Oświadczenie skierowane do minister spraw zagranicznych Anny Fotygi

20 grudnia 2006 r. Senat podjął ważną uchwałę - rok 2007 ogłosiliśmy Rokiem Generała Władysława Andersa. Zobowiązuje nas to do wiernego oddawania historii walk Generała i jego żołnierzy, zwłaszcza walk na symbolicznej dla nas ziemi włoskiej, i do szczególnego pietyzmu wobec nich. Działania II Korpusu zajmują bowiem ważne miejsce w zbiorowej świadomości Polaków. Dowodzą tego liczne wycieczki odwiedzające klasztor i cmentarz na Monte Cassino, odwiedzające groby poległych tam żołnierzy i Generała spoczywającego wraz z nimi.

U podnóża góry, w miasteczku Monte Cassino powstało nowoczesne, multimedialne muzeum. Muzeum to odwiedzają liczne polskie grupy, także młodzieżowe. Przewodnik prowadzi wycieczki od sali do sali, pokazując zdjęcia, prezentacje biograficzne, ekrany telewizyjne i makiety. Widzowie napotykają na przykład prezentacje stawiające znak równości między nalotem dywanowym na Drezno, dokonanym przez lotnictwo alianckie, a nazistowskimi wywózkami do obozów koncentracyjnych. W opinii twórców muzeum są to równoważne przykłady cierpień spowodowanych wojną. Łatwo zapominają oni o tym, kto był agresorem, a kto ofiarą, kto rozpoczął wojnę totalną, a kto został zmuszony do udziału w niej. W opinii scenarzystów multimedialnych prezentacji na jednoznaczne potępienie zasługuje zbombardowanie ufortyfikowanego klasztoru obsadzonego przez Niemców, stanowiącego kluczowy bastion obrony. I podobnych paradoksów w tym muzeum jest wiele. Problem w tym, że sąsiaduje ono z ważnym dla nas miejscem, jest odwiedzane przez polską młodzież i zatruwa jej świadomość historyczną.

Nie możemy żądać od władz włoskiego muzeum, by opowiadały się po latach od zakończenia wojny po stronie przeciwnej, niż ówczesne państwo włoskie. Możemy natomiast oczekiwać prezentacji historycznej prawdy, także w sensie moralnym.

Proszę Panią Minister o zmobilizowanie rzymskiej ambasady RP do starannego przeanalizowania ekspozycji multimedialnego muzeum w miasteczku Monte Cassino i do zwrócenia się do władz włoskich o korektę ekspozycji tam, gdzie może być ona odczytywana fałszywie, niezgodnie z faktycznym przebiegiem zdarzeń w przeszłości. Tylko prawda jest ciekawa, więc takie korekty mogą tej ekspozycji wyjść wyłącznie na dobre.

Proszę o informację o podjętych działaniach.

Z wyrazami szacunku
Janina Fetlińska