Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.

Zapis stenograficzny (388) z 51. posiedzenia

Komisji Gospodarki Narodowej

w dniu 14 września 2006 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie wniosków zgłoszonych na 18. posiedzeniu Senatu do ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

Otwieram posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej.

Witam państwa, witam Biuro Legislacyjne, witam przedstawicieli rządu.

Szanowni Państwo, jest osiem poprawek. Te trzy, jak rozumiem, to są te, które już zostały zgłoszone i nie będziemy ich omawiać, tak?

(Głos z sali: Trzeba jednak głosować.)

Trzeba nad nimi głosować, dobrze.

Proszę państwa, zaczynamy, bardzo proszę o ciszę.

Pierwsza poprawka została zgłoszona przez Komisję Gospodarki Narodowej na poprzednim posiedzeniu. Jak rozumiem, musimy nad nią głosować, tak?

Bardzo proszę przedstawicieli ministerstwa o komentarz na ten temat.

Bardzo proszę.

Panie Przewodniczący!

Już wcześniej, podczas obrad plenarnych, zwróciłem uwagę na to, że pkt 7 określa zobowiązanie do przygotowania organizatora w taki sposób, aby mógł wykonać każde zlecenie. W związku z tym ta poprawka naszym zdaniem nie jest zasadna.

(Głos z sali: Pierwsza?)

Ja nie wiem, czy ma pan właściwy dokument. Mówimy o pierwszej poprawce.

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Marek Surmacz: Pierwsze trzy już były rozpatrywane.)

Tak, ale musimy je przegłosować.

Aha, jeszcze raz. A więc pierwsze trzy myśmy już wcześniej zaakceptowali.

Rozumiem.

Co Biuro Legislacyjne ma do powiedzenia na ten temat?

Biuro Legislacyjne popiera poprawki pierwszą, drugą i trzecią, które zostały wskazane w opinii prawnej Biura Legislacyjnego. Dziękuję uprzejmie.

Dziękuję bardzo.

Czy możemy tak procedować, aby głosować łącznie nad trzema pierwszymi poprawkami, które już przegłosowaliśmy na poprzednim posiedzeniu komisji?

Bardzo proszę, kto z państwa senatorów jest za tymi poprawkami? (16)

Kto jest przeciwny? (0)

Dziękuję bardzo. A więc jednogłośnie za. Poprawki zostały przyjęte.

Przechodzimy do poprawki czwartej.

Proszę przedstawiciela ministerstwa o komentarz.

Panie Przewodniczący, tak jak już wcześniej powiedziałem, pkt 7 określa zobowiązanie do przygotowania się wykonującego usługę na każde zlecenie umieszczenia pojazdu. W związku z tym zwracam uwagę na to, że zbiór tych kryteriów ma charakter otwarty, a więc starosta będzie mógł również przewidzieć taką sytuację, organizując to rozpatrywanie w trybie wyboru wykonawcy.

Dziękuję bardzo.

Proszę o opinię Biura Legislacyjnego.

Biuro Legislacyjne nie zgłasza zastrzeżeń legislacyjnych do tej poprawki, która ma charakter merytoryczny. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Kto z państwa senatorów chciałby zabrać głos?

Bardzo proszę, pan senator Misiak.

Proszę państwa, to mnie tylko przekonuje, że poprawka jest zasadna, ponieważ zakładamy, iż starostowie powiatów, których jest naprawdę bardzo duża liczba, z założenia oczywiście muszą być profesjonalistami, ale polskie prawo ma im tego nie ułatwiać. My w tej poprawce tylko i wyłącznie wskazujemy na to, że chodzi o sytuację poszukiwania nie pojazdu, który dotransportuje, bo pan oczywiście ma rację, jeżeli chodzi o każdy rodzaj zlecenia, tylko parkingu. No, jest to poprawka dotycząca kwestii nie pojazdu, ale parkingu, który będzie w stanie przetrzymać tego typu pojazd, jak pojazd ADR.

