17 stycznia 2007 r. Odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Spraw Zagranicznych. W posiedzeniu wzięli udział ambasador Finlandii Jan Store, ambasador Niemiec Reinhard Schweppe, ambasador Bułgarii Ivan Naydenov, ambasador Rumunii Gabriel. C. Bartas oraz podsekretarz stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej Tadeusz Kozek. W pierwszym punkcie porządku dziennego ambasador Finlandii J. Store podsumował zakończoną 31 grudnia 200 r. prezydencję fińską. Podkreślił, że ogólne cele fińskiego przewodnictwa w UE, takie jak przyszłość i konkurencyjność Europy, dalsza integracja w obszarze spraw wewnętrznych i wymiaru sprawiedliwości, otwartość i przejrzystość unijnego procesu legislacyjnego, realizacja europejskiej strategii wzrostu i rozwoju, kontynuacja prac nad rozszerzeniem Unii Europejskiej (Turcja i Chorwacja), a także europejska polityka sąsiedztwa (zbliżenie Ukrainy do UE) - zostały osiągnięte. W kwestii rozszerzenia UE ambasador podkreślił, że szóste rozszerzenie Unii Europejskiej W dziedzinie przejrzystości funkcjonowania organów Unii Europejskiej prace prezydencji fińskiej doprowadziły do szeregu działań polegających przede wszystkim na upublicznianiu obrad Rady UE i ich transmitowaniu oraz publikowaniu informacji o ich przebiegu w cotygodniowych biuletynach. Ambasador dodał, że podczas trwania prezydencji fińskiej podjęto działania zmierzające do uproszczenia i usprawnienia otoczenia regulacyjnego zarówno na szczeblu unijnym, jak i państw członkowskich. W odniesieniu do polityk wspólnotowych priorytetem prezydencji fińskiej był sektor energetyczny, w którym udało się wypracować ogólne ramy dla budowania wspólnej europejskiej współpracy z głównymi dostawcami, zwłaszcza z Federacją Rosyjską oraz krajami Bliskiego Wschodu. W drugim punkcie porządku obrad sekretarz stanu T. Kozek przedstawił polską politykę europejską w okresie prezydencji fińskiej. Za najważniejsze z punktu widzenia interesów Polski uznał: realizację procesu rozszerzenia Unii Europejskiej; kontynuację negocjacji akcesyjnych z Chorwacją i Turcją; badania i innowacje (kontynuowanie realizacji celów Strategii Lizbońskiej w zakresie zwiększenia roli innowacyjności; wprowadzenie Siódmego Programu Ramowego na początku 2007 r.); rolnictwo i rybołówstwo. Minister podkreślił, że w sprawie polityki rolnej Polska opowiada się za kontynuacją dyskusji nad przyszłością i wyzwaniami dla europejskiego modelu rolnictwa i rozpoczęciem prac nad reformą rynków wina i bananów. Jednocześnie strona Polska wyraża ubolewanie z powodu braku pozytywnych rezultatów dyskusji nad obowiązkowym stosowaniem wymogów współzależności dla beneficjentów płatności bezpośrednich w nowych państwach członkowskich. W trzecim punkcie porządku obrad ambasador Niemiec w Polsce R. Schweppe przedstawił priorytety rozpoczętej w styczniu br. prezydencji niemieckiej. Należą do nich:
W trakcie tej prezydencji priorytetową sprawą ma być przyszłość Unii Europejskiej, czyli wznowienie debaty nad jej konstytucją. Niemcy, podobnie jak dwie trzecie państw członkowskich, ratyfikowały unijną konstytucję i nie zamierzają z niej zrezygnować. Prezydencja niemiecka jest zdania, że tylko nowy traktat umożliwi Europie zachowanie zdolności do działania w rozszerzonej Unii Europejskiej. Nierozwiązanie problemu traktatu konstytucyjnego do 2009 r., czyli do najbliższych wyborów do Parlamentu Europejskiego, może, zdaniem