Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment
Z prac komisji senackich
Na swym posiedzeniu Komisja Obrony Narodowej spotkała się z delegacją Komisji Spraw Zagranicznych, Obrony i Bezpieczeństwa Senatu Republiki Czeskiej.
Podczas spotkania rozmawiano m.in. o przyszłości i wymiarze wschodnim Unii Europejskiej, a także na temat oczekiwań dotyczących planów rozmieszczenia na terytorium Polski oraz Czech tarczy antyrakietowej.
Przedstawiciele obu senatów podkreślali dobre relacje, jakie panują w stosunkach polsko-czeskich. Zapewniali o gotowości do dalszej współpracy.
W drugiej części posiedzenia wzięli udział przedstawiciele ambasady USA w Warszawie, którzy przekazali informację na temat rozmieszczenia w Polsce i Czechach amerykańskiej tarczy antyrakietowej.
Pod koniec stycznia br. USA zaproponowały polskim władzom lokalizację części tzw. tarczy antyrakietowej. Umieszczona w Polsce baza rakiet przechwytujących miałaby przeciwdziałać rakietom balistycznym wystrzelonym z Bliskiego lub Dalekiego Wschodu w kierunku Stanów Zjednoczonych. Baza radarowa miałaby być ulokowana w Czechach.
Podczas dyskusji polscy i czescy senatorowie zgodzili się, że Polska i Czechy powinny wspólnie występować w sprawie amerykańskiej tarczy antyrakietowej. Podkreślano konieczność debaty społecznej w sprawie budowy systemu obrony antyrakietowej. Senatorowie przypominali o wspólnocie interesów polsko-czeskich w kwestii bezpieczeństwa oraz o konieczności budowy systemu obronnego. Mówili również o potrzebie "suwerennego dialogu" z Rosją.
Zdaniem zastępcy ambasadora USA w Polsce Kennetha MacLeana Hillasa, budowa tarczy antyrakietowej jest odpowiedzią na zagrożenie ze strony "bandyckich państw". "Mamy wszelkie prawa, żeby bronić się przed państwami, które będą chciały użyć rakiet lub terroryzować nimi" - powiedział.
Dodał też, że tarcza antyrakietowa nie jest wymierzona przeciwko Rosji. Dlatego ten kraj - jego zdaniem - nie powinien czuć się w żaden sposób zagrożony. "Trzeba cierpliwie rozmawiać z Rosją i informować ją o naszych planach" - powiedział zastępca szefa amerykańskiej misji dyplomatycznej w Warszawie.
Amerykański attache wojskowy płk Henry Nowak przekonywał, że rakiety, które mają być rozmieszczone w Polsce, nie będą wyposażone w głowice jądrowe, a to oznacza, że nie można wykorzystać ich do "celów defensywnych".
"Baza z 10 pociskami powinna powstać na obszarze 275 hektarów. Obsługiwać będzie ją około 200 osób, głównie żołnierzy USA. Wystrzelone rakiety nie będą stanowić żadnego zagrożenia, ponieważ po dotarciu do celu zniszczą go na wysokości 100 mil tylko siłą kinetyczną. Elementy rakiety obrócą się w pył i spłoną zanim wejdą w atmosferę" - argumentował płk H. Nowak.
Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Rodziny i Polityki Społecznej w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Przyjęcie ustawy sejmowej rekomendował senatorom podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Jacek Kotas. Swoje uwagi zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.
Rozpatrywana nowelizacja zmierza do podwyższenia rent dla żołnierzy poległych w misjach zagranicznych. Zgodnie z ustawą przyjętą przez Sejm rodziny żołnierzy poległych w misjach zagranicznych mają otrzymywać 100% uposażenia żołnierza na ostatnio zajmowanym stanowisku. Dotychczas było to 80% uposażenia i ulegało zwiększeniu o kolejne 10%, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą.
W dyskusji senatorowie zwracali uwagę, że zaproponowany przepis dotyczy wyłącznie rodzin żołnierzy poległych w misjach zagranicznych.
Przewodniczący Komisji Rodziny i Polityki Społecznej senator Antoni Szymański pytał, dlaczego rodziny tych żołnierzy i policjantów, którzy giną w Polsce, są traktowane inaczej aniżeli tych, którzy giną podczas zagranicznych? Senator przypomniał, że niedawno w Sieradzu podczas wykonywania swoich obowiązków, zginęło trzech policjantów.
W ocenie Ministerstwa Obrony Narodowej, sytuacja żołnierzy i policjantów, którzy giną w Polsce, i tych, którzy giną na misjach, jest różna. W wypadku misji zagranicznych - jak podkreślali przedstawiciele resortu - zagrożenie wynika ze służby poza granicami, w krajach, gdzie nie ma stabilności ani demokracji; natomiast w Polsce policjanci czy żołnierze giną w wyniku wypadków czy zdarzeń losowych.
W wyniku dyskusji Komisja Rodziny i Polityki Społecznej postanowiła zwrócić się do premiera o rozważenie zrównania rent dla rodzin policjantów i żołnierzy, którzy zginęli w trakcie wykonywania obowiązków na terenie Polski, z rentami poległych zagranicą.
W ocenie Ministerstwa Obrony Narodowej, wymaga to dodatkowych analiz i konsultacji, które winny poprzedzić odpowiednie inicjatywy legislacyjne.
Resort przypomina, że nowelizacja w pierwszej kolejności miała na celu wprowadzenie uregulowań w odniesieniu do żołnierzy i pracowników, którzy uczestniczą w misjach i operacjach poza granicami kraju. "Nie oznacza to jednak, że resort ON jest przeciwny rozciągnięciu dobrodziejstw tej ustawy również na przypadki, w których policjanci i żołnierze giną na terenie kraju w czasie wykonywania obowiązków służbowych" - podkreślono.
W głosowaniu Komisja Rodziny i Polityki Społecznej postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 2 poprawek do ustawy o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz o zmianie niektórych innych ustaw o charakterze legislacyjnym i doprecyzowującym, zbieżnych z sugestiami senackiego biura legislacyjnego. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora A. Szymańskiego.
W drugim punkcie porządku dziennego rozpatrywano ustawę o Państwowej Inspekcji Pracy.
