Europejskiej, mówiąc w skrócie, oczywiście. Dla nas na pewno najistotniejsze jest to, co stanowi interwencję przed podjęciem uchwały, a więc celowe dopuszczenie do dyskusji, bo jak na razie nie ma dyskusji, jest tylko przyjęcie albo odrzucenie wersji z traktatu. Dlatego uważam, że ten ostatni akapit...

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Słyszę, że panowie mówicie, iż to jest niecelowe. Wydaje mi się, że jest celowe. Senat uznaje - bo to jest postulat - za celowe dopuszczenie do dyskusji na szczycie Rady Europejskiej w przedmiocie sposobu zmiany obecnie obowiązujących zasad po wysłuchaniu - nie będzie bez wysłuchania, lecz po wysłuchaniu - i rozważeniu w trybie negocjacji propozycji i argumentacji.

Panie Senatorze, pozwolę sobie oddać głos panu senatorowi Mazurkiewiczowi, jeśli jest gotowy.

(Senator Piotr Andrzejewski: Chciałbym odczytać ten ostatni akapit. Czy mam go nie odczytywać?)

Bardzo proszę, Panie Senatorze, ale ponieważ pan na bieżąco wprowadza dalsze zmiany, to chciałem pozwolić panu senatorowi zabrać głos.

(Senator Piotr Andrzejewski: A jak mam inaczej je wprowadzać, jeśli nie na bieżąco? Jest jakiś inny tryb?)

Nie, Panie Senatorze. Jest taki tryb, że jeżeli się ma gotowy tekst, to się go odczytuje.

(Senator Piotr Andrzejewski: Proszę bardzo, odczytam państwu.)

Bardzo proszę.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej - czytam tylko ostatni akapit - uznaje za celowe dopuszczenie do dyskusji na szczycie Rady Europejskiej w przedmiocie sposobu zmiany obecnie obowiązujących zasad po wysłuchaniu i rozważeniu w trybie negocjacyjnym propozycji i argumentacji każdego z państw członków Unii Europejskiej na wspólnym forum.

Dziękuję bardzo.

Może nie zrozumiałem. Myślałem, że pan jeszcze chce rozwijać swoje zmiany.

Proszę państwa, za chwilę poproszę Biuro Legislacyjne o odpowiedź, czy jest zapisany tekst poprawki pana senatora Andrzejewskiego w takiej wersji, którą można przedstawić w zestawieniu wniosków. Teraz poproszę...

Przepraszam bardzo. Pan senator Andrzejewski nie słyszał wypowiedzi pana ministra dotyczącej ostatniego akapitu, sugerującej, że zamieszczenie takiej treści naruszałoby pewien, powiedziałbym, ład, porządek i zwyczaje.

Panie Senatorze, to nie jest wniosek formalny. Z całą pewnością jest pewien problem, ponieważ pan senator Andrzejewski nie był obecny na całej dyskusji, ale mimo wszystko, proszę państwa, nie dopuszczam do dalszej dyskusji.

Bardzo proszę o przedstawienie...

Panie Przewodniczący, zgłaszam wniosek formalny. Pan senator Andrzejewski odczytał swoją poprawkę i teraz powinniśmy przegłosować, czy ją przyjmujemy, czy nie.

Ale jeszcze nie odczytał tekstu jednolitego poprawki pan senator Mazurkiewicz i dlatego najpierw poproszę...

Zaraz, zaraz, Panie Przewodniczący. Został złożony tekst zaproponowany przez senatora Mazurkiewicza. To, czy senator Mazurkiewicz wnosi do tego tekstu autopoprawki, czy nie, to jest inna sprawa. Odrębnym wnioskiem jest wniosek pana senatora Andrzejewskiego. Teraz powinniśmy to przegłosować. Będziemy mieli jasność, nad którym tekstem pracujemy. Jeżeli przyjmiemy poprawkę senatora Andrzejewskiego, to posiedzenie zostanie zakończone. Jeżeli ją odrzucimy, to nadal będziemy pracowali nad tekstem pana senatora Mazurkiewicza.

Nie, Panie Senatorze. Mogę się mylić, w związku z tym oddam głos przedstawicielce Biura Legislacyjnego, żeby wyjaśniła tę kwestię proceduralną, bo wydaje mi się, że pan senator nie do końca ma rację.

Bardzo proszę Biuro Legislacyjne.

