Uwaga!

Zapis stenograficzny nie jest tekstem autoryzowanym.

Zapis stenograficzny (1547) ze wspólnego posiedzenia

Komisji Ustawodawstwa i Praworządności (228.)

oraz Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego (149.)

w dniu 1 grudnia 2004 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie wniosków zgłoszonych na 73. posiedzeniu Senatu do ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz ustawy - Kodeks postępowania karnego.

(Początek posiedzenia o godzinie 18 minut 34)

(Posiedzeniu przewodniczy przewodnicząca Komisji Ustawodawstwa i Praworządności Teresa Liszcz)

Przewodnicząca Teresa Liszcz:

Dobry wieczór państwu. W imieniu pana przewodniczącego Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego oraz swoim własnym otwieram wspólne posiedzenie komisji poświęcone rozpatrzeniu wniosków legislacyjnych do ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz ustawy - Kodeks postępowania karnego.

Mają państwo przed sobą krótkie zestawienie poprawek. Dwie pierwsze to poprawki Komisji Ustawodawstwa i Praworządności. Uważam, że nad nimi powinno się głosować łącznie, bo są one ze sobą sprzężone. Trzecia poprawka jest wspólna.

Czy pani mecenas - jest pani mecenas - potwierdza to, że powinno się nad nimi głosować łącznie? Bo dodanie osób zmarłych do art. 21 e wypełniałoby pewną lukę, która by powstała po skreśleniu odesłania do art. 20 ust. 17 ustawy o Policji. Tak więc trzeba się do tego ustosunkować łącznie.

Czy pan minister chce zabrać głos w sprawie tych dwóch pierwszych poprawek traktowanych łącznie?

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Leszek Ciećwierz:

Dziękuję.

Wysokie Komisje!

Jeżeli chodzi o stanowisko rządu odnośnie poprawki pierwszej, to jednak bardzo byśmy prosili, żeby nie wprowadzać poprawki pierwszej związanej ze skreśleniem w art. 21a ust. 4, gdyż spowoduje to w następstwie konieczność przechowywania danych DNA przez okres dwudziestu i trzydziestu pięciu lat, w zależności od kwalifikacji danej próbki, z tego względu, że jeśli ustęp ten zostanie wykreślony, to nie będzie żadnego obowiązku dla komendanta głównego policji weryfikacji tej bazy danych częściej. Ta weryfikacja danych zawarta jest dokładnie w art. 20 ust. 17, który nakłada na komendanta głównego obowiązek jej przeprowadzania w trybie corocznym. Jeżeli zatem wykreślimy ten ustęp, to wówczas spowodujemy, że te dane będą weryfikowane dokładnie, tak jak to przewiduje ustawa, ponieważ nie ma żadnego innego uregulowania, dopiero po okresie dwudziestu lub trzydziestu pięciu lat, w zależności od kwalifikacji danej próbki. Dlatego prosilibyśmy o odrzucenie tej poprawki.

Przewodnicząca Teresa Liszcz:

A ja sobie pozwolę polemizować z panem ministrem. Bo to będzie sprzeczność. Przecież po to państwo regulujecie inaczej weryfikację i czas przechowywania, żeby tamte przepisy się nie stosowały. I właśnie o to chodzi, żeby to przechowywano przez dwadzieścia, a wyjątkowo przez trzydzieści pięć lat. Bo gdyby miało być inaczej, no to po co te przepisy?

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Leszek Ciećwierz:

Ależ dokładnie, Pani Senator, tak to wygląda. Tylko co się będzie działo w sytuacji, kiedy do bazy danych trafi próbka osoby, która była typowana, a okaże się, że ona została wytypowana błędnie? Obecnie komendant podczas weryfikacji danych ma obowiązek rokrocznie wszystkie tego rodzaju próbki usunąć. Jeżeli jednak ten obowiązek komendanta zapisany w art. 20 ust. 17 zniesiemy, to ta próbka będzie tkwiła w bazie przez dwadzieścia lat, co po pierwsze, powoduje koszty, a po drugie jest nieuzasadnione, żeby próbka obywatela, który nie ma żadnego związku ze sprawą, chociaż był typowany, bo powiedzmy znalazł się w kręgu typowanych osób, znajdowała się ciągle jeszcze w bazie danych DNA.

Przewodnicząca Teresa Liszcz:

Co pani mecenas sądzi na ten temat, jeśli zostaną zarówno art. 20 ust. 17, jak i art. 21 d? Czy nie widzi pani w tym sprzeczności?

Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis:

Pani Senator, pozwolę sobie powiedzieć, że mniejszą szkodą będzie pozostawienie tego ust. 4 niż wykreślenie go. Dlatego że inaczej weryfikowanie tych danych, które będą w bazie danych DNA będzie rzeczywiście następować tylko albo po dwudziestu, albo po trzydziestu pięciu latach, albo będą te wykreślenia z art. 21 e.