Przedmiotową ustawę Sejm uchwalił na podstawie projektu prezydenckiego, wprowadzając do niego istotne zmiany, co podkreślali podczas posiedzenia przedstawiciele Kancelarii Prezydenta z zastępcą szefa tej instytucji Robertem Drabą na czele. Swoje uwagi zgłosiło senackie biuro legislacyjne.
Projekt prezydencki zakładał istnienie dwóch stopni organizacyjnych w strukturze inspekcji - organami inspekcji mieli być Główny Inspektor Pracy i okręgowi inspektorzy pracy; inspektorzy pracy mieli utracić status organów inspekcji szczebla podstawowego. W Sejmie wprowadzono trójstopniową strukturę organizacyjną (Główny Inspektor Pracy, okręgowi inspektorzy pracy oraz inspektorzy pracy działający w ramach właściwości terytorialnej okręgowych inspektoratów pracy).
Projekt prezydencki wprowadzał możliwość przejmowania przez Głównego Inspektora Pracy, w razie potrzeby, kompetencji okręgowego inspektora pracy do przeprowadzenia kontroli i wydania w wyniku kontroli decyzji administracyjnych. Na etapie prac w komisjach sejmowych zrezygnowano z tych przepisów.
Inna zasadnicza zmiana dotyczyła statusu i zatrudnienia pracowników inspekcji. Przedłożenie prezydenta ogólnie regulowało podstawy nawiązania stosunku pracy, wymagane kwalifikacje i uprawnienia wynikające z zatrudnienia. Ponadto zakładało, że do pracowników Inspekcji stosuje się przepisy ustawy z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych. Na etapie prac sejmowych wprowadzono do opiniowanej ustawy całościowe uregulowanie tych kwestii. Tym samym ustawa stała się odrębną pragmatyką służbową dla tej grupy urzędników administracji publicznej.
Rozpatrywana ustawa ma zastąpić akt z 1981 r. Jej celem jest zaktualizowanie regulacji prawnych dotyczących ochrony pracy i dostosowanie ich do zmienionych warunków społeczno-gospodarczych. Ustawa rozszerza m.in. kompetencje inspekcji o kontrolę legalności zatrudnienia i wykonywania innej działalności zarobkowej oraz o kontrolę legalności wykonywania pracy przez cudzoziemców. Zakłada także zaostrzenie kar dla pracodawców za nieprzestrzeganie prawa pracy, m.in. tych, którzy nie wypłacają wynagrodzeń, naruszają przepisy o czasie pracy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy. Ustawa zakłada, że minimalna kara, jaką sąd może nałożyć na pracodawcę za nieprzestrzeganie prawa pracy, ma wynosić 1 tys. zł, a maksymalna, która dotychczas wynosiła 5 tys. zł, wzrośnie do 30 tys. zł.
Zgodnie z ustawą niewykonanie orzeczenia sądu dotyczącego wypłaty wynagrodzenia ma być traktowane jak przestępstwo (a nie jak wykroczenie, jak było dotychczas) i zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3. PIP będzie mogła składać zażalenia na postanowienia prokuratora o odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego i na postanowienia o umorzeniu postępowania w sprawach dotyczących naruszenia praw pracowniczych.
Do kompetencji PIP należeć ma także kontrola legalności zatrudnienia i kontrola zatrudnienia cudzoziemców. Dotychczas robiły to podległe wojewodom służby kontroli legalności zatrudnienia. Pracownicy tych służb mają przejść do Państwowej Inspekcji Pracy (pod koniec 2005 r. były to 304 osoby).
Ustawa ogranicza także do 30 liczbę członków Rady Ochrony Pracy - organu nadzorującego działalność Państwowej Inspekcji Pracy. Głównego inspektora pracy powołuje i odwołuje marszałek Sejmu. Jego kadencja trwa cztery lata. Opinia rady nie jest dla niego wiążąca.
W głosowaniu Komisja Rodziny i Polityki Społecznej postanowiła zarekomendować senatowi wprowadzenie 30 poprawek do ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senator Ewę Tomaszewską. Do stanowiska komisji zgłoszono 5 wniosków mniejszości, których sprawozdawcami będą senatorowie E. Tomaszewska i Mieczysław Augustyn.
* * *
Podczas posiedzenia Komisji Obrony Narodowej rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Przyjęcie ustawy rekomendował senatorom wiceminister obrony narodowej Jacek Kotas. Swoją opinię przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.
W głosowaniu komisja postanowiła zaproponować wprowadzenie poprawek do rozpatrywanej nowelizacji sejmowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Rafała Ślusarza.
W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrywano ustawę o zarządzaniu kryzysowym. W tej części posiedzenia udział wzięli wiceminister spraw wewnętrznych i administracji Paweł Soloch, a także przedstawiciele Ministerstwa Obrony Narodowej, Biura Bezpieczeństwa Narodowego, Ministerstwa Finansów, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Zapoznano się także z opinią senackiego biura legislacyjnego.
W głosowaniu senatorowie postanowili zaproponować wprowadzenie poprawek do rozpatrywanej ustawy sejmowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Henryka Górskiego.
Podczas swojego posiedzenia Komisja Obrony Narodowej zapoznała się także z informacją Ministerstwa Obrony Narodowej na temat aktualnej sytuacji w wyższym szkolnictwie wojskowym oraz kierunków przygotowywanej w tym resorcie reformy systemu szkolnictwa wojskowego.
Informację na ten temat przedstawili wiceminister obrony narodowej J. Kotas oraz pełnomocnik ministra obrony narodowej ds. reformy szkolnictwa wojskowego gen. bryg. prof. Bogusław Smólski. W tej części posiedzenia wzięli także udział komendanci uczelni wojskowych oraz ekspert prof. dr Stanisław Koziej.
Wiceminister J. Kotas poinformował, że resort wycofuje się z pomysłu utworzenia Uniwersytetu Obrony Narodowej. Jego zdaniem, reforma wyższego szkolnictwa wojskowego powinna być oparta na innym modelu przygotowania kadry oficerskiej, a nie zmianach w organizacji szkół.
Według planów ministerstwa odnośnie do reformy systemu wyższego szkolnictwa wojskowego, zmianie ma ulec sposób kształcenia kadry oficerskiej. Do uzyskania najniższego stopnia oficerskiego - podporucznika wystarczy posiadanie tytułu licencjata lub inżyniera. Dopiero w wypadku awansów na wyższe stopnie - kapitana i majora - potrzebne będzie uzupełnienie wykształcenia do poziomu magistra.
