1. Pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz ustawy - Prawo wodne (cd).

Tematem posiedzenia jest pierwsze czytanie zgłoszonego przez grupę senatorów wniosku o podjęcie inicjatywy ustawodawczej dotyczącej projektu ustawy o zmianie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz ustawy - Prawo wodne; druk nr 148.

Witam przybyłych na posiedzenie połączonych komisji gości. Szczególnie witam podsekretarza stanu w Ministerstwie Środowiska, pana Krzysztofa Panasa wraz z towarzyszącymi osobami. Witam również prezes Zarządu Krajowego Forum Spółek Wodnych, panią Sylwię Surowiak, dyrektora Izby Gospodarczej "Wodociągi Polskie", pana Józefa Wiśniewskiego - jest mi bardzo miło. Oczywiście jest z nami też senator wnioskodawca, pan Andrzej Spychalski. Witam panie i panów senatorów.

Przypomnę, że pierwsze posiedzenie komisji nad tym problemem odbyło się 16 lipca i że po wnikliwej dyskusji doszliśmy do wniosku, iż potrzebne jest przygotowanie dodatkowych stanowisk. Państwo senatorowie otrzymali dokumenty, z których wynika, że te stanowiska zostały zaprezentowane. Czyli okres kilkunastu dni między 16 lipca a 6 sierpnia został wykorzystany na przygotowanie odpowiednich dokumentów, które pozwolą, mam nadzieję, na podjęcie dzisiaj decyzji.

Proponuję, żebyśmy procedowali w następującej kolejności. Najpierw poproszę wnioskodawcę, pana senatora Spychalskiego, o stwierdzenie, czy ma ważne dla obu komisji informacje lub wnioski.

Chciałbym powiedzieć, że pierwsze poświęcone tej sprawie posiedzenie komisji wywołało duże ożywienie w kraju i sporą korespondencję między zainteresowanymi podmiotami. We wszystkich kontaktach, które ja nawiązywałem, zyskałem poparcie dla tej inicjatywy legislacyjnej, którą żeśmy przedstawili. W spółkach pojawia się spory niepokój w związku z upływem czasu oraz koniecznością radykalnych rozstrzygnięć i rozwiązań, chcę więc w imieniu grupy senatorów podtrzymać przedstawiony wniosek, tym bardziej że formuła przekształceń zaczyna przybierać bardzo dziwny kształt. Wiąże się ona z utrzymywaniem spółki wodno-ściekowej i tworzeniem podmiotu prawa handlowego w postaci spółek córek. To może w prostej drodze prowadzić tylko i wyłącznie do podwyższania kosztów.

I wreszcie jednym zdaniem, bo nie chcę rozwijać tematu, chciałbym się odnieść do wątpliwości, które na poprzednim posiedzeniu przedstawił senator Smoktunowicz. Wydaje mi się, że nadanie spółkom uprawnień do zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków tworzy podstawy do swobody i wolności gospodarczej. Na podobnych zasadach funkcjonują w naszej rzeczywistości gospodarczej inne podmioty gospodarcze i tworzą różnorodność krajobrazu gospodarczego. Przypomniałbym chociażby istnienie fundacji, które działają na podobnych zasadach.

Nie chciałbym wyręczać przedstawicieli Izby Gospodarczej "Wodociągi Polskie" i Krajowego Forum Spółek Wodnych, bo przeprowadzono tam pewne badania. Swą wypowiedź zakończę podtrzymaniem przedstawionego wniosku legislacyjnego.

Teraz może zabiorę Wysokim Komisjom trochę czasu i zaprezentuję opinię pana profesora zwyczajnego doktora habilitowanego Ryszarda Paczuskiego. Poprosiliśmy o opinię wybitnego znawcę tych zagadnień, jakim jest pan profesor Paczuski. Może przeczytam tylko fragment jego opinii: Podjętą senacką inicjatywę ustawodawczą Senatu Rzeczypospolitej Polskiej piątej kadencji, dotyczącą projektu ustawy o zmianie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz ustawy - Prawo wodne, wspartą stanowiskiem Krajowego Forum Spółek Wodnych, uważam za celową i w pełni uzasadnioną.

W takim razie proszę uprzejmie pana ministra Panasa o prezentację stanowiska Ministerstwa Środowiska.

