Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.

Zapis stenograficzny (202) z 25. posiedzenia

Komisji Spraw Unii Europejskiej

w dniu 25 kwietnia 2006 r.

Porządek obrad:

1. Wniosek dotyczący decyzji Rady UE w sprawie stanowiska Wspólnoty odnośnie do projektu regulaminu Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ dotyczącego homologacji pojazdów silnikowych w odniesieniu do przedniego pola widzenia kierowcy pojazdu silnikowego - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie - sygnatura Komisji Europejskiej COM (2006) 127.

2. Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 417/2002 w sprawie przyspieszonego wprowadzania konstrukcji podwójnokadłubowej lub równoważnego rozwiązania w odniesieniu do tankowców pojedynczokadłubowych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 2978/94 - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie - sygnatura Komisji Europejskiej COM (2006) 111.

3. Zmieniony wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE w sprawie utworzenia europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej (EUWT) (przedstawiony przez Komisję zgodnie z art. 250 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej) - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie - sygnatura Komisji Europejskiej COM (2006) 094.

4. Sprawozdanie Komisji Europejskiej dla Parlamentu Europejskiego i Rady UE w sprawie sektora lnu i konopi; wniosek rozporządzenie Rady UE zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1673/2000 w odniesieniu do dotacji dla przetwórstwa lnu i konopi uprawianych na włókno, oraz rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 w odniesieniu do konopi kwalifikujących się do objęcia systemem płatności jednolitych - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie - sygnatura Komisji Europejskiej COM (2006) 125.

5. Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady UE w sprawie wykonywania praw głosu przez akcjonariuszy spółek posiadających siedzibę statutową w Państwie Członkowskim i których akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym i zmieniającej dyrektywę 2004/109/WE - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie - sygnatura Komisji Europejskiej COM (2005) 685.

6. Wniosek dotyczący dyrektywy Rady UE w sprawie zwolnienia towarów przywożonych przez osoby podróżujące z krajów trzecich z podatku od wartości dodanej oraz podatku akcyzowego - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie - sygnatura Komisji Europejskiej COM (2006) 076.

7. Wnioski nierozpatrywane - propozycje - sygnatury Komisji Europejskiej: COM (2006) 113, COM (2006) 115, COM (2006) 139, COM (2006) 141, COM (2006) 144, COM (2006) 151, COM (2006) 158, COM (2006) 165; w tym także propozycja zmiany załącznika do rozporządzenia Rady (WE) nr 2042/2000 nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na import kamer telewizyjnych pochodzących z Japonii.

Dzień dobry jeszcze raz. Witam wszystkich serdecznie na posiedzeniu Komisji Spraw Unii Europejskiej.

Przede wszystkim serdecznie witam przedstawicieli resortów: Ministerstwa Transportu i Budownictwa, Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, Ministerstwa Finansów oraz Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej. Witam także panie i panów senatorów.

W dniu dzisiejszym, 25 kwietnia, komisja będzie rozpatrywała sześć projektów ustaw w trybie art. 6. Mam jedną prośbę... Na wniosek senatora Berenta zmienimy porządek obrad i zaczniemy dzisiejsze posiedzenie komisji od rozpatrywania punktu trzeciego. Przepraszam przedstawicieli Ministerstwa Transportu i Budownictwa za tę małą zmianę, ale jest to wyższa konieczność.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Proszę.

Panie Przewodniczący, jeśli można, to zastrzegam sobie prawo opuszczenia posiedzenia Wysokiej Komisji, w związku z koniecznością prowadzenia przeze mnie spotkania międzyresortowej komisji uzgodnieniowej, gdzie też bardzo duże grono ...

Panie Ministrze, myślę, że resort jest tutaj tak licznie reprezentowany, iż godnie pana zastąpi. Ale zobaczymy, jak będą się toczyły obrady...

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Budownictwa Piotr Stomma: Dziękuję bardzo.)

Proszę państwa, przystępujemy do rozpatrywania punktu trzeciego porządku obrad dzisiejszego posiedzenia. Instytucją wiodącą jest Ministerstwo Rozwoju Regionalnego. Rozpatrujemy zmieniony wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie utworzenia europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej, przedstawiony przez Komisję zgodnie z art. 250 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.

Prosimy przedstawiciela resortu o przedstawienie rozporządzenia.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Po raz kolejny omawiamy sprawę utworzenia europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej ze względu na fakt, że jest to zupełnie nowe rozporządzenie i zupełnie nowa forma współpracy między państwami członkowskimi. To jest kontynuacja współpracy przygranicznej, która w obecnej Perspektywie Finansowej jest również realizowana.

Polska od samego początku ma kilka podstawowych postulatów, które powinny zostać spełnione, aby mogła ona zaakceptować tekst tego rozporządzenia. Przede wszystkim Polska uważa, że państwo członkowskie powinno mieć prawo do wyrażenia zgody na powstanie takiego ugrupowania. I to nie powinno się odbywać na zasadzie milczącej zgody, co proponowały niektóre państwa członkowskie, czyli jeśliby w ciągu dwóch miesięcy państwo członkowskie nie sprzeciwiło się powstaniu takiego ugrupowania, oznaczałoby to, że takie ugrupowanie może powstać. Polska od samego początku uważa, że musi być zapewniona aktywna rola państw członkowskich, w związku z czym konieczne jest wyrażenie nie domniemanej, a faktycznej zgody na powstanie takiego ugrupowania.

Istotny postulat, który Polska podnosiła i podnosi, również w odniesieniu do tej propozycji Komisji Europejskiej, to uregulowanie na poziomie rozporządzenia sposobu oceny funkcjonowania takiego ugrupowania terytorialnego. Chcielibyśmy, żeby w rozporządzeniu było zapisane wprost, że podstawą do takiej oceny jest wewnętrzne prawo państwa członkowskiego, czyli prawo polskie. Wnosiliśmy również o doprecyzowanie zasad odpowiedzialności podmiotów za zaciągnięte zobowiązania. Należy pamiętać, że od momentu powstania i zatwierdzenia statutu takiego ugrupowania ponosi ono odpowiedzialność za podejmowane działania.

To jest dokument, który został Wysokiej Komisji przedstawiony - propozycja Komisji Europejskiej, która została przedstawiona państwom członkowskim. Polska wobec tej propozycji wyraziła negatywne stanowisko, konsekwentnie prezentując nasze postulaty. Ja chciałbym powiedzieć, że między momentem przekazania tego dokumentu Wysokiej Komisji i stanowiska rządowego toczyły się dalsze prace. I ten dokument, który Komisja przedstawiła, stał się już właściwie nieaktualny. Komisja odstąpiła od swoich postulatów, a zatem można powiedzieć, że stanowisko, które Polska zajmowała w tej sprawie, również z innymi państwami członkowskimi, odniosło swój rezultat i właściwie z tych najbardziej kontrowersyjnych rozwiązań, które Komisja chciała wprowadzić, już w tej chwili wycofano się. Dziękuję bardzo.