"Z opinii dowódców wynika, że nie jest konieczny tytuł magistra, aby być podporucznikiem i dowódcą plutonu" - powiedział wiceminister J. Kotas. Dodał, że na niższych stopniach oficerskich liczą się przede wszystkim realne umiejętności, a nie formalne dyplomy, natomiast teoretyczne wykształcenie ma duże znaczenie wśród wyższej kadry oficerskiej.
Zgodnie z planami MON do takiego typu kształcenia powinny zostać dostosowane uczelnie wojskowe. Dlatego Wyższa Szkoła Oficerska we Wrocławiu, Akademia Marynarki Wojennej w Gdyni i Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych w Dęblinie - zdaniem wiceministra J. Kotasa - główny nacisk powinny kłaść na kształcenie do stopnia licencjata i inżyniera. Wojskowa Akademia Techniczna powinna przede wszystkim kształcić oficerów na stopień magistra, a Akademia Obrony Narodowej skupić się na doskonaleniu starszych oficerów i studiach doktoranckich.
W aktywniejszy sposób, wedle założeń ministerstwa, ma odbywać się pozyskiwanie lekarzy dla wojska. Zdaniem wiceministra obrony narodowej, zachętą ze strony armii dla absolwentów akademii medycznych mogłyby być możliwości odbycia stażu i zdobycia specjalizacji w szpitalach wojskowych, połączone z zapewnieniem taniego zakwaterowania.
Negatywną opinię o proponowanych zmianach przedstawił prof. S. Koziej. Jego zdaniem, brak wymogu posiadania tytułu magistra przez niższych oficerów doprowadzi do "obniżenia ich rangi i statusu". "Połączenie wszystkich uczelni wojskowych w jeden uniwersytet było pomysłem skrajnym, ale proponowany obecnie model to tak naprawdę zostawienie obecnego systemu bez poważniejszych zmian" - dodał.
Pozytywnie do zaprezentowanych planów odniósł się natomiast komendant Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie gen. Andrzej Sowa. Jak zaznaczył, potrzeba młodych oficerów, którzy wykształcenie będą zdobywać wraz z awansem w wojsku, obok takich, którzy oficerami zostają dopiero po przejściu pełnego cyklu kształcenia.
Według zapowiedzi MON, szczegóły nowych propozycji reformy szkolnictwa wojskowego będą przedstawione w początkach maja br.
Pierwotne założenia reformy, przygotowane przez poprzedniego ministra obrony narodowej Radosława Sikorskiego, zakładały połączenie wszystkich uczelni wojskowych w Uniwersytet Obrony Narodowej. Plany te spotkały się z protestami części studentów i kadry naukowej tych uczelni. Z danych resortu wynika, że obecnie na pięciu uczelniach wojskowych studiuje 1022 studentów wojskowych i 5409 studentów cywilnych - przy zatrudnieniu 4276 osób.
* * *
Podczas posiedzenia Komisji Ustawodawczej rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Uzasadnienie i zakres ustawy sejmowej przedstawiła sekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Beata Kempa oraz dyrektor Departamentu Legislacyjno-Prawnego w tym resorcie Jacek Sadomski. W swoich wystąpieniach wskazali na potrzebę zdyscyplinowania uczestników rozpraw sądowych.
Wiceminister B. Kempa przypomniała, że nie tylko w Polsce, ale w całej Unii Europejskiej oczekiwane jest ograniczenie przewlekłości postępowań sądowych, z powodu której nasz kraj niejednokrotnie stawał już przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka i procesy te przegrywał.
Dyrektor J. Sadomski omówił przygotowane w resorcie sprawiedliwości propozycje zmian zmierzających do przywrócenia zapisów z przedłożenia rządowego.
Następnie Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu przedstawiło swoją opinię, w której znalazły się uwagi szczegółowe na temat ustawy sejmowej oraz propozycje poprawek.
W dyskusji senator Piotr Ł.J. Andrzejewski zwrócił się o uzasadnienie potrzeby nadania ministrowi sprawiedliwości "praw strony" (art. 2 i 3 rozpatrywanej ustawy), a także poprosił o przygotowanie zestawienia praw strony, które nie są uprawnieniami ministra jako organu kontrolnego.
Senator Jarosław Chmielewski poprosił o wskazanie zależności trwających postępowań przed sądem powszechnym od wszczętych postępowań dyscyplinarnych.
Senator P.Ł.J. Andrzejewski, który jako przedstawiciel społeczny uczestniczy w procesie "Grudnia 1970", podał przykład niefrasobliwego stosunku sędziów do czasu trwania procesu, łamania zasad ekonomiki procesu, i wskazał na potrzebę wprowadzenia regulacji mających na celu zdyscyplinowanie sędziów, ponieważ korporacja sędziowska jest poza zasięgiem działania rozpatrywanej ustawy. Senator złożył wnioski dotyczące wprowadzenia poprawek odnośnie do protokołowania rozpraw, gdyż - jego zdaniem - niejednokrotnie dochodzi do zmiany dowodu z zeznań.
Przeciwko wprowadzaniu tych poprawek - jako niekonstytucyjnych - opowiedziała się wiceminister B. Kempa, która przypomniała, że likwidacji przewlekłości postępowań sądowych służą inne już przyjęte rozwiązania (m.in. uproszczenie procedur w sądownictwie gospodarczym, sądy 24-godzinne, zapewnienie w ustawie budżetowej środków finansowych na elektroniczne rejestrowanie przebiegu rozpraw). Wiceminister zapowiedziała wprowadzenie dyscyplinowania sędziów w nowelizacjach innych ustaw, m.in. ustawy o ustroju sądów powszechnych, o pracownikach sądów i prokuratur, nad którymi pracuje już Sejm.
W opinii senackiego biura legislacyjnego, proponowane zmiany były niekonstytucyjne ze względu na wykraczanie poza materię podmiotową rozpatrywanej ustawy sejmowej.
Z tą opinią nie zgodził się senator P.Ł.J. Andrzejewski, który stwierdził, że nie jest to problem konstytucyjny, lecz orzeczniczy, i podtrzymał zgłoszone uprzednio poprawki.
Przewodniczący obradom senator Stanisław Piotrowicz przejął i zgłosił poprawki zaproponowane przez senackie biuro legislacyjne oraz Ministerstwo Sprawiedliwości.