Pani Przewodnicząca! Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Ministerstwo Środowiska uważa, że senacka inicjatywa ustawodawcza służy uporządkowaniu stanu prawnego w zakresie prowadzenia przez spółki wodne działalności zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków w pożądanym i uzasadnionym kierunku, tym bardziej że uchwalone w 2001 r. dwa fundamentalne akty prawne, a więc prawo wodne oraz ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków wprowadziły w tym zakresie sytuację niejasną. Ponieważ przebieg prac nad ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i wcześniejszy stosunek do prawa wodnego spowodowały wprowadzenie do prawa wodnego przepisów wyłączających spółki wodne z działalności objętej uregulowaniami prawnymi o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i ponieważ jednak ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę ma charakter podmiotowego, a nie przedmiotowego aktu prawnego, zdaniem Ministerstwa Środowiska nie ma przesłanek do zawężania zakresu dotychczasowej działalności spółek wodnych.

Powody są co najmniej dwa. Zawarte w ustawie - Prawo wodne przepisy art. 164 i 212 mogłyby zostać wykorzystane do nieuzasadnionego likwidowania bądź przekształcania się niektórych spółek wodnych i w konsekwencji mogłaby nastąpić monopolizacja usług w dziedzinie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, szczególnie z uwagi na dotychczasowy art. 164 ust. 3 prawa wodnego, zakazujący spółkom wodnym prowadzenia działalności w zakresie uregulowanym ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzaniu ścieków. Dlatego uważamy, że ta inicjatywa ustawodawcza w pełni zasługuje na poparcie ze strony Ministerstwa Środowiska.

W takim razie po wystąpieniu pana ministra proszę o zabranie głosu i zaprezentowanie opinii przedstawiciela Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, jeśli jest przygotowany. Prosiłbym uprzejmie o bardzo zwięzłe prezentowanie opinii, ponieważ jesteśmy w końcowej fazie procedowania.

Kto z trzech przedstawicieli Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast zechce wystąpić?

(Wiceprezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast Wiesław Szczepański: Wiesław Szczepański, wiceprezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast.)

Pan minister omówił szczegółowo informację dotyczącą ustawy, chciałbym więc tylko dodać, iż 1 sierpnia odbyło się wspólne posiedzenie Departamentu Zasobów Wodnych z Ministerstwa Środowiska oraz Departamentu Infrastruktury Mieszkaniowej z Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, na którym podjęliśmy decyzję o popieraniu tego projektu.

Właściwie nie mam nic do dodania do wypowiedzi poprzednich przedstawicieli rządu, nie będę więc zabierał czasu. Dziękuję bardzo.

Rozumiem, że stanowisko Izby Gospodarczej "Wodociągi Polskie" nie uległo zmianie. Prosiłbym pana o konkluzję, Panie Dyrektorze. Bardzo proszę o zwięzłe przedstawienie wniosków.

Stanowisko Izby Gospodarczej "Wodociągi Polskie" nie uległo zmianie, u podstaw naszego wniosku leży bowiem przede wszystkim sprawa czystości gospodarczej. Z wykonanej przez izbę gospodarczą analizy, którą państwo otrzymali, w tym krótkim terminie można było uzyskać taki, a nie inny materiał. Rozesłaliśmy do naszych respondentów ponad czterysta pięćdziesiąt ankiet, z których dwieście dziesięć otrzymaliśmy z powrotem. Jak wynika z tego materiału badawczego, w Polsce działają osiemdziesiąt cztery spółki wodne, z czego dwadzieścia sześć spółek zajmuje się działalnością w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Ponadto osiem spółek zajmuje się oczyszczaniem ścieków, które nie jest zbiorowym zaopatrzeniem w wodę ani zbiorowym odprowadzaniem ścieków.

Proszę państwa, działalność zbiorowego zaopatrzenia w wodę albo zbiorowego odprowadzania ścieków wykonuje ten, do kogo należą kolektory, do kogo należy sieć, do której podłączone są domki. Jeżeli ktoś posiada tylko oczyszczalnię ścieków, to on nie wykonuje działalności zbiorowego zaopatrzenia w wodę, albowiem nie wiążą go żadne stosunki umowne między dostawcami ścieków a odbiorcami. Nawet jeśli zmienimy prawo...

