(Posiedzeniu przewodniczą przewodnicząca Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej Genowefa Grabowska oraz zastępca przewodniczącego Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia Krystyna Sienkiewicz)

Wspólnie z przewodniczącą komisji zdrowia otwieram posiedzenie połączonych komisji.

Przystępujemy do rozpatrzenia wniosków, których zestaw macie państwo przed sobą. Proponuję, abyśmy podchodzili do nich kolejno, wyjaśniali je sprawnie i krótko, albowiem jest to ustawa dość mocno przez państwa senatorów w trakcie posiedzenia dyskutowana, czego efektem jest tak duża liczba poprawek. Ponieważ dla komisji spraw zagranicznych jest to kolejna dzisiaj komisja i kolejna ustawa, a będziemy mieli jeszcze następne, proszę o chwalebną zwięzłość.

Pod głosowanie poddaję zatem pierwszy wniosek, wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek. Nie pytam rządu, bo jak rozumiem, jest on przeciw temu wnioskowi. Biuro Legislacyjne również nie musi nam nic wyjaśniać. Wniosek o przyjęcie tej ustawy bez poprawek był wnioskiem komisji spraw zagranicznych, która rozpatrywała tylko i wyłącznie kwestię jej zgodności z prawem europejskim. Nie odnosiliśmy się do niej merytorycznie, dlatego uważamy, że teraz trzeba poprawić tę ustawę merytorycznie i przyjrzeć się jej.

(Głos z sali: 1 osoba na końcu sali.)

A, przepraszam, nie dostrzegłam - 1 osoba wstrzymała się od głosu.

Pierwsza poprawka to poprawka, nad którą należy głosować łącznie z poprawkami trzydziestą czwartą i sześćdziesiątą piątą. Jest to poprawka, którą prosiłabym, aby Biuro Legislacyjne zechciało nam króciutko przybliżyć, jeśli członkowie komisji spraw zagranicznych sobie tego życzą.

(Głos z sali: Niekoniecznie.)

(Głos z sali: To jest definicja.)

(Głos z sali: Terminologia.)

Przechodzimy więc do poprawki drugiej. Jest to poprawka komisji spraw zagranicznych...

(Głos z sali: Nie, Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia.)

Przepraszam, najmocniej przepraszam. Czy o tej poprawce będziecie państwo dyskutować? Jak można ją krótko streścić? Ona jest poprawką o charakterze uzupełniającym. Ponieważ jest to uzupełnienie, czy państwo senatorowie chcą się nad nią zastanawiać? Nie ma takiej woli.

Poprawka uzyskała nasze wspólne poparcie.

Przechodzimy do poprawki trzeciej, czyli poprawki pani senator Liszcz. Nie widzę pani senator. Jak rozumiem, jest to poprawka...

Pani Mecenas, proszę nam przybliżyć, o jakim charakterze.

Ona dotyczy definicji osoby samotnej. I, jak rozumiem, jest zawężająca, jeśli chodzi o tę definicję w stosunku do definicji zawartej w ustawie.

Jakie jest stanowisko rządu w stosunku do tej poprawki?

Jesteśmy za przyjęciem tej poprawki. Ona ma charakter doprecyzowujący, ponieważ w ustawie rzeczywiście odrębnie zdefiniowana jest osoba samotnie gospodarująca. Samotna zaś to taka, która nie ma ani takich, ani takich...

Dziękuję bardzo.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki trzeciej? (13)

Kolejna poprawka, poprawka czwarta, jest autorstwa pana senatora Janowskiego. Pan senator jest obecny. Czy pan senator wyjaśni ją w dwóch słowach?

(Senator Mieczysław Janowski: Oczywiście, Pani Przewodnicząca.)

Bardzo proszę.

Resort jest przeciw tej poprawce, dlatego że powoduje to dodatkowe obciążenie kosztami mieszkańców domów opieki społecznej i ich rodzin. Mówimy tu o pewnej bazie i standardzie, za które ta osoba płaci. Wszelkie naprawy, remonty, a szczególnie inwestycje nie mogą obciążać osób kierowanych do domu pomocy dodatkowymi odpłatnościami.

Kto z państwa wstrzymał się od głosu? (4)

(Senator Mieczysław Janowski: Nie, jest jeszcze jedna moja.)

Poprawka piąta z kolei w moim przekonaniu określa, co to znaczy liczba miejsc. A więc że jest to liczba miejsc określona w statucie. Inaczej będziemy mieli rozmycie problemu, bo jak należy rozumieć liczbę miejsc: przez liczbę osób, które aktualnie są w domu, czy jeszcze jakoś inaczej?

Co na to resort? To jest logiczne uzupełnienie, jak się wydaje.

Jesteśmy również przeciw tej poprawce, dlatego że to jest podobna sytuacja jak poprzednio. Liczba miejsc statutowych może powodować, że będą wolne miejsca w placówce i nie będzie zainteresowania, by były przyjmowane kolejne osoby. W poprzednich rozwiązaniach tak mieliśmy: okazało się, że około 20% miejsc było wolnych, co wtedy skutkowało dotacją. Teraz jednak koszty będą przerzucone na mieszkańca. Mówimy oczywiście o faktycznych miejscach, które są zasiedlone.

Czyli to jest przeniesienie doświadczeń praktycznych na grunt ustawy. I praktyka pokazuje, że powinno być tak, jak w przedłożeniu rządowym, tak? Czy państwo...

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Pani Minister, proszę łaskawie wytłumaczyć, co pani rozumie przez pojęcie "liczba miejsc"? To jest tak nieprecyzyjne w obecnym zapisie...

Te kwestie zostały... Mówimy o miejscach faktycznych, o mieszkańcach. Te kwestie zostały już doprecyzowane w ustawie o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, w której mowa o sposobie obliczania dotacji na miejsce w domu pomocy społecznej. Rozumiem przez to faktycznie przebywających tam mieszkańców, a nie miejsca statutowe. Ponieważ możemy mieć sytuacje, w których będzie sto miejsc statutowych, dom pomocy społecznej będzie zamieszkiwało pięćdziesiąt osób, a koszty będą zmuszeni ponosić ci mieszkańcy, czyli ta połowa, która zasiedla dom.

Kto z państwa popiera poprawkę przedłożoną przez pana senatora? (0)

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Bożena Langner: Czy mogę prosić o głos?)

Proszę państwa, mam taką prośbę - zwracam się tutaj szczególnie do komisji zdrowia - żeby tę poprawkę rozdzielić na dwie części. Część pierwsza, dotycząca art. 8 ust. 5 pkt 1, brzmiałaby tak, jak w tekście zestawienia. W drugiej jednak żeby wyodrębnić - jednocześnie poprosiłabym bardzo komisję polityki społecznej o dokonanie autopoprawki - ust. 7. Chodzi tylko i wyłącznie o to, że poprawka ta jest terminologiczna i dostosowuje ustawę do brzmienia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale tu, w ust. 7 tak dalece wkradła się potoczność, od której właśnie odchodzimy, że po prostu trzeba... Nie zostało zauważone, że działalność gospodarcza jest prowadzona na zasadach ogólnych, ale opodatkowana na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. A więc skoro doprecyzowujemy, to doprecyzowujmy w sposób właściwy, jeśli można. Dziękuję.

Pani Mecenas, proszę sformułować brzmienie pierwszej i drugiej poprawki. Potem oddam głos przewodniczącej komisji zdrowia i wtedy państwo to ustalicie.

Pierwsza poprawka, nad którą głosowałyby obie komisje, brzmiałaby: w art. 8 ust. 5 pkt 1 wyrazy "zasadach ogólnych" zastępuje się wyrazami "zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych".

A zatem, proszę państwa, kto jest za poparciem tej poprawki? (14)

(Głos z sali: Jednogłośnie.)

Następna poprawka dotyczy art. 8 ust. 7. W zdaniu wstępnym wyrazy "na zasadach ogólnych" zastępuje się wyrazami "opodatkowanej na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych".

(Przewodnictwo obrad obejmuje zastępca przewodniczącego Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia Krystyna Sienkiewicz)

Zwracam się do członków mojej komisji. Czy to jest zrozumiałe, Państwo Senatorowie? Bo była długa dyskusja o tym, zanim przyjęliśmy taką formę poprawki. Czy pani mecenas powinna powtórzyć, czy możemy przystąpić do głosowania?

Jeżeli tak, to pytam członków Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia: kto z państwa jest za takim zapisem tej poprawki, proszę o podniesienie ręki? (6)

Czy ktoś jest przeciw? Nie.

Dziękuję bardzo. Przyjęte 6 głosami.

(Przewodnictwo obrad obejmuje przewodnicząca Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej Genowefa Grabowska)

Dziękuję bardzo.

A teraz uczynimy zadość formalnościom, głosując wspólnie nad tym samym brzmieniem poprawki.

Przechodzimy do poprawki siódmej. Jest to także poprawka Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia.

Jest to również poprawka terminologiczna. Dotyczy przepisów podatkowych. Tam jest doprecyzowanie, bo była wątpliwość, czy obciążenie podatkiem należy rozumieć łącznie ze składkami na ubezpieczenie zdrowotne. I tutaj przesądzamy tę ewentualną wątpliwość.

Pytam: kto z państwa popiera tę poprawkę, którą przegłosowała Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia? (15)

Kolejna poprawka, poprawka ósma, ma, jak rozumiem, charakter doprecyzowujący. W związku z tym możemy ją od razu poddać pod głosowanie.

