Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.

Zapis stenograficzny (21) z 2. Posiedzenia Komisji Ustawodawczej w dniu 10 listopada 2005 r.

Porządek obrad:

1. Pierwsze czytanie projektu uchwały w sprawie uczczenia przez Senat Rzeczypospolitej Polskiej Święta Niepodległości (druk nr 13).

Witam wszystkich państwa.

W porządku obrad mamy w zasadzie jedną sprawę: uchwałę w sprawie uczczenia przez Senat Rzeczypospolitej Polskiej Święta Niepodległości.

Wnioskodawca jest obecny i z tego, co wiem, ma jeszcze jakieś drobne autopoprawki. Wprawdzie wnioskodawca nie będzie brał udziału w głosowaniu, ale myślę, że poprawki i tekst jednolity będzie mógł odczytać, tak żebyśmy mogli przygotować projekt uchwały już w gotowej dla Senatu wersji.

Proszę bardzo, Panie Senatorze, o przedstawienie projektu.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Wraz z siedzącym tutaj panem senatorem Stefanem Niesiołowskim ustaliliśmy pewne zmiany, które zamierzam wprowadzić na posiedzeniu komisji jako autopoprawkę. Tak, aby po prostu na forum Senatu nie doszło do jakichś dyskusji. Jest to uchwała poważna i raczej nie byłoby wskazane, żeby toczyły się nad nią jakieś dysputy i spory.

W związku z tym pozwolicie państwo, że w formie autopoprawki naniosę dwie zmiany. Otóż w zdaniu drugim: "Droga prowadząca do odzyskania niepodległości po 123 latach niewoli wiodła przez" wykreślamy dalszą część, tak że będzie ono brzmiało dalej: "wojny, powstania, a także przez działania na rzecz narodowej świadomości i tożsamości".

I kolejna poprawka. W drugim zdaniu następnego akapitu: "Pamiętamy również o tych, którzy w wojnie polsko-bolszewickiej", wykreślamy: "powstrzymali komunistyczną nawałę grożącą unicestwieniem odrodzonej Ojczyzny" i zastępujemy to słowami: "uratowali zagrożoną niepodległość Polski, osłaniając Europę przed Armią Czerwoną".

Zastanawialiśmy się również nad pewnym słowem, które chciałem przedstawić jak gdyby pod zastanowienie Wysokiej Komisji. W drugim akapicie jest zdanie, które mówi, że garstka patriotów, która wyruszyła w 1914 r. z Oleandrów, aby obudzić Polskę do walki o niepodległość itd., itd. Zastanawialiśmy się, czy słowo "garstka" jest tu właściwym słowem, czy nie można by było zastąpić go jakimś innym. Ale nam jakoś nie przyszło do głowy inne słowo, ani grupa...

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Głos z sali: Bo garstka to już zupełna...)

Ja myślę, że może niekoniecznie dobrze jest odnosić się do liczebności, więc grupa byłaby określeniem, które z jednej strony nie wskazuje liczebności, ani dużej, ani małej, a równocześnie odpowiada faktom, jakie miały miejsce.

Ja bym prosił o to, żeby pokazać, że to niewielka grupa.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Chyba, że tak.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Głos z sali: Otóż robi się... garstka. Nie ma tu jak gdyby dobrego rozwiązania.)

Czy ktoś jeszcze chciałby zabrać głos w sprawie tego sformułowania?

Pan senator Niesiołowski, proszę bardzo.

Jestem gościem komisji, więc nie chcę... Może najpierw członkowie komisji, ale jeżeli nie ma chętnych z samej komisji...

No więc mieliśmy z tym problem. Ale rozumiem, że inne uwagi nie budzą kontrowersji i myślę, że tekst na tym zyskuje. Ja mówię w imieniu senatorów Platformy Obywatelskiej, choć to chyba będzie jedyny taki głos. Tak mi się wydaje, ale nigdy do końca tego nie wiadomo.