Proszę państwa, po posiedzeniu komisji zamieszczone zostaną w zestawieniu wniosków wszystkie poprawki zgłoszone przez senatorów. Zaakceptowanie jednej z poprawek przez połączone komisje nie spowoduje tego, że w zestawieniu wniosków nie będzie innych propozycji. Na posiedzenie plenarne Senatu zostanie skierowane zestawienie zawierające wszystkie propozycje przedstawione na posiedzeniu połączonych komisji.

Dziękuję bardzo za to wyjaśnienie.

W związku z tym, Panie Senatorze, propozycja pana senatora Andrzejewskiego będzie przedstawiona w zestawieniu wniosków jako poprawka zgłoszona przez senatora...

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Bardzo proszę, Biuro Legislacyjne.

Proszę zwrócić uwagę na kwestię ustalenia przez komisje kolejności poprawek w zestawieniu wniosków.

Na chwilę obecną nie wiemy jeszcze, ile będzie poprawek. Jeżeli będzie więcej poprawek niż jedna, to ustalimy kolejność.

Bardzo proszę, pan senator Mazurkiewicz.

Proszę państwa, żeby ułatwić wszystkim pracę, chciałbym od razu wnieść autopoprawki i wtedy będziemy mieli jasność, nad czym pracujemy. Otóż pierwsza propozycja dotyczy zastąpienia, na co zwrócił uwagę pan senator Niesiołowski, wyrazów "jest gwarancją" wyrazem "służy". Zapis byłby następujący: Traktat Nicejski służy realizacji zasady solidarności.

W kolejnym zdaniu wyraz "realnego" zastępujemy wyrazem "równego" oraz skreślamy zdanie "Uważamy, iż unikanie tego tematu nie rozwiązuje problemu. To zdanie znika.

Następna sugestia, którą chciałbym uwzględnić, sugestia pana senatora Wittbrodta, dotyczy tego, aby ostatnie zdanie uzyskało brzmienie: Od polskiej delegacji Senat RP oczekuje skutecznej obrony tych zasad, czyli skreślamy wyrazy "uczestniczącej w" i tak dalej. Będzie to prostsze i bardziej czyste.

(Starszy Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Sulkowska: Czy może pan przeczytać to ostatnie zdanie, Panie Senatorze?)

Ostatnie zdanie brzmi: Od polskiej delegacji Senat RP oczekuje skutecznej obrony tych zasad w pracach nad mandatem i tak dalej, czyli skreślamy wyrazy "uczestniczącej w posiedzeniu" i tak dalej.

(Głos z sali: I "uznaje" zamiast "stwierdza".)

I "uznaje" zamiast "stwierdza".

Pan senator Paweł Michalak złożył natomiast dwie poprawki, które również chciałbym uwzględnić. To byłby tekst jednolity po wprowadzeniu moich poprawek, to natomiast, co pan...

(Głos z sali: Może od razu tekst jednolity.)

Ale to komisja musi...

Panie Senatorze, musimy to przygotować jako zestawienie wniosków. Widzę, że będą w takim razie dwie poprawki. Jedna poprawka, w kolejności wpływu, pana senatora Andrzejewskiego, oraz druga poprawka. Pozostaje do rozważenia, czy przyjmiemy to jako autopoprawkę pana senatora Mazurkiewicza, czy jako poprawkę pana senatora Michalaka w formie tekstu jednolitego, czy jako wspólną waszą poprawkę w formie tekstu jednolitego.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Pan senator Michalak zaproponował, aby do tekstu, którego jestem autorem, wprowadzić następującą zmianę. Pod koniec pierwszego akapitu byłoby zdanie w brzmieniu: Rząd polski zaproponował rozwiązanie tego problemu, które może być kompromisem.

Przepraszam, Panie Senatorze, bo nie wiem, w którym miejscu ma być to ostatnie zdanie.

(Senator Paweł Michalak: W miejscu wykreślonego zdania. To jest część tego, co pan senator Andrzejewski...)

A, w miejscu wykreślonego zdania, które zaczynało się od słów: Uważamy, że unikanie tego tematu... To zdanie byłoby usunięte. Pan senator proponuje zapis: Zmiany muszą uwzględnić równowagę decyzji państw członków Unii Europejskiej w zakresie ich dotyczącym jako podmiotów prawa międzynarodowego.

