Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej i Komisji Ustawodawczej przystąpiono do pierwszego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy o wykonywaniu prac podwodnych.

W imieniu wnioskodawców projekt przedstawiła i uzasadniła senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu projektu, niektóre z rozwiązań i norm uchwalonej 17 października 2003 r. ustawy o wykonywaniu prac podwodnych, zwłaszcza w zakresie dopuszczalnej głębokości wykonywania prac podwodnych przez nurków poszczególnych klas, zwiększają ponad akceptowalną granicę zagrożenie zdrowia i życia nurków. Dotyczy to szczególnie uprawnień nurków I i II klasy zawartych w art. 19 ww. ustawy.

Organizacja stanowiska pracy nurka nie przewiduje asysty nurka starszego stopniem. Jest to rozwiązanie zaczerpnięte z nurkowania rekreacyjnego, natomiast w nurkowaniu zawodowym nie jest praktykowane. Podczas wykonywania pracy nurkowi wydaje polecenia z powierzchni kierownik prac podwodnych, kontrolujący wykonywaną pracę i bezpieczeństwo nurka poprzez systemy telewizyjne i łączność przewodową.

Nie praktykuje się ani w Polsce, ani na świecie sytuacji, w której obok nurka wykonującego pracę podwodną jest nurek asystujący, który ma za zadanie dbać o bezpieczeństwo i poprawne wykonanie pracy.

Poprzez zwiększenie głębokości przy asyście nurka starszego stopniem nurek III klasy otrzymał uprawnienia do wykonywania pracy do głębokości 50 m. Jest to zbyt niebezpieczna głębokość dla osoby dysponującej wymienionym wyszkoleniem z minimalną ilością 15 nurkowań, wykonanych w trakcie kursu zgodnie z rozporządzeniem ministra infrastruktury w sprawie szkolenia i egzaminowania osób ubiegających się o uprawnienia do wykonywania prac podwodnych. Dla porównania, głębokość 40 m jest na świecie graniczną głębokością dla powietrznych nurkowań rekreacyjnych, do których płetwonurek musi posiadać najwyższy poziom uprawnień wymagający kilkuletniego szkolenia oraz co najmniej 100 nurkowań. Standardy określone przez organizację skupiającą szkoły nurkowania zawodowego z całego świata - International Diving Schools Association przewidują dla nurka z podobnym stopniem przeszkolenia maksymalną głębokość wykonywania pracy podwodnej 30 m przy dwukrotnie dłuższym czasie szkolenia oraz wykonaniu minimum 60 nurkowań.

Analogicznie wygląda sprawa z dopuszczalną głębokością wykonywania pracy podwodnej przez nurka II klasy - szkolenie, które przechodzi, oraz praktyka, którą musi się wykazać, żeby otrzymać uprawnienia, nie gwarantuje mu bezpiecznego wykonywania prac podwodnych na głębokościach większych niż 50 m.

Wykreślenie zapisów o asyście nurka powoduje zmianę maksymalnych dopuszczalnych głębokości dla nurka I i II klasy na bezpiecznym poziomie, porównywalnym ze standardami światowymi określonymi np. w standardach International Diving School Association lub Association of Diving Contractors International.

Jak stwierdzono, projekt nie jest sprzeczny z unormowaniami Unii Europejskiej. Nowelizacja ustawy nie powoduje dodatkowych skutków finansowych dla budżetu państwa.

W dyskusji nad przedstawionym projektem nowelizacji ustawy o wykonywaniu prac podwodnych przedstawiciele Ministerstwa Gospodarki Morskiej dyrektor generalny Sławomir Lewandowski i radca ministra Ireneusz Bulski zaproponowali wprowadzenie jeszcze innych zmian do projektowanej nowelizacji. W związku z tym ustalono, że proponowane zmiany opracuje Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu. Kolejne posiedzenie dotyczące rozpatrywanego projektu odbędzie się 26 września br.