30 sierpnia 2007r. Podczas posiedzenia Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o systemie oświaty. Rozpatrywaną nowelizację uchwalono na podstawie projektu poselskiego. Zgodnie z intencją ustawodawcy zmierza ona przede wszystkim do wyrównywania szans edukacyjnych dzieci poprzez zapewnienie powszechnego dostępu do edukacji przedszkolnej dzieciom z różnych środowisk, przede wszystkim wiejskich. Zdaniem ustawodawcy, cel ten może być zrealizowany poprzez upowszechnienie wychowania przedszkolnego. Pozytywną opinię o projekcie przedstawił w imieniu rządu podsekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej Stanisław Sławiński. Na temat ustawy wypowiadała się także dyrektor Departamentu Prawnego w tym resorcie Joanna Rozwadowska-Skrzeczyńska. Propozycje zmian do ustawy zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu. Wiceminister edukacji zwrócił się do senatorów o przyjęcie ustawy bez poprawek. Senator Jerzy Chróścikowski zaproponował przyjęcie zmian zaproponowanych w opinii biura legislacyjnego. Ponieważ senatorowie przychylili się do wniosku o wprowadzenie poprawek do ustawy, przedstawiciele rządu zaproponowali zmiany zbieżne z tymi propozycjami, ale o szerszym zakresie. Komisja po dyskusji przyjęła poprawki i wniosła o przyjęcie ustawy z 5 poprawkami; sprawozdawcą stanowiska komisji w tej sprawie został senator Janusz Kubiak. Rozpatrzona przez Komisję Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej ustawa o zmianie ustawy o systemie oświaty umożliwia m.in. istnienie w polskim systemie edukacji tak zwanych małych przedszkoli i innych alternatywnych form wychowania przedszkolnego. Przyjmując nowelizację, posłowie zdecydowali także, że dzieci, które z powodu choroby lub niepełnosprawności nie mogą chodzić do obowiązkowej "zerówki", będą mogły korzystać z kształcenia indywidualnego. Zgodnie z sejmową nowelizacją oprócz tradycyjnych przedszkoli, które prowadzą zajęcia dla dzieci co najmniej pięć godzin dziennie, przez pięć dni w tygodniu, w wypadkach uzasadnionych warunkami demograficznymi i geograficznymi będą mogły funkcjonować "inne formy wychowania przedszkolnego". Placówki te będą mogły prowadzić mniej niż pięć godzin zajęć dziennie. W takich alternatywnych przedszkolach zatrudnieni zostaną wykwalifikowani pedagodzy, ale pozostałe wymagania, np. lokalowe, będą mniej rygorystyczne niż dla tradycyjnych przedszkoli. Nowe placówki mogą prowadzić m.in. organizacje pozarządowe. W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia senatorowie pozytywnie ocenili ustawę o udziale Rzeczpospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Systemie Informacji Wizowej. Przyjęcie ustawy, uchwalonej przez Sejm z przedłożenia rządowego, rekomendował senatorom podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Grzegorz Bliźniuk. Obecni byli także zastępca dyrektora Departamentu Prawnego w tym resorcie Andrzej Rudlicki, zastępca generalnego inspektora ochrony danych osobowych Andrzej Lewiński, dyrektor Departamentu Inspekcji Bogusław Pilc, zastępca dyrektora Biura Prawnego Komendy Głównej Policji Krzysztof Choiński. Uwagi szczegółowe, a także propozycje poprawek przedstawiło senackie biuro legislacyjne. Celem rozpatrywanej ustawy jest ustanowienie podstaw prawnych do stosowania przez Rzeczpospolitą Polską tzw. dorobku Schengen, a więc zespołu norm prawa wspólnotowego, zmierzających, z jednej strony, do urzeczywistnienia zasady swobody przemieszczenia się osób na terytorium Unii Europejskiej, z drugiej zaś - do ustanowienia szczegółowych zasad w zakresie przekraczania granic zewnętrznych tego terytorium przez obywateli państw trzecich. Bez uchwalenia tej ustawy Polska nie mogłaby wejść do grupy krajów wolnych od kontroli na przejściach granicznych. Zgodnie z planami UE, kontrole na granicach Polski z Litwą, Czechami, Słowacją i Niemcami mogą być zniesione od stycznia 2008 r. a na lotniskach - od marca 2008 r. Po wejściu Polski do systemu Schengen zmienią się zasady przyznawania wiz oraz opłaty za nie. Polska będzie wydawała wizy europejskie, ich cena będzie wspólna dla wszystkich krajów. Ustawa ma przede wszystkim dostosować polskie prawo do włączenia się naszego kraju do układu z Schengen. Wprowadza ona m.in. definicje danych SIS (zawartych w Systemie Informacyjnym Schengen) i danych VIS (w Systemie Informacji Wizowej), a także Krajowego Systemu Informatycznego (KSI). Zgodnie z nim to właśnie KSI ma umożliwiać organom administracji publicznej i wymiaru sprawiedliwości dostęp do danych zgromadzonych w SIS i VIS. Ustawa określa też rodzaj informacji, jakie mają być w tym systemie zamieszczane. Chodzi tu m.in. o informacje o osobach poszukiwanych, zaginionych, świadkach lub tych, którzy zostali wezwani do stawienia się przed sądami, a także o poszukiwanych pojazdach i przedmiotach. W KSI mają się też znajdować informacje o cudzoziemcach, którym z jakichś powodów odmówiono wjazdu do Polski. Ustawa określa też, jakie instytucje mają dostęp do powyższego systemu, a poprzez niego - do SIS i VIS. Zgodnie z regulacją nadzór nad prawidłowym działaniem systemu ma sprawować minister spraw wewnętrznych i administracji i to on jest uprawniony do zablokowania dostępu do KSI danemu organowi, jeśli stwierdzi, że doszło do nieprawidłowości. Funkcje nadzorcze nad funkcjonowaniem polskiej części systemu ma też - zgodnie z opracowywanymi przepisami - generalny inspektor ochrony danych osobowych. W przyjętym jednogłośnie stanowisku Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej zarekomendowała Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o udziale Rzeczpospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Systemie Informacji Wizowej. |