Oświadczenie skierowane do pełniącego obowiązki prezesa Zarządu Telewizji Polskiej SA Andrzeja Urbańskiego

Szanowny Panie Prezesie!

Dwukrotnie w okresie ostatnich kilku miesięcy składałem oświadczenia dotyczące zlikwidowanego w Telewizji Polskiej SA, z inicjatywy Pana Piotra Gawła, byłego wiceprezesa zarządu, Działu Dokumentacji Prasowej i jego wieloletniej kierowniczki redaktor Barbary Jelonek, zwolnionej, z mojego punktu widzenia bezzasadnie, po dziewiętnastu latach pracy w TVP SA. Niestety, moje interwencje nie przyniosły dotąd oczekiwanych rezultatów, mimo że po pierwszym oświadczeniu (złożonym na jedenastym posiedzeniu Senatu 24 maja 2006 r.) wydawało się, iż problem został rozwiązany. Redaktor Barbara Jelonek, w wyniku interwencji różnych środowisk, w tym przewodniczącej Koła SDP w TVP redaktor Małgorzaty Mazurkiewicz, odbyła rozmowę z wiceprezesem zarządu Panem Piotrem Farfałem.

W wyniku tej rozmowy redaktor Barbara Jelonek przygotowała plan reaktywowania Działu Dokumentacji Prasowej. Wszystko było na dobrej drodze. W odpowiedzi na moje oświadczenie pan wiceprezes Piotr Farfał napisał między innymi, że propozycja ponownego uruchomienia Działu Dokumentacji Prasowej uzyskała zgodę wszystkich członków zarządu, i że odbył rozmowę z Barbarą Jelonek, która wyraziła szczerą chęć pomocy w odtworzeniu Działu Dokumentacji Prasowej oraz powrotu na wcześniej zajmowane stanowisko.

Niestety, do reaktywowania działu nie doszło. Redaktor Barbara Jelonek nie powróciła do pracy, nawet w innym miejscu, na innym stanowisku. Panowie Andrzej Budzyński i Jan Sałkowski, kierownicy Ośrodka Dokumentacji i Zbiorów Programowych, czyli jednostki, w której był usytuowany Dział, wykorzystali przeciwko niej niektórych byłych pracowników, wykorzystali także toczący się przed sądem pracy proces byłej pracowniczki Barbary Wasilewskiej-Kasprzak, zwolnionej w 2002 r. w wyniku zwolnień grupowych, jakie miały wówczas miejsce w telewizji publicznej, do tego, by uniemożliwić powrót redaktor Barbary Jelonek do TVP SA.

Chronologia wydarzeń dotyczących redaktor Barbary Jelonek, którą dołączam do niniejszego oświadczenia, przekonuje mnie, że Barbara Jelonek płaci wysoką cenę za przeciwstawienie się decyzji likwidacji Działu Dokumentacji Prasowej, którą podjął, jak już wcześniej wspomniałem, wiceprezes zarządu Piotr Gaweł. By obronić największy zbiór dokumentacji prasowej w Polsce, wystąpiła do ministra Macieja Łopińskiego z Kancelarii Prezydenta RP. Nie przekonuje mnie rzekomy mobbing, który stosowała (była kierowniczką działu przez dziewiętnaście lat, nigdy nie była karana, wręcz odwrotnie, najwyższe oceny jej pracy mówią same za siebie, była na pewno osobą wymagającą zarówno wobec swoich podwładnych, jak i wobec siebie). Nie przekonuje mnie również odpowiedź na moje drugie oświadczenie, które złożyłem 25 sierpnia 2006 r., kierując je ponownie do ówczesnego prezesa zarządu Telewizji Polskiej SA Bronisława Wildsteina.

Odpowiedź nadeszła od wiceprezesa Piotra Farfała, który napisał między innymi, że Dział Dokumentacji Prasowej nie zostanie reaktywowany (powołując się na przepisy prawa prasowego i autorskiego), a zbiór dokumentacji prasowej znajdzie się w strukturze biblioteki Ośrodka Dokumentacji i Zbiorów Programowych, która, wzmocniona kadrowo, będzie zajmowała się codziennym researchem prasy. Niemożliwy jest również powrót Barbary Jelonek na stanowisko kierownika Działu Dokumentacji Prasowej, gdyż z chwilą rozwiązania tego działu stanowisko to uległo likwidacji, a jej sytuację prawną - kontynuuje wiceprezes zarządu TVP SA - skomplikował wynik postępowania przed sądem pracy, prowadzonego z powództwa byłej pracowniczki Barbary Wasilewskiej-Kasprzyk, o której wspomniałem. Do odpowiedzi wiceprezesa zarządu zostało dołączone wyjaśnienie Pani Magdaleny Staniszewskiej, radcy prawnego TVP SA, dotyczące ugody zawartej na korzyść Barbary Wasilewskiej-Kasprzyk.

Szanowny Panie Prezesie! Redaktor Barbara Jelonek została w rezultacie zwolniona z pracy. Zastosowano wobec niej skrócony okres wypowiedzenia. Wypowiedzenie odebrała w październiku 2006 r. Próbowała w swojej firmie walczyć o powrót do pracy i dobre imię. Napisała obszerne wyjaśnienie, poparte dokumentami, które skierowała do prezesa Bronisława Wildsteina. Niestety do dziś nie otrzymała żadnej odpowiedzi. Nie została również przez niego przyjęta, o co zabiegała. Decyzja o jej zwolnieniu została podjęta jednostronnie. Nie dano jej żadnej możliwości obrony, podobnie jak we wspomnianym procesie, w którym wystąpiła jako świadek. Nie wzięto również pod uwagę faktu, że w obronie Barbary Jelonek wystąpiło środowisko twórców telewizyjnych. W związku z tym redaktor Barbara Jelonek została zmuszona do wystąpienia na drogę sądową.

Szanowny Panie Prezesie! Z mojego punktu widzenia sprawa redaktor Barbary Jelonek jest nadal otwarta. Uważam, że nie wyjaśniono w sposób rzetelny powstałej sytuacji. Jestem pewien, że jej wystąpienie w obronie dokumentacji prasowej, najstarszego, liczącego ponad pięćdziesiąt pięć lat, zbioru takiej dokumentacji w Polsce, do najwyższych instytucji w państwie, Kancelarii Prezydenta RP i Senatu RP, spowodowało lawinę pomówień i oszczerstw pod jej adresem. Zniszczono jej dorobek zawodowy, na który pracowała rzetelnie przez wiele lat. Cieszyła się w środowisku telewizyjnym, szczególnie dziennikarskim, szacunkiem i uznaniem. Była zawsze dyspozycyjna, pełna inicjatywy i chętna do pomocy.

W związku z tym uprzejmie proszę Pana Prezesa o przywrócenie redaktor Barbary Jelonek do pracy w Telewizji Polskiej. Zdaję sobie sprawę, że powrót na zajmowane wcześniej stanowisko jest nieaktualny, również z punktu widzenia zainteresowanej. Uważa ona bowiem, że to, czym zajmuje się biblioteka Ośrodka Dokumentacji i Zbiorów Programowych w zakresie dokumentacji prasowej, jest zwykłą prowizorką i nie ma nic wspólnego z profesjonalnym dziennikarstwem dokumentalistycznym. Istnieją jednak inne  możliwości jej zatrudnienia. Redaktor Barbara Jelonek z wykształcenia i praktyki jest dziennikarką. Zna dobrze zakres działania telewizji publicznej.

Jednocześnie uprzejmie proszę Pana Prezesa o rozmowę z redaktor Barbarą Jelonek, która zabiega o spotkanie z panem. Jestem przekonany, że na to w pełni zasługuje.

Czesław Ryszka