Zastrzeżenia co do niekonstytucyjności trzech poprawek zaproponowanych przez resort sprawiedliwości zgłosiło biuro legislacyjne. Z poglądem tym polemizowała wiceminister B. Kempa, która uzasadniała potrzebę wprowadzenia proponowanych przepisów jako mieszczących się w problematyce ustawy mającej zdyscyplinować uczestników postępowania.
Następnie pod głosowanie poddano zgłoszone w toku dyskusji wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Spośród 11 poprawek Komisja Ustawodawcza poparła 7. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora S. Piotrowicza.
W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Zakres nowelizacji uchwalonej z przedłożenia rządowego omówiła wiceminister sprawiedliwości B. Kempa. W swoim wystąpieniu zwróciła uwagę na rolę ławników jako czynnika społecznego w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości, zgodnie z art. 182 konstytucji. Zdaniem rządu, należy ograniczyć rolę ławników ze względu na potrzebę usprawnienia przebiegu procesu oraz brak ich merytorycznego przygotowania. Należy także zmienić tryb ich wyłaniania; dowodem na to są liczne postępowania karne wobec ławników. W projekcie rządowym proponowano pozostawienie udziału ławników w postępowaniu karnym w sprawach o zbrodnie i ciężkie przestępstwa zagrożone karą dożywocia, a w postępowaniu - cywilnym w niektórych sprawach z zakresu prawa pracy. Ponieważ w Sejmie rozszerzono udział ławników, pozostawiając ich w postępowaniu cywilnym w niektórych sprawach ze stosunków rodzinnych, resort sprawiedliwości przygotował propozycje poprawek przywracających przepisy z projektu rządowego.
Poseł sprawozdawca Jerzy Kozdroń opowiedział się za przyjęciem ustawy bez poprawek. Uzasadniając rozwiązania przyjęte przez Sejm, poseł wskazał, że szybkość postępowania nie może być jedyną przyczyną wprowadzania zmian. Pozostawienie udziału osób z doświadczeniem życiowym w enumeratywnie wyliczonych sprawach z zakresu stosunków rodzinnych (rozwód, separacja, unieważnienie uznania dziecka, rozwiązanie przysposobienia) może być szczególnie przydatne.
Po krótkiej dyskusji senator P.Ł.J. Andrzejewski przejął i zgłosił poprawki zaproponowane przez Ministerstwo Sprawiedliwości.
W głosowaniu Komisja Ustawodawcza poparła zaproponowane zmiany. Ustalono, że ich przyjęcie zarekomenduje Izbie podczas posiedzenia plenarnego senator P.Ł.J. Andrzejewski.
* * *
Podczas posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej rozpatrywano ustawę o kompatybilności elektromagnetycznej.
Przyjęcie ustawy uchwalonej na podstawie projektu wniesionego do Sejmu przez Radę Ministrów rekomendował senatorom i udzielał wyjaśnień wiceminister transportu Eugeniusz Wróbel.
Rozpatrywana ustawa zawiera przepisy mające na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej i wdraża dyrektywę UE dotyczącą zbliżenia przepisów państw członkowskich odnoszących się do kompatybilności elektromagnetycznej (dyrektywa Parlamentu i Rady 2004/108/WE). Określa zgodność elektromagnetyczną wszelkiego rodzaju urządzeń, których budowa i działanie oparte są na układach elektronicznych - urządzeń służących do przesyłania informacji, monitorujących, sterujących, kontrolnych i pomiarowych.
W głosowaniu Komisja Gospodarki Narodowej postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 5 poprawek do ustawy o kompatybilności elektromagnetycznej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Mariana Miłka.
* * *
Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Zdrowia w celu zapoznania się z informacją Ministerstwa Zdrowia na temat sytuacji szpitali niepublicznych.
Informację na ten temat przedstawił wiceminister zdrowia marek Ludwik Grabowski, któremu towarzyszył dyrektor Departamentu Organizacji Ochrony Zdrowia w tym resorcie Piotr Warczyński. W posiedzeniu wziął także udział wiceprezes Narodowego Funduszu Zdrowia Jacek Grabowski.
W Polsce funkcjonuje 817 szpitali, w tym 172 zakłady, które zarejestrowano jako niepuliczne zakłady opieki zdrowotnej. Szpitale niepubliczne stanowią 21% ogólnej liczby szpitali, pod względem liczby łóżek ich udział wynosi jedynie 5% ogólnej liczby łóżek (szpitale publiczne -172 636 łóżek, a szpitale niepubliczne - 8275 łóżek). Szpitale niepubliczne mają średnio 48 łóżek i są zdecydowanie mniejsze od jednostek publicznych (szpitale publiczne mają średnio 268 łóżek).
Wskaźnik wykorzystania łóżek w szpitalach niepublicznych wyniósł w 2005 r. 62,6% i był o niemal 9% niższy niż w szpitalach publicznych (71,5%). Wskaźnik ten zarówno dla szpitali publicznych, jak i niepublicznych jest znacząco niższy od wskaźnika optymalnego - powyżej 85%. Średni czas pobytu chorego w szpitalu niepublicznym w roku 2005 wyniósł 5,5 dnia, w szpitalu publicznym 6,6 dnia. Krótszy pobyt pacjenta w szpitalu pozwala na efektywniejsze wykorzystanie zasobów, przyjmowanie większej liczby pacjentów i zmniejszenie wydatków ponoszonych w związku z ich wydłużonym pobytem. Jednak w szpitalu niepublicznym może on być związany z charakterem świadczonych usług medycznych. Podmiotami tworzącymi dla niepublicznych szpitali są:
Wśród niepublicznych szpitali znajdują się także zakłady utworzone przez spółki, w których udziały mają jednostki samorządu terytorialnego. Należą do nich m.in. następujące zakłady opieki zdrowotnej:
Specyfika niepublicznych szpitali powoduje, że posiadają jedynie określony rodzaj aparatury medycznej. Spośród wszystkich szpitali niepublicznych 26,7% ma certyfikat jakości ISO (szpitale publiczne 15,7%), a 4,7% Certyfikat Akredytacyjny Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia (szpitale publiczne 10,9%). W 2007 r. wartość kontraktów
z Narodowym Funduszem Zdrowia w przeliczeniu na łóżko wynosi:
W szpitalach niepublicznych personel medyczny jest najczęściej zatrudniony na podstawie umowy cywilno-prawnej, a w szpitalach publicznych - głównie na umowę o pracę.