ambasadora, doprowadzić do "historycznego zaniechania". Prezydencja niemiecka zdaje sobie sprawę, że pewne zmiany w konstytucji są nieuniknione, jednak opowiada się za zachowaniem tzw. "substancji" traktatu. Aby sprostać tym oczekiwaniom, prezydencja niemiecka złożyła propozycję każdemu krajowi członkowskiemu wytypowania charge d'affairs, którzy mają wspólnie przeanalizować możliwe drogi postępowania, mogące doprowadzić do przyjęcia nowego traktatu. Ponadto problemy ekonomiczne Unii Europejskiej, jej polityka zagraniczna i energetyczna oraz rozszerzenie strefy Schengen, to - zdaniem ambasadora Niemiec - najważniejsze zadania prezydencji. W jego opinii, prezydencja będzie musiała zająć się przede wszystkim rozwiązywaniem problemów ekonomicznych, w tym kwestią innowacyjności i konkurencyjności unijnej gospodarki, a także jej modelu socjalnego. Przypomniał, że przedmiotem marcowego szczytu będzie Strategia Lizbońska. Przyjęta w marcu 2000 r. strategia zakładała, że do 2010 r. Unia będzie wiodącą gospodarką świata. Zreformowany dokument zobowiązuje jedynie kraje UE i państwa aspirujące do członkostwa do przeprowadzenia reform ekonomicznych i społecznych, których celem jest m.in. pobudzenie innowacji i przedsiębiorczości, uczynienie gospodarki konkurencyjną, specjalizacja oparta na wiedzy oraz zwiększanie zatrudnienia. Ambasador uważa, że kolejnymi zadaniami, przed którymi stoi prezydencja niemiecka, są działania na rzecz polityki energetycznej UE i legislacji harmonizującej politykę imigracyjną oraz kontrolę granic. Podkreślił, że ważne jest to zwłaszcza wobec decyzji o rozszerzeniu strefy Schengen o nowe kraje członkowskie. Dużym wyzwaniem dla Niemiec będzie także polityka zagraniczna, m.in. w stosunku do Ukrainy. Ambasador Niemiec zwrócił uwagę, że na czas niemieckiego przewodnictwa - 25 marca 2007 roku - przypada 50. rocznica podpisania Traktatów Rzymskich. Niemcy przygotowują z tej okazji spotkanie przywódców wszystkich państw członkowskich na szczycie w Berlinie. Przewiduje się, że będzie tam przyjęta deklaracja, W czwartym punkcie porządku posiedzenia minister T. Kozek przedstawił polską politykę europejską w okresie prezydencji niemieckiej. W zakresie zainteresowania strony polskiej znajdują się następujące zagadnienia: - rynek wewnętrzny (Polska zwraca szczególną uwagę na planowany w 2007 r. przegląd rynku wewnętrznego przeprowadzony przez Komisję Europejską przy wsparciu prezydencji), Strategia Lizbońska (Polska oczekuje od prezydencji niemieckiej pogłębionej debaty - polityka gospodarcza i finansowa (Polska opowiada się za zapewnieniem stosowania wyższych niż 50% progów kapitałowych - 66% i 75% - w projekcie dyrektywy w sprawie oceny ostrożnościowej nabycia lub zwiększenia znacznych pakietów akcji instytucji sektora finansowego - tzw. konsolidacja transgraniczna), - polityka energetyczna - Polska deklaruje aktywne uczestnictwo w pracach nad Europejskim Planem Działań na rzecz Polityki Energetycznej, którego przyjęcie planowane jest w marcu br. podczas Rady Europejskiej, - zintegrowana polityka morska, - stosunki zewnętrzne - wymiar wschodni (Polska opowiada się za nadaniem formalnego statusu Wymiarowi Wschodniemu Europejskiej Polityki Sąsiedztwa jako platformie współpracy wielostronnej na wzór Partnerstwa Eurośródziemnomorskiego), - rozszerzenie Unii Europejskiej - Polska opowiada się za kontynuacją procesu negocjacji Diariusz Senatu RP nr 31. |