(Przewodniczący Adam Graczyński: Bardzo wnikliwie przedstawił pan swoje stanowisko, Panie Dyrektorze.)

(Przewodniczący Adam Graczyński: Bardzo proszę, oczywiście.)

...to posiadacze wyłącznie oczyszczalni nie będą mogli uzyskać zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zbiorowego zaopatrzenia, bowiem działalności tej nie wykonują. A zatem w tej chwili chodzi o dwadzieścia sześć spółek, z których czternaście podjęło już proces przekształcania się. Do państwa decyzji należy, bo to nie zachwieje w niczym całym systemem, bo to jest tak niewielka... Chyba że w Polsce zaczną powstawać nowe spółki wodne, które będą chciały zajmować się tą problematyką. W moim przekonaniu jest to tylko kwestia poglądów.

Urząd Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast był autorem przedłożenia rządowego i uważam, że w ręce tego urzędu trzeba oddać dalszą sprawę. Jeżeli dzisiaj pan prezes Szczepański twierdzi, że urząd popiera zmiany ustawodawcze w tym zakresie, pozostawiam to już poza komentarzem.

Krajowe Forum Spółek Wodnych podtrzymuje swoje stanowisko mówiące o konieczności wprowadzenia tych zmian ustawowych. W celu wyjaśnienia powiem, że spółek wodnych działających w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę jest zdecydowanie więcej. Na terenie kraju w Krajowym Forum Spółek Wodnych jest zrzeszonych czterdzieści jeden spółek. Krajowe forum w zasadzie legitymuje się dopiero półroczną działalnością, w związku z czym nie zdążyliśmy dotrzeć do wszystkich spółek prowadzących tę działalność, ale teraz mamy już większą wiedzę na ten temat dzięki panu Wiśniewskiemu, który podał nam w wykazie część naszych ewentualnych przyszłych członków. Spółki, które pan wymieniał, jeszcze nie są naszymi członkami; ale to tak na marginesie.

Wprowadzenie tych zmian spowodowało duże zamieszanie w tej sferze działalności. Do dzisiaj żadna ze spółek nie prowadziła przekształceń w podmioty handlowe. Najdalej zaawansowaną spółką, która prowadzi te przekształcenia, jest spółka w Pile, ale tam również pozostała spółka wodna jako właściciel spółki prawa handlowego. Jak podkreślał senator Spychalski, tylko taka metoda jest w tej chwili w kraju realizowana. Proces likwidacji spółek na terenie kraju oczywiście trwa, część z nich miało bowiem w swoich statutach zapisane określone zadanie, które wykonały, i po realizacji inwestycyjnej się rozwiązują, gdyż w statucie nie miały przewidzianych działań eksploatacyjnych. Ten proces w kraju trwa. Spółki, które mają w swoich statutach eksploatację wybudowanych przez siebie urządzeń, takich działań nie podjęły. Dziękuję.

Bardzo się cieszę, że na posiedzeniu połączonych komisji dochodzi do wykorzystania wzajemnych informacji pomiędzy Izbą Gospodarczą "Wodociągi Polskie" a Krajowym Forum Spółek Wodnych. Mam nadzieję, że ta współpraca będzie w przyszłości jeszcze ściślejsza niż obecnie. Dziękuję bardzo, Pani Prezes.

Chciałbym poruszyć kwestię, która pojawiła się na poprzednim posiedzeniu połączonych komisji. Wówczas zwrócono uwagę na pewne wątpliwości dotyczące zakresu kompetencji organów gminy i organów powiatu w zakresie zatwierdzania taryf, w wypadku gdyby spółki wodne mogły kontynuować działalność polegającą na zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Chciałbym zaproponować poprawkę, która by te wątpliwości usunęła. Otóż wydaje się, że można byłoby do ustawy - Prawo wodne dodać art. 171a, który mówiłby wprost, że do ustalania i zatwierdzania taryf oraz rozliczeń za prowadzone przez spółki wodne zbiorowe zaopatrzenie w wodę lub zbiorowe odprowadzanie ścieków stosuje się zasady określone w ustawie z 7 czerwca 2001 r., czyli w ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Wówczas będzie jasne, że w tym zakresie właściwe są organy gminy, a nie starosta.

Iwona Koza. Jestem dyrektorem Biura Gospodarki Wodnej, jednostki podległej ministrowi środowiska.