Proszę pana senatora Berenta o zabranie głosu.

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze!

Jak rozumiem, wobec tego stanowisko rządu polskiego będzie inne niż negatywne. To po pierwsze.

Ale jeszcze mam takie zasadnicze pytanie. Uzasadnienie, które przedstawiła Unia Europejska, jest bardzo precyzyjne i konkretne. Generalnie chodzi o to, że istniejące regulacje nie stanowią dobrej podstawy do współpracy transgranicznej, ponadnarodowej, międzyregionalnej i w związku z tym Unia Europejska uważała, że konieczne jest stworzenie takiego właśnie podmiotu jak europejskie ugrupowanie interesów gospodarczych. W stanowisku rządowym, które było oczywiście - jak pan minister wspomniał - wcześniejsze, Polska była zdania, że nie ma w zasadzie takich przeszkód i że stanowisko Unii Europejskiej w związku z tym jest bezzasadne. Czy mógłby pan minister w jakiś sposób tę rozbieżność skomentować?

Prosimy pana, Panie Ministrze, o odpowiedź.

Dziękuję bardzo.

Tak. Rzeczywiście, po tych zmianach i po odstąpieniu przez Komisję Europejską od najbardziej niedobrych dla nas rozwiązań, polskie stanowisko ulegnie zmianie. Polsce zależy na tym, żeby to rozporządzenie zostało przyjęte w ramach pakietu legislacyjnego dotyczącego polityki spójności, czyli żeby nie odłączać spraw współpracy terytorialnej od całego pakietu. W związku z tym, pod warunkiem, że podtrzymane zostaną te przepisy, które z punktu widzenia Polski są korzystne, Polska będzie się opowiadała za przyjęciem tego projektu rozporządzenia.

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z pań i panów senatorów ma pytania do przedstawiciela resortu? Nie.

Panie Senatorze, proszę o przedstawienie stanowiska komisji.

Troszeczkę jestem w kłopocie, szczerze mówiąc, z uwagi na to, że następują takie dynamiczne zmiany. My w zasadzie rozpatrujemy coś, co już nie... No ja jestem zdania, że oczywiście należy przyjąć stanowisko rządu i pozwolić rządowi na dalsze negocjowanie, tak by rzeczywiście te warunki były dla Polski jak najlepsze.

Jak rozumiem, komisja jest za przyjęciem stanowiska rządu. Takie jest nasze stanowisko, tak?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

W takim razie komisja przyjmuje projekt stanowiska rządu jako stanowisko komisji.

(Głos z sali: My się ustosunkowujemy do projektu aktu prawnego, a nie do stanowiska rządu.)

Aha, dobrze, ja przepraszam, to jest mój debiut, więc...

Panie Senatorze, jeszcze raz prosimy o przedstawienie stanowiska komisji do projektu aktu.

No więc my jakby popieramy stanowisko rządu, czyli popieramy całą koncepcję tego aktu legislacyjnego, ale przyjmujemy uwagi i stanowisko rządu do wiadomości.

Musimy głosować.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem stanowiska rządu? (5)

Jednogłośnie.

Dziękuję bardzo panu ministrowi, dziękuje komisji.

Przystępujemy do rozpatrywania punktu pierwszego porządku dziennego. Instytucją wiodącą jest Ministerstwo Transportu i Budownictwa. Wniosek dotyczy decyzji Rady w sprawie stanowiska Wspólnoty odnośnie do projektu Regulaminu Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ dotyczącego homologacji pojazdów silnikowych w odniesieniu do przedniego pola widzenia kierowcy pojazdu silnikowego.

Panie Ministrze, prosimy o przedstawienie stanowiska rządu.

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Wysoka Komisjo!

Pozwolę sobie sformułować tezę, że mamy do czynienia ze sprawą o charakterze bardzo formalnym z punktu widzenia interesów Polski, zarówno w zakresie gospodarczym, jak i konsekwencji prawnych. Po prostu w jednym i w drugim obszarze rzecz w praktyce nie rodzi skutków.

O co chodzi? Istotą projektu decyzji Rady jest upoważnienie przedstawiciela Komisji Europejskiej, żeby na forum Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ mogło być zaprezentowane wspólne stanowisko krajów Unii, dotyczące, tak jak było powiedziane, pola widzenia do przodu przez kierowcę. Chodzi o wprowadzenie do systemu homologacji Europejskiej Komisji Gospodarczej wymagań technicznych zawartych od dawna w przepisach unijnych, konkretnie w dyrektywie Rady z września 1977 r. Te przepisy w praktyce są stosowane w Polsce już od końca lat osiemdziesiątych czy od początku dziewięćdziesiątych. Tak że w naszym systemie prawnym te przepisy, zanim staliśmy się członkiem Unii, już zostały wprowadzone. Cała rzecz sprowadza się do tego, że większa grupa krajów, czterdzieści cztery kraje, których dotyczy porozumienie genewskie, będą stosowały zasady, które od dawna obowiązują w Unii.

Stanowisko rządu jest pozytywne, jeśli chodzi o upoważnienie Komisji do zajęcia takiego stanowiska na forum porozumienia genewskiego. Rząd takie stanowisko przedkłada z całym przekonaniem, dlatego że projekt decyzji Rady powstał z czynnym udziałem przedstawicieli strony polskiej, od początku Polska nie zgłaszała zastrzeżeń do istoty tego projektu, biorąc pod uwagę brak skutków gospodarczych i prawnych. Rząd spodziewa się, że stosowna decyzja Rady zostanie już w maju tego roku przyjęta przez Radę, tak aby na czerwcowych obradach porozumienia genewskiego mogła być przedstawiona. Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Dziękujemy bardzo panu ministrowi.

Prosimy pana senatora Pawła Michalaka o przedstawienie stanowiska komisji.

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! Szanowni Państwo!

Rozpatrujemy propozycję aktu prawnego Komisji Europejskiej w procedurze art. 6, a sam akt prawny będzie uchwalany w procedurze wyrażenia zgody, czyli Rada musi uzyskać zgodę Parlamentu. Oczywiście są tu dwa ważne, pozytywne elementy: po pierwsze, zbliżamy się, jeżeli chodzi o rozwiązania, do ustawodawstwa państw członkowskich, po drugie, punkt, który omawiamy, ma pozytywny wpływ na bezpieczeństwo w ruchu drogowym. Tak że jedynym rozsądnym rozwiązaniem jest poparcie stanowiska rządu. Proponuję, żeby komisja nie wyrażała swojej opinii, czyli żeby bez głosowania poprzeć stanowisko rządu.

