8 lutego 2007 r.
Odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Ustawodawczej, Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności, podczas którego przeprowadzano pierwsze czytanie zgłoszonego przez grupę senatorów projektu rezolucji Senatu RP w sprawie uwolnienia Aleksandra Kazulina.
W imieniu wnioskodawców projekt przedstawił i uzasadnił senator Stefan Niesiołowski. Zapoznano się także z opinia przedstawicielki Ministerstwa Spraw Zagranicznych Marii Domańskiej, eksperta z Departamentu Polityki Wschodniej.
W projekcie rezolucji napisano:
"Senat Rzeczypospolitej Polskiej domaga się uwolnienia białoruskiego opozycjonisty i kandydata na prezydenta w ostatnich wyborach - Aleksandra Kazulina.
Aleksander Kazulin od marca 2006 roku przebywa w więzieniu, skazany na 5,5 roku pozbawienia wolności za "chuligaństwo" i "organizowanie zgromadzeń, które łamią porządek publiczny lub udział w takich zgromadzeniach". Bardzo surowy wyrok oraz warunki, w jakich przebywa uwięziony, między innymi nie może regularnie widywać się z najbliższą rodziną, stanowią kolejny dowód represyjności białoruskiego wymiaru sprawiedliwości szczególnie wobec środowisk demokratycznej opozycji. Są także potwierdzeniem niedemokratycznego systemu politycznego panującego na Białorusi.
Aleksander Kazulin prowadził od 20 października 2006 roku do 11 grudnia 2006 roku, czyli przez 53 dni, głodówkę protestacyjną przeciwko polityce Aleksandra Łukaszenki, pragnąc zwrócić uwagę społeczności międzynarodowej na sytuację na Białorusi. Władze białoruskie nie dopuszczają do niego Międzynarodowego Czerwonego Krzyża ani wybranego przez niego lekarza. Uwolnienia Kazulina uważanego za więźnia sumienia domaga się Amnesty International, szczególnie w sytuacji, gdy rodzina alarmuje o pogarszającym się stanie jego zdrowia. Polscy eurodeputowani wystosowali 30 listopada 2006 roku apel o interwencję Unii Europejskiej w sprawie jego uwolnienia. Prosili także komisarza Unii o interwencję u władz białoruskich, a także o rozważenie wysłania specjalnego przedstawiciela Unii do Witebska, gdzie uwięziony jest Aleksander Kazulin.
Na Białorusi w ostatnim czasie kilkakrotnie dochodziło do demonstracji i różnego rodzaju protestów, głodówek solidarnościowych i podpisywania apeli. Zaniepokojenie ostatnimi wydarzeniami na Białorusi wyrazili przedstawiciele zarówno Unii Europejskiej, jak również Stanów Zjednoczonych.
Senat Rzeczypospolitej Polskiej, podtrzymując swoje stanowisko wyrażone w uchwale z dnia 30 stycznia 2006 roku w sprawie sytuacji na Białorusi i przyłączając się do wszystkich apeli rządów oraz międzynarodowej opinii publicznej na rzecz poszanowania praw człowieka, zwraca się do władz białoruskich o niezwłoczne uwolnienie Aleksandra Kazulina i innych więźniów politycznych.
Rezolucja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej <<Monitor Polski>>.".
W wyniku dyskusji, a następnie głosowania połączone komisje postanowiły wprowadzić do przedstawionego przez wnioskodawców projektu poprawkę, zgodnie z którą
treść rezolucji otrzymuje brzmienie:
"Senat Rzeczypospolitej Polskiej domaga się uwolnienia białoruskiego opozycjonisty i kandydata na prezydenta w ostatnich wyborach - Aleksandra Kazulina.
Od marca 2006 roku przebywa on w więzieniu, skazany na 5,5 roku pozbawienia wolności za <<chuligaństwo>> i <<organizowanie zgromadzeń, które łamią porządek publiczny>>. Niezależnie od rodzaju stawianych mu zarzutów Senat Rzeczypospolitej Polskiej traktuje Aleksandra Kazulina jako więźnia sumienia. Bardzo surowy wyrok oraz warunki, w jakich przebywa uwięziony, stanowią kolejny dowód represyjności białoruskiego wymiaru sprawiedliwości, szczególnie wobec środowisk demokratycznej opozycji, oraz łamania podstawowych praw człowieka.
Aleksander Kazulin nie może regularnie widywać się z najbliższą rodziną. Mimo złego stanu zdrowia uwięzionego władze nie dopuszczają do niego przedstawicieli Międzynarodowego Czerwonego Krzyża ani wybranego przez niego lekarza.
Aleksander Kazulin prowadził od 20 października 2006 roku do 11 grudnia 2006 roku, czyli przez 53 dni, głodówkę protestacyjną, pragnąc zwrócić uwagę społeczności międzynarodowej na sytuację na Białorusi.
Senat Rzeczypospolitej Polskiej, podtrzymując swoje stanowisko wyrażone w uchwale z dnia 30 stycznia 2006 roku w sprawie sytuacji Polaków na Białorusi, a także przyłączając się do wszystkich apeli rządów oraz międzynarodowej opinii publicznej na rzecz poszanowania praw człowieka, zwraca się do władz białoruskich o niezwłoczne uwolnienie Aleksandra Kazulina i innych więźniów politycznych.
Rezolucja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej <<Monitor Polski>>.".
Na sprawozdawcę połączonych komisji podczas drugiego czytania projektu rezolucji Senatu RP w sprawie uwolnienia Aleksandra Kazulina wybrano senatora Stefana Niesiołowskiego.