Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

W dniach 11-13 maja 2007 r. odbył się w Warszawie IV Światowy Kongres Rodzin. W kongresie brało udział ponad trzy tysiące dwieście osób, przedstawicieli rodzin, środowisk i organizacji prorodzinnych. Byli to reprezentanci około sześćdziesięciu krajów. Choć w swej deklaracji kongres odnosi się do Boga, byli przedstawiciele różnych religii - od religii katolickiej, najczęstszej, poprzez inne chrześcijańskie, po muzułmańską.

Odczytam deklarację przyjętą na tym kongresie.

Deklaracja IV Światowego Kongresu Rodzin. Warszawa, 11-13 maja 2007 r.

Zebrani na IV Światowym Kongresie Rodzin chcemy z całą mocą bronić prawdy o rodzinie, przypomnieć jej misję wspólnoty miłości i życia, wzywać do poszanowania jej niezbywalnych praw zapisanych w Karcie Praw Rodziny.

Rodzina jest dziełem Boga, podstawową ludzką wspólnotą, opartą na nierozerwalnym małżeństwie mężczyzny i kobiety, wspólnotą miłości otwartej na życie, środowiskiem, w którym poczynają się, przychodzą na świat i wzrastają nowi ludzie.

"Przyszłość ludzkości idzie poprzez rodzinę", a także "nie ma skuteczniejszej drogi odrodzenia społeczeństw, jak ich odrodzenie przez zdrowe rodziny". Zdrowe - to znaczy wierne swojemu powołaniu małżeńskiemu i rodzicielskiemu.

Takie rodziny niosą dzisiejszemu światu: wierność Prawdzie Bożej w miejsce relatywizmu; prawdziwą miłość będącą całkowitym i bezinteresownym darem z siebie w miejsce hedonizmu; wierne trwanie aż do śmierci w miejsce braku odpowiedzialności za los najbliższych; poszanowanie życia każdego człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci w miejsce dyskryminacji i eksterminacji najsłabszych; radość z każdego dziecka przychodzącego na świat w miejsce lęku przed dzieckiem wyrażonego w mentalności antykoncepcyjnej; tworzenie zdrowego środowiska wychowawczego, w którym wzrastają młode pokolenia, w miejsce fałszywych ideologii propagujących demoralizację. I tak rodzina niesie Europie i światu wiosnę cywilizacji miłości i życia w miejsce demograficznej zimy.

Jesteśmy wdzięczni wszystkim wspólnotom religijnym, które potwierdzają tę prawdę. Spotykając się w Warszawie, stolicy Polski, ojczyźnie Jana Pawła II, dziękujemy Bogu za jego nauczanie o zamyśle bożym wobec małżeństwa i rodziny, za wielką miłość do rodzin, za ochronę życia oraz jego modlitwę i cierpienie ofiarowane w intencji rodzin. Dziękujemy jego następcy Ojcu Świętemu Benedyktowi XVI, który kontynuuje to świadectwo prawdy o życiu i rodzinie. Dziękujemy wszystkim, którzy służą rodzinie, którzy jej bronią. Dziękujemy każdej rodzinie będącej prawdziwie znakiem nadziei we współczesnym świecie. Dziękujemy wszystkim małżonkom, ojcom i matkom, którzy trwają w wiernej miłości i otwierają swe serca na przyjęcie nowego życia.

Zwracamy się z apelem do wszystkich kościołów i wspólnot religijnych, aby głosiły prawdę o życiu, małżeństwie i rodzinie, potwierdzając, że jest pierwszą wspólnotą wiary i szkołą wszystkich powołań. Wzywamy rządzących i polityków, aby rodzina stała się podmiotem polityki jako podstawowe i niezbywalne dobro w służbie narodowi. Apelujemy, aby chronili życie każdej istoty ludzkiej od poczęcia do naturalnej śmierci, kładąc nacisk na wychowanie dzieci, które jest podstawowym prawem rodziców. Apelujemy, by chronić młodych ludzi przed demoralizacją i promować ekonomiczne rozwiązania prowadzące do godnych warunków życia wszystkich rodzin. Odpowiedzią na to wezwanie niech będzie ogłoszenie roku 2008 Rokiem Rodziny.

Zwracamy się do ludzi nauki, by swoją wiedzą służyli sprawie rodziny. Prosimy lekarzy i wszystkich pracowników służby zdrowia, aby bronili prawa do wolności sumienia i wiernie stali na straży ludzkiego życia, szczególnie, gdy jest ono najsłabsze i zagrożone.

Wzywamy przedstawicieli mediów, by służyli prawdzie, wskazywali prawdziwe zagrożenia i potrzeby rodziny, by nieśli młodym rodzinom wartości, które służą rzeczywistemu, trwałemu rozwojowi człowieka. Prosimy młodych, aby szukali mądrości, wybrali życie, chronili swoje serca i ciała oraz wzrastali w prawdzie i wiernej miłości. Zwracamy się do wszystkich ludzi dobrej woli, aby byli z rodzinami, pomagali odbudować nadzieję i służyli im pomocą w trudnościach.

A wreszcie my, rodziny zgromadzone na IV Światowym Kongresie Rodzin, zwracamy się do wszystkich rodzin: Nie bójcie się! Bądźmy jedno! Bądźmy znakiem nadziei! Wspierajmy się nawzajem, niosąc szczęście i radość! Nieśmy nadzieję wszystkim ludziom, by ich twórczy entuzjazm przyniósł wiosnę dla Europy i świata.

Proszę państwa, temu kongresowi towarzyszyła konferencja, która odbywała się tutaj, w murach polskiego parlamentu. Zaproszeni na nią zostali przedstawiciele innych parlamentów, uczestniczący w Światowym Kongresie Rodzin. Dziękuję bardzo.