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z pań i panów senatorów ma pytania do pana ministra?

Dziękuję bardzo.

Panie Ministrze, czy pan chciałby jeszcze coś dodać?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Budownictwa Piotr Stomma: Nie, dziękuję bardzo.)

Dziękujemy bardzo.

Komisja popiera projekt aktu prawnego. W takim wypadku nie przeprowadza się głosowania.

Przystępujemy do realizacji następnego punktu porządku dziennego. Jest to wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie nr 417/2002 w sprawie przyspieszonego wprowadzania konstrukcji podwójnokadłubowej lub równoważnego rozwiązania w odniesieniu do tankowców pojedynczokadłubowych i uchylające rozporządzenie Rady nr 2978/94.

Prosimy pana ministra o przedstawienie stanowiska resortu.

Dziękuję.

Panie Przewodniczący, Szanowna Komisjo, w imieniu pana ministra Wysockiego, który nadzoruje te sprawy w ministerstwie, chciałbym prosić o umożliwienie bliższego zreferowania trudnych merytorycznie zagadnień przez przedstawiciela ministerstwa w osobie pani naczelnik Jabłonowskiej. Pan minister Wysocki nie może uczestniczyć w obradach ze względu na kolizję terminu z innymi pracami w parlamencie. Tak że jeśli można, Panie Przewodniczący, to chciałbym pani przekazać głos.

Prosimy panią naczelnik o przedstawienie nam problemu.

Dziękuję bardzo. Dzień dobry państwu.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Pokrótce przedstawię cel projektu i stanowisko rządu.

Celem przedmiotowego projektu rozporządzenia zmieniającego istniejące rozporządzenie dotyczące tankowców o pojedynczym kadłubie i wprowadzenia tankowców o podwójnym kadłubie, jest wprowadzenie ze skutkiem natychmiastowym zakazu transportu ropy naftowej przez tankowce o pojedynczym kadłubie pod banderą państw unijnych.

Zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem statki pływające pod banderą państwa członkowskiego nie mogą korzystać ze zwolnień, z zastosowania reguły 13G konwencji Marpol, zaś mogą korzystać ze zwolnień, z zastosowania reguły 13H pod warunkiem, że dane statki, pod banderą jednego z państw unijnych, nie operują na obszarze wód terytorialnych państw unijnych tylko państw trzecich.

W zeszłym roku państwa unijne zobowiązały się, oświadczyły, że i tak nie będą stosowały tego typu zwolnień. W związku z tym propozycja Komisji zmierzająca do zmiany istniejącego rozporządzenia jest sprawą bardziej formalną, w zasadzie chodzi o usankcjonowanie istniejącej praktyki, i ma na celu zagwarantowanie przestrzegania zobowiązań politycznych podjętych przez państwa członkowskie na poziomie międzynarodowym, a także zapewnienie spójności wspólnej polityki bezpieczeństwa w transporcie morskim.

Rząd polski w związku z tym popiera generalne założenie projektu rozporządzenia. Zasadne jest, by wszystkie statki morskie uprawiające żeglugę były zobowiązane do przestrzegania tych samych norm bezpieczeństwa i ochrony środowiska bez względu na rejon uprawianej żeglugi, niezależnie, czy jest to na obszarze państw unijnych, czy nie. Ze względu na ogromne i nieodwracalne zniszczenia środowiska naturalnego, jakie powoduje wyciek substancji ropopochodnych do morza na skutek wszelkich wypadków bądź katastrof morskich, należy wprowadzić jako obowiązujące rozwiązania, które mogą zapobiec tego typu sytuacjom bądź je znacznie opóźnić.

Projekt ten raczej nie będzie skutkował koniecznością zmian w prawodawstwie polskim, bo Polska jest stroną konwencji Marpol i to już stosujemy.

Rozporządzenie wejdzie w życie według projektu po dwudziestu jeden dniach od opublikowania go i będzie obowiązywało bezpośrednio wszystkie państwa członkowskie. To tyle. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo.

Proszę pana senatora Pawła Michalaka o przedstawienie stanowiska komisji.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

W procedurze art. 6 rozpatrujemy projekt Komisji Europejskiej, a jako że będzie podejmowany w procedurze współdecydowania, czyli będą trzy czytania, na pewno będzie perfekcyjnie dopracowany. Dotyczy on bardzo ważnego zagadnienia, jeżeli o nas mówimy, to znaczy bezpieczeństwa naszych plaż i bezpieczeństwa Bałtyku w wypadku katastrofy i potencjalnych skutków ekologicznych tej katastrofy. A więc jest to ze wszech miar bardzo ważne rozwiązanie, szczególnie, że my nie mamy problemów kosztów, bo nie mamy tego typu statków.

Myślę, że stanowisko Komisji Spraw Unii Europejskiej może być jedno: poparcie stanowiska rządu. Nie wyrażamy stanowiska, bez głosowania przyjmujemy stanowisko rządu.

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Czy ktoś z członków komisji ma jakieś pytania do przedstawiciela resortu? Nie.

Komisja popiera projekt aktu bez głosowania, tak jak tutaj pan senator wspomniał.

Dziękujemy bardzo przedstawicielom resortu i jeszcze raz przepraszamy za te zmiany.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Budownictwa Piotr Stomma: Bardzo dziękuję, Panie Przewodniczący. Do widzenia państwu.)

Do widzenia.

(Brak nagrania)

Witamy przedstawicieli resortu rolnictwa i rozwoju wsi. Przed przystąpieniem do...

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Jest, jest pan minister. Witamy. Listę obecności mógłbym prosić?

Witamy pana ministra Andrzeja Kowalskiego z Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Przed przystąpieniem do rozpatrywania punktu czwartego porządku obrad pragnę zwrócić uwagę komisji na sprawę projektu rozporządzenia dotyczącego stosowania nadzwyczajnych środków wsparcia rynku jaj i mięsa drobiowego. Proszę państwa o odnotowanie faktu, iż termin przekazania niezbędnych dokumentów uniemożliwia komisji zajęcie stanowiska w tej sprawie. Po prostu wczoraj dostaliśmy dokumenty, a dzisiaj okazuje się, że one już są rozpatrywane w Radzie Unii Europejskiej. Dlatego też należy przypomnieć, iż Rada Ministrów otrzymała projekt rozporządzenia 30 marca 2006 r. i w trybie art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy w nieprzekraczalnym terminie czternastu dni od otrzymania projektu powinna przekazać projekt swojego stanowiska w tej sprawie naszej komisji. Przekazanie projektu stanowiska w trybie art. 6 w dniu wczorajszym, to jest 24 kwietnia, jak już wspomniałem, na dzień przed posiedzeniem Rady, uniemożliwia komisji właściwe zapoznanie się z tym stanowiskiem i wyrażenie opinii na temat tego rozporządzenia w ustawowym terminie dwudziestu jeden dni. Dlatego my dzisiaj nie rozszerzyliśmy porządku obrad o ten punkt.