Stąd bierze się ta różnica i dopisane później, w piątej poprawce po słowie "umieszczenia" wyrazów "każdego rodzaju", czyli chodzi właśnie o umieszczenie na konkretnych parkingach pojazdów ulegających wypadkowi, a to jest regulowane tylko i wyłącznie przez starostę, który dokonuje wyboru na podstawie kryteriów, a te z kolei nie są umieszczone w ustawie. Oczywiście może się domyślić, że obowiązuje prawo międzynarodowe, może się domyślić, że właściwie powinien o to zadbać, bo jest blisko centrum komunikacyjnego. My w ustawie po prostu literalnie dodajemy to, czego on nie powinien się domyślać, tylko co powinien zrobić.

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos?

Bardzo proszę, Panie Ministrze.

Ja może tylko dodam, Panie Przewodniczący, Panie Senatorze, że ja odczytywałem pkt 7, który dotyczy właśnie umieszczenia na parkingu każdego pojazdu.

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa senatorów chce zabrać głos?

Jeżeli nie, to przegłosujemy poprawkę czwartą.

Kto z państwa senatorów jest za jej przyjęciem?

(Głos z sali: Dziewięć osób.)

Kto z państwa jest przeciwny?

(Głos z sali: Dziewięć osób.)

Kto wstrzymał się od głosu?

(Głos z sali: Nikt nie wstrzymał się od głosu.)

(Głos z sali: Przepraszam bardzo, ja podnosiłem rękę.)

(Głosy z sali: To jeszcze raz, to jeszcze raz.)

To jeszcze raz bardzo proszę członków komisji o głosowanie.

(Głos z sali: Brawo za uczciwość, Panie Senatorze.)

Kto z państwa jest za przyjęciem tej poprawki? (8)

Kto jest przeciwny? (9)

Kto wstrzymał się od głosu? (0)

Poprawka nie została przyjęta.

Przechodzimy do poprawki piątej.

Bardzo proszę, Panie Ministrze, o komentarz.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Odczytajmy treść pktu 7 po uwzględnieniu poprawki proponowanej przez pana senatora Misiaka. Przepis brzmiałby tak: zobowiązanie jednostki do realizacji każdego zlecenia umieszczenia każdego rodzaju pojazdu na parkingu strzeżonym. Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę, Biuro Legislacyjne.

(Głos z sali: Pan senator wycofuje?)

(Głos z sali: Nie może.)

(Głos z sali: Może, wnioskodawca może.)

Może, oczywiście.

Jeśli państwo pozwolą, to może przed wycofaniem poprawki przez pana przewodniczącego Misiaka chciałbym zwrócić uwagę, że Wysoka Komisja jest kompetentna do określenia łącznego głosowania. Jeżeli zatem jest wola pana senatora Misiaka jako autora, a komisja nie wnosi zastrzeżeń, to w zestawieniu poprawek, nad którymi będziecie państwo głosowali na posiedzeniu Senatu, poprawki czwarta i piąta zostaną oznaczone jako głosowane łącznie. W związku z tym nie będzie potrzeby wycofywania tych poprawek.

Taka jest wola pana senatora.

(Senator Tomasz Misiak: Komisji, nie moja.)

(Wypowiedzi w tle nagrania)

(Senator Tomasz Misiak: To są poprawki, nad którymi powinno się głosować łącznie.)

Czy jest sprzeciw kogoś z członków komisji w tej sprawie? Jeżeli nie ma, to przyjmujemy taką koncepcję.

(Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Piotr Magda: Ja w tej sytuacji proponuję również głosować nad poprawką piątą.)

Jak rozumiem, będziemy musieli głosować też nad poprawką piątą, tak?

(Głos z sali: Musimy głosować nad poprawką piątą.)

Okej.

Szanowni Państwo, w związku z tym głosujemy, poprawka piąta.

(Głos z sali: Będziemy bawili się w kotka i myszkę? Głosujemy politycznie, Panie Przewodniczący?)

Kto z państwa jest za przyjęciem tej poprawki? (9)

Kto jest przeciw tej poprawce? (8)

(Głos z sali: Jak później będzie głosowanie łączne, to jak będziesz głosował)

(Rozmowy na sali)

Bardzo proszę, Panie Mecenasie.

