1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz innych ustaw (cd.).

Rzeczywiście, może nie traćmy czasu. Wobec tego bardzo proszę panią Karwowską o przedstawienie poprawek proponowanych przez Biuro Legislacyjne. Podkreślam, że poprawka czwarta została już przejęta przez Komisję Polityki Społecznej i Zdrowia.

Panie Przewodniczący, bardzo dziękuję za udzielenie głosu.

Jeżeli można, przedstawię kolejno uwagi zawarte w opinii Biura Legislacyjnego. Pierwsza uwaga dotyczy zmiany definicji żywności. Z definicji wyeliminowano określenie "używki", a określenie "inne dodatki do środków spożywczych i używek" zostało zastąpione wyrazami "inne składniki żywności". Chcę zwrócić uwagę na to, że te określenia nie zostały wyeliminowane z ustawy konsekwentnie, pozostawiono je w art.  9. Stąd propozycja poprawki, zapisanej w pkcie 1 opinii, która eliminuje te określenia w ustawie nowelizującej.

Uwaga trzecia zawarta w opinii Biura Legislacyjnego odnosi się do zmian wprowadzonych w przepisach karnych. W tych przepisach zawarto błędne odesłanie do ust. 3 w art. 18. Wydaje się, że powinno być odesłanie do ust. 3 w art. 19. Propozycja przedstawiona w pkcie 3 opinii uwzględnia odpowiednią korektę przepisu karnego.

Uwagi zawarte w pkcie 4 opinii dotyczą wydawania przez głównego inspektora sanitarnego decyzji zezwalających na wszelkie odstępstwa od wymogów przewidzianych w ustawie. Skreślenie w ustawie zmieniającej w ust. 3 w art. 17 wymaga zamieszczenia przepisów przejściowych, które utrzymują w mocy decyzje zezwalające wydane na podstawie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia.

Chcę zwrócić państwa uwagę na to, że przepisy przejściowe dotyczące podobnych zagadnień zostały umieszczone w ust. 1 w art. 58 nowej ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia uchwalonej w maju 2001 r. W związku z tym istnieje poważny problem w odniesieniu do decyzji wydawanych na podstawie starej ustawy żywieniowej uchwalonej w roku 1970. Jak długo mają być utrzymane w mocy decyzje zezwalające? Dlatego przepis przejściowy nowej ustawy żywieniowej zostaje utrzymany do 31 grudnia 2002 r. Jednak w art. 14 rozpatrywanej dzisiaj przez komisję ustawy mówi się o dniu uzyskania przez RP członkostwa w Unii Europejskiej. Wydaje się, że w odniesieniu do tych decyzji właściwym terminem będzie jednak dzień 31 grudnia 2002 r. I taką uwagę uwzględnia propozycja poprawki zawarta w pkcie 4 opinii.

Ostatnie zastrzeżenie dotyczy przepisu art. 15, który mówi o wejściu w życie poszczególnych regulacji. Chcę zwrócić uwagę na fakt wejścia w życie przepisów dotyczących systemu HACCP. Zgodnie z pktem 2 w art. 61 ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia te regulacje mają obowiązywać dopiero od dnia 1 stycznia 2004 r. Zmiany wprowadzone ustawą nowelizującą, rozpatrywaną dzisiaj przez komisję, przewidują, iż tak jak inne przepisy ustawy, te regulacje wejdą w życie po upływie czternastu dni od dnia ogłoszenia. W tej sytuacji w odniesieniu do pewnych tylko przepisów dotyczących systemu HACCP powstanie pewien wyłom. Przepisy zaczną funkcjonować dużo wcześniej aniżeli sama idea systemu HACCP. Dlatego proponuje się, aby przepisy dotyczące HACCP weszły w życie z dniem 1 stycznia 2004 r. Dziękuję bardzo.

Pani senator Ferenc, proszę bardzo.

Czy są inne pytania pod adresem Biura Legislacyjnego lub przedstawicieli rządu?

