28 września 2004 r.
Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Spraw Zagranicznych w celu rozpatrzenia ustawy o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Ludowej Republiki Bułgarii o wzajemnym uznawaniu równoważności dokumentów o wykształceniu i przyznawaniu stopni i tytułów naukowych wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Ludowej Republice Bułgarii, podpisanego w Sofii dnia 28 października 1977 r.
Komisja zapoznała się ze stanowiskiem rządu oraz z pozytywną opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.
Umowa międzynarodowa, której dotyczyła ustawa była jedną z wielu umów bilateralnych dotyczących równoważności dokumentów potwierdzających wykształcenie, zawieranych w latach 70. i 80. pomiędzy państwami bloku socjalistycznego. Po ponad 25 latach obowiązywania postanowienia porozumienia zdezaktualizowały się z uwagi na liczne zmiany w systemach edukacji obydwu umawiających się państw. Wiele kontrowersji wzbudzała kwestia uznawania dyplomów ukończenia bułgarskich uczelni medycznych.
Dodatkowym argumentem za wypowiedzeniem porozumienia był obowiązek stosowania przez Polskę przepisów prawa wspólnotowego w zakresie wzajemnego uznawania kwalifikacji zawodowych, co jeszcze pogłębia różnice w systemach edukacji.
Po dokonaniu wypowiedzenia uznawanie wykształcenia będzie się odbywało na podstawie wielostronnych umów międzynarodowych, których stronami są Polska i Bułgaria lub w trybie nostryfikacji na podstawie przepisów prawa krajowego.
W głosowaniu Komisja Spraw Zagranicznych postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek rozpatrywanej ustawy sejmowej. Ustalono, że sprawozdanie w tej sprawie złoży senator Zbigniew Kulak.
W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych rozpatrzono ustawę o wypowiedzeniu Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o równoważności dokumentów o wykształceniu, stopniach i tytułach naukowych wydawanych w Polskiej Rzeczypospolitej
Ludowej i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, podpisanego w Warszawie dnia 10 maja 1974 r.Potrzebę wypowiedzenia przedmiotowego porozumienia uzasadnił przedstawiciel rządu. Pozytywną opinię na temat ustawy sejmowej wyraziło senackie biuro legi
slacyjne.Przedmiotowa umowa międzynarodowa była jedną z wielu umów bilateralnych dotyczących równoważności dokumentów potwierdzających wykształcenie, zawieranych w latach 70. i 80. pomiędzy państwami bloku socjalistycznego.
W wyniku przemian politycznych sukcesorami Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich stało się wiele państw oddalonych od Polski geograficznie oraz o różnych, odmiennych od polskiego, systemach kształcenia. Ponieważ w niektórych dziedzinach, w szczególności w zakresie nauk medycznych, systemy edukacji państw stron różnią się zasadniczo, brak jest uzasadnienia dla dalszego uznawania kwalifikacji zgodnie z wymaganiami formalnymi wynikającymi z prawa międzynarodowego.
Dodatkowym argumentem za wypowiedzeniem porozumienia był obowiązek stosowania przez Polskę przepisów prawa wspólnotowego w zakresie wzajemnego uznawania kwalifikacji zawodowych, co jeszcze pogłębia różnice w systemach edukacji.
Po dokonaniu wypowiedzenia uznawanie wykształcenia będzie się odbywało na podstawie wielostronnych umów międzynarodowych lub w trybie nostryfikacji, na podstawie przepisów prawa krajowego. W fazie uzgadniania są ponadto umowy bilateralne o równoważności wykształcenia do celów akademickich z Federacją Rosyjską, Białorusią i Ukrainą.
W głosowaniu Komisja Spraw Zagranicznych opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek rozpatrywanej ustawy sejmowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Bogusława Litwińca.