(Senator Paweł Michalak: Zdanie z tekstu pana senatora Andrzejewskiego.)

Dobrze, w takim razie prosiłbym, jeżeli to ma być wspólna poprawka pana senatora Michalaka i pana senatora Mazurkiewicza przedstawiona jako tekst jednolity, bo rozumiem, że taka jest intencja, o odczytanie całego tekstu tej poprawki.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bardzo proszę, pani z Biura Legislacyjnego.

Panie Przewodniczący, bardzo bym prosiła o odczytanie jeszcze raz poprawki pana senatora Mazurkiewicza, która będzie zmierzała do nadania nowego brzmienia uchwale. Proponuję, ażeby unikać w tekście zaproponowanym przez pana senatora skrótów, czyli aby skróty: UE i RP zastąpić pełnymi wyrazami. Ponadto proponuję, aby w ostatnim akapicie wyraz "opublikowaniu" zastąpić wyrazem "ogłoszeniu".

Dziękuję bardzo.

Pan senator Niesiołowski...

(Senator Stefan Niesiołowski: Czy mogę...)

Bardzo proszę.

Czy mogę prosić o powtórzenie ostatniego zdania, gdyby pan był uprzejmy? Ostatnie zdanie, które pan był uprzejmy zacytować, to jest nowe zdanie.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Panie Senatorze, myślę, że jak będziemy mieli już opracowany cały tekst jednolity, to odczytamy go w całości. Tak będzie po prostu łatwiej.

Ale ja jestem przeciwny temu zdaniu. Chciałbym je odrzucić w tym momencie.

Aha, dobrze. To bardzo proszę pana senatora Michalaka o odczytanie.

Jedno zdanie. Chciałbym uzasadnić, dlaczego jestem przeciwny. Gdyby pan był uprzejmy jeszcze raz to zdanie odczytać albo wskazać je w tekście, to prosiłbym, bo pan tak szybko mówił, że nie mogę tego znaleźć.

W tekście tego nie ma, bo to jest uzupełnienie.

(Senator Stefan Niesiołowski: Podobno jest to gdzieś w tekście.)

(Głos z sali: Jest w tym tekście)

(Głos z sali: Nie ma tego w tekście.)

(Głos z sali: To jest w tekście. Wykreślamy zdanie.)

(Senator Stefan Niesiołowski: Mówimy o tym nowym zdaniu, które pan przeczytał.)

(Brak nagrania)

...Unii Europejskiej w zakresie ich dotyczącym jako podmiotów prawa międzynarodowego.

To ja nie bardzo widzę różnicę między tym zdaniem a zapisem w pierwszym akapicie: powinny respektować postulat zachowania równowagi. To przecież jest. W tekście senatora Mazurkiewicza to jest. Nie bardzo wiem, jaki jest sens tej zmiany. Po co pan to zmienia? Przecież to jest dokładnie to samo. Na tej podstawie jestem przeciwny wprowadzaniu zdania, które jest powtórzeniem.

Dziękuję bardzo.

Panie Senatorze - zwracam się do pana senatora Mazurkiewicza - bardzo proszę o zastanowienie się wspólnie z panem senatorem Michalakiem...

Panie Przewodniczący, przedstawię koncepcję. Niech wszystkie autopoprawki, które zgłosiłem, uwzględniające głosy w dyskusji, będą traktowane jako tekst jednolity, a poprawka pana senatora Andrzejewskiego czy poprawka pana senatora Michalaka niech będzie poddana pod głosowanie oddzielnie. Wtedy będziemy mieli jasność sytuacji.

Rozumiem, dziękuję.

W takim razie bardzo proszę pana senatora Michalaka, aby tekst jednolity swojej poprawki...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Panie Senatorze, bardzo proszę, żebyśmy mogli głosować nad poprawką pana senatora w całości jako nad tekstem jednolitym, bo rozumiem, że to będzie tekst jednolity wyłącznie pana poprawki. Bardzo proszę o przedstawienie w tej chwili i odczytanie jej w całości.

Z tym, że to będzie uzupełnienie tekstu pana Mazurkiewicza.

Rozumiem, że na podstawie tekstu...

(Senator Paweł Michalak: ...senatora Mazurkiewicza.)

...z uzupełnieniami i autopoprawkami pana senatora Mazurkiewicza.