Dziękuję bardzo.

Przechodzimy do kolejnego zestawu poprawek, z których poprawka dziewiąta w razie przyjęcia eliminuje poprawkę dziesiątą i jedenastą. Jest to poprawka dwóch senatorów, jak widzę nieobecnych, Dzidy i Izdebskiego.

(Senator Genowefa Ferenc: Izdebskiego w ogóle nie było na obradach.)

Bardzo proszę, kto może nam tę poprawkę przybliżyć, abyśmy ją rozpatrzyli?

Chodzi o miesięczny dochód z hektara przeliczeniowego. W ustawie został on przyjęty w wysokości 194 zł. Poprawka zmienia wysokość tej kwoty na 40 zł, a więc zmniejsza ten dochód w istotny sposób w stosunku do tego, co przyjął Sejm.

Dziękuję bardzo.

Resort jest, niestety, przeciw temu rozwiązaniu. Chcę powiedzieć, że już w czasie prac sejmowych była propozycja obniżenia dochodu z hektara do 125 zł. Robiliśmy do tego szacunki i to jest wzrost niezbędnych nakładów już o około 100 milionów zł. Przy zmniejszeniu do 40-50 zł te koszty oczywiście bardzo by się podniosły.

Chcę powiedzieć, że nie ma tutaj oczywiście mowy o dyskryminacji wsi. W systemie pomocy społecznej 45% odbiorców są to mieszkańcy wsi. W związku z tym wydaje się, że ten poziom...

Pani Dyrektor, jesteście państwo, jak rozumiem, przeciw tej poprawce i przeciw następnej. A co z tymi 125 zł?

Jesteśmy przeciwko tym wszystkim rozwiązaniom.

(Przewodnicząca Genowefa Grabowska: Przeciwko obniżeniom.)

Chcę tylko powiedzieć, że w tej ustawie nastąpiło obniżenie. Bo w dotychczasowych rozwiązaniach wartość hektara przeliczeniowego to było 210 zł. Obecnie mamy nieznaczne, ale o 16 zł, obniżenie. Chcę też państwu poddać pod rozwagę, że ustawa o świadczeniach rodzinnych jako wartość z hektara przyjęła 252 zł. Przepraszam, ale chciałam powiedzieć o tych wszystkich sprawach, bo to stanowi...

Dziękuję bardzo. Mamy jasność.

Zastanawiałam się nad tym segmentem, czy go obniżyć, czy nie. Wiemy, że są wyliczenia, to nie jest wzięte z sufitu, są konkretne wyliczenia i tak niżej sytuujące tę wartość niż inne ustawy.

Kto z państwa popiera poprawkę dziewiątą panów senatorów Dzidy i Izdebskiego? (0)

Kto z państwa się wstrzymał od głosu? O, jeden, który wszedł, ale jeszcze się nie podpisał, więc się nie liczy. Chociaż... liczy się zawsze, bo jest okazały.

Poprawka pani senator Liszcz ma ten sam charakter, tylko że skala obniżki jest mniejsza. Jest to również nieuzasadnione matematycznie, w związku z tym sytuacja jest analogiczna.

Kto z państwa jest przeciw? (17)

Przechodzimy do poprawki dwunastej, nad którą głosujemy łącznie z poprawką trzydziestą siódmą. Jest to poprawka Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. Jak rozumiem, ma ona charakter formalny, doprecyzowujący, tak? Zatem jeśli państwo senatorowie nie wyrażają woli dyskusji, a takiej woli nie widzę, głosujemy.

Czy w tej zmianie mamy treść merytoryczną? Pani Mecenas, możemy prosić?

(Senator Krystyna Sienkiewicz: To jest tylko uzupełnienie.)

Mogę powiedzieć, bo pani przewodnicząca tak mówi, iż jest to uzupełnienie.

(Senator Krystyna Sienkiewicz: Porządkuje używaną w ustawie terminologię stacjonarnych form pomocy.)

Przechodzimy do poprawki czternastej, popartej przez pięciu panów senatorów. Jest to poprawka, nad którą należy głosować łącznie z poprawką osiemnastą.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Bożena Langner: Mogę powiedzieć, czego ona dotyczy.)

Ta poprawka dotyczy zadań samorządu województwa, do których dodaje regionalnym jednostkom organizacyjnym pomocy społecznej prowadzenie jednostek o charakterze specjalistycznym. Jednocześnie obliguje też ministra do wydania wykazu takich jednostek.

Jesteśmy przeciw tej poprawce. Oczywiście ona nie da się również skonsumować łącznie, dlatego że pojawia się w niej zapis "o charakterze specjalistycznym", niezdefiniowany w ustawie. Wprawdzie dotyczy ona tej samej materii co poprawka osiemnasta, w poprawce osiemnastej mówimy jednak o "wykazie placówek o znaczeniu regionalnym". A w moim przekonaniu zapis "specjalistyczne" nie jest jednoznaczny z "regionalnymi". Generalnie byliśmy przeciwko tej zmianie również w czasie prac parlamentarnych. Problem polega na tym, że...

Przepraszam, Pani Dyrektor, moment. Gdybyśmy potraktowali je rozłącznie - bo pani mecenas sugeruje, że można to traktować rozłącznie - czy to coś zmieni?

Nie, przepraszam, chciałam powiedzieć, że tylko łącznie. Wtedy jednak poprawka osiemnasta wymagałaby doprecyzowania. Bo nie dotyczy to "wykazu placówek o znaczeniu regionalnym", tylko "wykazu placówek specjalistycznych". Inaczej pojawiają się dwa różne pojęcia. Przy czym chcę powiedzieć, że żadne z tych pojęć nie jest zdefiniowane w ustawie.

Problem polega na tym, że jeśli pani przewodnicząca pozwoli na pewne zdanie... Mamy dwie zmiany. Poprzez ustawę o dochodach jednostek samorządu terytorialnego rzeczywiście przenieśliśmy na poziom marszałka dwie placówki o takim charakterze. W ślad za tym przeniesiono również do budżetu marszałka środki finansowe. W tym przypadku mówimy... O innych domach nie mówiono. W zadaniach marszałka jest dopuszczana szersza formuła, mianowicie organizowanie i prowadzenie regionalnych jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, w czym mieszczą się również placówki specjalistyczne. Ale wymaga to porozumienia dwóch stron, czyli powiatu, który chciałby to zadanie oddać, i marszałka, który chciałby je przejąć. Inaczej obawiam się, że gdybyśmy chcieli regulować te kwestie rozporządzeniem, bylibyśmy wręcz w sprzeczności z konstytucją, która przekazała te zadania do powiatów, a więc to od powiatów zależy, czy będą chciały je oddać. Łączy się to również z mieniem...

(Przewodnicząca Genowefa Grabowska: Konkludujmy.)

Chciałabym kontynuować wypowiedź pani dyrektor. Te poprawki w moim rozumieniu są bowiem nie do przyjęcia ze względu na to, że funkcjonuje ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego i na tym etapie jest po prostu niemożliwe przerzucanie takich obowiązków.

Pragnę zaapelować do szanownych komisji o przyjęcie tej poprawki. Oczywiście, możemy je zmodyfikować, wykreślając "znaczenie regionalne" czy specjalistyczne, szczególnie jeśli dotyczy to na przykład osób z upośledzeniem wzroku. Takich jednostek nie ma jednak w Polsce za wiele. W związku z powyższym wydaje się, że należy się pochylić nad losem tych ludzi. Zapis w ustawie, być może zmodyfikowany, byłby zatem na miejscu i konieczny.

Panie Senatorze, jest problem formalny - nie ma wszystkich wnioskodawców na sali, którzy mogliby albo zmodyfikować, albo... Chyba że, jak podpowiadają mi, pan senator zgłosiłby we własnym imieniu odrębną poprawkę...

(Senator Władysław Mańkut: Łącznie z panem senatorem Cybulskim, bo jesteśmy tu we dwóch.)

Ja się obawiam, że jeżeli ten bardzo ważny skądinąd problem ociemniałych zapiszemy, to zaraz trzeba i alzheimerowców, i innych, a to stwarza... A przecież mamy już ogólny zapis, że osoby, które nie są zdolne do samodzielnego życia czy osoby... Tam jest napisane to inaczej. To już jest więc wchłonięte.

Panie Senatorze, apeluję do wnioskodawców, bo wycofać tych poprawek nie można, żeby państwo... Można to teraz wycofać czy...?

(Głos z sali: Muszą być wszyscy wnioskodawcy.)

Kto z państwa jest za poparciem poprawki czternastej głosowanej łącznie z poprawką osiemnastą?

Obydwie poprawki, czyli poprawka czternasta i osiemnasta, nie uzyskały poparcia połączonych komisji.

Przechodzimy do poprawki piętnastej, nad którą będziemy głosować łącznie z siedemnastą. Są to poprawki pana senatora Janowskiego.

Szanowni Państwo, wojewoda sprawuje nadzór nad placówkami opiekuńczo-wychowawczymi, ma więc też w sposób naturalny wiedzę i dostęp do informacji, które tworzą bank danych. Dlatego uważam, że dawanie takiego zadania samorządowi województwa jest niewłaściwe. Powinno być to zadanie wojewody. Stąd też wyjęcie tego zadania z zadań samorządu województwa i przekazanie go administracji rządowej w województwie. Dziękuję.