Nie mamy zastrzeżeń do propozycji przedstawionych przez Biuro Legislacyjne. One rzeczywiście porządkują i precyzują określenia zawarte w ustawie.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Wobec tego, Panie Ministrze, dziękuję przedstawicielom rządu. Wnioski zostały przyjęte, nie ma zastrzeżeń i chyba już nie będzie. Przekażemy wszystkim kolegom nasze wspólne stanowisko.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Senator Genowefa Ferenc: Mogę.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Myślę, że trzeba wyjaśnić wiele zastrzeżeń organizacji społecznych. Wszyscy jesteśmy tym zainteresowani. Kilka razy rozmawiałem z profesorem Elżanowskim. Otrzymałem też materiały od profesorów Gromadzkiego i Kasickego, którzy nie zgadzają się z profesorem Elżanowskim. Według profesora Elżanowskiego obrączkowanie i znakowanie ptaków należy traktować tak jak doświadczenia i objąć ogólną kontrolą. Jego oponenci twierdzą, że takie postępowanie będzie uzasadnione w razie wprowadzenia nowych metod, szczególnie uciążliwych czy przykrych dla ptaków. Wydaje się, że po rozmowach z profesorami, uzgodnieniach z legislatorami i panem Jakubowskim z ministerstwa znaczna część tych kwestii została wyjaśniona. Sądzę, że w pewnym stopniu przekonałem też profesora Elżanowskiego. Trwa istotny i ostry spór w tej sprawie pomiędzy komisją etyki a ministerstwem. W razie pojawienia się niepokojących sygnałów komisja etyki może w każdej chwili podjąć odpowiednie działania. Ponadto masowe akcje obrączkowania i znakowania ptaków prowadzą wykwalifikowani pracownicy lub działacze. Nie można więc mówić o braku kontroli. Takie samo zdanie wyraził resort, więc postanowiliśmy, że nie będziemy kwestionować ustaleń w te sprawie. Przez moment byłem gotów to zakwestionować, ale mnie przekonano.

Musimy jeszcze szczegółowego omówić inne kwestie. Musimy się zastanowić nad zapisem o strzelaniu do zwierząt. Uchwaliliśmy rzecz radykalną, ale są również pewne propozycje pośrednie. Należy rozważyć: albo przyjmiemy rozwiązania pośrednie, albo obronimy naszą radykalną propozycję. Propozycja radykalna polega na tym, że przywracamy wersję rządową, to znaczy bez pktu 3 w ust. 3 w art. 33a, który mówi, że bezpańskie czy włóczące się psy w odległości 200 m od zabudowań mogą być po prostu likwidowane przez członków Polskiego Związku Łowieckiego, zwłaszcza w obrębie rejonów łowieckich. Poważny problem natury legislacyjnej dotyczy kwestii odpowiedzialności za odstrzał. Może zginąć wspaniały czempion międzynarodowych wystaw lub czyjś kochany pies. Poza tym zostanie zniszczona czyjaś własność. Jest więc problem związany z podejmowaniem decyzji i odpowiedzialnością za poniesione straty, prawda? Sprawa jest trudna.

Propozycja pośrednia - została tylko wstępnie omówiona i trzeba się jej bardzo dokładnie przyjrzeć - polega na tym, żeby nie tylko starosta czy jakaś władza powiatowa mogli stanowić o szkodach wyrządzonych przez psy i koty, zarządzać sterylizację, karać grzywnami właścicieli zwierząt. Można jeszcze dodać - podkreślam, że jest to nowa i trudna propozycja - upoważnienie dla nadleśniczego i dyrektora parku narodowego, którzy po stwierdzeniu zagrożenia dla zwierzyny łownej wezmą pełną odpowiedzialność za wydanie decyzji o odstrzale.

Najważniejsza rzecz, żeby skupić się na tym, by to ucywilizować, zhumanizować, postępować po chrześcijańsku. Propozycje zawarte w ustawie prowadzą do tego, że każdy myśliwy może sobie wziąć dwururkę, chodzić po wsi i strzelać...

(Zastępca Przewodniczącej Andrzej Wielowieyski: Tak uchwalił Sejm.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Panie Przewodniczący, ktoś z państwa musi formalnie przejąć te poprawki.

W poprawce drugiej, czyli w pkcie 20 w art. 1, po wyrazie "używka" dodaje się literę "i".

Sprawa dotyczy przesunięcia na dzień 1 stycznia 2004 r., żeby nie stawiać poszczególnych podmiotów w zbyt trudnej sytuacji.