Ponadto również w tym samym dniu komisja otrzymała informację o stanowisku, jakie ma zamiar zająć Rada Ministrów na posiedzeniu Rady do spraw Rolnictwa i Rybołówstwa w dniu dzisiejszym w trybie art. 9 ustawy pkt 1, co również uniemożliwia wyrażenie opinii przez komisję w ustawowym terminie. Dlatego też proszę, aby zostało to na dzisiejszym posiedzeniu wpisane do protokołu komisji.

Przystępujemy do realizacji punktu czwartego porządku obrad. Instytucją wiodącą jest Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Jest to sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie sektora lnu i konopi, wniosek dotyczący rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie nr 1673/2000 w odniesieniu do dotacji dla przetwórstwa lnu i konopi uprawianych na włókno oraz rozporządzenie nr 1782/2003 w odniesieniu do konopi kwalifikujących się do objęcia systemem płatności jednolitych.

Prosimy pana ministra o przedstawienie stanowiska rządu.

Bardzo dziękuję, Panie Przewodniczący.

Wysoka Komisjo!

Jeżeli pan przewodniczący pozwoli, bardzo krótko omówię ten akt prawny, ponieważ właściwie zawiera on przedłużenie dotychczasowego reżimu na tych dwóch rynkach. Oceniamy, że jest to korzystne dla Polski, szczególnie dotyczy to lnu, bo po okresie, a były to lata osiemdziesiąte, kiedy byliśmy potęgą w tej produkcji, europejską, można nawet powiedzieć światową, rynek się załamał i Polska utraciła swoje miejsce. Teraz obserwujemy powolne dochodzenie do poziomu, który był, i w związku z tym jakiekolwiek zmiany w tej chwili, bez starannej analizy, co się stało po rozszerzeniu Unii, co się dzieje na rynku, tym bardziej, że od dwóch czy trzech lat dało się zaobserwować nowe zastosowania lnu i konopi w przemyśle motoryzacyjnym, między innymi papierniczym, uznajemy za korzystne.

Jednocześnie przy tej okazji zwracamy uwagę... Przepraszam za kolokwialny język, chcemy upiec dodatkową pieczeń czy dwie pieczenie. Pierwsza sprawa, szalenie ważna. Otóż takie kraje jak Dania, Grecja, Irlandia, Włochy i Luksemburg poza standardowym limitem dostały dodatkowy limit w zakresie 5 tysięcy t. I chcemy, żeby w sytuacji, jeżeli ten limit nie będzie przez te kraje wykorzystany, Polska mogła uczestniczyć w podziale. Trudno powiedzieć, czy przy okazji uda się tę sprawę przeforsować na forum, niemniej jednak takie próby podejmujemy.

Drugą istotną sprawą, którą chcemy podnieść i też dokonać zmiany uregulowania, jest kwestia rozliczania, komu będzie potrącane z limitu: czy producentowi - przez to rozumiem plantatora wytwarzającego, czy będzie to dotyczyło przetwórstwa. Unia stosuje zasadę, że jeżeli nastąpi import przez zakłady przetwórcze z kraju producenta, to w tym kraju, w którym len czy konopie były uprawiane, będą potrącenia. Uważamy, że jest to niebezpieczne, zwłaszcza w sytuacji Polski, gdzie obserwujemy w ostatnich miesiącach zainteresowanie przetwórców niemieckich importem z Polski w celu przetwarzania. A więc to by spowodowało zupełnie niezrozumiałą sytuację, pomijając już inne skutki gospodarcze. Szerzej to ujmując, Niemcy nie wykorzystują swojego limitu.

I trzecia sprawa, może już najmniej merytoryczna, ale może ona być ważna, ponieważ Komisja zwracała się do ERNST& YOUNG z prośbą o ekspertyzy i wyniki tych opracowań, opinii, są znacznie bardziej korzystne dla Polski niż propozycje zawarte w aktach prawnych. Chcemy, żeby te ekspertyzy były częściej robione i bardziej brane pod uwagę, żeby miały większą moc niż dotychczas. To są te najważniejsze elementy.

I jest cały szereg zapisów porządkujących, ponieważ życie biegnie, wyraźnie czyszczących, jak się w języku prawniczym mówi. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo, Panie Ministrze.

Zanim przedstawię stanowisko komisji, zadam dwa pytania.

Po pierwsze, jak pan minister tutaj wspomniał, Polska była tradycyjnym producentem lnu i konopi. Zresztą mieliśmy też bardzo dobrze rozwinięty przemysł przetwórczy. To rozporządzenie dotyczy dodatkowych kwot produkcji dla pięciu krajów, starych członków Unii Europejskiej. Jaka jest szansa, żeby Polska też skorzystała z tego rozporządzenia, tym bardziej że ono ma obowiązywać na dwa kolejne lata, a więc to będzie następny okres dwuletni? To jest pierwsze pytanie.

I drugie pytanie. Jak ministerstwo widzi dalszą możliwość rozwoju tego rynku w Polsce, biorąc pod uwagę to, że on jest regulowany i mamy przyznane po prostu kwoty? Jaka jest strategia rządu polskiego, żeby zwiększyć w Polsce produkcję tych włókien?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Andrzej Kowalski: Mam odpowiedzieć, czy...)

Tak, proszę, bo ja jestem w tym przypadku przedstawicielem komisji.

Rozumiem, tylko nie wiem, czy jest zwyczaj odpowiadania en block, czy po kolei na pytania.

Panie Przewodniczący, bardzo trudno oceniać szanse. Czy będzie możliwość... Przy tak zadanym pytaniu o dodatkową kwotę ponad te dodatkowych pięć tysięcy przyznanych na te pięć krajów... Ja uważam, obym się mylił, że szansy nie ma żadnej. Ale znacznie wyżej oceniam szanse partycypacji Polski w tych pięciu tysiącach w przypadku niewykorzystania limitu przez te kraje, a przynajmniej część z nich nie wykorzystuje kwot w znacznym stopniu. A więc o to będziemy się starali, będzie bardzo walczyć. Trudno mi to oceniać, dlatego że nie wiadomo co będzie brane pod uwagę, czy bardziej argumenty merytoryczno-historyczne, które są po naszej stronie zdecydowanie. I druga sprawa. To też powszechnie wiadomo, że w Unii trwają dyskusje na temat przyszłości Wspólnej Polityki Rolnej i proponuje się wyraźne odchodzenie od regulacji rynkowych we wszystkich płaszczyznach. Wynika to także z rozmów w ramach WTO. I która z tych dwóch tendencji zwycięży, trudno jest wyrokować do zakończenia wszystkich prac. Ale w sposób zdecydowany będziemy o to występowali, zwłaszcza obserwując to, co się dzieje na polskim rynku - chodzi mi o zainteresowanie producentów. Jeszcze rok temu, o ile pamiętam, z trzech producentów spełniających kryteria tylko dwóch korzystało z dotacji. Obecnie- znowu mówię z pamięci, a nie zajmuję się tymi rynkami - jest to chyba osiem podmiotów i wszystko wskazuje na to, że ten limit, który mamy, może być przekroczony.