Jesteśmy przeciwko tej poprawce z dwóch powodów: zadania wojewody ograniczają się do funkcji nadzoru i kontroli. Wiedza i dostęp do informacji są zaś jak najbardziej na miejscu w przypadku marszałka, ponieważ jego rolą jest koordynowanie polityki społecznej na poziomie regionalnym. To marszałkowi przypisaliśmy strategię rozwiązywania problemów społecznych. Dlatego ta wiedza i te informacje powinny być właśnie w województwie samorządowym, przy czym uzyskaliśmy również akceptację tego Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego.

Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Podejmę dyskusję z panią, Pani Dyrektor. Jest przed moimi oczyma art. 22, w którym w pkcie 4 wymienione jest wśród zadań wojewody: "prowadzenie rejestru domów pomocy społecznej" itd., itd. Zatem jest to prowadzenie pewnego zbioru informacji. Oczywiście takie lub inne rozstrzygnięcie będzie zgodne z wolą komisji.

Dziękuję bardzo.

Czytam ten tekst i w jednym miejscu rzeczywiście jest prowadzenie rejestru domów pomocy społecznej, Panie Senatorze. Teraz mówimy jednak o prowadzeniu banku danych o wolnych miejscach. A więc są to dwa różne rejestry. Proponuję nie dyskutować dalej, bo sytuacja jest klarowna i jasna. Głosujmy.

Obecny zapis w art. 22 w pkcie 2 mówi o tym, że wojewoda dokonuje akceptacji programów naprawczych. Jest to niezgodne z tym, że wojewoda sprawuje nadzór. Słowo "akceptacja" oznacza bowiem w gruncie rzeczy wzięcie odpowiedzialności za ten program. Proponuję więc, żeby wojewoda stwierdzał zgodność. Dziękuję.

A to stwierdzenie zgodności nastąpiłoby z czym?

(Senator Mieczysław Janowski: Zgodność w zakresie itd.)

A można stwierdzać zgodność w zakresie? Ja nie wiem, ja głośno myślę. Przepraszam, zapytam lepiej resortu, co o tym sądzi.

Dla nas są to tak naprawdę pojęcia tożsame, w związku z tym nie będziemy polemizować, jeśli taka będzie wola państwa senatorów. Chcę powiedzieć, że oczywiście stwierdzanie czy akceptacja programu naprawczego i tak w konsekwencji, docelowo łączy się z wydaniem przez wojewodę zezwolenia. A więc jest to akceptacja jednego z elementów na drodze do wydania zezwolenia.

Dziękuję.

Technicznie, a więc jeśli chodzi o brzmienie tego punktu, brzmiałby on: "stwierdzanie zgodności programów naprawczych w zakresie osiągania standardów w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz ocena stopnia ich realizacji".

Dziękuję bardzo.

Przechodzimy zatem do poprawki dziewiętnastej, poprawki Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. Jak rozumiem, poprawka została zaakceptowana przez resort. Dlatego od razu będziemy nad nią głosowali.

Pan senator zechce nam tę poprawkę przybliżyć, bardzo proszę.

Jest to poprawka, która doprecyzowuje pewne kwestie związane z przekazywaniem informacji w wersji elektronicznej. Ona została przygotowana na wzór poprawki przyjętej przez Senat do systemu informacji oświatowej, która, jak wiemy, została przyjęta przez Sejm po to, żeby zapewnić mechanizmy przeciwdziałające monopolizacji programów i żeby można było tworzyć inne oprogramowanie, które będzie zgodne z systemem, na podstawie ogłaszanych informacji. Analogiczne rozwiązanie zostało zatem przyjęte w ustawie o systemie informacji oświatowej.

Czyli Senat przenosi tutaj pewien schemat działania.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Pani Senator, to nie jest inna wizja, tylko... System informatyczny w pomocy społecznej wdrażamy od 1991 r., więc przyjęto tam pewne rozwiązania. Jeśli pani senator pozwoli - na sali jest pan dyrektor Olejniczak, który zajmuje się systemem informatycznym, może on to wyjaśni. Bo myślę, że rozwiązania są bardzo zbliżone, tylko w praktyce inaczej realizowane.

Czy ja bym mogła prosić, aby pan zechciał odnieść się tylko do tej poprawki, tak żebyśmy nie dyskutowali o całym systemie informatycznym, dobrze?

Proszę bardzo.

Dziękuję bardzo.

Proszę państwa, w szczególności to, co pan senator powiedział, kwestia monopolizacji. Praktyka, która jest stosowana i którą chcemy usankcjonować odpowiednim zapisem w ustawie, potwierdza to, przed czym, można by powiedzieć, pan senator stara się zabezpieczyć. W obszarze pomocy społecznej są bowiem aktualnie cztery systemy, które mogą być równorzędnie wykorzystywane. A więc już w tym momencie nie ma możliwości monopolizacji tego rynku.

Konstrukcja art. 23 ust. 3 wskazuje te szczególne elementy, które minister właściwy do spraw zabezpieczenia ma na siebie obowiązek wziąć. W szczególności są to sposoby ogłaszania zapisów szczegółowych. W związku z tym propozycje, które pan senator zgłasza...

Po pierwsze, jest już wskazane, że minister właściwy określi w drodze rozporządzenia, jak będzie udostępniał standardy.

Po drugie, zapis "nieodpłatnie udostępni oprogramowanie lub dostęp do serwera". Odpowiadam na to w ten sposób: ze względu na specyfikę tego oprogramowania samodzielne przetestowanie poprawności oprogramowania stosowanego w jednostkach pomocy społecznej bez odpowiedniej wiedzy jest niemożliwe. A poza tym aktualnie takiego oprogramowania nie mamy.

Po trzecie, jeśli chodzi o zapis "nieodpłatnie udostępni podmiotom obowiązanym do przekazania informacji" licencje, odpowiadam, że taka formuła jest stosowana. I w tej całej konstrukcji ustawa - rozporządzenie jest ona przestrzegana. Licencje są udostępniane nieodpłatnie, pod warunkiem że oprogramowanie jest homologowane.

I po czwarte, jeszcze taki zapis: "wszystkie powszechnie użytkowane w kraju systemy operacyjne". Powiedziałbym, iż zapis ten powoduje, że również przestarzałe systemy, te, które w szczególności nie gwarantują bezpieczeństwa, więc powinny być między innymi z tego względu eliminowane.

Dziękuję bardzo.

W przypadku ministerstwa edukacji dopiero wielogodzinna rozmowa doprowadziła do tego, że uzyskana została zbieżność stanowisk. Być może brakuje tego teraz.

Powiedziałbym tak: to naturalne, że urząd broni się, żeby były gwarancje, bo lepiej mieć większą swobodę. I na przykład ten argument, który pan dyrektor podał, że trzeba profesjonalnej wiedzy, żeby ocenić sprawdzenie poprawności implementacji itd.... No, oczywiście. Tylko że to właśnie dla profesjonalistów muszą być narzędzia do tego, żeby móc coś takiego zrobić. Tak samo w ministerstwie gospodarki też zajmują się tym profesjonaliści, a nie każdy. Czyli w innych jednostkach będą zajmować się tym ci, którzy się na tym znają.

(Przewodnicząca Genowefa Grabowska: Czyli Ministerstwo Nauki i Informatyzacji, tak?)

Chciałabym zapytać, czy ten system, który proponuje wprowadzić do ustawy pan senator Balicki, poza nakładem pracy, który na resort spadnie, wymaga czegokolwiek więcej?

Chcę powiedzieć, Pani Przewodnicząca, że niewątpliwie nikt nie kalkulował dodatkowych kosztów tego rozwiązania. Dzisiaj większość zadań z tego obszaru finansuje ministerstwo, za niewielkie pieniądze, bo tych pieniędzy od lat nie mamy więcej na implementację. W związku z tym myślę, że może być to ewidentna bariera. Nie jestem w stanie teraz odpowiedzieć, ale niewątpliwie to rozwiązanie musi kosztować więcej.

Ogłoszenie tego w "Monitorze Polskim"... (wypowiedź poza mikrofonem) ...lub nieodpłatny dostęp do serwera internetowego... No przecież jest obecnie dostęp za pośrednictwem Internetu. A to nic nie kosztuje.

Bardzo proszę, Panie Dyrektorze.

Troszkę się obawiam, że ta dyskusja będzie miała charakter bardzo specjalistyczny, a chciałbym tego uniknąć. Wskazywałem tylko na tę okoliczność, że dostęp do serwera internetowego przy tym oprogramowaniu, które obecnie mamy, nie rozwiązuje tej kwestii, ponieważ nie jest to oprogramowanie działające w tak zwanym trybie przeglądarkowym - przepraszam za to sformułowanie. Inaczej mówiąc, nie jest możliwe zdalne testowanie oprogramowania. Być może nieporozumienie polega też na tym, że testowanie oprogramowania odbywa się nieodpłatnie, wkalkulowane jest w koszty ministerstwa, więc dostawcy nie muszą ponosić dodatkowych kosztów. A więc utrzymujemy, że będzie to zadanie w tym momencie niewykonalne dla tej klasy oprogramowania, które mamy. A ustawa będzie nas obowiązywała, powiedzmy, od 1 maja.

Dziękuję, Panie Dyrektorze.

Mamy jasność. Jak rozumiem, idzie o generowanie dodatkowych kosztów - tak widzi to resort. Mamy również rację przedstawioną przez pana senatora Balickiego. Poddaję pod głosowanie tę poprawkę.

Dziękuję bardzo.

