27 lipca 2006 r.

Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska na posiedzeniu wyjazdowym w województwie zachodniopomorskim zapoznała się, na przykładzie tego województwa, z realizacją Programu NATURA 2000.

W posiedzeniu komisji wzięli udział m.in. minister środowiska Jan Szyszko oraz główny konserwator przyrody Andrzej Szweda-Lewandowski.

Europejska Sieć Ekologiczna Natura 2000 jest programem ochrony zagrożonych składników różnorodności biologicznej kontynentu europejskiego, wdrażanym od 1992 r. w sposób spójny pod względem metodycznym i organizacyjnym na terytorium wszystkich państw członkowskich UE.

W październiku 1999 r. Rada Ministrów przyjęła Stanowisko Negocjacyjne Polski w obszarze "środowisko", w którym stwierdzono, że "Polska akceptuje i wdroży w całości acquis communautaire w zakresie ochrony przyrody i nie będzie się domagała okresów przejściowych w tej dziedzinie".

W Narodowym Planie Przygotowania do Członkostwa (NPPC) do UE Ministerstwo Środowiska określiło zadania związane z programem sieci Natura 2000, które powinny być wykonane przed wejściem do Unii Europejskiej.

Z informacji przedstawionej przez ministra środowiska wynika, że prawie wszystkie istotne działania związane z tworzeniem sieci Natura 2000 w Polsce są opóźnione w wyniku zaniechania podstawowych zadań zapisanych w NPPC. Organizacja systemu zarządzania sieci Natura 2000 w Polsce napotyka trudności za względu na błędy popełnione przy tworzeniu nowej ustawy o ochronie przyrody, brak odpowiedniego zaplecza kadrowego i technicznego, które uniemożliwia prowadzenie skutecznego nadzoru i kontroli nad realizacją sieci.

Program Natura 2000 nie jest dobrze zintegrowany z innymi sektorami życia społecznego, a zwłaszcza gospodarczego. Nie przeprowadzono szczegółowej analizy potencjalnych konfliktów ochrony w ramach obszarów Natura 2000 z rozwojem infrastruktury kraju, przemysłu wydobycia kruszyw, działań hydrologicznych, co mogłoby wskazywać na konieczność poszukiwania obszarów alternatywnych. W efekcie brak jest powszechnej i autentycznej akceptacji dla systemu Natura 2000, co stwarza problemy na etapie jej tworzenia i prac nad programowaniem jej finansowania w ramach instrumentów finansowych UE.

W istniejącej sytuacji podstawowe znaczenie ma fakt, że nie jest dokładnie znana zawartość poszczególnych obszarów programu. Dopiero po ich ustaleniu możliwe będzie określenie kierunków dalszych działań mających na celu realizację programu Natura 2000.