Z legislacyjnego punktu widzenia obydwie poprawki naszym zdaniem mogłyby zostać przegłosowane oddzielnie. Jeżeli jednak rekomendacja Wysokiej Komisji zmierza do tego, aby poprawki zostały przegłosowane łącznie, to sytuacja, w której to jedną poprawkę państwo proponują przyjąć, a drugą odrzucić, jest w związku z tą uwagą pewną niekonsekwencją. A zatem proponuję dokonać reasumpcji i głosować łącznie nad poprawkami czwartą i piątą.

(Głos z sali: Głosowanie łączne.)

Ja rozumiem, że jest wniosek pana przewodniczącego Koguta o reasumpcję głosowania.

Szanowni Państwo, powtórnie głosujemy nad poprawką...

(Rozmowy na sali)

(Głos z sali: Drodzy Państwo, niech pan przewodniczący przeprowadzi głosowania.)

A więc najpierw głosujemy nad wnioskiem formalnym pana senatora Koguta o reasumpcję głosowania nad poprawkami czwartą i piątą.

Kto z państwa jest za tym, aby przeprowadzić reasumpcję tego głosowania? (9)

Kto z państwa jest przeciwny? (4)

Kto z państwa wstrzymał się od głosu? (4)

Dziękuję.

W związku z tym przeprowadzimy reasumpcję łącznego głosowania nad poprawkami czwartą i piątą.

Bardzo proszę, kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek czwartej i piątej? (8)

Kto z państwa jest przeciwny przyjęciu tych poprawek? (9)

Dziękuję. Poprawki zostały odrzucone.

Przechodzimy do poprawki szóstej.

(Głos z sali: Nad poprawkami szóstą i siódmą łącznie.)

Nad poprawkami szóstą i siódmą należy głosować łącznie.

Bardzo proszę resort o komentarz w tej sprawie.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Ta poprawka zmierza do odebrania kompetencji radzie powiatu w sprawie ustalania wysokości opłaty, czyli praktycznie pozostawilibyśmy stan obecny, w którym to ta nieczytelność jest dzisiaj źródłem wielu zachowań, powiedzmy, gorszących, delikatnie to określając. Wysokość tej opłaty w proponowanym obecnie przepisie, właściwie w projekcie, będzie ustalała rada powiatu. Uchylenie tego przepisu zmieni ten stan i naszym zdaniem to jest niedobre, jesteśmy przeciw.

Dziękuję bardzo.

Proszę, Biuro Legislacyjne.

Wysoka Komisjo!

Biuro Legislacyjne nie zgłasza zastrzeżeń legislacyjnych do tych poprawek, które mają charakter merytoryczny. Zwracamy jedynie uwagę na konieczność rozważenia relacji normatywnej, jaka zachodzi pomiędzy ust. 6, wedle którego wysokość opłat, o których mowa w ust. 5c, ustala rada powiatu, a przepisami ust. 5b i 5d, które stanowią, że starosta, wyznaczając jednostkę do usuwania pojazdów oraz do prowadzenia parkingu strzeżonego, uwzględnia między innymi proponowaną cenę usługi. Dziękuję bardzo.

Dziękuję.

Otwieram dyskusję.

Ja podobnie interpretuję, jak pan z Biura Legislacyjnego, że właśnie jest takie kryterium, które powinno być wyłonione w drodze negocjacji czy przetargu, i że należy zobowiązać starostę do wyboru, proszę państwa, najlepszej oferty.

Ja nie wiem, na czym pan minister opiera informację, że gdzieś były jakieś gorszące sceny. Ja w sprawie tej akurat materii kontaktowałem się ze starostami w swoim regionie i nigdzie takich gorszących scen nie było. Podkreślam również, że zmiana tej ustawy nie wynika z tego, iż były jakieś problemy w tym punkcie, tylko z odrzucenia zapisów przez Trybunał Konstytucyjny. Tak więc ja nie wiem, dlaczego pan minister tak mówi, tym bardziej że z informacji, które posiadam, wynika, iż początkowe przedłożenie rządowe takiego zapisu zupełnie nie przewidywało. Pojawił się on w jakimś momencie na etapie prac sejmowych.

