Bardzo proszę wszystkich o zajęcie miejsc, panią minister również zapraszam.

Otwieram wspólne posiedzenie Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia.

Witam panie i panów senatorów, witam zaproszonych gości, przedstawicieli ministerstwa pracy i polityki społecznej, panią minister Tokarską-Biernacik.

W porządku dziennym wspólnego posiedzenia komisji mamy ustosunkowanie się do wniosków zgłoszonych w czasie posiedzenia plenarnego do ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw, do poprawek i wniosków zgłoszonych przez komisje i do wniosków mniejszości. Wszyscy członkowie komisji otrzymali przygotowane przez Biuro Legislacyjne zestawienie. Zawiera ono łącznie sześćdziesiąt dziewięć poprawek, przy czym poprawka sześćdziesiąta siódma to techniczna pomyłka - proszę o jej wykreślenie. Mamy więc sześćdziesiąt osiem poprawek i oznaczony rzymską jedynką wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Ze względu na tak dużą liczbę poprawek istotne jest ustalenie sposobu naszej pracy. Gdyby panie i panowie senatorowie się zgodzili, proponowałbym taki sposób procedowania, żeby przy okazji każdej poprawki zabierał głos wnioskodawca, następnie byłyby ewentualne pytania do wnioskodawcy i stanowisko rządu, a następnie głosowanie. Nie byłoby dyskusji, bo dyskusja już była i dzisiaj, i na posiedzeniach poszczególnych komisji. Przy tej liczbie poprawek wydaje się, że to będzie najbardziej sprawny sposób procedowania.

Pierwszy wniosek, Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, oznaczony rzymską jedynką, to wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek. Ponieważ jest to wniosek najdalej idący, dlatego będziemy nad nim głosować, zgodnie z Regulaminem Senatu, w pierwszej kolejności. Przyjęcie tego wniosku powoduje, że głosowanie nad poprawkami staje się bezprzedmiotowe.

(Senator Teresa Liszcz: Czy mogę, Panie Przewodniczący?)

Nie podzielam pańskiego poglądu, Panie Przewodniczący, że następne głosowania będą bezprzedmiotowe, jak pan przed chwilą powiedział. Zgodnie z art. 62 ust. 4 Regulaminu Senatu autorzy poprawek mają bowiem prawo do tego, by członkowie połączonych komisji wyrazili swoje stanowisko na temat tych poprawek. Gdyby co najmniej dwóch senatorów je poparło, wtedy uzyskują one status wniosków mniejszości. Dlatego uważam, że niezależnie od efektów głosowania nad punktem oznaczonym rzymską jedynką, powinniśmy głosować nad kolejnymi poprawkami.

Dziękuję bardzo.

To, co pani przewodnicząca była uprzejma zgłosić, nie jest sprzeczne z tym, o czym ja mówiłem. Jeśli wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek uzyska większość, to automatycznie żadna poprawka nie uzyskuje większości. To jednak nie przeszkadza w zrealizowaniu postulatu, o którym mówiła pani przewodnicząca, żeby zgłosić odpowiednie wnioski mniejszości na podstawie art. 62 ust. 4 Regulaminu Senatu. Nie trzeba nad tym głosować, wystarczy poparcie co najmniej dwóch senatorów, żeby wniosek mniejszości mógł być uznany.

Bardzo proszę panią mecenas Langner o opinię w tej sprawie.

Kolejność głosowania jest ustalona w regulaminie. W tej sytuacji rzeczywiście jest tak, że jest wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek. Myślę, że nie ma przeszkód, żeby przeprowadzać głosowanie. To wszystko pozostaje w państwa gestii. Dziękuję.

(Senator Jerzy Cieślak: Mam pytanie.)

Dziękuję bardzo panu senatorowi. Przystępujemy do...

(Senator Teresa Liszcz: Przepraszam, czy mogę jeszcze prosić o głos?)

(Senator Teresa Liszcz: W sprawie tego głosowania.)

Proszę bardzo.

Myślę, że chyba mamy prawo zabierać głos. Ja bym chciała zaapelować do państwa senatorów, żebyśmy nie uniemożliwiali sobie wniesienia pewnych istotnych poprawek, na które być może się zgodzimy w większości czy nawet wszyscy, bo to są poprawki różnej natury, także redakcyjne, poprawiające tekst. Jeżeli przyjmiemy wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek, to zamykamy sobie drogę do tego. Przecież ten sam efekt można osiągnąć, głosując nad kolejnymi poprawkami, może się bowiem zdarzyć, że żadna z nich nie uzyska większości. Efekt będzie ten sam, ale nie zamykamy sobie z góry drogi do poprawienia tekstu.

Kto jest za przyjęciem tego wniosku, proszę o podniesienie ręki.