(Senator Paweł Michalak: I to jest to rozróżnienie, o które chodziło panu senatorowi Andrzejewskiemu.)

Proponuje pan dodać tekst i bardzo proszę w tej chwili powiedzieć, po którym zdaniu, w którym akapicie oraz jaki tekst.

Jeszcze jedno zdanie tytułem wyjaśnienia senatorowi Niesiołowskiemu. W tekście pana senatora Mazurkiewicza jest zapis: z dążeniem do zapewnienia obywatelom wszystkich państw członkowskich równego wpływu na podejmowane decyzje. Oprócz zapewnienia obywatelom równego wpływu proponuję zapisać - to jest z tekstu pana senatora Andrzejewskiego - że zmiany muszą uwzględniać równowagę decyzyjną państw członków Unii Europejskiej w zakresie ich dotyczącym jako podmiotów prawa międzynarodowego. Rozróżnienie między obywatelami i podmiotowością państw.

Rozumiem, Panie Senatorze. Teraz proszę o odczytanie, w którym akapicie, po którym zdaniu mamy dodać zdanie, i o jakiej treści, żebyśmy mieli jasność i nie popełnili błędu.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Proszę nie przeszkadzać.

Po wyrazach: równego wpływu na podejmowane decyzje jest kropka. I w tym miejscu po kropce byłoby: Zmiany muszą uwzględniać równowagę decyzyjną państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie ich dotyczącym jako podmiotów prawa międzynarodowego.

(Przewodniczący Janusz Gałkowski: Wolniej, wolniej, Panie Senatorze. Jeszcze raz.)

Zmiany muszą uwzględniać...

Panie Senatorze, pan czyta, a pani z Biura Legislacyjnego zapisuje. Jeżeli będzie pan tak szybko czytał, to poproszę o przedstawienie poprawki na piśmie. Bardzo proszę, aby pan czytał wolno, żeby pani z Biura Legislacyjnego mogła zapisać, skoro pan tylko odczytuje.

Zmiany muszą uwzględniać równowagę decyzyjną...

Proszę chwilę poczekać. Bardzo proszę dalej.

... państw członków Unii Europejskiej...

Momencik. Bardzo proszę dalej.

...w zakresie ich dotyczącym jako podmiotów prawa międzynarodowego.

(Głos z sali: Ale błagam, raczej niech będzie: powinny, a nie: muszą, Panie Senatorze, bo musi to na Rusi, wie pan.)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Powinny, dobrze.

Powinny, tak?

(Senator Paweł Michalak: Tak.)

Dobrze, proszę państwa, dla pełnej jasności panów senatorów zapytam Biuro Legislacyjne, czy jesteśmy w stanie...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie jesteśmy w stanie odczytać w tej chwili tekstu jednolitego. Czy panowie senatorowie macie na tyle wyrobiony pogląd na temat tekstu, żebyśmy mogli głosować mimo braku odczytania tekstów jednolitych?

(Głosy z sali: Mamy.)

(Senator Edmund Wittbrodt: Ja mogę to odczytać.)

Bardzo proszę pana senatora Wittbrodta o odczytanie tekstu jednolitego.

Proszę bardzo.

Podstawą jest tekst pana senatora Mazurkiewicza. Będzie to brzmiało tak: Senat Rzeczypospolitej Polskiej, potwierdzając, że system głosów ważonych w Radzie Unii Europejskiej ustanowiony przez Traktat Nicejski 11 grudnia 2000 r. służy realizacji zasady solidarności wewnątrz Unii Europejskiej, uznaje, że jakiekolwiek zmiany w tym systemie powinny respektować postulat zachowania równowagi w procesie decyzyjnym między dużymi, średnimi i małymi państwami członkowskimi.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej oczekuje również, że ewentualne zmiany w obowiązującym systemie głosowań nie będą pozostawały w sprzeczności z dążeniem do zapewnienia obywatelom wszystkich państw członkowskich równego wpływu na podejmowane decyzje. Zmiany powinny uwzględniać równowagę decyzyjną państw członków Unii Europejskiej w zakresie ich dotyczącym jako podmiotów prawa międzynarodowego.

Od polskiej delegacji Senat Rzeczypospolitej Polskiej oczekuje skutecznej obrony tych zasad w pracach nad mandatem dla Konferencji Międzyrządowej zwołanej w sprawie reformy traktatowej.

