Zapis stenograficzny (489) z 70. posiedzenia

Komisji Ustawodawstwa i Praworządności

w dniu 6 listopada 2002 r.

Porządek obrad:

2. Sprawy różne.

Otwieram dyskusję.

Może chwilę zastanówmy się nad tą pierwszą kwestią, czyli czy rzeczywiście zmienić słowo "przywrócenie" na "restytucję" jako bardziej uroczyste. Co państwo na to?

Czyli przychylamy się do tego, żeby było słowo "restytucja"? Mnie się też tak wydaje, choć generalnie wolę słowa rdzennie polskie, ale przy tak uroczystej okazji... Ja wciąż żałuję, że w kościele nie ma łaciny - lepiej by to brzmiało, uroczyściej i bardziej tajemniczo. Kiedy jestem w Krakowie, chodzę na Wawel, jest tam w jednej z kaplic w niedzielę msza łacińska.

W pierwszej wersji skreśliliśmy sformułowanie "W dniu dzisiejszym", prawda?

Ja się tylko głośno nad tym zastanawiałem. Jak nie "w dniu dzisiejszym", to nie; niech się rozpoczyna od "28 listopada".

Jest tak, żeby podkreślić, że to akurat prawdopodobnie będzie dokładnie w tym dniu.

(Brak nagrania)

Przepraszam. Jest propozycja przesunięć w zdaniu rozpoczynającym się od słów "Ta tradycja...". Czyli: "Ta tradycja zobowiązuje do tego, aby Senat jako izba rozsądku, refleksji i umiaru pełnił"... I tak chyba będzie lepiej, bo podmiot powinien być zawsze na początku.

O tej refleksji mówi się w kontekście tradycji Senatu II Rzeczypospolitej, choć muszę powiedzieć, że mnie też na początku śmieszyło to sformułowanie.

Rozumiem, tylko czy ta "refleksja" musi być? Jakby brzmiało sformułowanie "izba rozsądku i umiaru"?

Rozumiem, ale wszystko można tam wstawić, żeby była triada. Moje pytanie jest, czy to musi być akurat słowo "refleksja"? Bo wszyscy na to reagują: no tak, wy jesteście tą izbą refleksji...

Zgadzam się, tylko chciałbym, żebyśmy się zastanowili, czy akurat to sformułowanie jest tutaj potrzebne.

Możemy się zastanowić.

W związku z tą uchwałą trochę czytałam o historii Senatu - zresztą z przyjemnością. Dowiedziałam się wielu ciekawostek, na przykład, że książę kardynał Sapieha był w pierwszym składzie Senatu.

I muszę powiedzieć, że wszędzie, w różnych wystąpieniach - czy to Piłsudskiego, czy innych - była mowa o tej refleksji. A skoro nawiązujemy do tradycji, to i ja tak napisałam. Jednak jeśli większość z państwa jest przeciwko "refleksji", to...

Kto jest za skreśleniem słowa "refleksji"? (3)

Ja jestem przeciw.

Dobrze, zatem będzie bez "refleksji", czyli: "Ta tradycja zobowiązuje do tego, aby Senat jako izba rozsądku i umiaru, przy najlepszym wykorzystaniu konstytucyjnych uprawnień pełnił funkcję strażnika dobrego prawa i czynnika stabilności politycznej państwa oraz opiekuna Polonii"...

Pani Przewodnicząca, czy Senat może pełnić funkcję czynnika stabilizacji? Może zmieńmy to na "pełnił funkcję strażnika dobrego prawa i stabilizacji politycznej państwa oraz opiekuna Polonii i Polaków za granicą".

Dobrze, niech będzie bez "czynnika stabilizacji".

Chyba zaproponujemy jednolity tekst, z tymi poprawkami.

Czy możemy uznać, że przez aklamację? Formalnie. Dobrze.

Kto z państwa jest za zarekomendowaniem uchwały z poprawkami, które przyjęliśmy zgodnie? (6)

Jednogłośnie za. Dziękuję.

Rozumiem, że państwo upoważniają mnie do tego, żebym dalej to przedstawiała, tak?

Dziękuję za zaufanie i dziękuję za pomoc w zredagowaniu tekstu uchwały.

Czyli możemy uznać, że ten punkt porządku został wyczerpany.

Zobaczmy, kogo nie ma. Pani senator Kurska podobno nogę złamała.

Goście nie są obecni, bo są zajęci w Sejmie w Komisji Finansów Publicznych, gdzie rzeczywiście muszą pilnować interesów. My tu sobie pogadamy i nie za wiele z tego wychodzi, a tam może coś obronią czy utargują. Wcale im się nie dziwię, że wybrali Komisję Finansów Publicznych.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Kiedy ustalaliśmy termin posiedzenia, oni się godzili i nie widzieli przeszkód, ale potem pojawiła się sprawa Sejmu.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Jak państwo uważają... Możemy się rozejść i wyznaczyć inny termin. Nie wiem, czy to będzie w porządku, jeśli rozpatrzymy to bez ich udziału.

Przedstawiciele Instytutu Pamięci Narodowej też są zajęci, widziałam jak profesor Kieres przechadzał się po korytarzach sejmowych.

Czyli państwo proponują, żebyśmy się rozeszli i wyznaczyli inny termin posiedzenia, tak?

