1 lutego 2005 r.
Podczas posiedzenia Komisji Ustawodawstwa i Praworządności odbyło się pierwsze czytanie projektu uchwały w sześćdziesiątą rocznicę oswobodzenia KL Auschwitz.
W imieniu wnioskodawców projekt przedstawiła senator Aleksandra Koszada.
W przeprowadzonej następnie dyskusji udział wzięli senatorowie A. Koszada, Gerard Czaja, Teresa Liszcz, Andrzej Jaeschke, Mirosław Lubiński oraz Anna Kurska, a także przedstawiciel Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.
Senatorowie dysponowali projektem uchwały przedstawionym przez grupę senatorów wnioskodawców, tekstem tego projektu po wprowadzeniu poprawek redakcyjnych oraz opracowanym przez senatora G. Czaję.
W głosowaniu za podstawę pracy przyjęto tekst z autopoprawkami przedłożony przez senator A. Koszadę, a w toku wspólnego redagowania tego tekstu uchwały większość poprawek przyjmowano przez aklamację. Niektóre sformułowania zastały przez komisję przejęte z tekstu zaproponowanego przez senatora G. Czaję.
Po wstępnym zredagowaniu tekstu uchwały przewodnicząca Komisji Ustawodawstwa i Praworządności senator T. Liszcz ogłosiła przerwę w obradach, aby umożliwić legislatorowi przepisanie wstępnie przyjętego tekstu.
Po wznowieniu posiedzenia w niektórych akapitach wprowadzono kolejne zmiany redakcyjne, które przyjęto przez aklamację, a głosowaniu poddano: wniosek senatora M. Lubińskiego o zastąpienie w czwartym akapicie wyrazów "niejasnych kalkulacji" wyrazem "manipulacji". Wniosek został przyjęty.
Na zakończenie dyskusji przewodnicząca poddała pod głosowanie wniosek o przyjęcie projektu uchwały wraz z wprowadzonymi zmianami. Został on przyjęty jednogłośnie.
Ustalono, że sprawozdanie komisji w sprawie projektu uchwały w sześćdziesiątą rocznicę oswobodzenia KL Auschwitz podczas drugiego czytania przedstawi senator A. Koszada. Przyjęty przez komisję tekst projektu brzmiał:
<<Dnia 27 stycznia 2005 r. upłynęło sześćdziesiąt lat od oswobodzenia obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. W tym miejscu dokonano niewyobrażalnej zbrodni - wymordowano około półtora miliona ludzi. Zbrodnia ta, popełniona na wielu narodach, głównie żydowskim, ale także polskim, romskim, rosyjskim i kilkunastu innych, była zaplanowana przez niemieckich nazistów z zimną krwią i wykonana z technokratyczną precyzją.
Oświęcim, przed wojną zwyczajne polskie miasteczko, w latach 1940-1945 uczyniono budzącym grozę Auschwitz, w którym powstał największy niemiecki obóz masowej zagłady. Uciekający z Auschwitz zbrodniarze nazistowscy nie zdołali zatrzeć śladów popełnionego tam ludobójstwa i już wkrótce świat ujrzał fotografie i filmy ukazujące największą hekatombę w dziejach ludzkości, wstrząsający ogrom zła i zbrodni, do jakich zdolny okazał się człowiek.
Oddajemy hołd wszystkim ofiarom tej zbrodni. Pamięć o nich nie może zaginąć zarówno w Europie, jak i na całym świecie.
Dziś, gdy z powodu braku wiedzy, złej woli czy manipulacji politycznych słyszymy sformułowanie "polski obóz koncentracyjny w Oświęcimiu" - nie możemy milczeć. To w nazistowskich Niemczech rozwinął się faszyzm z obłędną teorią rasizmu, a w okupowanej przez Niemców Polsce został stworzony największy nazistowski obóz śmierci - Konzentrationslager Auschwitz, który stał się symbolem Holocaustu i Miejscem Pamięci Narodów.
W wiek XXI wchodzimy z nadzieją, że to zło przeminęło bezpowrotnie. Po 60 latach od sforsowania bram obozu przez Armię Czerwoną oddajemy cześć i składamy wyrazy wdzięczności wyzwolicielom.
Obóz koncentracyjny Auschwitz-Birkenau na wieki pozostanie pomnikiem ofiar i przypomnieniem przerażającej zbrodni, a także wezwaniem do nieustających wysiłków na rzecz pokoju. Oddając hołd tym, którzy cierpieli i ginęli w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau, musimy o nich przypominać, aby ich ofiara nie była daremna.
Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski">>.