I ostatnie zdanie: Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Czy pan senator Michalak potwierdza, że to jest tekst jego poprawki?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Proszę państwa, w związku z tym jest tekst pierwotny pana senatora Mazurkiewicza, przedstawiony jako projekt w druku nr 472, i są dwie poprawki: poprawka pierwsza, pana senatora Andrzejewskiego, która w tekście jednolitym została...

(Senator Piotr Andrzejewski: Czy mogę przeczytać ten tekst? Bardzo bym prosił, bo została jeszcze w nim naniesiona uwaga przedstawiciela ministerstwa.)

Bardzo proszę, pan senator Andrzejewski odczyta tekst jednolity.

Treść uchwały otrzymuje brzmienie: Senat Rzeczypospolitej Polskiej, potwierdzając, że system głosów ważonych w Radzie Unii Europejskiej ustanowiony przez Traktat Nicejski z dnia 11 grudnia 2000 r. jest gwarancją realizacji zasady solidarności wewnątrz Unii Europejskiej, stwierdza, że jakiekolwiek zmiany w tym systemie powinny respektować postulat równości państw stron w procesie decyzyjnym.

Akapit drugi: Senat Rzeczypospolitej Polskiej oczekuje również, że ewentualne zmiany w obowiązującym systemie głosowań nie będą pozostawały w sprzeczności z dążeniem do zapewnienia obywatelom wszystkich państw członkowskich równego wpływu na podejmowane decyzje w zakresie dotyczącym ich praw indywidualnych, ale będą uwzględniały - w myśl zasady pacta sunt servanda - równowagę decyzyjną państw członków Unii w zakresie ich dotyczącym jako podmiotów prawa międzynarodowego. Rozróżnienie między obywatelami a państwami.

Trzeci akapit: Od polskiej delegacji uczestniczącej w posiedzeniu Rady Europejskiej Senat Rzeczypospolitej Polskiej oczekuje skutecznej obrony tych zasad w pracach nad mandatem dla Konferencji Międzyrządowej zwołanej w sprawie reformy traktatowej.

I tu będzie zmiana: Senat Rzeczypospolitej Polskiej uznaje za celowe dopuszczenie - nie na szczycie, lecz na konferencji, bo o nią chodzi - na Konferencji Międzyrządowej do dyskusji w przedmiocie sposobu zmiany obecnie obowiązujących zasad po wysłuchaniu i rozważeniu w trybie negocjacyjnym propozycji i argumentacji każdego z państw członków Unii Europejskiej na wspólnym forum. Koniec.

I jeszcze: uchwała podlega ogłoszeniu...

(Senator Piotr Andrzejewski: Prosiłbym jeszcze, żeby Biuro Legislacyjne uwzględniło to...)

Przepraszam, Panie Senatorze. Jeśli pan odczytuje cały tekst, to również należy odczytać ostatnie zdanie: Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej...

(Senator Piotr Andrzejewski: Tak, uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym...)

Pan powiedział: koniec, więc chodzi o to, żeby to nie zostało źle zrozumiane.

Nie, nie, przepraszam. Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Uwaga dla Biura Legislacyjnego: tam, gdzie mówimy o szczycie Rady Europejskiej, odnosi się to na tym posiedzeniu rady do Konferencji Międzyrządowej, w związku z tym tu powinien być adres: Konferencja Międzyrządowa, na co słusznie zwrócił uwagę pan wiceminister. Brzmiałoby to tak: Senat Rzeczypospolitej uznaje za celowe dopuszczenie do dyskusji na Konferencji Międzyrządowej. To dotyczy tego, czego nie możemy załatwić w tej chwili.

Dobrze, dziękuję bardzo.

Został odczytany tekst jednolity. Nie dopuszczam już do żadnych zmian w tekstach. W poprawce pana senatora Andrzejewskiego został odczytany tekst jednolity. Poprawka pana senatora Michalaka też została odczytana jako tekst jednolity. Jest również tekst jednolity jako poprawka pana senatora Mazurkiewicza.

Bardzo proszę, jeszcze pan senator chce zabrać głos, tak?

Proszę, pan senator Wittbrodt.

Chciałbym się zwrócić do pana senatora Andrzejewskiego. Dyskutując poprzednio, zamieniliśmy w pierwszym akapicie wyrazy "jest gwarancją" na wyraz "służy". Być może warto byłoby zapisać: służy realizacji zasady, a nie: jest gwarancją, dlatego że tak przyjmowaliśmy.