Na zakończenie posiedzenia Komisji Zdrowia omówiono najważniejsze problemy wynikające z toku prac komisji, m.in. napływającą korespondencję.
* * *
Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowała następujące projekty aktów prawnych UE.
Informacja w trybie art. 3 ust. 2 ustawy
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Gospodarki.
Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Marcin Korolec.
Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła stanowisko rządu.
Rozpatrzenie w trybie art. 6 ust. 4 ustawy
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Gospodarki.
Referent: senator Paweł Michalak.
Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu M. Korolec.
Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt rozporządzenia Rady i postanowiła nie wnosić uwag.
Rozpatrzenie w trybie art. 6 ustawy
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Gospodarki.
Referent: senator Mieczysław Szyszka.
Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu M. Korolec.
Komisja Spraw Unii Europejskiej nie poparła projektu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady.
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Gospodarki.
Referent: senator Jacek Włosowicz.
Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu M. Korolec.
Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady i postanowiła nie wnosić uwag.
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Gospodarki.
Referent: senator J. Włosowicz.
Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu M. Korolec.
Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady i postanowiła nie wnosić uwag.
Instytucja wiodąca: Główny Urząd Statystyczny.
Referent: senator Kosma Złotowski.
Przedstawiciel rządu: wiceprezes Halina Dmochowska.
Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady i postanowiła nie wnosić uwag.
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Referent: senator Margareta Budner.
Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Sebastian Filipek-Kaźmierczak.
Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekty dyrektywy i rozporządzeń Rady i postanowiła nie wnosić uwag.
- wnioski przekazane w trybie art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy - COM(2007) 046, 047, 055, 057, 064, 069, 070.
* * *
Odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej zwołane w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy - Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw.
Rozpatrywana ustawa została uchwalona z przedłożenia rządowego. Do reprezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister rozwoju regionalnego, w imieniu którego występował podsekretarz stanu w tym resorcie Tomasz Nowakowski. Podczas posiedzenia obecny był także prezes Urzędu Zamówień Publicznych Tomasz Czajkowski. Swoją opinię przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.
Sejmowa nowelizacja przewiduje m.in. uproszczenie systemu środków ochrony prawnej w zakresie rozpatrywania odwołań w procesie udzielania zamówień publicznych oraz zakłada podniesienie podstawowego progu, od którego powstaje obowiązek stosowania ustawy, z 6000 euro do 14 000 euro, a także rozszerzenie stosowania tzw. procedury uproszczonej, tak by w wypadku mniejszych zamówień można było udzielać ich szybciej.
Zdaniem rządu, proponowane zmiany zmierzają do decentralizacji i uproszczenia systemu zamówień publicznych, tak żeby można było sprawnie realizować zadania publiczne, finansowane ze środków publicznych. W szczególności chodzi o usprawnienie procesu udzielania zamówień związanych z realizacją projektów współfinansowanych z budżetu Unii Europejskiej.
W kolejnych głosowaniach połączone komisje postanowiły zaproponować Senatowi wprowadzenie 18 poprawek do ustawy o zmianie ustawy - Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw. Rekomendowane zmiany w większości miały charakter redakcyjny, doprecyzowujący zapisy ustawy sejmowej. Trzy poprawki dotyczyły dialogu konkurencyjnego. Ustalono, że w imieniu połączonych komisji sprawozdanie złoży senator Jerzy Szymura.
Ponadto zgłoszono trzy wnioski mniejszości; ich sprawozdawcami będą senatorowie Adam Biela i Andrzej Łuczycki.
* * *
Posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej zwołano w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw.
Rozpatrywaną nowelizację omówił Waldemar Popławski z Komendy Głównej Straży Granicznej. Swoje uwagi zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.
Rozpatrywana nowelizacja przewiduje rozszerzenie uprawnień Straży Granicznej w zakresie bezpieczeństwa oraz ograniczenie praw funkcjonariuszy skazanych przez sąd.
Nowela rozszerza zadania SG w zakresie rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw. Prokurator będzie mógł powierzyć SG prowadzenie śledztwa (w określonym zakresie lub w odniesieniu do określonych czynności), w którym podejrzany jest jej funkcjonariusz. Strażnicy graniczni mają także brać udział w ochranianiu szlaków komunikacyjnych i wspierać policję w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa lub porządku publicznego.
W odniesieniu do funkcjonariuszy, którzy zostali prawomocnie skazani za przestępstwa korupcyjne i współpracę z gangami, nowelizacja dopuszcza możliwość pozbawienia przywilejów emerytalnych i mieszkania służbowego.
W wypadku wykroczenia mniejszej wagi przełożony może nie wszczynać postępowania dyscyplinarnego, ale odbyć z funkcjonariuszem rozmowę dyscyplinującą.
Nowelizacja ma też umożliwić zwolnienie ze służby funkcjonariusza, przeciwko któremu toczy się postępowanie karne, jeżeli od zawieszenia go w obowiązkach służbowych minęło 12 miesięcy, lub gdy popełnione przez niego przestępstwo jest oczywiste i uniemożliwia pozostawienie go w służbie.
W dyskusji senator Czesław Żelichowski zwrócił uwagę na sankcje wobec funkcjonariuszy Straży Granicznej, którzy popełnili przestępstwo, oraz na kwestię zwrotu kosztów szkoleń.
Senator Przemysław Alexandrowicz zwrócił uwagę art. 45 ust. 2 pkt 11 ustawy.
Przewodniczący komisji senator Jerzy Szmit odniósł się do materiału przygotowanego przez Biuro Informacji i Dokumentacji Kancelarii Senatu, zawierającego protesty i postulaty Federacji Związków Zawodowych Funkcjonariuszy Straży Granicznej.
Senator C. Żelichowski, ustosunkowując się do stanowiska związków zawodowych, poruszył kwestię obowiązku składania przez funkcjonariuszy rocznych sprawozdań.
Senator Elżbieta Rafalska skierowała pytanie dotyczące funduszu wsparcia Straży Granicznej oraz skutków finansowych utworzenia kolejnego funduszu celowego.
W związku z problemami poruszonymi w dyskusji wyjaśnień udzielili zastępca komendanta głównego Straży Granicznej Jacek Bajger oraz wicedyrektor Departamentu Prawnego w MSWiA A. Rudlicki, który przypomniał, że związki zawodowe uczestniczyły w pracach komisji sejmowych, i wskazał, że zapisy rozpatrywanej ustawy są takie same jak w ustawie o Policji.