Właśnie w tym jest pewna trudność, bo "garstka" to takie słowo... A tekst jest bardzo, że tak powiem, ważny. Słowo "grupa" w języku polskim ostatecznie może być. Przyznajemy, że obradując w czasie przerwy w pewnym pośpiechu, nie potrafiliśmy z panem senatorem Mazurkiewiczem znaleźć dobrego słowa.

I mamy prośbę. Czy istnieje możliwość przemodelowania tego? Chodzi o to, żeby to słowo zastąpić. Słowo "grupa" jest lepsze niż "garstka", chociaż bardzo zadowolony z tego, przyznam, też nie jestem. Ale nie będę się spierał. Co do reszty sformułowań, to myślę, że są one fortunne. A jeśli nie ma na to lepszego sformułowania, to ostatecznie zastąpiłbym słowo "garstka" słowem "grupa". Chociaż, jak mówię, też nie jest ono najdoskonalsze.

A pierwsze zdanie gdyby pan był uprzejmy jeszcze raz powtórzyć, Panie Senatorze...

To pierwsze, zmienione?

(Przewodniczący Janusz Gałkowski: Tak.)

Pierwsze zmienione zdanie: "Droga prowadząca do odzyskania niepodległości po 123 latach niewoli wiodła przez wojny, powstania, a także przez działania na rzecz narodowej świadomości i tożsamości".

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Wojny napoleońskie.

(Senator Stefan Niesiołowski: Wojny napoleońskie.)

No, jeszcze mieliśmy 1848 r., Wiosnę Ludów, prawda, udział Polaków w powstaniu węgierskim...

(Głos z sali: Było tego trochę.)

No, dość sporo było takich działań nurtu niepodległościowego ówczesnych czasów. Dlatego proponujemy ogólne zastąpienie zamiast wyliczania: po prostu wojny, powstania...

(Przewodniczący Janusz Gałkowski: Żeby czegoś nie przeoczyć.)

Właśnie, żeby czegoś na przykład nie przeoczyć.

(Przewodniczący Janusz Gałkowski: Dobrze.)

A co do tej garstki, to może: nieliczna grupa patriotów.

Ja może spróbuję zreasumować. Gdybyśmy te wszystkie działania niepodległościowe, bo wszystkich nie wymienimy... Chodzi o to, żeby też nie pojawił się zarzut, że coś ominęliśmy. A równocześnie chodzi o to, żeby tego nie wartościować. Może by zatem dołożyć sformułowanie "i inne działania niepodległościowe" czy... Wtedy byłoby tak: "Droga prowadząca do odzyskania niepodległości po 123 latach niewoli wiodła przez wojny, powstania, a także przez"... Tu nie potrafię odczytać.

(Senator Andrzej Mazurkiewicz: ..."działania na rzecz narodowej świadomości i tożsamości".)

Aha, dobrze: "a także przez działania na rzecz"... Czyli wykreślamy...

To jak to będzie? Panie Senatorze, proszę może odczytać ten fragment już jako tekst jednolity aż do sformułowania "garstka", bo nad tym za chwilkę się zastanowimy.

Bardzo proszę, Panie Przewodniczący.

Brzmiałoby to tak: "Droga prowadząca do odzyskania niepodległości po 123 latach niewoli wiodła przez wojny, powstania, a także przez działania na rzecz narodowej świadomości i tożsamości". I następne zdanie: "Jej uwieńczeniem była najwyższa ofiara złożona na ołtarzu Ojczyzny w walkach toczonych w czasie I wojny światowej".

No i dochodzimy do słowa "garstka". Jeżeli rzeczywiście jest to tak rażące, to może "grupa"...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

No, grupa jako...

To może w takim razie ja zaproponuję, żeby słowo "garstka" zastąpić przez: "Niewielka grupa patriotów, która wyruszyła w 1914 r. z Oleandrów, aby obudzić Polskę do walki o wolność". I tu bym napisał, że jest dla nas wzorem, ewentualnie: "powinna być dla nas wzorem, jak tak niewielu może uczynić tak wiele".