(Senator Piotr Andrzejewski: Bardzo proszę, jeżeli taka jest wola, to lepsze jest to sformułowanie. Proszę bardzo, gdzie to ma być?)

Dziękuję bardzo.

Proszę państwa, przed przystąpieniem do głosowania zamykam dyskusję.

Udzielam jeszcze głosu przedstawicielowi Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Potem będę już tylko poddawał pod głosowanie.

Bardzo proszę, pan Krzysztof Szczerski.

Szanowny Panie Przewodniczący, Szanowni Państwo, mam jedną uwagę techniczną. Prosiłbym, żeby wyrazy: Konferencja Międzyrządowa były pisane dużymi literami, bo to jest nazwa własna. To nie jest jakaś konferencja, lecz to jest nazwa własna.

Dziękuję bardzo za tę uwagę.

Proszę państwa, przystępujemy do głosowania.

Najpierw zostaną poddane pod głosowanie poprawki. Będziemy głosowali w kolejności. Trudno mówić, która poprawka jest dalej idąca, w związku z tym poddam pod głosowanie według kolejności wpływu. Pierwszą poprawką będzie poprawka pana senatora Andrzejewskiego, drugą poprawką będzie poprawka pana senatora Mazurkiewicza, która została przez niego odczytana jako tekst jednolity. Poprawka trzecia w zasadzie oparta jest na tym tekście, uzupełnionym o zdanie, które zaproponował pan senator Michalak, a tekst jednolity odczytał pan senator Wittbrodt.

(Senator Stefan Niesiołowski: Czy można?)

Nie, już zamknąłem dyskusję, nie ma pytań.

(Senator Stefan Niesiołowski: Ale w kwestii formalnej.)

W kwestii formalnej, tak?

Bardzo proszę.

Czy przyjęcie, w drugim głosowaniu, tekstu senatora Andrzejewskiego, a więc kiedy pan przewodniczący podda go pod głosowanie, oznacza tym samym odrzucenie poprawki senatora Michalaka? Jeżeli chcę głosować za tekstem pana senatora Mazurkiewicza, bez poprawki senatora Michalaka, to czy powinienem głosować za tekstem, który pan podda pod głosowanie jako drugi?

Panie Senatorze, będziemy głosowali nad trzema poprawkami jako tekstami jednolitymi. Zestawienie wniosków obejmuje trzy zgłoszone poprawki. Na posiedzeniu plenarnym Senatu będą odczytane trzy poprawki i będą przedstawione w sprawozdaniu liczby głosów oddanych za poparciem każdego z poszczególnych tekstów. Zobaczymy, jak zadecyduje Wysoka Izba.

Proszę państwa, przystępujemy do głosowania nad pierwszą poprawką, czyli nad tekstem jednolitym odczytanym przez pana senatora Andrzejewskiego.

Bardzo proszę, kto jest za poparciem poprawki pana senatora Andrzejewskiego? (4)

Dziękuję. Cztery osoby.

Proszę państwa, kto jest za poparciem tekstu jednolitego przedstawionego przez... Przepraszam.

Kto jest przeciwny? (9)

Kto się wstrzymał od głosu? (2)

Dziękuję. Proszę państwa, poprawka nie została przyjęta.

Proszę bardzo, kto jest za przyjęciem poprawki przedstawionej jako tekst jednolity przez pana senatora Mazurkiewicza? (12)

Proszę państwa, kto jest przeciwny? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (1)

Dziękuję.

Proszę państwa, teraz będziemy głosowali nad tekstem, który został przedstawiony jako tekst jednolity uzupełniony o zdanie dołączone przez pana senatora Michalaka, a przedstawiony w formie jednolitego tekstu przez senatora Wittbrodta, czyli nad poprawką trzecią.

Bardzo proszę, kto jest za poparciem tego tekstu?

(Brak nagrania)

Nie, nie, Panie Przewodniczący, bardzo przepraszam, głosowanie nad poprawką trzecią, nad tekstem jednolitym, jest bezprzedmiotowe.

Tak, w związku z przyjęciem poprawki drugiej głosowanie jest bezprzedmiotowe. Głosowanie wykazało, że zdanie dołączone przez pana senatora...

