17 lipca 2007 r. w Senacie odbyła się konferencja nt.: "Grupy producentów rolnych szansą rozwoju polskiego rolnictwa". Konferencja została zorganizowana przez senacką Komisję Rolnictwa i Ochrony Środowiska.

"Duży może więcej, ale nie tylko, bo duży może też inaczej i lepiej" - powiedział Jerzy Chróścikowski przewodniczący senackiej Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska otwierając konferencję poświęconą grupom producentów rolnych. Zdaniem senatora łączenie się rolników w grupy zwiększa ich szansę na rynku, daje lepszą możliwość sprzedaży produktów rolnych i tym samym umożliwia rozwój rolnictwa.

Według Henryka Kowalczyka wiceministra rolnictwa niezwykle istotna jest promocja idei łączenia się producentów rolnych w grupy. Konieczne jest uświadamianie rolnikom, że celem grupy nie jest wspólna produkcja, tylko wspólna troska o sprzedaż produktów rolnych. Po latach socjalizmu i próbach kolektywizacji główną przeszkodą w tworzeniu grup producentów jest mentalność rolników.

Wicemnister Kowalczyk poinformował, że obecnie w Polsce działają 202 grupy producentów rolnych. Wyraził nadzieję, że do końca kadencji tego rządu będzie ich 300. Najwięcej grup powstało w obszarze sprzedaży trzody chlewnej oraz zbóż i roślin oleistych. Podkreślił, że na wsparcie grup producentów rolnych w latach 2007 - 2013 jest przewidziane 140 mln euro, z tego 105 mln euro będzie pochodziło z funduszy unijnych. Wiceminister zaznaczył, że od 16 lipca 2007 r. oddziały regionalne Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa rozpoczęły przyjmowanie wniosków o przyznanie pomocy w ramach "Grup producentów rolnych".

Budowanie grup producentów rolnych w Polsce jest na wstępnym etapie. Zorganizowanych jest ok. 2 proc. rolników. Szacuje się, że szansę na zorganizowanie w struktury gospodarcze ma ok. 1/3 wszystkich rolników w Polsce. Doprowadzając do tego poziomu można by wzmocnić pozycje polskich rolników na rynku - uważają eksperci z Krajowej Rady Spółdzielczej. Ich zdaniem zorganizowani w struktury gospodarcze rolnicy będą mogli w przyszłości stawać się partnerem i stanowić większą siłę wobec odbiorców, władz i instytucji unijnych, gdzie zapadają decyzje dotyczące przyszłości europejskiego rolnictwa.

Korzyści płynące z uczestnictwa w grupie producentów to: poprawa konkurencyjności, budowa partnerskich kontaktów z innymi uczestnikami rynku, korzyści finansowe dzięki ograniczeniu liczby pośredników, dostosowanie produkcji do wymogów rynku, wspólne inwestycje w magazynowanie i przechowywanie produktów oraz wspólna promocja.