Ja bym jednak proponowała rozważenie zasadności tej poprawki, dlatego że przedstawiciel Biura Legislacyjnego sugeruje wprowadzenie jej do ustawy - Prawo wodne. Ta ustawa w żadnej mierze nie reguluje zasad dostarczania wody, i odbierania ścieków, nie reguluje również stosunków cywilnych, finansowych podmiotów, które się tym zajmują. Spółka wodna ma w prawie wodnym uregulowania finansowe, ale dotyczące tylko swojego bieżącego funkcjonowania realizacji zadań statutowych. Nadzór starosty nad spółką wodną jest wyraźnie wskazany, dotyczy on przestrzegania prawa i statutu przez spółkę wodną. Gdyby były potrzebne zmiany - a widzę, że tak jest, bo sprawa taryfikowania usług jest bardzo istotna - to jednak bezpośrednio w ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków taki właśnie przepis powinien się pojawić, ale nie w ustawie - Prawo wodne. Merytorycznie ustawa - Prawo wodne nie normuje w ogóle tych zagadnień, tak samo jak nie normuje na przykład tego, czy zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych spółka wodna ma prawo występować w tych zamówieniach. Nie daje stosownych klauzul, nie mówi o naliczaniu podatków i innych spraw. Każda ustawa merytorycznie reguluje swoje zagadnienia, a zagadnienia prawa wodnego są zamknięte z chwilą pobrania wody z zasobu środowiska, rozpoczynają się zaś dopiero w chwili wprowadzania ścieków do środowiska.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Roman Kapeliński: Bardzo krótko.)

Mam przed sobą art. 170 i 171 ustawy - Prawo wodne i na przykład w art. 171 w §2 mówi się o tym, że wysokość i rodzaj świadczeń, o których mowa w ust. 1, a więc świadczeń osób, które nie są członkami spółki wodnej, a odnoszą korzyści z urządzeń tej spółki lub przyczyniają się do zanieczyszczenia wody, ustala w drodze decyzji starosta. Tutaj byłaby więc sprzeczność między tym przepisem a przepisem ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Moja intencja dotyczyła tylko tego, aby tych sprzeczności, tych wątpliwości nie było.

Przepraszam bardzo, wypróbujmy taki sposób działania: jeślibyśmy dzisiaj przyjęli w pierwszym czytaniu projekt ustawy, to oczywiście byśmy go doprowadzili do debaty plenarnej, do drugiego czytania. I między tym dniem dzisiejszym a terminem za dwa, trzy czy cztery tygodnie byłby czas, żeby tę sprawę wyjaśnić i ewentualnie w czasie debaty plenarnej do tej kwestii się ustosunkować. Sądzę, Pani Dyrektor i Panie Mecenasie, że byłoby to najlepsze rozwiązanie. Czyli na dzisiaj zamykamy dyskusję nad zmianą art. 170. Kontynuować ją będziemy i zakończymy ją w czasie debaty plenarnej.

Przechodzę do jeszcze jednej sprawy. W trakcie posiedzenia 16 lipca pan senator Czaja i pani senator Serocka - przepraszam, że w tej kolejności - wnieśli uzupełnienie do tej ustawy. Bardzo proszę pana senatora o krótkie jej zaprezentowanie.

Tak, rzeczywiście, zaproponowaliśmy wspólnie z panią senator Serocką wprowadzenie zmian w prawie wodnym, a mianowicie wprowadzenie art. 39a. Dotyczyło to interpretacji art. 39 pkt 4, który mówi, że do jezior oraz do odpływów zabrania się odprowadzania ścieków, jeżeli odpływ byłby krótszy niż jedna doba. Chodzi o to, że jest to inicjatywa żarnowieckiej elektrowni gazowej...

(Przewodniczący Adam Graczyński: Może tych wszystkich elektrowni, które będą współpracowały ze zbiornikami wodnymi, prawda?)

...a dotyczy to wykorzystania wody z jezior, które będą potrzebne w układzie chłodzenia tych elektrowni. Tam nie następuje żadne zanieczyszczenie wody, jedynie podwyższenie temperatury o około 10 C. Chodzi o to, żeby ten okres, wynoszący dwadzieścia cztery godziny, skrócić, bowiem to spowoduje, że będzie możliwość odprowadzenia tej wody bezpośrednio do jeziora, z którego ta woda była pobierana. Uzasadnienie przedstawiłem na piśmie, zaproponowałem również propozycję zmiany art. 39a. Stąd też - nie chcąc się nad tym rozwodzić - proszę o przyjęcie tej poprawki.

