24 lipca 2007 r.

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności rozpatrzono sprawozdanie "Stan bezpieczeństwa ruchu drogowego w Polsce oraz działania realizowane w tym zakresie w 2006 r.". Połączone komisje przyjęły przedłożone sprawozdanie bez uwag.

W 2006 r. w 47 tys. wypadków drogowych zginęło ponad 5 tys. osób, a ponad 59 tys. zostało rannych. Oznacza to, że liczba wypadków drogowych zmniejszyła się o 1224 w porównaniu z 2005 r. Jak stwierdzono w sprawozdaniu, mimo pewnej poprawy zagrożenie dla życia i zdrowia użytkowników transportu drogowego jest nadal wysokie.

Najczęstsze przyczyny tragedii to: niska kultura jazdy i lekceważenie przepisów ruchu drogowego, zły stan infrastruktury oraz mało skuteczny nadzór nad ruchem.

Większość wypadków - ponad 37 tys. - spowodowali kierowcy, którzy nie dostosowali prędkości do warunków ruchu, nie przestrzegali pierwszeństwa przejazdu lub nieprawidłowo wyprzedzali. W wypadkach tych śmierć poniosło ponad 3,7 tys. osób, a ponad 49,7 tys. zostało rannych.

Piesi spowodowali około 6,7 tys. wypadków. Zginęło w nich ponad 1 tys. osób, a 5,8 tys. odniosło obrażenia. Główne przyczyny to: nieostrożne wejście na jezdnię, przekraczanie jezdni w miejscu niedozwolonym oraz wejście na jezdnię na czerwonym świetle. Nietrzeźwi kierowcy spowodowali 3,6 tys. wypadków; zginęły w nich 404 osoby.

Najwięcej wypadków zdarzyło się w grudniu, najmniej - w styczniu. Najczęściej do wypadków dochodzi w piątki.

W kwietniu 2005 r. Rada Ministrów przyjęła program "Gambit 2005", którego realizacja zakładała, że w 2013 r. liczba ofiar śmiertelnych nie może przekroczyć 2800, a w 2020 r. - 1500.

W sprawozdaniu stwierdzono, że w celu poprawy stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego należy m.in.: kontynuować edukację społeczeństwa z wykorzystaniem mediów, instytucji pozarządowych, fundacji i firm ubezpieczeniowych; wzmocnić świadomość kar za naruszanie przepisów ruchu drogowego i przyspieszyć działania penalizacyjne.