Dlatego apeluję do państwa o to, żebyśmy jednak byli za wolną konkurencją i za wyborem takich podmiotów, które proponują najniższą cenę i najlepsze warunki, a rada gminy, jeżeli ustala jakąś kwotę, to zobowiązuje do albo za wysokiej, albo za niskiej i jest to kłopot dla starosty.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Oczywiście że tak.

Poza tym, proszę państwa, w takiej Warszawie może być wybranych na przykład dwadzieścia podmiotów, jedne będą po troszkę niższej, jedne po troszkę wyższej, a uśrednianie tej kwoty tylko skomplikuje działania.

Dziękuję bardzo.

Kto z państwa chciałby jeszcze zabrać głos?

Pan minister, tak?

Proszę, Panie Przewodniczący, o udzielenie głosu panu dyrektorowi Rudlickiemu.

Bardzo proszę, Panie Dyrektorze.

Dziękuję bardzo.

Andrzej Rudlicki, zastępca dyrektora Departamentu Prawnego MSWiA.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Nie do końca jest tak, jak przedstawił to pan senator, ponieważ w przedłożeniu rządowym od początku był przepis, była propozycja zmiany ust. 6 i ta propozycja miała charakter czysto legislacyjny. Po ingerencji w ustawę Trybunału Konstytucyjnego dzisiaj przepis ust. 6 brzmi: wysokość opłat ustala rada powiatu. Przepis ten był bardzo klarowny, póki obowiązywało zdanie pierwsze tego ustępu, które na skutek orzeczenia Trybunału utraciło moc 1 lipca. W związku z tym propozycja rządowa dotyczy jedynie doprecyzowania, wysokość jakich opłat ustala rada powiatu, czyli propozycji zmiany merytorycznej nie ma.

W toku dyskusji w sejmowej Komisji Infrastruktury posłowie doszli do wniosku, że cena ustalona przez radę powiatu może nie uwzględniać realiów i może być ustalona wyżej, niż przedsiębiorcy byliby gotowi realizować usługi. Posłowie w związku z tym zaprezentowali takiż pogląd, iż starosta w toku przeprowadzonego de facto konkursu poweźmie wiadomość, za jaką cenę przedsiębiorcy przystępujący do tego konkursu są gotowi świadczyć usługi, co może stanowić podstawę do przygotowania przez starostę projektu uchwały rady korygującej dotychczasowe ceny.

Jeżeli państwo skreślicie ust. 6, to sytuacja będzie taka, że cena zaoferowana w konkursie przez przedsiębiorcę wybranego będzie ceną wiążącą w całym okresie, na który zostanie on wybrany, tyle tylko że projekt ustawy przewiduje w obu przypadkach, czyli i w przypadku holownika, i w przypadku osoby prowadzącej parking, możliwość wybrania więcej niż jednego oferenta. W przypadku dużych miast należy to założyć, należy to przyjąć jako regułę.

Teraz powstaje pytanie. Zwracam uwagę, że te pojazdy w tym trybie są odholowywane i umieszczane na parkingu nie z woli właściciela pojazdu i jedynie w nielicznych przypadkach ma on coś do powiedzenia, bo jeżeli zostanie zatrzymany na przykład bez dowodu OC, to rzeczywiście, jak jest zorientowany w realiach i prawie, może prosić funkcjonariusza, który mu uniemożliwia dalsze prowadzenie pojazdu, żeby on wezwał najtańszego spośród trzech wybranych przez starostę holowników. Jeżeli nie ma tej wiedzy, wolna wola funkcjonariusza.

W większości przypadków będą to na przykład pojazdy zaparkowane w miejscu niedozwolonym, utrudniającym ruch. Wtedy nawet przy najlepszej woli najuczciwszego na świecie funkcjonariusza nie ma żadnej możliwości zapytania, o któryż to holownik chodzi, a stosowanie kilku cen - wszystko jedno, czy rada nie ustali żadnej ceny, czy ustali cenę, opłatę maksymalną - dopiero spowoduje ferment wokół tej regulacji.