Jutro się nie uda, bo od godziny 9.00 są obrady Senatu.

Chyba, że przeniesiemy to na popołudnie, bo i tak nic specjalnego nie mamy zaplanowanego. Jest wpół do dziesiątej. Może przenieśmy wszystko na wpół do dwunastej.

Proszę państwa, może wobec tego rzeczywiście zawiadomimy te jednostki, że przy kolejnej ustawie - w Sejmie jest kodeks postępowania karnego, jest już rozpatrywane sprawozdanie, nie wiadomo, czy go nie uchwalą - ich zaprosimy. Czyli zaprosimy tych, którym dzisiaj nie udało się dotrzeć na posiedzenie komisji.

Następne posiedzenie Senatu będzie dwudziestego pierwszego, czyli przyszły tydzień byłby wolny. Myślę, że państwo pewnie nie chcielibyście przyjeżdżać w przyszłym tygodniu, bo potem będą dwa tygodnie pracy.

Czyli w tygodniu senackim, przed dwudziestym pierwszym, tak? Zgoda. Jeszcze zobaczymy, w jakiej sali.

Jakieś sprawy?

Pan senator jako przedstawiciel wnioskodawców mógłby porozumieć się w tej sprawie z Komisją Polityki Społecznej i Zdrowia. Przewodniczący Balicki w tej chwili jest zajęty, bo do końca tygodnia pracuje nad kwestiami związanymi z wyborami. Może jutro będzie na obradach Senatu i będzie można coś ustalić.

Spróbujemy tak to zorganizować, żeby to było w tygodniu senackim, żebyśmy jeden tydzień mieli wolny. Dwa następne będą bowiem zajęte.

Druga sprawa - informacja dla wszystkich państwa. Mianowicie przygotowania do naszej wizyty w Małopolsce, poświęconej szeroko rozumianym problemom wymiaru sprawiedliwości, a szczególnie polityki penitencjarnej, postpenitencjarnej przebiegają szparko.

W Tarnowie będę na początku grudnia, bo jestem zaproszony na otwarcie tego oddziału, nie wiem jeszcze, jak to wygląda, ale wiem, że więzienie w Wiśniczu z różnych względów - i ze względu na ludzi, i na więźniów, i na historię, i na tradycję - po prostu warto zobaczyć.

Kiedy to miałoby dokładnie być?

To może spróbujmy to ustalić. Mam prośbę, żeby to nie było w dniach 28-30 maja, bo będę wtedy na konferencji. Wiosną i dzień jest dłuższy, i jest cieplej... Czy przewidywaliśmy takie wyjazdowe posiedzenie?

Jeden dzień to byłoby morderstwo. Zresztą szefowie więziennictwa bardzo chcą się z nami spotkać, są tym pomysłem zachwyceni.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

W każdym razie z tamtej strony jest duże zainteresowanie. Odnoszą się do tego pomysłu z dużą sympatią, czują się dowartościowani - mówią, że nie pamiętają, by którakolwiek z komisji senackich czy sejmowych chciała się bliżej zainteresować tymi sprawami. Na pewno połączymy przyjemne z pożytecznym.

Poprzednio w więzieniach była chyba delegacja sejmowej komisji sprawiedliwości.

Przepraszam bardzo, mam takie czysto finansowe ustalenie: czy byłaby możliwość zorganizowania z Krakowa jakiegoś autokaru, po spotkaniu ze służbą więzienną? Wtedy pozostaje tylko kwestia odpłatności za paliwo.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Jeżeli to jest posiedzenie wyjazdowe, to ktoś z nas musi urzędowo być.

Poza tym, jeżeli państwo się zgodzą, zadbam o to, żeby był odpowiedni opis medialny, czyli będą się z nami włóczyć dziennikarze...

Jeżeli państwo akceptujecie generalnie ten plan, to bardzo dziękuję za poparcie, a my będziemy to dalej pilotować.

To dwudniowe posiedzenie. Dwudziestego siódmego jest otwarcie wystawy i konferencja. Dwudziestego ósmego jest jubileuszowa uroczystość, a dwudziestego dziewiątego są obrady. I tych ustaw, zdaje się, w tej chwili się sypnie dosyć dużo.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Czy ktoś z państwa jeszcze chciałby o czymś powiedzieć?

Czy będzie wydawnictwo z tej naszej konferencji?

To może jeszcze jest czas - mówię do koleżanek i kolegów senatorów - którzy chcieliby dodać swój głos w dyskusji...

Tak, bo to będzie uroczyste posiedzenie. I materiały z naszej konferencji też mają być rozdane w czasie konferencji organizowanej przez marszałka.

Spieszymy się trochę, bo pan marszałek miał taki pomysł, żeby te materiały z naszej konferencji znalazły się wśród materiałów rozdawanych na tym posiedzeniu.

Możemy się tylko z tego cieszyć. Zdaje się, że nasza konferencja jest spostrzegana jako udana. Zrobiliśmy coś pożytecznego. I jak będziemy mieli jeszcze piękny, interesujący wyjazd do Małopolski, to będziemy mieli o czym pisać w sprawozdaniu.

Zamykam posiedzenie Komisji Ustawodawstwa i Praworządności.

Dziękuję państwu i do zobaczenia.