Poprawka dwudziesta pierwsza dotyczy art. 32 ust. 1. Mowa jest tam o tym, że organ ogłaszający otwarty konkurs ofert - w wersji sejmowej tak mamy - "może powołać zespół opiniujący oferty". Ja uważam, że jeżeli nastąpiła decyzja o otwartym konkursie, to powołanie takiego zespołu, który będzie opiniował oferty, jest obligatoryjne. Dziękuję.

Nasze stanowisko jest w tej kwestii odmienne, ponieważ tak naprawdę w przypadku otwartego konkursu i zlecania zadań zawsze jest odpowiedzialność organu. Oczywiście, organ może powołać ciało, które będzie ciałem opiniodawczo-doradczym. Powołanie obligatoryjnej komisji w niczym nie zmniejsza jednak odpowiedzialności organu za podjęte decyzje.

Kto z państwa jest za poprawką pana senatora Janowskiego, czyli obligatoryjnym powołaniem zespołu w każdym przypadku dla rozstrzygnięcia konkursu ofert? Dla zaopiniowania ich?

(Senator Mieczysław Janowski: Przepraszam bardzo, ale...)

Przepraszam, ale chcę wyjaśnić. Jeżeli wójt będzie jednoosobowo podejmował decyzję, to on sam będzie rozstrzygał. A czy do tego zmierzamy? Taki powołany zespół pozwoliłby ekspertom, fachowcom ocenić i wybrać najlepsze rozwiązanie. Tyle mamy podejrzeń o korupcję... Nie wiem, czemu ministerstwo negatywnie odnosi się do tej propozycji.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Zrozumiałem z wypowiedzi pani dyrektor, i w pełni się z tym zgadzam, że powołanie takiego zespołu obligatoryjnie, co jest, jak się zdaje, przydatne, w niczym nie zmniejsza odpowiedzialności organu.

Uważam, że jeżeli ten zespół zostanie powołany - jak rozumiem, teraz już nieobligatoryjnie - to w jego skład powinien wchodzić specjalista z zakresu pomocy społecznej.

(Dyrektor Departamentu Pomocy Społecznej w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej Krystyna Wyrwicka: Jeśli go zaproszą.)

To wydawałoby się oczywiste. Jak rozumiem, chodzi tu o uregulowanie ustawowe.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę bardzo.

Ponieważ nie ma komisji konkursowej, czyli nie ma stałego składu, powiedzenie że akurat jedną z osób, która wchodzi, będzie specjalista z zakresu pomocy społecznej... Mnie bliska jest kadra pomocy społecznej, ale przyznam szczerze, że ten zapis jest dodatkowo nieczytelny. "Specjalista z zakresu pomocy społecznej" - przecież takie pojęcie nie funkcjonuje. Rozumiem, gdyby był to specjalista z zakresu organizacji pomocy społecznej, bo taki stopień specjalizacyjny jest. Wtedy pojawia się jednak pytanie, czy specjalista z organizacji znajdzie się w każdej gminie.

Jest tu więc wiele wątpliwości, o jakim specjaliście mówimy, a także, czy przy fakultatywnej formie ma to jakieś znaczenie. Poza tym przy takim niedoprecyzowaniu pojęcia "specjalista", jak rozumiem, będzie to kierownik ośrodka, czyli jednostki samorządowej, który jest zainteresowany i realizuje zadania z zakresu pomocy społecznej. A on w każdej chwili chyba i tak na roboczo musi opiniować.

Absolutnie nie, Szanowna Pani Przewodnicząca. Istnieją przecież kierunki studiów... Ja mógłbym, jeżeli pani uważa, że można to skorygować, ewentualnie zrobić korektę i wnieść autopoprawkę. Istnieją jednak kierunki studiów z zakresu pomocy społecznej. I to wcale nie musi być kierownik gminnego czy innego ośrodka pomocy społecznej. Chodzi o to, że jeżeli już organ, który ogłasza taki konkurs, zdecydował się na powołanie komisji, to żeby skład tej komisji był maksymalnie obiektywny i fachowy. O nic więcej.

Czy państwo chcą w tej materii dalszej dyskusji? Jeżeli...

(Dyrektor Departamentu Pomocy Społecznej w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej Krystyna Wyrwicka: Chciałabym powiedzieć jeszcze zdanie.)

Ja chcę powiedzieć, Panie Senatorze, że jeżeli chodzi o kierunki studiów, to kierunki studiów dopuszczone ustawą dają uprawnienia do wykonywania zawodu pracownika socjalnego. Są za to specjalizacje z organizacji pomocy społecznej i specjalizacje w zawodzie pracownik socjalny. A więc, przepraszam, ale nie mogę się zgodzić, że są kierunki, które kształcą specjalistów z zakresu pomocy społecznej. Takich nie ma. Dziękuję.

Rozumiemy intencje: panu senatorowi idzie wyłącznie o to, żeby tam był ktoś, kto się na tym zna. Czy on będzie miał dyplom wyższej uczelni, czy nie, to nie ma znaczenia. Żeby nie decydował o tym szewc i listonosz, trywializując. Stąd też ta poprawka brzmi: "w skład którego wchodzi specjalista z zakresu pomocy społecznej", a nie żaden stopień, który by go identyfikował jako absolwenta średniej, wyższej czy półwyższej szkoły. Myślę, żeśmy powiedzieli sobie wszystko. Poddaję więc pod głosowanie tę poprawkę.

Art. 37 ust. 4 mówi o tym, że "w przypadku zbiegu uprawnień do zasiłku stałego i renty socjalnej, zasiłek stały nie przysługuje". Uważam, że nie tylko w przypadku zbiegu renty socjalnej, lecz także w przypadku zbiegu, oprócz renty socjalnej, renty i emerytury.

Dziękuję.

Przepraszam, bo tak: tu są dwie rzeczy. Muszę zapytać o intencje pana senatora, ponieważ gdyby to wpisać w tym miejscu, to byłoby tak: "W przypadku zbiegu uprawnień do zasiłku stałego, renty, emerytury i renty socjalnej, zasiłek nie przysługuje", co jest, przepraszam, dość dla mnie niezrozumiałe.

Poprosimy zatem Biuro Legislacyjne o wyjaśnienie formalnych spraw i intencji tej poprawki.

Jak rozumiem, intencją było podniesienie tej poprzeczki, kiedy nie przysługuje zasiłek, a więc w razie uprawnień wynikających z ubezpieczenia społecznego, czyli z renty i emerytury. Tylko że zapis jest nieprecyzyjny, tak?

(Senator Mieczysław Janowski: Przecież tam można dodać...)

Nie, ale to nie w tym miejscu. Bo dodanie tego w tym miejscu to jest regulowanie zbiegów renty socjalnej z tymi świadczeniami. A to nie jest materia tej ustawy, tylko przyjętej ustawy o rencie socjalnej. Ponieważ mówimy, że w przypadku zbiegu uprawnień do zasiłku stałego i renty socjalnej zasiłek stały nie przysługuje, wprowadzamy dodatkowe kategorie, przy których renta socjalna by nie przysługiwała.

W praktyce zaś... W intencji regulacji zbiegów... Chcę państwa uspokoić, że przypadki tych zbiegów są naprawdę nieliczne. Dotyczy to tylko takich sytuacji, kiedy ktoś będzie na przykład biorcą renty, a z tej renty będą mu potrącane alimenty. Wtedy kwota, która mu pozostaje - są to nieliczne przypadki - na przykład 50 zł czy 100 zł nie wystarcza, dlatego uzupełnia mu się to zasiłkiem wyrównawczym.

(Senator Mieczysław Janowski: Czy mógłbym prosić wersję pani dyrektor?)

Proszę państwa, proszę o chwilę uwagi, pan senator formułuje treść poprawki.

Czekam na propozycję pani dyrektor, bo dokładnie mam takie intencje. Tylko żeby nie było połączenia tego wszystkiego.

Czyli idzie o to, aby nie było zbiegu zasiłku stałego wraz z rentą i emeryturą, tak? Zasiłek stały nie będzie zatem przysługiwał, jeśli ktoś pobiera rentę lub emeryturę. Czy tak, Panie Senatorze?

(Senator Mieczysław Janowski: Tak, Pani Przewodnicząca.)

Czyli trzeba dodać "i". Albo może wprowadzić ust. 4a: "W przypadku zbiegu uprawnień do zasiłku stałego oraz renty i emerytury zasiłek stały nie przysługuje". No, nie wiem...

Chciałbym wziąć pod uwagę cały artykuł. W pkcie 1 zasiłek stały przysługuje: pełnoletniej osobie samotnej, samotnie gospodarującej, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu wieku lub niepełnosprawności, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego. Jeżeli jej dochód jest niższy - i to jest podstawowa sprawa. Reszty nie ma co dodawać, bo to rozwiązuje sprawę. Tak, to rozwiązuje sprawę.

(Senator Mieczysław Janowski: A renta socjalna i zasiłek stały?)

Pan senator Szafraniec chce się odnieść do wystąpienia pana senatora Cybulskiego, tak czy nie?

Pani Dyrektor, ostatnie słowo...

Ja tylko, Pani Senator, chcę powiedzieć, że jesteśmy przeciwni temu rozwiązaniu, bo wbrew pozorom, pozbawiamy w ten sposób te osoby, które mają niskie świadczenia, formy uzupełnienia - zasiłku stałego. Jak mówię, jest to nieliczna grupa. Słuszne jest to, o czym mówił pan senator, że jest kryterium dochodowe, które to trzyma. Zmiana ta, wbrew pozorom, dla niektórych będzie jednak bardzo znacząca, bo to będą te osoby, które mają bądź niższe świadczenie, bądź egzekucje alimentacyjne.