Czy państwo wnioskodawcy zgadzacie się na taką zmianę sformułowania?

Tak, Panie Przewodniczący.

Dobrze, dalej.

"Senat Rzeczypospolitej Polskiej wyraża głęboką wdzięczność za czyn zbrojny i przelaną krew w I wojnie światowej, powstaniach wielkopolskim i śląskich. Pamiętamy również o tych, którzy w wojnie polsko-bolszewickiej"...

(Senator Andrzej Mazurkiewicz: ..."uratowali zagrożoną niepodległość Polski, osłaniając Europę przed Armią Czerwoną".

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Dobrze.

(Senator Andrzej Mazurkiewicz: I dalszy tekst bez zmian.)

Tak, dalszy tekst jest już niezmieniony.

Mamy jeszcze drugą sprawę. Aby ta uchwała ukazała się w Dzienniku Urzędowym "Monitor Polski", trzeba w jej pkcie 2 dopisać: "Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej «Monitor Polski»".

Ale mam jeszcze pytanie do wnioskodawców czy również do komisji. W związku z treścią art. 85 regulaminu w trybie przewidzianym dla uchwał Senat może podejmować rezolucje, oświadczenia i apele. Ponieważ nie jest to typowa uchwała, z której wynikają jakieś prawa i obowiązki, tylko moim zdaniem jest to forma albo rezolucji, albo oświadczenia, chciałbym może odwołać się do doświadczenia... Jak państwo by sugerowali? Czy...

Panie Przewodniczący, przepraszam, ale ten projekt został zgłoszony jako uchwała i jako uchwała wprowadzony pod obrady Senatu. Na tym etapie komisja nie jest chyba uprawniona do zmiany charakteru tego projektu.

Mam wątpliwość, czy rzeczywiście my w tym momencie podejmujemy uchwałę. I rezolucja, i oświadczenie, i apel też jest uchwałą, wszystko, co Senat czyni, czyni w formie uchwał. Myślę, że możemy oczywiście, jeśli państwo uznacie za stosowne, pozostawić tę formę: uchwała w sprawie uczczenia...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę bardzo.

Biuro Legislacyjne, Aleksandra Skorupka.

Panie Przewodniczący, pytał pan o doświadczenie w tym zakresie. W takich sytuacjach Senat zawsze podejmował uchwały. Nie ma tradycji podejmowania aktów innego rodzaju, na przykład apeli czy rezolucji.

Rozumiem. Jeśli tak jest...

Jeszcze pan senator Niesiołowski, bardzo proszę.

Nie, właściwie to samo... Odbyło się pierwsze czytanie, prawda, w komisji, drugie czytanie będzie na sali. Tak że tryb jest moim zdaniem... Wprawdzie w Senacie jestem pierwszy raz, ale w Sejmie to się odbywało w takim dokładnie trybie: pierwsze czytanie, drugie czytanie. Tak więc ja tu nie widzę problemu. Marszałek Senatu jest w ten tryb wprowadzony, na posiedzeniu konwentu, na którym dzisiaj byłem, ta sprawa była omawiana jako uchwała. Tak że ja bym nie robił chyba z tego problemu. Moglibyśmy tylko zamieszanie spowodować.

Dobrze.

Czy są jeszcze jakieś wnioski, pomysły na uzupełnienie?

Zastanawiam się, czy to uzupełnienie, że uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", wprowadzić jako autopoprawkę czy głosować jako poprawkę do...

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Czyli jako autopoprawkę.

Głosujemy nad jednolitym tekstem w uzgodnionej formie, proszę bardzo.

Kto z państwa jest za?

(Głos z sali: Jednogłośnie za.)

Dziękuję bardzo.

W związku z wyczerpaniem porządku obrad zamykam posiedzenie.

Dziękuję bardzo.

(Głos z sali: Panie Przewodniczący, a wyznaczenie sprawozdawcy?)

Rzeczywiście. Kogo upoważniamy jako...

(Głos z sali: Pana przewodniczącego.)

Dziękuję bardzo.

Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.