Czy panie i panowie senatorowie, a przede wszystkim pani przewodnicząca, mają pytania lub uwagi?

Ja nie tyle w sprawie merytorycznej dotyczącej art. 1 i 2, które uważam za słuszne, ale moje wątpliwości budzi art. 3. W opinii, którą pan przewodniczący zresztą cytował, jest sugestia, że on powinien być skreślony. Ja byłabym przeciwna skreśleniu tego przepisu. Chodzi tutaj o ułatwienie uzyskania zezwolenia, czyli usankcjonowania działalności przez spółki, które istnieją w dniu wejścia w życie ustawy i które już wcześniej prowadziły faktycznie działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę lub zbiorowego odprowadzania ścieków. Rozumiem więc i podzielam ideę tego przepisu, uważam jednak, że jest on niezręcznie sformułowany. Z §1 wynika, że jak gdyby się nakładało na te spółki obowiązek, wprost się mówi o tym, że są obowiązane wystąpić z wnioskiem o udzielenie zezwolenia. A może niektóre z nich chcą z tego zrezygnować? Wydaje się, że jest to po prostu źle wyrażona idea i mam propozycję zmiany, uczynienia z tego artykułu takiego przepisu jednoparagrafowego, który mógłby brzmieć na przykład tak: "Wójt (burmistrz, prezydent miasta) jest obowiązany do wydania, w terminie jednego roku od wejścia w życie ustawy, decyzji w sprawie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę lub zbiorowego odprowadzania ścieków przez spółki wodne, które w dniu wejścia w życie ustawy wykonywały taką działalność i wystąpiły z wnioskiem o zezwolenie w terminie sześciu miesięcy od tego dnia". Akcent w istocie spoczywa tutaj na obowiązku wydania zezwolenia przez organ samorządowy, jeżeli spółki spełnią warunki wymagane w tym przepisie.

Proszę.

Gdyby państwo doszli do wniosku, że spółki wodne mogą prowadzić działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia, prosiłbym uprzejmie o zachowanie jednego trybu wydawania zezwoleń. Zezwolenia na prowadzenie działalności wydają zarządy gmin. Dotyczy to również przedsiębiorstw wodociągowych, które do dziś, i to nawet od stu lat, prowadzą działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę. Chodzi o to, żeby nie było dwóch sposobów wydawania zezwoleń. Jeżeli powszechnie zezwolenia na prowadzenie działalności wydają zarządy gmin, to również spółkom wodnym takie zezwolenia powinny wydawać zarządy gmin. W stosunku do istniejących przedsiębiorstw wodociągowych zarządy gmin wydają takie zezwolenia.

Jest to jakiś argument.

(Dyrektor Izby Gospodarczej "Wodociągi Polskie" Józef Wiśniewski: Tak. Jest to powszechna zasada.)

To by skłaniało do skreślenia art. 3, zgodnie z sugestią zawartą w cytowanej wcześniej opinii. Wyobrażałam sobie, że te przedsiębiorstwa... To nie jest tematyka mi bliska, patrzę na to z prawnego punktu widzenia. Jeżeli tak, to należałoby się chyba opowiedzieć za skreśleniem art. 3.

Z drugiej strony terminy składania wniosków i uzyskania zezwoleń wprowadzone przez ustawę o zbiorowym zapatrzeniu w wodę już minęły. Nie miałyby one zastosowania w wypadku nowelizacji ustawy - nie można by ich zastosować do spółek wodnych. Przepis przejściowy, który pokazywałby, w jakim czasie spółki miałyby prawo do ubiegania się o uzyskanie zezwolenia, jest więc, moim zdaniem, potrzebny, aczkolwiek tryb i zasady powinny być jednolite dla wszystkich podmiotów, które o takie zezwolenie się ubiegają.

I jeszcze druga kwestia. Z tego, co wiem, w wyniku ustawy o bezpośrednim wyborze wójta i burmistrza wprowadzona została zmiana - wejdzie ona w życie dopiero w dniu wyborów - w ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i kompetencje do wydawania zezwoleń są przekazane wójtowi czy burmistrzowi.