Nie wydaje się, żeby ten kierunek zmian uwzględniał to, o czym mówił Trybunał. Trybunał zażądał, miał prawo do tego, żeby zapewnić równą konkurencję, tak aby nie było upoważnień blankietowych: weź, starosto, wybierz sobie, jak chcesz. Wydaje się, że te propozycje to załatwiają.

Rząd nie sprzeciwiał się uzupełnieniu tych przesłanek - podkreślam, że jest to, jak pan minister już mówił, niezamknięty katalog - o oferowaną cenę usługi, bo rzeczywiście nie ma nic złego w tym, że starosta dowie się, iż w ramach wolnej konkurencji między przedsiębiorcami są oni gotowi holować taniej niż obowiązująca od roku, dwóch, pięciu uchwała, i nic nie stoi na przeszkodzie, żeby tę opłatę zmniejszyć. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo.

Pan senator Szaleniec, bardzo proszę.

Ja jeszcze tylko powiem w podobnym duchu jak mój przedmówca, że to samo działanie może wykonać starosta według jakichś określonych zasad, ogłaszając przetarg. Określi on kwotę i wynegocjuje u wszystkich takie same warunki, bez konieczności podjęcia uchwały przez radę powiatu.

Proszę państwa, rozumiałbym uchwałę rady powiatu, gdyby parking był miejski i holowniki były miejskie czy starostwa. Wtedy trzeba by ustalić jakąś kwotę. Tymczasem w tym zakresie jest to, wydaje mi się, ograniczenie kompetencji starosty, który w wielu innych przypadkach na tych zasadach dobiera wykonawcę różnych inwestycji, działań podejmowanych przez gminę. Przecież w takim przypadku też jest jakaś określona kwota, którą się ustala, i na tych warunkach szuka się wykonawcy. Tak więc ja broniłbym mojego stanowiska i namawiam do tego również państwa.

Dziękuję.

Pan senator Misiak, bardzo proszę.

Tylko w uzupełnieniu do tego głosu dodam, że przecież w sytuacji, w której rada powiatu za każdym razem będzie musiała głosować nad tym stanowiskiem, uniemożliwia się staroście na przykład szybkie zmiany ceny parkingu. Dlatego mimo wszystko uważam, że służy to zawyżeniu ceny, bo głosowanie w sprawie ceny średniej, która będzie określana przez radę powiatu, za każdym razem w odpowiednich, specjalnych trybach uniemożliwia szybkie podjęcie działań nawet w sytuacji, gdyby na przykład okazało się, że nastąpiło spiętrzenie tego typu wypadków lub zdarzeń na terenie dużego miasta z powodu, nie wiem, konferencji, remontu dróg czy zmian, bo wymaga to całego procederu związanego z przechodzeniem przez zebrania rady, które na przykład we Wrocławiu odbywają się raz w miesiącu. Jest to zupełnie bez sensu, to znaczy po prostu dużo łatwiej jest przeprowadzić to przez starostę.

Dziękuję.

Biuro Legislacyjne prosiło o głos.

Dziękuję uprzejmie.

Wysoka Komisjo, to, czy opłata będzie ustalana przez radę powiatu, czy też na zasadzie wolnej gry sił rynkowych, zależy oczywiście od państwa i ma rację pan dyrektor, określając skutek prawny.

Z kolei analizując w dniu dzisiejszym w Biurze Legislacyjnym Kancelarii Senatu relację normatywną pomiędzy kontrowersyjnym ust. 6 a ust. 5b pkt 7 oraz ust. 5d pkt 9 uznaliśmy, że pierwotna propozycja rządowa była pod tym względem spójna. W Sejmie dokonała się swoista deformacja legislacyjna polegająca na tym, iż z jednej strony wysokość opłaty ma być ustalana przez radę powiatu i opłata ta ma być wiążąca dla prowadzącego parking oraz usuwającego pojazd, z drugiej zaś strony stanowi się w przepisach, że starosta, wyznaczając jednostkę, ma uwzględniać proponowaną cenę usługi. W jaki sposób ma on uwzględniać proponowaną cenę usługi, jeśli będzie ona - przepraszam za sformułowanie - wzięta z sufitu w stosunku do wysokości określonej przez radę powiatu?