Kwestia możliwości tego rynku. To jest pytanie bardzo trudne, dlatego że, jak wynika z obserwacji, w ciągu kilku lat bardzo zmienia się koniunktura na włókna, zarówno lnu, jak i konopi, od drastycznego regresu na tym rynku do znacznego rozwoju w ciągu bardzo krótkiego okresu. Wynika to, tak jak mówię, z nowych technologii, innego zastosowania w tych dziedzinach, o których wspominałem.

Dodatkowy aspekt - nie muszę tego w tym gronie mówić - to jest kwestia konopie a narkotyki. Jest wiele środowisk, które podnoszą, że rozwój tej produkcji rozluźnia możliwości kontroli, może to przenikać - znowu brakuje mi słów - na czarny rynek, nazwijmy to, czy do strefy... Ja myślę, że w tym zakresie... I tu znowu jestem pesymistą, nie wierzę, żebyśmy mogli wrócić do poziomu, który był w latach siedemdziesiątych, zaś rząd powinien wspierać ten sektor, ale bardzo czujnie śledzić też to, co się dzieje na rynkach światowych. Dziękuję.

Dziękuję bardzo panu ministrowi.

Czy ktoś z pań i panów senatorów ma pytania do przedstawiciela resortu? Nie ma pytań.

Proszę państwa, jak już tutaj pan minister powiedział i ja wspomniałem, jest to dosyć ważny dla Polski rynek, chociażby ze względów historycznych, ale też ważne jest dążenie do rozwoju tego naturalnego surowca, a len jest naturalnym włóknem, który się wykorzystuje we wszystkich dziedzinach życia. I myślę, że należy wesprzeć kierunek prac rządu, a w tym przypadku stanowisko rządu. Sądzę, że komisja popiera projekt aktu prawnego, jeżeli chodzi o rynek lnu i konopi.

Słucham pana senatora.

Panie Przewodniczący, ja mam propozycję, żeby jednak w tym punkcie, jako że to jest ważne stanowisko, komisja wyraziła swoją opinię, taką, jak proponował rząd, to znaczy że komisja proponuje, aby w rozporządzeniu Rady została dokonana korekta i te dwa punkty. To będzie mocniejsze stanowisko: wyrażamy opinię. I wtedy przegłosujemy...

Tak, wtedy musielibyśmy przegłosować, że komisja popiera projekt aktu prawnego wraz z zastrzeżeniami, a w tym wypadku poprawkami rządu.

Nie, dokładnie można zacytować jeszcze raz, mamy taką możliwość, że powinna zostać dokonana korekta w tym projekcie o te dwa punkty i powtórzyć te dwa punkty ze stanowiska rządowego.

Można powtórzyć te dwa punkty ze stanowiska rządowego?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

W związku z propozycją pana senatora Michalaka proponuję, aby komisja poddała pod głosowanie...

(Senator Paweł Michalak: Swoją opinię.)

...swoją opinię. A jest ona następująca. Komisja popiera projekt aktu prawnego wraz z zastrzeżeniami rządu zawartymi w pkcie 2 w brzmieniu: art. 3 ust. 2 lit. b rozporządzenia Rady nr 1673/2000 dotyczącego podziału 5 tysięcy ton krótkiego włókna lnianego i włókna konopnego pomiędzy Danię, Grecję, Irlandię, Włochy i Luksemburg: wyżej wymieniona kwota krótkiego włókna lnianego i włókna konopnego powinna zostać udostępniona także innym państwom członkowskim Unii Europejskiej, którym przyznano niskie limity produkcji krótkiego włókna lnianego i włókna konopnego, to jest nowym państwom członkowskim Unii Europejskiej, takim jak na przykład Polska; art. 3 ust. 3 rozporządzenia dotyczącego sytuacji, w której włókno otrzymane w danym państwie członkowskim pochodzi ze słomy zebranej w innym państwie członkowskim: w takim przypadku ilości tego włókna są potrącane z krajowej gwarantowanej ilości państwa, w którym słoma lniana lub konopna została zebrana, a pomoc wypłacana jest przez państwo członkowskie, z którego krajowej gwarantowanej ilości potrącenie zostało dokonane.

Poddaję pod głosowanie stanowisko komisji w takim właśnie brzmieniu.

Kto jest za przyjęciem takiego stanowiska? (5)

Cztery... Pięć osób, jeszcze senator Kosma Złotowski doszedł.

A więc komisja przyjęła to jednogłośnie.

Dziękujemy bardzo przedstawicielowi resortu rolnictwa.

Przystępujemy do rozpatrywania punktu piątego porządku dziennego. Instytucją wiodącą jest Ministerstwo Sprawiedliwości. Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wykonywania praw głosu przez akcjonariuszy spółek posiadających siedzibę statutową w Państwie Członkowskim i których akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym i zmieniającej dyrektywę 2004/109/WE.

Resortem wiodącym jest Ministerstwo Sprawiedliwości. Witamy przedstawicieli resortu na dzisiejszym posiedzeniu komisji i prosimy o zreferowanie zagadnienia.

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Przede wszystkim przepraszam za nieobecność pana ministra Grzelaka - wiąże się to z kolizją terminów, mianowicie rozpoczyna się w tej chwili posiedzenie Rady Ministrów.

Wysoka Komisjo, celem projektowanego aktu legislacyjnego jest przede wszystkim likwidacja ograniczeń utrudniających wykonywanie prawa głosu, w szczególności przez akcjonariuszy spółek notowanych na giełdzie, którzy mają miejsce stałego pobytu poza państwem siedziby takiej spółki.

Ograniczenia w wykonywaniu prawa głosu wynikają z rozproszonej regulacji w systemach prawnych poszczególnych państw członkowskich oraz z niedostosowania tych regulacji prawnych w państwach członkowskich do nowoczesnych form pośredniego posiadania papierów wartościowych, a także niedostosowania do warunków pośredniego uczestniczenia w posiedzeniach typu walnego zgromadzenia.