(Senator Teresa Liszcz: Wszędzie już tak piszemy.)

Piszemy tak, oczywiście.

(Senator Teresa Liszcz: A mogę mieć jeszcze jedno pytanie?)

Czyli jest to samo. Tu właściwie jest powtórzenie, bo tryb się nie zmienia. Ja przewiduję ten sam tryb, tylko daję termin. W takim razie podtrzymuję swoją poprawkę. Nie zgłaszam wniosku o skreślenie art. 3, lecz o jego przeredagowanie w sposób taki, jaki zaproponowałam, bądź jaki Biuro Legislacyjne mi zaproponuje.

"Wójt (burmistrz, prezydent miasta) jest obowiązany do wydania, w terminie jednego roku od wejścia w życie ustawy, zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę lub zbiorowego odprowadzania ścieków przez spółki wodne, które w dniu wejścia w życie ustawy wykonywały taką działalność i wystąpiły z wnioskiem o wydanie zezwolenia w terminie sześciu miesięcy od tego dnia", czyli dnia wejścia w życie ustawy.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Senator Teresa Liszcz: Wójt jest obowiązany, przecież od tego się zaczyna. A spółka nie, bo jeśli nie chce prowadzić działalności, to nie wystąpi.)

(Przewodniczący Adam Graczyński: Oczywiście, że nie, na ogólnych zasadach.)

Czy są dalsze pytania?

Przepraszam, ja tylko w związku z tymi obiekcjami. Może nie "zezwolenia", tylko "decyzji w sprawie zezwolenia", bo to może być decyzja negatywna.

Tak, zdecydowanie, oczywiście "decyzji".

Czy są dalsze pytania ze strony pań i panów senatorów? Kto chciałby zabrać głos? Nie widzę chętnych.

Z tego wynika, ze możemy przystąpić do głosowania nad projektem. Powinniśmy, proszę pani przewodniczącej, zacząć od poprawek, tak mi się wydaje, prawda?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę bardzo, kto jest za przyjęciem tej poprawki w brzmieniu zaproponowanym przez panią przewodniczącą? (10)

Następnie będziemy głosować nad poprawką zgłoszoną przez panią senator Serocką i pana senatora Czaję, bardzo ważną dla dalszego funkcjonowania generalnie energetyki w naszym kraju, i to nie tylko energetyki opartej na gazie.

W tej sytuacji pozostaje mi głosowanie nad przyjęciem tego projektu ustawy wraz z poprawkami.

Chciałbym bardzo serdecznie podziękować przede wszystkim pani przewodniczącej, paniom i panom senatorom oraz zaproszonym gościom za bardzo wnikliwą pracę nad przygotowaniem tej ważnej inicjatywy legislacyjnej. Jeszcze raz dziękując, proszę uprzejmie, żeby funkcję sprawozdawcy pełnił pan senator Łęcki.

Mam pytanie do pani przewodniczącej: czy to będzie również sprawozdawca pani komisji?

(Senator Teresa Liszcz: Też, będzie wspólny.)

(Głos z sali: Tak.)

(Sekretarz Komisji Ustawodawstwa i Praworządności Bogumiła Cichońska: Czy pan senator Łęcki będzie upoważniony do reprezentowania Senatu w dalszych pracach?)

Przed zamknięciem posiedzenia bardzo proszę o zabranie głosu pana dyrektora.

Sprawa jest poza tematem. Pozwoliłem sobie doręczyć państwu małe opracowanie izby pod tytułem "Ile kosztuje woda", to znaczy, ile kosztuje nas ona codziennie. Na ostatnim posiedzeniu Senatu jeden z panów senatorów wyraził wielkie zaniepokojenie, że jest ona bardzo droga. Proszę państwa, konkluzja jest taka, że dzienne zużycie wody przez każdego z nas kosztuje tyle, co 1,2 impulsu telefonicznego, dwa papierosy "Sobieski", jedna bułka. Tyle kosztuje dziennie woda. Tu jest opracowanie, w którym przedstawiono, jak to wygląda w stosunku do cen różnych produktów.

Chciałbym serdecznie podziękować członkom Wysokich Komisji i zaproszonym gościom.

Zamykam posiedzenie połączonych komisji. Dziękuję bardzo.