W związku z tym jeszcze raz powtórzę: o tym, czy poprawka, która ma charakter merytoryczny, zostanie przyjęta, decydują państwo, zaś problem w relacji i w stosowaniu w praktyce ust. 6 w kontekście ust. 5b pkt 7 i ust. 5d pkt 9 pozostaje. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Jeszcze pan senator Szaleniec.

Ja jeszcze powtórzę argument, który wypowiedziałem z mównicy w Senacie. Może mianowicie zdarzyć się, bo różne relacje, proszę państwa, bywają między radą starostwa czy gminy a burmistrzem czy starostą, że starosta wynegocjuje jakąś kwotę, a rada gminy powie: nie, to za dużo, my przyjmiemy kwotę taką i taką, a ty martw się, co będzie dalej. Może tak być i wtedy powstanie pat, który nie pozwoli ruszyć z miejsca. Tak więc to również stanowi zagrożenie i w wielu gminach może do tego dojść. Dziękuję bardzo.

Dziękuję bardzo.

Przedstawiciel resortu.

Bardzo proszę, Panie Dyrektorze.

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Przede wszystkim mówimy o starostwie, a nie o gminie. Ani zarząd powiatu, ani starosta nie są wybierani w wyborach bezpośrednich i zależność od organu stanowiącego jest wprost, jest nader bezpośrednia.

Chciałbym wdać się w pewną polemikę z panem mecenasem, ponieważ sposób uwzględnienia zaoferowanej, przedstawionej ceny jest bardzo prosty: jeżeli cena jest wyższa od wynikającej z aktualnie obowiązującego prawa miejscowego, to po prostu ta propozycja, ta oferta zostanie odrzucona, a więc nie ma w tym zakresie żadnej niespójności.

Pan mecenas w swojej pierwotnej opinii nie był łaskaw dostrzec tej rzekomej niespójności i wskazywane w pisemnej opinii Biura Legislacyjnego niespójności oraz proponowane poprawki zupełnie nie dotykały tej drastycznej niekonsekwencji, do której miał rzekomo doprowadzić Sejm. Dziękuję.

Ja jednak bardzo prosiłbym, Panie Dyrektorze, bez złośliwości. Głosujmy i rozmawiajmy merytorycznie o problemie, nie wsadzając sobie wzajemnie szpilek.

Bardzo proszę, Panie Mecenasie.

Chciałbym odnieść się do wypowiedzi pana dyrektora w sposób następujący. Biuro Legislacyjne nie jest uprawnione do przedstawiania w opinii prawnej poprawek o charakterze merytorycznym. Wskazaliśmy jedynie, ustosunkowując się do poprawek, że z legislacyjnego punktu widzenia nie zgłaszamy do nich zastrzeżeń, ale w praktyce mogą powstać kontrowersje merytoryczne, Panie Dyrektorze, o których nie wspominamy w opinii, bo nie jesteśmy do tego uprawnieni. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa chciałby jeszcze zabrać głos?

(Głosy z sali: Nie, nie.)

Rozumiem, że wyczerpała się lista chętnych do zabrania głosu w dyskusji.

Szanowni Państwo, przechodzimy do głosowania nad poprawkami szóstą i siódmą, nad którymi głosujemy łącznie.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek szóstej i siódmej? (8)

Kto jest przeciwny? (6)

Kto wstrzymał się od głosu? (2)

Dziękuję. Poprawki zostały przyjęte.

Przechodzimy do poprawki ósmej.

Bardzo proszę przedstawicieli rządu o komentarz w tej sprawie. Chodzi o vacatio legis.

Uznajemy, że trzymiesięczne vacatio legis jest zbyteczne, że wejście tej ustawy w życie jest oczekiwane i konieczne jak najszybciej.

Dziękuję bardzo.