Ja oczywiście chcę skorzystać z tej możliwości - myślę, że w większości wypadków poprze mnie pan senator Chronowski - chciałabym się jednak upewnić co do tego, czy to nasze zgłoszenie wniosków mniejszości dotyczy tylko poprawek, które już nie mają statusu wniosków mniejszości komisji, czy ponownie... Myślę, że tak, bo na przykład pierwsza poprawka z punktu oznaczonego rzymską dwójką została zgłoszona przez grupę senatorów, ale ma status wniosku mniejszości tylko jednej komisji, a tu chodzi o status wniosków mniejszości trzech komisji. Czyli rozumiem, że to dotyczy wszystkich poprawek.

Są to poprawki: pierwsza, druga, trzecia, piąta, siódma, ósma, dziewiąta, dziesiąta, dwunasta, trzynasta...

Przyjęcie dwunastki, Pani Senator, wyklucza trzynastkę, to są dwa sprzeczne wnioski.

Nie, nie, tu nie ma sprzeczności, tu chodzi o co innego. Tu chodzi o wyraźne napisanie tego, co pani minister dedukuje, ale co moim zdaniem nie jest oczywiste, że z obniżenia wynagrodzenia są wyłączone zwolnienia jednodniowe przewidziane w § 2.

(Przewodniczący Marek Balicki: Dwudziestą i dwudziestą pierwszą?)

W takim razie wybieramy poprawkę dwudziestą. Dalej: dwudziesta piąta, dwudziesta szósta, odpadają poprawki dwudziesta siódma i dwudziesta ósma. Dalej: dwudziesta dziewiąta, trzydziesta, trzydziesta pierwsza odpada, trzydziesta trzecia - tu nie ma sprzeczności...

(Przewodniczący Marek Balicki: Nie, nie ma. Jak będą sprzeczności to ja zwrócę uwagę.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Ja wszystko przeczytam, notuję. Tu nie ma, tak, Pani Senator?

Skoro zdecydowaliśmy się na poprawkę trzydziestą piątą, to odpadają poprawki trzydziesta szósta i trzydziesta siódma, a w związku z tym również poprawka trzydziesta ósma. Za to pozostają poprawki trzydziesta dziewiąta, czterdziesta i czterdziesta druga. Poprawka czterdziesta trzecia jest mało istotna, moim zdaniem ministerstwo powinno ją poprzeć, ale... Poprawka czterdziesta czwarta, czterdziesta siódma, czterdziesta ósma, czterdziesta dziewiąta, pięćdziesiąta pierwsza razem z sześćdziesiątą czwartą. Odpadają w takim razie poprawki: pięćdziesiąta druga, pięćdziesiąta trzecia i pięćdziesiąta czwarta. Dalej: poprawka pięćdziesiąta siódma w towarzystwie sześćdziesiątej szóstej, pięćdziesiąta ósma, sześćdziesiąta, sześćdziesiąta pierwsza, sześćdziesiąta druga i sześćdziesiąta trzecia. Poprawka sześćdziesiąta czwarta też - już towarzyszyła - sześćdziesiąta piąta, sześćdziesiąta szósta, sześćdziesiąta ósma i sześćdziesiąta dziewiąta.

Odczytam może jeszcze raz numery poprawek: pierwsza, druga, trzecia, piąta, siódma, ósma, dziewiąta, dziesiąta, dwunasta. I tutaj mam pytanie, czy czternasta też, bo przyjęcie poprawki dwunastej wyklucza, zgodnie z opinią Biura Legislacyjnego, głosowanie nad poprawką trzynastą i czternastą. Czyli bez czternastki? Powtórzę: poprawka dwunasta, piętnasta, osiemnasta, dwudziesta, dwudziesta piąta, dwudziesta szósta, dwudziesta dziewiąta, trzydziesta, trzydziesta trzecia, trzydziesta czwarta, trzydziesta piąta, trzydziesta dziewiąta, czterdziesta, czterdziesta druga, czterdziesta czwarta, czterdziesta siódma, czterdziesta ósma, czterdziesta dziewiąta, pięćdziesiąta pierwsza, pięćdziesiąta siódma, pięćdziesiąta ósma, sześćdziesiąta, sześćdziesiąta pierwsza, sześćdziesiąta druga, sześćdziesiąta trzecia, sześćdziesiąta czwarta, sześćdziesiąta piąta, sześćdziesiąta szósta i dwie ostatnie, które zmienią numerację, a obecnie to jest sześćdziesiąta ósma i sześćdziesiąta dziewiąta.

(Senator Teresa Liszcz: Chyba jednego przy połączonych komisjach.)

Tak, jeden senator sprawozdawca połączonych komisji i wniosków mniejszości.

(Senator Teresa Liszcz: Panie Senatorze, ja mam bliżej.

Dziękuję paniom i panom senatorom oraz pani minister.