Czyli nie może być kumulacji, ale w przypadku bardzo niskiego dochodu jest to niezbędne do przeżycia. Rozumiemy.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki pana senatora Janowskiego? (1)

Proszę nam tę poprawkę, z braku autorki, króciutko przedstawić, Pani Mecenas.

Mogę powiedzieć tak: ta poprawka dotyczy sytuacji, kiedy ktoś rezygnuje z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad długotrwale lub ciężko chorym członkiem rodziny oraz wspólnie zamieszkującymi matką, ojcem lub rodzeństwem. Wówczas ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. I to jest to, co mogę powiedzieć ogólnie na temat tej poprawki. Bardzo mi przykro, ale tylko tyle mogę powiedzieć.

W tej poprawce jest jedna różnica w stosunku do przedłożenia rządowego. Ponieważ my mówimy, że opłacamy składkę za osoby, które zrezygnują z pracy w związku z czasową opieką nad niepełnosprawną osobą w rodzinie, po to żeby nie przepadał jej staż ubezpieczeniowy. Tutaj mówimy o dwóch sytuacjach...

(Przewodnicząca Genowefa Grabowska: Ale państwo jesteście za czy przeciw?)

(Przewodnicząca Genowefa Grabowska: Tylko króciutko, bo naprawdę jest jeszcze bardzo dużo poprawek.)

Czyli w tej drugiej sytuacji nie można powiedzieć, że nie opłacamy składki na ubezpieczenie emerytalne, a opłacamy na rentowe, ponieważ ustawa o ubezpieczeniu społecznym nie przewiduje odrębności płacenia tej składki.

Kto z państwa jest przeciw? (15)

Poprawki: dwudziesta piąta, dwudziesta szósta, dwudziesta siódma i dwudziesta ósma na stronie 5 zestawienia wniosków, a także poprawka dwudziesta dziewiąta są poprawkami Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. Proponuję ich łączne przegłosowanie. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to poddam je pod łączne głosowanie. Nie słyszę sprzeciwu.

Uważam, że ten zapis jest nie najlepszy, bowiem "osoba wymagająca wzmożonej opieki medycznej kierowana jest przez powiatowy wydział zdrowia"... W strukturze powiatu może być wydział zdrowia i pomocy społecznej, ale to starosta... Proponuję zastąpić te wyrazy słowem "starosta". Bo to starosta działa przez odpowiednie komórki swojego urzędu. Dziękuję.

Proszę, Panie Senatorze.

Niestety jesteśmy przeciw. Dlatego że możemy doprowadzić do sytuacji, w której informują wszyscy, czyli nie informuje nikt. Tak naprawdę jest to jednak zadanie ośrodka pomocy społecznej. On kompletuje dokumenty, on kieruje w sytuacji, kiedy osoba... Bo mówimy o sytuacjach, kiedy sąd musi wydać orzeczenie, osoba odmawia, a wymaga tego stan jej zdrowia. Wtedy powiatowe centrum może poinformować. Ale zobowiązany powinien być jeden podmiot, czyli ośrodek pomocy społecznej.

Czyli w myśl zasady: jeden podmiot - jedna odpowiedzialność, tak?

Kto z państwa chce zabrać głos? Nikt.

Kto z państwa jest za innym ujęciem odpowiedzialności, czyli przeciw poprawce? (13)

Bardzo proszę o relację w sprawie następnej poprawki, a więc poprawki trzydziestej drugiej. Tu jest bardzo wielu autorów. Widzę, iż jest pan senator Dzido. Czy pan senator, czy pani mecenas powie, o co chodzi?

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Jestem przeciw, dlatego że w domach pomocy społecznej nie ma zespołów opieki zdrowotnej.

Popieram te oba stanowiska. Bo nie ma zakładów opieki zdrowotnej, a więc nie ma też świadczeń w tym zakresie. Z kolei oczywiście nieprawdą jest, że w domach pomocy społecznej nie ma pielęgnacji. Ale chcę zwrócić państwu uwagę na to... Jest to chyba ważne, bo pojawiło się w uzasadnieniach panów posłów, we wnioskach, że regulujemy tę kwestię w prywatnych domach, a nie regulujemy jej w domach pomocy społecznej. Otóż to nie tak. My po prostu... Standardy dla prywatnych domów są w ustawie o pomocy społecznej, ponieważ jest to działalność gospodarcza i one muszą być w ustawie. Standardy dla domów pomocy społecznej są zaś w rozporządzeniu ministra i w tym też to rozporządzeniu w usługach opiekuńczych, jako jedna z form, pojawia się pielęgnacja.

Ja tylko chciałabym, tytułem uzupełnienia, przekazać następującą informację. Świadczenie pielęgnacyjne jest świadczeniem zdrowotnym wykonywanym przez grupę zawodową. To świadczenie jest kontraktowane przez ubezpieczyciela, czyli przez Narodowy Fundusz Zdrowia, i opłacane z pieniędzy przeznaczonych na świadczenia zdrowotne. I naturalnie powinno być wykonywane i musi być wykonywane w domach opieki. Ale kwestia finansowania... Jeżeli zostanie tutaj wpisane, to wtedy zobowiążemy dom opieki do tego, żeby sfinansował to świadczenie. Naturalnie dom opieki może to sfinansować, bo może zatrudnić pielęgniarkę. Ale tak nakłada się obowiązek. A obowiązek finansowania świadczeń jest nałożony na ubezpieczyciela.

Właśnie z panem senatorem krótko wymienialiśmy poglądy. Każdy z nas często musi i powinien, a nawet ma obowiązek wynikający z ogólnych norm społecznych, pielęgnacji - na przykład u siebie w domu. Wyrażam wątpliwość co do tego, że usługi pielęgnacyjne należy traktować tylko od strony profesjonalnego wykonania i dodatkowo za określone pieniądze. To są sprawy, które w pewnym zakresie, być może wąskim... Normalny, zwykły personel domu pomocy społecznej wiele funkcji pielęgnacyjnych też wykonywać może i powinien.

Dziękuję, Panie Senatorze. Tu nie ma sprzeczności. Tu idzie o pieniądze, kto ma za to płacić, tylko i wyłącznie.

Proszę, teraz pan senator Janowski.

Jako jeden z autorów tego... Proszę państwa, proszę uprzejmie spojrzeć do tekstu ustawy. Art. 54 ust. 1 mówi, króciutko: "osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności...". A więc jeżeli choroba, opieka pielęgniarska jest potrzebna. Art. 56 mówi: "domy pomocy społecznej, w zależności od tego, dla kogo są przeznaczone, dzielą się na domy dla - ust 2 - osób przewlekle somatycznie chorych". Pielęgniarki są więc potrzebne. Art. 68 ust. 1 pkt 1 lit. b: "usługi opiekuńcze zapewniające pielęgnację, w tym pielęgnację w czasie choroby". Nie zamykajmy zatem oczu na rzeczywistość.

Jest informacja, że komisja zdrowia wielokrotnie i długo o tym dyskutowała. Dlatego prosiłabym, Pani Minister, o powiedzenie tego ostatniego słowa.

Ja się z państwem zgadzam. Naturalnie, pielęgniarka jest potrzebna i naturalnie są też potrzebne usługi pielęgnacyjne. Inną sprawą są jednak usługi opiekuńcze, które nie wymagają specjalnych kwalifikacji zawodowych, inną rzeczą zaś usługi pielęgnacyjne, które wymagają kwalifikacji zawodowych określonych w ustawie o zawodzie pielęgniarki i położnej i w innych ustawach. I teraz, naturalnie ta pielęgniarka powinna świadczyć usługi pielęgnacyjne w domu pomocy społecznej albo na zasadzie indywidualnego kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia, albo na zasadzie ZOZ, który ma kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia. Może on być zlokalizowany poza tym domem i wtedy pielęgniarka jest oddelegowana. Różne są formy organizacyjne. Jeżeli jednak wolą państwa senatorów będzie wprowadzenie tego jako obowiązku, to ja tylko zwracam uwagę, że wtedy jest inny sposób finansowania.

Dziękuję.

Pani Minister, czy kąpiel, oczyszczenie, jeżeli ktoś zrobi w pampersy, uczesanie - czy to jest opiekuńcze, czy bytowe? Bo jak rozumiem, wtedy nie musi być to pielęgnacyjne.

To są świadczenia opiekuńcze. W określonych sytuacjach zdrowotnych może być to jednak świadczenie pielęgnacyjne, na przykład u nieprzytomnego chorego. Czyli w szczególnych warunkach.

Dziękuję.

Jak rozumiem, nie chcemy dopuścić do takiej sytuacji, że dom pomocy społecznej będzie zobligowany do świadczenia usług pielęgnacyjnych. Chodzi nam jednak o ideę, o to, żeby te usługi były, niezależnie od tego, jaka jest dobra wola dyrektorów domów pomocy społecznej. Myślę, że wpisanie tego w taki sposób, jak to jest napisane, powoduje, że niestety w ten stan wpadamy. Czy nie można byłoby zatem dopisać do tego, że dom pomocy społecznej świadczy usługi itd., ale dodać, że zapewnia też usługi pielęgnacyjne?

(Przewodnicząca Genowefa Grabowska: Jest już za późno na zgłaszanie poprawek...)

Pani Przewodnicząca, mam wniosek formalny o to, żeby jednak przyspieszyć procedowanie, bo o godzinie 17.00 powinno się rozpocząć debatę nad VAT.