(Wypowiedzi w tle nagrania)

No, ale tak państwo zagłosowaliście. Jeżeli złożycie państwo wniosek o reasumpcję głosowania, to możemy ją przeprowadzić.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Panie Przewodniczący, zwracałam uwagę na początku na to, ażeby ustalić kolejność poprawek. Dopuszczalna jest oczywiście reasumpcja głosowania i głosowanie nad poprawką pana senatora Michalaka jako pierwszą.

Ustaliliśmy taką kolejność głosowania. Nie było głosów przeciwnych. Można było uznać, że dalej idącą poprawką jest poprawka odczytana jako tekst jednolity przez pana senatora Wittbrodta, ale przyjęliśmy inną zasadę głosowania. W związku z tym rzeczywiście to się wyklucza. Czy jest w takim razie wniosek o reasumpcję głosowania?

Bardzo proszę, pan senator Wittbrodt.

Jeżeli to budzi wątpliwości, to składam wniosek o reasumpcję w tej części głosowania, dlatego że nie powinno być tak, iż nieporozumienia i brak jasności, nad czym głosujemy, spowodują, że wyeliminujemy to, co chcielibyśmy przyjąć.

Oczywiście uznaję ten głos. Proszę państwa, myślę, że w związku z tym, ażeby nie było wątpliwości, najpierw przegłosujemy tekst dalej idący, bo uzupełniony o to dodatkowe zdanie pana senatora Michalaka. Jeżeli uzyska on poparcie, wtedy bezprzedmiotowe będzie głosowanie nad tekstem jednolitym pana senatora Mazurkiewicza.

Bardzo proszę, w takim razie poddaję pod głosowanie...

(Starszy Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Sulkowska: ...ale wniosek o reasumpcję, Panie Przewodniczący.)

...wniosek o reasumpcję głosowania.

Kto jest za przyjęciem wniosku o reasumpcję głosowania? (7)

Kto jest przeciwny? (7)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

(Głos z sali: Wniosek nie przeszedł. Arrivederci Roma.)

Dziękuję. Czy w takiej sytuacji nie decyduje głos przewodniczącego?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Nie. W takim razie sytuacja jest następująca.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Głos z sali: Jeszcze sprawozdawca, Panie Senatorze.)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Głos z sali: Nie ma żadnych sprzeczności.)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Głos z sali: Proszę pani, proszę nie komplikować.)

Panie Senatorze, w takim razie byłyby poparte przez komisję dwie poprawki, dwa teksty jednolite.

(Brak nagrania)

Proszę państwa, w zestawieniu wniosków będą przedstawione trzy poprawki, głosowaliśmy nad dwoma. (Rozmowy na sali)

Bardzo proszę, jeszcze nie zamknąłem posiedzenia komisji. Panowie Senatorowie, bardzo proszę o powrót na salę, nie zostało zamknięte posiedzenie komisji.

(Brak nagrania)

Bardzo przepraszam za małe zamieszanie, które zostało spowodowane w trakcie przebiegu głosowania. Niestety, pośpiech jest złym doradcą. W moim przekonaniu powinniśmy postąpić zgodnie z radą pana senatora Wittbrodta, aby w wyniku pewnych nieporozumień nie przegłosować tego, czego w większości nie jesteśmy zwolennikami. W związku z tym, ponieważ nie został przyjęty wniosek o reasumpcję głosowania nad tekstem drugim i są wątpliwości co do sposobu głosowania oraz co do tego, czy głosować nad tekstem trzecim, który został uzupełniony o zdanie odrębne pana senatora Michalaka...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Jest wniosek w tym zakresie pana senatora Bentkowskiego. Proszę o uważne wysłuchanie tego stanowiska. Panie Senatorze, proszę ewentualnie o zakończenie swojej wypowiedzi wnioskiem.

Bardzo proszę, udzielam głosu panu senatorowi Bentkowskiemu.

Proszę państwa, stan jest taki, że zostały przedstawione trzy poprawki. Pierwsza, senatora Andrzejewskiego, została odrzucona, ale została przyjęta poprawka pana senatora Mazurkiewicza jako tekst podstawowy. I drugi tekst został również przyjęty, czyli, krótko mówiąc, tekst senatora Mazurkiewicza został uzupełniony o akapit, który zgłosił pan senator Michalak. Senatowi pozostaje do rozstrzygnięcia, czy przyjmujemy tekst pana senatora Mazurkiewicza, czy tekst uzupełniony o poprawkę pana senatora Michalaka. Nie ma żadnej sprzeczności w tym wszystkim.

(Głos z sali: Jest.)

Jaka jest sprzeczność?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Nie, Senat zadecyduje w głosowaniu.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Przepraszam bardzo, w zestawieniu wniosków...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę nie przerywać, Panie Senatorze. Udzielę głosu, kiedy zakończy swoją wypowiedź pan senator Bentkowski.

Bardzo proszę.

W zestawieniu będą zamieszczone te dwie poprawki. Byłoby zupełnie proste, gdyby na przykład poprawkę senatora Michalaka przejął pan senator Mazurkiewicz i przedstawił to jako swój tekst jednolity. Wtedy nie byłoby żadnego problemu.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Dobrze, mogę to uczynić dla dobra ogółu.

(Senator Aleksander Bentkowski: Nie będzie wtedy problemu.)

Rozumiem, że pan senator Mazurkiewicz wnosi o otwarcie dyskusji i uzupełnienie...

(Senator Andrzej Mazurkiewicz: Nie.)

Nie?

Przejmuję tylko tę poprawkę senatora Michalaka i prosiłbym...

W takim razie musimy to przegłosować jako drugą wersję tekstu.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Bardzo proszę, może po kolei: pan senator Niesiołowski zabierze głos, później pan senator Kosma Złotowski, następnie pan senator Mazurkiewicz.

(Senator Stefan Niesiołowski: Rezygnuję.)

Proszę bardzo.

Szanowni Państwo, najprościej jest postąpić w taki sposób. Jest poprawka senatora Andrzejewskiego jako tekst jednolity, który został negatywnie zaopiniowany przez nasze komisje. Drugą poprawką jest poprawka czy autopoprawka senatora Mazurkiewicza, która została pozytywnie zaopiniowana przez komisje. I pozostaje nam trzecia poprawka. Źle zrobiliśmy, że uznaliśmy to za tekst jednolity ze zdaniem dołączonym przez senatora Michalaka. Najprostszym rozwiązaniem jest poprawka pana senatora Michalaka do tekstu wcześniej przyjętego pana senatora Mazurkiewicza, polegająca na tym, że dodaje się w miejscu tym i tym to jedno zdanie. Tę poprawkę przegłosujemy i zaopiniujemy pozytywnie lub nie, a potem Senat rozstrzygnie, czy to dodamy, czy nie.

Proszę państwa, i tak w zestawieniu wniosków będzie zamieszczony odczytany tekst jednolity pana senatora Mazurkiewicza uzupełniony o zdanie zaproponowane przez senatora Michalaka. To, że nie zostało to poparte przez połączone komisje, i tak będzie pozwalało Wysokiej Izbie podjąć decyzję i dokonać wyboru spośród tych trzech propozycji. Pozostaje tylko pytanie, czy państwo chcecie, aby otworzyć na nowo dyskusję i to zmodyfikować. Wydaje mi się jednak, że nie ma takiej potrzeby, bo ostatecznie zadecyduje Wysoka Izba, a my pracujemy tu tylko jako komisje.

W związku z tym czy pan senator Jaroch chce jeszcze zabrać głos?

Bardzo proszę.

Chciałbym tylko dodać, że głosowałem za tekstem pana senatora Mazurkiewicza, a nie głosowałem za poprawką pana senatora Michalaka, ponieważ uważałem, że informacja o naszym stosunku do tego, jakie cechy powinien mieć system w stosunku do państw członków, jest już zawarta w pierwszym zdaniu. W związku z tym uznałem to za nadmiar i dlatego głosowałem przeciw.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Proszę państwa, w związku z tym nie poddam pod głosowanie tej trzeciej poprawki. Wysoka Izba może natomiast uznać, że przyjmie którąś z trzech wersji przedstawionych w zestawieniu wniosków niezgodnie z rekomendacją komisji.

Dziękuję bardzo. Zamykam posiedzenie...

(Głos z sali: Jeszcze sprawozdawca.)

Tak, sprawozdawca. Bardzo proszę, czy pan senator Mazurkiewicz wyraża zgodę?

Wyrażam zgodę.

Bardzo dziękuję.

Zamykam posiedzenie komisji i dziękuję państwu.

Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.