Marek Balicki |
|
Okręg wyborczy nr 18 (Warszawa) |
|
Kandydat Koalicyjnego Komitetu Wyborczego Sojuszu Lewicy Demokratycznej - Unii Pracy |
|
Poseł na Sejm I i II kadencji Minister zdrowia - od 15 lipca 2004 r. |
Urodził się w 1953 roku w Słupsku.
W 1978 ukończył Akademię Medyczną w Gdańsku. Jest lekarzem specjalistą w dziedzinie psychiatrii oraz anestezjologii i intensywnej terapii.
Pracę zawodową rozpoczął w Szpitalu Miejskim w Lęborku. Od 1984 pracował w Szpitalu Psychiatrycznym we Fromborku, a następnie w Szpitalu Psychiatrycznym "Drewnica" w Ząbkach (1990-1992 - dyrektor tego szpitala). W latach 1992-1993 pełnił funkcję pierwszego zastępcy ministra zdrowia i opieki społecznej oraz przewodniczącego Międzyresortowego Zespołu ds. Reform Zabezpieczenia Społecznego i Systemu Świadczeń Zdrowotnych. Po zakończeniu II kadencji Sejmu (1997) wrócił do pracy w szpitalu "Drewnica" jako ordynator oddziału. W 1998 został doradcą Prezydenta RP ds. zdrowia. W latach 1999-2001 pełnił funkcję dyrektora Szpitala Bielańskiego w Warszawie. Od stycznia do kwietnia 2003 był ministrem zdrowia.
Jest autorem wielu artykułów i opracowań dotyczących m.in. reformy systemu opieki zdrowotnej i praw pacjenta.
Działa w różnych organizacjach społecznych i zawodowych. Jest prezesem Warszawskiego Towarzystwa Pomocy Lekarskiej i Opieki nad Psychicznie i Nerwowo Chorymi. Był inicjatorem powołania Stowarzyszenia Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce. Od wielu lat uczestniczy w pracach Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Jest członkiem Zarządu Stowarzyszenia Studiów i Inicjatyw Społecznych oraz wiceprzewodniczącym Klubu Dialogu Politycznego im. Zofii Kuratowskiej.
W 1990 został wybrany na radnego miasta Ząbki.
W Sejmie I kadencji był członkiem Komisja Zdrowia i Komisji Polityki Społecznej. Podczas II kadencji Sejmu sprawował funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Zdrowia.
Aktywnie działał w "Solidarności" lat osiemdziesiątych. Był m.in. członkiem Zarządu Regionu Gdańskiego i delegatem na I Zjazd NSZZ "Solidarność". Internowany w stanie wojennym, kontynuował działalność w opozycyjnych strukturach podziemnych. W 1983 ponownie został uwięziony. Był członkiem założycielem Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna (ROAD), a następnie Unii Demokratycznej (UD) i Unii Wolności (UW). Był członkiem Prezydium Rady Krajowej UD, przewodniczącym Zarządu Frakcji Społeczno-Liberalnej UD oraz sekretarzem krajowym ds. zdrowia UW (do 1997).
Członek założyciel Socjaldemokracji Polskiej, wchodzi w skład Krajowej Komisji Koordynacyjnej tej partii.
Żonaty, ma dwoje dzieci.
Przewodniczący Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia (
o komisji)Członek Komisji Spraw Zagranicznych (
o komisji)Komisja Ustawodawcza (
o komisji)Członek Klubu Senackiego Socjaldemokracji Polskiej (
o klubie)