Staramy się funkcjonować sprawnie, ale jednocześnie wnikamy w meritum. Chcę uspokoić pana senatora Kulaka, że procedowanie nie odbywa się kosztem jakości. Tam, gdzie sytuacja jest jasna, jest jasna. Dyskutowaliśmy nad tą poprawką bardzo długo i teraz, jak sądzę, Państwo Senatorowie, macie jasność, gdzie się kończy opieka, a gdzie się zaczyna pielęgnacja, i kto za to płaci. W związku z tym bardzo proszę o głosowanie. Zarządzam głosowanie w sprawie...

(Senator Lubiński: Chyba że ktoś z senatorów zgłosi inne brzmienie.)

Dlatego po dyskusji zarządzam głosowanie nad poprawką trzydziestą drugą, której intencją jest, by uzupełnić art. 55, dodając do niego obowiązek świadczenia usług pielęgnacyjnych.

Kto się wstrzymał od głosu? (5)

Przechodzimy do głosowania nad dwiema kolejnymi poprawkami, poprawkami trzydziestą trzecią i czterdziestą ósmą, przyjętych wcześniej przez Komisję Polityki Społecznej i Zdrowia. Poddaję je pod głosowanie. Czy komisja spraw zagranicznych chce nad nimi dyskutować? Nie widzę woli.

W takim razie przejdziemy do głosowania nad kolejnymi poprawkami, również przyjętymi przez komisję. Trzydziestą czwartą już przegłosowaliśmy. Proponuję więc, abyśmy łącznie głosowali nad poprawkami: trzydziestą piątą, trzydziestą szóstą, trzydziestą ósmą i trzydziestą dziewiątą. Poprawka trzydziesta siódma została już przegłosowana, tak? Tak, poprawka trzydziesta czwarta została przegłosowana. A zatem poprawki: trzydziesta piąta, trzydziesta szósta i trzydziesta ósma, bo to poprawki, które nie są poprawkami indywidualnymi.

A, przepraszam, poprawka trzydziesta dziewiąta, to miałam na myśli. Poddaję je pod głosowanie.

Proszę jeszcze raz powtórzyć te numery. Głośniej, głośno do mikrofonu.

Poprawki: trzydziesta piąta, trzydziesta szósta i trzydziesta dziewiąta.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek? (17)

Jednogłośnie za.

Autor tej poprawki, pan senator Marek Balicki, musiał pilnie wyjść. Nie wiem, jak przewiduje to Regulamin Senatu, ale ja bym bardzo chętnie przejęła tę poprawkę pod nieobecność autora, udzielając jej absolutnie poparcia, ponieważ jest ona społecznie bardzo korzystna. Reguluje bowiem kryterium dochodowe na osobę w rodzinie w odniesieniu do opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej. Rada bym poznać stanowisko resortu.

Resort nie będzie w tej sprawie protestował, bo w przedłożeniu rządowym było to właśnie tyle procent.

Jednogłośnie za.

Pani Przewodnicząca, Szanowni Państwo, art. 61 mówi o wnoszeniu opłat. Uważam, że trzeba jednoznacznie zapisać, dodając ust. 5, że opłaty te są przeznaczone na utrzymanie domu pomocy społecznej, żeby nie zostały one zawłaszczone w jakikolwiek inny sposób.

Dziękuję bardzo.

Mam pewien problem, bo z jednej strony zgadzam się z panem senatorem. W dotychczasowej ustawie sami proponowaliśmy taki zapis, ponieważ praktyka była taka, że odpłatność, która stawała się dochodem powiatu, była przeznaczana na inne cele. Z drugiej jednak strony jest taka kwestia, że zmienia się sposób finansowania: mówimy o pewnym montażu środków finansowych, kiedy płaci osoba, rodzina, dopłaca gmina, a opłaty te przekazywane są bezpośrednio na konto domu, co w praktyce oznacza, że przy nowych rozwiązaniach prawnych to zagrożenie przestaje istnieć. W związku z tym wydaje nam się, że przy nowych rozwiązaniach ten zapis staje się zbędny.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

A skoro to była pierwsza myśl resortu, to...

Nie, nie, to było w dotychczasowych rozwiązaniach, jak powiedziałam. I jeszcze jedno, Pani Senator. Gdybyście, Szanowni Państwo, zdecydowali się na przyjęcie tej poprawki, to nie może to być przeznaczone na utrzymanie domu pomocy społecznej. Na bieżące utrzymanie mieszkańców - tak, bo... Ale to też jest dość niebezpieczne.

Zatem nad jaką poprawką głosujemy? W przedłożonym brzmieniu, czyli na dom, czy na mieszkańców, Panie Senatorze?

(Senator Mieczysław Janowski: Na dom.)

Czy może być "zmniejszony" i "zmniejsza się"? Kto z państwa jest za poprawką czterdziestą: do art. 61 w ust. 5 dodaje się: "opłaty, o których mowa, są przeznaczone na utrzymanie domu pomocy społecznej"?

Poprawka, chyba z powodu "domu", nie uzyskała poparcia.

Przechodzimy do kolejnych poprawek. Proponuję tę samą technikę, a więc aby poprawki czterdziestą pierwszą, czterdziestą drugą, czterdziestą trzecią, czterdziestą czwartą, czterdziestą piątą, czterdziestą szóstą, czterdziestą siódmą i czterdziestą dziewiątą - poprawka czterdziesta ósma została już przegłosowana - przegłosować łącznie.

(Głos z sali: I pięćdziesiątą pierwszą na tej stronie.)

Dobrze, i poprawkę pięćdziesiątą pierwszą na tej stronie również, pamiętając, że została jeszcze poprawka pięćdziesiąta. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, a nie słyszę, to zarządzę głosowanie.

Dziękuję. Już bardzo krótko, zniechęcony coraz bardziej, Pani Przewodnicząca.

Strasznie mi przykro, że znowu musimy być przeciw, ale to nie jest sprawa zapisania tej kwestii. Ośrodki adopcyjno-opiekuńcze z dniem 1 stycznia stały się zadaniem własnym samorządu. I te ośrodki, które zostały wskazane przez wojewodów jako prowadzące bank danych, już wtedy miały dodatkowe finansowanie. 1 stycznia kwota na funkcjonowanie tych ośrodków weszła do dochodów własnych powiatu. W związku z tym nie ma takiej możliwości, aby obecnie określać zasady ich finansowania z tego powodu, że prowadzą banki danych. To się po prostu stało. A takich odrębnych środków nie ma.

Uważam, że wymieniony w art. 90 ust. 2 podmiot powinien zostać uzupełniony: "lub działający z jego upoważnienia kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie".

Dziękuję bardzo.

Chcę powiedzieć, że art. 112 ust. 5 daje generalne upoważnienie tam, gdzie się pojawia starosta, że on może upoważnić kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie, dlatego dopisywanie słów "lub działający z jego upoważnienia" jest bezzasadne.

Pan senator wycofuje swoją poprawkę. Dziękuję. Poprawka wycofana.

Panie Senatorze, poprawka pięćdziesiąta trzecia.

Ten sam argument, bo to starosta odpowiada za zadania w powiecie - dlatego uważam, że powinien być wymieniony starosta - a wszystkie inne jednostki są jemu podporządkowane.

Dziękuję bardzo.

(Dyrektor Departamentu Pomocy Społecznej w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej Krystyna Wyrwicka: Przepraszam bardzo, ale...)

Proszę bardzo, Pani Dyrektor, w takim razie. Być może...

To jest zupełnie inna sytuacja. To, o czym mówiliśmy poprzednio, dotyczyło decyzji administracyjnych i upoważnienia, które starosta może scedować. W całej ustawie mamy jednak taką konstrukcję, że tam, gdzie jest bezpośrednia realizacja różnych indywidualnych programów - dotyczy to: uchodźców, usamodzielnianych wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych, bezdomnych - bezpośrednim realizatorem jest w każdym przypadku jednostka organizacyjna pomocy społecznej.

Proszę na przykład spojrzeć, Pani Dyrektor, na art. 93 ust. 2. Starosta jest w ten sposób zupełnie pomijany, można więc teoretycznie bez zgody starosty informować wojewodę. No, mija się to z celem.

Ponieważ to jest tak, że do realizacji zadań pomocy społecznej jest powołane powiatowe centrum pomocy rodzinie, nie wyobrażam sobie, żeby kontrakt z uchodźcą, który jest dwustronną umową, zobowiązaniami dwóch stron, zawierał starosta. Bo to jest działanie kadry pomocy społecznej powołanej do tego. Czyli wszędzie tam, gdzie są decyzje administracyjne, mówimy, że owszem, jest to organ i on może upoważnić. W sytuacjach realizacji zadań merytorycznych są zaś powołane do tego struktury.

Kto z państwa wstrzymał się od głosu? (2)

Głosujemy nad poprawką pięćdziesiątą czwartą, czyli poprawką Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia.

Przechodzimy do poprawki pięćdziesiątej piątej. Jest to poprawka, która wyklucza głosowanie nad poprawkami pięćdziesiątą szóstą i pięćdziesiątą siódmą. Tę poprawkę zgłosili pan senator Pastusiak i pani senator Doktorowicz.

Bardzo proszę, Pani Senator.