Biuro Legislacyjne, bardzo proszę.

Do poprawki uwag legislacyjnych nie zgłaszam. Zwracam jedynie uwagę na fakt, że w obecnym stanie prawnym brak jest regulacji w omawianym zakresie, zatem przyjęcie poprawki będzie oznaczać, iż przez trzy miesiące nadal brak będzie tej regulacji. Nie zmienia to jednak faktu, że do poprawki legislacyjnych nie zgłaszamy uwag. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś chciałby zabrać głos w tej sprawie?

Proszę państwa, co do tych trzech miesięcy, to chodzi naprawdę o bardzo dużą liczbę małych podmiotów gospodarczych. W większości przypadków są to jednoosobowe firmy posiadające pojedyncze pojazdy i chodzi po prostu o danie im czasu na to, żeby dostosować się do rozwiązań, które wcześniej, jak państwo sami słyszycie, nie istniały. W związku z tym dajmy im czas na to, żeby się przygotować, bo oczywiście, tak jak pan minister zauważył, być może nie ma w tym zakresie zbyt dużych firm, ale istnieją firmy lepiej przygotowane, na przykład kilkunastopojazdowe, zaś te małe firmy, do których zanim dotrze ta informacja przez ich stowarzyszenia i różnego rodzaju miejsca, gdzie oni mogą tę informację pozyskać, będą potrzebowały chwili czasu.

Ja mogę tylko powiedzieć, że ta poprawka została zaproponowana przez ogólnopolskie porozumienie właścicieli tego typu pojazdów, przez ludzi, którzy po prostu obawiają się tego. Jeżeli proszą o te trzy miesiące, żeby mogli się w tym czasie merytorycznie przygotować, to może dajmy im te trzy miesiące. Mówimy w tym przypadku o życiu ludzi, którzy utrzymują się z tego, a tak naprawdę nie chodzi o nasze rozwiązania prawne - ministerstwa, ani o starostwa, które są oczywiście do tego przygotowane.

Dziękuję bardzo.

Pan senator Kubiak, bardzo proszę.

Ja mam tylko pytanie, jaki jest stan prawny, bo o ile mi wiadomo, 1 lipca minął termin wprowadzenia zmiany wykonania, że tak powiem, wyroku Trybunału Konstytucyjnego, a teraz będzie jeszcze przedłużenie o kolejne trzy miesiące. W takim oto sensie miałbym pytanie. Dziękuję.

Dziękuję.

Bardzo proszę, Panie Dyrektorze.

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo, żeby jakoś naprawić posądzenie o złośliwość, tym razem w całej rozciągłości poprę to, co powiedział pan mecenas. Rzeczywiście to wydłuża stan luki w prawie. W tej chwili jakoś sobie radzimy z tym problemem metodą posługiwania się przedsiębiorcami wybranymi w drodze przetargu na potrzeby kodeksu postępowania karnego, ponieważ inny wybór byłby jawnym zingnorowaniem orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, ale przedłużanie tego stanu tymczasowego na pewno nie jest pożądane. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby jeszcze zabrać głos w tej sprawie? Jeżeli nie, to przechodzimy do głosowania.

Jeszcze uzupełnienie, proszę państwa, bo przetargi zostały dokonane, w tej chwili funkcjonuje to na tych zasadach i jeśli pofunkcjonuje trzy miesiące dłużej, do końca roku...

(Sygnał telefonu komórkowego)

Dziękuję za tło muzyczne.

...to myślę, że nic się nie stanie i tak naprawdę spokojnie można dać tym ludziom trzymiesięczne vacatio legis. Dziękuję,

Dziękuję bardzo.

Przechodzimy do głosowania.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki ósmej? (7)

Kto z państwa jest przeciwny? (8)

Kto wstrzymał się od głosu? (0)

Dziękuję. Poprawka została odrzucona.

Dziękuję bardzo.

(Głos z sali: Jeszcze sprawozdawca.)

Sprawozdawcą będzie pan senator Lisiecki.

Szanowni Państwo, zamykam posiedzenie komisji.

Uwaga!

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.