5 lutego 2003 r.
Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Ustawodawstwa i Praworządności kontynuowano pierwsze czytanie zgłoszonego przez grupę senatorów projektu ustawy o świadczeniu pieniężnym dla małoletnich ofiar wojny 1939-1945 represjonowanych przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich i III Rzeszę. Pierwsze posiedzenie w tej sprawie odbyło się 17 grudnia ub.r. Komisje postanowiły wówczas zwrócić się do zainteresowanych resortów i środowisk o przygotowanie opinii w sprawie rozpatrywanego projektu, dotyczących przede wszystkim szacunkowych wyliczeń liczby osób, które zostałyby nim objęte.
Senatorowie zapoznali się z informacjami przedstawicieli Stowarzyszenia Polaków Poszkodowanych przez III Rzeszę Mariana Nawrockiego, Zdzisława Lichtarskiego oraz Mirosława Podsiadły. Stowarzyszenie szacuje, że proponowana ustawa dotyczy obecnie około 138 tys. osób, a po jej wejściu w życie w 2004 r. około 90 tys. ze względu na wysoki wskaźnik umieralności w tej grupie. Ten wskaźnik podał w wątpliwość zastępca kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Kołtun.
Andrzej Chmielarz z Fundacji Polsko-Niemieckie Pojednanie stwierdził, że poszkodowanym młodocianym należy się jakaś forma zadośćuczynienia.
W związku z zasygnalizowanymi rozbieżnościami prowadząca obrady komisji senator Teresa Liszcz zwróciła się do zainteresowanych stron o ich wyjaśnienie i podanie właściwej liczby beneficjentów projektowanej nowelizacji. Marszałek Senatu przedłużył prace nad projektem zgłoszonym przez grupę senatorów do 31 marca br.