W art. 100 w ust. 2 jest katalog danych osób ubiegających się i korzystających ze świadczeń. Te dane można przetwarzać w związku z przyznaniem czy udzieleniem świadczeń z pomocy społecznej. Uważamy z panem marszałkiem Pastusiakiem, że dane dotyczące rasy czy wyznania nie mają żadnego związku z przyznaniem pomocy. Co więcej, są to tak zwane dane wrażliwe, dlatego przetwarzanie ich bądź informowanie o rasie, gdzie w ogóle jest wielki znak zapytania, cóż to jest rasa, a także o wyznaniu osób ubiegających się i korzystających z pomocy, jest niewłaściwe. Bardzo dziękuję.

To są rzeczywiście dane wrażliwe z ustawy o ochronie danych osobowych i tak zostały one wpisane. Po głębszej analizie... Rzeczywiście, jeśli chodzi o pochodzenie rasowe, na tym etapie jest nam to zupełnie niepotrzebne. Bo ten problem dotyczył uchodźców. Ponieważ przeanalizowaliśmy... A tak naprawdę momentu ubiegania się o status uchodźcy, gdzie ma to znaczenie, z jakich powodów osoba... Te dane nie muszą jednak trafić do pomocy społecznej. Chodziło o to, że one mogą tam trafić, ale nie będą przez pomoc społeczną zbierane.

Chcę jednak zwrócić państwa uwagę na to, czy przynależność wyznaniowa nie ma rzeczywiście żadnego znaczenia. Brak wiedzy często nie pozwala skutecznie i właściwie pomagać. Mieliśmy uchodźców z Bośni i Hercegowiny i brak wiedzy rzeczywiście był bardzo poważną barierą we właściwej pomocy. Często osoby te odmawiały na przykład zamieszkania w danym miejscu - kobiety tam, gdzie mieszkali mężczyźni - czy podjęcia pracy w określonych godzinach, czyli wtedy, kiedy nie powinny pracować. Rzecz dotyczy zatem cudzoziemców.

Nie mówimy o wymuszaniu zbierania danych, ale jest również tak, że jeśli te informacje przekaże osoba, to aby tę informację wykorzystać... To już się łączy z przetwarzaniem danych.

(Przewodnicząca Genowefa Grabowska: Rozumiemy.)

Przykład obywateli polskich to są mieszkańcy domów pomocy społecznej, którzy trafiają do domów wyznaniowych...

Pani Dyrektor, tak. Tylko że chcemy ekonomizować nasz czas, a skoro wiemy, o co chodzi... Czy brak tego w ustawie będzie miał wpływ na wywiad, kiedy to można zapytać tę osobę, gdzie chce mieszkać, jak pracować i co jeść? Myślę, iż każdy ma swoje przemyślenia i wie. Jak rozumiem, pani dyrektor przedstawiła nam problem, a nie kwestie decyzji resortu. Bo resort w tej materii jest, tak jak każdy inny, wiązany ustawą o ochronie danych osobowych, prawda? W związku z tym stanowisko... Państwo się nie upieracie, jak zrozumiałam, aby koniecznie te dane były wpisane w ustawę. Zatem poddaję pod głosowanie tę poprawkę.

Poprawka uzyskała poparcie i wyeliminowała dwie kolejne poprawki.

Przechodzimy do poprawki pięćdziesiątej ósmej.

Art. 108 w ust. 2 mówi o rozporządzeniu, które wydaje minister. I taki zapis, jak obecnie, wydaje się lapsusem językowym, bo minister nie może tego "uwzględniać". Chodzi zaś o to, żeby we wzorze kontraktów były uwzględnione cechy indywidualne.

Pani Dyrektor, proszę w takim razie wytłumaczyć jaka, jeśli ona nie jest językowa...

Przepraszam, ale na ten temat powinna się wypowiedzieć pani mecenas, bo to się łączy z zasadami techniki. Chodzi o wytyczne, czyli słowa: "przygotuje wytyczne, uwzględniając".

Proszę, Pani Mecenas, w takim razie.

Ta poprawka rzeczywiście językowo, jak się na nią patrzy, prezentuje nie najlepszą polszczyznę. Jest to wyraźne wskazanie, które musi zawierać wytyczne, dlatego muszę zgodzić się z panią dyrektor.

W rozporządzeniu minister określi, uwzględniając to, to i to. Zatem jest to w porządku, tak?

(Senator Mieczysław Janowski: Pani Przewodnicząca, jeszcze jedno.)

Jak minister może uwzględnić indywidualne cechy osoby?

(Przewodnicząca Genowefa Grabowska: Minister w rozporządzeniu określi wzór kontraktu socjalnego...)

Moja poprawka brzmi: "w którym to kontrakcie będzie to uwzględnione". A to jest językowo w porządku.

Nie, nie. Proszę przeczytać to zdanie, proszę przeczytać, Pani Dyrektor. To nie idzie o wytyczne. To nie idzie o uwzględnienie w rozporządzeniu pewnych elementów, tylko o to, by w rozporządzeniu we wzorze kontraktu socjalnego uwzględnić... By wzór kontraktu uwzględniał indywidualne cechy osoby podpisującej ten kontrakt. Tak należy to rozumieć? Zatem pan senator Janowski ma rację, to jest nieporadność językowa. A gdybyśmy sformułowali to tak: "wzór kontraktu socjalnego, w którym zostaną uwzględnione indywidualne cechy osoby podpisującej ten kontrakt"? Nic to nie zmieni? Proszę bardzo, bo ja nie chcę się bawić w stylistę. Jesteśmy po całym dniu pracy i nic mądrego w tej chwili nie włożymy w ten tekst.

Proszę bardzo, Pani Dyrektor, jak to widzicie, żeby to brzmiało dobrze i logicznie?

(Senator Mieczysław Janowski: Głosujmy: tak czy inaczej.)

Zatem: kto z państwa jest za zmianą, za poprawką pana senatora Janowskiego? (11)

Dziękuję bardzo, Pani Przewodnicząca.

W porozumieniu z Biurem Legislacyjnym proponowałbym stosowną korektę, dlatego że w art. 110 ust. 1 i ust. 3 są ze sobą zbieżne. Moja propozycja zgłoszona podczas debaty, polegająca na skreśleniu końcowej części zdania w ust. 3, miała zapobiec ewentualnym konfliktom między radą a wójtem. Myślę jednak, że pani mecenas ma dobrą sugestię, żeby w ogóle skreślić ust. 3. Taką autopoprawkę chciałbym zgłosić. Bo ust. 1 ujmuje to wszystko.

Myślę, że merytorycznie daje to jednak w pewien sposób dowolność. Chcę tylko, żebyście mieli państwo świadomość realizacji zadań własnych przez samorządy w innych strukturach niż ośrodek pomocy społecznej. Dlatego że w jednym mówimy, że powołuje się w gminach jednostki organizacyjne, a w drugim, że realizując zadania zlecone, kieruje się ustaleniami wojewody. Zadania własne to jest pewna dowolność. Dla mnie to nie jest więc takie jednoznaczne.

Dziękuję.

Tu jest problem legislacyjny: jeśli ruszymy, to wtedy odrzucimy wskazanie, że ośrodek pomocy społecznej wykonuje zadania własne gminy. I to jest ten znak zapytania. Po prostu poprawka nie jest legislacyjnie na tyle precyzyjna, aby mogła być wkomponowana. W związku z tym czy nad nią głosujemy, czy pan senator ją wycofuje?

Dziękuję bardzo. Poprawka została wycofana.

Art. 112 w ust. 11 mówi o tym, że...

(Przewodnicząca Genowefa Grabowska: Poprawka sześćdziesiąta, dla wszystkich państwa.)

...kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie przedkłada sądowi wykaz rodzin zastępczych. Wydaje mi się, że trzeba określić, co jaki czas: raz na kwartał czy raz na pół roku... W swojej poprawce zaproponowałem raz na kwartał.

Dziękuję.

Jeśli moglibyśmy prosić... Zgadzając się, że należałoby to doprecyzować, wydaje się, że raz na kwartał to jest naprawdę zbyt często, zważywszy, że ta rzeczywistość się nie zmienia. A jeśli nawet się zmienia i przybywa rodzin zastępczych...

Czyli jaka jest propozycja, Pani Dyrektor? Raz na pół roku?

My proponujemy, żeby był taki zapis, że musi to robić raz w roku...

(Przewodnicząca Genowefa Grabowska: Raz do roku.)

Jak zrobi częściej...

(Senator Mieczysław Janowski: Może być co najmniej raz w roku.)

Tak, nie rzadziej niż... Co najmniej.

(Senator Mieczysław Janowski Złożę autopoprawkę.)

Jednogłośnie za. Dziękuję bardzo.

(Głos z sali: Tak, bo to była też indywidualna poprawka.)

Pofatygowałem się i sprawdziłem. Doszedłem do wniosku, że rektor szkoły krakowskiej, który był obecny na posiedzeniu komisji, mijał się z prawdą, mówiąc, że prowadził korespondencję przed założeniem tego kierunku w tej szkole. I dlatego bym proponował, żeby komisja zrewidowała swoje spojrzenie, tym bardziej, że rząd jest przeciw tej poprawce. Dziękuję bardzo.

(Senator Krystyna Sienkiewicz: Komisja zrewiduje przecież swoje stanowisko w głosowaniu.)

Panie Senatorze, bardzo proszę o kolejną poprawkę.

Poprawka sześćdziesiąta druga dotyczy art. 117 ust. 3 pktu 5. Mowa jest tam o działaniu komisji, która przeprowadza kontrolę. Chciałbym uzupełnić, że nie tylko kontrolę pracy regionalnych komisji egzaminacyjnych, lecz także podmiotów prowadzących szkolenia. Te szkolenia odbywają się na różnym poziomie i nie ma żadnej instytucji, która je by kontrolowała. Stąd moja propozycja.

Pani Dyrektor, stanowisko rządu?

Jesteśmy za przyjęciem.

Dziękuję bardzo. Poprawka została poparta.

Konsekwencją zapisu, który jest w art. 117 ust. 3 pkt 5, powinno być również ujęcie tego w wytycznych do rozporządzenia, które ma przygotować minister, a tutaj zostało to pominięte. A więc powinien zostać określony tryb kontroli, o której mowa. Czyli jak ta kontrola będzie przebiegała, w jakim trybie.

Pani Senator, jesteśmy za tą poprawką, tylko z prośbą do pana senatora o pewną jej modyfikację: aby do aktualnego brzmienia delegacji do rozporządzenia w ust. 3 po słowach "w zakresie specjalizacji" wpisać "oraz tryb przeprowadzania kontroli, o których mowa". To tylko sprawa miejsca. W art. 118 w ust. 3 w delegacji wpisać w innym miejscu.

(Senator Mieczysław Janowski: Proszę bardzo.)

Poddaję pod głosowanie poprawkę sześćdziesiątą trzecią.

Dziękuję bardzo.

Przechodzimy do łącznego głosowania nad poprawkami: sześćdziesiątą czwartą - poprawka sześćdziesiąta piąta została przegłosowana - sześćdziesiątą szóstą, sześćdziesiątą siódmą, sześćdziesiątą ósmą i siedemdziesiątą czwartą. Przegłosujmy te poprawki, a później pójdziemy dalej. Czy od razu też poprawki sześćdziesiątą dziewiątą i siedemdziesiątą...? Ale nie, zostańmy przy tym, bo one na siebie zachodzą. A więc jesteśmy przy poprawkach: sześćdziesiątej siódmej, sześćdziesiątej ósmej, siedemdziesiątej czwartej i sześćdziesiątej dziewiątej.

(Głos z sali: A poprawka sześćdziesiąta szósta?)

Poprawka sześćdziesiąta szósta była to poprawka pana senatora Janowskiego, którą...

(Głos z sali: Ale jeszcze poprawka sześćdziesiąta czwarta.)

Zaraz, przepraszam. Jesteśmy przy poprawkach: sześćdziesiątej czwartej - sześćdziesiąta piąta została przegłosowana - sześćdziesiątej siódmej i sześćdziesiątej ósmej. Proponuję jeszcze sześćdziesiątą dziewiątą i siedemdziesiątą czwartą. I na tym poprzestańmy.

Poddaję te poprawki pod głosowanie.

Dziękuję bardzo.

Poprawka sześćdziesiąta szósta, Panie Senatorze.

Ta poprawka - Pani Przewodnicząca, Państwo Senatorowie - ma charakter redakcyjny. A więc żeby słowa: "o każdej porze dnia i nocy" zastąpić słowami: "w ciągu doby".

Dziękuję bardzo. Jest to zgrabne, zdecydowanie zgrabniejsze.

Dziękuję bardzo.

Otóż ta poprawka jest konsekwencją zmiany wprowadzonej waloryzacją 1 marca w ustawie o świadczeniach rodzinnych. Przy uchwalaniu ustawy zasiłek pielęgnacyjny wynosił 142 zł 50 gr i wtedy obowiązywała doktryna, że nie będzie waloryzacji. Ponieważ parlament postanowił inaczej - waloryzacja była - wysokość zasiłku na dzień dzisiejszy wynosi po przeliczeniu 144 zł miesięcznie.

Alina Wiśniewska, Departament Świadczeń Rodzinnych w ministerstwie pracy.

Oczywiście my się z tym zgadzamy, bo rzeczywiście była zmiana.

Jednogłośne poparcie. Dziękuję bardzo.

Przechodzimy do poprawek głosowanych łącznie, a więc do poprawek: siedemdziesiątej pierwszej, siedemdziesiątej piątej i siedemdziesiątej ósmej.

Otóż wykonywanie ustawowej powinności, jaką są wypłaty świadczeń rodzinnych, a w związku z czym i obsługa tego kosztuje, musi kosztować. W związku z czym samorządy terytorialne wyrażają niepokój, że uszczupli to pulę środków przeznaczonych na świadczenia. I takie też było stanowisko Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, by wykazać wskaźnik udziału kosztów obsługi w wydatkach na świadczenia rodzinne, tak żeby to był ściśle określony wskaźnik. I ja proponuję, żeby stanowiło to 2% wydatków na świadczenia rodzinne. Jest to bowiem na ogół przyjmowany udział procentowy wydatków na obsługę.

Te poprawki są zgodne z naszymi oczekiwaniami.

Kto z państwa jest za poprawkami: siedemdziesiątą pierwszą, siedemdziesiątą piątą i siedemdziesiątą ósmą? (16)

Dziękuję bardzo.

Przechodzimy do głosowania nad poprawkami siedemdziesiątą drugą, ... Przepraszam, one zostały wykluczone, poprawki: siedemdziesiąta druga, siedemdziesiąta szósta i siedemdziesiąta dziewiąta. A więc zostają poprawki siedemdziesiąta trzecia - idźmy już pojedynczo - i siedemdziesiąta siódma. Nad poprawką siedemdziesiątą czwartą głosowaliśmy. Czyli poprawki siedemdziesiąta trzecia i siedemdziesiąta siódma.

Nad poprawkami osiemdziesiątą drugą i osiemdziesiątą trzecią, które są poprawkami Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, także będziemy głosowali łącznie. Zatem poddaję pod głosowanie poprawki osiemdziesiątą drugą i osiemdziesiątą trzecią.

Poprawka osiemdziesiąta czwarta jest autorstwa pana senatora Pawłowskiego.

Pani Przewodnicząca, ja bym poprosił legislatorkę, panią mecenas o wyjaśnienie.

Zaznaczę tylko, że przyjęcie tej poprawki wyklucza głosowanie nad ostatnią poprawką, poprawką osiemdziesiątą piątą.

Ta poprawka dotyczy finansowania domów pomocy społecznej i ona łączy się z uregulowaniem przyjętym w ustawie o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. Przy czym wydaje się, że tutaj celowe jest przyjęcie jednak pewnej modyfikacji tego uregulowania, ponieważ jest pewna przejściowość w finansowaniu w nowych zasadach, wprowadzonych przez ustawę o pomocy społecznej, i starych zasadach. Przepis, jak rozumiem, ma charakter ściśle przejściowy, bo jego moc w którymś momencie w sposób naturalny wygaśnie.

Jesteśmy za przyjęciem tej poprawki.

(Głos z sali: Nad którą poprawką głosujemy?)

Może nad obydwoma poprawkami, bo przegłosowanie pierwszej wyklucza drugą. Jak rozumiem, resort odnosi się do pierwszej, wskazując, że pierwszą rekomenduje. Dziękuję bardzo. W takim razie... Czy w tej materii ktoś z państwa chce zabrać głos?

Trzeba wrócić do poprawki siedemdziesiątej pierwszej. Bo ja nie wiem, czy dobrze głosowałem. Trzeba wrócić.

Przepraszam, Panie Senatorze. Kończymy w tej chwili dyskusję nad poprawką osiemdziesiątą czwartą.

(Senator Zygmunt Cybulski: Ja nie głosowałem za tym, co jest napisane w ustawie.)

Przepraszam, skończymy głosowanie nad poprawką osiemdziesiątą czwartą, a później wrócimy do tego, o co pan senator wnosi. A więc...

Chcę się wypowiedzieć na temat poprawki dyskutowanej aktualnie. Podoba mi się bardzo w tej poprawce jej elastyczność pozwalająca podnieść lub zmniejszyć dotację, w zależności od możliwości gminy czy innej jednostki. Elastyczność jest cechą współczesności. Dlatego ją popieram.

Dziękuję, Panie Senatorze.

A teraz słucham pana senatora.

Proszę państwa, mam zestaw wniosków do ustawy. W poprawce siedemdziesiątej pierwszej mamy zapis: w art. 141 dodaje się pkt 4d. Biorę więc art. 141, a tam nie ma lit. a, b, c...

Poprosimy Biuro Legislacyjne o wyjaśnienie. Tu nie ma zagrożenia. Proszę, Pani Mecenas, nacisnąć i...

Jest to sporządzone w ten sposób, żeby łatwiej było wyłączyć do osobnego głosowania pewne kwestie. Ta materia była szczegółowo omawiana na posiedzeniu komisji polityki społecznej. Pan senator zechce spojrzeć do poprawki sześćdziesiątej dziewiątej, która jest niezwykle rozbudowana. Tam w art. 141 po pkcie 4 dodaje się właśnie pkt 4a, 4b i 4c. Potem należało dokonać jeszcze innej poprawki osobno w pkcie 4. Został wyodrębniony pkt 4d, ponieważ te poprawki łączyły się po drodze tematycznie z innymi blokami do głosowania łącznego. Materia jest skomplikowana, bo mamy piętrowe odniesienie. Art. 141 dotyczy ustawy o świadczeniach rodzinnych, a zmiany podlegają jeszcze bardziej w głąb w tej ustawie.

W ten sposób, proszę państwa, zamknęliśmy prace nad tą ustawą. Jak rozumiem, sprawozdawcą pozostaje bez zmian pani przewodnicząca Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia.