Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Oświadczenie w sprawie zagrożeń wynikających z pomysłu obniżania składki na ubezpieczenia rentowe kieruję do ministra pracy i polityki społecznej, a także do minister finansów.

Celem wprowadzanej reformy systemu ubezpieczeń społecznych była w szczególności racjonalizacja wydatków publicznych poprzez wyodrębnienie w FUS funduszy ubezpieczeniowych ze względu na rodzaj ryzyk: funduszu chorobowego, rentowego, wypadkowego i emerytalnego. Do dzisiaj udało się uzyskać dodatnie salda w funduszu chorobowym i w funduszu wypadkowym. Oznacza to, że mamy w nich nadwyżkę wpływów ze składek nad wypłatami świadczeń.

Udało się także zmniejszyć różnicę między kwotą zebranych składek a kwotą wypłacanych świadczeń w funduszu rentowym. Nadal jednak fundusz rentowy jest deficytowy, choć w coraz mniejszym stopniu. Obniżenie składki na fundusz rentowy o 3 punkty procentowe zaburzy logikę wprowadzanej od 1997 r. reformy systemu rentowego. Jednocześnie spowoduje konieczność znacznego, bo o 6-9 miliardów zł, zwiększenia dotacji z budżetu państwa na wypłatę świadczeń rentowych. Będzie to obciążało wszystkich podatników. Jest możliwe zbilansowanie tego funduszu w przyszłości. Dziś można oszacować, że do jego zbilansowania brakuje dwóch maksimum trzech lat. Tak wydaje się na podstawie analizy tego, co się dzieje we wpływach ze składek i wypłatach na świadczenia. A więc po tym okresie możliwe będzie sukcesywne, solidarne obniżanie składki na fundusz rentowy, zarówno po stronie pracodawców, jak i pracowników. Do uzyskania tego stanu konieczny jest niewielki wzrost nakładów na prewencję i rehabilitację oraz pozostawienie systemu jednoosobowej odpowiedzialności lekarza orzecznika za każde wydane orzeczenie o niezdolności do pracy.

Pomysł obniżenia składki ubezpieczeniowej, skierowany tylko do pracodawców, zmierzający do tego, żeby obniżyć ich obciążenie, może być potraktowany jako wspieranie podmiotów gospodarczych ze środków publicznych, co może nas narazić na wysokie kary w ramach Unii Europejskiej, w tym wypadku uzasadnione.

Fundusz emerytalny nadal ma głęboki deficyt. Większość dotacji z budżetu państwa uzupełnia właśnie jego niedobory. Na jego krytyczny stan przez wiele lat będzie miała wpływ pogarszająca się sytuacja demograficzna. Niemniej te trzy pozostałe fundusze mogłyby być już zrestrukturyzowane, działać normalnie i dawać szansę obniżania w sposób racjonalny kosztów pracy.

Zwracam się do obu ministrów, do pana ministra pracy i do pani minister finansów, by poprzez pochopne, gwałtowne dokonywanie zmian w systemie ubezpieczeń rentowych nie zaprzepaścić efektów wieloletnich działań naprawczych i zarazem nie narażać budżetu państwa na zbyteczne wielomiliardowe wydatki. Dziękuję.