Projektowany akt prawny określa warunki zwoływania walnych zgromadzeń akcjonariuszy takich spółek i gwarantuje, że tego typu walne zgromadzenia będą zwoływane z wystarczającym wyprzedzeniem, a odpowiednia dokumentacja będzie wcześniej dostarczana wszystkim akcjonariuszom.

Projekt likwiduje system blokowania akcji polegający na zakazie zbywania akcji spółek w określonym okresie poprzedzającym walne zgromadzenie akcjonariuszy i zastępuje to systemem ustalania prawa głosu w oparciu o stan posiadania akcji w konkretnym terminie, nie uniemożliwiając wolnego obrotu akcjami po tym terminie, a przed walnym zgromadzeniem. Projekt likwiduje także przeszkody do udziału w walnych zgromadzeniach za pośrednictwem pełnomocników bądź za pośrednictwem środków elektronicznych. Te dwie ostatnie kwestie dotyczą także wykonywania prawa głosu, a więc głosowania na posiedzeniu walnego zgromadzenia.

Rząd co do zasady akceptuje projekt dyrektywy i odnosi się pozytywnie do kierunków zmian proponowanych przez Komisję w projekcie, jednocześnie wskazuje na kilka drobnych wątpliwości czy raczej pytań do wyjaśnienia w trakcie negocjacji. Te pytania są szczegółowo przedstawione w projekcie stanowiska rządu dostarczonym Wysokiej Komisji.

W imieniu ministra sprawiedliwości proszę komisję o pozytywne przyjęcie tego projektu stanowiska.

Dziękuję bardzo.

Referującym stanowisko komisji jest przewodniczący dzisiejszego posiedzenia, czyli ja.

Proszę państwa, celem tej dyrektywy rzeczywiście jest zniesienie utrudnień w wykonywaniu prawa głosu przez akcjonariuszy posiadających akcje spółek notowanych na giełdzie, mających siedzibę w innym państwie członkowskim.

Nowe przepisy przede wszystkim odnoszą się do takich kwestii, jak obowiązek zwoływania walnych zgromadzeń akcjonariuszy z odpowiednim wyprzedzeniem, obowiązek udostępnienia akcjonariuszom potrzebnych materiałów i dokumentów, zdefiniowania warunków, których spełnienie pozwoli akcjonariuszom uczestniczyć w walnym zgromadzeniu i wykonywania prawa głosu. Są to bardzo ważne kwestie, szczególnie teraz, kiedy Polska jest już w Unii Europejskiej. Zanim jednak przedstawimy stanowisko komisji, ja prosiłbym przedstawiciela rządu, żeby doprecyzował stanowisko rządu, jeżeli chodzi o kwestie zastrzeżeń, które dotyczą głównie możliwości dopuszczenia do obrotu prawnego rachunków wspólnych, i wyjaśnił, co to znaczy jego opcjonalne stosowanie. Jeżeli mamy obawy, że to może być wykorzystane do prania brudnych pieniędzy, no to po prostu albo, moim zdaniem, tego nie dopuszczamy, albo nie ma tego i to dopuszczamy.

Prosiłbym bardzo o wyjaśnienie tej kwestii.

Dziękuję bardzo.

Ta kwestia była już przedmiotem pytania zadanego przez przedstawiciela Polski negocjującego projekt w Komisji Europejskiej. Przedstawicielem negocjującym jest obecna tutaj pani sędzia Elżbieta Paczos, więc pod jej kontrolą odpowiem na to pytanie w sposób następujący.

Dyrektywa jest dyrektywą harmonizacji minimalnej, czyli dopuszczającej odstępstwa od poziomu regulacji przewidywanego przez dyrektywę. Zapis art.13 bodajże, który mówi o rachunkach zbiorowych, wydawał się niejasny i dlatego poproszono o wykładnię intencji autora projektu, czyli Komisji Europejskiej. Komisja wyjaśniła, że ze względu na to, iż posiadanie rachunków zbiorowych dopuszczalne jest w niektórych, ale nie wszystkich systemach prawnych państw członkowskich Unii Europejskie - w Polsce nie jest to dopuszczalne - intencją projektodawcy było stworzenie warunków, jakim muszą odpowiadać pełnomocnicy reprezentujący akcjonariuszy posiadających rachunki wspólne tylko w tych państwach, w których takie rozwiązanie dopuszczalne jest przez prawo wewnętrzne, ergo projekt dyrektywy nie nakłada na państwa członkowskie obowiązku wprowadzenia instytucji rachunków wspólnych i nie nakłada obowiązku dopuszczenia takich rachunków jako instytucji prawa finansowego spółek. To rozwiązuje wątpliwość, którą sygnalizował rząd polski w swoim stanowisku, albowiem skoro nie będzie to obligatoryjne, Polska, jak zresztą i większość państw członkowskich Unii Europejskiej, nie będzie zmuszona, nie będzie zobowiązana do wprowadzenia takiego rozwiązania.

Wątpliwości wynikają także z systemu zabezpieczeń, o czym wspomniał pan przewodniczący, zabezpieczeń przeciwko wykorzystywaniu tych zanonimizowanych rachunków do śledzenia przebiegu transakcji finansowych. Skoro nie będzie takiej instytucji obligatoryjnie wprowadzonej w Polsce, odpada obawa przed poziomem zabezpieczeń. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Jeszcze drugie pytanie. Czy na dzień dzisiejszy można w miarę precyzyjnie określić, jakie zmiany w polskim prawie, szczególnie w kodeksie spółek handlowych, pociągnie za sobą wprowadzenie tej dyrektywy?

Proszę o szczegółową odpowiedź panią sędzię. Ja powiem tylko, że projekt jest cały czas w trakcie negocjacji i wobec tego przedwczesne jest wskazywanie, jakie zmiany wymusi projekt, który będzie negocjowany jeszcze na pewno za prezydencji fińskiej, w momencie kiedy osiągnie swój ostateczny kształt. Obecnie podstawową kwestią, której brakuje w systemie prawa polskiego, jest dopuszczenie udziału w walnym zgromadzeniu i do głosowania na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy w sposób pośredni, elektroniczny. Takiej możliwości nie ma, a zarówno w ocenie Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego, jak i Komisji Papierów Wartościowych i Giełd jest to rozwiązanie pożądane, albowiem ono umożliwi w szczególności akcjonariuszom mniejszościowym oraz akcjonariuszom, którym mówiąc trywialnie, nie opłaca się przyjechać na posiedzenie walnego zgromadzenia ze względu na odległość ich miejsca pobytu, ich miejsca zamieszkania, korzystanie z ich praw, a w ten sposób umożliwi wykonywanie tych praw na równych zasadach wszystkim akcjonariuszom.

Proszę panią o uzupełnienie.

Czy pan przewodniczący ma jeszcze jakieś konkretne pytania?

Może ja jeszcze jedno zdanie dodam. Tak jak powiedział pan dyrektor, na obecnym etapie nie jest możliwe jasne wskazanie, w przypadku których przepisów kodeksu spółek handlowych, ewentualnie innych ustaw regulujących działalność spółek notowanych na giełdzie, wprowadzenie tej dyrektywy będzie wymagało zmian.

Do tej pory odbyły się dopiero trzy spotkania grupy roboczej Rady. To jest pewien stopień zaawansowania prac nad tą dyrektywą, niemniej jednak nadal można określić, że to jest wstępny stopień prac. I tak naprawdę dopiero po zakończeniu prac w grupie roboczej Rady, po przyjęciu przez Radę, to jest dyrektywa Parlamentu i Rady, więc to jest procedura współdecydowania, będzie można określić w jakiś bardziej wiążący sposób to, jakich zmian będzie wymagało nasze prawo polskie. Aczkolwiek tak jak przy innych dyrektywach, przynajmniej z zakresu prawa spółek, delegacja polska zawsze dąży do tego, żeby rozwiązania przyjęte w prawie europejskim nie odbiegały bardzo od prawa krajowego. My zawsze optujemy za tymi rozwiązaniami, które są najbardziej zbliżone do naszych już istniejących rozwiązań, oczywiście przy zachowaniu całej linii zmian w prawie europejskim przez prawo krajowe, które proponuje Komisja.

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z pań i panów senatorów ma pytania do przedstawicieli resortu?

Dziękuję bardzo.

Tak jak tutaj pani powiedziała, jesteśmy dopiero na początku prac. W takim razie komisja proponuje przyjąć projekt aktu prawnego, bez głosowania.

Dziękujemy bardzo przedstawicielom resortu.

Przystępujemy do realizacji punktu szóstego. Instytucją wiodącą jest Ministerstwo Finansów. Wniosek dotyczy dyrektywy Rady w sprawie zwolnienia towarów przywożonych przez osoby podróżujące z krajów trzecich z podatku od wartości dodanej oraz podatku akcyzowego.

Proszę przedstawicieli resortu o przedstawienie stanowiska rządu.

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo Senatorowie!

W zastępstwie pana ministra Mirosława Barszcza, który odpowiada za podatki, będę miał przyjemność przedstawić państwu projekt stanowiska rządu w sprawie przedmiotowego projektu dyrektywy.

Otóż dyrektywa ta ma zastąpić obowiązujący obecnie akt prawny, aktualizując przepisy i w związku z powiększeniem Unii Europejskiej, i z wielokrotnymi zmianami, które były w niej dokonywane od 1969 r., od kiedy to ona obowiązuje.

Przepisy tej dyrektywy dotyczą zwolnienia towarów w bagażu osobistym podróżnych z podatku VAT i podatku akcyzowego, jeśli one nie mają charakteru handlowego i nie przekraczają wartości 175 euro. Chodzi cały czas, jak wspomniałem, o bagaż osobisty i o limity ilościowe dotyczące niektórych towarów, takich jak wyroby tytoniowe, napoje alkoholowe, ale również perfumy, kawa, herbata i piwo.

Propozycje Komisji, do których odnosimy się w przyjętym przez rząd stanowisku, dotyczą przede wszystkim zmiany podejścia, jeżeli chodzi o progi graniczne, uwzględniają inflację i rozróżnienie między podróżującymi w transporcie lotniczym a podróżnymi w transporcie lądowym - byłaby to zmiana ze stu 175 euro na 500  euro w transporcie lotniczym oraz na 220 euro w innym niż lotniczy.

I tu od razu chciałbym przejść do opinii rządu, który popiera projekt dyrektywy w tych właśnie najważniejszych, najistotniejszych kwestiach, które w niej są ujęte. Proponuje się jednakże rozważenie wprowadzenia jednego progu pieniężnego dla wszystkich podróżnych niezależnie od tego, czy podróżują transportem lotniczym czy innym typem transportu, transportem drogowym. Popiera się także podwyższenie progu pieniężnego w wypadku podróżnych poniżej piętnastego roku życia z 90 do 110 euro.

Dyrektywa przewiduje zniesienie limitów ilościowych dotyczących perfum, kawy i herbaty, ponieważ te limity nie odpowiadają już istniejącemu systemowi podatku akcyzowego w Unii Europejskiej. Rząd również przychyla się do tej propozycji. Obecny limit w przypadku perfum był limitem ilościowym w prawie polskim, jak państwo pewnie wiecie, rząd przewiduje w propozycjach, które przedstawiła pani minister, premier Gilowska, w ogóle likwidację akcyzy od perfum.

Wprowadzenie limitu ilościowego dotyczącego piwa - dotychczas to był limit wartościowy wynoszący 175 euro - do 16 l tego trunku i podwyższenie limitu ilościowego dotyczącego wina niemusującego 2 l na 4 l. Jeżeli chodzi o limit ilościowy piwa, to jest to rozwiązanie korzystne. On obowiązywało dotychczas tylko w Finlandii, był to wyjątkowy limit. Jest to korzystne dla Polski z uwagi na różnice w poziomie cen pomiędzy krajami graniczącymi z Polską, krajami trzecimi, szczególnie od strony wschodniej. Wiadomo, że 16 l to jest znacznie mniej od tego, co można było przewieźć za 175 euro.

Ale dyrektywa zakłada również zwiększenie limitu ilościowego wina niemusującego z 2 do 4 l. I tutaj rząd wskazuje, że nie jest to propozycja najbardziej korzystna z naszego punktu widzenia, ze względu na ewentualne negatywne skutki budżetowe, jakie ta zmiana mogłaby powodować.

Proponuje się ponadto wprowadzenie wspólnotowego systemu obniżonych limitów ilościowych dotyczących wyrobów tytoniowych. Rząd popiera co do zasady jednolity system obniżonych limitów ilościowych dotyczących przewozu właśnie wyrobów tytoniowych z państw trzecich. Będzie to polegało na tym, że mogą te limity wynieść dla papierosów dwieście lub czterdzieści sztuk. W wypadku wprowadzenia w życie przedmiotowego projektu dyrektywy w proponowanej wersji Polska będzie miała możliwość wprowadzić niższe limity, to jest na przykład czterdzieści sztuk dla papierosów. I taką właśnie interpretację, taką możliwość będzie zapewne Polska chciała wykorzystać.

Jeżeli chodzi o skutki i o korzyści wprowadzenia tej dyrektywy, one odnoszą się przede wszystkim do uproszczenia procedur odpraw podróżnych, do ograniczenia administracyjnych uciążliwości związanych z dokonywaniem odpraw podróżnych.

Uważamy, że implementacja zmian wprowadzonych tą w prawie krajowym nie będzie skutkowała negatywnymi skutkami finansowymi, będą one nieznaczne dla budżetu.

Jeżeli chodzi o korzyści dla podróżnych, dla obywateli, którzy będą podróżować z bagażem osobistym, to ułatwi to podróże.

Jeżeli chodzi o skutki gospodarcze, to ponieważ jest to projekt, który odnosi się do przewozu dóbr przez osoby fizyczne w celach niehandlowych, również nie widzimy tutaj dużego wpływu na gospodarkę. To tyle.

Jeżeli państwo macie jakieś pytania, wyjaśnień będę mógł udzielić również przy pomocy obecnych tutaj ekspertów z Ministerstwa Finansów, pani dyrektor z Departamentu Podatku Akcyzowego i pana naczelnika z Departamentu Podatków Pośrednich. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo.

Proszę pana senatora Kosmę Złotowskiego, aby przedstawił stanowisko komisji.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Ja odnoszę wrażenie, że rząd popiera ten akt, ale tak jakoś nie bardzo konsekwentnie - generalnie tak, popieramy, ale wolelibyśmy, żeby limity były takie same, i to mniejsze, bo takie jak w przypadku transportu drogowego. Jednocześnie rząd zwraca uwagę, że w szczególności podróżni transportu lotniczego, podróżujący często, regularnie, w związku z wykonywaną pracą, mogliby korzystać ze znacznie wyższych limitów, a nie podróżni pozostałych środków transportu. I to jest oczywiście prawda, tyle tylko że więcej jest podróżnych wśród osób regularnie i często podróżujących za granicę, którzy korzystają z innego rodzaju środka transportu, od transportu kołowego poczynając, na własnych nogach kończąc. Wydaje mi się, że rozróżnienie tych limitów powinno być bardzo korzystne dla Polski w związku z problemem tak zwanych mrówek. No bo jeżeli generalnie podwyższa się limit do 500 euro, to nie tyle uprzywilejowani są ci podróżni, którzy podróżują samolotem, co ograniczeni są ci podróżni, którzy nie podróżują samolotem. Innymi słowy to zmniejszenie limitu dla podróżnych innych niż samolotowych ograniczać będzie możliwość mrówkowania, z czym w Polsce mamy dość duży kłopot, zwłaszcza że nasza granica pozaunijna jest długa. Z jednej strony mówimy, że jeśli chodzi o limit piwa, no to jest wszystko w porządku, dlatego że u nas piwo jest tańsze, a gdzie indziej jest droższe, więc będą nasze piwo wywozić, a z drugiej strony jeśli chodzi o wino, no to już nie, bo te 2 l wina to jednak za dużo. To by było za niezbyt dobrze, gdybyśmy pozwolili ludziom przywozić dwa litry wina więcej niż dotąd. A jeszcze z trzeciej strony państwo mówicie, no ale skutki gospodarcze są właściwie żadne. To proszę mi wyjaśnić, skąd się biorą te zastrzeżenia naszego rządu.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Zbigniew Dynak: Panie Przewodniczący, można?)

Tak, tak, bardzo proszę.

Szanowni Państwo, Panie Senatorze, ja pominąłem jedną rzecz, o której jest mowa w naszym stanowisku, dotyczącą właśnie kwestii tak zwanego handlu w strefie przygranicznej, którego skutki dla budżetu mogły być znaczne, gdyby nie ta możliwość, którą daje ten projekt dyrektywy, związana z obniżeniem jeszcze tych progów pieniężnych lub limitów ilościowych w przypadku rezydentów lub pracowników strefy przygranicznej. Choćby z tego powodu spostrzegamy jakby zagrożenia czy skutki negatywne dla budżetu jako minimalne, bo będzie możliwość właśnie zminimalizowania ich, tak jak jest zresztą w tej chwili, jak to funkcjonuje obecnie.

Co do naszej postawy, to my generalnie popieramy projekt dyrektywy. Ale trzeba brać pod uwagę przebieg dyskusji w grupie roboczej Rady, która zajmuje się tym projektem. Wygląda na to, że w przeważającej większości przedstawiciele państw członkowskich opowiadają się za rozwiązaniami jeszcze bardziej drastycznymi w porównaniu do tych, które proponuje projekt opracowany przez Komisję. Staramy się sygnalizując takie postulaty, stworzyć front zwolenników rozwiązać, które, jak pan właśnie wspomniał, w większym stopniu uwzględniają interesy naszego kraju. Stąd poparcie generalne, ale próba ciągle jeszcze w pracach wewnętrznych w ramach Rady doprowadzenia do kompromisów zadowalających nasz kraj członkowski.

Dziękuję bardzo.

Tak, Panie Senatorze?

Moja propozycja jest taka, żeby poprzeć projekt aktu prawnego, zwłaszcza że my tutaj opiniujemy sam akt prawny. No z tą uwagą do rządu... To już może nie tyle komisyjna uwaga, co moją własna, ale ja uważam, że rozróżnienie tych limitów między transportem lotniczym a transportem pozalotniczym jest jak najbardziej słuszne. Ja nie wiem, czy można by powiedzieć, pan użył tego słowa, że ten projekt jest restrykcyjny. Wręcz przeciwnie, ten projekt jest dość liberalny i liberalizujący obecne przepisy. Proponuje komisji poprzeć to stanowisko, jedyną restrykcją, jaką ja tu widzę, jest właśnie to zmniejszenie limitu dla transportu pozalotniczego. I ja proponowałbym rządowi, żeby się nie upierał przy tym, żeby przy transporcie lotniczym również ograniczyć tę wartość. No ale to jest tylko moja propozycja. Dziękuję.

Czy ktoś jeszcze z pań i panów senatorów ma pytania do przedstawicieli rządu? Nie.

Dziękuję bardzo.

W takim razie myślę, że komisja przyjmuje stanowisko rządu i popiera projekt aktu prawnego.

Dziękujemy bardzo przedstawicielom resortu.

Proszę państwa i tak wyczerpaliśmy porządek obrad dzisiejszego posiedzenia.

Należy jeszcze dodać, że nierozpatrywane propozycje są to wnioski przekazane w trybie art. 6 ust. 1 pkt. 2 ustawy - COM (2006) 113, 115, 139, 141, 144 i 151. Następnie przekazane w trybie art. 6 ust. 4 ustawy - wniosek COM (2006) nr 158 i 165. I przekazane w trybie art. 8 ustawy - propozycja zmiany załącznika do rozporządzenia Rady nr 2042/2000 nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na import kamer telewizyjnych pochodzących z Japonii. Dokument nie został jeszcze przekazany przez SG Radę Unii Europejskiej.

Dziękuję bardzo wszystkim za udział w dzisiejszym posiedzeniu.

Zamykam posiedzenie.

Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.