Wicedyrektor A. Rudlicki wyjaśnił kwestię sankcji za przestępstwa popełnione przez funkcjonariuszy, polegających na wycofaniu przywilejów przysługujących funkcjonariuszom, oraz kwestie emerytur i weryfikacji zwolnień lekarskich.
W dyskusji wątpliwości senatorów dotyczyły także 12-miesięcznego okresu zawieszenia funkcjonariuszy.
Komisja przeprowadziła głosowania nad poprawkami zgłoszonymi przez senatora J. Szmita i postanowiła zaproponować Izbie ich wprowadzenie do ustawy o zmianie ustawy o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senatora C. Żelichowskiego.
* * *
Odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Ustawodawczej, podczas którego rozpatrzono wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 28 listopada 2006 r. dotyczący ustawy o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe.
Senatorowie zapoznali się z istotą zastrzeżeń wskazanych w wyroku Trybunału Konstytucyjnego i w dyskusji wskazywali na potrzebę podjęcia inicjatywy w tej sprawie.
W rozpatrywanym wyroku trybunał orzekł o niezgodności z konstytucją art. 5 ust. 1 ustawy o zasadach przekazywania budynków "w zakresie, w jakim na podstawie art. 40a ust. 10 ustawy o lasach stosuje się go do roszczenia o zawarcie umowy przekazania nieodpłatnie gminie lokalu łącznie z gruntami i przynależnościami niezbędnymi do korzystania z lokalu". Technika orzecznicza zastosowana w tym wypadku przez trybunał (tzw. wyrok zakresowy) spowodowała, że z ustawy o zasadach przekazywania budynków uchylona została norma prawna wyinterpretowana z zaskarżonego przepisu (w brzmieniu określonym w sentencji wyroku), w treści ustawy pozostawiony został natomiast sam przepis (jednostka redakcyjna tekstu), który był podstawą do rekonstrukcji normy. Artykuł 5 ust. 1 ustawy o zasadach przekazywania budynków obowiązuje więc tylko i wyłącznie w zakresie, w jakim trybunał nie stwierdził jego niekonstytucyjności (częściowa niekonstytucyjność przepisu).
Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu, uwzględniając brzmienie sentencji wyroku Trybunału Konstytucyjnego oraz motywy jego uzasadnienia, stwierdziło, że wykonanie wyroku z 28 listopada 2006 r. (sygn. akt P 31/05) mogłoby polegać na uchyleniu z ustawy o zasadach przekazywania budynków całego art. 5. W opinii biura, taka zmiana spowodowałaby, że przekazywanie gminom nieruchomości przez przedsiębiorstwa państwowe i spółki odbywałoby się na zasadach ogólnych, czyli wymagałoby zawarcia umowy w formie aktu notarialnego (art. 4 ustawy o zasadach przekazywania budynków). W ten sposób zostałaby zachowana zasada równorzędności stron zawierających umowę, chroniony byłby również interes majątkowy gminy, która w konkretnej sytuacji mogłaby odmówić zawarcia umowy, na warunkach określonych w ustawie o przekazywaniu budynków.
W głosowaniu połączone komisje opowiedziały się za podjęciem inicjatywy ustawodawczej w sprawie zmiany ustawy o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe. Do reprezentowania komisji w dalszych pracach nad projektem upoważniono senatora Władysława Mańkuta.
W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Ustawodawcza rozpatrzyły wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 15 marca 2005 r. dotyczący ustawy - Kodeks cywilny.
W rozpatrywanym wyroku trybunał orzekł o niezgodności z konstytucją art. 179 kodeksu cywilnego dotyczącego instytucji "zrzeczenia prawa własności nieruchomości". W uzasadnieniu wyroku wyrażono obawę, że zrzeczenie się własności nieruchomości, ukształtowane przez ten artykuł jako czynność rozporządzająca całkowicie oderwana od stojących za nią przyczyn, może stanowić narzędzie poważnych nadużyć gospodarczych i ukrywać działania podejmowane na szkodę gmin i innych podmiotów. Trybunał zaznaczył przy tym, że standardy konstytucyjne dopuszczają różne modele rozwiązania kwestii niechcianych nieruchomości. Wszystkie muszą jednak akceptować pryncypia ustrojowe zawarte w klauzuli demokratycznego państwa prawnego oraz konstytucyjne zasady chroniące samodzielność prawną gminy.
W głosowaniu połączone komisje opowiedziały się za podjęciem inicjatywy ustawodawczej w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny. Ustalono, że w dalszych pracach nad ustawą komisje będzie reprezentować senator W. Mańkut.
* * *
Na swym posiedzeniu Komisja Kultury i Środków Przekazu zapoznała się z planami dotyczącymi ograniczenia zasięgu częstotliwości Programu II Polskiego Radia.
Komisja postanowiła zająć się tą sprawą w związku ze społecznym protestem przeciw decyzji Zarządu Polskiego Radia o odebraniu radiowej "Dwójce" jej dotychczasowych wysokiej jakości częstotliwości i przekazaniu ich "Jedynce". Dla II Programu Polskiego Radia oznaczałoby to utratę kilkudziesięciu procent słuchaczy, pogorszenie jakości odbioru nawet w dużych miastach i niedocieranie do małych miast.
W posiedzeniu Komisji Kultury i Środków Przekazu wzięli udział przedstawiciele stowarzyszeń twórczych, które protestują przeciw tej decyzji: prezes polskiego PEN Clubu Adam Pomorski, Jerzy Biernat z Zarządu Głównego Związku Polskich Artystów Plastyków, Krzysztof Knittel z Polskiej Rady Muzycznej, prezes ZASP Krzysztof Kumor i prezes Związku Kompozytorów Polskich Jerzy Kornowicz.
W opinii ludzi kultury, zepchnięcie "Dwójki" - jedynego ogólnokrajowego radiowego programu koncentrującego się na kulturze - do pozycji "radia niszowego" przyniesie niepowetowane straty i spowoduje upośledzenie kulturalne ogromnych połaci kraju. Ich zdaniem, znaczenie "Dwójki" jest nie do przecenienia.
Wyjaśniając przyczyny takiej decyzji, prezes Polskiego Radia Krzysztof Czabański wskazał przede wszystkim na względy finansowe. Podkreślił także, ze programy kulturalne przejmie radiowa "Jedynka".