A przecież pozostaje na przykład krąg tych osób, o których pan z biura prawnego wspominał, z art. 192a, ale o których policja mówiła, że ich dane nie będą gromadzone, tylko przetwarzane. Czyli jest to konsekwencja tej dyskusji, która była. Bo również w opinii pana profesora było napisane, że artykuł dotyczący pobierania próbek od osób z art. 192a powinien brzmieć: "niezwłocznie usunąć z akt, baz danych i zniszczyć". Do opinii pana profesora nikt się jednak nie skłonił, nikt nie powiedział, że on ma rację. I dlatego tak zostało, jak zostało.

A więc chyba mniejszą szkodą będzie pozostawienie tego ust. 4 w niezmienionej wersji niż istotne ograniczenie możliwości usuwania danych z bazy danych DNA.

Przewodnicząca Teresa Liszcz:

Dobrze. Ministerstwo proponuje nieprzyjmowanie poprawki pierwszej. Pani dołącza się do tego zdania. A co z poprawką drugą, jeśli nie przyjmiemy pierwszej? Czy one, zdaniem pani, są ze sobą integralnie połączone? Czy można nie przyjąć pierwszej, a przyjąć drugą?

Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Beata Mandylis:

One są ze sobą połączone. Ja jednak myślę, że istotna jest również inna kwestia. Żeby państwo senatorowie wzięli pod uwagę to, że jeżeli my zapiszemy w tej poprawce, że z bazy danych natychmiast po śmierci danej osoby mają zostać usunięte jej dane, to chyba to nie będzie właściwe. Bo proszę rozważyć, że są osoby, które zostały oskarżone, skazane. Dana osoba jest więc zbrodniarzem, zmarła na przykład w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności. I teraz natychmiast usuwa się próbki z bazy danych dotyczące tej osoby. A może się przecież okazać, że popełniła ona także inne przestępstwa i to będzie na przykład dla policji użyteczne, żeby po jej śmierci…

Przewodnicząca Teresa Liszcz:

…nie szukać kogo innego. Czyli, krótko mówiąc, jest pani przeciwko obydwu poprawkom.

Czy ministerstwo jest też przeciwko poprawkom pierwszej i drugiej?

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Leszek Ciećwierz:

Tak, myśmy również zgłaszali to na posiedzeniu komisji, że to nie jest dobra poprawka, jeżeli chodzi o osoby, które popełniły przestępstwo, a zmarły i… Bo to stwarza wiele problemów, które nigdy nie zostaną rozwiązane.

Przewodnicząca Teresa Liszcz:

Miałam wrażenie, że nurt dyskusji na poprzednim posiedzeniu był inny i dlatego komisja to przegłosowała. Ale…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę bardzo. Pan mecenas.

Zastępca Dyrektora Departamentu Prawnego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Marcin Wereszczyński:

Marcin Wereszczyński, zastępca dyrektora departamentu prawnego MSWiA.

Chciałbym jeszcze powiedzieć dosłownie jedno zdanie uzupełnienia, odpowiadając wprost na pytanie pani przewodniczącej odnośnie sprzeczności, tudzież niewystępowania tej sprzeczności, gdyby proponowany art. 21 ust. 4 został. Takiej sprzeczności, przynajmniej naszym zdaniem, nie ma, ponieważ on odsuwa art. 20 ust. 17 ustawy o Policji, która przewiduje nieco inną przesłankę oceny i usuwania tych danych. Otóż komendant miałby wtedy obowiązek stałej weryfikacji pod kątem jej przydatności do realizacji ustawowych zadań policji. W związku z tym, jeśli dane figuranta, osoby typowanej nie byłyby przydatne, zostałyby one natychmiast wyeliminowane z bazy. Co nie stoi w sprzeczności z okresami dwudziesto- i trzydziestopięcioletnim. Gdyż to są z kolei okresy, jest to pewien cenzus czasowy, który nakazuje bezwzględnie usuwać wszystkie dane. Czyli bez względu na ocenę: przydatne - nieprzydatne, muszą one zostać wtedy usunięte.

Przewodnicząca Teresa Liszcz:

Dziękuję. Głosujemy nad poprawkami pierwszą i drugą.

Kto z państwa jest za, proszę podnieść rękę. (0)

Kto jest przeciwny? (11)

Kto się wstrzymał od głosu? (3)

Czyli nie rekomendujemy tych własnych poprawek.

Kto jest za - już bez dyskusji chyba, skoro jest to wspólna poprawka, a ministerstwo też ją popiera - podtrzymaniem poparcia dla poprawki trzeciej, wspólnej obydwu komisji? (14)

Dziękuję bardzo.

Kto będzie sprawozdawcą? Pani senator Sienkiewicz?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Czyli pani senator Sienkiewicz dalej będzie wspólnym sprawozdawcą obydwu komisji, tak?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

To dobrze, w takim razie senator dżentelmen, tak?

Dziękuję bardzo. Zamykam posiedzenie.

(Koniec posiedzenia o godzinie 18 minut 43)

Uwaga!

Zapis stenograficzny nie jest tekstem autoryzowanym.


Kancelaria Senatu
Opracowanie: Angelika Woźniak
Publikacja: Biuro Prac Senackich, Dział S
tenogramów