Oświadczenie skierowane do ministra skarbu państwa Wojciecha Jasińskiego

Szanowny Panie Ministrze!

Na czwartym posiedzeniu Senatu w dniu 5 stycznia 2006 r. zostało już przeze mnie złożone oświadczenie w sprawie przywrócenia do pierwotnego stanu basenu termosolankowego w Ciechocinku, stanowiącego majątek Przedsiębiorstwa Uzdrowisko Ciechocinek SA z siedzibą w Ciechocinku. Odpowiedź, jaką otrzymałem od Ministra Skarbu Państwa Andrzeja Mikosza nie usatysfakcjonowała mnie, bowiem nie zawierała podstawowej odpowiedzi na pytanie dotyczące działań, jakie winny być podjęte celem odnowienia basenu tak, aby mógł on ponownie stanowić atrakcję turystyczną Ciechocinka. Pan Minister ograniczył się jedynie do zwięzłego przedstawienia historii basenu oraz jego losów na przestrzeni kilku ostatnich lat. Fakty przedstawione przez Pana Ministra są mi doskonale znane. Ponadto Pan Minister podał, iż sprawa basenu termosolankowego pozostaje nadal kwestią do uregulowania, zaznaczając jednocześnie, iż szczupłość środków, którymi dysponuje spółka PUC, powoduje problemy związane z funkcjonowaniem i remontowaniem powyższego obiektu. Od odpowiedzi Pana Ministra na moje oświadczenie upłynęło ponad pół roku, w którym to czasie nie zostały podjęte żadne działania ze strony Ministerstwa. Brak jest również jakiegokolwiek zainteresowania problemem ciechocińskiego basenu termosolankowego ze strony władz państwowych.

Proszę Pana Ministra o wnikliwe zajęcie się sprawą basenu termosolankowego w Ciechocinku i stanowcze podjęcie działań zmierzających do rozwiązania wskazanego przeze mnie problemu. Celem uszczegółowienia sytuacji basenu termosolankowego ponownie podaję do wiadomości Pana Ministra, co następuje: decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Włocławku z dnia 29 października 1993 r. obiekt ten został wpisany do rejestru zabytków pod nr 322A. Basen termosolankowy jest kompleksem budynków, urządzeń i odkrytej niecki basenowej, otoczonej terenem parkowym z wytyczonymi alejkami. W 2002 r. po raz pierwszy od siedemdziesięciu lat zabytek ten został wyłączony z eksploatacji. Do tego momentu stanowił on największą atrakcję turystyczną Ciechocinka, bowiem zapewniał kąpiele na wolnym powietrzu w solance produkowanej w Uzdrowisku. Z uwagi na fakt, iż w tej sprawie nie została wydana żadna decyzja organu architektoniczno-budowlanego, wyłączająca ten obiekt z użytkowania, decyzję w tej sprawie podjął wyłącznie właściciel. Grunt, na którym znajduje się basen, stanowi własność Skarbu Państwa w wieczystym użytkowaniu Przedsiębiorstwa Uzdrowisko Ciechocinek SA.

Powyższy obszar nie posiada aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zaś ważność poprzedniego planu wygasła z dniem 31 grudnia 2002 r.

Zgodnie z art. 5 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. Nr 162 z 2003 r., pozycja 1568), opieka nad zabytkiem sprawowana przez jego właściciela lub posiadacza polega, w szczególności, na zapewnieniu warunków: zabezpieczenia i utrzymania zabytku oraz jego otoczenia w jak najlepszym stanie; korzystania z zabytku w sposób zapewniający trwałe zachowanie jego wartości.

Po wyłączeniu basenu z użytkowania pojawiła się inicjatywa nieodpłatnego przekazania tego obiektu Gminie Ciechocinek, która deklarowała zdobycie funduszy na remont basenu.

Właściciel obiektu, PUC, nie dysponował takimi środkami i nie miał możliwości uzyskania dotacji z funduszy unijnych.

Zabiegi dotyczące nieodpłatnego przejęcia obiektu przez Gminę Ciechocinek trwają do dnia dzisiejszego.

Mimo pozytywnej opinii Zarządu PUC SA i Rady Nadzorczej przy PUC SA w przedmiotowej sprawie, projekt nie został zrealizowany. Nową uchwałą z 2003 r. PUC zdecydował się przekazać basen gminie w drodze sprzedaży, a ponieważ gmina wyraża jedynie wolę nieodpłatnego przejęcia, PUC zaproponował urzędowi marszałkowskiemu przejęcie basenu na zasadzie umowy użytkowania. Marszałek Województwa Kujawsko-Pomorskiego nie wyraził zainteresowania propozycją, popierając jednocześnie zabiegi burmistrza Ciechocinka dotyczące przejęcia obiektu.

Minister Skarbu Państwa nie wyraził zgody na nieodpłatne przekazanie basenu Gminie Ciechocinek, zaś Zwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy PUC SA w dniu 28 czerwca 2003 r. podjęło uchwałę o zbyciu basenu na drodze przetargu publicznego.

W marcu 2004 r. Wielkopolska Spółka Leasingowo-Handlowa przedstawiła w siedzibie Zarządu PUC w Ciechocinku koncepcję zatytułowaną "Aquabasen termalno-solnakowy z zabudową terenu międzytężniowego w Ciechocinku", dotyczącą zabudowania całego terenu pomiędzy tężniami zespołem hoteli, restauracji, sklepów i akwaparkiem. Koncepcja ta poprzez zabudowę częściowo likwidowałaby obszar zabytkowego Parku Tężniowego, ignorując zupełnie zasady ochrony zabytków i strefę ochrony obszaru Uzdrowiska Ciechocinek. Na wniosek PUC Kujawsko-Pomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Toruniu pismem z dnia 31 stycznia 2005 r. określił warunki konserwatorskie zagospodarowania i użytkowania terenu Parku Tężniowego i znajdujących się na nim budowli wskazując, że obecny i przyszły sposób zagospodarowania i użytkowania obiektu winien być zgodny z jego historyczną funkcją i zachowywać w stanie niezmienionym i czytelnym wszystkie wartości, składające się na unikalne walory tego obszaru, a więc układ przestrzenny, formę architektoniczną i lokalizację historycznych obiektów kubaturowych, układ kompozycyjny zieleni urządzonej, a także walory klimatyczne ukształtowane przez wyżej wymienione składniki.

Negocjacje odnośnie do przekazania basenu trwają nadal i nasuwają przypuszczenie o braku dobrej woli ze strony PUC, które prowadzi działania nieprzystające do oficjalnego toku postępowania.

Zgodnie ze stanowiskiem Kierownika Delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków we Włocławku, nadrzędnym i jedynym celem działań w stosunku do basenu termalnosolankowego powinno być pilne podjęcie jego remontu i przywrócenie go wraz z otoczeniem, jako głównego elementu zagospodarowania tego terenu, do jego pierwotnej funkcji i wyglądu, z wykluczeniem jakiegokolwiek innego zagospodarowania tego obszaru.

PUC wielokrotnie deklarowało, że nie posiada środków na remont basenu. W tej sytuacji art. 49 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, dający możliwość wydania decyzji nakazującej osobie fizycznej lub jednostce organizacyjnej posiadającej tytuł prawny do korzystania z zabytku wpisanego do rejestru, wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego lub stosunku zobowiązaniowego przeprowadzenie prac konserwatorskich lub robót budowlanych przy tym zabytku, jeśli ich wykonanie jest niezbędne ze względu na zagrożenie zniszczeniem lub istotnym uszkodzeniem tego zabytku, nie może znaleźć zastosowania. Ponadto wykonawstwo zastępcze jest niemożliwe, nierealne do zastosowania.

Obecny właściciel nie wywiązuje się z ustawowych obowiązków w zakresie ochrony zabytku. Nadal niewyjaśniona jest również sprawa zmiany właściciela, która mogłaby skutkować szybkim podjęciem remontu obiektu.

Zwracam się do Pana Ministra z prośbą o zbadanie tej sprawy i podjęcie działań, w wyniku których basen termalnosolankowy zostanie przywrócony do pierwotnego stanu i ponownie będzie stanowił atrakcję turystyczną Ciechocinka. Ponadto uważam, iż słuszne byłoby zapoznanie się przez Pana Ministra z sytuacją basenu na miejscu, w Ciechocinku, co w moim przekonaniu ułatwiłoby i przyspieszyło podjęcie konkretnych działań.

Z poważaniem
Józef Łyczak