W tej części posiedzenia wzięli także udział wicemarszałek Ryszard Legutko, przewodnicząca Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Elżbieta Kruk, wiceminister kultury i dziedzictwa narodowego Jarosław Sellin, prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej Anna Streżyńska.
W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia komisja rozpatrywała ustawę o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz o zmianie innych ustaw.
Przyjęcie ustawy będącej projektem rządowym, rekomendował senatorom wiceminister kultury i dziedzictwa narodowego J. Sellin. W tej części posiedzenia wzięli także udział poseł sprawozdawca Andrzej Walkowiak, wiceprezes Urzędu Patentowego Andrzej Dyrża, a także przedstawiciele Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Ministerstwa Gospodarki, Ministerstwa Zdrowia, Amerykańskiej Izby Gospodarczej oraz Polskiego Stowarzyszenia Wytwórców Produktów Markowych. Swoje uwagi zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.
Głównym celem nowelizacji jest wdrożenie przepisów dyrektywy 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej. Ponadto ustawa wdraża art. 1 ust. 1 i 2 dyrektywy Rady 93/83/EWG w sprawie koordynacji niektórych zasad dotyczących prawa autorskiego oraz praw pokrewnych w odniesieniu do przekazu satelitarnego oraz retransmisji drogą kablową, art. 3 ust. 2 i 3 dyrektywy Rady 93/98/EWG w sprawie harmonizacji czasu ochrony prawa autorskiego i niektórych praw pokrewnych oraz art. 7 ust. 4 dyrektywy 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie prawnej ochrony baz danych.
Dyrektywa 2004/48/WE ma na celu harmonizację problematyki egzekwowania praw własności intelektualnej, a przede wszystkim związanych z tym kwestii procesowych. Skutkiem wdrożenia dyrektywy ma być zapewnienie równorzędnego poziomu ochrony praw własności intelektualnej we wszystkich państwach członkowskich oraz umożliwienie rozstrzygania sporów ponadgranicznych. W związku z wdrażaniem tej dyrektywy ustawodawca dokonuje zmian w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ustawie - Prawo własności przemysłowej, ustawie o ochronie baz danych, ustawie o ochronie prawnej odmian roślin oraz ustawie - Kodeks postępowania cywilnego. Zmiany dotyczą domniemania autorstwa lub własności, środków tymczasowych i zabezpieczających, środków naprawczych, zakazów sądowych, odszkodowań, publikacji orzeczeń sądowych, środków alternatywnych oraz dowodów.
Dostosowanie do dyrektywy 93/83/EWG polega na implementacji definicji "satelity" i "publicznego przekazu satelitarnego". Ujednolicenie tych pojęć w poszczególnych państwach członkowskich ma zlikwidować niepewność prawną dotyczącą nabywania praw oraz pozwoli uniknąć jednoczesnego stosowania kilku ustawodawstw krajowych w odniesieniu do tego samego przekazu.
Przepisy art. 3 ust. 2 i 3 dyrektywy Rady 93/98/EWG (w brzmieniu nadanym dyrektywą 2001/29/WE) uzależniają czas ochrony fonogramu i wideogramu od daty ich opublikowania lub rozpowszechnienia, w związku z tym dokonuje się nowelizacji art. 95 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przepis ten w dotychczasowym brzmieniu przewidywał, że prawo do fonogramu i wideogramu gaśnie z upływem pięćdziesięciu lat następujących po roku, w którym fonogram lub wideogram został sporządzony.
Zmiana art. 1 ustawy o ochronie baz danych zmierza do poprawnej implementacji art. 7 ust. 4 dyrektywy 96/9/WE. Po nowelizacji bazy danych będą podlegać ochronie na podstawie ustawy o ochronie baz danych, niezależnie od ochrony przyznanej bazom spełniającym cechy utworu przez ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Ustawa wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
W głosowaniu Komisja Kultury i Środków Przekazu postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie do ustawy 6 poprawek, przede wszystkim o charakterze legislacyjnym. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Krzysztofa Cugowskiego.
* * *
Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Zagranicznych rozpatrzyła ustawę o ratyfikacji Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony, sporządzonego w Luksemburgu dnia 12 czerwca 2006 r.
Ustalenia zawarte w przedmiotowym układzie omówił wicedyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Janusz Łącki. Pozytywną opinię o rozpatrywanej ustawie ratyfikacyjnej przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.
Układ będący przedmiotem ratyfikacji określa warunki zbliżenia między UE a Albanią, warunki współpracy regionalnej, perspektywę stworzenia strefy wolnego handlu oraz warunki przepływu osób, wolności zakładania przedsiębiorstw, świadczenia usług i przepływu kapitału. Układ stwarza warunki do współpracy w zakresie wymiaru sprawiedliwości i bezpieczeństwa. Ponadto ustanawia Radę Stabilizacji i Stowarzyszenia, która ma nadzorować wypełnianie układu oraz realizację reform w Albanii. Ponieważ dotyczy on współpracy politycznej i uczestnictwa Polski w organizacji międzynarodowej, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 1 i 3 konstytucji wymaga zgody na ratyfikację wyrażoną w ustawie.
W głosowaniu Komisja Spraw Zagranicznych jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek rozpatrywanej ustawy sejmowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senatora Andrzeja Jarocha.
Następnie senatorowie wysłuchali informacji senatora Kosmy Złotowskiego, członka ZP OBWE, na temat przebiegu Zimowej Sesji Zgromadzenia Parlamentarnego OBWE (22-23 lutego br.), senatora Marka Rockiego na temat Konferencji Przewodniczących Komisji Spraw Zagranicznych Krajów Członkowskich UE, Parlamentu Europejskiego i Krajów Kandydujących do UE (Berlin, 26-27 lutego br.) oraz informacji senatora Dariusza Bachalskiego dotyczącej Konferencji Przewodniczących Komisji Rozwoju Parlamentów Narodowych Krajów Członkowskich UE, Parlamentu Europejskiego i krajów kandydujących do UE (Berlin, 18-19 marca br.).
Podczas posiedzenia Komisji Nauki, Edukacji i Sportu rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela.
Informacji na temat zapisów zawartych w rozpatrywanej ustawie udzielała dyrektor Departamentu Pragmatyki Zawodowej Nauczycieli w Ministerstwie Edukacji Narodowej Zofia Chełstowska. Swoją opinią przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.
