Oświadczenie skierowane do minister pracy i polityki społecznej Anny Kalaty

Polski system opiekuńczo-wychowawczy adresowany do dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej składa się z wielu czynników. Niestety wciąż dominują w nim placówki opiekuńczo-wychowawcze, które nie gwarantują odpowiedniego przygotowania do życia w społeczeństwie, a czasem nawet mnożą patologie społeczne.

Rozwiązaniem byłoby stworzenie przez ministerstwo długofalowego programu wsparcia i rozwoju instytucji niespokrewnionych rodzin zastępczych, które są optymalną formą opieki nad dziećmi. Wymaga to przygotowania systemu ulg, dotacji i ułatwień dla osób decydujących się na trwałe założenie takich rodzin. Obecnie odsetek takich osób niestety spada, a sprowadzanie tego problemu jedynie do mentalności społeczeństwa uważam za niezasadne.

Wychowywanie dzieci w niespokrewnionych rodzinach zastępczych to zawód. Państwo powinno pokrywać całość, a nie część kosztów utrzymania dziecka. Rodzicom za pracę należy się odpowiednia zapłata oraz okresowy wypoczynek. Bardzo ważne jest zagwarantowanie odpowiedniego lokalu mieszkalnego, stałej opieki psychologa, pielęgniarki. Potrzebne są ułatwienia w załatwianiu formalności urzędowych, odpowiedni system emerytalno-rentowy itd., itd. Koszty ponoszone przez budżet państwa i tak byłyby niewspółmierne do osiąganych korzyści społecznych.

Bardzo istotną sprawą jest zrównanie w prawach i przywilejach opiekunów rodzin zastępczych niespokrewnionych i opiekunów w rodzinnych domach dziecka. Należałoby dokonać także weryfikacji i oceny działalności instytucji pogotowia rodzinnego, które już z założenia nie spełniało, w opinii wielu osób, swojej funkcji opiekuńczej.

Czy zdaniem Pani Minister pomoc państwa dla niespokrewnionych rodzin zastępczych oraz ogólnie dla całej rodzinnej opieki nad dziećmi jest wystarczająca? Czy obecny stan prawny daje możliwość odwrócenia dysproporcji pomiędzy liczbą dzieci przebywających w placówkach opiekuńczo-wychowawczych typu rodzinnego i w pozostałych placówkach? Czy ministerstwo przygotowuje kompleksowy, wieloletni program rozwoju rodzinnej opieki z uwzględnieniem poruszanych przeze mnie aspektów?

Szanowna Pani Minister! Kraje Europy Zachodniej już dawno odeszły od systemu opiekuńczo-wychowawczego, który wciąż funkcjonuje w naszym kraju. Uważam, iż w polskim społeczeństwie drzemie ogromna chęć niesienia pomocy i miłość dla drugiego człowieka, najpierw jednak należy uruchomić mechanizmy umożliwiające i propagujące działalność ludzi w poruszanej w tym oświadczeniu materii. Pomoc państwa jest nieunikniona, ale w przyszłości będzie skutkowała dużo lepszą jakością naszego społeczeństwa.

Łączę wyrazy szacunku
senator RP
Antoni Motyczka