Nowelizacja, uchwalona na podstawie projektu poselskiego, zakłada, że nauczyciele pracujący w zespołach szkół będą nawiązywać stosunek pracy w tych zespołach, a nie, jak dotychczas, w jednej ze szkół tworzących taki zespół. W opinii wnioskodawców, ma ona usprawnić zawieranie umów o pracę z nauczycielami, eliminując tzw. cząstkowe umowy o pracę, i uczynić system wypłat wynagrodzeń bardziej przejrzystym. Nauczyciele pracujący w zespołach szkół to najliczniejsza grupa nauczycieli.
W głosowaniu Komisja Nauki, Edukacji i Sportu postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek rozpatrywanej ustawy sejmowej. Ustalono, że sprawozdawcą stanowiska komisji w tej sprawie będzie senator Zbigniew Szaleniec.
* * *
Na swym posiedzeniu Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska, na podstawie art. 76 ust. 1 Regulaminu Senatu, wniosła o podjęcie postępowania w sprawie inicjatywy ustawodawczej dotyczącej projektu ustawy o zmianie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego oraz ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.
Do reprezentowania komisji w dalszych pracach nad tym projektem ustawy upoważniono senatora Jerzego Chróścikowskiego.
Na swym posiedzeniu Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przystąpiła do rozpatrywania ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz ustawy - Karta Nauczyciela.
Po zapoznaniu się z informacją przedstawioną przez dyrektor Departamentu Pragmatyki Zawodowej Nauczycieli Zofię Chełstowską oraz z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, po krótkiej dyskusji komisja postanowiła kontynuować rozpatrywanie sejmowej nowelizacji 11 kwietnia br.
W drugim punkcie porządku dziennego rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych.
Na temat nowelizacji wypowiadali się wicedyrektor Departamentu Prawnego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Andrzej Rudlicki, wicedyrektor Departamentu Bezpieczeństwa Publicznego w tym resorcie Przemysław Baszak oraz Marian Róg i Andrzej Przemyski z Komendy Głównej Policji. Uwagi szczegółowe i propozycje poprawek zgłosiło senackie biuro legislacyjne.
Rozpatrywana nowelizacja zmierza do poprawy bezpieczeństwa imprez masowych, szczególnie sportowych, o tzw. podwyższonym ryzyku. Na organizatora takiej imprezy, odbywającej się na stadionie lub w hali sportowej, nałożono obowiązek zapewnienia identyfikacji osób biorących udział w imprezie (w celu wyeliminowania anonimowości ułatwiającej łamanie porządku prawnego). W stosunku do członków służb porządkowych wprowadzono obowiązek legitymowania się ważną licencją pracownika ochrony. Ponadto organizator masowej imprezy sportowej został zobligowany ustawą do określenia w regulaminie miejsca nieprzeznaczonego dla publiczności oraz zasad wstępu dla osób małoletnich (dotychczas było to fakultatywne).
W ustawie skoncentrowano się na nowelizacji uregulowań dotyczących przepisów zawartych w rozdziale "Przepisy karne". Wprowadzono zakaz przebywania w miejscach nieprzeznaczonych dla publiczności, zakaz rzucania przedmiotami, które mogą stanowić zagrożenie dla życia, zdrowia lub bezpieczeństwa uczestników imprezy, dodano przepis karny wprowadzający sankcję za niestawiennictwo w jednostce Policji osób, w stosunku do których orzeczono środek karny zakazu wstępu na imprezę masową, oraz za niestosowanie się do zakazu wstępu na imprezę masową. Ponadto wprowadzono minimalną wysokość grzywny (1000 zł) za określone w ustawie wykroczenia (dotychczas wysokość grzywny, określona kodeksem wykroczeń, pozostawała w zakresie decyzji sądu).
W głosowaniu Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej opowiedziała się za wprowadzeniem poprawek do ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Ryszarda Ciecierskiego.
W dalszej części posiedzenia senatorowie przystąpili do rozpatrywania ustawy o zarządzaniu kryzysowym.
Przyjęcie ustawy, uchwalonej z przedłożenia rządowego, rekomendował wiceminister spraw wewnętrznych i administracji Paweł Soloch. Wyjaśnień udzielali także wicedyrektor Departamentu Zarządzania Kryzysowego i Spraw Obronnych w resorcie spraw wewnętrznych Sławomir Kurski oraz ppłk Janusz Jastrząb z Dyżurnej Służby Operacyjnej. Senackie biuro legislacyjne przedstawiło propozycje poprawek do ustawy sejmowej oraz opinię prawną w sprawie zgodności z konstytucją art. 3 pkt 1 ustawy o zarządzaniu kryzysowym.
Rozpatrywana ustawa wprowadza system zarządzania kryzysowego na wypadek wystąpienia zagrożeń wymagających podjęcia przez organy administracji publicznej i siły zbrojne RP działań zmierzających do zapewnienia bezpieczeństwa obywatelom.
W założeniu wnioskodawców ustawa ma znaleźć zastosowanie w wypadkach, gdy stan zagrożenia bezpieczeństwa wymaga reakcji ze strony państwa, mimo że brak przesłanek do wprowadzenia jednego ze stanów nadzwyczajnych, o których mowa w rozdziale XI konstytucji (stan wojenny, stan wyjątkowy lub stan klęski żywiołowej).
System zarządzania kryzysowego będzie obejmował organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego, siły zbrojne oraz podmioty prywatne (właścicieli i posiadaczy tzw. infrastruktury krytycznej).
Na szczeblu centralnym zostaną powołane Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego oraz Rządowe Centrum Bezpieczeństwa, a na szczeblach lokalnych - odpowiednio: wojewódzkie, powiatowe i gminne centra zarządzania kryzysowego. Ustawa określa katalog zadań centrów zarządzania kryzysowego w sytuacjach kryzysowych.
W zależności od charakteru zagrożenia ustawa przewiduje cztery stopnie alarmowe, wprowadzane na terytorium całego kraju albo na jego części w drodze zarządzenia prezesa Rady Ministrów.
Po zapoznaniu się z przedstawionymi informacjami na temat ustawy o zarządzaniu kryzysowym Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej postanowiła kontynuować jej rozpatrywanie na posiedzeniu 11 kwietnia br.
Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment